Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 21-11-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. α΄ 1 - 7

α΄ 1 - 7

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τί εἶναι ἡ μετάνοια καί πῶς ἡ γενική ἐξομολόγηση θεραπεύει τήν ψυχή μας (Α΄). Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τί εἶναι ἡ μετάνοια καί πῶς ἡ γενική ἐξομολόγηση θεραπεύει τήν ψυχή μας (Α΄).
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία π. Σάββα στίς 20-06-2011
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Λόγος στά Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

 Ἁγίου Πρόκλου Πατριάρχου Κων/πόλεως 

 

Νά πάλι ἑορτή.

Νά πάλι πανηγύρι.

Νά πάλι χαρούμενο ἀναψοκέρι γιά τήν μητέρα τοῦ Κυρίου.

Νά ἡ προπόρευσις τῆς ἀψεγάδιαστης νύμφης.

Νά τό πρῶτο ξεπροβόδισμα τῆς βασιλίσσης.

Νά τό σίγουρο σημάδι γιά τήν δόξα πού τήν περιμένει.

Νά προάγγελος τῆς χάριτος πού πρόκειται νά τήν ἐπισκιάση.

Νά γνώρισμα, πού φαίνεται ἀπό μακρυά, τῆς ὑπερβολικῆς της καθαρότητος.

Διότι ἐκεῖ πού ὁ ἱερέας εἰσερχόμενος ὄχι πολλές φορές, ἀλλά μόνον μία φορά τόν χρόνο, τελεῖ τίς μυστικές λατρεῖες, ἐκεῖ γιά νά παραμένη μόνιμα ὁδηγεῖται ἀπό τούς γονεῖς της οἱ ὁποῖοι ἀναδεικνύονται ἔτσι λειτουργοί τῆς χάριτος.

Ποιός γνώρισε παρόμοια περίπτωσι στό παρελθόν; Ποιός εἶδε ἤ ἄκουσε τώρα ἤ ἀπό παληά κορίτσι νά ὁδηγεῖται βαθειά στά Ἅγια τῶν ἁγίων, αὐτά πού, παρά λίγο θά ἦταν ἀπλησίαστα καί γιά τούς ἄνδρες, καί σ᾽ αὐτά νά μένη καί νά τρέφεται; Ἄραγε δέν εἶναι αὐτό τρανή ἀπόδειξις τῶν ἀσυνήθιστα μεγάλων θαυμασίων πού θά τῆς γίνουν μελλοντικά; Ἄραγε δέν εἶναι σημάδι ξεκάθαρο; Ἄραγε δέν εἶναι σίγουρη ἀπόδειξις;

Περιεκτικές Διδαχές τοῦ Γέροντος Κυρίλλου (ΜΕΡΟΣ Α΄)

Ηγουμένου Ι. Μ. Οσίου Δαυίδ Ευβοίας (+ 30/3/2012)

ΜΕΡΟΣ Α΄

Ο εξάψαλμος: Προσευχή Προσευχών!

Εκφράζοντας την ταπεινοφροσύνη που διαπότιζε όλο το είναι του, έλεγε συχνά:

Ποιος θα μας ήξερε, αν ήμασταν στο χωριό μας; Ποιος θα μας έλεγε καλημέρα; Τώρα είμαστε γνωστοί σ’ όλον τον κόσμο. Στον Άγιο Δαυίδ το οφείλουμε!

Στο πρόσωπο του Αγίου Δαυίδ βλέπουν εμάς. Στο πρόσωπο του Χριστού βλέπουν εμάς.

Να ευχαριστούμε τον Θεό, να δοξολογούμε τον Θεό ταπεινά, για ό,τι μας έχει δώσει μέχρι σήμερα και τα καλά, αλλά και ό,τι άλλο έχει δώσει η αγάπη του, πάλι για το δικό μας καλό!

Δεν ξέρω τι μας βρήκε ο Θεός και μας μάζεψε εδώ στον Άγιο Δαυίδ. Η μεγάλη του αγάπη. Μέσα στην αγκαλιά του Θεού είμαστε …!

«Ἀρκετά μέ τή θλίψη! Καλύτερα, φρόντισε γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ νά πουλᾶς τά βιβλία μου». ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Η ιστορία γιά μια παράξενη πρόβλεψη

Στο βιβλίο περί της Μελανίας της εγκλείστου παρθένου, η οποία κοιμήθηκε στις 11 Ιουνίου του έτους 1836, αναφέρεται πώς εκείνη την εποχή ήρθε στο γυναικείο μοναστήρι της στο Ελοτσκό μια μητέρα μέ την κόρη της. Καί οι δυο έγιναν μοναχές: η μητέρα μέ τ’ όνομα Μοδέστη κι η κόρη μέ τ’ όνομα Μητροφάνη. Ή γερόντισσα ετοιμαζόταν γιά τό θάνατό της καί έδινε στην κόρη οδηγίες γιά τά σχετικά μέ την κηδεία της. Αλλά η μοίρα ήθελε η κόρη νά πεθάνει πρίν απ’ τη μητέρα. ’Έτσι η γερόντισσα μητέρα θλιβόταν ανείπωτα γιά την κόρη της.

Ὅπως διαλύθηκε τότε ὁ Ἀρειανισμός, ἔτσι θὰ ἀφανισθεῖ καὶ ὁ Παπισμός. Καὶ τὸ τέλος του θὰ τὸ ἀναγγείλει ἡ οὐράνια φωνή: «ΚΑΤΕΒΛΗΘΗ»!

Ἦταν ὑπόδουλοι, ἀλλὰ δὲν ἦταν δοῦλοι. Ἦταν σκλαβωμένοι, μὰ δὲν ἔγιναν σκλάβοι ποτέ. Ἦταν τα­πεινοὶ καὶ καταφρονεμένοι, εἶχαν ὅ­μως ὑπέροχο καὶ ὑψηλὸ φρόνημα καὶ ἀρχον­τικὴ καρδιά. Ἦταν φτωχοί, μὰ πλούτιζαν τὸν κόσμο.

Δὲν εἶχαν πτυχία, διδακτορικὲς διατριβές, τίτλους καθηγεσίας· εἶχαν ὅμως τὴν ἀληθινὴ θεολογία. Ἦταν ζυμωμένοι μὲ τὴν Παράδοση. Ἦταν φορεῖς τῆς ἀλή­θειας τῶν Πατέρων, τῶν Ἀποστόλων, τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἦταν ἀληθινοί.

Οἱ Πατριάρχες καὶ οἱ Ἐπίσκοποι τῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας. Τῆς σκοτεινῆς περιόδου τῆς δουλείας.

Κι ὅταν δέχθηκαν τὴ μεγάλη πρόκληση, δὲν δίστασαν!

Οἱ μικροί, οἱ φτωχοί, οἱ ἀδύναμοι, οἱ διωγμένοι καὶ περιφρονούμενοι καὶ καταπιεζόμενοι εἶπαν τὸ μεγάλο ΟΧΙ!

ΟΧΙ στὸν παποκράτορα, τὸν δίκερο γίγαντα τῆς Ρώμης, ὅπως τὸν ἀποκαλεῖ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Δίκερο, διότι διεκδικεῖ διπλὴ ἐξουσία: πολιτικὴ καὶ ἐκκλησιαστική. Ἀλλὰ δίκερο καὶ διότι ἐνσαρκώνει τὸ δίκερο θηρίο τῆς «Ἀποκαλύψεως», ποὺ ἐμφανίζεται μὲ προσωπεῖο ἀρνιοῦ, ἀλλὰ εἶναι δράκων, καὶ τὸ ὁποῖο πείθει τοὺς λαοὺς νὰ προσκυνήσουν τὸν Ἀντίχριστο ὡς Χριστό (Ἀ­ποκ. ιγ΄ [13] 11-18).

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Ὁ ἔπαινος στα παιδιά- γενικά..Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ ἔπαινος στα παιδιά- γενικά.

Ὁ ὅσιος Πορφύριος ἀκολουθώντας τήν Ἁγία Γραφή καί τούς ἁγίους Πατέρες δίδασκε τήν ἀποφυγή τοῦ ἐπαίνου πρός τά παιδιά, ἀλλά καί πρός ὅλους. Ὁ ἔπαινος βλάπτει πολύ αὐτούς πού δέν ἔχουν ἰσχυρές πνευματικές ἀντιστάσεις. Τούς δημιουργοῦν κενοδοξία καί τούς τρέφουν τόν ἐγωισμό.

«Ἐγώ ἐπειδή ἤμουν μικρός πού πῆγα στό Ἅγιον Ὄρος», διηγεῖται ὁ ἅγιος Πορφύριος, «δέν ἤξερα καθόλου τήν λέξη «μπράβο!». Οἱ γέροντες δέν μοῦ ἔλεγαν ποτέ «μπράβο!» ἔστω καί ἄν ἔκανα κάτι καλό. Τώρα οἱ γονεῖς καί οἱ δάσκαλοι στά παιδιά τους ὅλο μπράβο λένε. Αὐτά μεγαλώνουν μέ τά μπράβο καί ὅλες τίς ἀνέσεις, ὅ,τι θέλουν τό ἔχουν, καί γίνονται μεγάλοι ἐγωιστές. Ἄντε μετά νά ταπεινωθοῦν. Αὐτά μᾶς τά ἔμαθαν αὐτοί μέ τίς μοντέρνες ψυχολογίες τῆς Δύσεως. Στά παιδιά ὁ ἔπαινος κάνει κακόν. Ὅποιος μᾶς ἐπαινεῖ μᾶς πλανάει καί μᾶς χαλάει τούς δρόμους τῆς ζωῆς μας. Πόσο σοφά εἶναι τά λόγια τοῦ Θεοῦ!

Ἱερά Μονή Ἁγ.Ἀναργύρων Καστοριᾶς

Άγιοι Ανάργυροι Καστοριάς

Η παράδοση λέει ότι υπήρχε ένα θαυματουργικό αγίασμα της Παναγίας, που υπάρχει μέχρι σήμερα και αναβλύζει δεξιά του διάδρομου προς τους Ξενώνες, και οι ντόπιοι κάτοικοι είχαν χτίσει έναν μικρό ναό του Αγ. Παντελεήμονα στη θέση αυτή, όπου ο Αλέξιος Α' Κομνηνός βρήκε ίαση μετά από ένα σοβαρό τραυματισμό κατά τις μάχες με τους Νορμανδούς του Ροβέρτου Γυισκάρδου και την εκδίωξη τους από το Δυρράχιο και την πόλη της Καστοριάς. 

Το 1457 οι Κωνσταντινοπολίτες μοναχοί Κοσμάς και Δαμιανός έφτασαν εδώ και ανασύστασαν τη μονή, που έκτοτε τιμά τους Αγ. Ανάργυρους. 

Έκτισαν εδώ νέο καθολικό και μερικά ακόμη κελιά, ενώ μετέφεραν μαζί τους ορισμένα ιερά κειμήλια και λείψανα αγίων από την Κωνσταντινούπολη, με σημαντικότερο το ξυλόγλυπτο τέμπλο της Παναγίας Βλαχερνίτισσας. 

Πῶς νά πιστεύσω στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὅταν βλέπω καλούς νά δυστυχοῦν;

Ο Θεός, ως ουράνιος Πατέρας, αγαπάει όλους τους ανθρώπους, όπως αγαπάει και ο κάθε επίγειος γονιός τα παιδιά του είτε είναι υπάκουα και συνετά, είτε είναι άτακτα και επιπόλαια.

Ο Θεός επιτρέπει δυσκολίες στους καλούς για κάποια ωφέλεια. Με τις δυστυχίες των καλών ο Θεός τους αποτρέπει από το κακό, τους προφυλάσσει από τον εγωισμό, τους μαλακώνει την ψυχή, τους κρατά στο δρόμο Του και στην προσευχητική επικοινωνία μαζί Του και τους καθαρίζει την ψυχή από τις ενοχές των αμαρτιών, που ως άνθρωποι διέπραξαν κι αυτοί.

Ο Ιωσήφ στην Παλαιά Διαθήκη πουλήθηκε απ’ τα αδέλφια του σε Αιγύπτιους εμπόρους. Πέρασε πολλά χρόνια δύσκολα ως δούλος, φυλακίσθηκε κι ετοιμαζόταν για θανατική καταδίκη.