Ὁ Χριστός Εἶναι τό Πᾶν,(Συζήτηση), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ Χριστός Εἶναι τό Πᾶν, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης,Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 23-10-2017 (Συζήτηση στόν Ἱ.Ν. Ἁγίου Δημητρίου, Ἀθήνα) http://www.HristosPanagia.gr

Κυριακή Ζ’ Λουκᾶ: Ὁμιλία γιά τή θυγατέρα τοῦ Ἀρχισυναγώγου καί γιά τήν αἱμορροοῦσα (Ἐπισκόπου Θεοφάνους Κεραμέως)

 

Σήμερα το ιερό Ευαγγέλιο μας (Λουκ. η’ 41-56) περιέγραψε διπλή ιστορία θαυμάτων. Και μάλλον αυτό είναι το κατά πολύ πιο παραδοξότατο των μεγάλων θαυμάτων, από όσα προηγήθηκαν. Από το να θεραπευθεί ο κωφάλαλος, ή ο παράλυτος, ή ο τυφλός, ή ο μανιακός, είναι πιο θαυμαστό το να ξαναζήσει αυτός που πέθανε. Και τώρα θαυματουργεί ο Κύριος, κάνοντας αρχή από την ανάσταση της θυγατέρας του Ιαείρου και παίρνει αυτήν την παρθένο από τον θάνατο απαρχή (πρώτη λεία) και αρχίζοντας έτσι να αιχμαλωτίζει τον άδη, το κάνει αυτό περισσότερο στη συνέχεια, γιατί η είσοδος του θανάτου στον κόσμο έγινε από την παρθένο Εύα. Αλλά, ανοίγοντας το ιερό βιβλίο του Ευαγγελίου, ας ακούσουμε τα ίδια τα λόγια του: «Εκείνο τον καιρό, πλησίασε τον Ιησού κάποιος άνθρωπος που τον έλεγαν Ιάειρο και ήταν άρχοντας της Συναγωγής. Αυτός έπεσε στα πόδια του Ιησού και Τον παρακαλούσε να πάει στο σπίτι του, γιατί είχε μια μοναχοκόρη δώδεκα χρόνων, που ήταν ετοιμοθάνατη» (Λουκ. η’ 41-42). Αρχίζοντας την εξήγηση ας μου επιτραπεί να θαυμάσω, το πόσο πιο πριν οι εξ εθνών πιστεύοντας στον Χριστό ξεπέρασαν τους Ιουδαίους. Διότι εκείνος ο εκατόνταρχος, πιστεύοντας αυτό, θεωρούσε πως και απών ο Σωτήρας μπορεί να θεραπεύσει τον δούλο του μόνο με ένα λόγο, γι’ αυτό και έλεγε: «Ένα λόγο πες μόνο, και θα γιατρευθεί ο δούλος μου» (Λουκ. ζ’ 7). Ο εδώ, όμως, άρχοντας της Συναγωγής, ο Ιάειρος παρακαλεί τον Κύριο να μπει μέσα στο σπίτι, νομίζοντας πως δεν μπορεί με άλλον τρόπο να φέρει τη θεραπεία στην κόρη του. Ήταν η μικρή κόρη του Ιαείρου πολύ καλή, έχοντας αμόλυντο το άνθος της παρθενίας, και τηρούνταν άθικτο σαν σε κάλυκα λουλουδιού.

Ἡ κακή ἐπίδραση τῶν ὀρμονῶν, τῶν ὑιοθεσιῶν καί τῆς τεχνητῆς γονιμοποιήσεως. ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

Ή κακή επίδραση των ορμονών, των υιοθεσιών

και της τεχνητής γονιμοποιήσεως

α. Ό Γέροντας έλεγε ότι ή άκριτη χορήγηση ορμονών μπορεί να κάνει κακό στον οργανισμό, διότι διαταράσσει τήν ισορροπία των λειτουργιών του. Ιδιαίτερα στις έγκυες γυναίκες συνιστούσε μεγάλη προσοχή, διότι οι ορμόνες μπορούσαν να επηρεάσουν το έμβρυο. Σε μία περίπτωση το έμβρυο είχε πεθάνει μέσα στήν μήτρα και ό γιατρός χορηγούσε ορμόνες ένώ ό Γέροντας συνιστούσε στήν γυναίκα να αλλάξει γιατρό, με τήν ευχή βέβαια ό νέος γιατρός να διαπιστώσει τον θάνατο τού εμβρύου, πού ό προηγούμενος γιατρός δεν είχε υποψιαστεί.

β. Ό Γέροντας ήτο πολύ επιφυλακτικός γιά τις υιοθεσίες πού γίνονται με απόκρυψη από το παιδί της φυσικής οικογένειας του, διότι πολλά δράματα έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας τού ότι τα υιοθετημένα παιδιά ανακάλυψαν μετά από πολλά χρόνια ότι οι θετοί γονείς δεν ήταν φυσικοί γονείς τους. Αυτό το θέμα χρήζει περαιτέρω αναπτύξεως.

Ή ιστορία και ή κοινωνική πείρα είναι γεμάτα από συγκρούσεις θετών γονέων και θετών τέκνων. Δεν πρέπει βέβαια να νομισθεί ότι ό Γέροντας απέκλειε τήν ανατροφή ενός παιδιού από ανάδοχη οικογένεια, αλλά συνιστούσε ιδιαίτερη προσοχή όταν επρόκειτο να γίνει υιοθεσία με απόκρυψη από το υιοθετημένο παιδί της πραγματικής καταστάσεως.

γ. Μία μέρα περνώντας έξω από ένα κέντρο τεχνητής γονιμοποιήσεως βοοειδών, είπε ότι ακόμη και τα ζώα πού γεννούνται με αυτό τον τρόπο είναι προβληματικά. Είπε ακόμη ότι ή σύλληψη ενός παιδιού είναι πράξη αγάπης και πρέπει να γίνεται σε συνθήκες αποδοχής, ειρήνης και αγάπης. Το έμβρυο μπορεί να πληγωθεί από τήν πρώτη ώρα της συλλήψεώς του, όταν οι γονείς του κατά τήν σύλληψή του δεν αγαπώνται ή δεν το επιθυμούν.

Άγνωστες μαρτυρίες για τις εμφανίσεις της Παναγίας στα βουνά της Πίνδου στον πόλεμο του 1940.

του πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου

Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας σημειώθηκαν σε πολλές περιοχές του ελλαδικού χώρου κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά στην πρώτη γραμμή του πολέμου, στα ελληνοαλβανικά σύνορα και την Πίνδο, η Παναγία ήταν η προστάτιδα και οδηγός των στρατιωτών. Οι στρατιώτες την έβλεπαν με τα μάτια της πίστης τους να τους εμψυχώνει και να τους «σκεπάζει», καθώς πολεμούσαν στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας.

Ενδεικτική είναι η μαρτυρία της Β. Μπούρη σύμφωνα με την οποία ο θείος της, Σπυρίδων Χουλιάρας, που πολέμησε στα ελληνοαλβανικά σύνορα, μέχρι το τέλος της ζωής του συνήθιζε να αφηγείται το εξής θαύμα της Παναγίας: ενώ οι στρατιώτες πολεμούσαν κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες, εμφανίστηκε μπροστά τους η Παναγία που ως προστάτιδα τους «σκέπασε» με το πέπλο της και σαν οδηγός τους οδήγησε μπροστά στον εχθρό, έτοιμους να τον αντιμετωπίσουν.

Το θαύμα αυτό επιβεβαιώνεται και από άλλους στρατιώτες που πολέμησαν στα βουνά της Πίνδου. Κατά μήκος όλου του μετώπου έβλεπαν το ίδιο όραμα: τις νύχτες μια γυναικεία μορφή βάδιζε ψηλόλιγνη, με την καλύπτρα της ριγμένη από το κεφάλι στους ώμους. Ήταν η Παναγία, η υπέρμαχος στρατηγός των Ελλήνων.

Μοναχός Σεραφείμ: Γιατί εἶναι αἱρετική ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου

Γιατί εἶναι αἱρετική ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου (συνοπτικῶς)

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ

Πρίν ἀπό ἑνάμισυ περίπου χρόνο (Ἰούνιο 2016) ἔλαβε χώρα ἡ λεγομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, ὅπως εἶχε προγραμματισθεῖ, καί προκάλεσε μέγα διχασμό στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ αἰτία ἦταν, ὅτι ἡ Σύνοδος αὐτή ἐπισημοποίησε καί ἐπικύρωσε αἱρετικές ἀπόψεις κυρίως ὡς πρός τήν ἐκκλησιολογία (τήν περί Ἐκκλησίας διδασκαλία) τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπόψεις οἰκουμενιστικές.

Στόν περιορισμένο χῶρο ἑνός ἄρθρου, θά προσπαθήσω νά συνοψίσω χάριν τοῦ εὐρύτερου ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ μερικά ἀπό τά τεκμήρια τῆς προδοτικῆς παρεκκλίσεως τῆς Συνόδου αὐτῆς (στό ἑξῆς θά τήν ἀναφέρω ὡς «Τό Κολυμπάρι»).

• Τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός καί τί γενικῶς ἡ αἵρεση

Μέ τόν ὅρο «Οἰκουμενισμός» ἐννοεῖται ἡ (παν)αἵρεση ἡ ὁποία ἐπιδιώκει μία τεχνητή, ἐξωτερική, ἕνωση διαφορετικῶν θρησκευτικῶν πίστεων, ὄχι μέ ἐπιστροφή τῶν αἱρετικῶν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (τήν μόνη Ἐκκλησία), ἀλλά μέ ἀμοιβαῖες θεολογικές ὑποχωρήσεις, τόσο τῆς Ὀρθοδοξίας ὅσο καί τῶν χριστιανῶν αἱρετικῶν (ἤ τῶν ἀλλοθρήσκων, ἀργότερα), ὥστε νά μειωθοῦν ὅλοι σέ ἕνα - τό κατά δύναμιν – κοινά ἀποδεκτό παρονομαστή θρησκευτικῆς πίστεως ἤ πρακτικῆς. Ἡ αἵρεση αὐτή ἐπικαλύπτεται μέ τήν πρόφαση τῶν«θεολογικῶν διαλόγων».

Μυστικές ὁπτασίες τοῦ Ὁσίου Συμεών τοῦ νέου θεολόγου

«ΤΕΤΟΙΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΜΕΛΛΟΝΤΑ ΑΙΩΝΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΡΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟΙ ΑΣΩΜΑΤΩΣ ΜΕ ΣΩΜΑΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ…»

Μια μέρα, καθώς προσευχόταν με καθαρότητα καί συνομιλούσε με το Θεό, είδε πώς ο αέρας άρχισε να φωτίζει το νου του, και ενώ ήταν μέσα στο κελλί του νόμιζε ότι βρισκόταν έξω, σ’ ανοιχτό χώρο.

Ήταν νύχτα, που μόλις είχε ξεκινήσει. Τότε άρχισε να φέγγει από ψηλά όπως το πρωινό ροδοχάραμα –ω των φρικτών οπτασιών του ανδρός!–, και το οίκημα κι όλα τ’ άλλα εξαφανίστηκαν, και νόμιζε ότι δεν ήταν καθόλου σε οίκημα.

Τόν συνέπαιρνε ολότελα θεία έκσταση αντιλαμβανόμενος καλά με το νου του το φώς εκείνο που του εμφανιζόταν. Αυτό μεγάλωνε λίγο-λίγο κι έκανε τον αέρα να φαίνεται πιο λαμπερός κι αισθανόταν τον εαυτό του μ’ ολόκληρο το σώμα του να βρίσκεται έξω από τα γήινα.

Ἐπιστολή διαμαρτυρίας γιά τά βιβλία τῶν θρησκευτικῶν πρός τό Ὑπουργεῖο Παιδείας

 ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ /

ΦΑΚΕΛΟ ΜΑΘΗΤΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Κύριοι,

Δεν γνωρίζω αν θα μπείτε καν στον κόπο να ανοίξετε τον φάκελο της επιστολής μου, πολύ περισσότερο αν θα διαβάσετε αυτή την ίδια. Όμως ο πολύς και μόνιμος πόνος που με διακατέχει με ωθεί να σας γράψω τα παρακάτω.

Συνεχώς θλίβομαι εδώ και χρόνια συνειδητοποιώντας την ασταμάτητη σφαγή αναρίθμητων εμβρύων πριν εξέλθουν από την κοιλιά της μητέρας τους, η οποία συντελείται παγκοσμίως και δη και στην πατρίδα μας Ελλάδα με την βούλα του νόμου του κράτους. 

Σαν πυκνό χιόνι πέφτουν οι ψυχές των σφαγμένων εμβρύων στον άδη βαρύνοντας την ανθρωπότητα όλη με την ευθύνη για αμέτρητα εγκλήματα· «και επλάτυνεν ο άδης την ψυχήν αυτού και διήνοιξε το στόμα αυτού του μη διαλιπείν».

Σαν να μην έφθανε όμως αυτή η συμφορά και τόσες άλλες που βιώνουμε καθημερινά στην γενεά ταύτη την μοιχαλίδα και αμαρτωλό , και προστέθηκε ένα πρόσφατο μεγάλο κακό αναφορικά με τα παιδιά και τους νέους μας. Τα θρησκευτικά που δόθηκαν φέτος προς διδασκαλίαν στα σχολεία της χώρας μας, αντί να κατηχούν τους ορθοδόξους νέους την ορθόδοξη πίστη και ζωή, τους παρουσιάζουν λεπτομερώς μαζί με την ορθόδοξη διδασκαλία ένα τεράστιο μωσαϊκό δοξασιών, αντιλήψεων και θρησκειών.

Εἰς τόν ἅγιον Δημήτριον τόν Μυροβλήτην († Ἀρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ἱ. Μ. Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους)

 

 Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:

Ομιλία του μακαριστού π. Γεωργίου Καψάνη, στην τράπεζα της Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, το 2007

http://alopsis.gr/%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BB%CE%AE%CF%84%CE%B7/

«Ὅπως ἡ νυκτερινή προσευχή τῶν Ἀποστόλων Παύλου και Σίλα ἄνοιξε τίς θύρες τῆς φυλακῆς, ἔτσι καί ἡ νυκτερινή προσευχή τῶν Χριστιανῶν ἀνοίγει τίς θύρες τοῦ οὐρανοῦ».

Η ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Σε μια επίσκεψη μου στο Γέροντα, θυμήθηκα και του ανάφερα ένα απόσπασμα ομιλίας του Ιερού Χρυσοστόμου για την προσευχή, πού έλεγε: «Όπως η νυκτερινή προσευχή των Αποστόλων Παύλου και Σίλα άνοιξε τις θύρες της φυλακής, έτσι και η νυκτερινή προσευχή των Χριστιανών ανοίγει τις θύρες του ουρανού». Ο Γέροντας ενθουσιάστηκε, μόλις το άκουσε.

Στό μοναστηράκι τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

 

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 28 Ὀκτωβρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 28 Ὀκτωβρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

28 Oκτωβρίου Συναξαριστής. Άγια Σκέπη Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχέρνω και η επέτειος του ΟΧΙ, Τερεντίου και Νεονίλλης και τα τέκνα αυτών, Στεφάνου Σαββαΐτη, των Αγίων Τερεντίου, Αφρικανού, Μαξίμου, Πομπηΐου, Φωκά και των 36 συν αυτών Μαρτύρων, Φιρμιλιανού και Μελχιών, Φεβρωνίας, Κυριάκου Ιερομάρτυρα, Άννας της μητέρας του Κυριάκου, Αθανασίου Πατριάρχη, των Αγίων Νεομαρτύρων Αγγελή, Μανουήλ, Γεωργίου και Νικολάου, Αρσενίου Αρχιεπισκόπου, Αβραμίου Επισκόπου, Θεοφίλου Ιερομάρτυρα, Abban, Lioba, Διομήδους, Άγιος Δημήτριος Μητροπολίτης Ροστοβίας.

Άγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχέρνω και η επέτειος του "ΟΧΙ"

Η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Βλαχερνώ εορτάζει την 1η Οκτωβρίου όπου και το βιογραφικό σημείωμα. Η Εκκλησία της Ελλάδος όμως, την έχει μεταθέσει στις 28 Οκτωβρίου, όπου η Ελλάδα γιορτάζει το μεγάλο γεγονός της διασώσεως και απελευθερώσεως της από τον Ιταλογερμανικό ζυγό. Την Ακολουθία που ψάλλεται αυτή την ημέρα την έγραψε ο Αγιορείτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 21 Οκτωβρίου 1952 μ.Χ. όπου και αποφασίστηκε ο συνεορτασμός της εορτής της Αγίας Σκέπης και της Εθνικής επετείου του «ΟΧΙ» (Συνοδικές Εγκύκλιοι, Τόμος Β', Αθήνα 1956, σελ. 649).


Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Σκέπης σου Παρθένε, ἀvuμνοῦμεν τάς χαρίτας, ἣν ὡς φωτοφόρον νεφέλην, ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν, καὶ σκέπεις τὸν λαόν σου νοερῶς, ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς. Σὲ γὰρ σκέπην καὶ προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα βοῶντές σοι· Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου, προμηθείᾳ Ἄχραντε.