«Γιά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά». Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.

«Γιά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμά». Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.Ὁμιλία στίς 27-03-2016 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι) 

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἡ Φιλοκαλία καί ἡ προσευχή μέ τό κομποσχοίνι.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:ἩΦιλοκαλία καί ἡ προσευχή μέ τό κομποσχοίνι.

Νά συνεχίσουμε σήμερα, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, γιά αὐτό τό σπουδαῖο θέμα, τῆς εἰσαγωγῆς στή Φιλοκαλία παίρνοντας ἀφορμή ἀπό τήν εἰσαγωγή πού ἔχει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στό ὁμώνυμό του ἔργο.

- Τί εἶναι Φιλοκαλία;

Ὅπως λέει ἡ λέξη εἶναι ἡ φιλία τοῦ καλοῦ. Εἶναι ἕνα βιβλίο, πού ἔχει τήν ὑψηλότατη διδασκαλία τῶν Πατέρων καί σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Νικόδημο εἶναι τό «ταμεῖο τῆς νήψεως». Μιά ἀποθήκη, ἕνα θησαυροφυλάκιο, πού μᾶς διδάσκει γιά τή νήψη. Μᾶς διδάσκει γιά τήν ἐγρήγορση τήν πνευματική. Εἶναι ἀκόμα λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος «φυλακτήριο τοῦ νοῦ». Εἶναι ἕνα βιβλίο πού μᾶς διδάσκει πῶς κανείς μπορεῖ νά φυλάττει τόν νοῦ του, ὥστε νά μήν ἁμαρτάνει. Γιατί κανείς εὔκολα ἀποφεύγει τήν ἁμαρτία μέ τό σῶμα, ἀλλά πολύ δύσκολα τήν ἀποφεύγει μέ τόν νοῦ. Δηλαδή ὁ νοῦς πολύ εὔκολα ἁμαρτάνει. Πολύ εὔκολα ξεφεύγει καί κάνει ἀπρεπεῖς φαντασίες, ἀπρεπεῖς σκέψεις καί συγκαταθέσεις κάνει πολλές φορές ὁ ἄνθρωπος, μέ ἀφορμή αὐτές τίς πλάνες, τίς πλανεμένες, ἄς ποῦμε, κινήσεις τοῦ νοῦ.

Νηστεία

«Η νηστεία γεννᾶ τούς προφῆτες, δυναμώνει τούς δυνατούς. Ἡ νηστεία κάνει σοφούς τούς νομοθέτες· εἶναι τό καλό φυλαχτό τῆς ψυχῆς, ὁ πιστός σύντροφος τοῦ σώματος, τό ὅπλο γι᾿ αὐτούς πού ἀριστεύουν, τό γυμναστήριο γιά τούς ἀθλητές. Αὐτή ἀποκρούει πειρασμούς, αὐτή προετοιμάζει γιά τήν ἀπόκτηση εὐσέβειας· εἶναι σύντροφος τῆς νήψεως καί δημιουργός τῆς σωφροσύνης. Στούς πολέμους φέρεται μέ γεναιότητα, ἐν καιρῷ εἰρήνης διδάσκει τήν ἡσυχία. Ἁγιάζει τόν Ναζιραῖο καί τελειοποιεῖ τόν ἱερέα».

«Ἡ νηστεία ἔσβυσε τή δύναμη τῆς φωτιᾶς κι ἔφραξε τά στόματα τῶν λιονταριῶν. Ἡ νηστεία ἀνεβάζει τήν προσευχή στόν οὐρανό, μέ τό νά γίνεται τρόπον τινά ἡ φτερούγα στήν πορεία πρός τά ἄνω.

Ἡ μητέρα του ἔδειξε τό δρόμο τῆς σωτηρίας…(θαυμαστό γεγονός).

Μου το διηγήθηκε μια γυναίκα με πανεπιστημιακή μόρφωση:

Στίς δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία. Ηταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.

Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας. Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο.

Καί να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με μόνο τον άρρωστο.

Ο άρρωστος του δείχνει με χειρονομίες την πόρτα και σκούζει.

- Φύγε από εδώ! Ποιος σε εκάλεσε; Εγώ είμαι άθεος. Και άθεος θα πεθάνω.

Ο παπάς τα έχασε.

- Μα δεν ήλθα από μόνος μου! Με έκάλεσε η γριά!

- Ποια γριά; Εγώ δεν ξέρω καμμιά γριά!

Οἱ Ἁγιορεῖτες Μάρτυρες Ὁμολογητές, οἱ ἐλέγξαντες τήν πλάνη τῶν Λατινοφρόνων

ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΟΙ ΕΛΕΓΞΑΝΤΕΣ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΟΦΡΟΝΩΝ

 

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

 

Όταν η Εκκλησία δοκιμαζόταν από τον κίνδυνο του Παπισμού, μετά τη Σύνοδο της Λυώνος το 1274, επί λατινόφρονος αυτοκράτορος Μιχαήλ Η΄  Παλαιολόγου και Πατριαρχείας Ιωάννη Βέκκου (1276- 1282), το Άγιο Όρος ανέδειξε μάρτυρες,ομολογητές της Ορθοδοξίας. 

Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ιωάννης ο Δοχειαρίτης, οποίος ασκήτευε σε πλησιόχωρο της Μονής Δοχειαρίου Κελλίον μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1275, προδομένος από λατινόφρονα μαθητή του.  Ο Οσιομάτυς Γρηγόριος, μαθητής του Ιερομάρτυρος Ιωάννου του Δοχειαρίτη, ο οποίος ασκήτευε στη  πλησιόχωρο της Μονής Δοχειαρίου Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου της Μονής Δοχειαρίου, μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1275, μαζί με τον Γέροντά του Άγιο Ιερομάρτυρα Ιωάννη τον Δοχειαρίτη.

«Δύο σκοπούς ἔχει ἡ ἐξομολόγηση»

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

Ε΄ ἑκατοντάδα διαφόρων κεφαλαίων

62. Κάθε ἐξομολόγηση κάνει ταπεινή τήν ψυχή. Ἡ μία ἐξομολόγηση τή διδάσκει ὅτι δικαιώθηκε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, καί ἡ ἄλλη ὅτι εἶναι ἔνοχη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ γιά ἁμαρτίες ἀπό τή ράθυμη προαίρεσή της.

63. Δύο σκοπούς ἔχει ἡ ἐξομολόγηση.

Ὁ ἕνας εἶναι νά εὐχαριστήσομε τό Θεό γιά τά ἀγαθά πού μᾶς ἔχει χαρίσει. Ὁ ἄλλος γίνεται γιά ἔλεγχο καί ἐξέταση ἐκείνων πού κακῶς πράξαμε.

Φοβερὸ ἐπιτίμιο ὑπερηφανείας

Ὁ βασιλιὰς Ναβουχοδονόσορ πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του ἐπιτιμήθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ τὴ μεγάλη ὑπερηφάνειά του! Τὴν παιδαγωγία αὐτὴ διηγεῖται μὲ αἰσθήματα μετανοίας καὶ εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Θεὸ σὲ διακήρυξή του πρὸς ὅλα τὰ ἔθνη τῆς γῆς (βλ. Δαν. γ´ 31 - δ´): «…Ἤμουν στὸ ἀπόγειο τῆς δόξας μου. Καὶ εἶδα μιὰ νύχτα ἕνα φοβερὸ ὄνειρο ποὺ μὲ συντάραξε. Κανεὶς ἀπὸ τοὺς σοφοὺς τῆς Βαβυλώνας δὲν μπόρεσε νὰ μοῦ τὸ ἑρμηνεύσει.

   Τότε κάλεσα τὸν Δανιήλ, ποὺ ἔχει μέσα του Πνεῦμα Ἅγιο, καὶ τοῦ διηγήθηκα τὸ ὄνειρο: Εἶδα ἕνα δένδρο ποὺ μεγάλωσε πάρα πολὺ καὶ τὰ κλαδιά του ἁπλώθηκαν στὰ πέρατα τῆς γῆς. Καὶ νά, ἕνας ἄγγελος κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ εἶπε: «Κόψτε καὶ μαδῆστε τὸ δένδρο καὶ δέστε το μὲ δεσμὰ σιδερένια, καὶ ἂς βρίσκεται ἔξω στὴ χλόη καὶ κάτω ἀπὸ τὴ δροσιὰ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἂς συναναστρέφεται τὰ ἄγρια θηρία, μέχρι νὰ περάσουν ἑπτὰ καιροί· ἀφῆστε μόνο τὴ ρίζα του».

   Ὁ Δανιὴλ ἔμεινε ἄφωνος γιὰ μία ὥρα περίπου. Καὶ τοῦ εἶπα: “Πές μου τὴ σημασία του καὶ μὴ διστάσεις”. Κι ἐκεῖνος:

«Ἄν θέλουμε νά ἀποκτήσουμε τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἄς....»

Ἄν θέλουμε νά ἀποκτήσουμε τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἄς ἀγαπήσουμε πρῶτα τίς εὐαγγελικές ἐντολές.

Ἄς πουλήσουμε κάθε ἐπιθυμία, κάθε κακία, κάθε πάθος μας.

Καί μέ τό τίμημα τῆς αὐταπαρνήσεως ἄς ἀγοράσουμε τό χωράφι τῆς καρδιᾶς μας, τό ὁποῖο πρίν ἀπ᾿ αὐτή τήν ἀγορά δέν μᾶς ἀνήκει.

«Κύριε καί Δέσποτα τῆς Ζωῆς μου....»

orthodoxmathiteia.blogspot.com