Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 01-08-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Εβραίους κεφ. ια΄ 33 - ιβ΄ 2

ια΄ 33 - ιβ΄ 2

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ι΄ 16 - 22

Ι΄ 16 - 22    

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε τα επόμενα δύο βήματα:
1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 06-07-2016
(Κήρυγμα στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Ρῶσο, Προκόπι Εὐβοίας)

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἡ συνηθέστερη καί πιό συχνή ἁμαρτία

Η αμαρτία της γλώσσας είναι η συνηθέστερη και η πιο συχνή αμαρτία. «Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ», λέει ο Απόστολος Ιάκωβος (Ιακ. 3,2). 

Όταν ένας μετανοημένος άνθρωπος ξεκινά να βαδίσει τον δρόμο του Θεού – όταν αρχίζει να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Θεού – πρέπει να πασχίζει να αποφύγει να αμαρτήσει με τη γλώσσα. Αυτός ήταν ο κανόνας που έβαλε στον εαυτό του ο μετα­νοημένος προφήτης Δαβίδ. Ιδιαιτέρως μάλιστα υποσχέθηκε να παραμείνει σιωπηλός ενώπιον των εχθρών του: «Αποφάσισα να βάλω φραγμό στο στόμα μου και να μη μιλώ όταν ο αμαρτωλός βρεθεί μπροστά μου» (Ψαλ. 38,1).

Ἡγουμένη Μαρία. Ἀναμνήσεις ἑνός μαθητή. Ἡ περιπλάνησή της στήν Εὐρώπη. Αὐτοβιογραφία. Τοῦ Μητροπολίτου Γαβριήλ τοῦ Λόβτσανσκ. Ρουμανία

Ρουμανία

Η  ξενιτειά μου συνεχιζόταν. Είχα συγκεκριμένο και προκαθορισμένο πρόγραμμα, πού τηρούσα  αυστηρά. Σηκωνόμουν με το πρώτο φώς, όπου κι άν είχα περάσει την νύχτα, και ευθύς περπατούσα δεκα­πέντε χιλιόμετρα, εναλλάσσοντας την ευχή του Ιησού με Ιερές σκέψεις. Κατόπιν, ξεκουραζόμουν περίπου δύο ώρες τρώγοντας ψωμί και φρούτα άν είχα, έπινα νερά και ξεκινούσα για άλλα επτά ή οκτώ χιλιόμετρα. Έκανα άλλη μία στάση, ξεκουραζόμουν, και προς το βράδυ βάδιζα ακόμη επτά με οκτώ χιλιόμετρα. Με την διευθέτηση αυτή, συνο­λικά διήνυσα τριάντα χιλιόμετρα την ήμερα. Είχα χαράξει την πορεία μου στον χάρτη και ρωτούσα από χωριά σε χωριά τον δρόμο, λέγοντας ότι πηγαίνω από το ένα μονα­στήρι στο άλλο. Διανυκτέρευα όπου έβρισκα καταφυγή, μόλις έπεφτε το σκοτάδι, σε σπίτια, στο δάσος, σε χωρά­φια, κάτω από τις μπάλες του σανού, και κάποιες φορές σε μοναστήρια.

Ὁ Μακαριστός Ἰάκωβος Τσαλίκης: Τριήμερη πλημμύρα εὐωδίας.

Νέος μοναχός ο Ν. και ζούσε κάτω από τις φτερούγες του γέροντα. Οι μοναχοί όλοι πρέπει να έχουνε απόλυτη εμπιστοσύνη στο γέροντά τους και αφοσίωση. Και του είχανε πράγματι. Μα λίγη παρηγορία πάντα ενισχύει και τον πιο τέλειο. Ο Ν. ευτύχησε να την έχει σχεδόν καταιγιστικά για τρεις συνεχείς ημέρες.
Ήτανε Κυριακή απόγευμα, 17 Ιουνίου του 1990, κι έπρεπε να τακτοποιήσει την αποθήκη τροφίμων. Αυτό έκανε όταν άνοιξε η πόρτα και απρόσμενα μπήκε ο γέροντας. Ο Ν. έβαλε μετάνοια και πήρε την ευχή του γέροντα. Μα την ίδια στιγμή σ’ όλη την αποθήκη απλώθηκε άρρητη ευωδία. Έκπληκτος ο μοναχός, στρέφει ερευνητικά να εξηγήσει… μα είχε ήδη χαθεί και ο γέροντας. Ήτανε η πρώτη φορά που έζησε κάτι τέτοιο ο μοναχός και γέμισε ο νους του ερωτηματικά.

Ἡ ἀληθινή ἐλευθερία

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Όλοι μας ταλαιπωρούμαστε στη γη και ζητάμε ελευθερία, μα λίγοι ξέρουν τι είναι η ελευθερία και που βρίσκεται. Κι εγώ θέλω επίσης ελευθερία και την αναζητώ μέρα και νύχτα. Έμαθα πως βρίσκεται κοντά στο Θεό και δίνεται απʼ Αυτόν σʼ όσους έχουν ταπεινή καρδιά, σʼ όσους μετανόησαν και έκοψαν το θέλημά τους ενώπιον του Κυρίου. Σʼ όποιον μετανοεί, ο Θεός δίνει την ειρήνη Του και την ελευθερία να Τον αγαπάει. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο στον κόσμο από την αγάπη του Θεού και του πλησίον. Σʼ αυτά βρίσκει η ψυχή ανάπαυση και χαρά.

*Η καρδιά μου πονάει για όλο τον κόσμο και προσεύχομαι με δάκρυα γιʼ αυτόν, να μετανοήσουν όλοι και να γνωρίσουν το Θεό, να ζήσουν με αγάπη και να γευθούν τη γλυκύτητα της ελευθερίας του Θεού. Ω, όλοι οι άνθρωποι, προσευχηθείτε και κλάψτε για τις αμαρτίες σας, για να σάς συγχωρήσει ο Κύριος. Όπου υπάρχει άφεση αμαρτιών, εκεί βρίσκεται η ελευθερία της συνειδήσεως και η αγάπη, έστω και λίγη. …

Γέροντας Ἰωσὴφ Ἡσυχαστής: Ἡ εὐχὴ καὶ τὸ ὅπλο…

Πῶς νὰ κάνετε νοερὰ προσευχὴ ἀδιαλείπτως

«Ἡ πράξη τῆς νοερᾶς προσευχῆς εἶναι νὰ βιάσεις τὸν ἑαυτόν σου νὰ λέγεις συνεχῶς τὴν εὐχὴ μὲ τὸ στόμα ἀδιαλείπτως. Στὴν ἀρχὴ γρήγορα, νὰ μὴν προφθάνει ὁ νοῦς νὰ σχηματίζει λογισμὸ μετεωρισμοῦ.

Νὰ προσέχεις μόνο στὰ λόγια: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με».

Ὅταν αὐτὸ πολυχρονίσει, τὸ συνηθίζει ὁ νοῦς καὶ τὸ λέγει καὶ γλυκαίνεσαι ὡσὰν νὰ ἔχεις μέλι στὸ στόμα σου καὶ θέλεις νὰ τὸ λέγεις. Ἂν τὸ ἀφήσεις στενοχωρεῖσαι πολύ.

Ὅταν τὸ συνηθίσει ὁ νοῦς καὶ χορτάσει -τὸ μάθει καλὰ- τότε τὸ στέλνει στὴν καρδιά. Ἐπειδὴ ὁ νοῦς εἶναι ὁ τροφοδότης τῆς ψυχῆς καὶ μεταφέρει στὴν καρδιὰ ὁτιδήποτε φαντασθεῖ.

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: «Καλά, ἐσύ, δέν κοιμᾶσαι καθόλου τίς νύχτες;!…»

Ο Γερω–Δαμασκηνός ο «Κομποσχοινάς», από την Καλύβη της Αναλήψεως της Κουτλουμουσιανής Σκήτης του Αγίου Παντελεήμονος, ήταν πολύ ακτήμων. Στο Κελλί του, είχε μόνο τις κουβέρτες που σκεπαζόταν, τα ρούχα του, λίγα τρόφιμα και μαλλί για να πλέκει κομποσχοίνια. Αυτό, ήταν το εργόχειρό του.

Ήταν ασκητής. Έκανε συνεχώς ενάτες. Η μέση του, ήταν πολύ λεπτή. Γύριζε δύο φορές η ζώνη του. Όταν ήταν στο Κουτλουμούσι, προτιμούσε να διαβάζει στην Τράπεζα για να εγκρατεύεται στο φαγητό χωρίς να τον βλέπουν οι υπόλοιποι.

Μπροστά στο σπίτι του, είχε μια μουριά. Κάποιες φορές έτρωγε κανένα μούρο κι έτσι «χαλούσε» την αγαπημένη του ενάτη. Γι’ αυτό θέλησε μια φορά να την κόψει, αλλά τον εμπόδισε ο Γερω–Παΐσιος. 

Ἅγιος Ἰννοκέντιος - Τό πιό καλό φάρμακο

Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού είναι το πιό καλό φάρμακο για κάθε μας αδυναμία και ασθένεια. Και ποιός από μας είναι εντελώς καλά; Και ποιός δεν χρειάζεται να βρεί θεραπεία ή έστω βελτίωση της καταστάσεώς του;

Άγιος Ιννοκέντιος

https://paraklisi.blogspot.gr/2016/07/blog-post_806.html

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 31-07-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. ιβ΄ 6 - 14

ιβ΄ 6 - 14

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 1 - 8

Θ΄ 1 - 8

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε τα επόμενα δύο βήματα:

1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα 

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

Πότε μία Σύνοδος εἶναι Ὀρθόδοξη. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Πότε μία Σύνοδος εἶναι Ὀρθόδοξη. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 20-07-2016
(Κήρυγμα στήν ἀγρυπνία τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, στήν Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης).
http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Η ΜΟΝΑΧΗ ΘΕΟΦΑΝΩ ΒΙΔΑΛΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΕΧΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΤΗΝΟΥ. «Ἰδού ἔφθασε τήν θύραν ὁ απεσταλμένος ἀπό Θεοῦ Ἄγγελος. Τί κάθεσαι;Ἀποδημία ἐστί μή ἔχουσα πλέον ἐπάνοδον».

Όταν διακονούσε ως εκκλησάρισσα, η Ηγουμένη Μαγδαληνή Χρυσούλη της έκανε δώρο ένα ζευγάρι παπούτσια για να ανεβαίνει χωρίς κίνδυνο στην σκάλα και να ανάβει τά κανδήλια. Μια βροχερή ημέρα στο μοναστήρι ανέβηκε για να προσκυνήσει μια φτωχή νησιώτισσα ξυπόλυτη. Χωρίς να το σκεφτεί η αδελφή Θεοφανώ, της προσέφερε τα παπούτσια. Ή Ηγουμένη Μαγδαληνή μάλωσε την μοναχή, η οποία μέ απλότητα απάντησε: «Εγώ Γερόντισσα μου έχω τά παλιά παπούτσια, ενώ αυτή η γριούλα ήταν εντελώς ξυπόλυτη στα νερά της βροχής».

 «Μα ήταν πανάκριβα», είπε η Ηγουμένη, «στερηθήκαμε για να σου τα αγοράσουμε». «Ευλόγησον, συγχωρέστε με», είπε η αδελφή Θεοφανώ. Την άλλη μέρα το πρωί ο ταχυδρόμος κρατούσε ένα δέμα για την αδελφή Θεοφανώ πού περιείχε ένα ολοκαίνουργιο ζευγάρι παπούτσια και 50 δραχμές εσώκλειστες σε φάκελο για προσευχή...

Οἱ φιλότιμοι ἔχουν λεπτή συνείδηση καί βοηθιοῦνται ἀπό τόν Θεό

-Γέροντα, όποιος έχει φιλότιμο το καταλαβαίνει ο ίδιος;

– Εσύ έχεις; Αυτό φαίνεται, ευλογημένη!

Λίγο-πολύ καταλαβαίνει κανείς τον εαυτό του, πληροφορείται γιατί έχει εσωτερική ανάπαυση και ειρήνη. Αλλά και όποιος έχει φιλότιμο δεν καυχάται, δεν λέει: «εγώ έχω φιλότιμο», γιατί πάντα σκέφτεται: «Πρέπει να κινούμαι με περισσότερο φιλότιμο».

Ο φιλότιμος άνθρωπος έχει ειλικρίνεια, δεν υπολογίζει τον εαυτό του, είναι απλός, έχει ταπείνωση. Όλα αυτά δίνουν ανάπαυση και στον ίδιο, αλλά είναι αισθητά και στον άλλον• έχει και επικοινωνία εσωτερική με τον άλλον και τον καταλαβαίνει. Και να του λες, ενώ πονάς , «είμαι πολύ καλά», για να μη στενοχωρηθή, εκείνος καταλαβαίνει ότι πονάς και προσπαθεί να μη σε κουράση.

Κάθε πότε νά κοινωνοῦμε;

Ποιους απ’ αυτούς θα επιδοκιμάσουμε;

Όσους μια φορά, όσους πολλές ή όσους λίγες φορές μεταλαμβάνουν;

Ούτε τους μία ούτε τους πολλούς ούτε τους λίγες, μα εκείνους που πλησιάζουν στο Άγιο Ποτήριο με καρδιά αγνή, με βίο ανεπίληπτο. Αυτοί ας κοινωνούν πάντα.

Οι άλλοι, οι αμετανόητοι αμαρτωλοί, ας μένουν μακριά από τα Άχραντα Μυστήρια, γιατί αλλιώς κρίμα και καταδίκη ετοιμάζουν για τον εαυτό τους.

Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ, Κυριακή Ε΄ Ματθαίου - «Εἰς Ἅγιος, εἰς Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός».

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«ΕΙΣ ΑΓΙΟΣ ΕΙΣ ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ»

 

 Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα γίνεται λόγος για την συνάντησι του Θείου Διδασκάλου Ιησού Χριστού με τους δύο δαιμονιζομένους της χώρας των Γεργεσηνών, που έβγαιναν από τα μνήματα και ήταν «χαλεποί λίαν», επιθετικοί και πολύ επικίνδυνοι για τους περαστικούς.

Διέμεναν στα μνήματα γιατί μισούσαν τους ανθρώπους και τους θεωρούσαν ως εχθρούς των. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θέτει το ερώτημα: «γιατί λοιπόν  οι δαιμονισμένοι αυτοί άνθρωποι κατέφευγαν και διέμεναν στους τάφους; Και απαντά ο ίδιος: Διότι ήθελαν να περάσουν στους πολλούς ένα ολέθριο δόγμα, δηλαδή ότι οι ψυχές  των αποθανόντων γίνονται δαίμονες. Το οποίο,  είθε να μη γίνη ποτέ αποδεκτό, ούτε και μέσα στην σκέψι μας».

Και ο ερμηνευτής Ευθύμιος Ζιγαβηνός, εξηγώντας το γιατί έκραξαν οι δαιμονισμένοι αυτοί άνθρωποι, όταν αντίκρυσαν τον Θεάνθρωπο Κύριό μας, λέγει τα εξής: «Αφού έπεσε πάνω τους η θεϊκή ακτίνα  (του προσώπου του Χριστού), αμέσως τον κατάλαβαν. Και μη μπορώντας να υποφέρουν τη δύναμι αυτής (της θεϊκής ακτίνας) που αόρατα τους έκαιγε, φώναξαν δυνατά λέγοντες: 

Ἄν οἱ λογισμοί μας εἶναι ἥσυχοι καί εἰρηνικοί....

Η ζωή στη γη φανερώνεται στους λογισμούς μας. Με οτιδήποτε κι αν καταπιάνονται οι λογισμοί μας, αυτό αντικατοπτρίζει το είδος της ζωής που ζούμε.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 30-07-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Ρωμαίους κεφ. θ΄ 1 - 6

θ΄ 1 - 6

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Θ΄ 18 - 26

Θ΄ 18 - 26

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε τα επόμενα δύο βήματα:

1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα 

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

Ὑποκρισία. Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαῖας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὑποκρισία. Ἁγίου Λουκᾶ Κριμαῖας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 04-07-2016
(Κήρυγμα στήν Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης).

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ταπεινοφροσύνη

Ερώτησαν κάποτε τον Αββά Λογγίνο ποια αρετή θεωρεί σπουδαιότερη απ’ όλες. Ο σοφός Γέροντας αποκρίθηκε:

-Καθώς η υπερηφάνεια είναι το πιο μεγάλο από όλα τα κακά, αφού κατόρθωσε να ρίξει τους Αγγέλους από τον Ουρανό στην άβυσσο, έτσι και η ταπεινοφροσύνη είναι η πιο μεγάλη απ’ όλες τις αρετές. Αυτή έχει τη δύναμη κι από την άβυσσο ακόμη ν’ ανεβάσει στον Ουρανό τον αμαρτωλό. Για τον λόγο αυτό ο Κύριος μακαρίζει πριν απ’ όλους τους πτωχούς τω πνεύματι.

Προτιμώ πτώση με ταπεινοφροσύνη, παρά νίκη με υπερηφάνεια, λέγει άλλος Πατήρ.

Και ο αββάς Σαρματίας:

Η ΜΟΝΑΧΗ ΘΕΟΦΑΝΩ ΒΙΔΑΛΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΕΧΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΤΗΝΟΥ. «Ἔχε θάρρος εἰς τόν Θεόν καί νεκρούς ἀνασταίνει!»

Στο κελί της μεγάλωσε με πολλή στέρηση μα και περισσή μητρική αγάπη δύο ορφανά κοριτσάκια, την Ελένη (την μετέπειτα Ηγούμενη Ευπραξία Βασιλικού) και την αδελφούλα της Μαριγώ, πού ήταν ανιψιές της, παιδιά της αδελφής της Ειρήνης Π. Βασιλικού.

 Κάποτε τά δύο κοριτσάκια αρρώστησαν από τύφο, επιδημία με εκατοντάδες θύματα την εποχή εκείνη. Ή μακαρία Γερόντισσα περιποιόταν στοργικά τά νήπια, όμως οι άστοχοι χειρισμοί του γιατρού της Μονής Κοσμά Αφεντούλη, πού απέτρεψε την οικογένειά τους από το να επισκέπτονται τά παιδάκια, απέλπισε την Γερόντισσα.

Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου: Ερμηνεία του Ευαγγελίου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

• Αρκεί η ακοή και ο λόγος του Θεού ο δι’ αυτής εισερχόμενος εις την ψυχήν ημών, για να φωτίζει και να στηρίζει και αυξάνει την αληθινή θεογνωσία και ευσέβεια.
• Ο Κύριός μας μπήκε στο πλοίο για την Καπερναούμ όταν οι Γεργεσηνοί Τον έδιωξαν από τα σύνορα της πόλης τους.
• Γιατί ο ιερός ευαγγελιστής ονομάζει την Καπερναούμ “ιδίαν πόλιν”;
• Ποια πληροφορία μας βεβαιώνει για την απόλυτη παραλυσία του παραλυτικού;
• Ποιων την πίστη είδε ο Ιησούς Χριστός;
• Γιατί ονομάζει τον παραλυτικόν “τέκνον” ο Χριστός;
• Από που προκύπτει ότι ο παραλυτικός είχε μετανοήσει για τις αμαρτίες του;
• Από πού μαθαίνουμε ότι πολλές φορές οι αμαρτίες προκαλούν ασθένειες;
• Ο Θεός γνωρίζει και τους λογισμούς μας.
• Ο Ιησούς ενεργεί την ορατή θεραπεία του παραλυτικού για να αποδείξει την θεϊκή και αόρατη εξουσία που έχει να συγχωρεί τις αμαρτίες.
• Από πού φαίνεται ότι η άφεση των αμαρτιών δίδεται μόνο στην παρούσα ζωή και όχι στη μέλλουσα;
• Γιατί λέγει ο Ιησούς στον παραλυτικό να πάει στην οικία του;
• Γιατί ο λαός εδόξασε τον Θεόν και όχι τον Ιησούν Χριστόν που έκανε το θαύμα;

Διαβάστε την ερμηνεία από το “Κυριακοδρόμιο των τεσσάρων Ευαγγελιστών”, του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 1ος, σελ. 195 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ

Ἡ Μαγεία

Η Μαγεία

Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου

Προοίμιο

 

Ταιριάζει σε όσα θα πω παρακάτω, να δανεισθώ το θρηνητικό εκείνο ρητό του προφήτη Ιερεμία και να φωνάξω κι εγώ με οδύνη: "Ποιος θα βάλει στα μάτια μου πηγή δακρύων, για να κλάψουν πικρά το λαό των Χριστιανών μέρα και νύχτα;" Γιατί ποιος μπορεί, αλήθεια, να μην τον κλάψει, όταν σκεφθεί πώς, ενώ ο Υιός του Θεού νίκησε με το σταυρικό Του θάνατο όλους τους δαίμονες, οι Χριστιανοί τους αναδεικνύουν πάλι νικητές και τροπαιούχους με τις διάφορες μαγείες τους; Και ποιος μπορεί να μη χύσει πικρά δάκρυα, όταν συλλογισθεί πώς, ενώ ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός απάλλαξε από την τυραννία του διαβόλου τον κόσμο και τους Χριστιανούς, αυτοί, με τη μαγεία, τον ξαναφέρνουν στον κόσμο και τον ξανακάνουν τύραννό τους;

Είναι ή δεν είναι, λοιπόν, για κλάματα η τωρινή κατάσταση των Χριστιανών, αφού, με τα μαγικά καμώματα και σατανικά τεχνάσματά τους, αναβιώνουν στην ουσία τη λατρεία των δαιμόνων;

Ἅγιοι Πατέρες γιά τήν ὁμοφυλοφιλία καί τήν ἐν Χριστῷ θεραπεία της

Γράφει ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

Ἔχοντας ὑπομείνει τή δυσωδία τῶν φρικτῶν συγγραφέων πού παρατίθενται στό βιβλίο «Ἕλξη καί πάθος» εἶναι, φρονῶ, ἀναγκαῖο νά παραθέσουμε τή διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων σχετικά μέ τή μανία τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Βέβαια λίγα πράγματα ἀναφέρουν σχετικῶς οἱ Πατέρες ἀκολουθώντας τόν Ἀπόστολο πού γράφει «τά γάρ κρυφῇ ὑπ΄ αὐτῶν γινόμενα αἰσχρόν ἐστί καί λέγειν».  Ὡς βάση θά χρησιμοποιήσουμε τήν προαναφερθεῖσα ἑρμηνεία τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή. Πάνω στόν καμβᾶ αὐτόν θά συμπληρώσουμε καί ψηφίδες ἀπό τή διδασκαλία καί ἄλλων Πατέρων.

Ι.  Ὁ Θεός ἔθεσε ὅρια ἀπαράβατα  στήν ἐρωτική ἐπιθυμία.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης θεωρεῖ τήν ὁμοφυλοφιλία, «τήν κατά τῶν ἀρρένων μανία», ὡς τό πλέον «ἄτιμο» πάθος, πού ἀποτελεῖ «ὕβριν» κατά τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως  Αὐτό ὀφείλεται στό...

γεγονός ὅτι εἶναι «παρά φύσιν». Κάνει γι΄ αὐτό μία διάκριση. Ἄν καί εἶναι πεσμένη ἡ ἀνθρώπινη φύση, στή φθορά στήν ἁμαρτία καί στό θάνατο ὑπάρχουν καί παραμένουν «ὅρια» στήν ἐρωτική ἐπιθυμία καί τίς σχέσεις ἀνδρός καί γυναικός. 

Ὅσιος Παΐσιος: «Νά ζηλεύετε τόν ζηλωτή Ἡλία καί ἐκεῖνος νά σᾶς διώξη τήν ζήλεια»

- Γέροντα, ζηλεύω μια αδελφή.

- Ξέρω ποιά αδελφή ζηλεύεις... Έμαθα όμως ότι κι εκείνη ζηλεύει εσένα! Εγώ θα εύχωμαι και οι δυο σας να ζηλεύετε τον ζηλωτή Ηλία και εκείνος να σάς διώξη την ζήλεια και να σάς δώση από τον δικό του θείο ζήλο. Αμήν.

- Όταν, Γέροντα, ζηλεύω, προσπαθώ να τοποθετηθώ λογικά.

- Αν εξ αρχής προσπαθήσης να μη ζηλέψης, δεν είναι πιο καλά; Η ζήλεια είναι γελοίο πράγμα. Λίγη σκέψη χρειάζεται, για να ξεπεράση την ζήλεια κανείς· δεν χρειάζεται να κάνη μεγάλους αγώνες και πολλή άσκηση, γιατί είναι ψυχικό πάθος.

Ὁ ρόλος τῶν χριστιανῶν στόν κόσμο εἶναι...

Ο άνθρωπος εκείνος που ζει μέσα του τη Βασιλεία των ουρανών ακτινοβολεί άγιους λογισμούς. Θείους λογισμούς. Η Βασιλεία του Θεού δημιουργεί μέσα μας μια ατμόσφαιρα παραδείσου, εν αντιθέσει προς την ατμόσφαιρα της κολάσεως, την οποία ακτινοβολεί όποιος έχει τον Άδη στην καρδιά του.

Ἁλιεῖς ἀνθρώπων, Βασιλείου Σελευκείας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἁλιεῖς ἀνθρώπων, Βασιλείου Σελευκείας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης.Ὁμιλία στίς 03-07-2016
(Κήρυγμα τήν Κυριακή Β΄ Ματθαίου, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης).
http://Hristospanagia3.blogspot.gr

Γιά τόν φθόνο

Όπως ακριβώς η σκουριά φθείρει τον σίδηρο, έτσι και ο φθόνος καταστρέφει την ψυχή που τον έχει. Και το σκληρό της ασθενείας είναι ότι δε μπορεί να την ομολογήσει, αλλά όμως σκύβει και είναι κατηφής και τα έχει χαμένα. 

Ντρέπεται να ομολογήσει τη συμφορά... ότι είμαι φθονερός και πικρός και με συντρίβουν τα καλά του φίλου, κλαίω για τη χαρά του αδελφού και δεν υποφέρω να βλέπω τα ξένα καλά, αλλά κάνω συμφορά την ευτυχία των πλησίον μου.

Όπως ακριβώς η καπνιά είναι χαρακτηριστική ασθένεια του σιταριού, έτσι ο φθόνος είναι αρρώστια της φιλίας. Εκείνο, βέβαια, που θα μπορούσε κανείς να επαινέσει από το φθόνο είναι ότι όσο μεγαλύτερος, τόσο ενοχλητικότερος γίνεται στον κάτοχό του. Διότι ποιός απ' αυτούς που λυπείται ζημίωσε ποτέ τα αγαθά του πλησίον; Κατέστρεψε όμως τον εαυτό του με το να λιώνει από τις λύπες.

Ἡ μοναχή Θεοφανώ Βιδάλη προηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κεχροβουνίου Τήνου. «Εἶδα πολλές φορές τήν Παναγίας μας»

Η ΜΟΝΑΧΗ ΘΕΟΦΑΝΩ ΒΙΔΑΛΗ, ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ

Γεννήθηκε το 1872 στο χωριό Τριπόταμος Τήνου. Οι γονείς της Νικόλαος και Ελένη Βιδάλη είχαν τρία ακόμη παιδιά. Ή οικογένεια της ήταν αρκετά πλούσια. Είχαν πολλά ελαιόδεντρα του τούς απέδιδαν αρκετά κέρδη από την πώληση τού λαδιού και τών ελαιών. Γι’ αυτό ο πατέρας της ήταν γνωστός με το όνομα Λαδογιάννης. Ή μητέρα της ήταν επίσης από πλούσια οικογένεια. Το 1896 έδωσε 6.000 δραχμές μετρητά, με τα οποία αγόρασε σπίτι στην χώρα για την κόρη της Ειρήνη.

Το κατά κόσμο όνομά της ήταν Ευαγγελία. Ήταν τελειόφοιτος του Δημοτικού Σχολείου με άριστα, όπως και τά περισσότερα κορίτσια της εποχής. Διακρινόταν για την φιλομάθεια, την ευστροφία, την σοφία και την σεμνότητά της.

Ὅσιος Παΐσιος: Οἱ ἐκτρώσεις εἶναι φοβερή ἁμαρτία – Ἡ Προσευχή γιά τίς ἀμβλώσεις

-Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, που έχει μεγάλα παιδιά, είναι έγκυος τριών μηνών. Ό άνδρας της την απειλεί πώς, αν δεν κάνη έκτρωση, θα την χωρίσει.

-Αν κάμει έκτρωση, θα την πληρώσουν τα άλλα παιδιά τους με αρρώστιες και ατυχήματα.

Σήμερα οι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Παλιά, αν γεννιόταν ένα παιδάκι άρρωστο, το βάπτιζαν, πέθαινε αγγελούδι, και ήταν πιο ασφαλισμένο.

Είχαν οι γονείς και άλλα γερά παιδιά, είχαν και την ευλογία του Θεού. Τώρα γερά παιδιά τα σκοτώνουν με τις εκτρώσεις και διατηρούν στην ζωή άλλα που είναι αρρωστημένα. Τρέχουν οι γονείς στην Αγγλία, στην Αμερική να τα θεραπεύσουν.

Ἐπιστολή στούς Ἱεράρχες - Ἀποτίμηση "Συνόδου" τῆς Κρήτης ἀπό τόν καθηγητή κ. Τσελεγγίδη

ΣΥΝ­ΤΟ­ΜΗ Α­ΠΟ­ΤΙ­ΜΗ­ΣΗ ΤΗΣ «Α­ΓΙ­ΑΣ ΚΑΙ ΜΕ­ΓΑ­ΛΗΣ ΣΥ­ΝΟ­ΔΟΥ»  ΣΤΟ ΚΟ­ΛΥΜ­ΠΑ­ΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗ­ΤΗΣ (19-26/7/2016)

Θεσ­σα­λο­νί­κη 20/7/2016

Πρός

τήν Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δο

τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος

Ἰ. Γεν­να­δί­ου 14

115 21 Ἀ­θή­να

Κοι­νο­ποί­η­ση:  σέ ὅ­λους τούς Ἱ­ε­ράρ­χες  τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος

Μα­κα­ρι­ώ­τα­τε Πρό­ε­δρε,  Σε­βα­σμι­ώ­τα­τοι Ἀρ­χι­ε­ρεῖς,

Σᾶς ἀ­πο­στέλ­λω, εὐ­λα­βῶς, μιά πε­ρι­ε­κτι­κή ἀ­πο­τί­μη­ση γιά τήν «Ἁ­γί­α καί Με­γά­λη Σύ­νο­δο» καί Σᾶς πα­ρα­κα­λῶ, νά κά­νε­τε τόν κό­πο νά τήν με­λε­τή­σε­τε, ἐ­πει­δή πι­στεύ­ω, ὅ­τι θά μπο­ροῦ­σε νά βο­η­θή­σει, κά­πως, στήν ὑ­πεύ­θυ­νη συ­ζή­τη­ση πού θά γί­νει στή Σύ­νο­δο τῆς Ἱ­ε­ραρ­χί­ας τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας, ὅ­ταν αὐ­τή συ­νέλ­θει.

Ἡ ἀ­πο­τί­μη­σή μας θά κι­νη­θεῖ σέ δύ­ο ἐ­πί­πε­δα. Τό πρῶ­το ἐ­πί­πε­δο θά ἀ­φο­ρᾶ τήν ἀ­πο­τί­μη­ση ὡς πρός τό τυ­πι­κό καί Κα­νο­νι­κό μέ­ρος τῆς Συ­νό­δου, ἐ­νῶ τό δεύ­τε­ρο ἐ­πί­πε­δο θά ἀ­φο­ρᾶ τήν ἀ­πο­τί­μη­ση ὡς πρός τό οὐ­σι­α­στι­κό μέ­ρος της.

Ἡ ψυχή μετά τό σωματικό θάνατο

  Θέλουμε νά ξεχωρίσουμε τά πράγματα· Τί ἐννοοῦμε ὅταν λέμε «ζωή τῆς ψυχῆς μετά τό σωματικό θάνατο, μέση κατάσταση, Παράδεισο, ῞Αδη, Κόλαση, Βασιλεία, Αἰώνια ζωή»;

Ζωή τῆς ψυχῆς μετά τό σωματικό θάνατο, ἤ ὅπως τήν ὀμομάζουν ἄλλοι «μέση κατάσταση τῶν ψυχῶν» γιά τούς ὀρθόδοξους εἶναι ἡ ζωἠ πού ζεῖ ἡ ψυχή μετά τήν ἔξοδό της ἀπό τό σῶμα μέχρι τή Δευτέρα Παρουσία, ὁπότε, μετά τήν κοινή ᾿Ανάσταση, θά λάβη τό «οἰκεῖον» σῶμα μεταμορφωμένο καί ἄφθαρτο. Τήν ὀνόμασαν αὐτή τήν κατάσταση οἱ Πατέρες «μέση κατάσταση», διότι ἡ ψυχή βρίσκεται σέ κατάσταση ἀναμονῆς καί προσμονῆς τῆς ἀναστάσεως καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου. Παραμένοντας στήν κατάσταση αὐτή ἡ ψυχή, προγεύεται τήν παραδείσια μακαριότητα ἤ τίς τιμωρίες τῆς Κολάσεως. Στή μέση κατάσταση δηλαδή οὔτε οἱ δίκαιοι ἀπολαμβάνουν ὅσα θά ζήσουν καί θά ἀπολαύσουν στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, οὔτε οἱ ἀμετανόητοι ἁμαρτωλοί ὑφίστανται τήν τέλεια κόλαση.
Σέ πολλά πατερικά κείμενα πού εἶναι σχετικά μέ τήν ἐσχατολογία παρατηροῦμε νά γίνεται διάκριση ἀνάμεσα στόν Παράδεισο καί στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί ἀνάμεσα στόν ῞ᾼδη καί στήν Κόλαση.

Τά θαύματα τῆς προσευχῆς – Θά σωθοῦμε, διά τῆς ζωντανῆς προσευχῆς

TA ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

ΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζει ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλυτέρους ἁγίους τῆς πίστεώς μας, ὁ ἔνδοξος προφήτης Ἠλίας.

Ἔζησε πρὸ Χριστοῦ, ἀλλὰ εἶναι καὶ «ὁ δεύτερος πρόδρομος τῆς παρουσίας Χριστοῦ» (ἀπολυτ.). Εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον δημοφιλεῖς ἁγίους· πολλοὶ φέρουν τὸ ὄνομά του, σὲ πολλὲς κορυφὲς εἶνε κτισμένα ἐκκλησάκια ἐπ᾿ ὀνόματί του, καὶ πολλὰ χωριὰ ἑορτάζουν τὴ μνήμη του. Νὰ διηγηθοῦμε τὸν βίο του; Χρειάζεται ὥρα κ᾿ ἐσεῖς δὲν ἔχετε τώρα πολλὴ ἀντοχή. Γιὰ νὰ μὴ σᾶς κουράζω, θὰ πῶ μερικὰ πράγματα οὐσιώδη ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ προφήτου Ἠλιού. Θ᾿ ἀναφέρω τρία θαύματα, ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ ἔκανε.

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ: Ὡφέλιμες Διηγήσεις - 14 χειρόγραφα κείμενα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου

Κυκλοφόρησε το βιβλίο:

«ΩΦΕΛΙΜΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ» 

Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου

 

Στο βιβλίο θα διαβάσετε δεκατέσσερα περιστατικά που περιγράφει ο Άγιος Γέροντας, σε ιδιόχειρες σημειώσεις του, που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας. 

Από τον πρόλογο του βιβλίου:
Γράφει ο Ιερομόναχος Παΐσιος, Πνευματικός της Γυναικείας Ι.Μ. Αγίου Ιλαρίωνος Αριδαίας
 
Ήταν, θυμάμαι, Νοέμβριος του 1975. Είχαν περάσει λίγοι μήνες που είχα γίνει καλόγερος, και καθώς ανέβαινα από τη μονή Σταυρονικήτα στην Αθωνιάδα Σχολή, πέρασα - όπως συνήθιζα - από το καλυβάκι του Τιμίου Σταυρού, του πατρός Παϊσίου.
Εκεί βρήκα τον Γέροντα να κάθεται στο ασκητικό του κελλάκι και να γράφη. Έγραφε ασταμάτητα, οπότε κάποια στιγμή τον ρωτώ με το φτωχό μου το μυαλό:« Καλά, Πάτερ, δεν σκέφτεσθε καθόλου;»

Τό μήνυμα τῆς ἡμέρας

Πρέπει πάντοτε να είμαστε προσεκτικοί στο να ευαρεστούμε τον Κύριο με κάθε μας έργο ή σκέψη. Ναι, ακόμα και με τις σκέψεις. Κάθε έργο που κάνουμε σ' αυτό τον κόσμο είναι έργο Θεού.

Γέροντας Θαδδαίος

http://epanosifi.blogspot.gr/2016/07/blog-post_438.html

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 28-07-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις των Αποστόλων κεφ. στ΄ 1 - 7

στ΄ 1 - 7  

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον κεφ. Ιγ΄ 36 - 43

Ιγ΄ 36 - 43

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Σε περίπτωση αδυναμίας ανάγνωσης των αναγνωσμάτων ακολουθήστε
τα επόμενα δύο βήματα:
1. πατήστε ΔΕΞΙ ΚΛΙΚ στην κάθε εικόνα

2. επιλέξτε ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΡΤΕΛΑ

Τά δύο εἶδη κενοδοξίας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τά δύο εἶδη κενοδοξίας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 05-07-2016
(Κήρυγμα στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Ρῶσο, Προκόπι Εὐβοίας)

http://HristosPanagia3.blogspot.gr

Ἀδημοσίευτες ἐμπειρίες μέ τόν Ἅγιο Γέροντα Παΐσιο.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Έχοντας γνωρίσει και συναναστραφεί, όσο μου ήταν δυνατό, τον Γέροντα Παΐσιο κατά τα τέσσερα τελευταία  χρόνια της επίγειας ζωής του, το καλοκαίρι εκείνο του 1994, πληροφορήθηκα αρκετές μέρες μετά την 12η Ιουλίου για τον θάνατο του, αφού άλλωστε ο ίδιος είχε αφήσει οδηγίες να μην ανακοινωθεί τίποτα για τουλάχιστον τέσσερις μέρες.

Ήταν γεγονός ότι από το πρώτο λεπτό της αλησμόνητης και πρωτόγνωρης συνάντησης μου μαζί του το 1990, είχα αγκιστρωθεί πνευματικά επάνω του (όπως και αμέτρητοι άλλοι) διότι βρήκα ακριβώς αυτό που έψαχνα εναγωνίως, συνειδητά και ασυνείδητα, σύμφωνα με το «έρχου και ίδε» που μου απηύθυνε από την εφηβεία μου, με τον τρόπο του το Περιβόλι της Παναγίας.  Έκτοτε, βίωσα πριν και μετά το θάνατο του Οσίου Αυτού, πολλά αξιοθαύμαστα γεγονότα που με ανάθρεψαν εξ αρχής και έκτοτε με συντηρούν.

Ερήμην δίκη και καταδίκη του π.Σάββα Λαυριώτη από την Ι.Μ.Μεγίστης Λαύρας

ἐν Ἀγίῳ Ὄρει τῇ 13/26-7-2016

Σύναξις Άρχαγγέλου Γαβριήλ, Στεφάνου Σαββαΐτου

Ὁ διωγμὸς τῶν ὀρθοδόξων μοναχῶν ἐντὸς τοῦ Ἁγ. Ὄρους πλέον κλιμακώνεται. Ἐχθὲς ἔλαβε χώρα στὴν Ἱ.Μ.Μ. Λαύρας ἡ -ἐρήμην- δίκη τοῦ ὁμολογητοῦ μοναχοῦ Σάββα.

Ἐρήμην διότι, ἐνῶ ἀπαιτεῖτο ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ ἐν λόγῳ μοναχοῦ κοντὰ στὸν ἀσθενοῦντα πατέρα του (ἒχοντος καρκῖνο τελικοῦ σταδίου), οἱ διοικοῦντες, καίτοι ἐγνώριζαν τὸ πρόβλημα, ἐπροχώρησαν ἐσπευσμένα στὴν ἐν ἀπουσίᾳ τοῦ κατηγορουμένου δίκη-καταδίκη του.