Ἑκούσιες καί ἀκούσιες θλίψεις-πειρασμοί, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Ἑκούσιες καί ἀκούσιες θλίψεις-πειρασμοί, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 13-2-2022

Ἀπό τήν ἀμέλεια γιά τήν πράξη σκοτίζεται ἡ γνώση, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Από την αμέλεια για την πράξη σκοτίζεται η γνώση,Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι δικαιώνονται από τα έργα τους, Φιλοκαλία τόμος Α', 23-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Περί σωτηρίας, 13-2-2022 , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Περί σωτηρίας, 13-2-2022 , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἡ παγίδα τῆς ὑπερηφανείας μέ ἀφορμή τούς ἀγῶνες, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

 Η παγίδα της υπερηφανείας με αφορμή τους αγώνες, Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι δικαιώνονται από τα έργα τους, Φιλοκαλία τόμος Α', 23-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ἡ πλάνη τοῦ ἐπαίνου, Φιλοκαλία τόμος Α', Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (Κήρυγμα)

 ΚΗΡΥΓΜΑ_ Η πλάνη του επαίνου, Τά 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι δικαιώνονται από τα έργα τους, Φιλοκαλία τόμος Α', 22-2-2022, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.com

Ὁ Ὅσιος Ἄνθιμος τῆς Χίου

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΤΗΣ ΧΙΟΥ

Ο όσιος πατήρ ημών Άνθιμος γεννήθηκε το 1869 από οικογένεια αγροτών της Χίου. Ανατράφηκε με ευσέβεια και κατά την παιδική του ηλικία η Θεοτόκος σε πολλά οράματα τού ανήγγειλε τις ευλογίες που προόριζε γι’ αυτόν. Σταμάτησε νωρίς το σχολείο για να μάθει το επάγγελμα του υποδηματοποιού. Μία ημέρα, όταν ήταν δεκαεννέα χρόνων, η μητέρα του τού εμπιστεύθηκε μια παλιά εικόνα της Παναγίας «Βοήθειας», για να τη συντηρήσουν στη Μονή των Αγίων Πατέρων Νικήτα, Ιωάννη και Ιωσήφ [20 Μαΐου], που είχε προσφάτως ιδρυθεί στο Προβάτιο Όρος από τον πατέρα Παχώμιο, έναν άγιο μοναχό ο οποίος υπήρξε και πνευματικός του αγίου Νεκταρίου Αιγίνης [9 Νοεμ.]. Ενθουσιασμένος από την ουράνια πολιτεία των μοναχών, μόλις επέστρεψε στο χωριό, έφτιαξε μια καλύβα σε απομακρυσμένο τόπο και άρχισε να ασκητεύει, απεκδυόμενος κάθε μέριμνα του κόσμου τούτου. Παρόλο που δεν εγκατέλειψε το πατρικό του, ακολουθούσε αυστηρά ό,τι του όριζε ο πατήρ Παχώμιος, ο οποίος θαυμάζοντας την υπακοή, τη σιωπή και τον ζήλο του για την προσευχή, έλεγε στους μοναχούς του: «Αυτός ο αρχάριος είναι τέλειος μοναχός… και μία ημέρα θα γίνει μέγας Πατήρ!». Η εικόνα της Παναγίας που τη φύλαξε κοντά του σε όλη τη ζωή του ήταν η μόνη του «Βοήθεια»: αυτή τον ενέπνεε στους θεάρεστους αγώνες του· αυτή τον παρηγορούσε στις δοκιμασίες και τους πειρασμούς· και, μάλιστα, άρχισε να επιτελεί θαύματα προς όφελος των γειτόνων του που τον επισκέπτονταν στο ερημητήριό του. Τέλος, αποσύρθηκε στη Μονή των Αγίων Πατέρων, αφού έλαβε το Μικρό Σχήμα με το όνομα Άνθιμος.

Ἅγιος Ἀρσένιος "Χατζεφεντής"

Κάποτε πήγαν τρεις Τούρκοι να ληστέψουν τον Χατζηεφέντη. Επειδή άκουγαν ότι τρέχει πολύς κόσμος στον Πατέρα Αρσένιο, νόμιζαν ότι θα έχει πολλά χρήματα, ενώ ο Πατήρ χρήματα ούτε έπιανε στα χέρια του. Οι ληστές λοιπόν πήγαν ημέρα Τετάρτη, για να τον βρουν σίγουρα στο κελί του, επειδή είχαν υπόψη τους ότι την Τετάρτη και την Παρασκευή έμενε έγκλειστος στο κελί του. Οι μεν δυο κλέφτες κάθισαν απ’ έξω, ο δε τρίτος, αφού μπήκε από το παράθυρο, άνοιξε τη πόρτα του κελιού του και πέρασε το ένα πόδι μέσα. Ο Πατήρ Αρσένιος, εκείνη την ώρα διάβαζε την νυχτερινή του ακολουθία και όταν άκουσε θόρυβο, έριξε μια ματιά προς τη πόρτα, την στιγμή ακριβώς που περνούσε το ένα του πόδι ο ληστής μέσα στο κελί του. Εκείνη η ματιά όμως του Πατρός Αρσενίου, λες και ήταν δυνατόν ηλεκτρικό ρεύμα, τον κοκάλωσε, όπως βρισκόταν, με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο απ΄ έξω και οπλισμένο με τα μαχαίρια και τα φυσεκλίκια του. Ο Πατήρ, μετά την ματιά εκείνη, συνέχισε την ακολουθία του ατάραχος.

Παπισμός καί ὁμοφυλοφιλία:Σχέση ἀνοχῆς ἤ ἀποδοχῆς;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 21 Φεβρουαρίου 2022

ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ: ΣΧΕΣΗ ΑΝΟΧΗΣ Ή ΑΠΟΔΟΧΗΣ;

Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς είχε πει πως «στην ιστορία της ανθρωπότητος υπάρχουν τρεις πτώσεις: του Αδάμ, του Ιούδα και του Πάπα». Ο θεοφώτιστος Γέροντας ακριβολογούσε, διότι μελετώντας κανείς την ιστορία του Παπισμού τα τελευταία χίλια χρόνια, διαπιστώνει ακριβώς αυτή την τραγική αλήθεια. Η ιστορία του Παπισμού μετά το σχίσμα του 1054 είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ηθική διαφθορά και το έγκλημα με «πρωταγωνιστές» κυρίως τους «Πάπες».

Στην ιστορία του είναι καταγεγραμμένες αμέτρητες περιπτώσεις οργίων και ηθικής διαφθοράς στα άδυτα παλάτια του Βατικανού, που συχνά επισφραγίζονταν με φρικτές δολοφονίες. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που «Πάπες» βρέθηκαν νεκροί στις αγκαλιές πορνών και έκφυλων γυναικών και ομοφυλοφίλων ανδρών. Έστω ως παράδειγμα ο διαβόητος «Πάπας» Βοργίας Αλέξανδρος ο ΣΤ' (1431-1503)! Αυτή η ηθική διαφθορά δυστυχώς και στις μέρες μας συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Αυτό αποδεικνύουν οι χιλιάδες περιπτώσεις παιδεραστίας «κληρικών», που κάθε λίγο βγαίνουν στο φως της δημοσιότητος.

Πέραν αυτών έχει δημοσιοποιηθεί επίσημα, εδώ και χρόνια, πως στο Βατικανό υπάρχει ένα πολύ ισχυρό λόμπι ομοφυλοφίλων, το οποίο παραδέχτηκε και ο ίδιος ο «Πάπας» Φραγκίσκος και είχε δηλώσει, ότι θα αντιμετώπιζε το «πρόβλημα». Φυσικά δεν είδαμε μέχρι τώρα να έχει γίνει το παραμικρό για την αντιμετώπιση της μάστιγας αυτής στο «κράτος του Θεού». Κάποιοι κάνουν λόγο για την «παντοδυναμία» αυτού του σατανικού λόμπι στην καρδιά της παπικής «Εκκλησίας», το οποίο φαίνεται να την διευθύνει! Δεν είναι προφανώς μόνον η «παντοδυναμία» του ομοφυλοφιλικού λόμπι στο Βατικανό, το οποίο δεν μπορεί να «δαμάσει» ο «Πάπας», αλλά υπάρχει και ένας άλλος λόγος, να μην έχει διάθεση να καθαρίσει τον «κόπρο του Αυγείου» από την «Εκκλησία» του. Ο λόγος είναι ότι διάκειται και ο ίδιος ευμενώς προς την ομοφυλοφιλία, την οποία μάλιστα δεν την αποκαλεί ως θανάσιμη αμαρτία, όπως την θεωρεί η Εκκλησία, αλλά ως «διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό»!

Εἰς τὴν παραβολὴν περὶ τοῦ ἀσώτου.

Εἰς τὴν παραβολὴν περὶ τοῦ ἀσώτου.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

ΑΣ

α. Ἀεὶ μὲν, ἀδελφοὶ, τὴν τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπίαν κηρύττειν ὀφείλομεν (δι' αὐτῆς γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν)· μάλιστα δὲ ἐν τούτῳ τῷ καιρῷ χρεωστοῦμεν τοῦτο ποιεῖν, διὰ τὴν κοινὴν ὠφέλειαν, καὶ τὴν εὐεργεσίαν τῶν μελλόντων ἐκ τῆς κολυμβήθρας ἀνατέλλειν ἀστέρων. Καὶ γὰρ οὗτοι διὰ ταύτης ἐκλάμψουσι, καὶ ἡμεῖς δι' αὐτῆς ἐσώθημεν καὶ σωζόμεθα· ἥτις ἡμῖν ἀντὶ κληρονομίας ἐδόθη ἐκ τοῦ δημιουργοῦ Θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν. Εἴπωμεν τοίνυν περὶ αὐτῆς, ἅπερ εἶπεν ὁ Δεσπότης Χριστὸς, ὁ φιλάνθρωπος Υἱὸς τοῦ φιλαν θρώπου Πατρὸς, ὁ μόνος ἀξιόχρεως τῆς πατρῴας οὐσίας ἐξηγητής· ἀναπτύξωμεν πᾶσαν τὴν περὶ τοῦ ἀσώτου παραβολὴν, ἵνα μάθωμεν ἐξ αὐτῆς, πῶς δεῖ προσπελάζειν τῷ ἀπροσπελάστῳ, καὶ συγγνώμην τῶν πταισμάτων αἰτεῖν. Ἄνθρωπός τις, φησὶν, εἶχε δύο υἱούς. Παραβολικῶς ὁ Σωτὴρ, οὐ δογματικῶς διαλέγεται. Διὰ τοῦτο περὶ τοῦ ἰδίου Πατρὸς ὡς περὶ ἀνθρώπου τινὸς ὁμιλεῖ, καὶ περὶ τῶν δούλων ὡς περὶ τέκνων λαλεῖ, ἵνα δείξῃ τοῦ Θεοῦ τὴν περὶ τοὺς ἀνθρώπους στοργήν. Ἄνθρωπός τις, φησὶν, εἶχε δύο υἱούς. Τίς ἐστιν οὗτος ὁ ἄνθρωπος; Ὁ Πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν, καὶ Θεὸς πάσης παρακλήσεως. Τίνας δὲ εἶχε τούτους τοὺς δύο υἱούς; Τοὺς δικαίους, καὶ τοὺς ἁμαρτωλούς· τοὺς ἐμμένοντας τοῖς θείοις αὐτοῦ προστάγμασι, καὶ τοὺς παραβαίνοντας τὰς Δεσποτικὰς ἐντολάς. Καὶ εἶπεν ὁ νεώτερος αὐτῶν τῷ Πατρί. Καὶ τίς ἐστιν οὗτος ὁ νεώτερος υἱός; Ὁ τὴν γνώμην ἄστατον κεκτημένος, καὶ ταῖς αὔραις τῆς νεότητος ῥιπιζόμενος. Πατέρα ἐγνώρισεν ἡ φύσις τὸν πλάσαντα, εἰ καὶ μὴ ἐτίμησε προαίρεσις τὸν ποιήσαντα. Πάτερ, δός μοι τὸ ἐπιβάλλον μέρος τῆς οὐσίας. Καλῶς ᾔτησε τὰ τοῦ Θεοῦ παρὰ τοῦ Θεοῦ· ἀλλὰ κακῶς, ἅπερ ἔλαβε, κατηνάλωσε. Καὶ διεῖλεν αὐτοῖς τὸν βίον ὁ πατήρ. Ἔδωκεν αὐτοῖς, ὡς οἶκον ἴδιον, ὅλον τὸν κόσμον· ἔδωκεν αὐτοῖς, ὡς κτίστης, ὅλην τὴν κτίσιν· παρέσχεν αὐτοῖς σώματα καὶ ψυχὰς λογικὰς, ἵνα τῷ λόγῳ εὐλόγως χειραγωγούμενοι μηδὲν ἄλογον πράξωσιν· ἐπέστησεν αὐτοῖς τὸν ἑαυτοῦ νόμον, τὸν φυσικὸν καὶ τὸν γραπτὸν, ὡς θεῖον παιδαγωγὸν, ἵνα τούτῳ παιδαγωγούμενοι πληρώσωσι τοῦ νομοθέτου τὸ βούλημα. Καὶ μετ' οὐ πολλὰς ἡμέρας συναγαγὼν πάντα ὁ νεώτερος υἱὸς (ὡς νεώτερος ἔπραξεν), ἀπεδήμησεν εἰς χώραν μακράν.

Οἱ ἡμέρες τέλεσης τῶν ἱερῶν μνημοσύνων

Τά μνημόσυνα ἐκφράζουν τή φροντίδα τῆς Ἐκκλησίας γιά τά κεκοιμημένα μέλη της. Ἡ τέλεσή τους εἶναι συνυφασμένη μέ συγκεκριμένες στιγμές ἀπό τήν ἐκδημία τοῦ πιστοῦ (ἐννεάμερο, τεσσαρακονθήμερο, τρίμηνο, ἑξάμηνο, ἐννεάμηνο, ἐτήσιο, τριετές κ.ὅ.κ.), ἀλλά μποροῦν νά τελεστοῦν καί σέ ἔκτακτες περιπτώσεις, ἀνάλογα μέ τήν ἐπιθυμία καί τήν ἀνάγκη τῶν οἰκείων. Οἱ ἡμέρες τοῦ λειτουργικοῦ ἔτους, πού μποροῦν αὐτά νά τελεστοῦν, ἀποτελοῦν ζήτημα πού χρήζει ἰδιαίτερης προσοχῆς, ἀφοῦ συγκεκριμένοι καιροί τῆς λατρείας εἶναι ἀπαγορευτικοί, ἄλλοι προσφέρονται, ἐνῶ ἄλλοι ἀμφισβητοῦνται.

Ἡ ἁρμοδιότερη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδας γιά τήν τέλεση τῶν μνημοσύνων εἶναι τό Σάββατο, τό ὁποῖο ἀφιερώνεται στή μνήμη ὅλων τῶν ἁγίων καί... τῶν κεκοιμημένων, σύμφωνα μέ τόν ἑβδομαδιαῖο ἑορτολογικό κύκλο τῆς Θείας Λατρείας. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει θεσπίσει δύο φορές το χρόνο νά τελοῦνται τά μνημόσυνα ὅλων τῶν ἀποβιωσάντων μελῶν της, γνωστῶν καί ἀγνώστων. Οἱ δύο ἡμέρες αὐτές, τά λεγόμενα Ψυχοσάββατα, εἶναι τό Σάββατο πρό τῆς Κυριακῆς τῶν Ἀπόκρεω καί τό Σάββατο πρό τῆς Πεντηκοστῆς. Κάθε ἄλλο Σάββατο, ἐκτός ἀπό τό Σάββατο τοῦ Λαζάρου, τό Μέγα Σάββατο καί τό Σάββατο τῆς Διακαινησίμου, προσφέρονται γιά τήν τέλεση τῶν μνημοσύνων, μέ ἐξαίρεση τή σύμπτωση μεγάλης Δεσποτικῆς ἤ Θεομητορικῆς ἑορτῆς.

Ἡ Κυριακή εἶναι ἡ μέρα πού ἔχει ἀφιερωθεῖ, ὅπως φανερώνει καί ἡ ὀνομασία της, στόν Κύριο καί εἰδικά στήν Ἀνάστασή του, μέ ἡμέρα τῶν ἐγκαινίων τοῦ κυριακάτικου, ἀναστάσιμου λειτουργικοῦ κύκλου τήν Κυριακή τοῦ Ἀντίπασχα ἤ τοῦ Θωμᾶ. Καλό εἶναι νά μήν τελοῦνται μνημόσυνα τίς Κυριακές, ἀφοῦ δέν συνάδουν μέ το χαρακτῆρα τῆς ἡμέρας καί δεδομένου ὅτι μόλις ἡ προηγούμενη ἡμέρα εἶναι ἀφιερωμένη στούς κεκοιμημένους.

Μέγας Βασίλειος: "Τίποτε ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα δὲν εἶναι μέγα, οὔτε ἡ εὐπορία, οὔτε ἡ δόξα, οὔτε ἡ ὑγεία τοῦ σώματος"

Μεγάλου Βασιλείου «Τίποτε ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα δὲν εἶναι μέγα, οὔτε ἐξαίσιο· οὔτε ἡ εὐπορία στοὺς ἀνθρώπους, οὔτε ἡ δόξα ποὺ ἀκμάζει, οὔτε ἡ ὑγεία τοῦ σώματος. Διότι δὲν ὁρίζουμε ὅτι τὸ ἀγαθὸ ὑπάρχει σ’ αὐτὰ ποὺ παρέρχονται, ἀλλ’ ἔχουμε κληθεῖ νὰ γίνουμε μέτοχοι τῶν αἰωνίων καὶ ἀληθινῶν ἀγαθῶν…Αὐτὰ δὲν ἔχουν ἐντός τους τὴν μακαριότητα» (Περὶ φθόνου)

Ἡ ψυχή τοῦ ταπεινοῦ μοιάζει μέ πέλαγος

«Η ψυχή του ταπεινού μοιάζει με πέλαγος. Ρίξε μια πέτρα στο πέλαγος. Θα ταράξει για λίγο την επιφάνεια και μετά καταδύεται αμέσως στα βάθη. Έτσι καταβυθίζονται στην καρδιά του ταπεινού οι θλίψεις, γιατί η δύναμη του Κυρίου είναι μαζί του»

(Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2022/02/blog-post_94.html

24 Φεβρουαρίου. † Ἰωάννου προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ ἐπὶ τῇ μνείᾳ τῆς α ́ καὶ β ́ εὑρέσεως τῆς τ. κεφαλῆς αὐτοῦ (452) Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ Προδρόμου, Κυρ. ιε´ ἐπιστ. (Β´ Κορ. δ´ 6-15).

Β Κορ. 4,6          ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Β Κορ. 4,6                Και τούτο, διότι ο Θεός, ο οποίος κατά τους χρόνους της δημιουργίας διέταξε να λάμψη φως αντί του σκότους που υπήρχε τότε, αυτός έλαμψεν εις τας καρδίας μας και τας εφώτισεν, όχι μόνον δια να γνωρίσωμεν ημείς, αλλά δια να μεταδώσωμεν και στους άλλους φωτεινήν και καθαράν την γνώσιν της δόξης του Θεού, η οποία δόξα εφανερώθη δια του Ιησού Χριστού.