Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως:«Ὁ Κύριος Ἰησοῦς εἶναι καί σήμερα Σωτήρ;», π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[: Ματθ.1,21]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 20-12-1987]

(Β187)

Το μήνυμα, αγαπητοί μου, του αρχαγγέλου Γαβριήλ προς τον απορούντα Ιωσήφ περί της Μαρίας της μνηστής του ήτο: «Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν Ἁγίου. Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν».

Το μήνυμα αυτό, αγαπητοί μου, του αρχαγγέλου Γαβριήλ προς τον Ιωσήφ ήταν θεμελιακό. «Αὐτὸς», λέγει, «σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». «Σώσει». Θα είναι Σωτήρας. «Σώσει». Ή, όπως ακριβώς ο άγγελος είπε στους ποιμένας, όπως μας περιγράφει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ότι «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ». Σωτήρ! Και ετέχθη αυτός ο Σωτήρ σήμερον.

Βέβαια, το θέμα του σωτήρος δεν ήταν άγνωστο εις τον κόσμο τον αρχαίον. Αυτός ούτος ο αυτοκράτωρ ελέγετο «σωτήρ». Αλλά κατά πόσο βεβαίως ο αυτοκράτωρ ήταν σωτήρας, μόλις και ανάγκη να το πούμε· εφόσον γνωρίζομε από την Ιστορία ότι βασικά άνθρωποι δεν μπορούν να σταθούν σωτήρες, πολύ δε παραπάνω αυτοκράτορες και δη Ρωμαίοι αυτοκράτορες, οι οποίοι ήσαν οι εξουσιασταί των ζωών των υπηκόων των. Τι είδους λοιπόν σωτήρες μπορούσαν να υπάρχουν; Εντούτοις, κάποιοι από αυτούς έπαιρναν και την προσωνυμία πλάι στο όνομά τους, και την προσωνυμία «σωτήρ». Όπως και οι βασιλείς της Αιγύπτου, οι Πτολεμαίοι· έπαιρναν πλάι τους και την προσωνυμία «σωτήρ».

Όμως, όταν ο άγγελος είπε γι’ Αυτόν τον Σωτήρα που θα ‘ρθει στον κόσμον, αυτός ο Σωτήρ ήταν μοναδικός. Ήταν ιδιάζων Σωτήρ. Όχι όπως ακριβώς θα πίστευαν ή θα ενόμιζαν οι άνθρωποι. Ή ακόμη, άνθρωποι που θα απαιτούσαν από τους άλλους να τους προσφωνούν ως σωτήρες.

Αλλά όταν λέμε ότι ο Χριστός είναι Σωτήρας, τι σημαίνει σωτήρας; Σημαίνει ότι είναι κομιστής μιας σωτηρίας. Αλλά τι σημαίνει αυτή η σωτηρία; Σήμερα για τους πάρα πολλούς Χριστιανούς μας κατά δυστυχίαν, σωτηρία σημαίνει κάλυψις υλικών αναγκών. Όπως και υπάρχει η κοινοτάτη έκφρασις, όταν λέμε ότι «πήρα μεγάλο μισθό και σώθηκα». Ή «μπήκα σε μία θέση και πληρώνομαι και σώθηκα». Ή ακόμα ότι «ο τάδε γιατρός ή η επιστήμη με έσωσε». Ή ό,τι άλλες τέτοιες εκφράσεις γύρω από τις ανάγκες τις βιολογικές μας, τις υλικές μας ανάγκες, μπορούμε να λέμε με κάποια ευκολία ότι «έχομε σωθεί». Ή ακόμη προς πρόσωπα, να τα λέμε ότι είναι οι σωτήρες μας. Ότι «αυτός είναι ο σωτήρας μου».

Ἀρχίσαμε νά κλαῖμε, γιατί ὁ Ἅγιος ἦταν μαζί μας!

Μία γυναίκα πήρε τηλέφωνο και ρώτησε στο μοναστήρι αν αυτή και ο αυτιστικός γιος της θα μπορούσαν να έρθουν να προσκυνήσουν το βράδυ.

Το παιδί ήταν συγκρατημένο, δεν μιλούσε...

Οδηγήθηκαν στην εικόνα και στα ιερά λείψανα του Γέροντα Γαβριήλ και μάνα και γιος προσκύνησαν.. Τους έβαλαν αμέσως ένα κομμάτι από το μανδύα του Γέροντα Γαβριήλ στο κεφάλι του μικρού και ζήτησαν από τον ιερέα να τον ευλογήσει..

Το αγόρι ηρέμησε και κοίταξε την εικόνα του Γέροντα Γαβριήλ με μεγάλο ενδιαφέρον, μετά γύρισε, κοίταξε προς την άλλη κατεύθυνση και, δείχνοντας με το δάχτυλό του στο κενό, είπε:

- Αυτός ο παππούς είναι ευγενικός.

Δείχνοντας το κενό, το αγόρι είπε ξεκάθαρα: «Αυτός ο παππούς είναι εδώ. Είναι τόσο ευγενικός..."

Μετά κοίταξε ξανά το εικονίδιο, μετά προς την άλλη κατεύθυνση και είπε:

Ἄν κάποια λόμπι ἐνοχλοῦνται μέ τήν εὐχή «Καλά Χριστούγεννα» νά τούς εὐχηθοῦμε ἀπό τώρα «καλή χώνεψη»

Αν κάποια λόμπι ενοχλούνται με την ευχή «Καλά Χριστούγεννα» να τους ευχηθούμε από τώρα «καλή χώνεψη»

Ελευθέριος Ανδρώνης

Οι «εγκέφαλοι» των Βρυξελλών δίνουν κατευθυντήριες γραμμές για να σβηστεί η ευχή «Καλά Χριστούγεννα» από τον χάρτη, άλλα δεν πρόκειται να τους γίνει το χατίρι.

Η αθεϊστική καταιγίδα που εξαπλώνεται στην Ευρώπη, η οποία – με πρόσχημα τον ψευτοπροοδευτισμό – λυσσομανά εναντίον κάθε χριστιανικού στοιχείου, έφτασε τη Γηραιά Ήπειρο στο έσχατο σημείο κατάντιας: να χρειάζεται να πάρουν θέση (κάποιοι) ευρωβουλευτές για να μείνει ανέπαφο το δικαίωμα του να ευχόμαστε «Καλά Χριστούγεννα» και όχι απλά «καλές γιορτές»!

Οι αντιχριστιανικές ντιρεκτίβες της Κομισιόν

Η ευρωβουλευτής Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου σε ομιλία της στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου χαρακτήρισε πολιτικό και θεσμικό ατόπημα τις εισηγήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εσωκλείονταν σε ένα κατάπτυστο εσωτερικό έγγραφο 30 σελίδων, όπου αναφερόταν η ανάγκη… αποφυγής της λέξης «Χριστούγεννα», η απαλοιφή του όρου «χριστιανικό όνομα» και η παρότρυνση να μην χρησιμοποιούνται ονόματα που «προέρχονται από μία θρησκεία».

Ναι. Στην ευρωπαϊκή Βαβυλώνα του ψευτοδικαιωματισμού όπου θεσπίζονται δικαιώματα ακόμα και για τον… «Ρούντολφ το ελαφάκι», φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται υπό αμφισβήτηση δικαίωμα το να ευχηθείς καλά Χριστούγεννα. Για να μην «ενοχλούνται» πιστοί άλλων θρησκειών, μας λένε οι ινστρούχτορες της νέας επανεκκίνησης.

Να θυμίσουμε πως στο μηδενιστικό «μανιφέστο» εκ Βρυξελλών συμπεριλαμβάνονταν και παροτρύνσεις να χρησιμοποιείται μια «ουδέτερη γλώσσα», να μην χρησιμοποιούνται όροι που εκδηλώνουν το βιολογικό φύλο (όπως το «κύριος» και το «κυρία») ώστε να μην… θίγονται συλλογικότητες που επιθυμούν κατάργηση των βιολογικών φύλων!

Απαιτούν να καταργηθούν τα γραμματικά γένη. Να παρακαμφθούν οι νόμοι της φύσης και οι επιταγές της βιολογίας. Να μη θυμίζει τίποτα πως είναι αρσενικό και τίποτα πως είναι θηλυκό. Άλλα να γίνουμε όλοι ένας ουδέτερος κιμάς ασπόνδυλων που θα αλέθεται άνετα στη κιμαδομηχανή της παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Ο άχρωμος, άοσμος, άφυλος, άθρησκος, ανιστόρητος, άπατρις μετάνθρωπος. Η τέλεια μαριονέτα.

Παρά το γεγονός πως το ανεκδιήγητο έγγραφο αποσύρθηκε, καθότι ξέσπασαν σφοδρές αντιδράσεις, οι κατευθυντήριες γραμμές του αθεϊστικού λόμπι παραμένουν ακέραιες. Και είναι απολύτως σίγουρο πως οι μεθοδεύσεις θα συνεχιστούν με άλλοτε επίσημους και άλλοτε παρασκηνιακούς τρόπους.

Δεν υπάρχουν αόριστες «γιορτές»

Είναι τόσο ανόητη και γελοία η εντολή του να αντικατασταθεί το «Καλά Χριστούγεννα» με το «καλές γιορτές» που μόνο η διαστροφή και το μίσος κάποιων σκοτεινών εγκεφάλων για τον χριστιανισμό, θα μπορούσε να δώσει κάποια ικανοποιητική εξήγηση. Όταν αναφέρεις κάποιες «γιορτές», πάει να πει πως ΚΑΤΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙΣ. Γεγονός ή πρόσωπο ή πρόσωπα ή σημαντικές αξίες. Πάντως δεν υπάρχουν αόριστες γιορτές. Δεν γιορτάζουμε κάτι έτσι αφηρημένα και χωρίς λόγο.

Και ο βασικός σκοπός των επερχόμενων εορτών δεν είναι ούτε το να στολίσουμε το δέντρο, ούτε να δούμε τον ευτραφή κοκκινοφορεμένο παππούλη της Coca Cola, ούτε να κάνουμε διαγωνισμό καταναλωτισμού και πολυφαγίας με δώρα και γεμάτα τραπέζια.

Ο σκοπός είναι το να γιορτάσουμε και να ευφρανθούμε για την κατά σάρκα γέννηση του Θεανθρώπου στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Τη φανέρωση του Θεού εν σαρκί που σηματοδοτεί την αρχή των – σωτηριώδους σημασίας – γεγονότων που οδήγησαν στην λύτρωση του ανθρώπου από την αμαρτία και τη νίκη του Θεού απέναντι στο κράτος του θανάτου, μέσω της ένδοξης Αναστάσεως του.

Η γέννηση του Χριστού είναι η πρώτη συγκλονιστική στιγμή, το σημείο μηδέν της ιστορίας, που άρχισε να στρώνεται ο δρόμος για το σπάσιμο των δεσμών του ανθρωπίνου γένους. Το πρώτο βιβλικό «σκαλοπάτι» για τη λύτρωση του ανθρώπου από την αμαρτία. Η αρχή της προσφοράς του άφατου δώρου της θεώσεως. Η γη απέκτησε νόημα να γυρίζει, εκείνη τη νύχτα που φώτισε τη φάτνη το άστρο της Βηθλεέμ.

Αν κάποιοι αχρείοι της Ευρώπης παθαίνουν ναυτία με την ευχή «Καλά Χριστούγεννα», θα τους αντιτείνουμε την ευχή «καλή χώνεψη» και περαστικά. Ας γιορτάσουν όσα νεοεποχίτικα πανηγυράκια θέλουν και ας τα ονομάσουν όπως θέλουν. Τα Χριστούγεννα όμως θα μείνουν όπως έχουν και θα αναφέρονται ως αυτό που είναι και αυτό που πρεσβεύουν.

Άλλωστε δεν μπορείς να διατείνεσαι πως καταπολεμάς τις διακρίσεις με το να απεργάζεσαι νέες διακρίσεις, κατά της θρησκευτικής ελευθερίας των χριστιανών. Δεν φέρνεις ισότητα με την ισοπέδωση. Δεν προωθείς την ειρήνη και την αδελφότητα των λαών, βγάζοντας από την μέση την πηγή της ειρήνης, της αγάπης, του αλτρουισμού και κάθε άλλου καλού.

Οι ντιρεκτίβες που έρχονται εκ Βρυξελλών, μόνο ισότητα δεν επιδιώκουν. Είμαστε μάρτυρες εξόφθαλμης στοχοποίησης του χριστιανισμού και κυρίως της Ορθοδοξίας. Όταν δίνουν σημασία ακόμα και στις ευχές καταλαβαίνεις τι λύσσα υπάρχει από πίσω. Να σβήσει από τον χάρτη κάθε τι χριστιανικό, για να ξεθωριάσει και στις ψυχές των ανθρώπων. Να γίνει ο άνθρωπος tabula rasa. Λευκό χαρτί, έτοιμο να μπει φαρδιά – πλατιά η υπογραφή της νέας εποχής.

sportime, 17 Δεκεμβρίου 2021

http://aktines.blogspot.com/2021/12/blog-post_26.html

«Ἡ Πατερική Στάση γιά τά Ἐμβόλια» Συνέντευξη μέ τόν π. Σάββα Ἁγιορείτη, Μέρος Γ΄

«Ἡ Πατερική Στάση γιά τά Ἐμβόλια»

Συνέντευξη μέ τόν π. Σάββα Ἁγιορείτη, Μέρος Γ΄

π. Πέτρος : Σήμερα στήν ἐκπομπή «Τό Ὀρθόδοξο ἦθος», τό τρίτο μέρος τῆς συνέντευξής μας μέ τόν π. Σάββα Ἁγιορείτη καί θά δοῦμε τό θέμα τῆς ὑπακοῆς στό Κράτος καί στή Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας. Καί θά τελειώσουμε μέ ἕνα ἐλπιδοφόρο μήνυμα γιά τό μέλλον τῆς Ὀρθοδοξίας.

Νά καλύψουμε τό θέμα τῆς ὑπακοῆς οὐσιαστικά. Εἶναι μεγάλο θέμα αὐτό, πού συνέχεια ταλαιπωρεῖ τόν λαό καί οἱ πολλοί πού ἀντιτίθενται στίς ἀπόψεις πού παρουσιάζετε τώρα, λένε ὅτι «ἐσεῖς δέν εἶστε ὑπάκουοι στήν Ἐκκλησία», δηλαδή στούς Ἐπισκόπους. Νομίζω ὅτι πολλοί πιστοί πᾶνε στούς κληρικούς, στούς ἐπισκόπους καί λένε, νά.. αὐτό εἶναι λάθος.. πῶς τό κάνετε;.. Ἡ ἀπάντηση εἶναι πάντοτε: «ἐσύ εἶσαι λαϊκός, κάτσε καλά, νά ἀκοῦτε τόν ἐπίσκοπο, τόν ἱερέα, ὑπακοή». Καί παρατηρῶ, ἰδιαίτερα στήν Δύση, εἶναι μεγάλο θέμα καί θεωροῦνε ἐπικίνδυνο ὁ κληρικός πού θά μιλάει ἐναντίον.. τήν τυφλή ὑπακοή. Ἤ θά πεῖ ὅτι ὑπάρχει καί κακή ὑπακοή καί καλή ὑπακοή. Αὐτές τίς διακρίσεις. Γιατί στήν Δύση πολλοί ἔχουνε γίνει Ὀρθόδοξοι ἀπό τόν Προτεσταντισμό. Ἐκεῖ κυριαρχεῖ τό ἄτομο καί ὁ ἐγωισμός καί τό χάος ἄς ποῦμε.. Δέν ὑπάρχει ἡ ὑπακοή ἐν πολλοῖς στούς Προτεστάντες. Ἄρα, τείνουν νά πᾶνε στήν ἄλλη ἄκρη. Ἀντιδροῦν στό πνεῦμα αὐτό καί πᾶνε πρός τόν παπισμό. Καί λέει, νά, στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔτσι πρέπει νά εἶναι. Καί προσωπικά μοῦ θυμίζει παπισμό καί ὄχι Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία καί ὄχι σωστή ἀντίληψη γιά τήν ὑπακοή. Ἐδῶ θά ἤθελα νά μοῦ πεῖτε, λίγο νά βοηθήσουμε τόν κόσμο, τί εἶναι ἡ σωστή ὀρθόδοξη Πατερική θεώρηση τῆς ὑπακοῆς, ὅταν πρόκειται γιά σφάλματα τῶν κληρικῶν καί θέματα πίστεως.

Πῶς ἐννοῶ ἐγώ, ἓνας ἐλάχιστος πιστός, τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ;

Πῶς ἐννοῶ ἐγώ, ἓνας ἐλάχιστος πιστός, τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ;

Θαρρῶ πώς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι κυρίως μία ἐσωτερική κατάσταση. Εἶναι ἡ κυριαρχία τοῦ Θεοῦ στίς καρδιές μας. Ὃλες οἱ προσπάθειες νά ἑρμηνευθῆ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ σάν μία ἐξωτερική ἐπιβολή, ἀποτελοῦν μιά παραχάραξη τοῦ νοήματός της. Γιατί τότε θά μποροῦσε νά τήν ἐπιβάλη ὁ ἲδιος ὁ Θεός ἀναγκαστικά στούς ἀνθρώπους. Ἡ ἐπικράτηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ σημαίνει μιά ἐναγώνια προσπάθεια τοῦ κάθε ἀνθρώπου νά ἀρνηθῆ τόν ἑαυτό του ἀφήνοντάς τον στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Ἐπειδή ἐσωτερική εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γι'αὐτό εἶναι βασιλεία δικαιοσύνης καί ἀγάπης καί ἀλήθειας. Εἶναι ἡ ἱεράρχηση τῶν ἀξιῶν τοῦ πνεύματος πάνω στίς ἀξίες τοῦ σώματος. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ τελική καί τελειωτική ἀναγνώριση τοῦ ἐγωιστῆ ἀνθρώπου, ὃτι δέν εἶναι ἱκανός μόνος του νά ἐπιτύχη τίποτε καί προσκαλεῖ τό Θεό νά ρυθμίση "ἐν λευκῶ" τά τῆς τύχης του. Εἶναι ἡ ἐκθρόνιση, αὐτοπροαίρετη καί αὐτόβουλη βέβαια, τοῦ ἐγώ ἀπό τό θρόνο του καί ἡ ἐνθρόνιση τοῦ Θεοῦ μέ ἀπόλυτα κυριαρχικά δικαιώματα στήν ὓπαρξή μας καί μέσα της καί ἒξω της, στήν ἐξωτερική της δραστηριότητα καί προσπάθεια.Φυσικά δέν μπορῶ νά παραγνωρίσω τό ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στόν ἐρχομό τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Εἰπέ μοι.. σέ συνέχειες ἀπό τό βιβλίο δογματολογία. Ἅγιον Ὄρος 1960. Μοναχός Ἀθανασίου Παναγιώτου 12

Τρεῖς μεγάλες μορφές τῆς περίφημης Μονῆς τῆς Σιχαστρίας

Τρείς μεγάλες μορφές της περίφημης Μονής της Σιχαστρίας

Οι γέροντες Παΐσιος Ολάρου (†18.10.1990) ΕΔΩ ,Κλεόπας Ιλίε(†02.12.1998) ΕΔΩ και Ιωαννίκιος Μπαλάν(†22.11.2007) ΕΔΩ..

Σύντομα αναμένεται η αγιοκατάταξη των δύο πρώτων.

https://proskynitis.blogspot.com/2021/12/blog-post_14.html

23 Δεκεμβρίου. Τῶν ἐν Κρήτῃ δέκα μαρτύρων (γ΄ αἰ.). Τἁ ἐγκαίνια τῆς ἁγίας τοῦ Χριστοῦ μεγάλης Ἐκκλησίας, ἦ τοι τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας ἐν Κωνσταντινουπόλει. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Πέμ. κζ´ ἑβδ. ἐπιστ. (Α´ Τιμ. ς´ 17-21).

Α Τιμ. 6,17         Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι παράγγελλε μὴ ὑψηλοφρονεῖν, μηδὲ ἠλπικέναι ἐπὶ πλούτου ἀδηλότητι, ἀλλ᾿ ἐν τῷ Θεῷ τῷ ζῶντι, τῷ παρέχοντι ἡμῖν πάντα πλουσίως εἰς ἀπόλαυσιν,

Α Τιμ. 6,17                Εις τους πλουσίους της παρούσης ζωής παραγγέλλε να μη αλαζονεύωνται και υπερηφανεύωνται ούτε να θεμελιώνουν τας ελπίδας των εις την αβεβαιότητα του πλούτου, αλλά να ελπίζουν στον ζώντα Θεόν, ο οποίος παρέχει τα πάντα εις ημάς πλουσίως, δια να τα απολαμβάνωμεν·