Περί θανάτου, Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ.ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.
ΟΜΙΛΙΑ Π.ΣΑΒΒΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΣΤΙΣ 27/10/2013

http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

Μετάνοια σημαίνει ἀμεριμνησία γιά ὅλα καί μέριμνα γιά τό ἕνα, τό πρῶτο καί κύριο, πού εἶναι ὁ Χριστός

 Κλίμαξ, Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου

ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ

«Περί  μετανοίας»

Ἀπόσπασμα ἀπό ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία,

Ἀρχιμ.  Σάββα  Ἁγιορείτου

πού πραγματοποιήθηκε στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ

Ἰ. Ν. Ἁγίου Νικολάου Νικαίας στίς 2 Ἀπριλίου 2011.

 

VI. Μετάνοια σημαίνει ἀμεριμνησία γιά ὅλα καί μέριμνα γιά τό ἕνα, τό πρῶτο καί κύριο, πού εἶναι ὁ Χριστός

  Βλέπετε ὁ Χριστός δέν μᾶς εἶπε νά ζητᾶμε τίποτα. Μᾶς εἶπε νά ζητᾶμε κάτι; Ὄχι. Ἕνα πρᾶγμα μόνο: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην Αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσονται ὑμῖν». «Προστεθήσονται» θά πεῖ θά σοῦ έρθουν ἔτοιμα· στό πιάτο. Δέν θά κάνεις κάτι ἐσύ. Θά σοῦ προστεθοῦν.

    Ἐσύ νά ζητᾶς μόνο τόν Χριστό, νά ζητᾶς τή Βασιλεία, νά ζητᾶς τή χάρη. Αὐτό πού εἴπαμε στήν ἀρχή, τήν ἄκτιστη, θεοποιό ἐνέργεια. Ἐνέργεια, πού ἔχουμε πάρει ὄντως ἀπό τό βάπτισμα καί τήν ἔχουμε θάψει. Καί πρέπει νά τήν ψάξουμε, νά τή βροῦμε, νά φυσήξουμε νά φύγουν οἱ στάχτες, νά φύγουν τά μπάζα, νά φανερωθεῖ ὁ ἄνθρακας ὁ μισοσβησμένος. Νά ζωογονηθεῖ μέ τό φύσημα, πού εἶναι ἡ νοερά προσευχή, νά βάλουμε καί τά καλά ἔργα ἀπό πάνω, τά ξυλαράκια καί ν’ ἀνάψει μέσα μας ἡ φωτιά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

    Νά γίνουμε ἄνθρωποι ὄμορφοι, ἀληθινά ὄμορφοι, ὅπως εἶναι οἱ ἅγιοι. Βλέπετε οἱ ἅγιοι τί ὀμορφιά ἔχουν;

Μπορεῖ νὰ βλάψει ἡ νηστεία;Ἀθ. Ἀβραμίδης.Ἕνας γιατρός γιά τήν νηστεία στήν σωματική καί ψυχική ὑγεία [Δ´]

H NHΣTEIA ΣTHΝ ΣΩMATIKH KAI ΨYXIKH YΓEIA [Δ´]

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀθανασίου Ἀβραμίδη,
καρδιολόγου, καθηγ. Παθολογίας Πανεπ. Ἀθηνῶν
«Η ΝΗΣΤΕΙΑ, Η ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ»
ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ»

Ἠλ. στοιχειοθεσία «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»

Μέρος Γ´: ΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ NHΣTEIA ΣTHΝ ΣΩMATIKH KAI ΨYXIKH YΓEIA [Γ´] (Nηστεία πού τήν… «χαίρεται» καί ὁ Θεός) [Ἀθ. Ἀβραμίδης]

6. Mπορεῖ ἡ νηστεία κάποτε ἴσως καί νά βλάψει;

.             Ὑπάρχουν, ὅπως ἔχει ἤδη ἀναπτυχθεῖ, διαφόρου βαθμοῦ βαρύτητας νηστεῖες. Ὅπως ὑπάρχουν καί  ἄνθρωποι διαφόρου βαθμοῦ ἀντοχῆς στή νηστεία. Δέν θά μποροῦσε ἑπομένως νά εἶναι ὅλες οἱ νηστεῖες τό ἴδιο κατάλληλες ἰατρικῶς γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους. Xρειάζονται λοιπόν καί κάποιες γνώσεις, ὥστε νά ἀποφεύγονται ἀκόμη καί βλάβες πού θά μποροῦσε νά προκύψουν ἀπό τή νηστεία σέ κάποιους ὀργανισμούς μέ ἰατρικά προβλήματα. Ἄν πάσχει π.χ. κάποιος ἀπό παρόξυνση ἕλκους τοῦ στομάχου ἢ τοῦ δωδεκαδακτύλου, τό νά φάει ἐπειδή νηστεύει: ξηρά σύκα, χαλβά, ξηρούς καρπούς, μαρούλι βουτηγμένο στό ξύδι ἢ καί πράσινο κρεμμύδι ἢ σκόρδο φρέσκο ἢ καί ἐλιές, ὑπάρχει κίνδυνος αὐτά νά τόν ὁδηγήσουν ἀκόμη καί στό Nοσοκομεῖο μέ γαστρορραγία.

Γέροντας Παΐσιος - Δηλαδή ὑπάρχει μετάνοια χωρίς τήν προαίρεσή μας;

- Ναι, είναι η αναγκαστική μετάνοια. Σου ζητάω δηλαδή να με συγχωρέσης για ένα κακό που σου έκανα , για να γλυτώσω από τις συνέπειες, αλλά εσωτερικά δεν αλλάζω. Ο διαβολεμένος άνθρωπος κάνει δήθεν ότι μετάνιωσε και πηγαίνει με πονηριά, βάζει μετάνοιες με προσποιητή καλωσύνη, για να πλανέση τους άλλους.
Αλλά και το να πάη κανείς να πη τις αμαρτίες του στον πνευματικό, γιατί φοβάται μήπως πάη στην κόλαση, κι αυτό δεν είναι μετάνοια. Γιατί δεν είναι ότι μετανοεί για τις αμαρτίες του, αλλά το θέμα είναι να μην πάη στην κόλαση! Μετάνοια πραγματική είναι πρώτα να συναισθανθή ο άνθρωπος το σφάλμα του, να πονέση, να ζητήση συγχώρεση από τον Θεό και μετά να εξομολογηθή. Έτσι θα
έρθη η θεία παρηγοριά. Για αυτό πάντα συνιστώ μετάνοια και εξομολόγηση. Μόνον εξομολόγηση ποτέ δεν συνιστώ.

Ὁ νεαρός πού μοσχομύριζε σά δεντρολίβανο

π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος
Σε μια πόλη της Πελοποννήσου συναντήθηκα κάποτε με κάποιο χριστιανό περίπου τριανταδύο ετών, που μοσχομύριζε κάτι σαν δεντρολίβανο. Και η έκπληξίς μου μεγάλωσε ακόμη περισσότερο, όταν άρχισε να μου μιλάει για την ευχή, για το "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με", διαπιστώνοντας ότι απ’ το στόμα του εξήρχετο η άρρητος ευωδία του Παναγίου Πνεύματος. Για το κομποσχοίνι και την ευχή τα είχε μάθει πριν από χρόνια στο Άγιον Όρος και από τότε την έλεγε ασταμάτητα μέρα νύχτα. Και πολλές φορές, χωρίς διακοπή, ακόμα και τις νύχτες. Η ευχή αναπληρούσε και τις φυσικές ανάγκες του ύπνου. Έτσι, σιγά σιγά, η προσευχή του Ιησού έγινε πνευματική και νοερά μέσα στην καρδιά του. Απολάμβανε το μεγαλείο της νοεράς προσευχής χωρίς να μπορεί να ερμηνεύσει το πώς λέγεται μέσα του ευχή, και μάλιστα από το μέρος της καρδιάς του με πολλή γλυκύτητα, και χωρίς αυτός να τη λέγει συνειδητά, είτε προφορικά, είτε με τον ενδιάθετο λόγο. Αυτό είναι το μεγαλείο της πνευματικής προσευχής ή, ειδικότερα, της νοεράς λεγομένης προσευχής.
Κάποτε, σε μια τέτοια κατάσταση τόσο πολύ αλλοιώθηκε απ’ τη χάρη του Θεού ώστε ανοίγω εισαγωγικά και λέγει: 

Ὁ πολίτης, οἱ βασικὲς ἀνάγκες του καί ἡ ἀνακούφιση πού θά τοῦ προσφερθεῖ μεγαλόψυχα…

  Ὦ ποία ὑποκρισία !!

 Νά λαμβάνεις τά ἠνία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους,νά ἔχεις άνεργία ἀπερίγραπτη, κλειστά τά μισά μαγαζιά, τά καράβια νά πλέουν μέ ξένη σημαία, τά χωράφια ἔρημα ἤ κακοκαλλιεργημένα, πνευματική ζωή ίσοπεδωμένη, παιδεία ἐπικίνδυνη γιά τήν ψυχική καί πνευματική ἰσορροπία τῶν παιδιῶν, ἐθνική κυριαρχία δοσμένη, δημόσια περιουσία δεσμευμένη, ἀνύπαρκτη καί ἀπαγορευμένη οἰκονομική καί έξωτερική πολιτική ἐθνική καί ΕΣΥ ὦ, νά ἔχεις ὡς βασική σου μέριμνα τήν ”ἔκδοση μιᾶς θαυμάσιας κάρτας τοῦ πολίτη, ἠλεκτρονική, πού θά εἶναι χρεωστική γιά φτωχούς καί ἀνέργους” καί ὦ ”αὐτή ἡ σωτήρια κάρτα πού εἶναι ἐξαιρετική ἰδέα (;) καί ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ, θά γενικευθεῖ καί θά ἐφαρμοστεῖ γιά ὅλους τούς πολίτες-21δίς χρωστᾶμε, τί εἶναι τό 1 δίς πού θά στοιχίσει ἡ κάρτα μπροστά στά καλά πού θά φέρει διότι θά φέρει φόρους, τό χρῆμα θά ἀνακυκλωθεῖ, θά ἔχει πολλαπλασιαστικό ἀντίκτυπο στήν οἰκονομική δραστηριότητα, ἀφοῦ καί οἱ Εὐρωπαίοι τήν βρίσκουν ἐκπληκτική ἰδέα καί τήν δέχονται,δέν φέρνουν καμμία ἀντίρρηση”.

Ἡ Θεία Κοινωνία. Ἡ τροφή τῆς ἀθανασίας! Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου (Ι΄)

 Αυτή η τράπεζα είναι τα νεύρα της ψυχής

Αυτά τα λέω, όχι για να μη προσερχόμαστε, αλλά για να μη προσερχόμαστε επιπόλαια. Γιατί όπως το να προσέρχεται κανείς όπως τύχει είναι κίνδυνος, έτσι και το να μη κοινωνεί του μυστικού εκείνου δείπνου είναι πείνα και θάνατος. Γιατί αυτή η τράπεζα είναι τα νεύρα της ψυχής μας, ο δεσμός της ψυχής, η βάση της παρρησίας, η ελπίδα, η σωτηρία, το φως, η ζωή. Εάν φύγουμε από την ζωή αυτή με την θυσία αυτή, με πολλή παρρησία θα παρουσιασθούμε στα ιερά πρόθυρα, περιφραγμένοι από παντού σαν με χρυσά όπλα. Και γιατί μιλώ για τα μέλλοντα; Αφού εδώ κάνει για σένα ουρανό την γη αυτό το μυστήριο. Άνοιξε λοιπόν τις πύλες του ουρανού και δες• μάλλον όχι του ουρανού, αλλά του ουρανού των ουρανών και τότε θα δεις αυτό που είπα. Γιατί αυτό που τιμάται περισσότερο από όλα εκεί, αυτό θα σου δείξω ότι βρίσκεται πάνω στην γη.

Γιά τήν ἀπόλαυση τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν

Προχθὲς ἦλθε ἐδῶ ἕνας καὶ μοῦ λέει: 

 — Ἐσὺ ὑποστηρίζεις τὶς θεωρίες τοῦ τάδε (δὲν συγκράτησα τὸ ὄνομά του) περὶ ἀπολαύσεως τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν καὶ τοῦ ἔρωτος; Τοῦ λέγω: 

 — Νά ἐγὼ τί ὑποστηρίζω καὶ τί πρεσβεύω: Ἄνοιξε τὸ Μηναῖο τοῦ Ἰουνίου στὶς 14 τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου. Ἐκεῖ στὸν κανόνα θὰ βρεῖς πῶς μετατρέπει ὁ Χριστὸς τὰ πάθη εἰς ἀπάθειαν. Τοῦ τὸ διάβασα, τοῦ τὸ ἐξήγησα καὶ εὐχαριστήθηκε πολύ. 

 — Βρές το καὶ σὺ καὶ πάρε με τηλέφωνο. (Τὸ βρῆκα. Αὐτὸ εἶναι: Χαλιναγωγῶν σὺ τῶν παθῶν τὰ σκιρτήματα, τῆς ἐγκρατείας ἔρωτι μετεστοιχείωσας τῆς σαρκὸς τὸ ὑλῶδες, πρὸς τὴν τῆς ἀπαθείας, Πάτερ, ἀκρώρειαν). (ᾨδὴ α΄, τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου, 14 Ἰουνίου).

Ὅταν ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός προσεύχεται

 Ὁ πιστός ἄνθρωπος, ὁ Ὀρθόδοξος πιστός Χριστιανός, σέ στιγμές πνευματικῆς περισυλλογῆς καί ἰδίως κατά τίς ὧρες τῆς προσευχῆς, πού ἡ ψυχή ἀνοίγεται εἰς τήν ἐπικοινωνίαν μέ τόν Τριαδικόν Θεόν, ἐκτός τῶν ἄλλων, ποιεῖ καρδιακήν ἀναφοράν καί δι᾽ ὅλην του τήν συμπεριφοράν. Ἀπό θετικῆς ἀπόψεως βλέπει τήν προσπάθειαν τήν ὁποίαν ἔχει εἰς τό νά βαδίζῃ τήν ὁδόν τῆς Εὐαγγελικῆς ἀρετῆς, ἀπό τό «κατ᾽ εἰκόνα» δηλαδή εἰς τό «καθ᾽ ὁμοίωσιν» μέ ὅλες τίς παραμέτρους τοῦ θέματος, καί ἀπό ἀρνητικῆς ἀπόψεως παρακολουθεῖ τόν ἀκατάπαυστον ἀγῶνα πού διεξάγει διά νά νικήσῃ τά πάθη του ἀλλά καί εἰς τό νά μή συμμείγνυται μέ τούς ἀσεβεῖς, δηλαδή με τούς κακoδόξους καί αἰρετικούς καί γενικῶς μέ ὅλους τούς ἐχθρούς τῆς Ὀρδοδοξίας. Νά προσεύχεται δι᾽ αὐτούς καί διά τήν μετάνοιαν καί τήν ἐπιστροφήν των εἰς τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, ἀλλά νά μισῇ τάς πράξεις των.

Ὁ χρόνος τῆς παρούσης ζωῆς εἶναι σταγόνα στόν ὠκεανό μπροστά στό ἀτελεύτητο τῆς αἰωνιότητας.

Ο χρόνος της παρούσης ζωής είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο ατελεύτητο της αιωνιότητας.
 Κι, όμως, εμείς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουμε το γεγονός εντελώς διαστρεβλωμένο. Δεν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε «πάροικοι και παρεπίδημοι» στην γήινη πραγματικότητα, είμαστε περαστικοί, ανέστιοι διαβάτες που πορεύονται προς την πραγματικότητα της αιωνιότητας, γι’ αυτό και κάνουμε το παν για να χτίσουμε και να δημιουργήσουμε σ’ αυτή τη ζωή με τα καλύτερα υλικά, ξοδεύουμε τις δυνάμεις μας στα ευτελή και πεπερασμένα, αγνοώντας τις ανάγκες του έσω ανθρώπου που θα ζήσει αιώνια όταν το φθαρτό του σαρκίο πεθάνει. 

ρήματα Ζωῆς: Εἶναι βλαβερά ...

Όσα εκτός προσευχής ή λέμε ή πράττουμε, υστέρα ή σφαλερά ή επιβλαβή τυγχάνουν.

  Άγιος Μάρκος ο Ασκητής      

 http://www.pemptousia.gr/rimata_zois/rimata-zois-ine-vlavera/