2.Προκατήχηση, 1ο μέρος, Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Προκατήχηση, 1ο μέρος, Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης,Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-11-2010 http://www.HristosPanagia.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube:http://hristospanagia3.blogspot.gr/2017/12/youtube.html

8ο Μέρος, Ἡ μορφή τοῦ Γέροντα 3. Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου-Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:

8ο Μέρος, Ἡ μορφή τοῦ Γέροντα 3.

Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου

Ὁμιλία στίς 21-03-2015

Συνεχίζουμε, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀπό τόν Ἅγιο Σιλουανό τό κεφάλαιο πού περιγράφει ὁ μακαριστός Γέροντας Σωφρόνιος τή μορφή τοῦ Γέροντα. Εἴμαστε στό σημεῖο πού ἔχει ἀνατεθεῖ στόν Ἅγιο Σιλουανό ἕνα ὑπεύθυνο διακόνημα, νά ἐπιστατεῖ σέ μιά ὁμάδα ἐργατῶν. Εἶναι τά χρόνια πού ὑπῆρχαν χιλιάδες μοναχοί στό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, στό ρώσικο μοναστήρι, ὁπότε ὑπῆρχαν καί πολλοί ἐργάτες.

«Εἶχε στίς διαταγές του ὥς διακόσιους ἐργάτες. Τό πρωί, γυρνοῦσε τά ἐργαστήρια καί ἔδινε γενικές γραμμές στούς ἀρχιεργάτες καί μετά γύριζε στό κελλί του, νά κλάψει «γιά τόν λαό τοῦ Θεοῦ». Δέν καθόταν πάνω ἀπ’ τό κεφάλι τους, θά λέγαμε ἔτσι λαϊκά. Δέν ἀσκοῦσε αὐστηρή, ἀσφυκτική ἐπιτήρηση, ἀλλά γυρνοῦσε στόν Θεό καί προσευχόταν. Προσευχόταν γιά τόν λαό τοῦ Θεοῦ, γιά τούς ἐργάτες του καί γιά ὅλους ὅσους γνώριζε καί γιά ὅσους δέν γνώριζε..

«Ἡ καρδιά του πονοῦσε γιά τούς ἐργάτες καί ἔχυνε δάκρυα γιά καθένα τους: «Νά ὁ Μιχάλης, ἄφησε τήν γυναῖκα του καί τά παιδιά στό χωριό καί ἐργάζεται ἐδῶ σ’ ἐμᾶς γιά λίγα γρόσια». Ἐρχόντουσαν ἀπό τήν Ρωσία, δηλαδή, γιά νά ἐργαστοῦν. «Πῶς νά αἰσθάνεται τόσο μακριά ἀπό τό σπίτι του χωρίς νά βλέπει οὔτε τήν γυναῖκα οὔτε τά ἀγαπημένα του παιδιά… Νά ὁ Νικήτας. Μόλις παντρεύτηκε καί ἐγκατέλειψε τήν νεαρή γυναῖκα του ἔγκυο καί τήν γριά μάνα του … Τί νά ἔνιωσαν τάχα, ὅταν ἀποχωρίζονταν ἀπό τόν νεαρό ἀγαπημένο γιό καί ἄνδρα; … Νά ὁ Γρηγόρης. Ἄφησε τούς γέρους γονεῖς του, τήν νέα γυναῖκα του καί δύο μικρά βρέφη καί ἦλθε ἐδῶ νά ἐργαστεῖ γιά ἕνα κομμάτι ψωμί.

Πρωτ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος: "Οὐρανοῦ κρίσις. Δέν χρειάζονται οἱ διάλογοι. Τόν "Πάπα" ἀπορρίπτει ὁ οὐρανός"

 «ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΡΙΣΙΣ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ. ΤΟΝ «ΠΑΠΑ» ΑΠΟΡΙΠΤΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ»

Ὁμιλία αἰδ. πρωτοπρεσβ. π. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου, πού ἐκφωνήθηκε στήν αἴθουσα τῆς Π.Ο.Ε. στίς 8-12-2014 

Σεβαστοί Πατέρες,     
Ἀξιότιμε κ. Χαράλαμπε Βασιλόπουλε καί λοιποί κύριοι ἰθύνοντες καί συνεργάτες τῆς ναυαρχίδος τοῦ ἀντιαιρετικοῦ καί ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγῶνος, τῆς κατά πάντα μαχητικῆς ἐφημερίδος τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου, Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ ἀδελφοί και ἀδελφές,
Θά θέλαμε, κατ’ ἀρχήν, νά ἐκφράσουμε τά βαθύτερα αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί ἐνθέρμου εὐχαριστίας, πού διακατέχουν τήν καρδιά μας, γιά τήν τιμητική πρόσκληση, πού εἴχατε τήν εὐγενή καλωσύνη νά ἀπευθύνετε πρός τήν ἐλαχιστότητά μας, νά εἴμαστε σήμερα ὁ ὁμιλητής στή σειρά τῶν ὁμιλιῶν, πού διοργανώνει κάθε Δευτέρα ἡ Π.Ο.Ε. Πράγματι, ἀποτελεῖ ὑψίστη τιμή για ’μᾶς νά ὁμιλοῦμε στήν Π.Ο.Ε. καί τόν Ὀρθόδοξο Τύπο, πού εἶναι καί τά δύο καρποί τῶν συγχρόνων ὁσίων Γερόντων καί ὁμολογητῶν ἀρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου καί ἀρχιμ. Μάρκου Μανώλη.
Τό θέμα, τό ὁποῖο θά ἀναπτύξουμε σήμερα στήν ἀγάπη σας, εἶναι : «Οὐρανοῦ κρίσις. Δέν χρειάζονται διάλογοι. Τόν «πάπα» ἀπορίπτει ὁ οὐρανός».
Πρόλογος
Ἡ μνήμη κάθε ἁγίου τῆς πίστεώς μας μᾶς παρέχει κατάλληλη ἀφορμή γιά πνευματικό προβληματισμό. Οἱ ἑορτές τοῦ ὀρθοδόξου ἑορτολογίου ἀποτελοῦν τά πνευματικά πανδοχεία, τά ὁποία μᾶς ξεκουράζουν ἀπό τήν βοή καί τόν τάραχο τοῦ βίου, ἀφοῦ, σύμφωνα μέ τό ἀρχαῖο ἐκκλησιαστικό ρητό, «βίος ἀνεόρταστος, μακρά ὁδός ἀπανδόχευτος», δηλ. ὁ βίος χωρίς ἑορτές, μοιάζει σάν μιά μακρά ὁδό χωρίς πανδοχεῖο.

Τό Πάσχα συμβαίνει μία φορά τό χρόνο καί ἔχω Πάσχα κάθε μέρα. ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ.

 Το Πάσχα συμβαίνει μία φορά το χρόνο και έχω Πάσχα κάθε μέρα.
"Κύριε! -
"Τι είναι αυτό;"
Πιθανώς, είμαι τρελός;
Μόνο τα μωρά θέλουν να πηδούν όλη την ώρα.
Και είμαι γέρος - και θέλω να πηδήσω. Θέλω να τρέξω, να πανηγυρίζω, να χαίρομαι. Γιατί ; "Από την παιδική μου ηλικία, με κάλεσε ο Κύριος. Διότι ακόμη και στην παιδική μου ηλικία, όταν με ρώτησαν τι ήθελες να είμαι, απάντησα: "Θα είμαι ιερέας!"  Γέλασαν και πραγματικά έγινα ιερέας. Και σε έξι χρόνια και στα επτά είπα ότι θα γίνω ιερέας ... Όλοι οι αδελφοί μου, όλοι οι θείοι μου ήταν γραμματικοί. Υπήρχαν δάσκαλοι μεταξύ τους. Και αναρωτήθηκαν γιατί δεν ήθελα να σπουδάσω; Και ήμουν στη θέση μου: «Θα είμαι ιερέας!» 

(†) Γέροντος Ἀναστασίου Κουδουμιανοῦ: Ἡ ἀγαπολογία τῶν «θεολογούντων» ἄνευ Θεοῦ…

 Eις μνημόσυνον αιώνιον του Γέροντος Αναστασίου Κουδουμιανού που εκοιμήθη οσιακώς στις 2 Δεκεμβρίου 2013. (παράθεμα από συνέντευξη του Γέροντα).

 

Όταν γεννήθηκε ο Χριστός είχαμε σαν αχαρακτηριστικό γνώρισμα στους «θεολογούντες» άνευ Θεού της εποχής εκείνης, στείρα εκνομίκευση της πίστεως, την υποκρισία θεμελιωμένη πάνω στις εξωτερικές διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου.

Σήμερα έχουμε την εκφιλοσόφηση του Ευαγγελίου, τον πλήρη αντινομισμό της πίστεως, την υποκρισία βασιζομένη στον περί αγάπης νόμο! Μιας αγάπης ιδεολογικοποιημένης και όχι βιωματικής, γιατί βασίζεται στην αμνήστευση των παθών κατά απομίμηση των διατάξεων του βοθρικού Κορανίου και όχι στη μετοχή μέσω σταυρικής πορείας στην Άκτιστη Χάρη του Θεού που είναι γνήσια Αγάπη. Έχουμε ένα επιθετικό «αγαπισμό», γιατί είναι ιδέα που κατοχυρώνει πάθη, δεν είναι βίωμα που αποκρυπτογραφεί εσωτερική αναγέννηση…Άλλο αγάπη έστω σαν έμπνευση ασκητικής προσπάθειας να προσλάβω απαθώς τον συνάνθρωπο σαν ομοσύστατο αδελφό, σαν εικόνα Θεού και άλλο αγαπολογία που δείχνει ανασφάλεια και ψυχική ανισορροπία και επιβάλλει με ένα σπασμωδικό τρόπο τον περί αγάπης νόμο, ακριβώς για να κατοχυρώσει ιδεολογικά το ασταύρωτο της νοσηρής ανθρώπινης παθολογίας…

ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΛΟΥΚΑ : Κατά Λουκάν Εὐαγγέλιο, κεφ. η΄, χωρία 41 ἕως 56 Ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὁμιλία ΛΑ΄ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου, σχετικά μέ τήν εὐαγγελική περικοπή γιά τήν ἀνάσταση τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου καί τή θεραπεία τῆς αἱμορροούσης γυναικός (ἀπό τό «Ὑπόμνημα εἰς τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο»)

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ από Ιω. Κολιτσάρα 

 

« Όταν λοιπόν επέστρεψε ο Ιησούς, Τον υποδέχθηκε με ενθουσιασμό ο λαός, διότι όλοι Τον περίμεναν. Και ιδού, ήλθε κάποιος άνθρωπος, που το όνομά του ήταν Ιάειρος, ο οποίος ήταν και άρχοντας της συναγωγής. Και αφού έπεσε στα πόδια του Ιησού, Τον παρακαλούσε να μεταβεί στο σπίτι του, διότι η μονογενής κόρη, την οποία είχε, δώδεκα περίπου ετών, ήταν ετοιμοθάνατη. Καθώς δε ο Ιησούς πήγαινε στο σπίτι του Ιαείρου, τα πλήθη Τον πίεζαν με τον συνωστισμό τους. Και μια γυναίκα, που από δώδεκα έτη υπέφερε από αιμορραγία και η οποία είχε ξοδέψει όλη την περιουσία της σε ιατρούς, χωρίς να μπορέσει να θεραπευθεί από κανένα, πλησίασε πίσω από τον Ιησού, άγγισε την άκρη από το ιμάτιό Του και αμέσως σταμάτησε η αιμορραγία της. Και είπε ο Ιησούς· “Ποιος είναι αυτός, που με άγγιξε;” Επειδή δε όλοι αρνούνταν, είπε ο Πέτρος και οι μαθητές που ήσαν μαζί Του: “Διδάσκαλε, τα πλήθη σε συνθλίβουν και σε πιέζουν ολόγυρα και συ λέγεις ‘’ποιος με άγγιξε’’; ”Ο δε Ιησούς είπε: “Κάποιος με άγγιξε· διότι εγώ κατάλαβα ότι κάποια δύναμη θαυματουργική βγήκε από εμένα”. Η δε γυναίκα, όταν είδε ότι δεν ξέφυγε από την προσοχή του Ιησού, τρέμουσα από φόβο και ευλάβεια ήλθε, έπεσε γονατιστή εμπρός Του και διηγήθηκε σε Αυτόν και εμπρός σε όλο το πλήθος την αιτία, για την οποία Τον άγγιξε, όπως επίσης και το γεγονός ότι θεραπεύτηκε αμέσως. Ο δε Ιησούς της είπε· “ Έχε θάρρος, κόρη μου, η πίστη σου σε έχει σώσει· πήγαινε ειρηνική και χαρούμενη, χωρίς την ανησυχία και την θλίψη που είχες προηγουμένως από την ασθένειά σου”. Ενώ δε Αυτός ακόμη μιλούσε, έρχεται κάποιος από το σπίτι του αρχισυναγώγου λέγοντάς του: “Πέθανε η κόρη σου, μην ενοχλείς και μη βάζεις σε κόπο τον διδάσκαλο”.

Τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ

«Κύριε, ὅπλον κατὰ τοῦ Διαβόλου τὸν Σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας· φρίττει γὰρ καὶ τρέμει, μὴ φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τὴν δύναμιν, ὅτι νεκροὺς ἀνιστᾷ καὶ θάνατον κατήργησε.»

Ὅταν εἶδα γιά πρώτη φορά τόν ἑαυτό μου σέ βίντεο νά κάνω τόν σταυρό μου, ἔμεινα κατάπληκτος· ἦταν, κατά το κοινῶς λεγόμενο γιά τέτοιες περιπτώσεις, σά να «ἔπαιζα μπουζούκι»! Εἶναι φοβερό, ἄν ἀναλογισθεῖ κάποιος: νά μοῦ ἔχει χαρίσει ἡ μάνα μου ἡ Ἐκκλησία, ἕνα τόσο τρομερό καί συνάμα, «εὔκολο» στήν χρήση του, ὅπλο, κι ἐγώ, ἀπό ἄγνοια, ἀδιαφορία, ἀπροσεξία, ὀκνηρία ἤ δέν ξέρω τί ἄλλο, νά μήν τό χρησιμοποιῶ σωστά.

Καί γιά τό ὅτι τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ εἶναι ὅπλο, δέν εἶναι ἀποκύημα τῆς φαντασίας μου, ἀλλά βεβαιωμένο ἀπό τήν ἁγιογραφική καί ἁγιοπατερική Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι ὅπλο γιά τόν μεγαλύτερο ἴσως, πόλεμο: τόν Ἀόρατο Πόλεμο, διότι τόν Σταυρό πρώτοι ἀπ’ ὅλους, τρέμουν ὁ Διάβολος καί οἱ δαίμονές του· «βλέποντες τόν Σταυρόν σου, οἱ Λειτουργοί τῶν οὐρανῶν, ὑμνούσι σε Κύριε, καί δαίμονες φρίττουσι». Καί ὅπως λέγει ὁ ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος, «γνωρίζει ὁ ἄθλιος (ὁ Πονηρός), ὅτι ὅταν ὁ σταυρός τοῦ Κυρίου σφραγισθῇ ἐπί τοῦ ἀνθρώπου λύει πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ Ἐχθροῦ».

Ἕνας μακαριστός λαϊκός Ἱεροκήρυκας, ἔλεγε: «Μπορῶ νά διακρίνω ἐάν κάνει πνευματικό ἀγώνα ἕνας πιστός, ἀπό τόν τρόπο πού κάνει τό σταυρό του»! Ἡ ἀλήθεια εἶναι, ὅτι οἱ περισσότεροι χριστιανοί, εἴμαστε ἀπρόσεκτοι· κάνουμε τόν σταυρό μας, ὅπως εἶπε χαριτωμένα, κάποιος Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος, «σάν νά ξύνουμε τήν κοιλιά μας». Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, τόνιζε ὅτι ὁ διάβολος κινεῖ τὸ χέρι ἡμῶν τῶν ἀπρόσεκτων χριστιανῶν, γιὰ νὰ χλευάσει τὸ πανίερο σύμβολο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ γιὰ νὰ κολάσει ἑμᾶς τούς ἴδιους.

.....Μόνο ἀπό σᾶς, μητέρες καί πατέρες, τά παιδιά σας μποροῦν νά μάθουν τό νόμο τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖο δέν τούς διδάσκουν στά σχολεῖα.

.....Μόνο από σας, μητέρες καί πατέρες, τα παιδιά σας μπορούν να μάθουν το νόμο του Θεού, τον όποιο δεν τους διδάσκουν στα σχολεία. Καί μόνο τότε θα μπορέσουν να τον μάθουν αν, εσείς οι ίδιοι, θα μελετάτε με προθυμία το νόμο αυτό στίς εκκλησίες του Θεού, μαθαίνοντας τον από τους υπηρέτες του Θεού, τους ιερείς καί τους επισκόπους.
Να πηγαίνετε στους ιερούς ναούς τα παιδιά σας για να αναπνέουν, έστω καί για λίγο, τον αέρα του γεμάτου όχι μόνο με θυμίαμα αλλά καί μυστική χάρη των μεγάλων μυστηρίων, πού τελούνται σ' αυτόν, καί τις προσευχές πολλών ανθρώπων.

Διότι ὁ διάβολος μέ τό τσουβάλι μπαίνει μέσα στήν ζωή μας

 

ΕΛΕΓΕ ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ: Να προσέχουμε αδέλφια μου τις αμαρτίες  και ιδιαιτέρως τις  χονδρες.  Διότι ο διάβολος  με το  τσουβάλι  μπαίνει μέσα στην  ζωή  μας αλλά  με την  καρφίτσα φεύγει. Θέλει κατόπιν αιματηρη  μετάνοια. 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_9.html