Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Τρίτης 05-09-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Β΄ κεφ. η΄ 7 - 15

η΄ 7 - 15

Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. ΚΓ΄ 29 - 39

ΚΓ΄ 29 - 39

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ο άγιος Νεκτάριος θεραπεύει την μικρή Βαρβάρα

Στο θάλαμο 2 του δεύτερου ορόφου, εκεί στο Αρεταίειο, όπου ο Άγιος Νεκτάριος άφησε την τελευταία του πνοή, καίει σήμερα διαρκώς ένα καντήλι μπρος στην πάνσεπτη εικόνα του.
Καθημερινά περνούν από κει πλήθος πιστών, κυρίως αρρώστων, οι οποίοι στέκονται για λίγο και νοερά αφήνουν τους στεναγμούς της καρδιάς τους, σαν μια θερμή ικεσία προς τον φιλάνθρωπο άγιο. Και κείνος φαίνεται να συγκατανεύει. Τους δίνει κουράγιο με το ιλαρό του βλέμμα και ενισχύει την πίστη τους. Τους θυμίζει ότι και ο ίδιος πόνεσε ψυχικά και σωματικά αλλά ενισχυόταν πάντα από την αδιάκοπη επαφή του με το Θεό.

Ώστε, λοιπόν, σε τίποτα δεν ωφελούν οι προσευχές;

ΠΟΤΕ ΕΙΣΑΚΟΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΑΣ;

 

Ώστε, λοιπόν, σε τίποτα δεν ωφελούν οι προσευχές;

Ωφελούν και πολύ μάλιστα, αλλά, όταν κι εμείς βοηθάμε. Θυμηθείτε τον εκατόνταρχο Κορνήλιο, που αξιώθηκε να γνωρίσει την αληθινή πίστη, επειδή «έδινε πολλές ελεημοσύνες και προσευχόταν αδιάλειπτα στο Θεό».

Θυμηθείτε και τη δίκαιη Ταβιθά, που «έκανε πολλές αγαθοεργίες και ελεημοσύνες» και, όταν πέθανε, αναστήθηκε με την προσευχή του αποστόλου Πέτρου.

Ο Μωϋσής πρότυπο πνευματικής τελειότητος

Δεν μπορεί κανείς να δη την ασκητική ζωή και την μυστική θεολογία που βιώθηκε στο Σιναίο όρος, αν δεν εξετάση τον βίο και την πολιτεία του Μωϋσέως, που συνδέθηκε στενώτατα με το όρος Σινά. Είναι δε γνωστό από τα ασκητικά κείμενα των οσίων Πατέρων ότι πολλές φορές αντιπαραβάλλεται ο βίος και τα έργα του Μωϋσέως με την πορεία των μεγάλων ασκητών και των μεγάλων θεολόγων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Άλλωστε, η διάβαση των Εβραίων δια της Ερυθράς θαλάσσης και η πορεία τους προς την γη της Επαγγελίας, δια της ερήμου, κατέχει βασική θέση μέσα στην ασκητική γραμματεία, γιατί είναι πρότυπο της πορείας του Χριστιανού από την γη των παθών στην έρημο της απαθείας και την είσοδό του στην γη της επαγγελίας, δηλαδή στην κατά Χάριν θέωση. Η προσωπικότητα του Προφήτου Μωϋσέως, ως καθοδηγητού σε αυτήν την πορεία, σε πολλά θεολογικά και ασκητικά κείμενα θεωρείται τύπος του πνευματικού πατέρα, που έχει αναλάβει την υπεύθυνη και σταυρική διακονία να καθοδηγή τα πνευματικά του παιδιά στην ένωσή τους με τον Θεό.

4 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Βάβυλα και οι συν αυτώ, Προφήτου και Θεόπτου Μωϋσή, των Αγίων Κέγουρου, Σεκενδίνου, Σεκένδου και της μητρός αυτών Ιεροσαλήμ, Βαβύλα διδασκάλου, Ερμιόνης, Θεοτίμου και Θεοδούλου, Πετρωνίου, Χαριτίνης, Σαρβήλου, των Αγίων Κεντυρίωνος, Θεοδώρου, Αμμιανού, Ιουλιανού και Ωκεανού, Θαθουήλ και Βεβαίας, Ανθίμου του νέου Ασκητή, των Αγίων 3608 Μαρτύρων.

Ὁ Ἅγιος Βαβύλας ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ

Ὁ Ἅγιος Βαβύλας ἔζησε κατὰ τὰ χρόνια ποὺ αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Νουμεριανός, ὁ ὁποῖος δολοφόνησε τὸν γιὸ τοῦ βασιλιὰ τῶν Περσῶν τὸν ὁποῖο κρατοῦσε αἰχμάλωτο.
Τὴν ἐνέργεια αὐτὴ ὁ ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας Βαβύλας τὴν ἀποδοκίμασε ἔντονα. Καὶ ὅταν κάποια στιγμὴ θέλησε ὁ Νουμεριανὸς νὰ παρακολουθήσει τὴν λειτουργία στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἀντιοχείας, τοῦ ἀπαγόρευσε τὴν εἴσοδο λέγοντάς του ὅτι στὸ ναὸ δὲν ἔχουν θέση κοινοὶ ἐγκληματίες σὰν αὐτόν. Ὁ αὐτοκράτορας ὀργισμένος διέταξε νὰ τὸν συλλάβουν καὶ νὰ τὸν φυλακίσουν.
Τὴν ἑπομένη ἡμέρα τὸν ἀποκεφάλισαν. Τρεῖς μαθητὲς τοῦ Βαβύλα ἔτρεξαν νὰ τοῦ συμπαρασταθοῦν. Συνελήφθησαν καὶ αὐτοί, καὶ ἀποκεφαλίστηκαν ἀφοῦ δὲν δέχτηκαν νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ἱεραρχίας τῷ φωτὶ ἀπαστράπτων, δικαιοσύνης φυτοκόμος ἐδείχθης, ἀποτεμὼν τὴν ἄκανθαν τῆς πλάνης ἀληθῶς· ὅθεν τῶν αἱμάτων σου, φοινιχθεῖς ταῖς ῥανίσι, τῷ Χριστῷ παρέστηκας, ἀνακράζων Βαβύλα· Ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδὶα Ἰησοῦ· ὅθεν προσδέχου, ἡμᾶς ὡς ηὐδόκησας.



Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Μεγαλεῖα πίστεως ἐν τῇ καρδίᾳ, περιθεὶς ἐφύλαξας, Ἱερομάρτυς Βαβύλα, μὴ δειλιάσας τὸν τύραννον, Χριστοῦ θεράπον· διὸ ἠμᾶς φύλαττε.

Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Κυριακής 04-09-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ’ αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθνετε γιά νά διαβάσετε.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. ιε΄ 1 - 11

ιε΄ 1 - 11


Ευαγγέλιον: Κατά Ματθαίον Κεφ. ΙΘ΄ 16 - 26

ΙΘ΄ 16 - 26



Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΑΝΤΑ.

Θέλω να βρίσκομαι πιο συχνά στην εκκλησία, γιατί βρίσκω την ψυχική μου γαλήνη.

Οι μορφές των Αγίων με κάνουν να νιώθω ευτυχισμένη Κοντά τους, ξεχνώ την αναπηρία μου, είμαι χαρούμενη.

Νιώθω τη δύναμη της ψυχής μου να ξεπερνά το σώμα μου.

Κοιτώντας τις εικόνες που είναι λουσμένες από ένα δυνατό φως που δεν είναι ηλεκτρικό ούτε ηλιακό, μα είναι τόσό γλυκό που γλυκαίνει την καρδιά μου, με κάνει να αγαπώ ακόμα και τους εχθρούς.

Θα ήθελα να φροντίζω την εκκλησία για να ευχαριστήσω Τον Κύριο για όλα τα καλά που έκανε για μένα και να μου δίνει Θεία Φώτιση που καθαρίζει το μυαλό μου από τις αμαρτίες.

Αυτό με κάνει ταπεινή και αγνή σαν την καρδιά μωρού παιδιού.

Κάθε κερί που ανάβω είναι μια φλόγα ελπίδας, κάθε καντήλι που καίει μου διώχνει τα ελαττώματα και στη θέση τους βάζει προτερήματα.

Στο μυαλό μου έρχονται συνέχεια προσευχές για το μεγαλείο της αληθινής αγάπης Του Κυρίου.