Ὁ Θεὸς θέλει ὅλοι νά σωθοῦν , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα)

 

Τὸ ξερρίζωμα τῶν κακῶν συνηθειῶν μετὰ τὴν ἐξομολόγηση, Ἁγ. Νικοδήμου Ἀνάγνωση Β' (γ3 μέρος)

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Τὸ ξερρίζωμα τῶν κακῶν συνηθειῶν μετὰ τὴν ἐξομολόγηση-Ἡ θεραπεία ἐκείνων ποὺ ἁμαρτάνουν μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι μποροῦν νὰ ἐξομολογηθοῦν καὶ νὰ μετανοήσουν, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Ἀνάγνωση Β' (γ3 μέρος), 8-7-2023 Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Πόσα πρέπει νὰ κάνουμε μετὰ τὴν ἐξομολόγηση, Ἀνάγνωση Β' (γ1 μέρος), Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου

 ΚΗΡΥΓΜΑ_Πόσα πρέπει νὰ κάνουμε μετὰ τὴν ἐξομολόγηση-Ἡ θεραπεία ἐκείνων ποὺ ἁμαρτάνουν μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι μποροῦν νὰ ἐξομολογηθοῦν καὶ νὰ μετανοήσουν, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου-Πνευματικὰ γυμνάσματα, Ἀνάγνωση Β'(γ1 μέρος), 8-7-2023, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 9-7-2023

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 9-7-2023

https://www.youtube.com/live/uO13fDqmM8c?feature=share

Η ζωή μέσα στην Εκκλησία είναι η συνέχεια της ζωής των Αγίων Αποστόλων-Το μυστήριο της Εκκλησίας κατά τον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβιτη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 9/7/2023

Η ζωή μέσα στην Εκκλησία είναι η συνέχεια της ζωής των Αγίων Αποστόλων-Το μυστήριο της Εκκλησίας κατά τον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβιτη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 9/7/2023

https://www.youtube.com/live/YJh6vGdZvvE?feature=share

"Ἡ ζωή μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι ἡ συνέχεια τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων" Τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας κατά τόν Ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβιτη, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 9/7/2023

 Ομιλία του π Σάββα Αγιορείτη με θέμα "Η ζωή μέσα στην Εκκλησία είναι η συνέχεια της ζωής των Αγίων Αποστόλων" την Κυριακή 9/7 στις 21:00

Topic: Η ζωή μέσα στην Εκκλησία είναι η συνέχεια της ζωής των Αγίων Αποστόλων

Time: Jul 9, 2023 09:00 PM Athens

Join Zoom Meeting

https://us02web.zoom.us/j/85864918541?pwd=UzdyRys0SjlNenBlNmlVdnlOOEpyUT09

Meeting ID: 858 6491 8541

Passcode: 032263

Θέλουν νά διαγράψουν τό Θεό ἀπό τον κόσμο καί ἀπό τή ψυχή τοῦ ἀνθρώπου μέ ὁποιοδήποτε μέσο....

'Eστησαν το κατάλληλο περιβάλλον , στο οποίο αναπτύχθηκε η μασωνία και όλο το πολιτικό και κοινωνικό κακό .Ακόμα και ο οικουμενισμός αποτελεί εργαλείο της μασωνίας .

Η μασωνία , καλλιεργώντας μια σχετικότητα αξιών , αποσκοπεί στο να προσκυνάς έναν απρόσωπο ψευδόθεο , τον οικουμενικό "θεό" .

Ο οικουμενισμός συμβαδίζει με την παγκοσμιοποίηση .

Η ισοπέδωση όλων των εθνών , η δημιουργία μίας παγκόσμιας κυβέρνησης και ενός εννιαίου κράτους- ταυτόχρονα με τον οικουμενισμό , που αποσκοπεί στη δημιουργία μίας πανθρησκίας η οποία θα "ενώσει" όλες τις θρησκείες σε μία - όλα αυτά στοχεύουν στην εφαρμογή του τελικού σκοπού τους : την εγκαθίδρυση του "νέου ανθρώπου" , του αντιχρίστου .

Ἡ Παναγία δίνει διέξοδο

Ὁ Ν. Ντραμουντανὸς διηγεῖται μιά θαυμαστὴ ἐμπει­ρία του ἀπὸ τὸν πόλεμο τοῦ ’40:

«Ὁ λόχος μας πῆρε διαταγὴ νά καταλάβει ἕνα προ­χωρημένο ὕψωμα γιά προγεφύρωμα. Στήσαμε ταμ­πούρι μέσα στά βράχια. Μόλις τακτοποιηθήκαμε, ἄρχι­σε νά πέφτει πυκνὸ χιόνι. Ἔπεφτε ἀδιάκοπα δύο μεροόνυχτα κι ἔφτασε σὲ πολλὰ μέρη τὰ δύο μέτρα. Ἀπο­κλειστήκαμε ἀπὸ τὴν ἐπιμελητεία. Καθένας εἶχε τροφὲς στό σακκίδιό του γιά μία ἡμέρα. Ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὸ κρύο δέν λάβαμε πρόνοια «διὰ τὴν αὔριον» καί τίς κα­ταβροχθίσαμε.

Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα ἄρχισε τὸ μαρτύριο. Τή δίψα μας τή σβήναμε μὲ τὸ χιόνι, ἀλλὰ ἡ πεῖνα μᾶς θέριζε. Πε­ράσαμε ἔτσι πέντε μερόνυχτα. Σκελετωθήκαμε. Τὸ ἠθι­κὸ μας τὸ διατηρούσαμε ἀκμαῖο, ἀλλὰ ἡ φύσῃ ἔχει καὶ τὰ ὅριά της. Μερικοὶ ὑπέκυψαν. Τὸ ἴδιο τέλος περιμέ­ναμε ὅλοι«ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος».

Τότε μία ἔμπνευση τοῦ λοχαγοῦ μας ἔκανε τὸ θαῦμα! Ἔβγαλε ἂπ’ τὸν κόρφο του μία χάρτινη εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὴν ἔστησε στό ψήλωμα καὶ μᾶς κάλεσε γύ­ρω του:

Μέθοδοι ἀντισύλληψης (ὀρμονική κ.ἄ.), Ἐξωσωματική Γονιμοποίηση καί ἡ σχέση τους μέ τήν ἔκτρωση!

Ἰωάννης Γ. Θαλασσινός,

Πρόεδρος «Πανελληνίου Ἑνώσεως

Φίλων τῶν Πολυτεκνων» (Π.Ε.ΦΙ.Π.)

Τό μεγάλο ἠθικό, κοινωνικό, ψυχολογικό, ἀλλά πρωτίστως πνευματικό πρόβλημα τῶν Ἐκτρώσεων, ἀπασχολεῖ ἐντόνως τήν κοινωνία μας ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων, ἰδιαιτέρως ὅμως τίς τελευταῖες δεκαετίες. Ἡ ραγδαία ἐξέλιξη τῆς ἐπιστήμης ἔχει δημιουργήσει νέα δεδομένα καί στό θέμα αὐτό. Δεδομένα, πού δυστυχῶς, ἐνῶ διαφημίζονται ὡς θετικά καί ὡς «καλές» εἰδήσεις, εἶναι πολύ λυπηρά. Καί αὐτό γιατί πραγματοποιοῦνται χιλιάδες ἐκτρώσεις δίχως ἴσως νά τό γνωρίζουν ἤ νά τό ἔχουν συνειδητοποιήσει οἱ ἐνδιαφερόμενοι.

Πρίν ὅμως ἀναφερθοῦμε στά παραπάνω, κρίνουμε σκόπιμο νά ἐξετάσουμε ἐν συντομίᾳ τά ἑξῆς:

1) Τή δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας πάνω στό βασικό καί κρίσιμο ἐρώτημα σχετικά μέ τό χρόνο ἐμψύχωσης τοῦ ἐμβρύου. Ἀπό πότε δηλ. ὁ ἄνθρωπος ἔχει ψυχή καί ἀποκτᾶ ἀνθρώπινη ὑπόσταση. Ἡ ἀπάντηση σ’ αὐτό τό ζωτικό ἐρώτημα ξεκαθαρίζει καί λύνει ὅλα τά περαιτέρω ἐρωτήματα καί προβλήματα πού ἀνακύπτουν, τουλάχιστον σέ ὅποιον θέλει νά εἶναι τίμιος ἀπέναντι τοῦ ἑαυτοῦ του καί τοῦ Θεοῦ.

2) Παράλληλα, θά ἐξετάσουμε, ἀπό ἐπιστημονικῆς πλευρᾶς, τό πανάρχαιο ἐρώτημα – δίλημμα γιά πολλούς ἐπιστήμονες –, τό πότε, δηλ., ἀρχίζει ἡ ἐγκυμοσύνη καί ἀπό πότε ἕνα ἀνθρώπινο ἔμβρυο εἶναι ὄντως ἄνθρωπος!

————— * —————

1) Ὅμως, τί εἶναι ἡ ψυχή καί πῶς τήν ὁρίζουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας;

Ὅπως ἀναφέρει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Ψυχὴ τοίνυν ἐστὶν οὐσία ζῶσα, ἁπλῆ, ἀσώματος, σωματικοῖς ὀφθαλμοῖς κατ’ οἰκείαν φύσιν ἀόρατος, λογική τε καὶ νοερά, ἀσχημάτιστος, ὀργανικῷ κεχρημένη σώματι καὶ τούτῳ ζωῆς αὐξήσεώς τε καὶ αἰσθήσεως καὶ γεννήσεως παρεκτική… αὐτεξούσιος, θελητική τε καὶ ἐνεργητική, τρεπτὶ ἤτοι ἐθελότρεπτος, ὅτι καὶ κτιστή, πάντα ταῦτα κατὰ φύσιν ἐκ τῆς τοῦ δημιουργήσαντος αὐτὴν χάριτος εἰληφυία, ἐξ ἧς καὶ τὸ εἶναι καὶ τὸ φύσει οὕτως εἶναι εἴληφεν»[1] (δηλ. ἡ ψυχή εἶναι ζῶσα, ἁπλή, ἀσώματη, ἀόρατη στούς σωματικούς ὀφθαλμούς, λογική καί νοερά, ἀσχημάτιστη, ἐνῶ χρησιμοποιεῖ ὡς ὄργανο τό σῶμα καί τοῦ δίδει ζωή, αὐτεξούσια, θελητική καί ἐνεργητική, τρεπτή, δηλαδή ἐθελότρεπτη, κτιστή). Καί συμπληρώνει ὁ ὅσιος Ἡσύχιος: «ἡ ψυχὴ ἡμῶν ἁπλῆ τις οὖσα καὶ ἀγαθή,.. ὑπό τοῦ ἀγαθοῦ Δεσπότου αὐτῆς (τοῦ Θεοῦ) κτισθεῖσα».[2]

Κυριακή E’ Ματθαίου: Ὁμιλία περί τοῦ μή ζητεῖν ἀνταπόδοσιν παρά τῶν εὐεργετηθέντων (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Ματθ. η’ 28 – θ’ 1)Ὁ εὐεργετηθείς, ὅταν δείχνει ἀχαριστία πρὸς τὸν εὐεργέτη του ἁμαρτάνει. Μπορεῖ ὅμως καὶ ὁ εὐεργέτης νὰ ἁμαρτάνει μὲ κάποιο τρόπο;

Μπορεῖ ἡ ἀρετὴ νὰ μεταβληθεῖ σὲ ἁμαρτία;

Πότε ἡ εὐεργεσία εἶναι δοσοληψία καὶ ὄχι δῶρο; Ποιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ εὐεργεσία, πῶς γίνεται καὶ ποία ἡ αὐτῆς ἀνταπόδοση;

Ὅταν εὐεργετοῦμε πρέπει νὰ περιμένουμε ἀνταπόδοση; Καί, ἄν ναί, ἀπὸ ποιόν;

Μπορεῖ νὰ ἔχει ὄφελος ὁ εὐεργέτης ἀπὸ τὴν ἀχαριστία τοῦ εὐεργετηθέντος;

Πρέπει ὁ εὐεργέτης νὰ σκανδαλίζεται ἀπὸ τὴν ἀχαριστία τοῦ εὐεργετηθέντος;

Κυριακὴ E’ Ματθαίου

Ὀμιλία περὶ τοῦ μὴ ζητεῖν ἀνταπόδοσιν παρὰ τῶν εὐεργετηθέντων

Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχὰν & Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης

Μὴ παραδράμωμεν, ἀδελφοί, ἀπερισκέπτως τὴν πρὸς τοὺς ἀχαρίστους Γεργεσηνοὺς ἀνεξικακίαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· διότι ἡ περὶ αὐτὴν σκέψις διδάσκει τὴν διόρθωσιν τῆς ἁμαρτίας, εἰς τὴν ὁποίαν σχεδὸν πάντες ἀνεπαισθήτως περιπίπτομεν.

Ἡμεῖς ἐκ συνηθείας κακίζομεν ἀσυλλογίστως κατ’ ἐκείνων, οἵτινες ἀχάριστοι γίνονται πρὸς τὰς εὐεργεσίας ἡμῶν. Καὶ ὅτι μὲν ἡ ἀχαριστία ἐστὶν ἁμαρτία μεγάλη, ἐφανέρωσε τοῦτο ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς, ὅταν εἶδε τῶν δέκα λεπρῶν τὴν ἀχαριστίαν· αὐτοὶ καὶ οἱ δέκα ὁμοῦ ὑψώσαντες τὴν φωνήν, ἐκραύγασαν μεγαλοφώνως· «Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς» (Λουκ. ιζ΄, 13)· καὶ ὁ μὲν Ἰησοῦς σπλαγχνισθεῖς εἶπε πρὸς αὐτούς· Ὑπάγετε πρὸς τοὺς ἱερεῖς καὶ δείξατε αὐτοῖς τὰ λελεπρωμένα ὑμῶν μέλη· ἐκεῖνοι δέ, προθύμως ὑπακούσαντες εἰς τὸ θεῖον αὐτοῦ πρόσταγμα, ἔτρεξαν πρὸς τοὺς ἱερεῖς· ἀλλὰ πρὶν ἤ φθάσωσιν, ἤγουν ἐν αὐτῇ τῇ ὀδῷ, ἐκαθαρίσθησαν· εἷς δὲ μόνος ἐξ αὐτῶν Σάμαρείτης, ὑπέστρεψεν εὐθὺς πρὸς τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν «καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ, εὐχαριστῶν αὐτῷ» (Λουκ. ιζ΄, 16). Τότε οὖν ὁ Ἰησοῦς ἤλεγξε τῆς ἀχαριστίας τὴν ἁμαρτίαν, εἰπών· «οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἑννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰμὴ ὁ ἀλλογενὴς οὖτος» (Λουκ. ιζ΄, 17-18); Ὁ ἀχάριστος ἀθετεῖ τοὺς νόμους οὐ μόνον τῆς λογικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀλόγου φύσεως· διότι καὶ τὰ ἄλογα ζῶα εὐεργετούμενα, δεικνύουσιν, ὅπως δύνανται, τὴν πρὸς τοὺς εὐεργετοῦντας αὐτὰ ἀνθρώπους εὐχαριστίαν· τοῦτο δὲ ἐστὶν ἐκεῖνο, διὰ τοῦ ὁποίου ὁ Θεὸς ἤλεγχε τοὺς εἰς τὰς ἀμέτρους εὐεργεσίας Αὐτοῦ ἀγνώμονας Ἰσραηλίτας. Καὶ ὁ βοῦς, ἔλεγεν αὐτοῖς διὰ τοῦ Προφήτου Ἠσαΐου, γνωρίζει τὸν εὐεργέτην αὐτοῦ, καὶ ὁ ὄνος διακρίνει τὴν φάτνην τοῦ δεσπότου αὐτοῦ, ὑμεῖς δὲ οἱ Ἰσραηλῖται οὐδὲ γνωρίζετε, οὐδὲ διακρίνετε τῶν εὐεργεσιῶν μου τὸ πλῆθος «ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὐτοῦ· Ἰσραὴλ δὲ μὲ οὐκ ἔγνω, καὶ ὁ λαός μου οὐ συνῆκεν» (Ἠσ. α΄, 3). Ἁμαρτάνει, ναί, ὁ ἀχάριστος κατὰ πάντων τῶν νόμων· ἐπειδὴ καὶ ἡ αἰσθητικὴ φύσις καὶ ἡ λογικὴ διάκρισις καὶ ὁ Θεὸς θέλει εὐχαριστίαν· πλὴν καὶ αὐτὸς ὁ εὐεργέτης, ὅταν ἀγανακτῇ κατὰ τοῦ ἀχαρίστου, ἀπολεῖ τῆς εὐεργεσίας τὸν μισθὸν καὶ ἁμαρτάνει βαρέως.

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Ε Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Κατά Ματθαίον, κεφ. Η΄, εδάφια 28-34 και κεφ. Θ΄, εδάφιο 1

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄: 28Καὶ ἐλθόντι αὐτῷ εἰς τὸ πέραν εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν ὑπήντησαν αὐτῷ δύο δαιμονιζόμενοι ἐκ τῶν μνημείων ἐξερχόμενοι, χαλεποὶ λίαν, ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης. 29 Καὶ ἰδοὺ ἔκραξαν λέγοντες· τί ἡμῖν καὶ σοί, ᾿Ιησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; Ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς; 30 Ἦν δὲ μακρὰν ἀπ᾿ αὐτῶν ἀγέλη χοίρων πολλῶν βοσκομένη. 31 Οἱ δὲ δαίμονες παρεκάλουν αὐτὸν λέγοντες· εἰ ἐκβάλλεις ἡμᾶς, ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων. 32 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ὑπάγετε. Οἱ δὲ ἐξελθόντες ἀπῆλθον εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων· καὶ ἰδοὺ ὥρμησε πᾶσα ἡ ἀγέλη τῶν χοίρων κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν θάλασσαν καὶ ἀπέθανον ἐν τοῖς ὕδασιν. 33 Οἱ δὲ βόσκοντες ἔφυγον, καὶ ἀπελθόντες εἰς τὴν πόλιν ἀπήγγειλαν πάντα καὶ τὰ τῶν δαιμονιζομένων. 34 Καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄: 1 Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασε καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΠΑΝ. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄: 28Και όταν ο Κύριος ήλθε στην απέναντι όχθη, στη χώρα των Γεργεσηνών, Τον συνάντησαν δύο δαιμονισμένοι που έβγαιναν από τα μνήματα που υπήρχαν εκεί, στα οποία ευχαριστιούνταν να κατοικούν. Ήταν και οι δύο επιθετικοί και πολύ επικίνδυνοι· τόσο, ώστε να μην μπορεί κανείς να περάσει απ’ τον δρόμο εκείνο. 29 Και ξαφνικά απ’ τον φόβο τους κραύγασαν δυνατά και είπαν: «Ποιa σχέση υπάρχει ανάμεσα σε μας και σε Σένα, Ιησού, Υιέ του Θεού;

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Ε Ματθαίου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

    
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ε ΜΑΤΘΑΊΟΥ

Προς Γαλάτας, κεφάλαιο Δ΄, εδάφια 22-27

22 Γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. 23 Ἀλλ' ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. 24 Ἃτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. Αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ· 25 τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· 26 ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. 27 Γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ῥῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα

22 Σας κάνω την ερώτηση αυτή, διότι έχει γραφεί στον νόμο ότι ο Αβραάμ απέκτησε δύο γιους, ένα γιο από τη δούλη Άγαρ και έναν από την ελεύθερη Σάρρα. 23 Αλλά ο γιος που γεννήθηκε από τη δούλη, γεννήθηκε με φυσικό τρόπο, σύμφωνα με τον νόμο της σάρκας, ενώ ο γιος που γεννήθηκε από την ελεύθερη, γεννήθηκε με τη δύναμη της υποσχέσεως που έδωσε ο Θεός στον Αβραάμ.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ, 9-7-2023

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΓ. ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ, 9-7-2023

https://www.youtube.com/live/sehY9L0YAb0?feature=share

9 Ἰουλίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Παγκρατίου ἱερομάρτυρος ἐπισκ. Ταυρομενίας (α΄ αἰ.). Διονυσίου τοῦ ῥήτορος καὶ Μητροφάνους ὁσίων τῶν ἐν Ἄθῳ, Μιχαὴλ νεομάρτυρος τοῦ Ἀθηναίου (†1770). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυρ. ε΄ ἐπιστ. (Ῥωμ. ι΄ 1-10).

Ρωμ. 10,1          Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν·

Ρωμ. 10,1                  Αδελφοί, παρ' όλην την απιστίαν που μέχρι σήμερον έχουν δείξει οι Ισραηλίται, η θερμή επιθυμία μου και η ευμενής διάθεσις της καρδίας μου και η δέησίς μου προς τον Θεόν είναι υπέρ των Ισραηλιτών, δια να δεχθούν και αυτοί την σωτηρίαν.