Μήν ἀρνεῖσαι νά μαθαίνεις, ἀκόμη καί ἄν εἶσαι σοφός, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

Μην αρνείσαι να μαθαίνεις, ακόμη και αν είσαι σοφός, Αββά Μάρκου - Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι από τα έργα τους, Φιλοκαλία τόμος Α', 9-3-2022, Ἀρχιμ. Σάββα ἉγιορείτουἹ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Α Χαιρετισμοί στήν Ἱερά Μονή Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 11-3-2022

Ἀκολουθία Α Χαιρετισμῶν στή Ἱερά Μονή Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης

5.00 μ.μ-6.30 μ.μ

ΩΡΕΣ 10-3-2022

https://youtu.be/ppBfshwJHdk

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΩΡΕΣ 10-3-2022

Κήρυγμα: 292. Οι λογισμοί εξαπατουν ολίγον κατ' ολίγον την ψυχή, Αββά Μαρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι  από τα έργα τους, Φιλοκαλία τόμος  Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 10-3-2022

Μ. ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 10-3-2022

https://youtu.be/LzdqTdR7zpY

Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: Μ. ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ 10-3-2022

Κήρυγμα: 293. Οι έλεγχοι είναι αγαπητοί σ' αυτούς που μισούν την κακία, Αββά Μαρκου-Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι  από τα έργα τους, Φιλοκαλία τόμος  Α', Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου, 10-3-2022

Ἀποφθέγματα ἀπό τήν Ἀσκητική καί Ἡσυχαστική Ἁγιορείτικη Παράδοση

Στήν Κα­λύ­βη τοῦ Ἁ­γί­ου Μαν­δη­λί­ου τῆς ἄ­νω Κα­ψά­λας ζοῦ­σε πα­λαι­ό­τε­ρα ἕ­νας Ρῶσ­σος ἀ­σκη­τής ὀ­νο­μα­ζό­με­νος Ἰ­ω­ά­σαφ, ὁ ὁ­ποῖ­ος ἦ­ταν τε­λεί­ως ἀ­γέ­νει­ος. Τη­ροῦ­σε σι­ω­πή διά βί­ου. Δέν μι­λοῦ­σε οὔ­τε καί συ­να­να­στρε­φό­ταν μέ κα­νέ­ναν. Ὅ­ταν κα­θό­ταν ἔ­ξω ἀ­πό τό Κελ­λί του καί ἐρ­χό­ταν ἐ­πι­σκέ­πτης, ἔμ­παι­νε βι­α­στι­κά μέ­σα καί ἔ­κλει­νε τήν πόρ­τα.

Τό ἐρ­γό­χει­ρό του ἦ­ταν νά πλέ­κη κα­λά­θια. Πή­γαι­νε στά Κα­λύ­βια τῶν πα­τέ­ρων, χτυ­ποῦ­σε τήν πόρ­τα, ἄ­φη­νε τό κα­λά­θι μπρο­στά στήν πόρ­τα, κα­τέ­βα­ζε τόν σκοῦ­φο καί ἔ­σκυ­βε τό κε­φά­λι του. Δέν ἔλε­γε τήν τι­μή, ἀλ­λά ὅ­,τι τοῦ δί­να­νε τό ἔ­παιρ­νε. Με­τά ἔ­βα­ζε με­τά­νοι­α καί ἔ­φευ­γε.

Ἐ­πει­δή ἦ­ταν ἀ­γέ­νει­ος, πολ­λοί ὑ­πο­ψι­ά­ζον­ταν ὅ­τι ἦ­ταν γυ­ναῖ­κα καί ὅτι ἀ­πέ­φευ­γε τήν ὁ­μι­λί­α καί τήν συ­να­να­στρο­φή μέ ἄλ­λους, γιά νά μήν ἀ­να­γνω­ρι­σθῆ. Ἀλ­λά τό τέ­λος του ἀ­πέ­δει­ξε ὅ­τι ἦ­ταν ἄν­δρας. Ἐφάρ­μο­ζε, λοι­πόν, αὐ­τό τό τυ­πι­κό μέ πνευ­μα­τι­κό σκο­πό, γιά νά εἶ­ναι ἀ­πε­ρί­σπα­στος στήν ἄ­σκη­ση τῆς νο­ε­ρᾶς προ­σευ­χῆς, καί πρός ἀ­πο­φυ­γήν τῆς κα­τα­κρί­σε­ως καί τῶν σκαν­δά­λων, γιά νά ἐ­πι­τύ­χη πιό εὔ­κο­λα τήν κα­θα­ρό­τη­τα τοῦ νοῦ καί τήν ἀ­πά­θεια.

*

Ο γερω Ἰωάσαφ ὁ Ρῶσ­σος ἦ­ταν γραμ­μα­τέ­ας τοῦ τε­λευ­τα­ί­ου Τσά­ρου. Ἔ­γι­νε μο­να­χός στό Ρωσ­σι­κό. Γιά κά­ποι­ον πει­ρα­σμό ἔ­φυ­γε ἀ­πό τό Μο­να­στή­ρι του καί κοι­νο­βί­α­σε στήν Δι­ο­νυ­σί­ου. Πα­ρα­κα­λοῦ­σε ὅ­μως τήν Πα­να­γί­α νά τόν ἀ­ξι­ώ­ση νά κοι­μη­θῆ στήν με­τά­νοιά του. Με­τά ἀ­πό χρό­νια, ὅ­ταν κα­τά­λα­βε ὅ­τι πλη­σι­ά­ζει τό τέ­λος του, αἰ­σθάν­θη­κε τήν ἐ­πι­θυ­μί­α νά πά­η στό Ρωσ­σι­κό. Πῆ­ρε εὐ­λο­γί­α καί πῆ­γε νά κά­νη τήν ἀ­γρυ­πνί­α τῶν Θε­ο­φα­νε­ί­ων. Ἐ­πει­δή ἦ­ταν γε­ρον­τά­κι, αἰ­σθάν­θη­κε λί­γη κο­ύ­ρα­ση. Ξάπλωσε καί σύμ­φω­να μέ τήν ἐ­πι­θυ­μί­α του ἐ­κοι­μή­θη εἰ­ρη­νι­κά στήν με­τά­νοιά του.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ: «Ὅλα τά τρελά εἶναι στήν κεφαλή. Ὅλα τά θεϊκά εἶναι στήν καρδιά.Ἡ καρδιά κρύβει μέγα μυστήριο.

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΛΑΚΤΙΑ:

«Όλα τα τρελά είναι στην κεφαλή. Όλα τα θεϊκά είναι στην καρδιά. Η καρδιά κρύβει μέγα μυστήριο. Έχει χάος που άλλοι με τον αγώνα τους το κάνουν πάμφωτο. Άλλοι το αφήνουν σκοτεινό. Η καρδιά έχει μάτια, γλώσσα, αυτιά. Έχει δικά της μηχανήματα (εννοούσε αισθητήριες δυνάμεις). Η ουσία του ανθρώπου κρύβεται στην καρδιά...(εννοούσε την ψυχή που ενώνεται με την σαρκική καρδιά)».

• Ήμουν εκεί ένα πρωινό. Πήγε όπως πάντα ο π. Αντώνιος. Ήταν μόνος του. Συνήθως, ήταν μαζί του και ο υπάλληλος ΕΚΑΒ Μοιρών Αντώνης Μωραϊτάκης το στενότερο παιδί της Γερόντισσας Γαλακτίας μαζί με την Ριρίκα. Ρωτάει τον π. Αντώνιο η Γερόντισσα:

- Πού είναι ο Αντώνης σήμερα;

- Εμένα ρωτάς; Κλείσε τα σωματικά μάτια και κοίταξε εσύ με τα «κιάλια της καρδιάς»!

- Δεν είναι απαραίτητο να τα κλείσω! Βλέπω και έτσι...

Την είδαμε που στήλωσε κάπου τα μάτια της! Έκανε κάποιες κινήσεις ελαφρές με τα χέρια της... σαν κάτι να προσπαθούσε να πιάσει...έπειτα απάντησε:

- Είναι πάνω σε μία σκάλα! Κάτι προσπαθεί να βάλει στον τοίχο!

Ο π. Αντώνιος βγήκε έξω και άρχισε να τηλεφωνεί στον Αντώνη. Ο Αντώνης δεν απαντούσε. Κάποια στιγμή τηλεφωνεί ο Αντώνης. Με την οικειότητα που έχει στον Γέροντά του, του είπε: «τί επέμενες τόσο πολύ; Στο Κέντρο Υγείας (Μοιρών) είμαι και βρισκόμουν απάνω σε μία σκάλα! Βάζαμε ένα κλιματιστικό στον τοίχο! Έπρεπε να σκοτωθώ για να σηκώσω το τηλέφωνο»; Θαυμάσαμε την μοναδική διόραση της Γερόντισσας...

• Άλλη φορά ήρθε ένας κληρικός. Πριν προλάβει να μιλήσει, του είπε:

- Μεγάλη αμαρτία αυτό που σκέπτεσαι! Αφού σε όρκισε στα Ιερά του να μην μιλήσεις... και να μη σε όρκιζε, δεν επιτρέπεται τέτοια μεταφορά. Αυτά είναι λόγια σπιούνων! Επιτρέπεται να μεταφέρονται;

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: «Ποιὲς εἶναι οἱ αἰτίες τοῦ μελλοντικοῦ πολέμου»...

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πόλεμος καὶ Βίβλος», τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, ἐκδόσεις Παῤῥησία

Ἡ κουλτούρα ὡς εἴδωλο ἀνήκει στὶς μέρες μας στὰ πιὸ τυφλὰ εἴδωλα. Ἀπορρίπτοντας τὸ Θεὸ πού εἶναι ὁ μοναδικὸς ἐμπνευστὴς καὶ ὑποκινητὴς τοῦ πλέον εὐγενοῦς πολιτισμοῦ τόσο τῆς ψυχῆς ὅσο καὶ τοῦ σώματος, οἱ ἀθεϊστὲς ἄρχισαν νὰ λατρεύουν τὰ ἔργα καὶ τὶς κατασκευὲς τους τὰ ὅποια ὀνομάζουν μὲ μία λέξη - κουλτούρα. Ὅμως τὸ νὰ λατρεύεις τὰ ἀνθρώπινα ἔργα εἶναι τὸ... πλέον μισητὸ πράγμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ ὁ Θεὸς στὶς ἐντολὲς Του ἀπαγόρευσε αὐστηρὰ στοὺς ἀνθρώπους νὰ λατρεύουν τὰ ἔργα καὶ τὴν κτίση Του, ἀπὸ τὰ ὅποια καὶ τὸ πλέον ἀσήμαντο εἶναι τελειότερο ἀπὸ τὴν τελειότερη ἀνθρώπινη κουλτούρα. Καὶ ἐφόσον ὁ πολιτισμὸς τοποθετήθηκε σὲ ἐξάρτηση μὲ τὰ ὑπόλοιπα εἴδωλα πού ἀναφέραμε ἐδῶ, ἰδιαίτερα μὲ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, εἶναι ἐπειδὴ κι αὐτὸς ὑπηρετεῖ δυναμικὰ τὴν κουλτούρα τῶν πολεμικῶν μικροβίων πού πρὶν ἢ μετὰ ὁδηγοῦν στὴ γέννηση τῆς πολεμικῆς ἀνάφλεξης.

Ἀπὸ αὐτὰ τὰ πέντε εἴδωλα τὰ δύο μποροῦν νὰ ὀνομαστοῦν ἀνόητα καὶ τὰ τρία ὑποκριτικά. Ἀνόητα εἶναι ὁ ἐθνικισμὸς καὶ ἡ κουλτούρα, ἐπειδὴ πολλοὶ φωνάζουν καὶ αὐτοδηλώνονται, ἐνῶ ὑποκριτικοὶ εἶναι ὁ ὑλισμός, ὁ ἰμπεριαλισμὸς καὶ ὁ ἐγωισμός, ἀφοῦ κρύβονται καὶ ψεύδονται παρουσιαζόμενοι κάτω ἀπὸ ἄλλα ὀνόματα. Ὅλα αὐτὰ τὰ εἴδωλα θὰ μποροῦσαν νὰ ἀποκαλεστοῦν στὴ γλώσσα τοῦ Ντοστογιέφσκι μανιακά.

Περὶ τοῦ ὅτι ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ ἀξιωθεῖ τὸ χάρισμα τῆς νοερᾶς προσευχῆς, πρέπει νὰ τὸ ζητάει ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ θερμότητα καρδιᾶς, μεταχειριζόμενος ὑψηλό, καθαρό, ἄμεμπτο καὶ κοπιαστικὸ τρόπο ζωῆς·

ΛΟΓΟΣ Δ΄

Περὶ τοῦ ὅτι ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ ἀξιωθεῖ τὸ χάρισμα τῆς νοερᾶς προσευχῆς, πρέπει νὰ τὸ ζητάει ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ θερμότητα καρδιᾶς, μεταχειριζόμενος ὑψηλό, καθαρό, ἄμεμπτο καὶ κοπιαστικὸ τρόπο ζωῆς· ἀκόμη, ἐὰν δὲν τὸ ἀξιωθεῖ γρήγορα, νὰ ἐπιμένει πολὺ ἱκετεύοντας τὸν Θεό, ἕως ὅτου τὸ ἀπολαύσει ἄνωθεν «ἐκ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων», διότι πολλὲς φορὲς ὁ Θεὸς δὲν δίνει ἀμέσως ἐκεῖνο ποὺ τοῦ ζητάει κάποιος, γιὰ νὰ φανερωθεῖ ἡ ὑπομονή του ὣς τὸ τέλος, γενόμενος θερμότερος ἀπὸ πρίν.

Εὐλόγησον πάτερ.

Εἶπε ὁ Κύριος· «Στενὴ καὶ τεθλιμμένη ἐστὶν ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν» (Ματθ. ζ΄ 14). Αὐτὴ λοιπὸν ἡ στενὴ καὶ θλιμμένη ὁδὸς δὲν εἶναι ἄλλη παρὰ ἡ κατὰ Θεὸν κοπιαστικὴ καὶ ἀσκητικὴ ζωή, ποὺ ζεῖ κάποιος θεληματικῶς σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο, μὲ σκοπὸ τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Διότι αὐτὴ ἡ ζωὴ γεννάει στὸν ἄνθρωπο τὴν νέκρωση τῶν παθῶν· ἡ δὲ νέκρωση τῶν παθῶν γεννάει τὴν ἀποξένωση τῆς σκέψης ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὴν ἔχθρα τοῦ διαβόλου. Διότι, ὅταν νεκρώσει κάποιος τὰ πάθη του μὲ τὴν ἀσκητικὴ διαγωγή, λάμπει στὴν ψυχή του μία θεϊκὴ ἀκτίνα, ἡ ὁποία ἀποξενώνει τὴν σκέψη του ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ τὸν διεγείρει στὴν ἔχθρα καὶ στὴν πάλη τοῦ διαβόλου. Ἡ ἀποξένωση τῆς σκέψης ἀπὸ τὸν κόσμο καὶ ἡ ἔχθρα καὶ μνησικακία πρὸς τὸν διάβολο, γεννοῦν τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν πεποίθηση πρὸς τὸν Θεό. Ὁπότε ἀπ᾿ αὐτὴν τὴν ὥρα ζητάει ὁ ἄνθρωπος βοήθεια ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ νὰ νικήσει τὸν διάβολο. Ζητάει μάλιστα τὴν παντοτινὴ βοήθειά Του, διότι καθὼς ὁ διάβολος δὲν παύει νὰ πολεμάει τὸν ἄνθρωπο ἕως τὴν ὥρα τοῦ θανάτου, ἔτσι καὶ αὐτὸς ζητάει ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ τοῦ δοθεῖ τέτοια δύναμη καὶ βοήθεια, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ ἀντισταθεῖ πάντοτε σὲ ὅλες τὶς προσβολὲς τοῦ διαβόλου καὶ νὰ διαφυλαχθεῖ σῶος ἀπὸ τὰ ἀεικίνητα βέλη του, τὰ πυρωμένα καὶ φρικτά.

Ἔτσι, ὁ Θεὸς τοῦ δίνει αὐτὴν τὴν παντοτινὴ βοήθεια σύμφωνα μὲ τὴν αἴτησή του, διότι λέγει· «Αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν» (Ματθ ζ΄ 7)· ἡ δὲ παντοτινὴ βοήθεια, ποὺ ζητάει ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν Θεό, ἄλλη δὲν εἶναι παρὰ ἡ ἀκοίμητη καὶ ἡ παντοτινὴ μελέτη τῆς νοερᾶς καὶ καρδιακῆς εὐχῆς, ἡ ὁποία, ὅταν δοθεῖ στὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸν Παντοκράτορα Κύριο, ριζώνει στὴν καθαρὴ καρδιά του ὅπως ριζώνει ὁ σπόρος ποὺ πέφτει στὴν ἀγαθὴ καὶ εὔφορη γῆ. Αὐτὸς ὁ σπόρος, γλυκαίνει τὸν νοῦ, θερμαίνει τὴν καρδιά, παρηγορεῖ τὴν ψυχὴ μὲ τὴν θεϊκή του Χάρη. Ἔτσι, στὸ ἑξῆς ἀρχίζει ἡ ψυχὴ νὰ καρποφορεῖ ἀπὸ τὴν νοερὰ προσευχή, πρῶτα τριάντα, ὕστερα ἑξήντα καὶ τέλος καρποφορεῖ ἑκατὸ φορὲς περισσότερο.

Οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες τοῦ Μαρτίου

Μάρτιος,ἔχων ἡμέρας λα´,ἡ ἡμέρα ἔχει ὥρας ιβ´καί ἡ νύξ ὥρας ιβ´

Οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες ἀκολουθοῦν καί συνεχίζουν τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ στή ζωή τους. Πέτυχαν μέ τόν θάνατο τή ζωή, μεταφέροντας σ᾽ ἐμάς τήν εὐλογία τοῦ ἀγωνοθέτη Χριστοῦ πού τούς στεφάνωσε μέ τά εὐώδη ἄνθη τοῦ παραδείσου, γεμίζοντας μέ φῶς καί ἀρώματα ὅλον τόν κόσμο.

Οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες, νέοι, νέες ἀκόμη καί παιδιά καί μεγαλύτεροι, ἁπλοί ἄνθρωποι καί αὐτοί ἀκόμα πού ἀρνήθηκαν καί μετανόησαν εἶναι ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ, τά μυρίπνοα ἄνθη τοῦ παραδείσου μέσα στά σκοτεινᾶ χρόνια τῆς δουλείας. Εἶναι αὐτοί πού μάς ἔδωσαν μέ τό ζήλο τῆς πίστεώς τους τό παράδειγμα μένοντας σταθεροί στήν Ἁγία Ὀρθοδοξία καί ὅταν κλήθηκαν νά τήν ἀρνηθοῦν, αὐτοί χάρηκαν γιατί θά πέθαιναν γιά τόν Χριστό.

Ἐγκατέλειψαν τά πάντα, τίς δουλειές τους, τά ἀξιώματά τους, τήν κατά κόσμον πτωχεία τους καί ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός «Κράτησαν ἕνα, τόν Χριστό, καί πλούτισαν μέ θησαυρό πού δέν μποροῦσε κανεῖς νά τούς τόν πάρει».

Οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες τοῦ Μαρτίου:

1. Δι᾽ ἀγχόνης ἔλαβε τοῦ μαρτυρίου τόν στέφανον ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Παρασκευᾶς, εἰς τήν Τραπεζούντα κατά τό ἔτος 1659.

Χάρις εἰς τούς ἀγνώστους εἰς τόν κόσμον ἁγίους μεταβάλλεται ἡ ροή τῶν ἱστορικῶν, ἔτι δέ καί τῶν κοσμικῶν γεγονότων.

Οι άγιοι ζουν δια της αγάπης του Χριστού, ήτις είναι δύναμις Θεία, κτίζουσα και συντηρούσα τον κόσμον, και δια τούτο είναι τοσούτον μεγάλη η ισχύς των προσευχών αυτών. Ο Άγιος Βαρσανούφιος, επί παραδείγματι, μαρτυρεί ότι επί της εποχής αυτού η προσευχή τριών ανδρών συνεκράτει τον κόσμον εκ της καταστροφής. Χάρις εις τους αγνώστους εις τον κόσμον αγίους μεταβάλλεται η ροή των ιστορικών, έτι δε και των κοσμικών γεγονότων. Ως εκ τούτου έκαστος άγιος είναι φαινόμενον κοσμικού χαρακτήρος, η σπουδαιότης του οποίου εξέρχεται των ορίων της επιγείου ιστορίας, και εκτείνεται εις τον κόσμον της αιωνιότητος.

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 10-3-2022

https://youtu.be/UO7HYSEEPfs
Συν Θεω ζωντανή μετάδοση τώρα: ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ Τ. ΔΩΡΩΝ 10-3-2022

Φρικτή σκληρότητα δείχνει στόν ἑαυτό του ὅποιος ἀπορρίπτει τήν μετάνοια.

Φρικτή σκληρότητα δείχνει στον εαυτό του όποιος απορρίπτει την μετάνοια. Τρομερή ασυμπάθεια, μίσος εναντίον του εαυτού του έχει όποιος παραμελεί την μετάνοια. Όποιος είναι σκληρός με τον εαυτό του, δεν μπορεί να μην είναι σκληρός και με τον πλησίον. Όποιος σπλαχνίζεται τον εαυτό του με την αποδοχή της μετάνοιας, γίνεται συνάμα σπλαχνικός και με τον πλησίον.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

https://proskynitis.blogspot.com/2022/02/blog-post_92.html

10 Μαρτίου. Κοδράτου τοῦ ἐν Κορίνθῳ καὶ τῶν σὺν αὐτῷ 5 μαρτύρων (†251). Ἀναστασίας τῆς πατρικίας, Μιχαὴλ Μαυροειδῆ νεομάρτ. τοῦ ἐν Ἀδριανουπόλει (†1544). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα Τριθέκτης. Ἡσαΐας Β΄ 11-21.

Ησ. 2,11            οἱ γὰρ ὀφθαλμοὶ Κυρίου ὑψηλοί, ὁ δὲ ἄνθρωπος ταπεινός· καὶ ταπεινωθήσεται τὸ ὕψος τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὑψωθήσεται Κύριος μόνος ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ.

Ησ. 2,11                     Διότι οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι υψιλοί και βλέπουν από υψηλά τα πάντα. Ο δε άνθρωπος είναι μηδαμινός· και θα ταπεινωθή η αλαζονεία και η έπαρσις των ανθρώπων. Θα υψωθή δε μόνος ο Κυριος κατά την ημέραν εκείνην της δικαίας κρίσεώς του.