Ὁ σκοπός τοῦ Γάμου, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ σκοπός τοῦ Γάμου, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 29-1-2018 (ὁμιλία στό Πνευματικό κέντρο τοῦ Ἱ.Ν. Ἁγίου Δημητρίου Ἐδέσσης Πέλλας) http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

«Ὑπάρχουν δέ δυό μορφές ταπεινώσεως, ὅπως ἀκριβῶς καί δυό μορφές ὑπερηφάνειας»

Β΄ Διδασκαλία

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

 Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά

Μακάριος εἶναι, ἀδελφοί μου, ἐκεῖνος πού ἔχει ταπείνωση. Γιατί ἡ ταπείνωση εἶναι μεγάλη ἀρετή. Πετυχημένα δέ ὁ Ἅγιος ἐκεῖνος χαρακτήρισε αὐτόν πού ἔχει ἀληθινή ταπείνωση λέγοντας: «Ἡ ταπείνωση κάνει τόν ἄνθρωπο νά μήν ὀργίζεται, οὔτε νά ἐξοργίζει κανέναν». Καί αὐτό μοιάζει σάν παράξενο πράγμα. Γιατί ἡ ταπείνωση ἀντιτίθεται μόνο στήν κενοδοξία καί ἀπ᾿ αὐτή μόνο φαίνεται ὅτι προστατεύει τόν ἄνθρωπο. Ὀργίζεται ὅμως κανείς καί γιά χρήματα καί γιά φαγητά. Πῶς λοιπόν λέει ὅτι ἡ ταπείνωση κάνει τόν ἄνθρωπο νά μήν ὀργίζεται, οὔτε νά ἐξοργίζει κανέναν; Ἡ ταπείνωση εἶναι μεγάλη ἀρετή, ὅπως εἴπαμε, καί ἔχει τή δύναμη νά ἑλκύει τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, στήν ψυχή. Λοιπόν, ὅταν ἔρθει ἡ ἴδια ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, σκεπάζει τήν ψυχή ἀπό τ᾿ ἄλλα δυό αὐτά βαριά πάθη. Γιατί, τί εἶναι πιό βαρύ ἀπό τό νά ὀργίζεται κανείς καί νά ἐξοργίζει τόν πλησίον;

............

Γιατί ὅμως λέω ὅτι ἡ ταπείνωση σκεπάζει ἀπό τά δυό αὐτά μεγάλα πάθη;

Ἡ ταπείνωση σκεπάζει τήν ψυχή ἀπό κάθε πάθος, ἀπό κάθε πειρασμό. Ὅταν εἶδε ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ὅλες τίς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες καί στενάζοντας ρώτησε τό Θεό: «Ποιός ἄραγε μπορεῖ νά γλυτώσει ἀπ᾿ αὐτές»; Τί τοῦ ἀπάντησε ὁ Θεός; Τοῦ ἀπάντησε: «Ἡ ταπείνωση τίς ξεπερνάει». Καί τί ἄλλο ἀξιοθαύμαστο πρόσθεσε; Πρόσθεσε: «Καί οὔτε κἄν τήν ἐγγίζουν». Βλέπεις δύναμη, ἀδελφέ μου, βλέπεις χάρη ἀρετῆς; Πραγματικά, τίποτα δέν εἶναι ἰσχυρότερο ἀπό τήν ταπεινοφροσύνη, τίποτα δέν τήν νικάει. Καί ἄν συμβεῖ στόν ταπεινό ἄνθρωπο κάτι λυπηρό, ἀμέσως τά βάζει μέ τόν ἑαυτόν του, ἀμέσως κατακρίνει τόν ἑαυτόν του, δηλαδή ὅτι τοῦ ἀξίζουν ὅσα συμβαίνουν. Δέν ἀνέχεται νά κατακρίνει κανέναν, δέν ἀνέχεται νά φορτώσει σέ ἄλλον τήν αἰτία· κι ἔτσι τό ξεπερνάει χωρίς νά ταραχθεῖ, χωρίς νά θλιβεῖ καί ἀναπαύεται τέλεια. Γι᾿ αὐτό οὔτε ὀργίζεται, οὔτε ἐξοργίζει κανέναν.

'Ό πόλεμος κατά τῶν ἀκαθάρτων παθῶν τῆς σαρκός''

Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστής καί Σπηλαιώτης (1897–1959†)

Έκφραση Μοναχικής Εμπειρίας – επιστολή 37. σελ, 223

 

''Ἠρχισαν οἱ ἄγριοι πόλεμοι, ὅπου δέν μέ ἄφηναν ἡσυχίαν ἡμέρα καί νύχτα. Ἄγριοι πόλεμοι! Μήτε ὥραν νά ἡσυχάσω. Ἐπίσης καί ἐγώ μέ μανίαν εἰς αὐτούς. Ἕξ ὥρας καθήμενος εἰς προσευχήν τόν νοῦν δέν ἐσυγχώρουν νά ʹβγῇ ἀπό τήν καρδίαν. Ἀπό τό σῶμα μου ὁ ἰδρώτας ἔτρεχε βρύσις. Ξύλον ἀλύπητα. Πόνος καί δάκρυα. Νηστεία ἄκρα καί ὁλονύκτιος ἀγρυπνία. Καί ἐπιτέλους κατέπεσα.Ὅλα ἔτη ὀκτώ κάθε νύκτα μαρτύριον. Ἔφευγαν οἱ δαίμονες καί ἐφώναζαν. Μᾶς ἔκαψε! Μᾶς ἔκαψε! Ὅπου ἔτυχε μίαν νύχτα... καί τούς ἤκουσε καί ὁ πλησίον μου ἀδελφός ξενιζόμενος, ποῖοι ἦσαν αὐτοί πού ἐφώναζαν. Καί ὅμως τήν τελευταίαν ἡμέραν, πού θά τούς ʹδίωκεν ὁ Χριστός, ἐγω πλέον διελογιζόμην ἀπεγνωσμένος ὅτι, ἀφου τό σῶμα μου ἐπεσε τελείως νεκρόν καί τά πάθη μου ἐνεργουν ὡς ἐν τελεία ὑγεία, οἱ δαίμονες εἶναι οἱ νικηταί. Αὐτοί μέ ἔκαψαν ἀσφαλῶς καί ἐνίκησαν καί ὄχι ἐγώ. Ἐπιτέλους, καθώς ἐκαθήμην νεκρός, πληγωμένος, ἀπεγνωσμένος, αἰσθάνομαι ὅτι ἠνοίχθη ἡ θύρα καί ἦλθε κάποιος, πλήν δέν ἐστράφην νά ἰδῶ, ἀλλά ἔλεγα τήν εὐχήν.

Τό φοβερό ὅραμα τοῦ γέροντα Ἐφραίμ τοῦ Κατουνακιώτη

Εγώ σας έχω πει ότι κάποτε με πλησίασε μια Γερόντισσα εκεί και λέει:

-Θέλω να εξομολογηθώ.
-Μα εγώ δεν εξομολογώ τους καλογήρους, θα εξομολογήσω καλογριές;

-Όχι, θέλω να πω τον λογισμό μου, λέει.
-Ε, πες τον λογισμό σου.

Αφού είπε κι εκείνη τα βάσανά της -γιατί πάντα βάσανα θα σου πει, δεν θα σου πει χαρές- λέει:

«Είδα σαν ένα όραμα, ότι πάνω σ’ ένα βουναλάκι καθόντουσαν οι Πατριάρχαι Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Και λέω:

-Οι Πατριάρχαι είσαστε;
-Ναι, λένε, Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ.
-Νά ‘ρθω κι εγώ εκεί;
-Έλα.

-Από πού νά ‘ρθω;
-Να, από ΄κει, απ’ τον δρόμο.
-Δεν βλέπω κανέναν δρόμο.
-Εκεί είναι, ψάξε να τον βρεις.
-Μα, δεν βλέπω δρόμο.
-Ψάξε, βρε ευλογημένη, ψάξε και θα τον βρεις.
-Μα, αυτός ο δρόμος είναι δεκαπέντε πόντους, πώς θα περάσω; Όλο αγριοπούρναρα και αγκάθια. Θα σχίσω τα φορέματά μου, θα ματώσω τα ποδάρια μου.

Νέα καταγγελία τῆς ΠΕΘ: Τό Ὑπουργείο Παιδείας ἐκφοβίζει καί ἐκβιάζει τούς γονεῖς πού ἐπιστρέφουν τά ἀντιχριστιανικά βιβλία τῶν νέων Θρησκευτικῶν!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παραμονές των Τριών Ιεραρχών βρήκε το Υπουργείο Παιδείας του κ. Κ. Γαβρόγλου να επιχειρήσει νέο εκφοβισμό των γονέων μπροστά στο κύμα επιστροφής των ακατάλληλων και επικίνδυνων βιβλίων-Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών, που με το παράνομο και αντισυνταγματικό περιεχόμενό τους επιβάλλει στα παιδιά τους. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Παιδείας έστειλε φιρμάνι στα σχολεία και ζητά την καταγραφή των βιβλίων-Φακέλων του μαθήματος των Θρησκευτικών που έχουν επιστραφεί σε κάθε σχολείο, προκειμένου να απειληθούν οι γονείς και να συμμορφωθούν στους πνευματικούς φονευτές της ορθόδοξης συνείδησης των παιδιών τους.

Στις τοπικές κοινωνίες, όμως, τα πράγματα δεν λειτουργούν με φιρμάνια και απειλές, ειδικά σε θέματα παιδείας και μάλιστα θρησκευτικής παιδείας και αυτό δυστυχώς δεν το έχουν κατανοήσει φαίνεται στο Υπουργείο Παιδείας, εγκλωβισμένοι καθώς είναι σε αναχρονιστικές ιδεοληψίες του παρελθόντος, οι οποίες υιοθετούσαν και ενέκριναν κάθε μορφή ιδεολογικής επιβολής, με κύριο γνώμονα την αρχή ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ούτε έχουν φαίνεται υπόψη τους το άρθρο 3  του ελληνικού Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει προστατεύει και θεωρεί απαραβίαστη τη θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων!

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων(ΠΕΘ), έχοντας υπόψη της παρόμοια περιστατικά που συμβαίνουν από τις αρχές της σχολικής χρονιάς, είχε καταγγείλει δημόσια τις απαράδεκτες πρακτικές βίας και εκφοβισμού μιας μικρής μερίδας Διευθυντών Σχολικών μονάδων Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης καθώς και κάποιων δασκάλων ή καθηγητών, εναντίον των γονέων και των παιδιών τους που επιστρέφουν στο Υπουργείο Παιδείας τα βιβλία-Φακέλους του μαθήματος των Θρησκευτικών ως απαράδεκτα.

Γιατί ὁ Θεός δημιούργησε τόν κόσμο, ἀφοῦ γνώριζε ὅτι κάποιοι θά κολαστοῦν;

Το ερώτημα που μου είχε τεθεί έλεγε: «Γιατί ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αφού γνώριζε, ως παντογνώστης που είναι, ότι στο τέλος κάποιοι θα κολαστούν και, αν θυμάμαι καλά, κάπου αναφέρεται ότι πολλοί οι κλητοί ολίγοι δε οι εκλεκτοί; Δηλαδή· οι περισσότεροι θα πάνε στην κόλαση. Τι Θεός αγάπης είναι αυτός; Καλύτερα να μη δημιουργούσε τον κόσμο!».

 Γιατί ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο;

Απαντώ στο πρώτο τμήμα της ερωτήσεως, για να συνεχίσω κατόπιν στο δεύτερο.

Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο από άπειρη αγαθότητα και αγάπη, επειδή ο Ίδιος είναι αγάπη (Α´ Ιω. δ´ 8). Μια αγάπη που όσο κι αν προσπαθήσουμε να την εννοήσουμε με το περιορισμένο λογικό μας είναι αδύνατον να την κατανοήσουμε. Κι αυτό, λόγω του σκοτισμού της αμαρτίας και λόγω των αμέτρητων θλίψεων και περιπετειών ατόμων και λαών, που ζούμε καθημερινά. Ωστόσο, παρά τη σύγχυση και την αταξία που υπάρχει δίπλα μας και γύρω μας, συχνά δε και μέσα μας, έχουμε άπειρα δείγματα της θείας αγάπης και αγαθότητος.

Επειδή λοιπόν ο άναρχος και αιώνιος Θεός είναι αγάπη, και επειδή ο Ίδιος ζούσε και πριν δημιουργήσει τον κόσμο μια μακάρια και πανευτυχή ζωή, θέλησε, γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, την ευτυχία του αυτή να τη μεταδώσει και σε άλλα πλάσματα λογικά, σαν κι Αυτόν, ώστε να γίνουν περισσότερα τα όντα που θα απολαμβάνουν τις ευεργεσίες. Η εξάπλωση δε αυτή της μακαριότητος αποτελεί απόδειξη της άπειρης αγαθότητός του. Έτσι δημιούργησε πρώτα τον νοητό κόσμο, δηλ. τους αγγέλους, κατόπιν τον υλικό και ορατό κόσμο και τέλος τον λογικό άνθρωπο, από σώμα και ψυχή νοερή και αθάνατη.

Ὑπαπαντή τοῦ Χριστοῦ-Σημεῖο ἀντιλεγόμενον

«Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον» (Λουκ. β´ 34).

Αὕτη ἡ προφητεία πραγματοποιήθηκε κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ἐξακολουθεῖ νὰ πραγματοποιῆται στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας καὶ στὴν προσωπικὴ ζωὴ κάθε ἀνθρώπου.
Ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς εἶναι πτώση τῶν ἀπίστων, τῶν μὴ πιστευόντων σὲ Αὐτόν, καὶ ἀνάσταση αὐτῶν ποὺ πιστεύουν σὲ Αὐτόν. Ἕνα παράδειγμα εἶναι ὁ Γολγοθᾶς. Ὁ ἕνας ληστὴς πιστεύει καὶ σώζεται, ὁ ἄλλος ἀμφισβητεῖ καὶ καταδικάζεται. Συμβαίνει αὐτὸ καὶ στὴν ἐσωτερική μας ζωή, ἀφοῦ ὁ Χριστὸς πίπτει ὅταν ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι πέφτουμε μὲ τὴν πορνεία, καὶ ἀνίσταται μὲ τὴν σωφροσύνη. Ἐπίσης, αὐτὸ μπορεῖ νὰ ἐννοηθῇ ὅτι πρόκειται ὁ Χριστὸς νὰ πάθῃ καὶ νὰ πέσῃ στὸν θάνατο, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀναστηθοῦν πολλοὶ μὲ τὴν δική του πτώση, καὶ τὸν δικό του θάνατο (ἱερὸς Θεοφύλακτος).

Ὁ Χριστὸς εἶναι καὶ «σημεῖον ἀντιλεγόμενον». Ἡ λέξη «σημεῖον» μπορεῖ νὰ ἐννοηθῇ μὲ πολλοὺς τρόπους καὶ πολλὲς ἔννοιες. Κατ᾿ ἀρχὰς σημεῖο εἶναι ἡ σάρκωση τοῦ Χριστοῦ, ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Κατὰ τὴν ἐνανθρώπηση ἔγιναν πολλὰ παράδοξα καὶ παράξενα πράγματα. Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, ἡ Παρθένος μητέρα. Ἀκριβῶς δὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἀντιλέγεται καὶ ἀμφισβητεῖται ἀπὸ πολλοὺς ἀνθρώπους. Ἄλλοι ὑποστηρίζουν ὅτι ἔλαβε πραγματικὸ σῶμα, καὶ ἄλλοι ὅτι ἔλαβε φανταστικό, ὅτι δηλαδὴ τὸ σῶμά Του ἦταν φανταστικὸ καὶ ὅλα τὰ ἔκανε φανταστικά. Ἄλλοι θεωροῦν ὅτι εἶναι χοϊκὸ σῶμα, ἄλλοι ἐπουράνιο. Ἄλλοι θεωροῦν ὅτι ὁ Χριστὸς ὡς Θεὸς ἔχει προαιώνια ὕπαρξη καὶ ἄλλοι νομίζουν ὅτι ἔλαβε ἀρχὴ τῆς ὑπάρξεώς του ἀπὸ τὴν παρθένο καὶ ἄχραντη Μαρία (ἅγ. Κύριλλος Ἀλεξανδρείας).

Τό ἀλφαβητάρι τῆς ἀρετῆς

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Ά ρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του

Β ίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις

Γ νώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων

Δ εινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος

Ε υεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι.

Ζ ήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ

Η  σάρκα η ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά

Θ υμό χαλίνωνε, μη πέσεις έξω από τη λογική

Ί σια ψηλά το βλέμμα σου, στη γλώσσα να ‘χεις μέτρο

ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Ὁ Θεός δέν θά σέ ὁδηγήσει ποτέ ἐκεῖ ...

ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. Ὁ Θεός δέν θά σέ ὁδηγήσει ποτέ ἐκεῖ πού ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ δέν θά σέ προστατέψει. 

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_874.html?m=1

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 06 Φεβρουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 06 Φεβρουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

6 Φεβρουαρίου. Ἁγίου Βουκόλου ἐπισκόπου Σμύρνης, Ἁγίου Φωτίου Κων/πόλεως τοῦ μεγάλου καί ίσαποστόλου. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἱεράρχου, 13ης Νοεμ. (Ἑβρ. ζ΄ 26-η΄ 2).

Εβρ. 7,26           Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος,

Εβρ. 7,26                  Διότι τέτοιος τέλειος και αιώνιος Αρχιερεύς μας εχρειάζετο, όσιος, χωρίς κανένα ίχνος κακίας και πονηρίας, αμόλυντος από κάθε σπίλον αμαρτίας, χωρισμένος και εντελώς διάφορος με την αγιότητά του από τους αμαρτωλούς και ο οποίος έχει ανυψωθή πάρα πάνω από τους ουρανούς, εις τα δεξιά του Πατρός και Θεού,