Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Πέμπτης 19-09-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. θ΄ 6 - 11

θ΄ 6 - 11
 

 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 1 - 4    

Ι΄ 1 - 4
 

 Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ὁ πνευματικός ἀγώνας τῶν ἐγγάμων καί τῶν μοναχῶν.

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ Α΄.

ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΜΟ

Ὁ πνευματικός ἀγώνας τῶν ἐγγάμων καί τῶν μοναχῶν.

Ἀπό τόν Χριστιανό πού ἐπέλεξε τόν ἔγγαμο βίο ἀπαιτοῦνται –ἀντίθετα μέ τήν ἐπικρατοῦσα σέ πολλούς ἀντίληψη– μεγαλύτεροι πνευματικοί ἀγῶνες σέ σχέση μέ τόν Μοναχό. Αὐτό εἶναι ἀληθές· διότι μέσα στόν κόσμο ὑπάρχουν μεγαλύτεροι πειρασμοί καί κίνδυνοι ἀπ’ ὅ,τι στήν ἔρημο, ὅπου ζοῦν οἱ μοναχοί.

«Μήν λοιπόν ἀναπέσεις (ξαπλώσεις, ἐφησυχάσεις)», λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος, ἀπευθυνόμενος στούς ἐγγάμους, «ἐσύ πού διάλεξες νά ἔχεις κοινωνία μέ γυναῖκα, (καί νομίσεις) ὅτι τάχα μπορεῖς (ἔχεις τήν ἐξουσία, σοῦ ἐπιτρέπεται) νά ντυθεῖς τόν κόσμο (δηλ. νά ζήσεις κοσμικά). Ἀντιθέτως, σοῦ χρειάζονται περισσότεροι κόποι καί προσοχή γιά νά ἐπιτύχεις τήν σωτηρία σου. Καί τοῦτο διότι διάλεξες νά κατοικήσεις μέσα στίς παγίδες καί τό κράτος τῶν ἀποστατικῶν δυνάμεων· καί διότι ἔχεις μπροστά στά μάτια σου τούς ἐρεθισμούς, πού σέ ὠθοῦν στήν ἁμαρτία καθώς καί τό ὅτι νύχτα καί μέρα παρακινεῖσαι μέσῳ τῶν αἰσθήσεων στήν ἐπιθυμία τῆς ἁμαρτίας.

Τό πνεῦμα τό ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές.Δεύτερη συνομιλία

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

Το Πνεύμα το Ορθόδοξον είναι το αληθές

• Δεύτερη συνομιλία

Μετά από μερικές ημέρες ακολούθησε δεύτερη συνομιλία τον Γέροντος Πορφυρίου με έναν της ίδιας συντροφιάς. Στη συνομιλία αυτή ηχογραφήθηκαν, εκτός των άλλων, που δεν έχουν γενικό ενδιαφέρον, και τα εξής:
- Γέρ.: Τι να σε κάνω κι' εγώ; Τα βάστηξα, τα βάστηξα, να, τώρα ήρθε η ώρα και σας το λέω. Δεν τα λέω με καλό τρόπο αλλά πως να το πω; Πόσο γλυκά να τα πω;
- Συν.: Ευχαριστώ, Γέροντά μου, ευχαριστώ.
- Γέρ.: Σου λέω ότι... εγώ σας αγαπάω ιδιαιτέρως, ούτε η αγάπη μου εμειώθη από όλα αυτά. Μπορεί βέβαια να έχω παράπονο και να λέω γιατί να βρίσκονται τόσο καλά παιδιά εις την πλάνη και να μην είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Ε... λυπάμαι. Αλλά προσεύχομαι ο Θεός να σας δώσει φώτιση να καταλάβετε ότι δεν έχει σχέση η θρησκεία μας με άλλες θρησκείες, η Ορθοδοξία.
Τώρα όμως όλος ο κόσμος, διάφορες νοοτροπίες, διάφοροι άνθρωποι και μεγάλοι, που ούτε καν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός, έχουν τη γνώμη ότι δεν πρέπει να υπάρχουν πολλές θρησκείες, διότι διχάζουν τους ανθρώπους και τους φέρνουνε σε έχθρα. Και όλοι φροντίζουν, μικροί, μεγάλοι και κράτη και ολόκληρες αυτές... να γίνει μία θρησκεία.

Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος – Mελέτημα 31

1. Οἱ ἅγιοι Μάρτυρες, ἀφοῦ ὑπέφεραν πολλὰ βασανιστήρια καὶ ἔδειξαν καρτερία μέχρι τὸ θάνατο, ἔγιναν ἄξιοι γιὰ τὰ στεφάνια καὶ τὴ δόξα. Καὶ ὅσο περισσότερα καὶ σκληρότερα ἦταν τὰ βάσανα ποὺ ὑπέφεραν, τόση περισσότερη δόξα καὶ παρρησία ἀπέκτησαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ οἱ ψυχὲς ποὺ παραδόθηκαν σὲ διάφορες θλίψεις (εἴτε ἐξ ἀνθρώπων, εἴτε ἐκ σωματικῶν ἀσθενειῶν), ἄν κάνουν μέχρι τέλους ὑπομονὴ καὶ δὲν γογγύσουν, θὰ ἀξιωθοῦν τὰ ἴδια στεφάνια καὶ τὴν ἴδια παρρησία μὲ τοὺς Μάρτυρες. Καὶ ὅλα αὐτὰ ὄχι μόνο στὸ μέλλον θὰ ἀπολαύσουν ἀπὸ τὸ Θεό, ἀλλὰ καὶ ἐδῶ θὰ ἀξιωθοῦν τὴν παρηγορία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος!
2. Ἐπειδὴ ὁ δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὴν οὐράνια ζωὴ εἶναι ὁμολογουμένως στενὸς καὶ γεμάτος θλίψεις, καὶ εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ τὸν βαδίζουν, γι' αὐτὸ πρέπει γιὰ χάρη τῆς ἐλπίδας τοῦ Οὐρανοῦ νὰ ὑπομένουμε σταθερὰ κάθε δοκιμασία τοῦ πονηροῦ. Τὰ παθήματα τοῦ καιροῦ τούτου δὲν ἰσοσταθμίζουν τὴ δόξα ποὺ μέλλει νὰ μᾶς δοθεῖ!

«Εὐλογημένε, μετριοῦνται τά ἄστρα;!»

Ἡ ἀλήθεια γιά τό Δόγμα τῆς ἁγίας Τριάδος ξεπερνᾶ τίς νοητικές δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου. (Αὐτό ὅμως δέν σημαίνει ὅτι δέν πρέπει νά ἀναφερώμεθα σ᾿ αὐτό, τό ὁποῖο πιστεύουμε.) Δέν μπορεῖ τό πεπερασμένο καί περιορισμένο μυαλό μας νά χωρέση τό ἄπειρο τοῦ Θεοῦ. Κι ὅμως Τόν τιμοῦμε, Τόν προσκυνοῦμε, Τόν λατρεύουμε. εἶναι ὁ Ἕνας Τριαδικός Θεός μας, ὁ Δημιουργός μας.

Αὐτή ἡ διδασκαλία γιά τήν τριαδικότητα τοῦ Θεοῦ, γιά τό ἀπρόσιτον τῆς οὐσίας τοῦ Θεοῦ, γιά τήν ἀδιαίρετο φύσι Του, γιά τά ὑποστατικά ἰδιώματα τῶν τριῶν Προσώπων, ἀπασχολοῦσαν μέρα - νύχτα ἕναν διάσημο Ἡγούμενο σ᾿ ἕνα μοναστήρι.     Ἔνα βράδυ, λοιπόν, μέ ἔναστρο πεντακάθαρο οὐρανό, ὁ Ἡγούμενος, κουρασμένος ὅπως ἦταν ἀπό τή μελέτη, ἀπό τό στοχασμό καί ἀπό τήν ἔρευνα, πού ἔκανε γύρω ἀπό τά πράγματα, πού ἀφοροῦσαν τά Πρόσωπα τῆς Ἀγίας Τριάδος, βγῆκε ἔξω ἀπό τό μοναστήρι καί περπατοῦσε, ἀπολαμβάνοντας τήν ἡσυχία τῆς νύχτας καί λέγοντας τήν εὐχούλα, "Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με".

Ἁλώθηκε ποτέ ἡ ἐκκλησία ἀπό τόν Οἰκουμενισμό;

ΑΛΩΘΗΚΕ ΠΟΤΕ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ;

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΑ ΝΕΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ;

   

     Όσοι επικαλούνται το σχίσμα της Εκκλησία με πρόφαση τον Οικουμενισμό, ισχυρίζονται ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο καθώς «τα πάντα έχουν αλωθεί» από την «παναίρεση του Οικουμενισμού» με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η Εκκλησία και το ορθόδοξο δόγμα. Κάποιοι δε, ισχυρίζονται αφελώς ότι η Εκκλησία έχει πέσει σε αίρεση! Οπωσδήποτε οι Οικουμενιστικοί εναγκαλισμοί δεν χαροποιούν το Ορθόδοξο πλήρωμα αλλά ασφαλώς δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για την Εκκλησία.

Ακολουθεί ένας μικρός κατάλογος με ενδεικτικές Οικουμενιστικές κινήσεις που έγιναν προ του Παλαιοημερολογιτικού σχίσματος και ο οποίος αποδεικνύει τη διαχρονικότητα του Οικουμενισμού είτε για λόγους φιλοδοξίας των Ποιμένων, είτε για λόγους κατοχής της χώρας από ετερόδοξες δυνάμεις, είτε για λόγους καθαρά πολιτικούς. Σε όλες τις περιπτώσεις η Εκκλησία δεν αλώθηκε, όπως ανοήτως ισχυρίζονται οι σχισματικοί αλλά μέσα από μυστηριακές λειτουργίες αυτοκάθαρσης κατάφερνε πάντα να βγαίνει δυνατότερη από την Οικουμενιστική κρίση. Ασφαλώς και δεν συμφωνούμε με τα Οικουμενιστικά ανοίγματα κάποιων Ποιμένων μας. Δεν θα αφήσουμε όμως το σπίτι μας έρμαιο αλλά θα παραμείνουμε έως τέλους σε αυτό.

Μέθοδοι "Αὐτοβελτίωσης" καί "Θετικῆς Σκέψης": Εἶναι συμβατές μέ τήν Ὀρθοδοξία;*

ΜΕΘΟΔΟΙ «ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗΣ» ΚΑΙ «ΘΕΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ» : ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΑΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ; *

Της κ. Ελένης Ανδρουλάκη

* Τα περιεχόμενα του εν λόγω άρθρου αποτελούν  απόψεις επιστημονικές και δεν έχω καμία  πρόθεση να προσβάλω την τιμή και την υπόληψη  κανενός, την οποία δηλώνω ότι σέβομαι δεόντως.

1. Εισαγωγή

Συχνά γίνεται λόγος σήμερα για «θετική σκέψη» και «αυτοβελτίωση». Με τον όρο «θετική σκέψη» δεν νοείται μια κατάσταση ευδιαθεσίας ή αισιοδοξίας ή πίστης στο Θεό, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό. Η «θετική σκέψη» βρίσκεται στον πυρήνα των δραστηριοτήτων των ομάδων της «Νέας Εποχής» και το εννοιολογικό της περιεχόμενο είναι διαφορετικό από ό,τι θα φανταζόταν κάποιος ανυποψίαστος ή αφελής ακροατής. Η «θετική σκέψη» είναι μια κατάσταση ενεργοποίησης των δήθεν ανεξάντλητων δυνάμεων μέσα μας, η ανάπτυξη «ολόκληρου του δυναμικού» του «έσω ανθρώπου», η ανακάλυψη των απεριόριστων «θεϊκών δυνάμεων» που υποτίθεται ότι βρίσκονται μέσα μας. Οι οπαδοί της «θετικής σκέψης» κηρύττουν ότι όταν κάνουμε θετικές σκέψεις «δονούμαστε σε ανώτερες συχνότητες», ενώ όταν κάνουμε αρνητικές σκέψεις, τότε «παλλόμαστε σε κατώτερες, ασθενέστερες συχνότητες».

Ἁγία Γραφή, ἡ πρώτη Ἐκκλησία, 2013 καί τά ἔσχατα τῆς Ἀποκάλυψης. Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ

Ἁγία Γραφή, ἡ πρώτη Ἐκκλησία, 2013 καί τά ἔσχατα τῆς Ἀποκάλυψης

(Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ)

Εἶπεν ὁ Κύριος:

«Καὶ ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθά τῆς γῆς φάγεσθε· ἐὰν δὲ μὴ θέλητε, μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα».

(Ἡσαΐας α΄, 19-20)

Στὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας ὁ πλάστης Τριαδικὸς Θεὸς εὐλόγησε τὸ πλάσμα Του. Ἄνδρα καὶ γυναίκα εὐλόγησεν αὐτούς. Συνέστησε τὸν εὐλογημένο γάμο ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς καὶ ἐν χρόνῳ μὲ ἁγιασμὸ καὶ σωφροσύνη τὴν ἐξ αὐτοῦ τοῦ γάμου παιδοποιΐα. Μὲ τὴν ὑπακοὴ στὶς ἐντολὲς θὰ εἰργάζετο ὁ ἄνθρωπος τὸν παράδεισο καὶ θὰ ἐφύλαττε τὴν ὑλικὴ κτίση χωρὶς νὰ τὴν καταστρέφει.

Οἱ πρωτόπλαστοι ὅμως δὲν ἀκολούθησαν τὸν ἴσιο δρόμο ποὺ τοὺς χάραξε ὁ Δημιουργός μέ ἀποτέλεσμα νά ἐκδιωχθοῦν ἀπό τόν Παράδεισο. Παρά ταῦτα καὶ μετὰ τὴν πτώση τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς σήκωσε μὲ τρυφερότητα στοὺς ὤμους Του τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ ἔδωσε δεύτερη εὐκαιρία στὸν ἄνθρωπο.

Ἡ μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μὲ τὰ ἄχραντα μυστήριά της νικᾶ κατὰ κράτος τὸ θάνατο καὶ ἐπαναφέρει αὐτοὺς πού θέλουν νά παραμείνουν πιστοί ὄχι ἁπλά στὴν προπτωτικὴ κατάσταση, ἀπὸ τὴν ὁποία ἐξέπεσε τὸ πρῶτο ζεῦγος καὶ δι’ αὐτοῦ ὅλη ἡ ἀνθρωπότης, ἀλλά πολύ ὑψηλότερα, στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

«Αἰνεῖτε αὐτόν ἐν τυμπάνῳ καί χορῷ, αἰνεῖτε αὐτόν ἐν χορδαῖς καί ὀργάνῳ» (Ψαλμ. 150:4)

«Ὑμνεῖτε τόν Θεό μέ τύμπανα, μέ χορδές, μέ μουσικά καί ἔγχορδα ὄργανα», λέγει ὁ Ψαλμωδός.

 Ἑρμηνεύοντας πνευματικά τά λόγια αὐτά μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι μᾶς προτρέπει νά κάνουμε τήν σάρκα μας κατά κάποιο τρόπο τύμπανο, πού δέν θά ὑποκινεῖται ἀπό κανένα πάθος, ἀλλά θά εἶναι νεκρή γιά τά γήινα μέλη.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Tετάρτης 18-09-2013.

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2012. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. θ΄ 12 - ι΄ 7

θ΄ 12 - ι΄ 7
 

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Γ΄ 20 - 27    

Γ΄ 20 - 27
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Περί ἀκρασίας

Η ακρασία- η έλλειψη εγκράτειας- ,  είναι κακία που εξεγείρεται κατά της σωφροσύνης, της αγνείας, της παρθενίας. Ακρασία είναι να επιδιώκεις την υπερβολική κατανάλωση με σκοπό την ηδονή. Η ακρασία οδηγεί αυτόν που κυρίευσε, σε ηδονές και απολαύσεις. Ο ακρατής έτρεξε πίσω από τις επιθυμίες του και στις ορέξεις του δεν έβαλε φραγμό. Παραχώρησε στην ψυχή του την ικανοποίηση του χορτασμού και παραμέλησε τον Θεό που μας έπλασε. Ο ακρατής απαρνήθηκε τον Θεό και λάτρευσε την κοιλιά του. Στην ψυχή του κυριαρχεί ο νόμος της σάρκας και δεν γνωρίζει τον νόμο της χάριτος.

Οπτικό Αγιολόγιο 18 Σεπτεμβρίου

Οπτικοποιημένο Ηχητικό Αγιολόγιο της 18ης Σεπτεμβρίου


Για να γνωρίσετε τους συντελεστές διαβάστε εδώ

Καμμία ἀρετή δέν σώζει χωρίς ἀγάπη

 ¨Όταν ἀκούσεις ὅτι: «θά εἶναι οἱ τελευταῖοι πρῶτοι καί οἱ πρῶτοι τελευταῖοι», νά σκεφθεῖς μετόχους ἀρετῶν καί ἀγάπης ( ἀντίστοιχα ). Γιατί ἡ ἀγάπη εἶναι τελευταῖα μεταξύ τῶν ἀρετῶν κατά τήν τάξη ( στήν κλίμακα ), πρώτη ὅμως στήν ἀξία. Καί ὅλες τίς ἀρετές πού πραγματοποιήθηκαν πρίν ἀπό αὐτή, τίς ἀποδεικνύει τελευταῖες.

 

Κεφάλαιο 37 περί αὐτῶν πού νομίζουν πώς δικαιώνονται ἀπό τά ἔργα τους

 ( Φιλοκαλία τῶν Ἱερῶν Νηπτικῶν, α’ τόμος )
Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής