Ἡ Θεία Πρόνοια καί οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Θεία Πρόνοια καί οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 1-11-2018, (κήρυγμα στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλατάνου Γιαννιτσών), http://hristospanagia3.blogspot.com, http://www.hristospanagia.gr/ καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.com/2...

«Γιά τά παιδιά, τήν ἐξωσωματική καί τά παντελόνια στίς γυναῖκες» Ἁγίου Πορφυρίου Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Γιά τά παιδιά, τήν ἐξωσωματική καί τά παντελόνια στίς γυναῖκες»

Ἁγίου Πορφυρίου

Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 3-7-2018

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἦταν ἀσκητής στό Ἅγιον Ὄρος ἀπό πολύ μικρή ἡλικία. Ἀπό τήν ἡλικία περίπου τῶν δώδεκα ἐτῶν πῆγε καί ἔμεινε ἐκεῖ μέχρι περίπου δεκαοχτώ - δεκαεννέα ἐτῶν, μετά ὅμως ἀναγκάστηκε νά βγεῖ, μέ εὐλογία τῶν Γεροντάδων του, γιατί ἀρρώστησε. Ἦρθε στήν Εὔβοια, πού ἦταν ἡ πατρίδα του, ἔμεινε κάποια χρόνια σέ μοναστηράκια τῆς Εὔβοιας, καί μετά, ἐπειδή εἶχε πόθο νά διακονήσει τούς ἀσθενεῖς, ἦρθε στήν Ἀθήνα καί γιά τριάντα τρία χρόνια ὑπηρέτησε στήν Πολυκλινική Ἀθηνῶν στήν Ὁμόνοια. Ἦταν ἱερέας τοῦ Νοσοκομείου, τῆς Κλινικῆς.

Κάνει ἐντύπωση ἡ βαθιά του γνώση, ἡ πνευματική, γιά θέματα οἰκογενειακά καί μάλιστα ἡ σημασία πού δίνει στίς λεπτομέρειες. Ἔλεγε: «Ὅ,τι θέλουμε, γεννᾶμε. Θέλουμε Ἁγίους, γεννᾶμε Ἁγίους. Στό χέρι μας εἶναι νά γεννήσουμε Ἁγίους. Ἡ ψυχοσωματική ὑγεία τοῦ παιδιοῦ ἀρχίζει νά διαμορφώνεται ἀπό τή σύλληψη, ἐν συνεχείᾳ ἐπηρεάζεται ἀπό τή ζωή τῆς μητέρας κατά τήν κύηση καί φυσικά ἀπό τή ζωή τοῦ ζεύγους»¹.

Αὐτά πού θά διαβάζουμε καί θά σχολιάζουμε εἶναι ἀπό ἕνα βιβλίο μέ τίτλο «Ἕνας νά μέ ἀκούσει..... καί θά τοῦ στείλει ὁ Θεός πλούσια τή Xάρη Του!». Ὁ Ἅγιος, μέ τή φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀλλά καί μέ τήν πεῖρα πού εἶχε ἀπό τήν ἐξομολόγηση, ἤτανε ἀκράδαντα βέβαιος ὅτι, ἄν κανείς ἐφάρμοζε τίς ὁδηγίες του, θά γεννοῦσε καί θά ἔπλαθε ἕναν ἅγιο. Μιά μητέρα πού θά ἀκολουθήσει τίς ὁδηγίες τοῦ Ἁγίου, θά κάνει ἕνα ἅγιο παιδί.

Ἔλεγε, ἄς ποῦμε, σέ μία μητέρα, ὅταν συνέλαβε: «Μή διαλαλεῖς ὅτι εἶσαι ἔγκυος μέχρι νά φανεῖ... Μυστικά νά χαίρεσαι, νά προσεύχεσαι γι’ αὐτό πού ἔχεις, χωρίς βλέμματα καί σκέψεις τῶν ἀνθρώπων. Μοναδικά, ἀποκλειστικά. Ὅσο πιό μυστικά, τόσο πιό δυνατά, πιό αὐθεντικά. Ὅπως ἡ Παναγία, ἔτσι καί ἡ Ἐλισάβετ, (μητέρα Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου) «καί περιέκρυβεν ἑαυτήν μῆνας πέντε»²»³. Δηλαδή, τί βλέπουμε ἐδῶ; Ὅτι ὁ Ἅγιος ἔχει ὡς πρότυπο τή ζωή τῶν Ἁγίων, τό Εὐαγγέλιο. Αὐτά πού λέει βασίζονται στίς μαρτυρίες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι καταγραμμένες μέσα στό ἱερό Εὐαγγέλιο.

Ἡ Παναγία μας, ὅταν συνέλαβε, δέν κοινοποίησε τή κυοφορία της. Ὁ Ἅγιος Πορφύριος εἶναι ἕνας αὐθεντικός ἑρμηνευτής τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, γιατί ἔχει τή φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀλλά καί τήν ἐμπειρία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἔτσι καί οἱ ὁδηγίες πού δίνει γιά τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν, γιά τή μητρότητα, γιά τή συζυγία, ἀλλά καί γιά τή μοναχική ζωή, εἶναι Ἁγιοπνευματικές καί σωτήριες.

Ἅγ. Ἰάκωβος Τσαλίκης: Δέν θέλει τήν ἐξομολόγηση ὁ διάβολος – Κοινωνᾶμε, ἀλλά δἐν κοινωνᾶμε!

  Μιά δαι­μο­νι­σμέ­νη ο­μο­λο­γού­σε: “Ό­ταν ή­μουν 13 χρο­νών, έ­βο­σκα τα γε­λά­δια σε μιά ρε­μα­τιά και ε­κεί βλαστή­μη­σα τον Χρι­στό και τον αν­τί­χρι­στο και δαι­μο­νί­στη­κα, μπή­κε μέ­σα μου δαί­μο­νας. Α­πό τό­τε δεν είμαι κα­λά. Παν­τρεύ­τη­κα και με πή­γε ο άν­τρας μου στην Αγ­γλί­α, στην Γερ­μα­νί­α, σε ό­λους τους για­τρούς. Οι για­τροί δεν βρή­καν τί­πο­τα. Δεν ξέ­ρουν ό­τι έ­χω δαί­μο­να. Τώ­ρα, με έ­φε­ρε και σε σέ­να”.

»Τούς εί­πα, “ε­ξο­μο­λό­γη­ση και θεί­α Κοι­νω­νί­α” και φώ­να­ξε το δαι­μό­νιο: “Ε­σύ δεν τα λές κα­λά! Ε­κεί­νος ο άλ­λος ο πα­πάς (έ­νας άλ­λος Ι­ε­ρέ­ας εξ εγ­γά­μων που εί­χαν πά­ει πρω­τύ­τε­ρα) τα λέ­ει κα­λύ­τε­ρα. Μό­νο μεταλα­βιά (θεί­α Κοι­νω­νί­α), δεν χρει­ά­ζον­ται δι­α­βά­σμα­τα (ε­ξο­μο­λό­γη­ση) “.»Εί­δα­τε, α­δελ­φοί μου, πως δεν την θέ­λει την ε­ξο­μο­λό­γη­ση ο δι­ά­βο­λος και ό­τι η θεί­α Κοι­νω­νί­α δί­χως ε­ξομο­λό­γη­ση δεν ω­φε­λεί σε τί­πο­τα».

«Κοινωνάμε, αλλά δεν κοινωνάμε»

Μιά κυ­ρί­α α­πό έ­να χω­ριό, ήρ­θε πρίν με­ρι­κά χρόνια να με δή. Μου εί­πε ό­τι ήρ­θε στις Ρο­βι­ές στο πανηγύρι και κα­τά το έ­θος κοι­νώ­νη­σε. Όμως, ε­νώ κα­τά­πι­ε το “ζμί” (ζουμί–αί­μα Κυ­ρί­ου), το “κοψί­δι” (ψίχα–σώ­μα Κυ­ρί­ου) έ­μει­νε κά­τω α­πό την γλώσσα και δεν μπο­ρού­σε να το κα­τα­πι­ή. Πή­γα­νε σε έ­να σπίτι, τους κέ­ρα­σαν κα­φέ και πα­ξι­μά­δι, τα έ­φα­γε, αλ­λά το κομ­μα­τά­κι δεν κα­τέ­βαι­νε. Το εί­πε στην γειτόνισ­σα και την πα­ρα­κά­λε­σε να το σκουν­τή­ση με το χέ­ρι της.

Θαυμαστό περιστατικό κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Γέροντα Ἐλπιδίου στήν Μονή Ἰβήρων!

 Ο Γέροντας, π. Ελπίδιος (1918-1983).

Σε μια επίσκεψη του [ο Γέροντας, π. Ελπίδιος, δίδυμος αδελφός του Ιερομάρτυρα Αγίου Φιλουμένου] στην Ιερά Μονή Ιβήρων, συνέβη και το ακόλουθο θαυμαστό περιστατικό, στο οποίο φαίνεται ότι και η Κυρία Θεοτόκος αγαπούσε ιδιαιτέρως το πνευματικό της τέκνο:

Όταν ο Γέροντας εισήλθε στη μονή, τον υποδέχθηκε ο π. Μάξιμος [μοναχός του μοναστηριού], ο οποίος τον πήγε στον χώρο όπου φυλάσσονταν τα ιερά λείψανα της μονής, για να προσκυνήσει.

Τα λείψανα βρίσκονταν σε γυάλινες προθήκες, ενώ πάνω τους υπήρχε σειρά από αρχαίες εικόνες. Την ώρα που προσκυνούσε ο π. Ελπίδιος, μια εικόνα της Παναγίας, που ήταν κρεμασμένη ψηλά στον τοίχο, έπεσε με δύναμη πάνω στην γυάλινη προθήκη, ακριβώς μπροστά του.

Ρώτησαν τόν διάβολο ποιά εὐχή φοβοῦνται οἱ δαίμονες περισσότερο ἀπ΄ὅλα κι αὐτός τούς ἀποκρίθηκε:

 

ΕΡΩΤΗΣΗ ΙΔ΄: Ποια ευχή και ποιον λόγο φοβούνται οι δαίμονες περισσότερο από όλα;

ΑΠΟΚΡΙΣΗ: Διηγούνται μερικοί πνευματοφόροι πατέρες και άξιοι να τους πιστεύει κανείς πως, όταν εμφανίστηκε μπροστά στα πρόσωπά τους ο διάβολος και  αυτοί του απηύθυναν το παραπάνω ερώτημα, αυτός αποκρίθηκε πως δεν υπάρχει σε όλη την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη λόγος, που να τον φοβίζει περισσότερο και να διασκορπίζει όλη του τη δύναμη, όπως η αρχή του 67ου ψαλμού.

Τό κατά Θεόν πένθος ἐλευθερώνει καί ξεκουράζει τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου.

  Το κατά Θεόν πένθος φέρει παρηγορία. 

Η ημέρα που πονέσαμε περισσότερο φέρνει αντιμισθία.

Το κατά Θεόν πένθος ελευθερώνει και ξεκουράζει την ψυχή του ανθρώπου. 

Οι ψυχές μας είναι κουρασμένες, επειδή δεν κλαίμε στην προσευχή τουλάχιστον. 

Δεν μάθαμε να κλαίμε, όταν προσευχόμαστε από αίσθηση της απουσίας του Θεού. Γενικά δεν κλαίμε. 

Πένθος, εγκράτεια και σιωπή αποτελούν χαρακτηριστικά κάποιων που προόδευσαν πνευματικά. 

Ο αβάς Μωυσής, αναφερόμενος στον πνευματικό κλαυθμό, έλεγε: «Όταν κλαίης, μην υψώσης την φωνήν του στεναγμού σου» αλλά να πενθείς εσωτερικά, μυστικά [53].

 

Ο Αγ. Ιωάννης της Kλίμακος δίδει οδηγίες για το χαροποιό πένθος, που είναι απαραίτητη πνευματική εργασία για κάθε άνθρωπο. 

«Γίνου σπουδαίος ψυχή, μηδόλως σώματι τούτο εμφαίνων· μη σχήματι· μη λόγω· μη αινίγματι». (Εργάζου με ζήλο στο εσωτερικό της ψυχής σου, χωρίς να το δείχνεις καθόλου εξωτερικά· ούτε με το ύφος και τις κινήσεις, ούτε με λόγο, ούτε με κάποια νύξη). 

Αὐτή εἶναι ἡ ὑποκρισία μας! Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

 "Βλέπετε την υποκρισία μας την μεγάλη,τι ντόρος και τι σάλος έγινε γι αυτούς τους ανθρώπους που κάηκαν εκεί στις πυρκαγιές...για τους 1000 ανθρώπους που δολοφονούμε κάθε μέρα στις κλινικές, καταλαβαίνετε τι εννοώ, τις εκτρώσεις, τι ντόρος γίνεται; Κανένας ντόρος! Τίποτα! Μιλάμε για τα δικαιώματα των σκύλων, των γατιών, των πουλιών, ποιος μιλάει για τα δικαιώματα των εμβρύων; Δεν έχουν δικαιώματα τα έμβρυα δηλαδή; Αυτά δεν είναι άνθρωποι; Δεν είναι ψυχές;

Παιδί μου, οἱ ἅγιοι με βλέπουν ὅτι εἶμαι κοντός και ἁπλώνουν το πόδι τους και προσκυνῶ

 Ὁ παπα-Πλανᾶς, ὅταν ἦταν παιδί, τὶς εἰκόνες ποὺ τότε συνήθιζαν νὰ τοποθετοῦν ψηλά,ἀνέβαινε μὲ σκάλα καὶ τὶς προσκυνοῦσε.

Πολὺ ἀργότερα, γέροντας πιά, σὲ ἀπορία ἄλλου παιδιοῦ, γιατὶ δὲν ἀκουμπᾶ τὸ στόμα του στὶς τοιχογραφίες, νὰ τὶς προσκυνήσει, τοῦ εἶπε:

 – Παιδί μου, οἱ ἅγιοι μὲ βλέπουν ὅτι εἶμαι κοντὸς καὶ ἁπλώνουν τὸ πόδι τους καὶ προσκυνῶ.

Κι ἐνῷ μὲ τοὺς ἁγίους συνομιλοῦσε μιὰ χαρά, μὲ τὸν κόσμο τὸν φθαρτὸ τῆς ματαιότητας εἶχε μόνο τὰ ἀπαραίτητα.

Πρόσεξε μήν κακοκαρδίσεις τόν φύλακα ἄγγελό σου. Εἶναι ὁ δικηγόρος σου στόν οὐρανό!

https://agiopneymatika.blogspot.com/2018/08/blog-post_25.html

1 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων, Κυριαίνας και Ιουλιανής, των Αγίων Καισαρίου, Δασίου και 5 μαρτύρων, Ιωάννου και Ιακώβου, Ερμινίγγελδου, Κυπριανού και Ιουλιανής, Θεολήπτης, Ιακώβου Οσιομάρτυρα και των συν αυτώ, Δαβίδ Οσίου, Ελένης Παρθενομάρτυρος.

Οἱ Ἅγιοι Κοσμᾶς καὶ Δαμιανός οἱ Ἀνάργυροι καὶ Θαυματουργοὶ

Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀσία. Οἱ γονεῖς τους ἦταν ἄριστο πρότυπο χριστιανῶν συζύγων. Ὅταν ἡ μητέρα τους Θεοδότη ἔμεινε χήρα, ἀφιέρωσε κάθε προσπάθειά της στὴν χριστιανικὴ ἀνατροφὴ τῶν δύο παιδιῶν της, Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ.
Τοὺς δύο ἀδελφοὺς διέκρινε μεγάλη εὐφυΐα καὶ ἐπιμέλεια, γι’ αὐτὸ καὶ σπούδασαν πολλὲς ἐπιστῆμες. Ἰδιαίτερα ὅμως, ἐπιδόθηκαν στὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ἐξασκοῦσαν σὰν διακονία φιλανθρωπίας πρὸς τὸν πλησίον. Θεράπευαν τὶς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἰδιαίτερα τῶν φτωχῶν, χωρὶς νὰ παίρνουν χρήματα, γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάστηκαν Ἀνάργυροι. Πολλοὶ ἀσθενεῖς ποὺ θεραπεύθηκαν ἤθελαν νὰ τοὺς εὐχαριστήσουν. Ἀλλὰ αὐτοί, δὲν δέχονταν τὶς εὐχαριστίες καὶ ἀπαντοῦσαν μὲ τὸν ὀρθὸ λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς:
«Ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμης καὶ ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων». Δηλαδή, ὅλος ὁ ὕμνος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμη καὶ ἡ ἰσχύς, ἀνήκει στὸ Θεό μας, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων.
Ἔτσι ταπεινὰ ἀφοῦ διακόνησαν σὲ ὅλη τους τὴ ζωὴ τὸν πλησίον, πέθαναν εἰρηνικὰ καὶ ἐτάφησαν στὴν τοποθεσία Φερεμά.

Daily concerns and worries and the abundance of material goods pose an obstacle to prayer

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH 

 previous:https://hristospanagia3.blogspot.com/2018/10/quantity-and-quality-in-prayer.html

Daily concerns and worries and the abundance of material goods pose an obstacle to prayer

Well, you might say “I have so many things to do and to care about; I do not have time (to pray).” So, I suggest you stop them all, and start praying. This is our main job, after all!

Why did our Lord Jesus Christ say [Matthew 6:25] “Take no thought for your life (do not worry about), what ye shall eat, or what ye shall drink; nor yet for your body, what ye shall put on”? Why did He say [Matthew 13:22] “He also that received seed among the thorns is he that heareth the word; and the care of this world, and the deceitfulness of riches, choke the word, and he becometh unfruitful.”?

The thorns are, in fact, those worries and care-abouts!

And we often say, “Let’s buy us a machine/device to help us out with our job, so we can have more spare time.” We buy the machine and then say, “Now that I have this machine, it is a great opportunity to take care of some more things!” … and we do this, we do that and so on…and we fall into another great trap: the trap of doing MORE things, now that we’ve got the machine, with an ultimate goal to feed our (usually sinful) passions and foremost our selfishness.

1 Νοεμβρίου. Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ τῶν ἀναργύρων καί τῆς μητρός αὐτῶν Θεοδότης. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῶν ἁγίων. 1 Νοεμ. (Α΄ Κορ. ιβ΄ 27 - ιγ΄ 8).

Α Κορ. 12,27      Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους.

Α Κορ. 12,27            Σεις, λοιπόν, οι Χριστιανοί είσθε σώμα Χριστού και ο καθένας σας είναι επί μέρους μέλος, που κατέχει την ταιριαστήν θέσιν δι' αυτόν και δι' ολον το σώμα.