Ἡ ψηλάφηση τοῦ Θωμᾶ ἀπόδειξη τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ψηλάφηση τοῦ Θωμᾶ ἀπόδειξη τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 12-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου 

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης 

http://hristospanagia3.blogspot.com

 

Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου τὸ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Ἀναστάσεως, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου τὸ ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς τῆς Ἀναστάσεως, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 11-5-2024, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἡ ἐπερχόμενη παιδαγωγία τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ δική μας στάση ἀπέναντι στὸ κακό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἠ τελευταία ἀπάτη τοῦ διαβόλου, Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορ.-Ἁόρατος πόλεμος, 12...

Τὸ βαθύτερο νόημα τῆς Ἀναστάσεως

Τὸ βαθύτερο νόημα τῆς Ἀναστάσεως

Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν, Δρος Θεολογίας

Ὅλα τὰ γεγονότα ποὺ ἁπαρτίζουν τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας δὲν θὰ εἶχαν καμμία ἀξία ἐὰν δὲν ὑπῆρχε ἠ Ἀνάσταση. Ἡ Ἀνάσταση εἶναι αὐτὴ ποὺ τὰ καταξιώνει ὅλα, ἀκόμη καὶ αὐτὴν τὴν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου. Καὶ τοῦτο διότι ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ σήμανε καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο ὅπου εἶχε εἰσέλθη μετὰ τὴν πτώση τῶν πρωτοπλάστων.

«Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας...». Ἐπάτησε καὶ θανάτωσε τὸν θάνατο ὁ Θεάνθρωπος Κύριος. Πῶς, ὅμως, πάτησε τὸν θάνατο καὶ γιατὶ οἱ ἄνθρωποι συνεχίζουν νὰ πεθαίνουν;

Ἔλαβε πάνω στὸν Σταυρὸ τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, τὶς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων καὶ τὶς θανάτωσε. Καὶ ἔτσι ὁ ἄνθρωπος ἔχει πλέον τὴν δύναμη καὶ τὴν δυνατότητα νὰ μὴν εἰσέρχεται στὸν αἰώνιο θάνατο ποὺ ἐπιφέρει ἡ ἁμαρτία, ἀλλὰ νὰ μετέχῃ στὴν Ἀνάσταση. Αὐτὸ εἶναι τὸ βαθὺ νόημα τοῦ «θανάτῳ θάνατον πατήσας», ὅτι πάτησε καὶ νίκησε τὸν θάνατο ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ὄχι τὸν βιολογικὸ θάνατο.

Ἡ ἁμαρτία γεννᾶ τὸν θάνατο, διότι ὡς παρακοὴ στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀποκόπτει ἀπὸ τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς ποὺ εἶναι Αὐτὸς ὁ Θεός «ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή» (Ἰωάν. 11, 25). Ἀνάσταση εἶναι ἡ μετάνοια καὶ ἡ ἐπανένωση μὲ τὸν Θεάνθρωπο. Ὅταν ἀπομακρύνεται καὶ βγαίνει ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς ἁμαρτίας ὁ ἄνθρωπος, ἀνασταίνεται, ἵσταται, πλέον, ἔξω ἀπὸ τὸν χῶρο τοῦ θανάτου.

Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις

ια΄. Εὐλάβεια σέ ἱερωμένους

Οταν ἤ­μου­να στρα­τι­ώ­της στήν Ἀ­θή­να, ὅ­ποι­ον ἔ­βλε­πα στόν δρό­μο, ἔ­λε­γα “Κα­λη­μέ­ρα”, “Καλη­­σπέ­ρα”, (ἀλλ᾽ αὐ­τοί) δέν μέ μι­λοῦ­σαν. Τό εἶχα πα­ρά­πο­νο, για­τί λέ­ω “ἐ­μεῖς στό χω­ριό μας λέ­με “Κα­λη­μέ­ρα”, “Κα­λη­σπέ­ρα”, “Χαί­ρε­τε”, “γειά σας”, ἐ­δῶ;”.

»Εἶ­πα, λοι­πόν, στόν συν­ταγ­μα­τάρ­χη μου, αὐ­τός ἦ­ταν ἅ­γιος ἄν­θρω­πος, καί μοῦ λέ­ει: “Ἄ­κου­σε νά σοῦ πῶ, παι­δί μου. Ἐ­δῶ, παι­δί μου, δέν λέ­νε “Χαί­ρε­τε”, ἐ­κτός ἄν εἶ­ναι κα­νέ­νας γνω­στός, ὅ­πως εἴμα­στε ἐ­μεῖς γνω­στοί, κα­νέ­νας Ἱ­ε­ρέ­ας, κα­νέ­νας γνωστός μας ἄν­θρω­πος”.

»Κά­πο­τε, ἐ­κεῖ στήν Ἁ­γί­α Τριά­δα Πει­ραι­ῶς, ἀ­πέ­ναν­τι, βλέ­πω ἀ­πό μα­κριά ἕ­ναν πα­πά καί τοῦ κά­νω ὑ­πό­κλι­ση, αὐ­τός μοῦ κά­νει νό­η­μα “ἔ­λα–ἐ­δῶ, ἔ­λα–ἐ­δῶ”. “Πά­τερ μου, πῶς νά ᾽ρθῶ; ἐ­δῶ εἶ­ναι λε­ω­φό­ρος, θά μέ κό­ψουν τά αὐ­το­κί­νη­τα” –ἔρ­χον­ταν ἀ­πό τόν Ἅ­γιο Βα­σί­λει­ο ἀ­πά­νω, ἔρ­χον­ταν ἀπ᾽ τήν Τερ­ψι­θέ­α τά τράμ καί τά αὐ­το­κί­νη­τα– “θά μέ κό­ψουν τά αὐ­το­κί­νη­τα”. “Μή φο­βᾶ­σαι, λέ­ει, ἔ­λα”. Τε­λι­κά μέ δυ­σκο­λί­α πέ­ρα­σα, κόν­τε­ψαν νά μέ κό­ψουν, ἕ­να μέ πά­τη­σε στό πα­πού­τσι. Πῆ­γα, λοι­πόν, ἔ­βα­λα με­τά­νοι­α, τοῦ φί­λη­σα τό χέ­ρι. Μοῦ λέ­ει:

— Ὅ­ταν βλέ­πης πα­πά, νά τοῦ φι­λή­σης τό χέ­ρι, γιά νά παίρ­νης εὐ­λο­γί­α. Τοῦ λέ­ω:

— Πά­τερ, καί ἐ­μεῖς εἴ­μα­στε ἀ­πό οἰ­κο­γέ­νεια πνευ­μα­τι­κή καί τό σό­ϊ μας ἀ­πό γε­νε­ές γε­νε­ῶν ἦ­ταν ὅ­λο ἱ­ε­ρο­μό­να­χοι στήν Μι­κρά Ἀ­σί­α.

»Κά­πο­τε, ἐρ­χό­μου­να ἀ­πό τήν Ἀ­νω­τέ­ρα Στρα­τι­ω­τι­κή Δι­οί­κη­ση, εἶ­χα πά­ει κά­τι ἔγ­γρα­φα, καί κά­τω στόν ἠ­λε­κτρι­κό στό Μο­να­στη­ρά­κι βλέ­πω τόν μα- ­κα­ρί­τη, τόν ἀ­εί­μνη­στο τόν Δε­σπό­τη τῶν Κα­λα­βρύ­των τόν Γε­ώρ­γιο. Ἐ­γώ τόν γνώ­ρι­σα, εἶ­χε αὐ­τός τό ἐγ­κόλ­πιο ἀ­πό μέ­σα, ἀλ­λά ἐ­γώ τόν γνώ­ρι­σα, για­τί πή­γαι­να στήν ἐκ­κλη­σί­α στό Ἱ­ε­ρό καί τόν γνώ­ρι­σα ὅ­ταν ἦ­ταν στόν Πει­ραι­ᾶ πρίν γί­νη Δε­σπό­της. Λέ­ω, “θά μπῶ καί ἐ­γώ στό τραῖ­νο νά πιά­σω μιά θέ­ση, νά τήν προ­σφέ­ρω στόν Δε­σπό­τη”, ἄν καί ντρε­πό­μου­να νά σπρώ­ξω τόν κό­σμο νά μπῶ μέ­σα στό τραῖ­νο. Μπῆ­κα τε­λι­κά μέ­σα, βρῆ­κα μιά θέ­ση, κά­θο­μαι, ὁ Δε- σπό­της πῆ­γε νά πια­στῆ ἀ­πό κά­τι λου­ριά πού εἶ­χε ἐ­κεῖ καί κόν­τε­ψε νά πέ­ση πά­νω στόν κό­σμο καί λέ­ει ὁ εἰ­σπρά­κτωρ: “Μί­α θέ­ση γιά τόν Δέ­σπο­τα”. Μί­α κυ­ρί­α εἶ­χε δύ­ο μι­κρά τό ἕ­να ἀ­πό δε­ξιά τό ἄλ­λο ἀ­πό ἀ­ρι­στε­ρά. Λέ­ει (ξα­νά ὁ εἰ­σπρά­κτωρ) :

— Μαν­τάμ–μαν­τάμ, σέ πα­ρα­κα­λῶ, μιά θέ­ση γιά τόν Δέ­σπο­τα.

— Τήν πλη­ρώ­νω ἐ­γώ, κύ­ρι­ε εἰ­σπρά­κτορ, τήν θέ­ση, τοῦ ἀ­πάν­τη­σε.

— Ἔ! βάλ­το τό ἕ­να τό παι­δά­κι πά­νω στήν πο­διά σου, τῆς λέ­ει, νά κα­θή­ση καί ὁ Δέ­σπο­τας.

— Δέν πει­ρά­ζει, δέν πει­ρά­ζει, εἶ­πε ὁ Δε­σπό­της.

— Ὁ­ρί­στε, λέ­ω τό­τε ἐ­γώ, Σε­βα­σμι­ώ­τα­τε, κα­θῆ­στε.

Ἠ τελευταία ἀπάτη τοῦ διαβόλου, Αγ. Νικοδήμου Ἁγιορ.-Ἁόρατος πόλεμος, 12...

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἐγώ; Ἐσύ;

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἐγώ; Ἐσύ;

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Εἶναι συγκλονιστικός, καλοί μου φίλοι, τοῦτος ὁ λόγος τοῦ ποιητῆ: «Πλάκες ποὺ στέκατε βαριές, στὰ μνήματα καὶ στὶς καρδιές, σᾶς ἔσπασε ὁ Χριστός μου»!

Ναί, αὐτὸ ἀκριβῶς ἔκανε ὁ Χριστὸς μὲ τὴν ἀνάστασή Του. Ἔσπασε ὅλες τὶς πλάκες, ὅσο βαριὲς κι ἀσήκωτες κι ἂν ἦταν. Καὶ θὰ τὶς σπάζει πάντα, εἴτε αὐτὲς βρίσκονται στὰ μνήματα, εἴτε στὶς καρδιές μας. Δηλαδὴ μιλᾶμε γιὰ τὶς πλάκες ὅλων τῶν εἰδῶν. Μιλᾶμε καὶ γιὰ τὶς πλάκες ἐκείνων ποὺ ἤδη ἔχουν πεθάνει, ἀλλὰ κι ἐκείνων ποὺ ἀκόμη βρίσκονται στὴ ζωή.

* * *

Ἐξάλλου αὐτὸ τὸ βλέπουμε καὶ ἀπ’ τὰ ἴδια τὰ γεγονότα τῆς Ἀνάστασής Του.

Πρῶτα – πρῶτα ὄχι μόνο ἔδιωξε τὴν πλάκα ποὺ ἀσφαλῶς θὰ σκέπαζε τὸ μνημεῖο Του, ἀλλὰ ἔδιωξε κι ἐκείνη τὴ μεγάλη πέτρα ποὺ εἶχαν βάλει οἱ ἐχθροί Του στὴν πόρτα τοῦ μνημείου Του. Ἐκείνη τὴν πέτρα ποὺ προβλημάτιζε τὶς Μυροφόρες ποιὸς θὰ μπορέσει νὰ τὴν μετακινήσει, προκειμένου νὰ μποῦν μέσα στὸν τάφο καὶ νὰ Τὸν ἀλείψουν μὲ τὰ ἀρώματά τους.

Ὁ Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος διὰ τὸ θαῦμα τοῦ Ἁγίου Φωτός

Ο Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος δια το θαύμα του Αγίου Φωτός

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Είναι λυπηρό Κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι να αμφισβητούν το Άγιον Φως και το χείρον τούτου να ειρωνεύονται τη συντριπτική πλειοψηφία των Ορθοδόξων Χριστιανών που πιστεύουν στο θαύμα τούτο.

Ιδού τι γράφει ο Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος, ο μεγάλος αυτός Γέροντας της εν Χριστώ αγάπης και ομολογίας, για το για το Άγιο Φως κατά το Άγιο και Μεγάλο Σάββατο : ‘’Ο κλήρος περιήλθε λιτανεύων μετά ψαλμωδιών τρις το Άγιον Κουβούκλιον· μετά δε την λιτανείαν απεσφραγίσθη η θύρα του Ιερού Κουβουκλίου, ο δε Πατριάρχης απεκδυθείς τα αρχιερατικά άμφια και φέρων μόνον στιχάριον εισήλθεν εις τον Πανάγιον Τάφον’’*.

Κατόπιν όπως σημειώνει ‘’ηρεύνησαν Αυτόν μη φέρη μεθ’ εαυτού πυρεία. Εισελθών ανέγνωσε γονυπετής προ του Παναγίου Τάφου ευχήν δεόμενος, ίνα το ένδοθεν του Αγίου Τάφου διανεμηθησόμενον φως είη τοις μετ’ ευλαβείας αυτό λαμβάνουσιν χαρίτος περιεκτικόν’’.

Παρεπόμενα της αντιεκκλησιαστικής ειρωνίας και πολεμικής όσων αμφισβητούν το θαύμα του Αγίου Φωτός είναι και η άρνησή τους ότι, το ‘’διανεμηθησόμενον φως είη τοις μετ’ ευλαβείας αυτό λαμβάνουσιν χαρίτος περιεκτικόν’’.

Και συνεχίζει ο Γέροντας Φιλόθεος ως ακολούθως : ‘’Ήδη βαθεία σιγή διαδέχεται τους προ μικρού τας αχανείς του Ναού διαστάσεις δονούντας αλαλαγμούς· αγωνία άρρητος καταλαμβάνει σύμπαντας τους όχλους των προσκυνητών. Μόλις λεπτά τινά παρέρχονται, και αίφνης βοή συμμιγής, ή ιαχή ουρανομήκης συνταράσσει τα νεύρα ακόμα, σείουσα τους θόλους του Ναού…

Η ἀλλοίωση τῆς Ἱ. Παράδοσης- Χωρίς πίστη δέν ζοῦμε, Ἀγ. Παϊσίου, 12-5-20...

Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Κατά Ιωάννην, κεφάλαιο Κ΄, εδάφια 19-31

19 Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. 20 Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. 21 Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. Καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. 22 Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· 23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται.

24 Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ' αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς. 25 Ἒλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. 26 Καὶ μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ' αὐτῶν. Ἒρχεται ὁ ᾿Ιησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν. 27 Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. 28 Καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. 29 Λέγει αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες.

30 Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· 31 ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι ᾿Ιησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

19 Και η μαρτυρία αυτή της Μαρίας επιβεβαιώθηκε την ίδια ημέρα· διότι όταν βράδιασε την ημέρα εκείνη, την πρώτη της εβδομάδας, και ενώ οι μαθητές ήταν μαζεμένοι σε ένα σπίτι και είχαν τις θύρες κλειστές, επειδή φοβούνταν τους άρχοντες των Ιουδαίων, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους είπε: «Ας είναι ειρήνη σε σας».

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς τοῦ Θωμᾶ. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Ε΄, εδάφια 11-21

12 Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος· 13 τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός· 14 μᾶλλον δὲ προσετίθεντο πιστεύοντες τῷ Κυρίῳ πλήθη ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, 15 ὥστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν. 16 Συνήρχετο δὲ καὶ τὸ πλῆθος τῶν πέριξ πόλεων εἰς Ἱερουσαλὴμ φέροντες ἀσθενεῖς καὶ ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες.

17 Ἀναστὰς δὲ ὁ ἀρχιερεὺς καὶ πάντες οἱ σὺν αὐτῷ, ἡ οὖσα αἵρεσις τῶν Σαδδουκαίων, ἐπλήσθησαν ζήλου 18 καὶ ἐπέβαλον τὰς χεῖρας αὐτῶν ἐπὶ τοὺς ἀποστόλους, καὶ ἔθεντο αὐτοὺς ἐν τηρήσει δημοσίᾳ. 19 Ἂγγελος δὲ Κυρίου διὰ τῆς νυκτὸς ἤνοιξε τὰς θύρας τῆς φυλακῆς, ἐξαγαγών τε αὐτοὺς εἶπε· 20 πορεύεσθε, καὶ σταθέντες λαλεῖτε ἐν τῷ ἱερῷ τῷ λαῷ πάντα τὰ ῥήματα τῆς ζωῆς ταύτης. 21Ἀκούσαντες δὲ εἰσῆλθον ὑπὸ τὸν ὄρθρον εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκον.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

12 Στο μεταξύ με τα χέρια των αποστόλων γίνονταν συνεχώς πολλά εκπληκτικά και εξαιρετικά θαύματα, που επιβεβαίωναν ότι η διδασκαλία τους ήταν αληθινή και προκαλούσαν κατάπληξη στον λαό. Και όλοι οι πιστοί μαζί με μια καρδιά μαζεύονταν στη στοά του Σολομώντος. 13

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ, 12-5-2024

ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ-ΟΡΘΡΟΣ-ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ, 12-5-2024

https://www.youtube.com/live/CrFiprLgNno?si=FiYrewzwou-K799j

Ὕμνος στὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης, ὁ Εὐαγγελιστής,υἱός Ζεβεδαίου τοῦ ἁλιέως,

νεαρὸς βλαστὸς ἦταν, ὅταν συνάντησε τὴ θερμουργὸ ἀγάπη, τὸν Ἰησοῦ.

Ὁ πιὸ πιστὸς φίλος τοῦ Χριστοῦ,ἁγνή, παρθένος ψυχή,

ψυχὴ ἁγνὴ καὶ ἀγαπῶσα διορατική, ἡρωική.

Ἀποκάλυψε ἄρρητες ὁράσεις,αἴροντας τὴ σφραγίδα ποὺ σφράγιζε τὴν αἰωνιότητα.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶδε τὸ πεπρωμένο τοῦ κόσμου, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μέχρι τὸ τέλος!

Κήρυξε τὴν Ἀγάπη καὶ μὲ Ἀγάπη πορεύθηκε μέσα στὸν κόσμο.

Ὣς τὸν θρόνο τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ ἀνυψώθηκε ἀπὸ τὴν Ἀγάπη.

12 Μαΐου. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (Β΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΤΟΥ ΘΩΜΑ). «Τὰ ἐγκαίνια τῆς (καθ᾿ ἑβδομάδα ἀνακυκλουμένης) ἑορτῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀναστάσεως καὶ ἡ τοῦ ἀποστόλου Θωμᾶ σωτήριος ὁμολογία». Ἐπιφανίου ἐπισκόπου Κωνσταν τίας Κύπρου (†403), Γερμανοῦ Κων/πόλεως (†740). Θεοδώρου ὁσίου τοῦ ἐν Κυθήροις. Ἑωθινὸν α΄. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τῆς Κυριακῆς (Πρξ. ε´ 12-20).

Πραξ. 5,12         Διὰ δὲ τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ λαῷ πολλά· καὶ ἦσαν ὁμοθυμαδὸν ἅπαντες ἐν τῇ στοᾷ Σολομῶντος·

Πραξ. 5,12                Με τα χέρια δε των Αποστόλων εγίνοντο πολλά και μεγάλα θαύματα, που επιμαρτυρούσαν την αλήθειαν του κηρύγματός των και επροκαλούσαν κατάπληξιν στον λαόν. Και ήσαν όλοι με μια καρδιά και με μια γνώμη εις την στοάν του Σολομώντος.

Πραξ. 5,13         τῶν δὲ λοιπῶν οὐδεὶς ἐτόλμα κολλᾶσθαι αὐτοῖς, ἀλλ᾿ ἐμεγάλυνεν αὐτοὺς ὁ λαός·

Πραξ. 5,13                Από δε τους άλλους, που είχαν πιστεύσει, κανείς δεν ετολμούσε να τους πλησιάση και να ανακατευθή με θάρρος μαζή των, αλλά ο λαός τους ετιμούσε και τους εδόξαζε.