Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 10-09-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. β΄ 6 - 9

β΄ 6 - 9

Ευαγγέλιον:Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 37 - Ια΄ 1

Ι΄ 37 - Ια΄ 1

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

‘’Τό ἀλλοιωμένο δυτικό πνεῦμα καί ἡ Ὀρθοδοξία’’ 2ο Μέρος, Πατερική Θεολογία, π. Ἰωάννου Ρωμανίδη.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:‘’Τό ἀλλοιωμένο δυτικό πνεῦμα καί ἡ Ὀρθοδοξία’’

2ο Μέρος, Πατερική Θεολογία, π. Ἰωάννου Ρωμανίδη

(Ὁμιλίαστίς 06-09-2014)

Ἀρχίσαμε, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, μιά καινούρια ἑνότητα μαθημάτων, κατηχήσεων πιό σωστά, γιατί στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μιλᾶμε γιά κατήχηση καί ὄχι ἁπλῶς γιά μία διάλεξη, ἡ ὁποία δέν ἔχει μόνο ἕναν γνωσιολογικό χαρακτήρα, ἀλλά ἕνα χαρακτήρα μυσταγωγικό. Δηλαδή ἕναν χαρακτήρα πού μᾶς βοηθάει στό νά ζήσουμε τό Μυστήριο τοῦ Χριστοῦ καί αὐτόν τόν σκοπό ἔχουν καί τά μαθήματα πού κάνουμε, νά ὁδηγήσουν τίς ψυχές μας στό νά ζήσουμε τόν Χριστό καί ὄχι μόνο νά μάθουμε κάποια πράγματα. Τότε γνωρίζουμε πραγματικά τόν Θεό, ὅταν ζοῦμε τήν ζωή τοῦ Θεοῦ.

Βέβαια θά ποῦμε πράγματα πού ἴσως φαίνονται λίγο παράξενα καί δέν τά ἔχετε ἀκούσει ἄλλη φορά, ἀλλά εἶναι αὐτά τά ὁποῖα πραγματικά μᾶς δίδαξαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί εἶναι ἀντίθετα μέ ἐκεῖνα πού ἐπικρατοῦν σήμερα στόν κόσμο καί θά τολμοῦσα νά πῶ καί στούς ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας. Κάποια πράγματα δηλαδή πού ἔχουν ἐπικρατήσει ὡς ἀντιλήψεις στούς σημερινούς Ὀρθοδόξους χριστιανούς εἶναι ἀντίθετα μέ αὐτά πού λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Δέν θά πῶ περισσότερα γιατί θά εἶναι θεωρητικά, ἀλλά θά διαπιστώσουμε στήν πορεία πῶς ἐπαληθεύεται αὐτός ὁ λόγος.

Η ΜΟΝΑΧΗ ΚΑΛΛΙΝΙΚΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΗ Ι.Μ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΖΟΥΡΒΑΣ. (1894-1981) "Ἀργότερα ἦλθε στήν Μονή μία δαιμονισμένη κοπέλα. Τό πονηρό πνεῦμα ἀνέφερε τό γεγονός αὐτό ὡς ἐξῆς: «Ἤθελα νά τήν σκοτώσω ἀπό τήν συκιά, ὅμως δέν μπόρεσα, γιατί αὐτή ἡ βλαχάρα (ἔτσι συνήθως ἀποκαλοῦσε τήν Ἁγία Ἄννα) δέν μέ ἄφησε. Ὄχι μόνο τίς μοναχές δέν μ’ ἀφήνει νά πειράξω, ἀλλά οὔτε τό γατάκι τῆς Μονῆς Της!».

Η ΜΟΝΑΧΗ ΚΑΛΛΙΝΙΚΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΗ.

Η κατά κόσμον Κυριακή Παπαγεωργίου γεννήθηκε τό 1894 στο Πόρτο-Χέλι Ερμιονίδος. Οι γονείς της ονομάζονταν Θεόδωρος και Αντωνία. Είχε και δύο άλλες αδελφές, την Σοφία και την Καλλιόπη. Ο Θεόδωρος όμως πέθανε νέος. Η μητέρα της παντρεύτηκε σύντομα τον σεμνό και μορφωμένο Ανδρέα Μπουρλετίδη ο οποίος αγαπούσε ιδιαίτερα την Κυριακή και την αποκαλούσε «Άγγελο Θεού». 

’Ήταν χαριτωμένη και έξυπνη. Σε μικρή ηλικία ήλθε στην Ύδρα για να εργαστεί σε μία πολύ καλή οικογένεια, την οικογένεια τού τότε ειρηνοδίκη τού νησιού, ο οποίος είχε δύο θυγατέρες. Αυτές αγάπησαν τόσο πολύ την Κυριακή, ώστε την αποκαλούσαν αδελφή τους. Πήγαιναν μαζί επισκέψεις σε πνευματικά πρόσωπα. Έτσι γνωρίσθηκε με τον Γέροντα Δανιήλ Σίακο, Ηγούμενο και πνευματικό πατέρα της Ιεράς Μονής «Ζούρβας». Ο σύνδεσμος αυτός έγινε αφορμή, ώστε η νεαρή Κυριακή να διαλέξει τον τόπο πού θα ζούσε ως μοναχή. Η ερημική αλλά αγιασμένη περιοχή της ανατολικής Ύδρας, η επιλεγόμενη «Ζούρβα», έγινε η μόνιμη κατοικία της.

Τά σταφύλια τῆς ἀγάπης.

Γύρω στό 330μ.Χ. ἐγκαταστάθηκε στή Σκήτη ὀ Ἂγις Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος.

Κοντά στόν Ἃγιο μακάριο μαζεύτηκαν σιγά-σιγά χιλιάδες μοναχοί,οἱ ὁποῖοι δέχονταν τίς συμβουλές καί τούς λόγους του. 

Ἀλλά καί πολλοί λαϊκοί ἀπό ὂλη τή Αἲγυπτο ἒρχονταν στόν Ἃγιο τοῦ Θεοῦ,γιά νά δεχθοῦν τούς καρπούς τῆς ἀγάπης του. 

Ἡ φήμη του εἶχε ἁπλωθεῖ σ' ὃλη τή πολιτεία. Μιά μέρα κάποιοι προσκυνητές ἦρθαν στό καλογερικό χωριό γιά νά δοῦν τόν Ἀββᾶ Μακάριο. Μάλιστα τοῦ ἔφεραν σπό τήν πόλη ἕνα καλάθι γεμάτο σταφύλια.Κάθισαν ἀρκετή ὧρα κοντά του,ἄκουσαν τίς πολύτιμες συμβουλές του καί ὠφελημένοι ψυχικά ξεκίνησαν γιά την πόλη.

-Αὐτά εἶναι γι΄σένα,Ἀββᾶ,τοῦ εἶπαν φεύγοντας.

«Ὁ ρόλος τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης στήν κοινωνία τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς α΄ χιλιετίας»

Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος

π. Ἀναστάσιος  K.  Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Πατρῶν

 

Ἐν ὄψει τῆς  ΙΔ΄ συναντήσεως τῆς  Μικτῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου 

Ὀρθοδόξων-Ρωμαιοκαθολικῶν στό Chieti 

τῆς Ἰταλίας (15-22.9.2016)

 

Ἀπὸ τὴ μελέτη τῶν πρακτικῶν καὶ τῶν ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων μποροῦμε μὲ βεβαιότητα νὰ καθορίσουμε τὴ θέση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης καὶ τοῦ ἐπισκόπου της στὴν κοινωνία τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν κατὰ τὴν ἐποχὴ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων:

Α. Ἡ Ἐκκλησία καὶ ὁ ἐπίσκοπος Ρώμης.

1. Εἶναι σαφὲς τὸ αὐξημένο κῦρος καὶ ἡ ἐξαιρετικὴ τιμὴ ποὺ ἀπονεμόταν στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης. Συνακόλουθα, στὸν ἐπίσκοπό της ἡ Ἐκκλησία εἶχε ἀναγνωρίσει πρωτεῖο τιμῆς καὶ προκαθεδρίας στὴν τάξη τῶν τιμηθέντων μὲ πρεσβεῖα Πατριαρχικῶν Θρόνων. Οἱ λόγοι εἶναι σαφεῖς: α) ἦταν ἡ Ἐκκλησία τῆς «μεγαλωνύμου Ρώμης», τῆς πρωτεύουσας τῆς αὐτοκρατορίας, β) ἦταν δραστήρια στὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ στὴν συναντίληψη ἄλλων ἐμπεριστάτων τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ γ) ἦταν ἡ μοναδικὴ πόλη στὸ δυτικὸ-λατινικὸ κόσμο ποὺ δέχθηκε τὴν παρουσία καὶ τὸ κήρυγμα τῶν Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι ἐκεῖ μαρτύρησαν καὶ ἡ ὁποία διατηροῦσε τοὺς Τάφους τους.

2. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ἐκαυχάτο  ἰδιαίτερα γιὰ τὴν ἀποστολικὴ καταγωγή της ἀπὸ...

τοὺς Πρωτοκορυφαίους, τὴν ὁποία, προϊόντος τοῦ  χρόνου, περιόρισε καὶ διαμόρφωσε σὲ «πέτρειο». Θὰ πρέπει ὅμως νὰ σημειωθεῖ ὅτι σὲ κανένα κανόνα Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἡ ἀπόδοση πρεσβείων τιμῆς στὴν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης δὲν συνδέεται μὲ τὴν ἀποστολικὴ προέλευσή της, ἡ ὁποία κατὰ τὰ ἄλλα θεωρεῖται δεδομένη.

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ… «ἀνάβει καί σβήνει, καθαίρει, ἀνακαινίζει…»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ τότε κατοικεῖ μέσα μουὅταν ταπεινώνομαι σὲ ἔσχατο βαθμό ὅταν παραδέχομαι πὼς εἶμαι ἕνας ἄθλιος καὶ τιποτένιος ἄνθρωπος. Ὅπου ἀρχίζει ἡ ἀθλιότητά μας, ἐκεῖ ἀρχίζει καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια τοῦ Θεοῦ μέσα μας.

Ἀνάβει καὶ σβήνει

Μιὰ φορὰ ἄναψα τὸ καντήλι μου καὶ παρατήρησα πώς, ὅταν τελείωσε τὸ λάδι, τὸ φυτίλι πρὶν σβήσει ρούφηξε καὶ λίγο νερὸ ποὺ ὑπῆρχε μέσα. Ὅταν ἔβαλα ξανὰ λάδι καὶ ἄναψα τὸ καντήλι, σὲ λίγο πάλι ἔσβησε, γιατί τὸ φυτίλι εἶχε μέσα νερό. Βούτηξα τὴν ἄκρη τοῦ φυτιλιοῦ μέσα στὸ λάδι καὶ τὸ ἄναψα πάλι. Τὸ νερὸ δὲν ἐπέτρεπε νὰ ἀνάψει καλὰ τὸ καντήλι καὶ ἄναψε κανονικὰ μόνο τότε, ὅταν ἐξαφανίστηκε τὸ νερό.

Τότε εἶδα σ’ αὐτὸ τὸ καντήλι τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, τὴ δική μου καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ἡ φλόγα τῆς θείας χάρης προσπαθεῖ νὰ ἀνάψει τὴ δική μας καρδιά, ἡ ὁποία ὅμως δὲν ἀνάβει γιατί δὲν τὸ ἐπιτρέπουν τὰ πάθη, ἡ λαιμαργία, ἡ μέθη καὶ ἄλλα.

«Ἀπό τίς διδαχές τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτη Περί Προσευχῆς»

 

Λέγει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας:

«Ἐγγίζει μοι ὁ λαός οὖτος ἐν ῷ στόματι αὐτοῦ καί ἐν τοἶς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσί με, ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ» (Ἡσ. Κθ΄: 13).

Ἀλίμονο ἄν προσευχώμαστε ψεύτικα, δηλαδή μόνο μέ τά χείλη μας, ἐνῶ ἡ καρδιά μας εἶναι γεμάτη πάθη, κατακρίσεις, ἀκαθαρσίες καί κακίες!

**

Νά προσευχώμαστε πρώτιστα, γιά νά λάμψη μέσα μας ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὄχι νά στεκώμαστε στήν προσευχή μέ τόν νοῦ μας προσκολλημένο στίς ματαιότητες τοῦ κόσμου τούτου τοῦ προσωρινοῦ.

**

Ἡ Ἱερά Μονή Γενεθλίων τῆς Θεοτόκου στό Στόμιο Κονίτσης καί τό κελί τοῦ Ὁσίου Παϊσίου

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/07/h_11.html

Οἱ κενόδοξοι ἄνθρωποι πληρώνονται ἐδῶ ἀπό τούς ἀνθρώπους...

Ἔτσι θέλει ὁ Θεός νά ἀνέλθουμε στήν ἐκπλήρωσι τῶν ἐντολῶν: καθώς δέν εὐχαριστῆς τό παιδάκι σου, τό ὁποῖον σέ ὑπηρετεῖ, παρότι ἐκεῖνο δέν ἔχει κάποιο λόγο νά στενοχωρηθῆ, ἔτσι ἀκριβῶς καί ἐμεῖς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, δέν θά ἔχουμε τήν ἀξίωσι νά μᾶς εὐχαριστήση ὁ Θεός, ἐπειδή ἐξεπληρώσαμε τίς ἐντολές Του.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι Αὐτός δέν ἀφήνει ἀπλήρωτο οὔτε ἕνα ποτήρι νερό πού θά τό δώσουμε σέ κάποιον διψασμένον μέ ἀγάπη στό ὄνομα τοῦ Κυρίου.

Ὁ Ἰησοῦς δέν δέχεται, οὔτε δόξα ἀπό τούς ἄλλους, οὔτε δόξα ἀπό τόν ἑαυτό του. Ἦτο δοξασμένος ὁ Ἰησοῦς καί μερικές φορές ἀπέφευγε τήν δόξα τοῦ ἑαυτοῦ του.

ΔΥΟ ΑΓΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΘΕΟΦΑΝΩ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΙΤΟΥ. ΚΑΙ Η ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 09 Σεπτεμβρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 09 Σεπτεμβρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)