Εἶναι ἐνάντιες ἡ δικαιολογία καί ἡ ταπείνωση, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Είναι ενάντιες η δικαιολογία και η ταπείνωση, Άγιου Μάρκου Ασκητού, Τα 200 κεφάλαια περί του πνευματικού νόμου, Φιλοκαλία τόμος Α', 14-1-2022, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου. Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΒ Λουκᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ΛΟΥΚΑ

Προς Κολοσσαείς, κεφάλαιο Γ΄, εδάφια 4-15

4 Ὃταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.

5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, 6 δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, 7 ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· 8 νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· 9 μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ 10 καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, 11 ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

12 ᾿Ενδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν, 13 ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖς ἐάν τις πρός τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἐχαρίσατο ὑμῖν, οὕτω καὶ ὑμεῖς· 14 ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις τὴν ἀγάπην, ἥτις ἐστὶ σύνδεσμος τῆς τελειότητος. 15 Καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν ἑνὶ σώματι· καὶ εὐχάριστοι γίνεσθε.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

4 Όταν ο Χριστός φανερωθεί, ο αίτιος και χορηγός της πνευματικής αυτής ζωής μας, τότε κι εσείς μαζί μ’ Αυτόν θα φανερωθείτε δοξασμένοι.

5 Νεκρώστε λοιπόν τα μέλη σας που επιθυμούν τις γήινες απολαύσεις και ηδονές. Νεκρώστε την πορνεία, την ακαθαρσία, κάθε πάθος και υποδούλωση στο κακό, κάθε κακή επιθυμία και την πλεονεξία, η οποία είναι λατρεία στο είδωλο του χρήματος.

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 14-1-2022

https://youtu.be/8iAWTm-O8kU

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ-ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 14-1-2022

Γέροντας Γρηγόριος:" Ὅπου καὶ νὰ βρίσκωμαι, τὴν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων νὰ τὴν τιμῶ ὅπως τὴν Κυριακή τοῦ Πάσχα!"

Μακαριστοῦ Γέροντος Γρηγορίου,

Ἡγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Δοχειαρίου † 2018

Αὐτὴ ἡ γιαγιὰ μὲ ἐδίδαξε μὲ τὴν ζωή της καὶ τὸν λόγο της τὸ πατρῶον σέβας. «Ἡ νηστεία εἶναι, παιδί μου, ἡ βάσις κάθε σωματικῆς ἀσκήσεως.» Ὅλες τὶς Σαρακοστὲς ἄλαδο ἡ γιαγιὰ καὶ ὁλόκληρο τὸ σπίτι. Μ΄ ἔμαθε ν΄ ἀνάβω τὸ καντήλι, νὰ θυμιάζω, νὰ ἀνάπτω κερὶ μπροστὰ στὰ εἰκονίσματα καὶ νὰ προσεύχωμαι στὸν ὄρθρο καὶ στὸ δείλι. Μοῦ ὑπέδειξε τὶς μετάνοιες σὰν προσευχὴ ποὺ τὴν δέχεται ὁ Θεός. Μὲ δίδαξε ὅτι ἂν τρεῖς Κυριακὲς δὲν ἀκούσουμε τὸν ἑξάψαλμο, σταματᾶμε νὰ εἴμαστε χριστιανοί. «Σήκω, παιδί μου, ὁ παπὰς πέρασε, ἀνέβηκε στὴν Παναγία· μὴ ξεχνᾶς ὅτι καὶ τὴν προηγούμενη Κυριακὴ τὸν χάσαμε τὸν ἑξάψαλμο.» Μ΄ ἔμαθε νὰ τὸν ἀκούω ὄρθιος καὶ σεβίζων, ὑποκλινόμενος. Τὴν ὥρα ποὺ διαβαζότανε...τὸ Εὐαγγέλιο ἔβαζε κερὶ στὸ μανάλι, γιατί πίστευε ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο εἶναι ἡ διαθήκη ποὺ ἄφησε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο, καὶ στὴν σύνταξη καὶ ἀνάγνωση τῶν διαθηκῶν, ποὺ γινότανε πάντοτε τὸ ἑσπέρας, ὅλοι βαστοῦσαν κερί, γιὰ νὰ βλέπη ὁ συντάκτης. Μ΄ ἔμαθε πὼς τὸ «Δόξα Πατρὶ» εἶναι ἡ μεγαλύτερη δοξολογία καὶ ἱστάμενος ὄρθιος νὰ σταυροσημειοῦμαι. Μ΄ ἔμαθε τὴν Μεγάλη Σαρακοστή, εἰσερχόμενος στὸν ναό, νὰ κάνω τρεῖς μετάνοιες, γιὰ τὸν προηγιασμένο Ἄρτο ποὺ βρίσκεται στὴν ἁγία Τράπεζα.

Μοῦ ὑπέδειξε, περνώντας μπροστὰ ἀπὸ κάθε ἐκκλησία, νὰ σταυροσημειοῦμαι καὶ νὰ ἐπικαλοῦμαι τὸν Ἅγιο τῆς ἐκκλησιᾶς. Ὅπου καὶ νὰ βρίσκωμαι, τὴν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων νὰ τὴν τιμῶ ὅπως τὴν Κυριακή τοῦ Πάσχα. Μοῦ διηγήθηκε ὅτι πολλοὶ εὐλαβεῖς ἄνθρωποι εἶδαν τὰ ξημερώματα τῆς ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τὸ ἄκτιστον φῶς. Μοῦ ὑπέδειξε τὴν Κυριακὴ νὰ μὴ γονατίζω, γιατί οἱ ἅγιοι Κολλυβάδες τοὺς δίδαξαν ὅτι ἡ Κυριακὴ εἶναι Πάσχα.

Ὁ ὅσιος Μιχαήλ τοῦ Κλόπς

Ο όσιος Μιχαήλ του Κλοπς

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ

Την ημέρα του γενεθλίου του τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, στα 1412, οι μοναχοί της Μονής Κλοπς, κοντά στο Νόβγκοροντ, ανακάλυψαν μέσα στον ναό έναν άγνωστο μοναχό να διαβάζει τον Απόστολο στο φως ενός κεριού. Μετά την Ακολουθία, τον βρήκαν κλεισμένο σ’ ένα κελλί να γράφει. Καθώς δεν ανταποκρινόταν στα καλέσματά τους, έσπασαν την πόρτα και όταν βρέθηκαν αντίκρυ του, ο άγνωστος αρκούνταν να επαναλαμβάνει τις ερωτήσεις που του έκαναν.

Ο ηγούμενος, άνθρωπος προικισμένος με το χάρισμα της διακρίσεως, κατάλαβε τότε πως ο άγνωστος υποδυόταν τον τρελό για να κρύβει την αρετή του. Του παραχώρησε ένα κελλί και εκεί μέσα έμεινε όλη του την ζωή σε μεγάλη εγκράτεια και απόλυτη υπακοή, χωρίς να αποκαλύψει ποτέ ούτε το όνομά του ούτε την καταγωγή του. Συχνά κοιμόταν στα χωράφια ή πάνω σε ένα σωρό κοπριάς. Την Κυριακή, έτρωγε λίγο ψωμί και έπινε λίγο νερό, περνώντας το υπόλοιπο της εβδομάδας ολότελα νηστικός.

Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν: Eἰς μνήμην Μητροπολίτου Κοσμᾶ - ὁμολογητής ἐπίσκοπος, πρεσβεύει πλέον στο ἐπουράνιο θυσιαστήριο γιά ὅλους μας.

Ἕνας ὁμολογητής ἐπίσκοπος, πρεσβεύει πλέον στο ἐπουράνιο θυσιαστήριο γιά ὅλους μας.

Ἐκ νεότητός του ὠφελήθηκε πολύ ἀπό τούς Ἁγίους Πορφύριο, Ἰάκωβο, Παΐσιο, στούς ὁποίους προσέτρεχε μέ πνεῦμα μαθητείας. Καί ἐκεῖνοι, κατά τίς μαρτυρίες τῶν πιστῶν, ἐκτιμοῦσαν πολύ τόν ἄδολο ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου, π. Κοσμᾶ.

Σέ ὅλη τήν ἀρχιερατική του πορεία ὑπῆρξε φάρος ὀρθόδοξης μαρτυρίας, λαμβάνοντας ξεκάθαρες θέσεις σέ σοβαρά ζητήματα τῆς ἐποχῆς μας, ὅπως ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ἐκκοσμίκευση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ἠλεκτρονική ἐπιτήρηση τῶν πολιτῶν μέσῳ ταυτοτήτων κ.λπ, μέ νηφαλιότητα, χωρίς φανατισμούς, χωρίς ἐμπάθεια καί κυρίως μέ ἐμπιστοσύνη στόν Παντοδύναμο Κύριο.

Παράλληλα, ἦταν πραγματικός πατέρας γιά τούς πιστούς τῆς ἐπαρχίας του. Ταπεινός, πράος καί λιγομίλητος, δαπανήθηκε γιά τόν τελευταῖο πιστό. Παρά τίς πολλές ἀρχιερατικές ὑποχρεώσεις του, δέν σταμάτησε νά εἶναι πρῶτα ἀπό ὅλα πνευματικός πατέρας καθ’ ὅλο τό ἡμερονύκτιο, ἐξομολογώντας καί νουθετώντας ἐν Κυρίῳ τά πνευματικά του τέκνα. Ὅλη ἡ αὐτοθυσιαστική ποιμαντική διακονία του, τόν ἀνέδειξε ὡς σπάνια περίπτωση λαοπροβλήτου Μητροπολίτου πού ἀγάπησε καί ἀγαπήθηκε ἀπό τόν πιστό λαό, ὁ ὁποῖος ἀνεφώνησε «Ἅγιος» κατά τήν ἐξόδιο ἀκολουθία καί κατά τήν ταφή του.

«Μακάριοι εἶναι ὅσοι πενθοῦν, γιατί αὐτοί θά παρηγορηθοῦν» - Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης

(Άγιος Γρηγόριος Νύσσης)

«Μακάριοι είναι όσοι πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν».

Συμβιβάζονται τα ασυμβίβαστα;

1. Ως τώρα δεν έχουμε ανεβεί στην κορυφή του βουνού, αλλά βρισκόμαστε ακόμα στους πρόποδες των νοημάτων. Γιατί μόλις δυο λόφους ξεπεράσαμε, αφού ανεβήκαμε με τους μακαρισμούς προς την ευλογημένη πτωχεία και την πραότητα, που είναι πάνω απ' αυτήν.

Μετά απ' αυτούς τους δύο μακαρισμούς ο Κύριος μάς οδηγεί στα ψηλότερα και στη συνέχεια μας παρουσιάζει τρίτο σκαλοπάτι των μακαρισμών. Σ' αυτό πρέπει χωρίς άλλο ν' ανέβουμε, απορρίπτοντας κάθε δισταγμό και την αμαρτία, που εύκολα μας κυκλώνει, όπως λέγει ο Απόστολος (Εβρ. 12, 1).

Έτσι, όταν φτάσουμε ανάλαφροι κι άνετοι στην κορυφή, θα μπορέσουμε να πλησιάσουμε με την ψυχή προς το καθαρό φως της αλήθειας. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που λέγει: «Μακάριοι όσοι πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν»; Σίγουρα θα γελάσει εκείνος που σκέπτεται κοσμικά και θα πει τα εξής, ειρωνευόμενος τον Κύριο: Αν είναι μακάριοι, δηλ. ευτυχείς, όσοι λιώνουν μέσα σε κάθε είδους συμφορά στη ζωή, θα είναι κατά συνέπεια δυστυχείς οπωσδήποτε, εκείνοι που η ζωή τους είναι χωρίς λύπες και ευτυχισμένη.

Και στη συνέχεια, απαριθμώντας τα είδη των συμφορών, θα αυξήσει τα γέλια. θα αναφέρει δηλ. τα κακά της χηρείας, την αθλιότητα της ορφάνιας, τις απώλειες, τα ναυάγια, τις αιχμαλωσίες από τους πολέμους, τις άδικες αποφάσεις των δικαστηρίων, τις μετατοπίσεις των ορίων στα χτήματα και τις δημεύσεις και τις επαίσχυντες πράξεις, τις συμφορές από τις ασθενείες, όπως είναι οι αναπηρίες κι οι ακρωτηριασμοί, κι η κάθε είδους κακοποίηση του σώματος.

Θα προσθέσει ακόμη στον κατάλογο κι ό,τι άλλο αποτελεί συμφορά για τους ανθρώπους σε τούτη τη ζωή, είτε αυτό αναφέρεται στο σώμα, είτε στην ψυχή. Με όλα αυτά που θα πει, όπως φαντάζεται, θα αποδείξει γελοίο το λόγο που μακαρίζει όσους πενθούν.

Εμείς, όσο είναι δυνατό, θα προσπαθήσουμε να βρούμε το νόημα που κρύβεται στο βάθος του μακαρισμού, αφού ασχοληθούμε λίγο με κείνους, που κατά τρόπο μικρόψυχο και ταπεινό διερευνούν τα ιερά νοήματα. Κι αυτό με το σκοπό να αποδείξουμε πόσο διαφέρει η σαρκική και γήινη σκέψη από την υψηλή και την επουράνια.

Το «παρατατικόν» πένθος

2. Μπορούμε, λοιπόν, να θεωρήσουμε κατ' αρχήν μακάριο εκείνο το πένθος, που προκαλείται εξαιτίας των πλημμελημάτων και των αμαρτιών, σύμφωνα με τη δικαιολογία περί λύπης του απ. Παύλου (Β' Κορ. 7, 10), που είπε πως δεν υπάρχει ένα είδος λύπης αλλά δύο, το κοσμικό και το άλλο που γεννιέται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Προτρεπτικὴ εἰς τὸ ἅγιον βάπτισμα. ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΙΓ.

Προτρεπτικὴ εἰς τὸ ἅγιον βάπτισμα.

Ὁ μὲν σοφὸς Σολομὼν, τῶν κατὰ τὸν βίον πραγμάτων τοὺς καιροὺς διαιρῶν, καὶ ἑκάστῳ τῶν γινομένων τὸν ἐπιτήδειον ἀφορίζων, ἔφη· Τοῖς πᾶσιν ὁ χρόνος, καὶ καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι· καιρὸς τοῦ τεκεῖν, καὶ καιρὸς τοῦ ἀποθανεῖν· ἐγὼ δὲ, μικρὸν τοῦ σοφοῦ τὴν ἀπόφασιν ὑπαλλάξας, εἴποιμι ἂν κηρύσσων ὑμῖν τὸ σωτήριον κήρυγμα, ὅτι καιρὸς τοῦ ἀποθανεῖν, καὶ καιρὸς τοῦ γεννηθῆναι. Τίς δὲ ὁ λόγος τῆς ἐναλλαγῆς; Ὅτι ὁ μὲν περὶ τῶν ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ διαλεγόμενος, τῇ σωματικῇ ἑπόμενος φύσει, τὴν γένεσιν προέταξε τοῦ θανάτου (ἀδύνατον γὰρ θανάτου πεῖραν λαβεῖν τὸν μὴ πρότερον γεννηθέντα)· ἐγὼ δὲ, περὶ τῆς πνευματικῆς ἀναγεννήσεως τὸν λόγον ποιεῖσθαι μέλλων, τὸν θάνατον προτίθημι τῆς ζωῆς. Διὰ γὰρ τοῦ ἀποθανεῖν τῇ σαρκὶ περιγίνεται ἡμῖν τὸ γεννηθῆναι τῷ πνεύματι, καθά φησι καὶ ὁ Κύριος· Ἐγὼ ἀποκτενῶ, καὶ ζῇν ποιήσω. Ἀποθάνωμεν οὖν, ἵνα ζήσωμεν. Ἀποκτείνωμεν τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς, τὸ μὴ δυνάμενον ὑποταγῆναι τῷ νόμῳ τοῦ Θεοῦ, ἵνα τὸ φρόνημα τοῦ πνεύματος ἰσχυρὸν ἡμῖν ἐγγένηται, δι' οὗ ζωὴ καὶ εἰρήνη περιγίνεσθαι πέφυκε. Συνταφῶμεν τῷ Χριστῷ τῷ ὑπὲρ ἡμῶν ἀποθανόντι, ἵνα καὶ συναναστῶμεν τῷ ἡμῖν τὴν ἀνάστασιν προξενήσαντι. Καιρὸς μὲν οὖν ἄλλοις ἄλλος ἐπιτήδειος· ἴδιος ὕπνου, καὶ ἴδιος ἐγρηγόρσεως· ἴδιος πολέμου, καὶ ἴδιος εἰρήνης· καιρὸς δὲ βαπτίσματος ἅπας ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος. Οὔτε γὰρ σώματι ζῇν μὴ ἀναπνέοντι δυνατὸν, οὔτε ψυχῇ συνεστάναι, μὴ γνωριζούσῃ τὸν κτίσαντα. Θεοῦ γὰρ ἄγνοια θάνατός ἐστι ψυχῆς. Ὁ δὲ μὴ βαπτισθεὶς οὐ πεφώτισται. Ἄνευ δὲ φωτὸς οὔτε ὀφθαλμὸς τὰ ἑαυτοῦ καθορᾷ, οὔτε ψυχὴ Θεοῦ δέξασθαι δύναται θεωρίαν. Πᾶς μὲν οὖν χρόνος εὐκαιρίαν ἔχει πρὸς τὴν διὰ τοῦ βαπτίσματος σωτηρίαν· κἂν νύκτα εἴπῃς, κἂν ἡμέραν, κἂν ὥραν, κἂν στιγμὴν χρόνου, κἄν τι βραχύτατον. Πολλῷ δὲ δήπου εἰκὸς ἐπιτηδειότερον εἶναι τὸν οἰκειότερον. Τί δ' ἂν γένοιτο τῆς ἡμέρας τοῦ Πάσχα συγγενέστερον πρὸς τὸ βάπτισμα; Ἡ μὲν γὰρ ἡμέρα μνημόσυνόν ἐστιν ἀναστάσεως· τὸ δὲ βάπτισμα δύναμίς ἐστι πρὸς τὴν ἀνάστασιν. Ἐν τοίνυν τῇ ἀναστασίμῳ ἡμέρᾳ τῆς ἀναστάσεως τὴν χάριν ὑποδεξώμεθα. Διὰ τοῦτο πόῤῥωθεν ἡ Ἐκκλησία τοὺς ἑαυτῆς τροφίμους ὑψηλῷ κηρύγματι συγκαλεῖ, ἵν' οὓς πάλαι ὤδινεν, ἀποκυήσῃ τότε, καὶ ἀπογαλακτίσασα αὐτοὺς τῶν λόγων τῆς κατηχήσεως, γεύσῃ τῆς στερεᾶς τῶν δογμάτων τροφῆς. Ἰωάννης ἐκήρυσσε βάπτισμα μετανοίας, καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία· Κύριος κηρύσσει βάπτισμα υἱοθεσίας· καὶ τίς τῶν εἰς αὐτὸν ἠλπικότων οὐχ ὑπακούσεται; Ἐκεῖνο εἰσαγωγικὸν τὸ βάπτισμα· τοῦτο τελειωτικόν.

14 Ἰανουαρίου. Ἀπόδοσις τῶν Θεοφανείων. Τῶν ἐν Σινὰ καὶ ̔Ραϊθὼ ἀναιρεθέντων πατέρων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας, Παρ. λ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἑβρ. ια΄ 8-14).

Εβρ. 11,8           Πίστει καλούμενος Ἀβραὰμ ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τὸν τόπον ὃν ἔμελλε λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν, καὶ ἐξῆλθε μὴ ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται.

Εβρ. 11,8                   Ενεκα της πίστεώς του ο Αβραάμ, καλούμενος από τον Θεόν, υπήκουσε να εξέλθη και να φύγη από την πατρίδα του και νε μεταβή στον τόπον, τον οποίον επρόκειτο να λάβη ως κληρονομίαν του από τον Θεόν. Και πράγματι εξήλθε, χωρίς και να γνωρίζη που πηγαίνει.

Ἱερομόναχος Θεόδουλος Κρασάκης,ἕνας χαρισματοῦχος πνευματικός φάρος τῆς Β.Κέρκυρας

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΚΡΑΣΑΚΗΣ εκ Βαλανειου, ο επονομαζομενος απο τον ευσεβή λαό Χαχαλης. Κτιτωρ της Ιερας Μονής ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΓΙΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ.

Εκοιμηθη στις 3 Ιανουαρίου 1945 πλήρης ημερών για μισον αιώνα υπήρξε ο Χαρισματουχος Πνευματικός φάρος της βόρειας Κέρκυρας έχων το προορατικο και διορατικό χάρισμα.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 14-1-2022

https://youtu.be/dm9E2yXfzI8

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 14-1-2022

Ὅταν βάζω ξύλα στή φωτιά, δοξολογῶ τόν Θεό καί λέω: «Ζέστανε, Θεέ μου, ὅσους δέν ἔχουν ζεστασιά» (Ἅγ.Παΐσιος)

Όταν πάλι καίω τα γράμματα που μου στέλνουν- τα διαβάζω και μετά τα καίω, γιατί έχουν και θέματα και απόρρητα και εξομολογήσεις-, λέω:

«Να τους κάψει ο Θεός όλα τα κουσούρια.