10. Νεανίσκοι νενικήκατε τόν πονηρόν, Α΄ Ἰωαν. 2, 9-13, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

10. Νεανίσκοι νενικήκατε τόν πονηρόν, Α΄ Ἰωαν. 2, 9-13, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, 28-10-2018, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ: Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, κεφ. ιβ΄, χωρία 13 ἔως 21 Ὁμιλία Μεγάλου Βασιλείου στό χωρίο τοῦ Εὐαγγελίου "Καθελῶ μου τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω" (Λουκᾶ 12, 18) [παραβολή τοῦ ἄφρονος πλουσίου] [ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ]

5. Τι δεν μηχανεύεσαι, στ' αλήθεια, για να αποκτήσεις χρυσάφι; Το σιτάρι σου γίνεται χρυσός. Το κρασί μετατρέπεται σε χρυσό. Το μαλλί των προβάτων σού δίνει χρυσό. Κάθε εμπορική δουλειά, κάθε εφεύρεση σού επιδαψιλεύει χρυσό. Ο ίδιος ο χρυσός σού γεννάει χρυσό, με το να πολλαπλασιάζεται με τα δανείσματα και τους τόκους που επιβάλλεις. Παρά ταύτα, δεν επέρχεται σε σένα κορεσμός και η επιθυμία σου δεν έχει τέλος.

Στα λαίμαργα παιδιά, πολλές φορές, απλόχερα τους δίνουμε ό,τι ζητούν και τους επιτρέπουμε να παραχορτάσουν με όσα εκείνα ορέγονται, ώστε με τον υπερβολικό κορεσμό να τα βοηθήσουμε να αποστραφούν και να σιχαθούν εκείνο που επιθυμούν. Στον πλεονέκτη δεν συμβαίνει το ίδιο. Αλλά όσο πιο πολλά έχει, τόσο περισσότερα επιθυμεί.

«Πλοῦτος ἐὰν ῥέῃ, μὴ προστίθεσθε καρδίαν(: Αν ο πλούτος ρέει και αυξάνει, μην αφήνετε την καρδιά σας να προσκολληθεί σ' αυτόν)», λέει ο Ψαλμωδός[Ψαλμ.61,11]. Εσύ όμως, πλούσιε πλεονέκτη, κατέχεις τον πλούτο που συνεχώς αυξάνει, και βάζεις αμπάρες και κλείνεις τις πόρτες και δεν δίνεις πουθενά τίποτε.

Αλλά με το να τον κρατά ο πλούσιος τον πλούτο και να τον αφήνει να λιμνάζει, δες τι του δημιουργεί. Ξεχειλίζει η συγκομιδή, σπάει τα εμπόδια και, πρόσεξε να δεις τη συνέχεια. Παρακολούθησε τι θα του δημιουργήσει, με το να αμπαρώνει τα αγαθά και να τα αφήνει να αυξάνουν και να λιμνάζουν, παραμένοντας στάσιμα. Θα γίνουν αιτία να γκρεμιστούν οι αποθήκες του, να διαρραγούν τα ταμεία του, σαν να μπήκε κάποιος κλέφτης και εχθρός και να τα αφάνισε.

Θα μου πεις όμως ότι θα κτίσει ο πλούσιος μεγαλύτερες αποθήκες και θα τα αποθηκεύσει. Αυτό δεν είναι σίγουρο. Φοβάμαι μήπως τις παραδώσει γκρεμισμένες στον κληρονόμο του. Διότι πολύ πιο γρήγορα θα πεθάνει αυτός, παρά θα κτισθούν οι αποθήκες, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της πλεονεξίας.

Ο πλούσιος βέβαια του Ευαγγελίου είχε για τα σχέδιά του το γνωστό τέλος. Αλλά εσείς, αν πεισθείτε σε όσα σας λέω, ανοίξτε τις αποθήκες σας και δώστε διέξοδο στον πλούτο σας. Και όπως το μεγάλο ποτάμι έχει πολυάριθμα κανάλια και διοχετεύει το νερό του στην πολύκαρπη γη, έτσι κι εσείς να οικονομήσετε τα αγαθά σας, ώστε να φθάσουν στα σπίτια των φτωχών, διασχίζοντας διάφορους δρόμους. Με αυτά που λέω, εννοώ να επινοήσετε ποικίλους τρόπους προσφοράς.

Δέ σέ εἶδα στήν ἐκκλησία.Τά ροῦχα σου ἔβλεπα. Ἐσένα δέ σέ ἔβλεπα!

 -Μάνα, Ταμάμα, που ήσουνα εσύ και σε βλέπω τώρα;

-Καλά Γέροντα, δε με είδες; Εχθές στον εσπερινό ήμουνα, σήμερα στη λειτουργία. Δε με είδες;

-Δε σε είδα στην Εκκλησία. Τα ρούχα σου έβλεπα. Εσένα δε σε έβλεπα.

-Πάτερ άφησα μια κλώσα με δώδεκα πουλάκια στο σπίτι κι ο νους μου ήταν εκεί!

 Όταν ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης έβγαζε την Θεία Κοινωνία, δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος, τίποτε. Και αν κάτι ήθελε να πει, ακουμπούσε το Άγιο Ποτήριο στην Αγία Τράπεζα, έβγαινε έξω, έκανε τις παρατηρήσεις και μετά το ξαναέπαιρνε.

Ένιωθες μία μεγάλη ευλάβεια και ένα δέος, όταν ερχόσουν εδώ κοντά του, ζούσες κάτι διαφορετικό.

από διήγηση πνευματικού τέκνου του Αγίου.

«Να μην κάθεσθε την ώρα της Θείας Λειτουργίας. Ο νους σας να μην πετάει εδώ κι εκεί. Όσο θα είσθε στην εκκλησία να το πάρετε απόφαση, να διαθέσετε όλο τον χρόνο στην προσευχή».

Είπε σε μια γυναίκα που τον συνάντησε στο μοναστήρι: «Τι; πηγαίνεις κάθε ημέρα στην Εκκλησία και δεν έχεις συγχωρεθεί με τα παιδιά σου;».

Ο πατήρ Γεώργιος Καρσλίδης,έλεγε κάποτε:»Κανένας σας νά μήν μπαίνει στήν εκκλησία μέ βιοτικές μέριμνες, φροντίδες καί ταραγμένη συνείδηση.Προπαντός δέ νά μήν μπαίνετε μέ ταραγμένη συνείδηση.

Ἀπό τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας ἄστραφτε πάλι ἕνα ὡραῖο φῶς.

 Μοναχός Ιερόθεος Διονυσιάτης (1883 - 1963)

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Προκοπίου του Προκοπίου γεννήθηκε στα Βουρλά της Σμύρνης το 1883. Προσήλθε στη μονή Διονυσίου το 1913 και εκάρη μοναχός το 1916.

Διακρινόταν μέσα σε όλη τη Διονυσιάτικη αδελφότητα για την απλότητα, την καλοκαγαθία του, την ταπείνωση και την εργατικότητά του. Γι’ αυτό η χάρη του Θεού, που πλουτίζει μόνο τους ταπεινούς, τον επισκέφθηκε, τον χαροποίησε και τον χαρίτωσε. Στον αγώνα του είχε και συχνές δαιμονικές προσβολές.

 Το 1938 όταν ήταν μυλωνάς στον μύλο της μονής, του παρουσιάσθηκε πλήθος δαιμόνων ως τράγοι και μαϊμούδες να τον εκφοβίσουν.

 Άρχισε να ψέλνει δυνατά το «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία» και αμέσως εξαφανίσθηκαν. Από τότε είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία κι έκαιγε ακοίμητο καντήλι στην εικόνα της στο κελλί του. Όταν προσευχόταν ή διάβαζε την ακολουθία, τού παρουσιάζονταν οι δαίμονες και τον περιέπαιζαν κι ενοχλούσαν. Άλλοτε κτυπούσαν δυνατά τη θύρα του κελλιού του και του δημιουργούσαν ταραχή. Επικαλούμενος την Κυρία Θεοτόκο χάνονταν.

Πρωτοπρ. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος: Μία ὑϊκή Διαμαρτυρία

Μια υϊκή Διαμαρτυρία

Ονομάζομαι Στέφανος Αναγνωστόπουλος του Κωνσταντίνου, είμαι συνταξιούχος έγγαμος ιερεύς, 88 ετών, πατέρας 7 παιδιών, έχω 18 εγγόνια και 19 δισέγγονα.

Αν και ελάχιστος εν μέσω αξίων συμπρεσβυτέρων μου, σάς είμαι λίγο ή καθόλου γνωστός. Είμαι ο συγγραφέας του βιβλίου «Εμπειρίες κατά τη Θεία Λειτουργία», 10.800 αντίτυπα του οποίου απέστειλα δωρεάν εις όλες τις Μητροπόλεις της Ελλάδος, Κρήτης και Δωδεκανήσου, με έξοδα μεταφοράς δικά μου, προς διάθεση στους προσφιλείς μου ιερείς.

Είδα και άκουσα με πολλή προσοχή τις ανακοινώσεις του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ.κ. Ιερωνύμου, τρόμος δε και φόβος με κατέλαβε για το μέλλον των συναδέλφων μου συμπρεσβυτέρων σχετικά με το θέμα το μισθολογικό.

Ο κλήρος έδωσε αίμα για την ελευθερία της πατρίδος μας από το 1821 έως το πρόσφατο παρελθόν. Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κυρός Διονύσιος συνέγραψε βιβλίο με αναφορά σε περισσότερους από 300 ιερείς που εσφάγησαν από Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους κατακτητές, και ιδιαιτέρως σε αυτούς που θανατώθηκαν στον εμφύλιο αλληλοσφαγμό! Μη παραλείποντας βεβαίως και τους Αρχιερείς και ιερείς που θανατώθηκαν στην Μικρασιατική καταστροφή!

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΛΟΥΚΑ: Πρός Ἐφεσ. 4,1-7 Ὑπομνηματισμός τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου στά ἐδάφια 1-3 τοῦ κεφ. 4 τῆς «Πρός Ἐφεσίους» ἐπιστολῆς τοῦ ἀποστόλου Παύλου [ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ο πανίσχυρος και ψυχοσωτήριος δεσμός της αγάπης]

Πώς όμως διατηρείται αυτή η ενότητα του Πνεύματος; «Ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης(:χρησιμοποιώντας ως σύνδεσμο την ειρήνη, η οποία θα σας δένει όλους μαζί σε ένα)»[Εφ.4,3]. Δεν είναι δυνατό να ζει αυτή μέσα σε έχθρα και διχόνοια. Διότι «ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις καὶ διχοστασίαι, οὐχὶ σαρκικοί ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε;(: εφόσον μεταξύ σας υπάρχει φθόνος και φιλονικία και διαιρέσεις, δεν είστε άνθρωποι κυριευμένοι από σαρκικά ελατήρια και πάθη και δεν συμπεριφέρεστε με διαγωγή κοινού ανθρώπου και μη αναγεννημένου;)»[Α΄Κορ.3,3].Διότι όπως ακριβώς το πυρ, όταν μεν βρει ξερά φύλλα, σε μία φωτιά μετατρέπει τα πάντα, ενώ όταν είναι υγρά, ούτε ενεργεί επάνω τους, ούτε τα ανάπτει, έτσι και εδώ· τίποτε από όσα ψυχραίνουν την αγάπη δεν μπορεί να την κάνει να συνενώνει, ενώ αυτό μπορεί να το κάνει, ως επί το πλείστον, το καθένα από όσα τη θερμαίνουν. Από αυτό λοιπόν γεννάται και η θερμότητα της αγάπης· από τον σύνδεσμο της ειρήνης θέλει να δέσει μαζί όλους εμάς. «Όπως ακριβώς, δηλαδή», λέγει, «εάν θέλεις να προσδέσεις τον εαυτό σου σε κάποιο άλλο, δε θα μπορέσεις να το κάνεις αυτό με άλλον τρόπο, παρά με το να προσδέσεις και εκείνον στον εαυτό σου· εάν βέβαια θέλεις να κάνεις διπλό τον δεσμό, πρέπει και εκείνος να προσδεθεί σε εσένα»· έτσι και εδώ θέλει να συνδεθούν μεταξύ τους, όχι απλώς να ειρηνεύουν, ούτε απλώς να αγαπούν, αλλά να είναι όλοι ένα, μία ψυχή.

Καλός είναι αυτός ο δεσμός· με αυτόν τον δεσμό και μεταξύ μας και με τον Θεό ας συνδέσουμε τους εαυτούς μας. Δεν πονάει ούτε πιέζει τα δεμένα χέρια αυτός ο δεσμός, αλλά ελευθερώνει και μας οδηγεί σε πολλή ευρυχωρία, και μας κάνει περισσότερο να αισθανόμαστε λυμένοι. Όταν ο ισχυρός είναι δεμένος μαζί με τον ασθενή, στηρίζει και εκείνον και δεν τον αφήνει να χαθεί· και αν συνδεθεί με τον οκνηρό, διεγείρει αυτό στο να είναι πρόθυμος. Διότι «ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρὰ καὶ ὑψηλή, ἰσχύει δὲ ὥσπερ τεθεμελιωμένον βασίλειον(:Αδελφός, όταν με αγάπη βοηθιέται από τον αδελφό, είναι σαν οχυρωμένη και απόρθητη πόλη, κτισμένη επάνω σε υψηλό μέρος. Είναι δε ισχυρός σαν το ασάλευτο ανάκτορο, που έχει θεμελιωθεί σε στερεό έδαφος» )»[Παροιμ. 18,19],λέγει.

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου__Πόση δύναμη ἔχει ὁ Ἄγγελος!

 Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου__

Πόση δύναμη έχει ο Άγγελος! Βοηθάει ακόμη και με την σιωπή του. Κάποτε βρισκόμουν σε αδιέξοδο. Από την στενοχώρια αισθανόμουν να μου χτυπούν το κεφάλι με σμίλη , για να μου σπάσουν το κούτελο. Τα μάτια μου κόντευαν να βγουν έξω, ιδιαίτερα το δεξί. Πόνος, πόνος ανυπόφορος! Έφερνα σβούρα, σπαρταρούσα από τον πόνο. Δεν ήξερα τί να κάνω. Έκανα προσευχή και ζητούσα από τον Θεό να βρεθεί ένας τρόπος να βγώ από το αδιέξοδο. Και ξαφνικά, βλέπω στον δεξιό ώμο τον Φύλακα Άγγελο. Ήταν ίσα με δώδεκα χρονών παιδάκι. Είχε ένα όμορφο στρογγυλό προσωπάκι με στρογγυλά ματάκια. Ένα προσωπάκι! Φεγγοβολούσε! Και μόνο με την παρουσία του μου έφυγε και ο πόνος και όλα· όχι από την χαρά, αλλά από την θεία Χάρη. Η χαρά δεν διώχνει τον πόνο, έχεις τον πόνο και χαίρεσαι συγχρόνως, ενώ η θεία Χάρις!… Μεγάλη υπόθεση!

Κατάληψη γιά τή Μακεδονία σέ σχολεῖο στή Θεσσαλονίκη (ΦΩΤΟ)

 Διαμαρτύρονται για τη Συμφωνία των Πρεσπών

 Κατάληψη σε σχολείο της Θεσσαλονίκης εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών πραγματοποιούν μαθητές. Ειδικότερα πρόκειται για το 1ο και 2ο ΓΕΛ των ΕΠΑΛ Σταυρούπολης.

Δέν πρέπει νά σκανδαλιζόμαστε μέ τούς πιστούς πού ἐφαρμόζουν τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου...

 Από το βιβλίο:  ''Χρηστοήθεια των Χριστιανών'' ~ Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου σελ, 327

Γιάννης Τσιτλακίδης

https://agiopneymatika.blogspot.com/2018/09/blog-post_99.html

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Τό ἄγχος εἶναι ἀσθένεια τῆς ψυχῆς καί δέν ἐξαρτᾶται ἀπό ὑλικές ἐλλείψεις»

 ... Το άγχος είναι ασθένεια της ψυχής και δεν εξαρτάται από υλικές ελλείψεις. Μπορεί ένας υγιής άνθρωπος να έχη πολλά εκατομμύρια στην Τράπεζα και να ζη μέσα στο άγχος. Το άγχος καταπολεμείται με την εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού και τον καλόν αγώνα.

 

https://paraklisi.blogspot.com/2018/10/blog-post_441.html

17 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Γρηγορίου Νεοκαισαρείας, Λαζάρου Ζωγράφου, Ζαχαρία καὶ Ἰωάννη, Λογγίνου, Γενναδίου καὶ Μαξίμου, Γενναδίου Βατοπαιδινοῦ, Ἰουστίνου Ὁσίου, Σὰκ Πέρση, Ἰωάννη Δερμοκαΐτη, Νίκωνος Θαυματουργοῦ, Hilda.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θαυματουργός ὁ Νεοκαισαρείας

Γεννήθηκε περίπου τὸ 210 μὲ 215 μ.Χ. Οἱ γονεῖς του ἦταν εἰδωλολάτρες καὶ εἶχαν μεγάλη κοινωνικὴ θέση στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου. Μετὰ τὴν στοιχειώδη ἐκπαίδευσή του, ὁ Γρηγόριος μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του Ἀθηνόδωρο πῆγαν στὴ Βηρυτὸ γιὰ νὰ σπουδάσουν νομικά.
Ὁ Θεὸς ὅμως εἶχε ἄλλα σχέδια γιὰ τὸ Γρηγόριο. Ὅταν περνοῦσε ἀπὸ τὴν Καισαρεία, ἄκουσε τὸ δεινὸ ἑρμηνευτή τῶν Γραφῶν, Ὠριγένη. Ὁ Γρηγόριος τόσο πολὺ ἐνθουσιάστηκε μαζί του, ὥστε ἄφησε τὰ νομικὰ καὶ διετέλεσε ἐπὶ χρόνια μαθητής του.
Κατόπιν πῆγε στὴν Ἀλεξάνδρεια, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἐπέστρεψε στὴ Νεοκαισάρεια μὲ πλήρη θεολογικὴ μόρφωση καὶ ἅγιο ζῆλο. Τότε ὁ Μητροπολίτης Ἀμασείας Φαίδημος διέκρινε τὰ χαρίσματά του καὶ τὸν ἔκανε ἐπίσκοπο Νεοκαισαρείας.
Ἡ ἐπισκοπὴ αὐτὴ εἶχε μόνο 17 χριστιανούς! Ὁ Γρηγόριος, ὅμως, δὲν τὸ θεώρησε ὑποτιμητικό. Βασιζόταν πολὺ στὴν δύναμη τῆς θείας χάριτος καὶ πάντα εἶχε στὸ μυαλό του τὰ ἐνθαρρυντικὰ λόγια τοῦ θείου Παύλου: «Νὰ ἐνδυναμώνεσαι μὲ τὴν χάρη ποὺ μᾶς δίνεται ἀπὸ τὴν σχέση καὶ τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό».

17 Νοεμβρίου. Γρηγορίου ἐπισκόπου Νεοκαισαρείας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Ἡμέρας. Σαβ. κε΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. α΄ 3-10).

Γαλ. 1,3             χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς καὶ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,

Γαλ. 1,3                      και ευχόμεθα να είναι πάντοτε μαζή σας η χάρις και η ειρήνη από τον Θεόν και Πατέρα και από τον Κυριον ημών Ιησούν Χριστόν,