Ἡ πιστή σύζυγος,τά παιδιά τῶν διαλυμένων οἰκογενειῶν καί τό δίκαιο τῶν συζύγων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ πιστή σύζυγος,τά παιδιά τῶν διαλυμένων οἰκογενειῶν καί τό δίκαιο τῶν συζύγων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 18-8-2017 (Σύναξη)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

1.Δέν πρέπει νά ἀπελπιζόμαστε ποτέ γιά τίς ἁμαρτίες μας, Εὐεργετινός, Τόμος 1, Κεφ. 1, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

1.Δέν πρέπει νά ἀπελπιζόμαστε ποτέ γιά τίς ἁμαρτίες μας, Εὐεργετινός, Τόμος 1, Κεφ. 1, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-7-2017 (Σύναξη)
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἡ φιλομάθεια τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου

  Πολλά έζησα εκείνα τα χρόνια που ήμουν στην Πολυκλινική. Η Ελλάδα, και κυρίως η Αθήνα, υπέφερε απ’ τις ταλαιπωρίες του πολέμου, την κατοχή, την πείνα και το θάνατο που θέριζε καθημερινά τους ανθρώπους. 

Μοιραζόμουν μαζί τους τα πρόσφορα κι ό,τι άλλο μου φέρνανε. Αλλά και ο ψυχικός πόνος μ’ έκανε να συμπάσχω, βλέποντας τα βάθη των ψυχών τους με το χάρισμα της διοράσεως. Όποιος ερχόταν και μου έλεγε για ένα σωματικό πόνο, το έκανα θέμα προσευχής. Και αυτό πάλι το γεγονός με παρακινούσε σε μελέτη. «Βλέποντας» ένα άρρωστο μέλος του σώματος, ήθελα να γνωρίσω την επιστημονική του ονομασία αλλά και τη θέση που έχουν όλα τα όργανα του σώματος, η χολή, το πάγκρεας κ.λπ. Γι’ αυτό αγόρασα βιβλία της ιατρικής, ανατομίας, φυσιολογίας κ.α., ώστε να μελετήσω και να κατατοπισθώ. Για ένα, μάλιστα, διάστημα παρακολούθησα και παραδόσεις στην Ιατρική Σχολή για μεγαλύτερη κατάρτιση. Τη φιλομάθεια αυτή την είχα για όλα τα πράγματα. Ήθελα όλα να τα μαθαίνω μέχρι το βάθος και το πλάτος. Πήγαινα σ’ ένα εργοστάσιο; Ήθελα να μάθω και τις λεπτομέρειες, πώς λειτουργεί. Επισκεπτόμουν ένα μουσείο; Επί ώρες περιεργαζόμουν τα γλυπτά. Εδώ θα σας αναφέρω ένα περιστατικό.

Μια Κυριακή, προς το μεσημέρι, περνούσα έξω απ’ το Αρχαιολογικό Μουσείο. Είχα λίγο χρόνο και σκέφθηκα να μπω μέσα. Προχωρούσα στις αίθουσες κοιτάζοντας τ’ αγάλματα. Σε μια αίθουσα ήταν ένα γκρουπ. Μια ξεναγός τούς εξηγούσε. Ήταν απόλυτη ησυχία. Πλησίασα λίγο. Όταν, όμως, με είδε η ξεναγός, τους είπε ψιθυριστά:

Ἔνα ἀνέκδοτο θαῦμα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου πού ἔζησε μία παρέα φίλων

  Πάνε κάποια χρόνια πριν όταν ένας φοιτητής ο Θ. ήταν στο πτυχίο μια δύσκολης σχολής του Πανεπιστημίου. Είχε για διαφόρους προσωπικούς λόγους καθυστερήσει να πάρει πτυχίο και συγχρόνως είχε αρραβωνιαστεί με σκοπό γρήγορα να παντρευτεί.

Η καθυστέρηση του πτυχίου είχε δημιουργήσει στενοχώρια, τόσο στους γονείς του, στην αρραβωνιαστικιά του, αλλά και στους αγαπημένους φίλους του.

Έτσι μια μέρα ξεκίνησε να πάει στον Παππούλη Παΐσιο για να του ζητήσει τη γνώμη του, αν δηλαδή πρέπει να διακόψει τη σχολή, αφού δεν μπόρεσε να τελειώσει, και να πιάσει μια άλλη δουλειά ενόψει του γάμου ή να συνεχίσει και να δώσει αυτό το δύσκολο μάθημα στον πολύ απαιτητικό και δύστροπο καθηγητή.

Ο Παππούλης ήταν κάθετος... βεβαίως να δώσεις το μάθημα και αφού εσύ πια δεν μπορείς να κάνεις ως άνθρωπος κάτι θα σε βοηθήσουμε εμείς (πάντα ο Παππούλης χρησιμοποιούσε τον πληθυντικό). Μίλησαν και για άλλα θέματα προσωπικά, και τον έδωσε πολύ κουράγιο και δύναμη να συνεχίσει τον αγώνα υποσχόμενος την παρά Θεού βοήθεια μέσω της προσευχής του.

Ο Θ. επέστρεψε όλο χαρά και δύναμη στη πόλη που σπούδαζε και έβαλε όλα τα δυνατά του να διαβάσει και με βεβαία την ελπίδα και με την ευχή του Γέροντα πήγε να γράψει.

Πίστευε ότι θα το πέρναγε το δύσκολο μάθημα με όσα είχε γράψει.

Πέρασαν οι μέρες και στην αγωνία του πήγε και βρήκε τον καθηγητή να ρωτήσει αν το πέρασε.....

Γιά τήν ζήλεια

 

Ἡ γνήσια Χριστιανική ζωή μᾶς ἐλευθερώνει ἀπό τη ζήλια...

Ἂν ἒχουμε την πεποίθηση ὃτι "ὃλα ὃσα ἒχει ὁ Θεός θα εἶναι και δικά μας", το σκοτεινό πάθος τῆς ζήλιας δεν θα βρεῖ χῶρο μέσα μας...

Ἡ πανσεβάσμια κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)

 

Όταν ο πατριάρχης Ιακώβ, αναχωρώντας από τη πατρική εστία, εξαιτίας της κατ’ αυτού απειλής του αδελφού του Ησαύ, έφθασε κοντά στη δύση του ηλίου σε έρημο τόπο, πήρε έναν λίθο, τον έβαλε κάτω από το κεφάλι του και κοιμήθηκε. Είδε τότε σκάλα στηριγμένη στη γη, της οποίας η κεφαλή έφθανε στον ουρανό και οι Άγγελοι του Θεού ανέβαιναν και κατέβαιναν σε αυτήν, ο δε Κύριος στηριζόταν πάνω της… Όταν σηκώθηκε ο Ιακώβ από τον ύπνο, είπε: «Ως φοβερός ο τόπος ούτος! Ουκ έστι τούτο αλλ’ ή οίκος Θεού και αύτη η πύλη του ουρανού» (Γεν. 28:17).

Η σκάλα εκείνη η μυστική ήταν τύπος και εικόνα της νοητής κλίμακας, της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, της οποίας την σεβάσμια Κοίμηση περιχαρώς εορτάζουμε.

Μετά την παράβαση και παρακοή των πρωτοπλάστων, μεταξύ ουρανού και γης δεν υπήρχε καμία επικοινωνία. Πεθαίνοντας οι άνθρωποι μετέβαιναν στον Άδη. Πέρασαν περίπου πέντε χιλιάδες έτη και δεν βρισκόταν μέσον για να επικοινωνήσει η γη με τον ουρανό, ο άνθρωπος με τον Θεό. Υπήρχε τείχος. Υπήρχε φραγμός αδιάρρηκτος. Βρέθηκε, τέλος, το μέσον που χάλασε τον μεσότοιχο, διέρρηξε τον φραγμό, κατέβασε από τους ουρανούς τον Θεό, ανέβασε τον άνθρωπο στον ουρανό, ένωσε τα επίγεια με τα επουράνια και έγινε εύκολη η διάβαση και η ανάβαση των ανθρώπων από τη γη στα ουράνια. Όλα, όλα αυτά γνωρίζετε, αγαπητοί μου, ποιος τα επετέλεσε; Η πανύμνητη Παρθένος που εορτάζουμε σήμερα!

Ἡ Κλίμακα τῶν ἀρετῶν - Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Σιναΐτη

  Ἡ ἐλάττωσις τοῦ κακοῦ γεννᾶ τὴν ἀποχὴ ἀπὸ τὸ κακό.

Ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τὸ κακὸ εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς μετανοίας.

Ἡ ἀρχὴ τῆς μετανοίας εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς σωτηρίας.

Ἡ ἀρχὴ τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ καλὴ πρόθεσις.

Ἡ καλὴ πρόθεσις γεννᾶ τοὺς κόπους.

Ἀρχὴ τῶν κόπων εἶναι οἱ ἀρετές.

 

Ἡ ἀρχὴ τῶν ἀρετῶν εἶναι τὸ ἄνθος τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

 

Τὸ ἄνθος τῆς ἀρετῆς εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς πνευματικὴς ἐργασίας.

 

Ἡ πνευματικὴ ἐργασία εἶναι τέκνο τῆς ἀρετῆς καὶ αὐτῆς τέκνο ἡ συνέχισις καὶ συχνότης τῆς ἐργασίας.

 

Καρπὸς καὶ τέκνο τῆς συνεχοῦς καὶ ἐπιμελοῦς ἐργασίας εἶναι ἡ ἕξις: (ἡ μόνιμη δηλαδὴ συνήθεια).

 

Τέκνο τῆς ἕξεως εἶναι ἡ ποίωσις (νὰ γίνει δηλαδὴ ἡ ἀρετὴ ἕνα μὲ τὴν ψυχή. Φυσικὴ κατάστασίς της).

 

Ἡ ποίωσις στὸ καλὸ γεννᾶ τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ.

 

Ὁ φόβος γεννᾶ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν - εἶτε τῶν ἐπουρανίων εἶτε τῶν ἐπιγείων.

Ζοῦμε σέ μιά κοινωνία ὂχι μονάχα ἐδῶ, ὃλη ἡ κοινωνία ἡ παγκόσμια ἒχει γίνει σαρκική. ΠΑΤΉΡ ΕΥΣΕΒΊΟΥ ΒΙΤΤΗ

 Ζοῦμε σέ μιά κοινωνία ὂχι μονάχα ἐδῶ, ὃλη ἡ κοινωνία ἡ παγκόσμια ἒχει γίνει σαρκική. "Οὐ μή καταμείνει τό πνεῦμα μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τόν αἰώνα διά τό εἶναι αὐτούς σάρκας" δηλαδή δέν θά παραμείνη στούς ἀνθρώπους αὐτούς τό πνεῦμα μου γιατί ἒγιναν δοῦλοι τῆς σαρκός (Γέν.6-3). Νά τό ποῦμε ἁπλᾶ τί θά πεῖ σάρξ. Εἶναι ἡ κατάσταση ἐκείνη, στήν ὁποία ἒχουμε πλέον γίνει ὁλόκληροι, ψυχῆ τε καί σώματι, ἓνα κομμάτι τοῦ ἀνθρώπου.

«Ἁγία Ἄννα πάντα σκέπαζέ μας ἀπ᾿ τὰ οὐράνια»

 «Ἁγία Ἄννα, εὐλογημένη, κι ἀπὸ τοὺς Ἁγίους πιὸ δοξασμένη. 

Ἤθελα νἆχα φωνὴ Ἀγγέλων καὶ τὴν λαλιὰ τῶν Ἀρχαγγέλων. 

Γιὰ νὰ σοῦ ψάλλω στὴν ἑορτή σου, μικροὶ μεγάλοι νὰ σὲ τιμήσουν. 

Ποιὰ ἔχει χάρι σὰν τὴν δική σου νἄχῃς τὸ μέσον τοῦ Παραδείσου; 

24 Αυγούστου Συναξαριστής. Ευτυχούς Ιερομάρτυρα, Τατίωνος, Γεωργίου Λιμνιώτη, Κοσμά του Αιτωλού, Ανακομιδή Λειψάνου Αγίου Διονυσίου Εκ Ζακύνθου, Αρσενίου Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, γεννήθηκε στὸ Μονοδένδρι τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς, ποὺ τοῦ ἔμαθαν τὰ πάντα γύρω ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό.
Σὲ ἡλικία 20 χρόνων πῆγε στὸ Ἅγιο Ὄρος, γιὰ νὰ σπουδάσει στὸ σχολεῖο τῆς Μονῆς Βατοπεδίου. Στὴν συνέχεια πῆγε στὴν Μονὴ Φιλοθέου, ὅπου ἐκάρη μοναχὸς καὶ χειροτονήθηκε καὶ ἱερέας.
Ὁ Κοσμᾶς ὅμως, δὲν μποροῦσε νὰ ἡσυχάσει. Ἤθελε νὰ διδάξει ὅλους τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες γιὰ τὸν Χριστό. Θεωροῦσε ὅμως τὸν ἑαυτό του ἀδύνατο γιὰ νὰ τὸ κάνει.
Μὲ Θεία ὅμως φώτιση πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ συνάντησε τὸν ἀδελφό του, Χρύσανθο, ὁ ὁποῖος ἦταν δάσκαλος. Αὐτὸς τὸν βοήθησε στὴν ρητορική, ὥστε νὰ μπορεῖ νὰ διδάξει.
Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ πῆρε τὴν ἄδεια τοῦ πατριάρχη, γύρισε στὴν Ἑλλάδα καὶ κυριολεκτικὰ τὴν ὄργωσε ἀπὸ ἄκρη σὲ ἄκρη.