Tό ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα της Δευτέρας 30-05-11

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανό. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ».
Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.
Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2011.
Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Πράξεις Των Αποστόλων κεφ. ιζ΄ 1 - 9

ιζ΄ 1 - 9

Ευαγγλειον: Κατά Ιωάννην Κεφ. ΙΑ΄ 47 - 54

ΙΑ΄ 47 - 54

Εὐχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει ἐκπονήσει ὁ μακαριστός Θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο_Ἁγίου Πορφυρίου_mp3

 Π. Σάββας 2011-05-22_Ἡ ἀγωγή τῶν παιδιῶν στό σχολεῖο_Ἁγίου Πορφυρίου_mp3

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-05-2011 (Σύναξη σέ γονεῖς στό ἀρχονταρίκι).
Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

Ἡ στροφή τῆς ψυχολογίας στό χῶρο τῆς δαιμονικῆς ἐξαπατήσεως

Η ΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΩΣ

27 05 2011

ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ

Η ΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΩΣ

 τῆς κας Λυγερῆς Μελᾶ,

ψυχολόγου Μaster Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Αθηνῶν καί πτυχιούχου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς

Σέ αὐτή τήν ὁμιλία μέ θέμα «Ἀποκρυφισμός καί ψυχανάλυση, ἡ στροφή τῆς ψυχολογίας στό χῶρο τῆς δαιμονικῆς ἐξαπατήσεως», ἡ κυρία Λυγερή Μελᾶ, ψυχολόγος μέ Master Ψυχολογίας ἀπό τό Πανεπιστήμιο Αθηνῶν καί πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, μᾶς ἀναπτύσσει σέ ποιό βαθμό ἡ ψυχολογία καί ἡ ψυχοθεραπεία ἐπηρεάζονται ἀπό τόν ἀποκρυφισμό καί μέ ποιό τρόπο κινήματα ὅπως ἡ ψυχανάλυση τοῦ Σίγκμουντ Φρόϋντ, ἡ ἀναλυτική ψυχολογία τοῦ Κάρλ Γιούνγκ καί ἡ ὑπερπροσωπική ψυχολογία συνδέονται μέ τόν ἑβραϊκό μυστικισμό, τήν ἐπίκληση πνευμάτων καί τίς διδασκαλίες τῆς Καμπάλα.

http://www.im-glyfadas.gr/01/01/01010099.asp

http://egolpio.wordpress.com/2011/05/27/pshologia_apokrufismos/

H ευχαριστία στον Θεό κατά την προσευχή(Αγ.Γρηγορίου Νύσσης)

 Τονίζει ο Αγ. Γρηγόριος Νύσσης, τα εξής πολύ σημαντικά για την ευχαριστία που πρέπει να αποδίδουμε στο Θεό κατά την προσευχή:
«Η Θεία χάρη μας εφοδίασε με άφθονα, κάθε είδους αγαθά, και για ν’ ανταποδώσουμε όλα όσα λάβαμε έχουμε αυτό μόνο, να προσπαθούμε να ξεπληρώσουμε τον Ευεργέτη μας με την προσευχή και την ευχαριστία.
Στοχάζομαι, λοιπόν, ότι κι αν ακόμα συμπαρατείνουμε σε όλο το μάκρος της ζωής μας τη συνομιλία μας με το Θεό με ευχαριστία και προσευχή, μας απομένει τόσο ακόμα για να εξοφλήσουμε τον Ευεργέτη, όσο εάν ούτε καν είχαμε προθυμοποιηθεί να κάνουμε αρχή της αντιπροσφοράς σ’ Αυτόν!
Το διάστημα του χρόνου το διαιρούμε σε τρία μέρη: Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η ευεργεσία του Θεού γίνεται αντιληπτή στα τρία αυτά στάδια.
Αν αναλογιστείς το παρόν, σ’ αυτό είναι που ζεις. Αν αναλογιστείς το μέλλον, Εκείνος είναι η ελπίδα των προσδοκιών σου. Αν αναλογιστείς  το παρελθόν, δεν θα υπήρχε βέβαια αν δεν είχες δημιουργηθεί από Εκείνον
Ευεργετήθηκες παίρνοντας την ίδια σου την ύπαρξη από Εκείνον κι αφού έγινες ευεργετήθηκες πάλι, αφού ζεις και κινείσαι μέσα σ’ Αυτόν, όπως λέγει ο Απόστολος (Πράξ. 17, 28). Από την ίδια ενέργεια εξαρτώνται κι οι ελπίδες για τα μελλοντικά. Εσύ είσαι μόνο του παρόντος κύριος.

Αγία Υπομονή

Η Αγία Υπομονή, κατά κόσμον Ελένη Δραγάση, και αργότερα, ως σύζυγος του Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου, «Ελένη η εν Χριστώ τω Θεώ αυγούστα και αυτοκρατόρισσα των Ρωμαίων η Παλαιολογίνα», ήταν κόρη του Κωνσταντίνου Δραγάση, ενός από τους πολλούς ηγεμόνες – κληρονόμους του μεγάλου Σέρβου κράλη (= βασιλιά) Στεφάνου Δουσάν. Καταγόταν από βασιλική και ευλογημένη γενιά. Στους προγόνους της συγκαταλέγονται άνθρωποι που αγίασαν (π.χ. ο Στέφανος Νεμάνια, Σέρβος βασιλέας και κτίτορας της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους = όσιος Συμεών ο Μυροβλύτης). Ο Κωνσταντίνος Δραγάσης ανέλαβε την ηγεμονία του σημερινού βουλγαρικού τμήματος της βορειοανατολικής Μακεδονίας, στην περιοχή μεταξύ των ποταμών Αξιού και Στρυμώνα.

Και η ύλη και το πνεύμα μπορεί να είναι όχημα του κακού (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Η ύλη δεν είναι από μόνη της κακή, όπως ψευδώς διατείνονται κάποιοι αιρετικοί (λ.χ. οι μανιχαίοι) και κάποιοι φιλόσοφοι. Όχι μόνο δεν είναι κακή η ύλη, αλλά επιπλέον δεν είναι το μόνο όχημα του κακού. Όπως η ύλη, έτσι και το πνεύμα μπορεί να είναι όχημα του κακού. Κάθε υλικό πράγμα είναι φθαρτό, ακόμα-ακόμα και επίφοβο, εξαιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου· όμως η ύλη δεν είναι κάτι κακό από μόνο του. Η ύλη αποσυντίθεται, είναι ανίσχυρη κι ασήμαντη σε σύγκριση με το αθάνατο πνεύμα, αλλά δεν είναι κακή. Αν ήταν κακή, θα καθιέρωνε ποτέ ο Δεσπότης Χριστός τη Θεία Μετάληψη του άρτου και του οίνου και θα ονόμαζε τον άρτο και τον οίνο Σώμα Του και Αίμα Του;

29 Μαΐου Συναξαριστής. Κυριακή του Τυφλοῦ, Θεοδοσίας Παρθενομάρτυρος, Κυρίλλου Μάρτυρα, Ὀλβιανοῦ Ἱερομάρτυρα καὶ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἀνδρός καὶ τῆς συζύγου αὐτοῦ τῶν μαρτύρων, Ρεστιτούτου Μάρτυρος, Ἀλεξάνδρου Πατριάρχου, Μαξιμίνου Ἐπισκόπου, Σισιννίου Ἱερομάρτυρα και τῶν σὺν αὐτῷ Μαρτυρίου καὶ Ἀλεξάνδρου, Μαξίμου Ἐπισκόπου, Ἱερεμίου τοῦ Δαμασκηνοῦ, Θεοδοσίας Ὁσιομάρτυρος, τῶν Ὁσίων Βότου, Φήλικος καὶ Ἰωάννου τῶν Ἐρημιτῶν, Ἐθελμπέρτου βασιλέως, Ὑπομονῆς Ὁσίας, Ἀνδρέου Νεομάρτυρος, Ἰωάννου τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ, Ἰωάννου Νάννου του νεομάρτυρος, Εὐθυμίου Ἱερομάρτυρος, Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου, Σύναξη Ὑπεραγίας Θεοτόκου «Ἐγγύηση τῶν Ἁμαρτωλῶν»

Κυριακή του Τυφλοῦ
 

  Τὸ εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς του Τυφλοῦ, ἀποτελεῖ μία ἀδιάψευστη ἀπόδειξη ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἦταν μόνο τέλειος ἄνθρωπος ἀλλὰ καὶ τέλειος Θεός.

Ὅπως διαβάζουμε στὸ Κατὰ Ἰωάννη Εὐαγγέλιον (κεφ. θ, 1 – 38), ὁ Χριστός, περνώντας μέσα ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, συναντάει ἕναν ἐκ γενετῆς τυφλό. Ὁ Κύριος, ἔκανε πυλό, ἀφοῦ ἔφτυσε στὸ χῶμα, τοῦ ἄλειψε τὰ μάτια καὶ τὸν ἔστειλε στὴν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ.
Ὁ τρόπος αὐτὸς θεραπείας, μᾶς ὑπενθυμίζει τὸν τρόπο ποὺ ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο, πλάθοντάς τον. Ὁ Θεὸς στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, πλάθει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ χῶμα, τώρα ὁ Χριστός, πλάθει τὰ μάτια τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ πάλι ἀπὸ χῶμα.
Ὁ ἴδιος Θεός! Δοκιμάζει τὴν πίστη τοῦ τυφλοῦ καὶ τὸν στέλνει στὴν κολυμβήθρα τοῦ Σιλωάμ. Σέβεται τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ζητάει τὴ δική του ἑκούσια καὶ ἐλεύθερη συμμετοχή του στὸ θαῦμα. Ὁ τυφλὸς ὅμως μὲ πίστη, ὑπακούει στὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, πηγαίνει καὶ πλένεται καὶ ἐπιστρέφει βλέποντας.

Άγιος Γερμανός επίσκοπος Παρισίων

Ό άγιος πατήρ ημών Γερμανός γεννήθηκε τον 6° αιώνα στο Ώτέν. Μετά τις σπουδές του αποσύρθηκε σε έναν συγγενή του καί επί δεκαπέντε χρόνια διήγε μαζί του βίο θεάρεστο, με άσκηση, προσευχή και ύμνους. Καθώς ή εύωδία των αρετών του απλώθηκε στην περιοχή, ο επίσκοπος του Ώτέν τον χειροτόνησε πρεσβύτερο (530), εν συνεχεία δέ ο διάδοχος εκείνου του ανέθεσε τήν ήγουμενία τής Μονής του αγίου Συμφοριανού. Ή αυστηρότητα του τον έφερνε ενίοτε σέ αντίθεση μέ τον επίσκοπο, γεγονός που του κόστισε μάλιστα μία φορά τήν φυλάκιση του. Ή πόρτα τής φυλακής άνοιξε από μόνη της, άλλά ο άγιος δεν δέχθηκε νά διαβεί τό κατώφλι, παρά μόνο αφού έλαβε εντολή.
Περί το 555, κλήθηκε στο Παρίσι από τόν βασιλιά Χιλδεβέρτο καί ορίσθηκε νά χειροτονηθεί επίσκοπος τής πόλεως. Στο νέο του αυτό αξίωμα, ο ταπεινός Γερμανός δεν άλλαξε στο παραμικρό τήν αυστηρότητα του βίου του, ούτε τήν ενδυμασία του. Μέχρι τήν τελευτή του, παρέμεινε μοναχός καί ασκητής, προσθέτοντας στήν τάση του προς τήν ευαγγελική τελειότητα τήν μέριμνα γιά τήν σωτηρία του λαού του τόν όποιο παραινούσε ακαταπόνητα. Τό κήρυγμα του έβρισκε στήριγμα περίλαμπρο στήν δωρεά τών θαυμάτων, τήν οποία ο Θεός του είχε επιδαψιλεύσει. Θεράπευε πολλούς ανήμπορους καί ασθενείς καί ελευθέρωνε τους δαιμονιζομένους, τους οποίους κρατου σε πολλές ημέρες κοντά του, προκειμένου νά προσεύχεται γι’ αυτούς. Καθώς ή φήμη του ώς θαυματουργού εξαπλώθηκε, χρησιμοποιούνταν κάθε αντικείμενο πού είχε ευλογήσει ή αγγίξει, γιά νά αποσταλεί σέ όσους δοκιμάζονταν, καί μέ τήν χάρη του Θεού εκείνοι λυτρώνονταν από τά δεινά τους. Δεν έπαυε στιγμή τις ελεημοσύνες καί αφιέρωνε σέ αυτές τό μεγαλύτερο μέρος τών πόρων τής Εκκλησίας του, όταν δέ αυτοί δεν έπαρκοΰσαν, προσέφευγε στον βασιλιά Χιλδεβέρτο, ο όποιος έτρεφε μεγάλο θαυμασμό στο πρόσωπο του από τότε πού ο άγιος τον είχε θεραπεύσει από βαρεία ασθένεια.