Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Δευτέρας 01-12-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. α΄ 1 - 7 

α΄ 1 - 7



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιθ΄ 37 - 44

Ιθ΄ 37 - 44 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

To be truly rich we must learn to have need of nothing…St. John Chrysostom Archbishop of Constantinople

St. John Chrysostom Archbishop of Constantinople

on November 13

The mouth of a just man distils wisdom; the lips of men know graces. The mouth of the wise meditates wisdom;

…There is the wondrous vision which St. Cyril of Alexandia saw:

The uncle of the Patriarch of Alexandria Theophilos had St. Chrysostom as his enemy…Once he saw the Lady Theotokos together with St. Chrysostom, speaking together in an all-radiant and most-beautiful place. Beholding them, however, he desired to, and asked to go near them, but the divine Chrysostom rebuked them and hindered him.

Ἡ ὀδύνη, ἀρνητική ὅψη τῆς ἡδονῆς.Ἀρχιμ. Εὐσέβιου Βίττη

Η οδύνη, όπως και η ηδονή, είναι επείσακτη στην ανθρώπινη φύση. Αν ήταν η ηδονή, η οδύνη, ο φόβος, η λύπη, η επιθυμία κ.λπ. στοιχεία απαραίτητα για την ύπαρξη, θα της είχαν δοθεί από την πρώτη της καταβολή, όπως μας βεβαιώνουν οι Πατέρες. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι μεταπτωτικά. Η οδύνη, που θα εξετάσουμε τώρα, αποτελεί την πιο μεγάλη αρνητική συνέπεια της ηδονής. Είναι ο αντίποδάς της. Κάθε οδύνη και πόνος έχουν ως αιτία τους κάποια ηδονή που προηγήθηκε πρακτικά. Και αποτελούν -εκπλήρωση χρέους που ξεπληρώνεται αιτιωδώς από τον άνθρωπο.Ο φυσικός πόνος ακολουθεί την παραφυσική ηδονή. Μια προχώρηση σε βάθος οδηγεί στη διαπίστωση ότι κατά βάσιν ο άνθρωπος γεννιέται με προηγούμενό του το νόμο της αναίτιας ηδονής (ο της ηδονής νόμος αναιτίως προκαθηγήσατο της γενέσεως). Η φυσική δηλαδή ηδονή έχει μέσα της κάτι που δεν είναι σωστό και δίκαιο. Δεν αποτελεί καρπό μόχθου και κόπου, αλλά προκαταβολική κτήση αυτού που θα 'πρεπε να επακολούθηση σε δίκαια καταβεβλημένο μόχθο και προσπάθεια. Αυτά διδάσκει ο άγιος Μάξιμος.

Ὑπομονή τό μυστικό τῆς ἁγιότητας.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

Υπομονή. Πρόκειται για μια μεγάλη αρετή.

Είναι το μυστικό της αγιότητας.

Είναι γλυκιά και γενναία αρετή.

Είναι το κλειδί για όλες τις κλειδαριές.

Είναι το φάρμακο για όλες τις αρρώστιες.

Είναι η σταθερή αντιμετώπιση όλων των αντιξοοτήτων της ζωής.

Τί σημαίνει υπομονή; - Υπομονή σημαίνει την ολόψυχη υποταγή στο θείο θέλημα. Δηλ. Μένω κάτω από το άγιο θέλημα και την όποια απόφαση του Θεού και περιμένω την έκβαση του πειρασμού και της δοκιμασίας επιμένοντας εν τω μεταξύ στην προσευχή.

Υπομένω σημαίνει: μένω υπό, επιμένω, αναμένω, παραμένω σιωπηλά και προσδοκώ το θείο θέλημα, ξέροντας ότι παν ό,τι πράττει ο Θεός το κάνει από αγάπη και για το πνευματικό μου συμφέρον. Για τη σωτηρία μου.

Υπάρχουν πολλές αφορμές, όπου μας χρειάζεται η υπομονή:

«Ἡ Οἰκογένεια καί ἡ Ἀγωγή τῶν παιδιῶν κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο»: Ὁμιλία τοῦ π.Σάββα τοῦ Ἁγιορείτη στήν Κατερίνη

Ο ιερομόναχος π.Σάββας Αγιορείτης είναι ο καλεσμένος της επόμενης ομιλίας του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κατερίνης την Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014 στις 19:00 στο Συνεδριακό Κέντρο της Κατερίνης.

Με αφορμή την πρώτη επέτειο της Αγιοκατατάξεως του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου ο π. Σάββας θα αναφερθεί στην «Οικογένεια και την Αγωγή των παιδιών κατά τον Άγιο Πορφύριο». 

 http://iskiriaki.com/wordpress/archives/5186
https://egolpio.wordpress.com/

Ἐπιστολή στόν ἐπαγγελματία Σίμο Μ., τόν ὁποῖο βασανίζει ἡ ἐκδοχή ὅτι αὐτή ἡ ζωή ἀποτελεῖ τή Δίκη τοῦ Θεοῦ

Άκουσες από κάποιον ότι αυτή η ζωή αποτελεί ήδη τη δίκη του Θεού και ότι δεύτερη κρίση δεν πρόκειται να υπάρξει. Αυτή η σκέψη σε βασάνιζε αρκετό καιρό και δεν μπορούσες να αποφασίσεις αν θα την αποδεχθείς ή θα την απορρίψεις.
Φαντάσου έναν πολύ κακό άνθρωπο του οποίου οι κακίες είναι γνωστές σε όλη την πόλη. Οι γείτονες τον αποφεύγουν και μεταξύ τους κατακρίνουν τις αδικίες του. Κανείς δεν τον επισκέπτεται, κανείς δεν τον δέχεται στο σπίτι του. Έτσι κρίνουν οι άνθρωποι και έτσι τον τιμωρούν. Αλλά ο άνθρωπος αυτός οδηγείται στο δικαστήριο και το δικαστήριο αποφασίζει να τον τιμωρήσει με φυλάκιση. Αυτή είναι η έσχατη νομική κρίση. Και έτσι, λοιπόν, βλέπεις δύο δίκες: μία κατά συνθήκη και έκτακτη, και μία νομική και οριστική.

Συνηθίζω νά δέχομαι εὐχαρίστως τίς μικροδοκιμασίες, πού μοῦ στέλνει ὁ Κύριός μου

Μερικοί ευλαβείς νέοι ανέβηκαν στη σκήτη να επισκεφθούν ένα πνευματικό Γέροντα. Έξω από την καλύβη του βρήκαν κάτι τσομπανόπουλα, που έβοσκαν τα κοπάδια τους. Έκαναν όμως τόση φασαρία με τα παιχνίδια και τις φωνές τους, που απόρησαν οι επισκέπτες.

-Πώς ανέχεσαι αυτά τα παλιόπαιδα, Πάτερ, και δεν τα διώχνεις; Ρώτησαν τον Γέροντα.

-Είναι καιρός τώρα, τέκνα μου, απεκρίθη ο αγαθός Γέρων, που έχω αποφασίσει να τα μαλώσω και να τα διώξω.

Γιῶργος Παπαθανασόπουλος, Πατριαρχικός ἔλεγχος

 Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος Ζ΄

Πατριαρχικός έλεγχος

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο μακαριστός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμος και τα περί Αυτόν μέλη της Συνόδου(1), που αγωνίσθηκαν κατά του παπικού πρωτείου,  από την θριαμβεύουσα Εκκλησία ελέγχουν αυστηρά τα όσα διαπράττονται αυτές τις ημέρες στο Φανάρι, αλλά και τις απόψεις περί του πρωτείου του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και του Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννου.

          Η Πατριαρχική Εγκύκλιος του Πατριάρχου Ανθίμου και της περί Αυτόν Συνόδου εξαπολύθηκε τον Αύγουστο του 1895 και αποτελεί απάντηση στις περί πρωτείου επιδιώξεις του Πάπα. Πρόκειται για «Πατριαρχική και Συνοδική επιστολή», που απευθύνεται  «Προς τους Ιερωτάτους και Θεοφιλεστάτους εν Χριστώ αδελφούς Μητροπολίτας και επισκόπους και τον περί αυτούς ιερόν και ευαγή κλήρον και άπαν το ευσεβές και ορθόδοξον πλήρωμα του Αγιωτάτου Αποστολικού και Πατριαρχικού Θρόνου Κωνσταντινουπόλεως». Περιέχεται στον 19^ο Τόμο της «Εκκλησιαστικής Αλήθειας», επισήμου οργάνου του Πατριαρχείου, που τυπωνόταν στο Πατριαρχικό Τυπογραφείο ( Έτος ΙΕ΄, Αρ. τεύχους 31, Εν Κων/λει, 29 Σεπτεμβρίου 1895, σελ. 241-249).

          Στην αρχή της Εγκυκλίου αναφέρεται:

1)Πῶς φωτίζεται ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου; (Μικρός Εὐεργετινός)(mp3), 2)Ἡ μετάστασις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (mp3)

1)Πῶς φωτίζεται ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου; (Μικρός Εὐεργετινός).

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 25-09-10.

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).

2)Ἡ μετάστασις τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου (mp3).

Ὁμιλία (σύντομη) τοῦ π. Σάββα στίς 26-09-10.

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, 'Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία).
Πηγή εἰκόνας: http://www.patmosmonastery.gr/images/img1721062.jpg

Ἡ εἰκόνα τῆς ἀπόγνωσης (Ἅγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως)

Απόγνωση! Λέξη φοβερή, λέξη που δηλώνει καταστροφή και συμφορά από κάθε είδος δεινά.

Τίποτα χειρότερο από την απόγνωση΄ όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε απόγνωση, ουδέποτε τρέχει να γιατρευτεί, αλλά αφήνει αθεράπευτο το πάθος να λυμαίνεται, να κατατρώγει την καρδιά του και να διαφθείρει την ψυχή του. Αυτός που καταλήφθηκε από την απόγνωση, βαδίζει στον όλεθρο και τρέχει προς την απώλεια. Τίποτα δεν έχει απομείνει υγιές σ' αυτόν. Ο νους ασθενεί και η καρδιά του πάσχει. Η σύνεση τον εγκατέλειψε και η φρόνηση έχασε τη δύναμή της. Το ηθικό του σθένος αποδυναμώθηκε. Το θάρρος του τον άφησε, η λύπη του κατατρώει την καρδιά΄ σκοτάδι πυκνό κάλυψε τον νου του. Η σκιά του θανάτου εμφανίζεται μπροστά του φοβερή. Αυτός φεύγει τρέχοντας κι αυτή τον καταδιώκει.

ΟΜΟΦΩΝΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ-ΗΜΕΡΙΔΑΣ τῆς 26/11/2014 ἑνάντια στήν ἵδρυση κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στη Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.

Ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι στή Συγκέντρωση-Ἡμερίδα ἐνάντια στήν ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή Α.Π.Θ.», πλῆθος πολιτῶν, κληρικῶν, λαϊκῶν, ἐκπαιδευτικῶν, φοιτητῶν καί Πανεπιστημιακῶν καθηγητῶν, ἀφοῦ ἀκούσαμε τίς ὁμιλίες τοῦ Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης καί τεσσάρων διακεκριμένων ἀκαδημαϊκῶν καθηγητῶν ἀπό διάφορες Πανεπιστημιακές Σχολές, ὁμόφωνα καί διά βοῆς ἐγκρίνουμε το παρακάτω ψήφισμα:

1. Δηλώνουμε τήν ἀπόλυτη ἀντίθεσή μας στην ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ.».

2. Τυχόν ἵδρυση «κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ.» καί μάλιστα μέ τήν σπουδή καί τήν περίεργη διαδικασία πού ἀκολουθήθηκε, μαρτυρεῖ ὕποπτες σκοπιμότητες, στερεῖται ἐπιστημονικῆς καί θεολογικῆς τεκμηρίωσης, ἐνέχει κινδύνους ἀπό πλευρᾶς Ἐθνικῆς πολιτικῆς, εἶναι μέ λίγα λόγια ἐθνικά καί θρησκευτικά ἐπικίνδυνη.

«Πρέπει νά κάνουμε τό καλό στήν ὥρα του καί νά μήν τό ἀναβάλλουμε γιά τό μέλλον. Μετά τό θάνατο δέν ὑπάρχει διόρθωση»

«ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»

Τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ

Ἀδελφοί αὐτή ἡ ζωή εἶναι καιρός γιά μετάνοια. Εἶναι λοιπόν μακάριος ὅποιος καθόλου δέν ἔπεσε στά δίχτυα τοῦ ἐχθροῦ. Ἄν πάλι κάποιος ἔτυχε νά πέσει στά δίχτυα του, ἀλλά τά ἔσχισε καί πετάχτηκε καί ἔφυγε ἀπό αὐτὀν, στή διάρκεια τῆς παρούσας ζωῆς, καί τοῦτος εἶναι γιά μένα μακάριος, γιατί ζώντας ἀκόμη μέ σῶμα κατάφερε νά ξεφύγει ἀπό τόν πόλεμο, σάν τό ψάρι πού γλυτώνει ἀπό τό δίχτυ. Τό ψάρι πού ζεῖ μέσα στό νερό, ἄν πιαστεῖ στό δίχτυ, ἀλλά τό σχίσει καί φύγει γρήγορα στόν βυθό, σώζεται· ὅταν ὅμως τό ἀνεβάσουν στή στεριά, δέν μπορεῖ νά βοηθήσει τόν ἑαυτό του. Ἔτσι καί ἐμεῖς.

Καί μετά τί;

Ανησυχία και αδημονία έχει καταλάβει τις ψυχές των σημερινών Ελλήνων
Ορθοδόξων για όσα μελανά πρόκειται να συμβούν  στο Πατριαρχείο της
Κων/λεως .
Ακόμη και άνθρωποι φτωχοί του λαού και της διπλανής πόρτας τα συζητάνε
οργισμένοι ,με αγωνία και με λύπη.
Όμως σε  περίπτωση που απροκάλυπτα προχωρήσει ο Οικ.Πατρ. κ.Βαρθολομαίος σε άμεση ή έμμεση συνένωση με τους Παπικούς τότε τι γίνεται;
Πολλά σενάρια ακούγονται από πολλούς ,άλλα βάσιμα και άλλα αβάσιμα.Η αγωνία  όμως υπαρκτή και ιδιαιτέρως προς το παρόν για τους Αγιορείτες Πατέρες που αναγκαστικά, τώρα που φθάνει ο κόμπος στο κτένι, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν την θέση τους.
Κατόπιν πρέπει  να αγωνιούν και όλοι οι Ιερείς  της Ελλαδικής Εκκλησίας (παλαιών και νέων χωρών) αφού σε περίπτωση, βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, δοθεί άνωθεν εντολή να κοινωνούν με τα άχραντα Μυστήρια και τους παπικούς τότε τι γίνεται; θα αντιταχθούν στον οικείο Μητροπολίτη και
στο συστημικό κράτος που τους μισθοδοτεί ή όχι ;

« Ἡ ὁδός πού ὁδηγεῖ στήν ταπεινοφροσύνη εἶναι...»

Ἡ ὁδὸς ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ταπεινοφροσύνη εἶναι: ἡ ἐγκράτεια, ἡ προσευχὴ στὸν Θεὸ καὶ ὁ ἀγῶνας νὰ ἔχει κανεὶς τὸν ἑαυτό του κατώτερο ἀπὸ ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο.

30 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ανδρέου Αποστόλου, Φρουμεντίου Αρχιεπισκόπου, Αλεξάνδρου Μηθύμνης.

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἀπόστολος ὁ Πρωτόκλητος

Μορφὴ βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος. Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων.
Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.
Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Ἰωνᾶ καὶ ἀδελφὸς τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν ψαράς.
Ἦταν ὅμως ἀπὸ τὶς εὐγενικὲς ἐκεῖνες ψυχές, ποὺ μελετοῦσαν τοὺς προφῆτες καὶ περίμεναν μὲ λαχτάρα τὴν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου.
Ὁ Ἀνδρέας μαζὶ μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν Ἐὐαγγελιστὴ, ὑπῆρξαν στὴν ἀρχὴ μαθητὲς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, ποὺ βρισκόντουσαν στὶς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη καὶ ὁ Πρόδρομος τοὺς ἔδειξε τὸν Ἰησοῦ καὶ τοὺς εἶπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οἱ δυὸ ἁπλοϊκοὶ ἐκεῖνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, ποὺ χωρὶς κανένα δισταγμὸ καὶ ἐπιφύλαξη ἀφήκαν ἀμέσως τὸν δάσκαλό τους καὶ ἀκολούθησαν τὸν Ἰησοῦ.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Κυριακής 30-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Κορινθίους Α΄ κεφ. δ΄ 9 - 16  

δ΄ 9 - 16



Ευαγγέλιον: Κατά Ιωάννην κεφ. Α΄ 35 - 52

Α΄ 35 - 52 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Homélie du Père Sophrony (Γαλλικά, En Français).

A l’intention de ceux qui sont présents ici pour la première fois, je voudrais dire que je m’adresse avant tout à mes frères et à mes sœurs, aux membres du monastère. Notre conversation aura donc un caractère purement monastique, c’est-à-dire relatif à notre vie.
Dieu révèle les mystères du salut
La dernière fois, Dieu m’a donné de parler de la vision dogmatique de notre foi. J’ai dit que malgré toute la différence et toute la distance qu’il y a entre Dieu et nous, le Seigneur a trouvé le moyen de nous sauver de notre état misérable. Comment pouvons-nous nous préparer à être avec un Dieu aussi grandiose, aussi absolu ? Pendant la Liturgie de Saint Basile, durant la Grande entrée nous disons cette prière :
« Ô Toi qui Es,
Ô Dieu le Père, Maître et Seigneur,
Qui nous as créés et nous as introduits dans cette vie,
Qui nous as montré la Voie du salut,
Qui nous as donné la révélation des Mystères célestes… »
C’est de ces mystères célestes que nous parlerons.

Every man is an image of God, and that all his glory is within him, in his heart. St. John of Kronstadt

St. John of Kronstadt

Remember that every man is an image of God, and that all his glory is within him, in his heart. Man looks upon the face, whilst God looks upon the heart.

Christ, the Son of God, the Most Holy God, “is not ashamed to call us sinners brethren;”[624] therefore do not at least be ashamed to call brothers and sisters poor, obscure, simple people, whether they be your relatives according to the flesh or not, do not be proud in your intercourse with them, do not despise them, for we are all actually brothers in Christ — we were all born of water and the Spirit in the baptismal font and became children of God; we are all called Christians, we are all nourished with the Body and Blood of the Son of God, the Saviour of the world, the sacraments of the Church are celebrated over all of us, we all pray the Lord’s prayer: “Our Father…” and all of us equally call God our Father.

Ἐγκώμιον εἰς τὸν Ἀπόστολον Ἀνδρέαν τὸν Πρωτόκλητον, Νικήτα ρήτορος τοῦ Παφλαγόνος

   

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

 Εἰς τὴν με­τα­πο­στο­λι­κὴν ἐ­πο­χήν, ἡ ἀ­γά­πη κά­ποι­ων χρι­στι­α­νῶν πρὸς τοὺς ἁ­γί­ους Ἀ­πο­στό­λους τοὺς ὡ­δή­γη­σεν εἰς τὴν ἀ­πο­σπα­σμα­τι­κὴν γρα­πτὴν δι­ά­σω­σιν πολ­λῶν δευ­τε­ρευ­ου­σῶν πλη­ρο­φο­ρι­ῶν πε­ρὶ τοῦ βί­ου των, αἱ ὁ­ποῖ­αι δὲν εἶ­χον συμ­πε­ρι­λη­φθῆ εἰς τὰ θε­ό­πνευ­στα κεί­με­να τῆς Και­νῆς Δι­α­θή­κης.

Ὡς μᾶς πλη­ρο­φο­ρεῖ ὁ Βρε­σκί­ας Φι­λά­στρι­ος (†390), γνω­στὸς ἀ­μύν­τωρ τῆς ὀρ­θο­δο­ξί­ας τι­μώ­με­νος ὡς ἅ­γι­ος, ἐκ τοῦ κύ­κλου τῶν μα­θη­τῶν τοῦ ἀ­πο­στό­λου Ἀν­δρέ­ου συ­ν­ε­τά­χθη κά­ποι­ος Βί­ος τοῦ Πρω­το­κλή­του, κα­τὰ πᾶ­σαν πι­θα­νό­τη­τα σύν­το­μος. Ὅ­μως οἱ αἱ­ρε­τι­κοὶ Γνω­στι­κοί, ἢ κατ’ ἄλ­λους οἱ Μα­νι­χαῖ­οι, ἠλ­λοί­ω­σαν τὸ κεί­με­νον αὐ­τό.

Εἰς τὴν πα­ρά­δο­σιν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ὁ ἀ­πό­στο­λος Ἀν­δρέ­ας κα­τε­νο­ή­θη ὡς ἕ­να πνευ­μα­τι­κὸν ἀ­νά­στη­μα ἐ­ναρ­μο­νι­σμέ­νον ἀ­πο­λύ­τως πρὸς τὴν πνευ­μα­τι­κὴν δι­ά­στα­σιν τοῦ κα­τὰ Ἰ­ω­άν­νην ἱ­ε­ροῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου. Οἱ αἱ­ρε­τι­κοὶ τῶν πρώ­των χρι­στι­α­νι­κῶν αἰ­ώ­νων, ἐ­κμε­ταλ­λευ­ό­με­νοι τὴν συ­νεί­δη­σιν αὐ­τὴν τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, οἰ­κει­ο­ποι­ή­θη­σαν τὸν Βί­ον αὐ­τὸν τοῦ Πρω­το­κλή­του, καὶ προ­σε­πά­θη­σαν νὰ ἀλ­λοι­ώ­σουν τὸ ἀρ­χι­κὸν κεί­με­νον πα­ρεμ­βάλ­λον­τες, εἰς τὸ κη­ρυ­κτι­κὸν μέ­ρος αὐ­τοῦ, τὴν γνω­στὴν δι­δα­σκα­λί­αν τοῦ αἱ­ρε­τι­κοῦ των συ­στή­μα­τος.

Οἱ περίεργες συμπτώσεις. Ὅταν μᾶς εἰρωνεύεται ἡ ἱστορία.

ΟΙ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ

OTAN ΜΑΣ ΕΙΡΩΝΕΥΕΤΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ

 

Την Κυριακή στις 30 Νοεμβρίου, αυτήν την αποφράδα ημέρα της Ρωμιοσύνης μας, στην Κων/λη ο Πατριάρχης των Ορθοδόξων κ.κ. Βαρθολομαίος θα ανταλάξει , αβρότητες,αγάπες και συμπροσευχές κατά την Θείαν Ευχαριστίαν με τον αιρετικό Πάπα , υποδεχόμενοι αυτόν ως τον Αγιώτατο (πιο Αγιότατος δεν γίνεται) Επίσκοπο και Πάπα Ρώμης Φραγκίσκο.

Η ειρωνία όμως είναι πως ο πρώτος κληρικός που θα υποδεχθεί τον Πάπα  εις τον Νάρθηκα του Πατριαρχείου και θα του φιλήσει μάλιστα και το χέρι  θα είναι ο Μέγας Αρχιμανδίτης  Βησσαρίων.

Βησσαρίων (1400-1472) ήταν και το όνομα του Μητροπολίτου Νικαίας ο οποίος έλαβε μέρος στην ληστρική σύνοδο της Φεράρας, το παλληκάρι και ο μπροσταρόκριος  των ενωτικών, έως ότου, αφού καταταλαιπώρησε τον εν Χριστώ αδελφό του Άγιο  Μάρκο τον Ευγενικό,  στο τέλος έγινε και εξομώτης , απαρνήθηκε την Ορθόδοξη Εκκλησία και έγινε Καρδινάλιος του Πάπα λαμβάνοντας μάλιστα και μισθό 600 χρυσά νομίσματα τον χρόνο από την Παπική αυλή.

Φθόνος, Ζήλεια- Ἁγίου Ἐφραίμ Σύρου . Ὅτι δέν ἐπιτρέπεται οἱ λαϊκοί νά «ξεματιάζουν» (mp3).

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-02-2010.

Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Πηγή εἰκόνας:http://images.icon-art.info/main/01500-01599/01500.jpg

Οἱ Ἅγιοι στόν μέλλοντα αἰώνα, μέ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θά μιλοῦν μυστικά μεταξύ τους μέ τόν ἐνδιάθετο λόγο.

Αγίου Γρηγορίου του Σιναϊτου ~~~

Επίλεκτα από τα 137 ωφέλιμα κεφάλαια  

41. Αν η ανθρώπινη φύση δε διατηρηθεί αμόλυντη ή αν δεν καθαρθεί από το Πνεύμα και δε γίνει όπως ήταν εξαρχής, είναι αδύνατο να γίνει ένα σώμα και ένα πνεύμα με τον Χριστό και τώρα και κατά τη μέλλουσα συνάρθρωση των σωζομένων σ' Αυτόν. Γιατί η δύναμη του Πνεύματος που προκαλεί αυτή τη συνοχή και την ένωση, δε συνηθίζει να συμπληρώνει το νέο χιτώνα της χάρης συρράπτοντας ένα κουρέλι παλιωμένο στα πάθη.
42. Εκείνος που δέχτηκε δωρεάν από το Πνεύμα την ανακαίνιση και τη φύλαξε, θα λάβει τότε ισότιμα μέρος στη μορφοποίηση των σωζομένων σε σώμα Χριστού, απολαμβάνοντας με τρόπο ανέκφραστο τη θέωση. Γιατί δεν μπορεί τότε να είναι κανείς ένα με το Χριστό ή μέλος του Χριστού, αν δε γίνει μέτοχος της χάρης από εδώ, έχοντας διαμορφώσει το εσωτερικό του με την αλήθεια και τη γνώση, κατά τον Απόστολο (Ρωμ. 2, 20).

«Σήκω, σήκω παιδί μου» -Ὁ γέροντας Τιμόθεος Τζαννής ὁ πνευματικός

Η Κυρία Έλλη Γαλανάκη, πνευματικό παιδί του Γέροντα, είχε πάει στο χωριό της, την Σφάκα Σητείας, να δει τους γονείς της. Χειμώνας κι είχαν ανάψει μαγκάλι. Ήταν το 1975. Αποβραδίς καθόταν και διάβαζε βίους Αγίων στους γονείς της. Έπειτα πήγε και κοιμήθηκε. Στον ύπνο της είδε τον Γέροντα να στέκει στα πόδια του κρεβατιού, να κρατά με τά χέρια του τα κάγκελά του και να της φωνάζει επιτακτικά: «Σήκω, σήκω παιδί μου» - 

«Μα, δεν μπορώ να σηκωθώ...». - «Σήκω, πρέπει να σηκωθείς, σήκω πρέπει να φτιάξουμε τά δέματα...».

Καιρός νά ὀρθώσουμε ἀνάστημα καί νά διαμαρτυρηθοῦμε. Φωνή λαοῦ, ὀργή Θεοῦ.! Μητροπολίτου Ἱερεμία

Τα θέματα της ανάρτησης: Ερμηνεία του δέκατου και ενδέκατου Αποστολικού Κανόνα, Οι παραβάτες αφορίζονται και αν είναι κληρικοί καθαιρούνται, Εκπτώσεις στη Πίστη και τους Ιερούς Κανόνες. Καιρός για αντίσταση.

Σοφά και φρόνιμα ενεργώντας ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας επέλεξε να κηρύξει- διδάξει στο ποίμνιο του απλά και κατανοητά το δέκατο και ενδέκατο Αποστολικό Κανόνα.

Είναι ένας ποιμενάρχης και διδάσκαλος που νοιάζεται για το ποίμνιο του και θέλει υπεύθυνα να επι-σκοπεί και να το διαφωτίζει.

Είναι επιβεβλημένο να γνωρίσουμε το περιεχόμενο των δύο αυτών Αποστολικών Κανόνων μήπως ξυπνήσουμε από το λήθαργο μας, λαός και κλήρος και αποτινάξουμε από πάνω μας την ανοχή της αμαρτίας των συμπροσευχών με "ακοινώνητους".

Σύμφωνα με τον δέκατο Κανόνα με τον "ακοινώνητο" δεν επιτρέπεται κανείς χριστιανός να προσευχηθεί.

Αν το κάνει αυτό όχι μόνο σε Ιερό Ναό,αλλά και σε ένα ιδιωτικό σπίτι, αυτός πρέπει να αφοριστεί.

"Ακοινώνητο" λέμε εκείνον που η Εκκλησία, για παιδαγωγικό λόγο, απέκοψε από τη Θεία Κοινωνία.

Ο "ακοινώνητος" λέγεται και "αφορισμένος".

Ἡ ἀκηδία, ἡ λύπη καί ἡ ἀπόγνωση. Ἡ γνώση τοῦ εἶναι. Τί εἶναι ἁμαρτία (Ἀρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ τοῦ Ἔσσεξ)

Η ακηδία, η λύπη, η καταπόνηση οπωσδήποτε θα σε επισκέπτονται, όπως και κάθε άνθρωπο. Το κυριότερο θέμα είναι πώς εμείς τις αντιλαμβανόμαστε. Σου έγραψα ήδη, μου φαίνεται, ότι αν ζούμε τις καταστάσεις μας ως “ατομικές” μας μόνο, τότε η ψυχή στο τέλος όλων πτωχεύει και γίνεται άκαρπη, ενώ η ζωή χάνει το νόημά της και γίνεται αφόρητα οχληρή. Ο σκοπός μας, τον οποίο έχει θέσει μπροστά μας το Ευαγγέλιο, είναι να γίνουμε παγκόσμιες υποστάσεις, να φέρουμε μέσα μας όλο τον κόσμο, να ζήσουμε όλο το βάθος της ιστορίας του κόσμου, και επάνω απ’ όλα του Ανθρώπου. Όλη δηλαδή η ανθρωπότητα είναι αυτό το «Εγώ», και όλη η ιστορία είναι η ζωή μου.
Κάθε οδύνη, κάθε χαρά, κάθε άλλο βίωμα αγάπης, δυσαρέσκειας, χαράς, λύπης, ελπίδας, απογνώσεως, κάθε εμπειρία πλούτου, φτώχιας, πείνας, κορεσμού, φόβου, εξουσίας, εκβιασμού, ταπεινώσεως, πάλης, μη αντιστάσεως…

Ὁ ἀσυμβίβαστος νεομάρτυς Ἅγ. Φιλούμενος

Θέματα της ανάρτησης: Ορθοδοξία, ομολογιακό θάρρος, ταπείνωση, πίστη στην Ορθοδοξία, Αγιοπατερική Παράδοση, Νεομάρτυρες, το θάρρος της πίστης, ομολογία της πίστης

Με αφορμή τη μνήμη του νεομάρτυρα Αγίου Φιλούμενου από την Κύπρο, που γιορτάζουμε στις 29 Νοεμβρίου, αξίζει να ψηλαφίσουμε τη ζωή του Αγίου και να δούμε ποιο είναι εκείνο το στοιχείο του προσώπου που πρέπει να αποτελεί ορόσημο στη ζωή μας.

Το ομολογιακό θάρρος! Και η ταπείνωση! Αποκαλύπτει ο αρθρογράφος και θεολόγος Βασίλης Χαραλάμπους, σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός ιερομονάχου συλλειτουργού του, που τον έζησε από κοντά εκεί μακριά στους Αγίους τόπους στο Φρέαρ του Ιακώβ όπου εστάλη να διακονεί και να φυλάει ως άλλες "Θερμοπύλες" την πίστη στην Ορθοδοξία και στην Αγιοπατερική Παράδοση.

Ζούσε και διακονούσε μέσα σε ένα περιβάλλον "εχθρικό" αντιχριστιανικό, ανάμεσα σε Εβραίους και Μουσουλμάνους.

Κωνσταντῖνος Ἰ. Ἀντωνόπουλος, Ταφή ἤ Καύση τῶν νεκρῶν κατά τήν Καινή Διαθήκη

Ταφή ή Καύση των νεκρών κατά την  Καινή Διαθήκη

 

Κωνσταντίνος Ι. Αντωνόπουλος, θεολόγος M.Th.

 

          Το θέμα της καύσης αντί της ταφής των νεκρών εμφανίζεται συχνά στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια. Τα βαθύτερα αίτια είναι  πολλά· εδώ, όμως, θα εξετάσουμε μόνο την περίπτωση της άγνοιας των Γραφών.

         Στην Καινή Διαθήκη εφαρμόζεται μόνο η παράδοση της ταφής των νεκρών σωμάτων. Ο βυζαντινολόγος Φαίδων Κουκουλές αναφερόμενος στο ζήτημα της καύσης των νεκρών σε σχέση με την Καινή Διαθήκη, σημειώνει: «ουδαμού της Καινής Διαθήκης απαγορεύεται η καύση των νεκρών, ουδαμού όμως και επιτρέπεται».

Πολλοί μάλιστα αναφέρουν ότι η ταφή ή καύση των νεκρών δεν είναι δογματικό θέμα. Δογματικό (από τή λέξη  "δόγμα") θέμα δεν είναι μόνον ό,τι έχει αποφασίσει κάποια Οικουμενική Σύνοδος, αλλά και ό,τι έχει διαχρονικά επαναλάβει η οικουμενική Εκκλησία επί 20 αιώνες με την καθημερινή πράξη της.  Ανήκει, στην "άγραφο" ιερά  παράδοση της πίστεως, όπως το σημείο του σταυρού, η στροφή των ναών κατ΄ ανατολάς, η τριπλή κατάδυση και ανάδυση στο Βάπτισμα κ.α. Όπως δηλαδή στα μυστήρια του Βαπτίσματος, του Γάμου και της θείας Ευχαριστίας εφαρμόζουμε την παράδοση του Κυρίου,  το ίδιο και στο θέμα της ταφής θα ακολουθήσουμε ό,τι  παρέδωσε ο Ιησούς Χριστός.

Ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου (κείμενο καί ὑπογραφές κληρικῶν, μοναχῶν καί λαϊκῶν)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω κείμενο υπογράφουν ήδη έξι Μητροπολίτες, πολλοί Ηγούμενοι, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί. 
Ὅσοι ἐκ τῶν κληρικῶν, μοναχῶν, μοναζουσῶν καί λαϊκῶν ἐπιθυμοῦν νά συμμετάσχουν στήν μικρή αὐτή κατάθεση ὀρθοδόξου ὁμολογίας ἠμποροῦν νά τό δηλώσουν γράφοντας: «Συμφωνῶ μέ τό κείμενο ἐναντίον της ”Νέας Ἐκκλησιολογίας τοῦ Πατριάρχου Βαρθο­λομαίου” καί προσυπογράφω». Νά  ἀποστείλουν δέ τήν δηλωση μέ τό ὄνομά τους καί τήν κληρική, μονα­στι­κή ἤ ἐπαγγελματική τους ἰδιότητα στή διεύθυνση: Περιοδικό «Θεοδρομία», Τσιμισκῆ 128, 546 21 Θεσσαλονίκη, Fax: 2310.276590 καί e-mail: synaxisorthkm@gmail.com

---

Μέ θλίψη γίναμε ὅλοι μάρτυρες τῶν διαδραματισθέντων πρό ὀλίγων μηνῶν στήν Ἁγία Γῆ. Μεταξύ τῶν ἄλλων, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος διατύπωσε στό πλαίσιο τῆς συναντήσεώς του μέ τόν Πάπα Φραγκῖσκο στά Ἱεροσόλυμα στίς 25 Μαΐου τρ.ἔ. μία καινοφανῆ καί ἐντελῶς ξένη πρός τήν Ὀρθοδοξία ἐκκλησιολογία· ὡς ἡ χειρότερη ἔκφανση καί τό ἀποκορύφωμα μιᾶς παρεκκλίνουσας ἐκκλησιολογικῆς πορείας πού ἔχει ἐκκινήσει ἤδη ἀπό πολλοῦ, ἡ νέα αὐτή ἐκκλησιολογία, ἀπορρίπτει τό ἀκατάλυτον καί ἄφθαρτον τῆς Ἐκκλησίας, ἄν καί Αὐτή, κατά τούς ἁγίους Πατέρες, εἶναι «ὁ Θεάνθρωπος Χριστός παρατεινόμενος εἰς ὅλους τούς αἰῶνας καί εἰς ὅλην τήν αἰωνιότητα. Διά τοῦτο ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει “σπίλον ἤ ρυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων”»[1] . Ἀντιθέτως, σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Πατριάρχου, ἡ Ἐκκλησία, παρά τό θέλημα τοῦ Παντοδυνάμου Χριστοῦ, ἔχει διασπασθεῖ.

«Μόνη, τόν ἀχώρητον Θεόν, ἀστενοχωρήτως ἐν μήτρᾳ ἐκυοφόρησας...»

Θεοτοκίον.  

Μόνη, τόν ἀχώρητον Θεόν, ἀστενοχωρήτως ἐν μήτρᾳ ἐκυοφόρησας, ἄνθρωπον γενόμενον, δι᾿ ἀγαθότητα, Παναγία Θεόνυμφε· διό δυσωπῶ σε, τῶν στενοχωρούντων με, παθῶν ἀπάλλαξον· ὅπως τήν στενήν καί εὐθεῖαν, τρίβον διοδεύσας προφθάσω, τήν ἐπί ζωήν Παρθένε φέρουσαν.

29 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Παραμόνου και των συν αυτώ 370, Φιλουμένου, Νικολάου Οσίου, Ιωάννη Ιερομάρτυρα, των Αγίων έξι Μαρτύρων, Ουρβανού, Διονυσίου Επισκόπου, Παγκοσμίου Οσίου, Πιτυρούν Οσίου, Ουαλερινού, Φαιδρού, Μάρκου Οσίου, Νεκταρίου Οσίου, Φιλουμένου Νέο-ιερομάρτυρα, Brendan, Ανάμνηση Εγκαινίων Ναού Σεργίου και Βάκχου.

Ὁ Ἅγιος Παράμονος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ 370 σὺν αὐτῷ Μάρτυρες

Μαρτύρησε μαζὶ μὲ ἄλλους 370 χριστιανοὺς στὰ μέσα του 3ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, ποὺ εἶχε κάνει πολλοὺς φόνους χριστιανῶν.
Τότε λοιπόν, κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη ὑπῆρχαν ἰαματικὰ λουτρά. Στὰ λουτρὰ αὐτὰ εἶχε πάει καὶ ἕνας φανατικὸς λάτρης τῶν εἰδώλων, ὁ ἄρχων Ἀκυλίνος. Ὅταν ἔκανε θυσίες στὸ ναὸ τῆς Ἴσιδος, ἔδωσε διαταγὴ νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὲς ὁ Παράμονος καὶ ἄλλοι 370 χριστιανοί, ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ καὶ τοὺς κρατοῦσαν φυλακισμένους. Ὅλοι ὅμως ἀρνήθηκαν. Καὶ ἐνῶ γίνονταν οἱ εἰδωλολατρικὲς θυσίες, οἱ πιστοί του Χριστοῦ ἔψαλλαν «ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις καὶ ὠδαὶ πνευματικαί», στὸν Σωτήρα τους.
Ὁ Ἀκυλίνος, ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν στάση τους, διέταξε νὰ τοὺς σκοτώσουν. Ὅρμησαν ἐναντίον τους οἱ στρατιῶτες, καὶ κτυπώντας τους μὲ τὶς λόγχες, καταξέσχισαν τὰ σώματά τους. Ἔτσι, μαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα παρέδωσαν ὅλοι τὴν γενναία ψυχή τους στὸ στεφανοδότη Χριστό.

Το αγιογραφικό ανάγνωσμα του Σαββάτου 29-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Γαλάτας κεφ. α΄ 11 - 19  

α΄ 11 - 19



Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Η΄ 26 - 39

Η΄ 26 - 39 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

The Gift of Faith and Truth Belongs to the Humble.St. Nikolai Velimirovich

The Gift of Faith and Truth Belongs to the Humble

by St. Nikolai Velimirovich

“When the Messiah [Christ] comes, will He perform more signs than this man has done?” (John 7:31).

The Lord Jesus performed miraculous works before all and all saw but not all believed. The people witnessed His miracles and believed in Him. Servants heard His words and believed in Him. But the leaders of the people and the masters of the servants also witnessed His miracles and did not believe in Him. And so, in those days the words of the Savior came true: “But many who are first will be last, and the last will be first” (Matthew 19:30).

Περί τῆς θεραπείας τοῦ νοῦ ὡς τοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας,1ο Μέρος, π. Ἰωάννου Ρωμανίδη-Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Περί τῆς θεραπείας τοῦ νοῦ ὡς τοῦ ρόλου τῆς Ἐκκλησίας,1ο Μέρος, Πατερική Θεολογία, π. Ἰωάννου Ρωμανίδη.Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 31-08-2014 (Σύναξη στὸ Ἀρχονταρίκι στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Ἀναργύρων Πενταπλάτανου Γιαννιτσῶν)

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μήπως δίκαια κατηγορήθηκε ὁ Μελέτιος Μεταξάκης γιά ἐκπτώσεις στήν Ὀρθοδοξία; Πῶς συμπεριφέρθηκε πρός τόν Ἅγ. Νεκτάριο;

Θέματα ανάρτησης: Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης, Οικουμενισμός, Μασονία, Άγιος Νεκτάριος, Ορθόδοξος Μοναχισμός

Δεν πέρασαν πολλές μέρες από τη γιορτή του Αγίου Νεκτάριου, "του Αγίου του αιώνα μας" όπως καθιερώθηκε να λέγεται.

Προβάλλει ο Άγιος ως υπόδειγμα καρτερίας, υπομονής, σιωπής και ταπείνωσης.

Το γόνο της Συληβρίας και τον έφορον της Αίγινας, τον αστέρα της Ορθοδοξίας τον νεόφωτον τιμήσαμε όπως ο Θεός ο καρδιογνώστης γνωρίζει να δοξάζει και να στεφανώνει τους Αγίους του κατά τα έργα τους.

Ο πονέμενος Άγιος της Αίγινας ο συκοφαντημένος και αποδιωγμένος από το εκκοσμικευμένο φρόνημα Ιεραρχών και λαϊκών αναστήλωνε το γυναικείο μοναστήρι στην Αίγινα της Ζωοδόχου Πηγής, όταν τον επισκέφτηκε ο τότε Πατριάρχης Μεταξάκης Μελέτιος.

Ο Πατριάρχης τετυφωμένος από του κόσμου το φρόνημα και τις νεοεισαχθείσες αντιλήψεις των ασθενούντων Δυτικών έλεγξε τον Άγιο και τον αποπήρε για το έργο της αναστήλωσης του μοναστηριού που επρόκειτο να δοξάσει τον Άγιο και μαζί το νησί της Αίγινας ως άξιο προσκύνημα παρηγοριάς και θαυμαστών επεμβάσεων στον κάθε πονεμένο.

"Η Αίγινα θα γινόταν το Άγιο Όρος των μοναζουσών" όπως προέβλεψε ο Άγιος.

"Εξωκλιματικός" δεσπότης ο Άγιος Νεκτάριος, συνέχιζε να πορεύεται στο πνεύμα της Ορθοδοξίας το φιλομόναχο και ησυχαστικό που είναι η ρίζα της Παράδοσης μας.

«Έ, ὁ πνευματικός ἄνθρωπος μπορεῖ ἀπό τήν καρέκλα, πού κάθεται νά ἐπισκέπτεται τούς ἔχοντας ἀνάγκη καί νά βοηθᾶ»,γέρων Τιμόθεος Τζαννής ὁ πνευματικός

Κάποια μητέρα είχε στο νοσοκομείο άρρωστο σοβαρά το παιδί της. Το είχαν βάλει χειρουργείο και 'κείνη αγωνιούσε απ 'έξω. Κάποια στιγμή, βλέπει και περνάει ένας ιερέας. Εκείνη, έτρεξε, τον παρακάλεσε να προσευχηθεί για το παιδί της. Πήγε να τού δώση κάποια χρήματα. Πριν προλάβει να του πει το όνομα τού παιδιού της της λέει: «Δεν χρειάζονται τά χρήματα, να, δώσε τα σέ 'κείνη τη φτωχή, πού τά έχει ανάγκη• υπέρ υγείας Μιχαήλ».

-        Από πού είστε Πάτερ;

-        Από τούς Αγίους Θεοδώρους.