Ἡ συμβολή τῆς μητέρας στήν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν, Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-06-2010 (Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης)

 ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

hristospanagia.gr, hristospanagia3­.blogspot.gr,

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 08-09-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Φιλιππησίους κεφ. β΄ 5 - 11  

β΄ 5 - 11

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28  

Ι΄ 38 - 42 & Ια΄ 27 - 28 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἅγιος Ἀλέξιος Μετσώφ-Ὁ στάρετς τῆς Ρώσικης ἐπανάστασης(+9 Ἰουνίου 1923)

Αυτοί που κατεστάθησαν από τον Θεό σκεύη της Χάριτος, υπήρξαν σε κάθε εποχή αποκούμπι της δυστυχισμένης ανθρωπότητας, σε κάθε περιοχή και δυσκολία. Ακόμα και στην καρδιά της Αθεϊστικής Ρωσίας, κράτησαν ψηλά τον Σταυρό του Χριστού, ώσπου να ελευθερωθεί και πάλι η Εκκλησία από την αθεϊστική μισαλλόδοξη επιβολή του Αθεϊσμού.

 

Α. Γέννηση – ανατροφή:

Ο ξακουστός στάρετς της Μόσχας, Αλέξιος Μετσώφ, γεννήθηκε σ’ αυτήν την πόλη στις 17 Μαρτίου του 1859. Όταν ήταν επτά ετών η εκκλησιαστική του ζωή ήταν τόσο έκδηλη, που τον φώναζαν «όσιο Αλιόσενκα», δηλ. όσιο Αλεξάκη!!! Η μητέρα του ιδιαίτερα τον γαλούχησε, κυρίως με το υπόδειγμά της, γι’ αυτό της είχε εμπιστοσύνη.
Μεγαλώνοντας φοίτησε στο Θεολογικό Σεμινάριο της Μόσχας, αλλά ήδη είχε εισχωρήσει στην Ορθόδοξη Θεολογία από τις επαφές του με τον άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης και τον άγιο Θεοφάνη τον έγκλειστο… Την εποχή αυτή ήταν άσημος, πολλοί μάλιστα της… Εκκλησίας τον περιφρονούσαν!

Λόγος εἰς τό Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ_mp3

Π. Σάββας 2012-09-09_Λόγος εἰς τό Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς πρό τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 09-09-2012 (Σύναξη στό Ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ Αὐτοβιογραφία μου. Ὅσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι (1722-1794).Ἀδέξιος στίς χειρωνακτικές ἐργασίες

Η ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ. ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΒΕΛΙΤΣΚΟΦΣΚΙ (1722-1794) ΜΕΡΟΣ 6.

ΑΔΕΞΙΟΣ ΣΤΙΣ ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ

Αφού έμεινα κοντά του για λίγες ήμερες, ήρθε σ’ αυτόν κατά θεία οικονομία να τον επισκεφτεί ο ιερομόναχος πού προανάφερα, τον οποίο φιλοξένησε με αγάπη, και επιμόνως τον παρακάλεσε να με πάει στο μοναστήρι του Μόσενσκι. Εκείνος υποσχέθηκε να το κάνει ευχαρίστως. Όταν λοιπόν έφτασε η ώρα του τελευταίου πια αποχωρισμού από την αγιότητά του, έπεσα κατ’ ιδίαν στα πόδια του, και φιλώντας τα με δάκρυα έκλαψα και θρήνησα, διότι εξαιτίας της αναξιότητάς μου δεν αξιώθηκα να παραμείνω στην άγιά του υπακοή. Αυτός, το κατά δύναμιν, με παρηγόρησε με τούς πνευματικούς του λόγους, συμβουλεύοντάς με να έχω την ελπίδα μου μόνο στον Θεό, ο οποίος μπορεί με το θείο θέλημά Του να τακτοποιήσει τη ζωή μου. Και εγώ, ευχαριστώντας με δάκρυα την αγιότητα του γι’ αυτή την ψυχωφελή συμβουλή του, τον αποχωρίστηκα. 

Ἡ τελευταῖα προσευχή τῆς μάνας μου!

 ΤΕΛΕΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ!

Υπάρχουν κάτι σοφές κουβέντες, που βγαίνουν από το άγιο στόμα των ταπεινών της γης.Θυμάμαι λοιπόν την προσευχή της μανούλας μου, όταν βρισκόταν βαριά άρρωστη από καρκίνο και ζητούσε κάθε πρωί από τον Κύριο:
– Χριστέ μου, δώσε μου για σήμερα κουράγιο και δύναμη, τόσο όσο είναι ένας κόμπος δάκρυ.
Κι εγώ, όταν άκουγα αυτά τα λόγια, της έλεγα αστειευόμενη:
– Γιατί δε ζητάς κάτι παραπάνω;
Κι εκείνη, η σοφή και άγια, μου απαντούσε:

Νευροθεολογία: ἐπιστήμη ἤ αἵρεση; (Ἱερά Μητρόπολις Γλυφάδας)

Το θέμα της λεγόμενης νευροθεολογίας είχε απασχολήσει το αντιαιρετικό περιοδικό του Διορθοδόξου Συνδέσμου Πρωτοβουλιών Γονέων «ΔΙΑΛΟΓΟΣ» από το 2001. Δεκατρία χρόνια μετά και εν μέσω καταιγισμού αιρέσεων και παραθρησκευτικών ιδεών, με έκπληξη βλέπουμε την προσπάθεια εισαγωγής της νευροθεολογίας και στο χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, από το περιοδικό «Ψυχής Δρόμοι». Συγκεκριμένα, στο τεύχος 7 του περιοδικού «Ψυχής Δρόμοι», φιλοξενείται άρθρο με τίτλο «Εγκέφαλος και θρησκευτική εμπειρία». Συγγραφείς του άρθρου ο κ. Παναγιώτης Μήτσιας, ιατρός νευρολόγος και ο προτεστάντης (Πρεσβυτεριανός) κληρικός κ. David Hogue.
Το κείμενο προβάλλει τη νευροθεολογία και τον Andrew Newberg, Αμερικανό νευροεπιστήμονα και επίκουρο καθηγητή στο τμήμα Θεολογικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια. Διαβάζουμε για τον Andrew Newberg :

Κάνεις ὅ,τι λέει ὁ κόσμος ;

Συχνὰ οἱ γονεῖς, καλοί μου φίλοι, λένε: «Μὴ ἀργεῖς τὸ βράδυ, τί θὰ ποῦν οἱ διπλανοί;». Ἢ «μὴ ντύνεσαι ἔτσι, τί θὰ ποῦν οἱ γείτονες;». Ἢ «μὴ καπνίζεις μπροστὰ σὲ ἄλλους, θὰ μᾶς κουβεντιάζουν». Ἡ ἀντίδρασή μας εἶναι κάπως ἔτσι: «Ἀφῆστέ με πιά! Τί θὰ πεῖ ὁ ἕνας, τί θὰ νομίσει ὁ ἄλλος. Ἐμένα δὲν μ’ ἐνδιαφέρει τί λέει ὁ κόσμος». Πολὺ καλά. Ἂς πᾶμε πιὸ κάτω.
Ὅταν γίνεται πάρτυ ἢ ἡ τάξη μας πηγαίνει κάποιο Σάββατο σὲ κάποιο νυχτερινὸ κέντρο, παρὰ τοὺς ἀρχικοὺς δισταγμούς μας, τελικὰ πηγαίνουμε! Ὅταν οἱ φίλοι μας προσφέρουν τσιγάρο, παρόλο ποὺ δὲν τὸ θέλουμε, ποὺ δὲν συμφωνοῦμε, ποὺ γνωρίζουμε πολὺ καλὰ τὶς βλαβερές του ἐπιπτώσεις, τελικὰ τὸ δεχόμαστε καὶ μπορεῖ νὰ ἐξελιχθοῦμε καὶ σὲ καπνιστὲς μάλιστα! Κι ὅταν τὰ παιδιὰ τῆς παρέας ντύνονται κατὰ τὸν δικό τους (ὁμοιόμορφο) τρόπο κι ἐμεῖς εἴμαστε «σὰν τὴ μύγα μεσ’ τὸ γάλα» τελικὰ προσαρμοζόμαστε καὶ συμμορφωνόμαστε μαζί τους! Ἆραγε γιατί τὸ κάνουμε; Τί βαραίνει πολὺ μέσα μας καί μᾶς… πείθει;

Ἤμασταν ὅλοι στό μέτωπο!!

Μου είπε μια φορά ο Γερο-Ευμένιος,
ότι θα γινόταν Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος
( ο οποίος δεν έγινε λόγω της παρέμβασης της Παναγίας, όπως αναφέρεται σε κάποιο άλλο σημείο του βιβλίου), εδώ στα μέρη της Ρωσσίας, στην Ουκρανία δηλαδή και μας το είπε και αργότερα όταν πήγαμε στη Ρωσσία (για προσκύνημα).
-Ήμασταν όλοι στο μέτωπο, μας λέει.
-Ποιοι όλοι" ??? του  λέω

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας, Ἡ αἵρεση τῶν Παπικῶν περί τῆς «ἀσπίλου συλλήψεως» τῆς Παναγίας

          ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

 

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

 

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΑΣΠΙΛΟΥ
ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ» ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

 

1. Καί πάλι, ἀδελφοί μου χριστιανοί, καί πάλι ἐφέτος ἀξιωνόμαστε νά γιορτάσουμε τήν πρώτη καί μεγάλη θεομητορική ἑορτή, τήν Γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Εἶναι δέ πολύ σημαντικό τό ὅτι τήν γιορτή αὐτή τήν γιορτάζουμε ἀρχές τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, πού ἀρχίζει μέ τόν μήνα Σεπτέμβριο. Καί εἶναι πάλι πολύ σημαντικό τό ὅτι τόν ἴδιο μήνα, τώρα στίς 14 τοῦ μηνός, θά γιορτάσουμε καί τό ἄλλο μεγάλο κεφάλαιο τῆς πίστης μας, τόν τίμιο Σταυρό. Σταυρός καί Παναγία, Παναγία καί Σταυρός, αὐτά εἶναι τά κεφαλαιώδη τῆς ὀρθόδοξης πίστης μας θέματα. Καί μέ αὐτά τα δύο κυρίως διακρινόμαστε ἀπό τούς αἱρετικούς. 

Σᾶς τό εἶπα καί ἄλλοτε, σᾶς τό ξαναλέγω καί τώρα, ἐπειδή τό καλεῖ ἡ περίσταση: Ἀκούω ὅτι καί στά δύο τμήματα τῆς Μητρόπολής μας, καί στήν Γορτυνία καί στήν Μεγαλόπολη, ἐμφανίζονται οἱ πρόδρομοι τοῦ Ἀντιχρίστου, οἱ αἱρετικοί ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, οἱ ὁποῖοι μοιράζουν φυλλάδια καί μέ καλοσυνᾶτο τρόπο προσφέρουν τό ποτό τῆς αἵρεσής τους, γιά νά τό πιεῖτε.

Ὁμιλία περί τῶν εἰδῶν τῆς καυχήσεως, καί περί τοῦ, διά τί ὁ ἀπόστολος καταλιπών πᾶν ἄλλο καύχημα, ἐκαυχάτο ἐν τῷ Σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 Ομιλία εις το ρητόν του αποστόλου, το "εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι, ειμή εν τω Σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού"

(Γαλ. στ' 11-18)

- Ποιούς δυσκολεύτηκαν περισσότερο, οι θείοι Απόστολοι, να ελκύσουν στην πίστη του Χριστού; Τους εθνικούς ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους;
- Γιατί κάποιοι από τους Ιουδαίους που επίστευσαν στον Χριστόν, συνέχιζαν να περιτέμνωνται;
- Ποιό είδος καύχησης δεν είναι αμαρτία;