Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος 'Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου - «Περί θλίψεων, πόνων καί κόπων» [Ἐπιστολή 19η - 22η]

19) Επιστολή

Δια την λύπην που έχεις εις την ψυχήν σου ένεκεν των αμαρτιών, καλόν είναι και ωφέλιμον. Μόνον όταν σε οδηγή εις την απόγνωσιν, τότε είναι καθαρώς δαιμονικόν. Αμέσως να στρέφεσαι προς την ελπίδα και να λέγης: «Εφ’ όσον μετανοώ δι’ όλα, ελπίζω ότι όλα μου είναι συγκεχωρημένα. Δεν υπάρχει αμάρτημα νικών την ευσπλαχνίαν του Θεού. Όσον μεγάλα και αν είναι τα αμαρτήματα, αφού προσεγγίσουν τη μετανοία, διελύθησαν. Ω βάθος ταπεινώσεως, ανεξικακίας και ευσπλαχνίας του Κυρίου».

Ας λάβουν θάρρος, όλοι όσοι υπάρχουν βαρυποινίται, ότι υπάρχει Θεός, ο οποίος ου λογίζεται ό,τι κακόν και αν πράξωμεν προς Αυτόν, συγχωρεί πάσαν αμαρτίαν, μόνον να μετανοήσωμεν ειλικρινά. Υπόμεινε, παιδί μου, τας δοκιμασίας και ευ σοι γένηται, υπομονή, ναι, υπομονή, και αύτη θα μας ανοίξη τας πύλας του παραδείσου.

20) Επιστολή

Μέσα εις τας θλίψεις υπάρχει ο Χριστός και εις την ανάπαυσιν το πνεύμα του διαβόλου. Εις αυτήν την τραγικήν δοκιμασίαν που επέρασεν ο Γέροντάς μου Ιωσήφ, πόσον ησθάνετο τον Χριστόν! Ενώ εις άλλους η ώρα της προσεγγίσεως του θανάτου προξενεί τρόμον και φόβον, αυτός τω έρωτι του Χριστού διετέλει. Τι θαύμα τούτο! «Ο Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ.13,8 )

21) Επιστολή

Η θλίψις είναι όργανον, εργαλείον, το οποίον κρατεί ο Θεός εις το χέρι Του, και Αυτός μόνος το εργάζεται, καθώς Του υπαγορεύει η άπειρος σοφία Του. Εις τον κάθε άνθρωπον διαφοροτρόπως

το εργάζεται, αναλόγως της ανάγκης που έχει έκαστος. Η θλίψις με την ποικιλομορφία της εξαγνίζει και αγιάζει τον άνθρωπον εκείνον, που με σοφίαν και γνώσιν την δέχεται.

Δηλαδή κάθε θλίψις του χριστιανού είναι θεία επίσκεψις έχουσαν σκοπόν την σωτηρίαν αυτού και την αποστέλλει η γλυκυτάτη δεξιά του ουρανίου μας Πατρός, αν και απαρέσκεται η φύσις μας εις την τοιαύτην, καθώς και τα πικρά φάρμακα απαρέσκουν εις τον ασθενούντα. Εάν η θλίψις δεν έχει καμμίαν σχέσιν με ημάς, πάντως θα είχαμε την μοίραν του εωσφόρου, διότι και εκείνος ευρισκόμενος εις το ύψος της δόξης και της αναπαύσεως, ελησμόνησε την μεγαλειότητα του Θεού και την εαυτού σμικρότητα και αδυναμίαν, « στήσω τον θρόνον μου επί των νεφελών και έσομαι όμοιος τω Υψίστω».

Γέροντας Πανάρετος Φιλοθεΐτης:“..Ἄχ! ἀδελφοί μου, στούς καιρούς αὐτούς θά ψυχρανθεῖ ἡ ἀγάπη καί θά ὑπάρξει θλίψις πολλή, ἐπιθέσεις Ἐθνῶν, μεταναστεύσεις Λαῶν καί ἀδιαφορία γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς

     “..Αχ! αδελφοί μου, στους καιρούς αυτούς θα ψυχρανθεί η αγάπη των πολλών και θα υπάρξει θλίψις πολλή, επιθέσεις Εθνών, μεταναστεύσεις Λαών, ακαταστασία μεγάλη, σπατάλη, αμέλεια, αδιαφορία για την σωτηρία της ψυχής.

Όλοι -περίπου- οι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι να τρέχουν στα τραπέζια, στους χορούς, στα γλέντια, θα τρέχουν να απολαμβάνουν τα γήϊνα αγαθά. 

Οι άνθρωποι θα είναι φιλόνικοι. 

Θα είναι όλοι οκνηροί. Θα είναι στα θρησκευτικά τους καθήκοντα οκνηροί εις υπερθετικόν βαθμόν! 

Θα είναι πρόθυμοι να κατακρίνουν τους άλλους ανθρώπους. 

Απιστία, μίσος, έχθρα, φθόνος, φιλονικία θα κατέχουν την πρώτη θέση στη ζωή των ανθρώπων! 

Ας σταθούμε με “Φόβον Θεού” και ας είμεθα προσεκτικοί εις την εκπλήρωση των θρησκευτικών μας καθηκόντων τηρούντες όλας τας αρετάς.

Ας φροντίσουμε να γεμίσουμε τα αγγεία μας με έλαιον εφ’όσον η ψυχή μας ευρίσκεται στο σώμα. Πρέπει να φέγγει η λαμπάδα μας, πρέπει να είναι αναμμένη σε όλη μας την ζωή, να είναι αναμμένη προτού κλείσουμε τα μάτια μας, συνεχώς να είναι αναμμένη η λαμπάδα μας.

Ἄγγελος ἐμφανίστηκε στήν νεαρή κοπέλα!!!

 ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑΡΗ ΚΟΠΕΛΑ !!!

Δεν σταματάνε τα θαύματα των Χαιρετισμών της Παναγίας μας !

Όμως προκρίναμε να σας αναφέρουμε το ΝΕΟ θαύμα των Χαιρετισμών της Παναγίας μας, όπως μας το διηγήθηκε στην διάρκεια της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας η βαστάζα μας Α.

"Κάθε φορά που με έβλεπε η κόρη μου η Σ. να απαγγέλω τους Χαιρετισμούς με κοίταγε περίεργα.... Κάποιες φορές την άκουσα να μουρμουρίζει...Πάλι Χαιρετισμούς η μαμά...Και επειδή όπως ξέρεις αδελφέ μου τα σημερινά παιδιά δεν σηκώνουν συμβουλές και κηρύγματα, κατέφυγα στο "κόλπο" που εκμυστηρεύτηκε ο Άγιος Πορφύριος στον πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό, όταν ο τελευταίος του παραπονέθηκε ότι όσο και να νουθετεί την μικρή του κόρη, αυτή δεν τον ακούει !! Το διάβασα σε κάποιο βιβλίο... Μα ευλογημένε δεν πράττεις σωστά ... του είπε ο Άγιος... με το να της το λες και να της το ξαναλές.... Γονάτισε , πες στην Παναγία τι θέλεις να πει στην θυγατέρα σου, κι Αυτή θα της το ψιθυρίσει στο αυτάκι και θα Την ακούσει... κάντο και θα δεις !!"

Έτσι έκανα κι εγώ αδελφέ μου... Γονάτισα και Την παρακάλεσα να την φωτίσει να αρχίσει κάποια στιγμή να διαβάζει τους Χαιρετισμούς Της. Νέο κορίτσι είναι ! Να την προστατεύει η Παναγία μας, να την βοηθήσει να βρει κάποια δουλειά και μετά να της φανερώσει ένα καλό παλικάρι να κάνουν μία ευτυχισμένη, χριστιανική οικογένεια !

Και άκου αδελφέ μου πόσο γρήγορα απάντησε η Παναγία μας στις προσευχές μου !

«Εὐρήκαμεν τόν Μεσσίαν· ὅ ἐστι ἑρμηνευόμενον Χριστός» (μνήμη Ἁγ.Ἀνδρέα)

 Του Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου Ιεροθέου Βλάχου

«Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν· ό εστι ερμηνευόμενον Χριστός» (Ιω. α΄, 42).

 

  Μια από τις βασικές φράσεις που συνδέονται με τον άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο είναι η φράση που είπε στον αδελφό του Σίμωνα, τον Απόστολο Πέτρο: «Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν· ό εστι ερμηνευόμενον Χριστός» (Ιω. α΄, 42).

 Το ερώτημα που τίθεται είναι: Πώς ο άγιος Ανδρέας κατάλαβε την λέξη Μεσσίας και τι ακριβώς εννοούσε; Πρόκειται για μια μεσσιανική προσδοκία που υπήρχε στην εποχή του μεταξύ των Ιουδαίων, για την εμφάνιση ενός πολιτικού άρχοντος για να τους ελευθερώσει από την κυριαρχία στους Ρωμαίους ή πρόκειται για την εμπειρική πίστη που συνδέεται με τον Χριστό ως αληθινό Θεό που σαρκώθηκε;...

  Ο Απόστολος Ανδρέας ήδη πριν πει αυτήν την φράση παρευρισκόταν με τον Ιωάννη τον Θεολόγο πλησίον τού Ιωάννου τού Προδρόμου, τον άκουσε να λέγει για τον Ιησού, «ίδε ο αμνός τού Θεού» (Ιω. α΄, 36) και Τον ακολούθησε. Σε κάποια στιγμή «στραφείς ο Ιησούς και θεασάμενος αυτούς ακολουθούντας λέγει αυτοίς∙ τι ζητείτε;». Εκείνοι ζήτησαν να μάθουν πού μένει. Ο Χριστός τους απάντησε: «Έρχεσθε και ίδετε». Και «ήλθον ουν και είδον πού μένει, και παρ’ αυτώ έμειναν την ημέραν εκείνην» (Ιω. α' 38-40).

Κατά την ερμηνευτική διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας αυτή ήταν μια θεωρία της δόξης του Θεού, και οι δύο αυτοί μαθητές παρέμειναν την ημέρα εκείνη μέσα στην δόξα Του, και κατάλαβαν ότι αυτός είναι Υιός τού Θεού. Ερμηνεύει ο ιερός Θεοφύλακτος:

«Προς τους ακολουθούντας αυτώ στρέφεται ο Ιησούς, και δεικνύει αυτοίς το εαυτού πρόσωπον. Ει μη γαρ δια τής αγαθής πράξεως ακολουθήσης τω Ιησού, ουκ αν φθάσης εις θεωρίαν του προσώπου Κυρίου, ουδέ απελεύση προς την παραμονήν αυτού, τουτέστιν, ου φθάσεις εις τον της θείας γνώσεως φωτισμόν· οικία γαρ του Χριστού το φως. «Φως γαρ, φησίν, οικών απρόσιτον». Ο γαρ τοι μη καθάρας εαυτόν, και δια τής καθάρσεως ακολουθήσας, πώς εν γνώσει φωτισθήσεται;». 

Ο π. Ιωάννης  Ρωμανίδης έλεγε:

Τά παιδιά μέ τούς συνεχεῖς ἐπαίνους δέν οἰκοδομοῦνται

 

AΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

Τά παιδιά μέ τούς συνεχεῖς ἐπαίνους δέν οἰκοδομοῦνται. Γίνονται ἐγωιστές καί κενόδοξοι. Θά θέλουν σ' ὅλη τους τή ζωή νά τούς ἐπαινοῦν ὅλοι διαρκῶς, ἔστω κι ἄν τούς λένε καί ψέματα. Δυστυχῶς, σήμερα μάθανε ὅλοι νά λένε καί ψέματα καί τά δέχονται οἱ κενόδοξοι, εἶναι ἡ τροφή τους. «Πές το, κι ἄς εἶναι ψέμα, κι ἄς εἶναι εἰρωνεία», λένε. Ὁ Θεός αὐτό δέν τό θέλει. Ὁ Θεός θέλει τήν ἀλήθεια. Δυστυχῶς, αὐτό δέν τό καταλαβαίνουν ὅλοι καί κάνουν τό ἐντελῶς ἀντίθετο.

Τά παιδιά, ὅταν τά ἐπαινεῖς συνεχῶς, χωρίς διάκριση, τά πειράζει ὁ ἀντίθετος. Τούς ξεσηκώνει τό μυαλό τοῦ ἐγωισμοῦ καί, συνηθισμένα ἀπό μικρά στούς ἐπαίνους ἀπό γονεῖς καί δασκάλους, προχωροῦν ἴσως στά γράμματα, ἀλλά τί τό ὄφελος; Στή ζωή θά βγοῦν ἐγωιστές καί ὄχι Χριστιανοί. Οἱ ἐγωιστές δέν μποροῦν νά εἶναι ποτέ Χριστιανοί. Οἱ ἐγωιστές θέλουν διαρκῶς ὅλοι νά τούς ἐπαινοῦν, ὅλοι νά τούς ἀγαπᾶνε, ὅλοι νά λένε καλά γί αὐτούς, πράγμα πού ὁ Θεός μας, ἡ Ἐκκλησία μας, ὁ Χριστός μας δέν τό θέλει.

Ἡ Θρησκεία μας δέν θέλει αὐτόν τόν τρόπο, αὐτή τήν ἀγωγή. Ἀντίθετα, θέλει τά παιδιά ἀπό....

μικρά νά μαθαίνουν στήν ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ τονίζει ὅτι, ἅμα ἐπαινεῖς διαρκῶς ἕναν ἄνθρωπο, τόν κάνεις ἐγωιστή. Ὁ ἐγωιστής εἶναι ὁ «μπερδεμένος», ὁ ὁδηγούμενος ὑπό τοῦ Διαβόλου καί τοῦ κακοῦ πνεύματος. Ἔτσι, μεγαλώνοντας μέσα στόν ἐγωισμό, ἡ πρώτη του δουλειά εἶναι ν' ἀρνεῖται τό Θεό καί νά εἶναι ἕνας ἐγωιστής ἀπροσάρμοστος μέσα στήν κοινωνία.

Πρέπει νά πεῖς τήν ἀλήθεια, νά τή μάθει ὁ ἄνθρωπος. Ἀλλιῶς τόν ὑποστηρίζεις στήν ἀμορφωσιά του. Ὅταν πεῖς στόν ἄλλο τήν ἀλήθεια, αὐτός κατατοπίζεται, προσέχει, ἀκούει καί τούς ἄλλους, ἐγκρατεύεται. Ἔτσι καί στό παιδί, θά πεῖς τήν ἀλήθεια, θά τό μαλώσεις, γιά νά κατατοπισθεῖ ὅτι αὐτό πού κάνει δέν εἶναι καλό. Τί λέει ὁ σοφός Σολομῶν; «Ὅς φείδεται τῆς βακτηρίας (=μαγκούρας) μισεῖ τόν υἱόν αὐτοῦ, ὁ δέ ἀγαπῶν ἐπιμελῶς παιδεύει» (Παροιμ. 13, 24). Ὄχι ὅμως νά τό δέρνεις μέ τή μαγκούρα. Τότε φεύγουμε ἀπ' τά ὅρια καί γίνεται τό ἀντίθετο. Μέ τόν ἔπαινο ἀπό μικρά τά παιδιά μας τά ὁδηγοῦμε στόν ἐγωισμό.

Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη καί ἡ Μασωνία.

Είναι δυνατόν κάποιος να είναι χριστιανός ορθόδοξος και ταυτοχρόνως να είναι και Μασώνος;

Γράφει ο Πρωτ. Βασίλειος Α.Γεωργόπουλος . Δρ.Θ

Βασική τακτική διαφόρων ομάδων, κινήσεων, οργανώσεων κ. α όπου ο χαρακτήρας τους, οι διδασκαλίες και οι πρακτικές είναι απολύτως ασυμβίβαστες με την ορθόδοξη πίστη μας, είναι η προσπάθεια χειραγώγησης των ανθρώπων μέσω της παραπληροφόρησης. Τακτική η οποία κατ'; εξοχήν χρησιμοποιείται από τον Τεκτονισμό η Μασωνία.

Μόνιμη επωδός των διαφόρων Τεκτόνων αποτελεί ο ισχυρισμός, ότι αποτελούν απλώς φιλοσοφική οργάνωση που αποβλέπει στην αναζήτηση της αλήθειας, στην κοινωνική και ατομική πρόοδο χωρίς να έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα. Άποψη που προσπαθούν να τη διαδώσουν με κάθε πρόσφορο μέσο και σε κάθε ευκαιρία. Θεωρούν μάλιστα ότι μπορεί κάποιος να είναι ταυτοχρόνως και χριστιανός και Τέκτονας. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν κάποιος να είναι χριστιανός ορθόδοξος και ταυτοχρόνως να είναι και Μασώνος ;

Οἱ Ἀλβανοί ἀπέλυσαν δασκάλα ἐπειδή εἶπε ἀλήθειες γιά τήν ἐπέτειο τοῦ «ΟΧΙ»!

• Για την ομιλία της στις 28 Οκτωβρίου 2018 με θέμα «Η Ελληνική Μειονότητα κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», οι Αλβανοί απέλυσαν δασκάλα από το σχολείο Λειβαδιάς Αγίων Σαράντα. 

Θεώρησαν την παρέμβασή της εθνικιστική, ενώ στην ουσία ξεδίπλωσε πτυχές της ιστορικής πραγματικότητας. Ένα ακόμη γεγονός, που δείχνει το ανθελληνικό μένος των Αλβανών. 

Ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος παρουσιάστηκε στην αλβανική κοινή γνώμη ως μάχη για την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας και ότι πάμε να καταλάβουμε την Τσαμουριά. Αυτό έγινε, για να ενταχθεί στον πόλεμο κατά της Ελλάδος ο αλβανικός στρατός και να έχουν συμμάχους και την μειονότητα των μουσουλμάνων της Θεσπρωτίας. Τα πέτυχαν και τα δύο». 

Ἐκδήλωση πρός τιμήν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ. Ἰωήλ, στήν Καλαμαριά

 Την Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018, στις 19.30, στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη» (Μεταμορφώσεως 7-9) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση προς τιμήν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.

Στην εκδήλωση που φέρει τον τίτλο «Ανέτειλας Χριστέ εκ Παρθένου» θα ψαλούν ύμνοι των Χριστουγέννων από τον χορό του Ομίλου Μουσικοφίλων Βυζαντινό Αναλόγιο Καλαμαριάς, διοργανωτή της εκδήλωσης.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

Πηγή

https://paraklisi.blogspot.com/2018/11/blog-post_702.html

Ἔτσι ἐξηγοῦνται οἱ ἀντιρρήσεις πολλῶν ἀνθρώπων πρός τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση

  Η μετάνοια έχει μεγάλη δύναμη. 

Παίρνει το κάρβουνο και το κάνει διαμάντι.

 Παίρνει τον λύκο και τον κάνει αρνί.

Παίρνει τον άγριο και τον κάνει άγιο.

 Παίρνει τον αιματοβαμμένο ληστή και τον κάνει πρώτο κάτοικο τού Παραδείσου.

6 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Νικολάου Ἀρχιεπισκόπου Μύρων, Νίσερ μάρτυρα, Ἀέρου Ἐπισκόπου, Νικολάου Νεομάρτυρα, Ἀντωνίου τοῦ Νέου καὶ Θαυματουργοῦ, Νείλου Ὁσίου.

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Θαυματουργός Ἀρχιεπίσκοπος Μύρων τῆς Λυκίας

Ὁ Κύριος, στὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία του, εἶπε: «Γίνεσθε οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστι» (Λουκᾶ, στ’ 36). Νὰ γίνεσθε δηλαδή, σπλαγχνικοὶ πρὸς τὸν πλησίον καὶ συμπονετικοὶ στὶς δυστυχίες του καὶ τὶς ἀνάγκες του, καθὼς καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας σας εἶναι εὐσπλαχνικὸς πρὸς ὅλους. Μιὰ τέτοια προσωποποίηση τῆς χριστιανικῆς εὐσπλαχνίας ὑπῆρξε καὶ ὁ Ἅγιος Νικόλαος.
Ἔδρασε τὴν ἐποχὴ τῶν αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ, Μαξιμιανοῦ καὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Στὴν ἀρχὴ ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο, λόγω ὅμως τῆς ξεχωριστῆς ἀρετῆς του τιμήθηκε, χωρὶς νὰ τὸ ἐπιδιώξει, μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἀρχιεπισκόπου Μύρων.
Ἀπὸ τὴν θέση αὐτὴ καθοδηγοῦσε μὲ ἀγάπη τὸ ποίμνιό του καὶ ὁμολογοῦσε μὲ παρρησία τὴν ἀλήθεια.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη ἀπὸ τοὺς τοπικοὺς ἄρχοντες καὶ ρίχτηκε στὴν φυλακή. Ὅταν ὅμως ἀνῆλθε στὸν αὐτοκρατορικὸ θρόνο ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἐλευθερώθηκαν ὅλοι οἱ χριστιανοὶ καὶ ἔτσι ὁ Νικόλαος ἐπανῆλθε στὸ ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο. Μάλιστα ἔλαβε μέρος στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ὅπου ξεχώρισε γιὰ τὴΝ σοφία καὶ τὴν ἠθική του τελειότητα.

6 Δεκεμβρίου. ♰ Νικολάου ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τοῦ ἱεράρχου. 6 Δεκ. (Ἑβρ ιγ΄ 17-21).

Εβρ. 13,17         Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες· ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο.

Εβρ. 13,17                 Να πείθεσθε και να υποτάσσεσθε με προθυμίαν, χωρίς δισταγμούς και δυσφορίας, στους πνευματικούς προϊσταμένους σας. Διότι αυτοί αγρυπνούν δια την σωτηρίαν των ψυχών σας, επειδή θα δώσουν λόγον δια σας στον Χριστόν. Υπακούετε, λοιπόν, εις αυτούς με προθυμίαν, ώστε να εκτελούν το έργον αυτό της πνευματικής καθοδηγήσεώς σας με χαράν και όχι με στεναγμούς· διότι το να στενάζουν από την ιδικήν σας απείθειαν, είναι επιζήμιον εις σας τους ιδίους. Θα φέρη επάνω σας την οργήν του Θεού.