Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 30-1-2017

Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-1-2017 (Κήρυγμα στην ἀγρυπνία) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Ὁ πλοῦτος καί ἡ φτώχεια (Ἅγ. Ἰωάννης Χρυσόστομος)

Αν δεις κάποιον να γίνεται πλούσιος χωρίς να το αξίζει, μην τον καλοτυχίσεις, μην τον ζηλέψεις, μην τα βάλεις με τη θεία πρόνοια, μη νομίσεις ότι γίνεται τίποτα στον κόσμο τούτο τυχαία και άσκοπα. Θυμήσου την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου. O πλούσιος είχε φτάσει στην κο­ρύφωση του πλούτου και των απολαύσεων, ενώ συ­νάμα ήταν σκληρός και απάνθρωπος, πιο άγριος κι από τα σκυλιά. Τα σκυλιά σπλαχνίζονταν το Λάζαρο κι έγλειφαν τις πληγές, που σκέπαζαν το σώμα του, ενώ ο πλούσιος ούτε τα ψίχουλα του τραπεζιού του δεν έδινε στον φτωχό. Ο πλούσιος είχε περισσότερα απ’ όσα του χρειάζονταν. Ο Λάζαρος δεν είχε ούτε τα απόλυτα αναγκαία, ούτε την απαραίτητη καθημε­ρινή του τροφή. Και μολονότι πάλευε συνέχεια με την πείνα και την αρρώστια, δεν αγανάκτησε, δεν βλα­στήμησε το Θεό, δεν παραπονέθηκε ενάντια στη θεία πρόνοια.
Δεν είναι, λοιπόν, αδικαιολόγητο, ενώ είσαι απαλ­λαγμένος από τέτοιες συμφορές, να βλαστημάς το Θεό, όταν άλλοι άνθρωποι, που δοκιμάζονται σκληρά από διάφορα βάσανα, δοξάζουν τον Κύριο ακατάπαυστα; Στο κάτω-κάτω, όποιος υποφέρει, κι αν ξεστομίσει καμιά βαρειά κουβέντα πάνω στον πόνο του, είναι άξιος κάποιας συγγνώμης. Όποιος, όμως, χωρίς να υποφέρει, βλαστημάει το Θεό και χάνει την ψυχή του, ποιάς συγγνώμης είναι άξιος;
Για ποιό λόγο, άνθρωπέ μου, ο πλούτος σου φαίνε­ται σπουδαίο πράγμα; Αναμφίβολα γιατί σου αρέ­σουν οι σπάταλες απολαύσεις, γιατί ευχαριστιέσαι όταν σε θαυμάζουν ή σε ζηλεύουν οι άλλοι, γιατί μπο­ρείς με τα χρήματά σου να κάνεις κακό στους εχθρούς σου και, τέλος, γιατί όλοι σε φοβούνται για τη δύναμη που σου δίνει ο πλούτος. Ναι, γι' αυτές τις τέσσερις αιτίες κυνηγάς τα λεφτά, για την ηδονή, την κολα­κεία, την εκδίκηση και το φόβο. Αλλη αιτία δεν υπάρχει. Γιατί, συνήθως, ο πλούτος ούτε πιο σοφό κά­νει τον άνθρωπο ούτε πιο συνετό ούτε πιο καλό ούτε πιο φιλάνθρωπο. Καμιάν αρετή δεν μπορεί να φυτέψει μέσα στην ψυχή μας ο πλούτος. Απεναντίας μάλιστα, αν βρει μερικές αρετές, τις ξεριζώνει, για να φυτέψει μέσα μας τις αντίστοιχες κακίες.

Πνευματικοί λόγοι ἀββᾶ Ζωσιμᾶ

Από το Γεροντικό

 

Αρχίζοντας ο μακάριος Ζωσιμάς έκανε πρώτα το σημείο του σταυρού στο στόμα κι έπειτα άρχισε να λέει: «Ο Λόγος του Θεού με την ενανθρώπησή του πρόσφερε τόση χάρη σ’ αυτούς που τον πίστεψαν!

Είναι δυνατόν κι αυτή την ώρα να πιστέψουμε και ν’ αρχίσουμε από σήμερα, εάν το θέλουμε. Γιατί αν η προαίρεσή μας το ποθεί και η Χάρη συνεργεί, είναι δυνατό στον καθένα που το θέλει, να θεωρεί τον κόσμο ολόκληρο σαν ένα τίποτε». Και έπαιρνε ό,τι έβρισκε, ένα ξυλάκι ή μια κλωστή ή ό,τι άλλο πολύ ασήμαντο και έλεγε: «Ποιος εξαιτίας αυτού του πράγματος αγωνίζεται ή τσακώνεται με άλλους ή κρατάει κακία ή θλίβεται, παρά μόνο αν πραγματικά έχει χάσει τα μυαλά του. Επομένως ο άνθρωπος του Θεού προχωρώντας και προκόβοντας θεωρεί ολόκληρο τον κόσμο σαν το ξυλάκι αυτό, κι αν ακόμη κατέχει όλο τον κόσμο. Και μάλιστα, όπως συνηθίζω να λέω, δεν βλάπτει το να έχει κανείς, αλλά το να ‘ναι προσκολλημένος με πάθος σ’ αυτά που έχει.

Ποιος δεν γνωρίζει ότι, απ’ όλα όσα έχουμε, πολυτιμότερο είναι το σώμα; Όπως λοιπόν, όταν οι περιστάσεις το καλούν, έχουμε χρέος να μη λογαριάζουμε κι αυτό το σώμα μας ακόμη, έτσι πολύ περισσότερο και τα εκτός του σώματος. Και όπως δεν είναι σωστό –εκτός κι αν είναι ανάγκη– αβασάνιστα και ως έτυχε να πετάμε την περιουσία μας, έτσι ούτε τον εαυτό μας δεν πρέπει να εκθέτουμε σε κίνδυνο και να πεθαίνουμε, πράγμα που ταιριάζει σε κάποιον που του σάλεψε το μυαλό· αλλά να αναμένουμε την κατάλληλη περίσταση για να βρεθούμε έτοιμοι».

Μαρτυρία προσκυνητή γιά τόν Ἅγιο Παΐσιο

Πολλά θαυμαστά συμβάντα με τον Άγιο Παϊσιο είναι που δεν θα καταγραφούν. Εγώ δεν αξιώθηκα να τον γνωρίσω όσο ζούσε. Θα διασώσω δύο, που μου διηγήθηκαν δύο άτομα που γνώρισα προσωπικά. Αρχές της πρώτης δεκαετίας του καινούργιου αιώνα, μπήκα τυχαία στο μαγαζί του Δημήτρη, επαγγελματία στον Πύργο Ηλείας, που μου διηγήθηκε περίπου τα παρακάτω: «Ήμουν με ένα φίλο μου στο νοσοκομείο του Ρίου, γιατί ο μικρός του γιος αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του. Εκεί που καθόμασταν απελπισμένοι περιμένοντας την εξέλιξη της υγείας του παιδιού, κάποιος άγνωστος επισκέπτης μας συνέστησε να πάμε στον π.Παϊσιο να ζητήσουμε την βοήθειά του. Εμείς δεν ξέραμε για τον γέροντα, ούτε πολλά πράγματα για το Όρος. Παρ’ όλα αυτά φύγαμε αμέσως για να τον βρούμε. Ούτε ξέρω να σου πω πότε φτάσαμε από την αγωνία μας να τον συναντήσουμε, ούτε και πως μπήκαμε μέσα. 

Αλλά ούτε και χρειάσθηκε να τον ψάξουμε πολύ. Σε λίγο χρονικό διάστημα από την είσοδό μας στο Όρος, μας περίμενε σ’ ένα σημείο της διαδρομής που μας είχαν υποδείξει.

Σύντομη ἀναφορά στό Σκοπιανό ζήτημα (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη 25η Ιανουαρίου 2018

 

ΣΥΝΤΟΜΗ  ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΣΚΟΠΙΑΝΟ  ΖΗΤΗΜΑ

 

    Όπως διακηρύσσει ο μέγας Παύλος, «ημών γαρ, [των Χριστιανών], το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει, εξ’ ου και σωτήρα απεκδεχόμεθα Κύριον Ιησούν Χριστόν» (Φιλιπ.3,20). Και τούτο διότι «ουκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ.13,14). Πραγματική και αιώνια πατρίδα μας είναι ο ουρανός, η ετοιμασμένη «από καταβολής κόσμου» Βασιλεία του Θεού (Ματθ.25,34), «τοις αγαπώσι τον Θεόν» (Ρωμ.8,28). Στο πρωτοχριστιανικό κείμενο «Προς Διόγνητον Επιστολή», ο άγνωστος συγγραφέας του, αναφέρει ότι οι Χριστιανοί «πατρίδας οἰκοῦσινἰδίας, ἀλλ’ ὡς πάροικοι· μετέχουσι πάντων ὡς  πολῖται, καὶ πάνθ’ ὑπομένουσιν ὡς ξένοι· πᾶσα ξένη πατρίς ἐστιν αυτῶν, καὶ πᾶσα πατρὶς ξένη» (κεφ. V,4-5).

  Ωστόσο ο Θεός, ο Οποίος μας έφερε «εκ του μη όντος εις το είναι», για να ζήσουμε στη γη τη σύντομη ζωή μας, μας χάρισε και μια άλλη, επίγεια πατρίδα, για να μπορούμε να επιτύχουμε τον προορισμό μας, να γίνουμε, δηλαδή, «σύσσωμοι και σύμμορφοι» του Χριστού μας. Η Πατρίδα ως έννοια και ως περιεχόμενο, ως τόπος κατοικίας ενός λαού, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, με γλώσσα, με ιστορία και παραδόσεις, δεν απαξιώνεται από την Εκκλησία. Αντίθετα μάλιστα αποτελεί αξία, η οποία βρίσκει θέση στον αιώνιο λόγο του Θεού. Ήδη στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο του Δευτερονομίου αναφέρεται ότι: «ὅτε διεμέριζεν ὁ Ὕψιστος ἔθνη, ὡς διέσπειρεν υἱοὺς Ἀδάμ, ἔστησεν ὅρια ἐθνῶν κατὰ ἀριθμὸν ἀγγέλων Θεοῦ» (32,8). Ο απόστολος Παύλος στην ομιλία του στον Άρειο Πάγο αναφέρει ότι «ἐποίησέ τε ἐξ’ ἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖνἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ὁρίσας προστεταγμένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν» (Πραξ.17,26). Επίσης ο Χριστός κλαίει για την Ιερουσαλήμ, την πρωτεύουσα της επιγείου Πατρίδος Του, εκφράζοντας το παράπονό Του για την αμετανοησία των κατοίκων της, πράγμα που δείχνει το πατριωτικό Του συναίσθημα: «Καὶ ὡς ἤγγισεν, ἰδὼν τὴν πόλιν ἔκλαυσεν ἐπ᾿αὐτῇ» (Λουκ.19,41).

† Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης (Μητροπολίτης Ναυπάκτου & ἁγ. Βλασίου Ἰερόθεος)

Καταληκτήριος ὁμιλία (ἀπομαγνητοφωνημένη) στήν Ἡμερίδα γιά τήν δεκαετία ἀπό τήν κοίμηση τοῦ π. Θεοκλήτου. (Ναύπακτος, Φεβρουάριος 2016).

Ἡ σημερινή ἐκδήλωση ἦταν πραγματικά ἕνα ἀφιέρωμα μνήμης στόν ἀείμνηστο π. Θεόκλητο Διονυσιάτη, τόν ὁποῖο ἀγαπούσαμε πάρα πολύ καί τόν σεβόμασταν.

Ὅταν ἦμουν φοιτητής στό Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, τήν περίοδο 1964 – 1968, πήγαινα συχνά στό Ἅγιον Ὄρος καί στήν Μονή τοῦ Ἁγίου Διονυσίου. Τότε δέν ὑπῆρχε ἀκόμη αὐτό τό ρεῦμα πού παρατηρήθηκε ἀργότερα νά πηγαίνουν νά μονάσουν πολλοί νέοι στό Ἅγιον Ὄρος. Ὅπως εἶπε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, περίπου τά μισά Μοναστήρια τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἦταν ἰδιόρρυθμα, καί τά κοινόβια δέν εἶχαν πολλούς μοναχούς. Ἡ Μονή τοῦ Ἁγίου Διονυσίου ἦταν Κοινοβιακή καί ἦταν ἀπό τά καλύτερα Μοναστήρια.

Πηγαίναμε στήν Μονή καί συναντούσαμε τόν Ἡγούμενο π. Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος δέν εἶχε πτυχίο Θεολογικῆς Σχολῆς, ἀλλά ἦταν ἔξυπνος, εἶχε πνευματική πείρα, ἦταν σοφός, διακριτικός καί γεμάτος ἀγάπη. Ὁ π. Θεόκλητος Διονυσιάτης ἦταν δυναμικός, θεολογικά κατηρτισμένος καί χειμαρρώδης στόν λόγο. Πηγαίναμε, λοιπόν, πολλοί φοιτητές τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς στό Μοναστήρι αὐτό, ἐξομολογούμασταν στόν π. Γαβριήλ Διονυσιάτη καί συζητούσαμε μέ τόν π. Θεόκλητο καί ἔτσι λύναμε ὅλα τά θέματα καί τά προβλήματα πού εἴχαμε ὡς φοιτητές.

Ἦταν ἕνας, πράγματι, καταπληκτικός συνδυασμός. Τό Ἅγιον Ὄρος μέ τήν διαχρονική του παράδοση, ὁ π. Γαβριήλ μέ τήν μεγάλη πνευματική του ἐμπειρία καί τήν σοφή του διακριτική ἀγάπη, καί ὁ π. Θεόκλητος μέ τόν χειμαρρώδη ἐκρηκτικό θεολογικό του λόγο. Μέ τόν τρόπο αὐτόν ἱκανοποιοῦνταν ὅλα τά ἐνδιαφέροντά μας.

Θυμᾶμαι τήν ἐκρηκτική φυσιογνωμία τοῦ π. Θεοκλήτου. Ὅταν συζητοῦσες μαζί του δέν ἤξερες «ἀπό ποῦ θά σοῦ ἔρθη»! Μέ συγχωρεῖτε γιά τήν ἔκφραση. Δηλαδή, κατά τήν συζήτηση, ἔλεγες κάτι, ἐκεῖνος σοῦ ἔλεγε κάτι ἄλλο, δέν ἤξερες ποῦ θά σέ πάη καί δέν ἤξερες «ἀπό ποῦ θά τήν βρῆς»!

ΣΚΟΠΙΑ: Τά σχολικά βιβλία τοῦ μίσους καί τῆς διαστρέβλωσης

ΣΚΟΠΙΑ: Τα σχολικά βιβλία του μίσους και της διαστρέβλωσης

 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ 

 

Συζητώντας κανείς με τους Σκοπιανούς αντιλαμβάνεται ότι ζουν σε μία απίστευτη πλάνη, την οποία φυσικά και δεν παραδέχονται, κάτι που κάνει αυτήν την πλάνη πραγματικά ακατανίκητη σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.

Στην προσπάθειά μου να βρω πού εδράζεται η πλάνη αυτή, κατέφυγα στα σχολικά βιβλία. Με ιδιαίτερη δυσκολία, είναι η αλήθεια, κατάφερα να προμηθευτώ τα δύο βασικά σχολικά βιβλία Ιστορίας, ένα για το βασικό σχολείο (δημοτικό) και ένα για το Γυμνάσιο.

Με τη βοήθεια του φίλου Άρη Γεωργόπουλου, που είναι σλαβολόγος, εντόπισα τα βασικά στοιχεία «ιστορίας» του «Μακεδονικού Αφηγήματος», με τα οποία η νεολαία της γειτονικής χώρας διαπλάθει την ιστορική της συνείδηση. Και διαμορφώνει, εδώ και δεκαετίες, μία πεποίθηση, πάνω στην οποία εδράζεται όλη τους η πολιτική συμπεριφορά στο θέμα του ονόματος... Όπως σημειώνει και ο κ. Γεωργόπουλος, «στα βιβλία αυτά υπάρχει μία απίστευτη διαστρέβλωση γεγονότων και πηγών, με την οποία γίνεται μία τρομερή σύνδεση ασύνδετων πραγμάτων, προκειμένου να δομηθεί μία ιστορική συνέχεια, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι το σήμερα, ούτως ώστε να αποδειχθεί η συνέχεια του μακεδονικού έθνους».

Όλα ξεκινούν από την αρχαία Μακεδονία. Εκεί οι σχολικοί συγγραφείς πασχίζουν να πείσουν ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, αποκρύβοντας μεθοδικά όλα εκείνα τα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν το αντίθετο. Για τους «επιστήμονες» των Σκοπίων δεν υπήρχε πουθενά το «όλοι οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων», ούτε η γραφή τους, που, όπως φαίνεται ακόμη και στα εκθέματα του παλιού αρχαιολογικού μουσείου των Σκοπίων, ήταν η ελληνική.

Οι συγγραφείς κάνουν τσαλαβουτήματα στην Ιστορία. Το γεγονός ότι οι Μακεδόνες ακολουθούσαν την ελληνική Παιδεία το δικαιολογούν γράφοντας ότι αυτή ήταν η συνήθεια της εποχής! Ξεπερνούν με απίστευτη ελαφρότητα το γεγονός ότι ποτέ δεν βρέθηκε καμία επιγραφή στη «Μακεδονική» γλώσσα, που υποτίθεται ότι ήταν διαφορετική από την ελληνική, γράφοντας απλώς ότι «δεν βρέθηκαν μέχρι τώρα ευρήματα». Πουθενά δεν γράφουν ότι ελόγιζαν τους εαυτούς τους ως Έλληνες, ότι λάτρευαν τους θεούς του Ολύμπου, όπως και οι Έλληνες, και πάντα αφιέρωναν τις ηρωικές τους πράξεις στην Ελλάδα!

Eνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 26-1-2018 ἕως 28-1-2018

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Εἴθε ὁ ἐνανθρωπήσας δι' ἡμᾶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει μετάνοια, κάθαρση ἀπό τά πάθη καί ἀληθινά ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή.

Εἴθε καί ἐμεῖς νά ἀγωνιζόμαστε ζώντας ἀσκητικά καί μυστηριακά μέσα στήν μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Μία, Ἅγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.

Ἔτσι θά μετέχουμε στήν θεία Του εὐλογία σ' ὅλη τήν διάρκεια τοῦ νέου ἔτους, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα.

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http://hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 26-1-2018 ἕως 28-1-2018

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http://hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2018 (375)

• ▼  Ιανουαρίου (375)
• ▼  28 Ιαν (14)
• Οἱ Ἁγιορείτες Πατέρες καί ἡ Ἀγωγή τῶν παιδιῶν. Ἀρχ...
• Ἡ ταπεινοφροσύνη
• Τά μυστικά τῆς ἐξομολόγησης πού ἴσως δέν γνωρίζεις...
• «Ἐξωμολογήθηκε γιά τελευταία φορά καί κοινώνησε τῶ...
• Ἱερά Σύνοδος: ''Κάθε ἔκφραση ὑπερασπίσεως τῶν δικα...
• Ὁ Τελωνισμός τῶν ψυχῶν (Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί...
• Μή λυπεῖτε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον_Ἐφ. 4, 28-30_Ἁγ. Ἱου...
• Ὁ διωγμός τῆς Ἐκκλησίας στή Σοβιετική Ρωσσία (Γέρο...
• Τά γνωρίσματα τοῦ ταπεινοῦ καί τοῦ ὑπερήφανου_Κυρ....
• ΕΛΕΓΕ ἕνας μοναχός: -Τό ἔλεος τοῦ Κυρίου θά μᾶς σώ...
• ΕΙΠΕ μοναχός: Τά ὁσιακά τέλη ἑνός χριστιανοῦ ἀπό τ...
• Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 28 Ἰανουαρίου
• 28 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Εφραίμ του Σύρου, Παλλ...
• 28. ✝ ΚΥΡΙΑΚΗ (ις΄ ΛΟΥΚΑ) ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ. Ἁ...

Μέ εἰλικρίνεια νά ἐξομολογῆσθε. Σκέψου ὅτι τά λές στό Χριστό…

Άμα εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου, τα χάνει ο δαίμονας τα αμαρτήματα και να θέλει δεν μπορεί να πει τίποτε.
Διαλύονται οι αμαρτίες, δηλαδή τις συγχωρεί ο Θεός.
Αλλά να εξομολογηθείς με αγνότητα, όχι να εξομολογηθείς και να μη βγαίνεις από το δικό σου.

ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ.Ὁ μεγαλύτερος δάσκαλος εἶναι ἡ Καινή Διαθήκη.

Ο μεγαλύτερος δάσκαλος είναι η Καινή Διαθήκη.  Μεγαλύτερο βιβλίο από την Καινή Διαθήκη δεν είναι γραμμένο ούτε στον ουρανό ούτε στη γη και ο μεγαλύτερος μέντορας είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Όλα είναι στην Καινή Διαθήκη, όλα είναι γραμμένα γι 'αυτόν.

ΆΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΟΝ ΣΑΛΟΣ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/01/blog-post_333.html?m=1

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 29 Ἰανουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 29 Ἰανουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

29 Ιανουαρίου Συναξαριστής. Ανακομιδή Λειψάνων Ιγνατίου Θεοφόρου, των Αγίων επτά Μαρτύρων, των Αγίων Σιλουανού Επισκόπου, Λουκά Διακόνου και Μωκίου Αναγνώστου, Σαρβήλου και Βεβαίας, Βαρσιμαίου, Αφραάτου, Χρυσής, Κωνσταντίου Ιερομάρτυρα, Παπίου και Μαύρου Μαρτύρων, Σαβινιανού Μάρτυρα, Ακυλίνου Πρεσβυτέρου, Ακεψιμά Οσίου, Γκίλντας, Ιγνατίου Σιναΐτου, Λαυρεντίου Οσίου, των Αγίων Γερασίμου, Ιωνά και Πιτιρίμ των εκ Ρωσίας, Δημητρίου Χιοπολίτου.

Ανακομιδή Λειψάνων του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ιγνάτιος (τιμάται 20 Δεκεμβρίου) ήταν διάδοχος των Αποστόλων και χρημάτισε δεύτερος Επίσκοπος Αντιοχείας. Υπήρξε, μαζί με τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Σμύρνης Πολύκαρπο, μαθητής του Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου.
Μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Τραϊανού (98-117 μ.Χ.) στη Ρώμη, κατασπαραχθείς από τα θηρία.
Μετά το φρικτό μαρτύριο του Αγίου, κάποιοι Χριστιανοί μάζεψαν από τον ιππόδρομο τα εναπομείναντα άγια λείψανά του και τα μετέφεραν στην Αντιόχεια. Η Σύναξη αυτού ετελείτο στην Μεγάλη Εκκλησία.


Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.Ως θησαυρόν πλουτοποιών δωρημάτων, την των λειψάνων σου μυρίπνοον θήκην, τη ποίμνη σου μετήγαγον εκ Ρώμης ευσεβώς, ήσπερ την επάνοδον, εορτάζοντες ποθώ, χάριν αρυόμεθα, πολλαπλών ιαμάτων, τους σους αγώνας μέλποντες αεί, Ιερομάρτυς Ιγνάτιε ένδοξε.

29 Ἰανουαρίου. Ἡ ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τοῦ ἱερομάρτυρος Ἰγνατίου τοῦ θεοφόρου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Παραλειφθέν, Κυρ. ιθ΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ια΄ 31-ιβ΄ 9).

Β Κορ. 11,31      ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι.

Β Κορ. 11,31              Ο Θεός και πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, που είναι ευλογημένος και δοξασμένος στους αιώνας, γνωρίζει ότι δεν ψεύδομαι, αλλ' ότι αυτά που θα σας πω είναι απολύτως αληθινά.