Οἱ ἀνεξομολόγητες ἁμαρτίες δίνουν δικαιώματα στὸν διάβολο -Ἡ γενικὴ ἐξομολόγηση θεραπεύει τὰ ψυχικὰ τραύματα , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Ἐπιτρέπεται νὰ μνημονεύουμε κεκοιμημένους οἱ ὁποῖοι ἐν ζωῇ δὲν ἐπιθυμοῦσαν νὰ ἔχουν σχέση μὲ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας; , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 

Δυστυχῶς πολλοί ἔκαναν μία δική τους, βολική θρησκεία

«Η αλήθεια είναι στην Ορθοδοξία... Υπάρχουν πολλά φώτα, που βλέπει κανείς και εντυπωσιάζεται, μα ένα είναι το φως το αληθινόν... αξίζει να λατρέψει κανείς τον μόνον αληθινόν Θεόν, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν... Οι αλήθειες του Θεού, όπως τις έχει πει, από την αρχή, αυτές είναι. Δεν υπάρχουνε άλλες αλήθειες, νέες επειδή ο κόσμος προόδεψε»

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Ένας νέος πήγε σ’ έναν σοφό γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά: Πώς είναι ο Θεός; Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.

-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;

-Και βέβαια, το πιστεύω.

-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;

-Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ἐνάντια στήν αὐθαιρεσία καί τόν αὐταρχισμό τῆς ἐξουσίας!

Ο Άγιος Νικόλαος βρισκόταν σε ένα απομακρυσμένο τμήμα της επισκοπής του, όταν κάποιοι κάτοικοι από τα Μύρα του μετέφεραν άσχημα νέα.

Ο κυβερνήτης της πόλης, Ευστάθιος, είχε καταδικάσει τρεις αθώους άντρες σε θάνατο.

Μόλις άκουσε τα νέα αυτά, ο Νικόλαος αποφάσισε να επιστρέψει αμέσως.

Φτάνοντας στα περίχωρα των Μυρών, ρώτησε κάποιους διερχόμενους αν γνώριζαν την τύχη των κρατουμένων και τον ενημέρωσαν ότι η εκτέλεση τους επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εκείνο το πρωί.

Ο Νικόλαος έσπευσε στον τόπο που πραγματοποιούνταν οι εκτελέσεις, όπου συνάντησε μεγάλο πλήθος ανθρώπων και τους τρεις θανατοποινίτες γονατισμένους, έτοιμους να δεχτούν το θανατηφόρο χτύπημα.

Τὰ παράθυρα τῆς ζωῆς μας

Τὰ παράθυρα τῆς ζωῆς μας

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Ἔχετε φανταστεῖ, καλοί μου φίλοι, τὸ σπίτι μας χωρὶς παράθυρα; Θὰ ἦταν κόλαση πραγματική! Ἔξω, ἂς ποῦμε, νὰ εἶναι ἡμέρα, χαρὰ Θεοῦ, ὁ οὐρανὸς νὰ εἶναι καταγάλανος καὶ ὁ ἥλιος νὰ καταλάμπει καὶ μέσα στὰ σπίτια μας νὰ ὑπῆρχε τὸ ἀπόλυτο σκοτάδι. Θὰ ἦταν χειρότερα καὶ ἀπ’ τὰ κελλιὰ μιᾶς φυλακῆς!

Καὶ δὲν εἶναι μόνο τὸ φῶς ποὺ φέρνουν στὸ σπίτι μας τὰ παράθυρα. Εἶναι καὶ ὁ ἐξαερισμὸς καὶ ἡ ὅλη ἀνανέωση ποὺ παρέχουν. Κι εἶναι βέβαια καὶ ἡ θέα τοῦ γύρω μας κόσμου ἀκόμη καὶ ὑπὸ δυσμενεῖς καιρικὲς συνθῆκες.

Κι ὅλα αὐτὰ ἀνάλογα βέβαια μὲ τὸ μέγεθός τους καὶ τὴ θέση στὴν ὁποία βρίσκονται. Νὰ γιατί ἀκόμη καὶ παράθυρο ἀπὸ παράθυρο διαφέρει.

* * *

Ὡστόσο τὰ παράθυρα δὲν εἶναι μόνο ἀναγκαῖα γιὰ τὰ σπίτια μας, εἶναι σαφῶς ἀπαραίτητα καὶ γιὰ τὴ ζωή μας.

Θέλουμε καὶ στὴ ζωή μας φῶς, φῶς πολύ!

Θέλουμε καὶ στὴ ζωή μας τὸ καλύτερο, τὴν ἀνανέωση!

Θέλουμε καὶ στὴ ζωή μας τὴ θέα τοῦ κόσμου στὸν ὁποῖο ζοῦμε, ὥς καὶ τῶν πέραν αὐτοῦ!

Γι’ αὐτὸ κι ἐκεῖ στὴν προσπάθειά μας νὰ τὴν φωτίσουμε (ἢ καὶ νὰ τὴν φωταγωγήσουμε), νὰ τὴν ἀνανεώσουμε, ἀλλὰ καὶ νὰ τῆς δώσουμε τὴν μεγαλύτερη δυνατὴ θέα, ἀκόμη κι ὁλοκλήρου τοῦ ὁρίζοντα ἂν γινόταν, ὅλο καὶ κάποια παράθυρα τῆς ἀνοίγουμε μικρὰ ἢ μεγάλα. Κι αὐτὴ ἡ προσπάθεια εἶναι ἀδιάκοπη, ξέρετε …

Στ’ ἀλήθεια τί ἄλλο κάνουμε μὲ τὴν μόρφωση καὶ τὴν σπουδή; Μὲ τὴν ἐπιστήμη; Μὲ τὴν τέχνη; Μὲ τὶς ἀνακαλύψεις; Ἀκόμη καὶ μὲ τὶς ἐξερευνήσεις τοῦ διαστήματος;

Ἄγιος Ἀμβρόσιος ἐπίσκοπος Μεδιολάνων

ΑΓΙΟΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΕΔΙΟΛΑΝΩΝ

7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Πυρσός ακτινοβολών άκτιστο φως, ο εν αγίοις πατήρ ημών Αμβρόσιος -το όνομα του οποίου υπενθυμίζει τη θεϊκή αθανασία!-, ήταν γόνος αρχοντικής και ισχυρής οικογένειας Ρωμαίων που είχαν ασπασθεί τον Χριστιανισμό. Γεννήθηκε το 339 στα Τρέβηρα (σημ. Τριέρ, στη Γερμανία), όπου ο πατέρας του κατείχε το υψηλό αξίωμα του επάρχου της Γαλατίας. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του επέστρεψε στη Ρώμη μαζί με τα τρία ανήλικα παιδιά της, Αμβρόσιο, Μαρκελλίνα και Σάτυρο, που επρόκειτο να τιμηθούν και τα τρία ως άγιοι της Εκκλησίας. Μία ημέρα, όταν ο Αμβρόσιος ήταν ακόμη βρέφος στην κούνια του, ένα σμήνος μέλισσες τον τριγύρισε και μπήκε μέσα στο στόμα του πριν ανεβεί στον ουρανό, προλέγοντας έτσι με αυτό το παράδοξο γεγονός την ουράνια και θεόσδοτη ευφράδειά του. Ο νεαρός Αμβρόσιος διδάχθηκε από τους καλύτερους διδασκάλους και απέκτησε λαμπρή μόρφωση· είχε ιδιαίτερη επίδοση στις επιστήμες, αλλά όλοι τον θαύμαζαν για τα ρητορικά του χαρίσματα. Μόλις ολοκλήρωσε τις νομικές σπουδές του, ο αυτοκράτορας Ουαλεντινιανός Α΄ (+375) τον διόρισε διοικητή της επαρχίας της Λιγουρίας-Αιμιλίας, που είχε πρωτεύουσα τα Μεδιόλανα (σημ. Μιλάνο) (370). Ο έπαρχος Πρόβος τού είπε τότε: «Να διοικείς σαν επίσκοπος μάλλον παρά σαν δικαστής!»· επρόκειτο ασφαλώς για παραίνεση που απλά τόνιζε την ανάγκη συμπόνιας και φιλανθρωπίας στην άσκηση της εξουσίας, αποδείχθηκε όμως στη συνέχεια άκρως προφητική. Πράγματι, με τη φρόνηση και τις αρετές του, ο νεαρός Αμβρόσιος γρήγορα κέρδισε την εμπιστοσύνη και την αναγνώριση του λαού.

Την εποχή εκείνη, παρά τους μακρόχρονους αγώνες μετά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας (325), η αίρεση του Αρείου ήταν ακόμη ισχυρή και διαιρούσε σκληρά την Εκκλησία, κυρίως την Ανατολή, όπου είχε την υποστήριξη του νέου αυτοκράτορα Ουάλη (364-378). Μετά τον θάνατο του αρειανού επισκόπου Μεδιολάνων, Αυξεντίου (373), έγινε συνέλευση στον καθεδρικό ναό για να εκλεγεί νέος επίσκοπος, αλλά ο κόσμος είχε χωρισθεί σε δύο παρατάξεις, τους ορθόδοξους και τους αρειανούς, και δεν υπήρχε προοπτική και δυνατότητα συμφωνίας.

π. Γεώργιος Μεταλληνός – Ἡ Ἐκκλησία διά τῶν Ἀγίων Της ἀγωνίζεται νά σώσει ἕναν τρόπο ζωῆς πού ὁδηγεῖ στήν θέωση. (βίντεο)

 

Είπατε ότι οι Πατέρες όταν συνέρχονται, ας πούμε σε Συνόδους, σε Οικουμενικές Συνόδους ή οπουδήποτε σε οποιαδήποτε Σύνοδο, κυρίως όμως στις Οικουμενικές, δεν αγωνίζονται να βρουν την αλήθεια, διότι πολύ σωστά ελέχθη η αλήθεια δεν είναι κάποια ιδεολογία.

Δεν αγωνίζεται η Εκκλησία δια των Αγίων Της -και εδώ είναι η πλάνη του κόσμου- να σώσει κάποια ιδεολογία, αλλά να σώσει έναν τρόπο ζωής που οδηγεί στην συγκεκριμένη και απτή πραγματικότητα που λέγεται ένωση με τον Θεό -θέωση- και που είναι ο μοναδικός στόχος, το επαναλαμβάνω, ο μοναδικός στόχος κάθε πιστού μέσα στον κόσμο. Όλα τα άλλα είναι δεύτερα και τρίτα.

Επομένως λοιπόν, το πρόβλημα των Πατέρων είναι να διατυπώσουν αυτήν την αλήθεια.

15 Δεκεμβρίου. Ἐλευθερίου ἱερομάρτυρος καὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἀνθίας (β΄ αἰ.). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἱερομάρτυρος, 15 Δεκεμβρίου (Β΄ Τιμ. α΄ 8-18).

Β Τιμ. 1,8           μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ,

Β Τιμ. 1,8                  Και, λοιπόν, μη δειλιάσης ποτέ και μη εντραπής να ομολογής την καλήν μαρτυρίαν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού· μη εντραπής ακόμη και εμέ, τον δέσμιον και φυλακισμένον δια την ομολογίαν του Χριστού, αλλά κακοπάθησε μαζή μου προς χάριν του Ευαγγελίου, σύμφωνα με την δύναμιν, που δίδει ο Θεός.

Ὁ πρῶτος ἀναρχικός εἶναι ὁ διάβολος

Ὁ πρῶτος ἀναρχικός εἶναι ὁ διάβολος, ὁ ὁποῖος ἔσπειρε τήν ἀναρχία στόν Ἀδάμ καί στήν Εὔα καί τούς εἶπε δέν χρειάζεται νά ἔχετε ἀρχή πάνω ἀπό τό κεφάλι σας. Δέν χρειάζεστε καμιά ἀρχή, ὅπως λένε οἱ ἀναρχικοί, οἱ ὁποῖοι εἶχαν κάνει ἕνα συνέδριο καί λέγανε «οὔτε θεός οὔτε ἀφέντης»… καί «τό καλύτερο σχολεῖο εἶναι αὐτό πού καίγεται»… Αὐτά εἶναι ἡ ἀναρχία.

Εἶναι μία Τροφή, πού δέν ἀρκεῖ μονάχα γι’ αὐτήν ἐδῶ τή ζωή σας, ἀλλά καί γιά νά ζῆτε Αἰώνια στόν Οὐρανό.

Καλά μου παιδιά! Ο Χριστός μας, σας αγαπά πολύ! Γι’ αυτό συχνά σας καλεί στη Θεία Μετάληψη. Μ’ αυτή, παίρνετε μέσα σας το Σώμα Του και το Αίμα Του. Είναι μία Τροφή, που δεν αρκεί μονάχα γι’ αυτήν εδώ τη ζωή σας, αλλά και για να ζήτε Αιώνια στον Ουρανό.