Thoughts on Great Lent (Metropolitan Ioïl (Frangkakos) of Edessa, Pella, and Almopia.)

In this period, we have two fasts, as we all know. There are about seven weeks of strict fasting, eight if you include the Cheese-fare weekwhich precedes. For a lot of people this is an enjoyable and desirable time, for others it’s difficult and for others again not at all pleasant. We’ll try to convey some thoughts on this period, as it has been described by the Fathers of the Church.

First of all, let’s recall Saint John the Damascan, who made a general observation concerning Lent. ‘Do not weaken Lent, for it is an imitation of Christ’s way of life’. This is important. Christ doesn’t debilitate, that is drain the power of Lent. More broadly, we might say that Saint John doesn’t disparage Lent. He doesn’t say that this period isn’t right, nor does he mock the fast of the Church. He doesn’t dishonour it, he’s not displeased when it arrives, he doesn’t hope for it to pass quickly, he doesn’t make a show of breaking it without reason and nor does he express forcefully the view that times have changed and we must change with them.

Great Lent is an imitation of the life of Christ. After His baptism, He went out into the wilderness and there ‘having fasted for forty days and forty nights, he became hungry’ (Matth. 4, 2). Christ was the perfect human being and had no disposition to sin, but He needed to give us a model. We had to have an image of asceticism before us in order to achieve our goal, which is union with God. During this period, He suffered the temptations of the devil and during the time of these temptations, ‘angels ministered to him’ (Mark, 1, 13).This time of Christ’s temptations has much to teach us.

In a way, Christ was educated in temptations through fasting. Later, the devil would bear down upon Him like adreadful tempest. He emerged the victor from all the temptations. As should the faithful. We’ll have plenty of temptations in our life. We need to be educated in them. This period of Lent is a spiritual preparation for us Christians. We learn to fight. The Lord has shown us how, since He was tempted first.

Περί τοῦ πάθους τῆς κενοδοξίας καί τῆς ὑπερηφανείας. Ἁγίου Κασσιανοῦ τοῦ Ρωμαίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί τοῦ πάθους τῆς κενοδοξίας καί τῆς ὑπερηφανείας. Ἁγίου Κασσιανοῦ τοῦ Ρωμαίου. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 26-5-2013 (Σύναξη Κυριακῆς), http://hristospanagia3.blogspot.gr/, http://www.hristospanagia.gr/, Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

Γιά τό ὅτι δέν πρέπει κανείς νά ἐμπιστεύεται στή φρόνησή του

 Ε΄ Διδασκαλία

ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ

ΣΤΗ ΦΡΟΝΗΣΗ ΤΟΥ

Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά

Στήν Παλαιά Διαθήκη, στό βιβλίο τῶν Παροιμιῶν, διδάσκεται ὅτι: «Οἱ ἄνθρωποι πού δέν ἔχουν ἰσχυρή καί συνετή διακυβέρνηση πέφτουν σάν τά μαραμένα φύλλα. Ἡ δέ σωτηρία ἐξασφαλίζεται μετά ἀπό φρόνιμη καί θεόπνευστη καθοδήγηση», (Παροιμ. ΙΑ΄: 14). Καταλαβαίνετε τή δύναμη πού κρύβουν αὐτά τά λόγια, ἀδελφοί μου, βλέπετε τί μᾶς διδάσκει ἡ Ἁγ. Γραφή. Μᾶς κάνει προσεκτικούς νά μήν ἐμπιστευόμαστε τούς ἑαυτούς μας, νά μήν τούς θεωροῦμε συνετούς, νά μήν πιστεύουμε ὅτι μποροῦμε νά κυβερνοῦμε τόν ἑαυτό μας. Ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό βοήθεια, ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό ἀνθρώπους πού, μετά ἀπό τό Θεό, θά μᾶς κυβερνοῦν. Δέν ὑπάρχει τίποτα πιό ἄθλιο καί πιό εὐκολοθήρευτο γιά τόν ἐχθρό ἀπό ἐκείνους πού δέν ἔχουν κάποιο καθοδηγητή στό δρόμο τοῦ Θεοῦ. Γιατί λέει, «ἐκεῖνοι πού δέν ἔχουν κάποιον νά τούς κατευθύνει, πέφτουν σάν τά μαραμένα φύλλα»;

Τό φύλλο ὅταν πρωτοβγαίνει εἶναι πάντα χλωρό, τρυφερό, ὄμορφο. Μετά σιγά-σιγά ξεραίνεται καί πέφτει καί τελικά περιφρονεῖται σάν κάτι ἄχρηστο καί ποδοπατιέται. Ἔτσι εἶναι καί ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει κάποιον νά τόν τιμονέψει. Στήν ἀρχή ἔχει πολύ ζῆλο καί διάθεση νά νηστεύει, ν᾿ ἀγρυπνεῖ, νά μένει στήν ἡσυχία, στήν ὑπακοή, νά κάνει πολλά ἀκόμα καλά καί ἀξιέπαινα πράγματα.

Μητροπολίτης Ἐδέσσης Ἰωήλ – Σκέψεις γιὰ τὴν Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Εἶναι γνωστὸ πὼς στὴν περίοδο αὐτὴ ἔχουμε δυὸ νηστεῖες. Εἶναι περίπου ἑπτὰ ἑβδομάδες αὐστηρῆς νηστείας καὶ μία ἡ ἑβδομάδα τῆς Τυρινῆς ποὺ προηγεῖται, ὀκτώ. Γιὰ πολλοὺς εἶναι μία εὐχάριστη καὶ ἐπιθυμητὴ περίοδος, ἐνῶ γιὰ ἄλλους εἶναι δύσκολη καὶ γιὰ ἄλλους καθόλου εὐχάριστη. Θὰ προσπαθήσουμε νὰ ποῦμε λίγες σκέψεις γιὰ τὴν περίοδο αὐτή, ὅπως τὴν ἔχουν χαρακτηρίσει οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας.

Πρῶτα πρῶτα νὰ θυμηθοῦμε τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸ Δαμασκηνό, ποὺ κάνει μία γενικὴ παρατήρηση γιὰ τὴν ἁγία Τεσσαρακοστή. Λέγει πρὸς ὅλους μας: «Τὴν Τεσσαρακοστὴν μὴ ἐξουθενεῖτε· μίμησιν γὰρ περιέχει τῆς τοῦ Χριστοῦ πολιτείας». Εἶναι σημαντικὴ παρατήρηση αὐτή. Ὁ Χριστὸς δὲν ἐξουθενώνει, δηλ. δὲν ἀφαιρεῖ τὴ δύναμη τῆς μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Πιὸ πλατειὰ θὰ λέγαμε, δὲν περιφρονεῖ τὴν μεγάλη Τεσσαρακοστή. Δὲ λέγει πὼς ἡ περίοδος αὐτὴ δὲν εἶναι σωστή, οὔτε κοροϊδεύει τὴ νηστεία τῆς Ἐκκλησίας, οὔτε τὴν ἀτιμάζει, οὔτε δυσανασχετεῖ μὲ τὸν ἐρχομό της, οὔτε εὔχεται νὰ περάσει γρήγορα, οὔτε καταλύει τὴ νηστεία ἐπιδεικτικὰ καὶ χωρὶς λόγο, οὔτε προπαγανδίζει πὼς οἱ καιροὶ ἄλλαξαν καὶ πρέπει νὰ ἀλλάξουμε καὶ ἐμεῖς.

Ἡ ἁγία Τεσσαρακοστὴ εἶναι μία μίμηση τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ.

Μετὰ τὴ βάπτισή Του πῆγε στὴν ἔρημο καὶ ἐκεῖ «νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασεν» (Ματθ. 4,2). Ὁ Χριστὸς ἦταν τέλειος ἄνθρωπος καὶ μέσα Του δὲν εἶχε τὴν ἁμαρτητικὴ φορά, ἀλλὰ χρειαζόταν νὰ μᾶς δώσει τύπο ζωῆς.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ . Θαῦμα τοῦ γέροντα Νικολάι Γκουγιάνοφ.

ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ . Θαύμα του γέροντα Νικολάι Γκουγιάνοφ.

Λίγες ώρες μετά το θάνατο του Πρεσβύτερου, κατά τη διάρκεια του ντυσίματος του σώματος, συνέβη ένα υπέροχο θαύμα.

Για όσους βρήκαν στην ζωή τους  θεραπεία και θαύματα από τον ασκητή, το γεγονός αυτό έγινε σαν  φυσική συνέχεια της αγίας ζωής του.

Όταν οι πατέρες έφερε στον  γέροντα το  Σταυρό και το Ευαγγέλιο, προκειμένου να το βάλουν  στα χέρια του, με προσοχή και ευλάβεια σήκωσε το δεξί του χέρι  τεντωμένο, και πήρε το σταυρό - όπως ο ίδιος το κρατούσε  πάντα στη διάρκεια της ζωής του.

Συλλαλητήριο στήν Ἀθήνα κατά τῶν νέων Θρησκευτικῶν στά σχολεῖα

Την Κυριακή 4 Μαρτίου, στις 13.00, θα πραγματοποιηθεί Συλλαλητήριο και Πορεία στα Προπύλαια (Αθήνα) κατά των νέων Θρησκευτικών. Διοργανωτές είναι φορείς εκπαιδευτικών και γονέων, σύλλογοι Πολυτέκνων κ.ά.

Ἀγώνας, Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος

 

Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Ἀπο τό βιβλίο

Ἀπάνθισμα Ἐπιστολών

Ο δρόμος του χριστιανού είναι γεμάτος εμπόδια, που γίνονται ολοένα και πιο πολλά. Αγωνισθήτε λοιπόν με ανδρεία και ηρωϊσμό, ακολουθώντας τον απόστολο Παύλο. Όποιος παλεύει με τα πάθη του εκπληρώνει τις εντολές του Κυρίου. Ανάλογα με τον αγώνα του εξαγνίζεται. Και ανάλογα με τον εξαγνισμό του πλησιάζει τον Κύριο, που υποχέθηκε ότι: «ελευσόμεθα και μονήν ποιήσομεν» (Ιωαν.14, 23) στην καθαρή καρδιά».

*

«Όταν ψυχραίνεται ο ζήλος για την πνευματική ζωή πρέπει με κάθε τρόπο να τον θερμαίνουμε καταφεύγοντας με φόβο και τρόμο στο Θεό. Η ραθυμία, η ακηδία, η αθυμία, η κατάθλιψις του πνεύματος και του σώματος θα μας έρχωνται και καμιά φορά θα μας ταλαιπωρούν αρκετό καιρό. Δεν πρέπει να δειλιάζουμε. Θα παραμένουμε σταθεροί και ανδρείοι στις αρχές μας, εκτελώντας με υπομονή τα καθήκοντά μας .

Ας μην πιστεύουμε ότι θα έχουμε πάντοτε εσωτερική θέρμη ή ότι θ απολαμβάνουμε διαρκώς εσωτερική γλυκύτητα. Αυτό μην το ελπίζετε. Αντίθετα, να περιμένετε συχνά ξαφνικές μετεπτώσεις. Γι αυτό όταν σας πολεμά η ακηδία και η κατάθλιψις, να τις αντιμετωπίζετε σαν κάτι συνηθισμένο στην πνευματική ζωή. Ενώ όταν σας ανακουφίζη η θέρμη και η γλυκύτητα, να τις αντιμετωπίζετε σαν εκδηλώσεις του θείου ελέους, για τις οποίες δεν είμαστε άξιο».

Ὁμιλία γιά τόν πιστό λαό καί γιά τούς ἀπίστους Γραμματεῖς καί Φαρισαίους. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ.

Ότι ο Χριστός όταν ελθη , μήτι πλείονα σημεία τούτων ποιήσει ων ούτος εποίησεν;       (Ιωάν. 7:31)

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός επιτέλεσε θαύματα ενώπιον όλων και ενώ όλοι τα είδαν, όμως δεν τα πίστεψαν όλοι. Άνθρωποι απλοί, πού ήταν αυτόπτες μάρτυρες στα θαύματά του, πίστεψαν σ’ Αυτόν. Δούλοι πού ακόυσαν τα λόγια του πίστεψαν σ’ Αυτόν. Όμως οι ηγέτες των λαών και οι κύριοι των δούλων ενώ ήταν επίσης μάρτυρες στα θαύματά Του, δεν πίστεψαν σ’ Αυτόν. Έτσι λοιπόν, εκείνο τον καιρό βγήκαν αληθινά τα λόγια πού είπε ο Σωτήρας: Πολλοί δε έσονται πρώτοι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι. (Ίωάν. 7:31). Εκείνοι πού ήταν πρώτοι, στις τιμές και τις εξουσίες, ήταν τελευταίοι ως προς την πίστη τους σ’ Αυτόν• και εκείνοι πού ήταν τελευταίοι, στις τιμές και εξουσίες, ήταν οι πρώτοι στην πίστη τους σ’ Αυτόν.

Γιατί άραγε ο λαός και οι δούλοι πίστεψαν,ενώ οι άρχοντες και οι γραμματείς δεν πίστεψαν;

Χαράλαμπος Ἄνδραλης:Φροϋδική ψυχολογία καί ὀριοθέτηση τῆς πίστεως

Φροϋδική ψυχολογία καί ὀριοθέτηση τῆς πίστεως

«Αν θέλεις να μάθεις την ανθρώπινη ψυχή, διάβασε τα κείμενα των Μεγάλων Πνευματικών Πατέρων και τότε θα δεις πόσο φτωχή σε σύγκριση με αυτούς είναι η μοντέρνα ψυχολογία»

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Πολύς θόρυβος προκλήθηκε το προηγούμενο διάστημα από κείμενο γνωστού ψυχιάτρου-ιερέα, που συνέδεε την ενασχόληση με την οριοθέτηση της πίστης με κάποια μορφή ψυχολογικού προβλήματος. Πέρα από το περιεχόμενο αυτής της άποψης η οποία δέχθηκε αξιόλογη κριτική, με την ανωτέρω τοποθέτηση εμφανίζεται πάλι ένα σοβαρό πρόβλημα που τείνει να λάβει μορφή μάστιγας με απρόβλεπτες πνευματικές συνέπειες για τον πιστό λαό: Η ανταλλαγή του θησαυρού της πίστης των όντως ψυχολόγων Αγίων Πατέρων, με τα χαρούπια της σύγχρονης ψυχολογίας του άθεου Σ. Φρόυντ και των μαθητών του, στην ποιμαντική και εξομολογητική.

Η υιοθέτηση της φροϋδικής ψυχολογίας στη θεραπευτική της Εκκλησίας φανερώνει ένα κόμπλεξ κατωτερότητας, μία επιφύλαξη για την παράδοση των νηπτικών ψυχιάτρων της Εκκλησίας και τη «μωρία του κηρύγματος του Σταυρού». Όσο και αν είναι καλές οι προθέσεις εκείνων που θέλουν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα, η πραγματικότητα δείχνει ότι δεν υπάρχει σημείο επαφής, διότι οι δύο ψυχολογίες έχουν εντελώς διαφορετικές αφετηρίες και μεθόδους θεραπείας. Είναι δε τόσο παρακινδυνευμένη η απόπειρα συγκερασμού της χριστιανικής πίστης με τα αξιώματα της μοντέρνας ψυχολογίας, που οδηγεί σε συμπεράσματα παράτολμα, όπως η «αντιαιρετική ψυχασθένεια».

Στήν Παλαιστίνη ὑπάρχουν δύο λίμνες, ἡ λίμνη τῆς Γαλιλαίας καί ἡ Νεκρά Θάλασσα.

Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι δέχονται και οι δύο τα νερά του ποταμού Ιορδάνη.
Αλλά η Γαλιλαία δέχεται τα νερά και τα αφήνει να φύγουν προς το Νότο. 
Η Νεκρά Θάλασσα δέχεται τα νερά του Ιορδάνη και τα κρατάει για τον εαυτό της.

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 22 Φεβρουαρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 22 Φεβρουαρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Πρίν ἀποφασίσετε γιά κάποια κακή πράξη...

Πριν αποφασίσετε για κάποια κακή πράξη, σταυρώστε  τον εαυτό σας με το σημάδι του σταυρού και προσευχηθείτε στον Κύριο και θα χάσετε κάθε επιθυμία να διαπράξετε αυτήν την αμαρτία.

Πατήρ Νικολάι Γκολούτσοφ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/02/blog-post_480.html?m=1

22 Φεβρουαρίου Συναξαριστής. Εὕρεση Ἱερῶν Λειψάνων Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας Ἀποστόλων, Τελεσφόρου Ἱερομάρτυρα, Ἀνθούσης καὶ οἱ σὺν αὐτὴ δώδεκα Μάρτυρες, Συνετοῦ Μάρτυρος, Ἀρίστωνος Θαυματουργοῦ, τῶν Ἁγίων Ἐννέα Μαρτύρων τῆς Κολᾶ, Βαραδάτου Ὁσίου, Θαλασσίου καὶ Λιμναίου Ὁσίων, Βλασίου, Ἀθανασίου τοῦ Ὁμολογητοῦ, Θεοκτίστης Νεομάρτυρος, Γερμανοῦ ἐκ Ρωσίας.

Εὕρεση τῶν Ἱερῶν Λειψάνων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀνδρονίκου καὶ Ἰουνίας

Τὰ ἱερὰ λείψανα εὑρέθηκαν ἐπὶ βασιλείας τοῦ Ἡρακλείου (610-641 μ.Χ.) καὶ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Θωμὰ Α’ (607-610 μ.Χ.) κείμενα στὴ γῆ. Μετὰ δὲ ἀπὸ ἀρκετὸ χρόνο ἀποκαλύφθηκε μὲ θεία ἐπιφάνεια στὸν κληρικὸ Νικόλαο, ποὺ ἦταν καλλιγράφος, ὅτι τὰ ἱερὰ λείψανα ἀνῆκαν στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους Ἀνδρόνικο καὶ Ἰουνία, τοὺς ὁποίους ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μνημονεύει στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.

Ὡς ρόδα νοητά, καὶ χαρίτων ταμεῖα, ἐφάνησαν ἐκ γῆς, τὰ σεπτὰ ὑμῶν σκηνή, πανένδοξοι Μάρτυρες, Ἐκκλησίας ἑδραίωμα, διαπνέοντα, τῶν ἰαμάτων τὴν χάριν, καὶ παρέχοντα, ὀσμὴν ζωῆς τοὶς ἐκ πόθου, ὑμᾶς μακαρίζουσι.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἐκ τῆς γῆς ἐκλάμψαντες, φωστῆρος δίκην, ἀσεβείας ἅπασαν, ἀπεμειώσατε ἀχλύν, καὶ τοὺς πιστοὺς ἐφωτίσατε, Μάρτυρες θεῖοι, Τριάδος ὑπέρμαχοι.