Ὁ Ἅγιος Σάββας καί τά πνευματικά του κατορθώματα

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

1. Τρεις ομιλίες για τη ζωή του Αγίου Σάββα

Η Εκκλησία μας εορτάζει σήμερα τη μνήμη μιας πολύ μεγάλης μορφής της Ορθοδοξίας μας, ενός μεγίστου ασκητού και διδασκάλου, Σάββα του Ηγιασμένου. Έχουμε μάλιστα την ευτυχή συγκυρία τιμώντας σήμερα τον Άγιο Σάββα, τον καθηγούμενο των αναχωρητών, να έχουμε 

εδώ συνεκκλησιαζομένους και συλλειτουργούντες αναχωρητάς από την έρημο του Αγίου Όρους, από την αδελφότητα των Δανιηλαίων τον πατέρα Δανιήλ, ο οποίος ψάλλει στο ψαλτήρι, και από την αδελφότητα των Θωμάδων τον πατέρα Παύλο και τον πατέρα Φίλιππο, από τα Κατουνάκια, από την έρημο του Αγίου Όρους, παρευρίσκονται σήμερα εδώ για να τιμήσουν τον ερημίτη και αναχωρητή Άγιο Σάββα.

Ο Άγιος Σάββας έζησε ενενήντα τρία (93) έτη. Γεννήθηκε το 439 στην Μουταλάσκη της Καππαδοκίας, την οποία είχαμε τη σπουδαία ευκαιρία να την επισκεφθούμε πριν από δύο χρόνια, μια ομάδα από εδώ, από τους Αγιαντωνίτες, και εκοιμήθη το 532 στην Μεγίστη Λαύρα της Παλαιστίνης, που ο ίδιος ίδρυσε και που εξακολουθεί αδιάκοπα από τότε, εδώ και χίλια πεντακόσια χρόνια, να υφίσταται μέχρι σήμερα. 

Τη ζωή του μπορούμε να τη διαιρέσουμε σε τρεις ή περισσότερες περιόδους. Εδώ όμως θα την διαιρέσουμε σε τρεις, για να οικονομήσουμε τρεις ομιλίες, όπως εξαγγείλαμε και πέρυσι, που κάναμε την πρώτη ομιλία, γιατί είναι αδύνατον σε μία ομιλία, έστω και περιληπτικά, να διηγηθεί κανείς τον θαυμαστό του βίο.

Πέρυσι, την ίδια ημέρα της εορτής του Αγίου Σάββα, παρουσιάσαμε το πρώτο μέρος της ζωής του: τα παιδικά, τα εφηβικά, τα πρώτα μοναστικά του χρόνια, μέχρι της ηλικίας των 35 ετών, από το 439 που γεννήθηκε μέχρι το 473 που εκοιμήθη ο Μέγας Ευθύμιος, τον οποίο είχε γέροντα και πνευματικό οδηγό. Για το λόγο άλλωστε αυτό και στην καινούργια αγιογραφία του ναού μας εκεί στον τοίχο, το νότιο τοίχο, βάλαμε τον δικό μας Άγιο, τον Άγιο Αντώνιο, στη συνέχεια στη μέση τον Μέγα Ευθύμιο και δίπλα του τον Άγιο Σάββα. Ο Άγιος Σάββας, όπως και ο Άγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης, ήσαν μαθητές και πνευματικά παιδιά του Μεγάλου Ευθυμίου.

Ὅταν ἐπισκέπτεται τόν ἄνθρωπο ὁ πόνος, τοῦ κάνει ἐπίσκεψη ὁ Χριστός

Πηγαίνοντας προς την Ρώμη κάποια μέρα ο Άγιος Αμβρόσιος για μια υπόθεση, νυχτώθηκε και έμεινε στην οικία κάποιου πλούσιου της περιοχής ο οποίος φιλοξένησε πλουσιοπάροχα τον Αρχιερέα και τους κληρικούς που τον συνόδευαν. 

Το πρωί τον ερώτησε ο Άγιος εάν δοκίμασε καθόλου θλίψεις στην ζωή του. Τον ερώτησε γιατί πρόσεξε ότι είχε πολλά πλούτη. Αυτός του αποκρίθηκε: «Με τις ευχές σου Δέσποτα Άγιε, ουδέποτε με λύπησε ο Θεός, ούτε με ζημίωσε, ούτε γνωρίζω τι είναι ασθένεια. αλλά και πολλές δωρεές μου απέστειλε ο Πανάγαθος, πλούτη, δόξα και κάθε άλλη απόλαυση». 

Όταν άκουσε αυτά ο Άγιος δάκρυσε και είπε προς τους κληρικούς: «Σηκωθείτε γρήγορα να φύγουμε από την καταραμένη αυτήν οικία πριν μας προλάβει ο θυμός του Θεού». 

Βλέποντας ότι αμελούσαν να ετοιμάσουν τα άλογα τους πρόσταζε εντονότερα να φύγουν το συντομότερο. Μόλις αναχώρησαν και προχώρησαν λίγη απόσταση, άνοιξε η γη και κατάπιε την οικία με τον πλούσιο, τους συγγενείς και τα πλούτη του.

Αυτοί που ακολουθούσαν εθαύμασαν για το φοβερό γεγονός και ερώτησαν τον Άγιο πώς το γνώρισε. Αυτός τους αποκρίθηκε: 

Ὁ Γέροντας Ἀρσένιος καί τό σκυλί πού χαλοῦσε τήν ἡσυχία τῶν πατέρων

Ο Γέροντας Αρσένιος (αριστέρά) με τον συνασκητή του, όσιο Ιωσήφ Ησυχαστή.

[…] Αλλά και πάλιν, την νυχτερινήν εκείνην γαλήνην μας χαλούσε το γαύγισμα ενός σκυλιού, το οποίον ακατάπαυστα γαύγιζε όλη την νύκτα. Ρωτήσαμε τους γείτονες τίνος είναι αυτό το άγριο σκυλί και μας είπαν ότι είναι του ψευτο-Βασίλη. 

Ψάξε τώρα να μάθης ποιος είναι ψευτο-Βασίλης!

Τελικά μάθαμε ότι ήταν καλόγηρος και μάλιστα ο Γέροντας του κελλιού του αγίου Κηρύκου. Το όνομά του ήταν μοναχός Βασίλειος. Κατόπιν, δεν γνωρίζω πώς, του κόλλησαν και το… επίθετο.

Άντε τώρα, τι θα γίνη με το σκυλί του ψευτο-Βασίλη; Πάλι τα παράπονα στον παππού [τον Γέροντα Αρσένιο τον Σπηλαιώτη συνασκητή του οσίου Ιωσήφ Ησυχαστή και Σπηλαιώτη]. Αλλά και ο παππούς, αρκετά ενοχλημένος, «αμάν πατέρες, μας χάλασε όλην την ησυχίαν· αλλά μην ανησυχήτε, κάτι θα γίνη».

Ἡ μυστηριακή διακοινωνία μέ αἱρετικούς σέ ἐπίπεδο λαϊκοῦ οἰκουμενισμοῦ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 2α Δεκεμβρίου 2019

Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΔΙΑΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΛΑΪΚΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ.

Η σύγχρονη λαίλαπα της παναιρέσεως του Οικουμενισμού προχωρεί καλπάζοντας και ισοπεδώνοντας τα πάντα στο πέρασμά της. Ο παγκόσμιος Οικουμενισμός σε θρησκευτικό επίπεδο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και προχωρεί στην υλοποίηση των στόχων του, στη σύγκληση των θρησκειών και την πραγματοποίηση του οράματος της Πανθρησκείας. 

Δυστυχώς η παναίρεση αυτή, η φοβερότερη και πλέον επικίνδυνη από όσες εμφανίστηκαν μέχρι σήμερα στη ζωή της Εκκλησίας μας, την οποία πολύ σοφά χαρακτήρισε ο αείμνηστος αρχ. π. Αθανάσιος Μυτιληναίος ως τον τελευταίο πρόδρομο του Αντιχρίστου, βρήκε νέα ώθηση, αντί καταδίκης, στη «Σύνοδο» της Κρήτης, (Ιούνιος 2016). Οι πρωτεργάτες του Οικουμενισμού μετά την συνοδική νομιμοποίηση της ιστορικής ονομασίας των ετεροδόξων ως «Εκκλησιών», προχωρούν τώρα ακάθεκτοι, με περισσότερο ζήλο και ενθουσιασμό, επικαλούμενοι «εν παντί καιρώ και τόπω» τις κακόδοξες αποφάσεις της, για να δικαιολογήσουν συμπροσευχές και συλλείτουργα με αιρετικούς, μετάδοση της θείας κοινωνίας σε ετεροδόξους και άλλες παραβάσεις των Ιερών Κανόνων, γενόμενοι εκόντες, άκοντες όργανα της Νέας εποχής.

Μια ακόμη συγκλονιστική είδηση από το διαδίκτυο με τίτλο «’Ανοιχτή θεία κοινωνία’ επιβάλλει ο κ. Ναθαναήλ στο Σικάγο!…», (βλ. ιστολόγια helleniscope.com και Ακτίνες, 24.11.2019), είδε το φως της δημοσιότητος, που επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά τον μύχιο πόθο και όραμα των οικουμενιστών, την πλήρη ένωση της αμωμήτου Ορθοδοξίας μας με τις αιρέσεις του Παπισμού, του Προτεσταντισμού, και του Μονοφυσιτισμού, τώρα πλέον και σε επίπεδο μυστηριακής διακοινωνίας, (intercommunion). Σύμφωνα με την ειδησεογραφία: «Μαθαίνουμε από την θρησκευτική ιστοσελίδα www.protectingorthodox church.blogspot.com ότι o κ. Ναθαναήλ, [Μητροπολίτης Σικάγου], την Δευτέρα 18 Νοεμβρίου σε συνάντηση των ιερέων της Μητρόπολης Σικάγου, επέβαλλε σε όλους τους ιερείς να μην εμποδίζουν την θεία κοινωνία σε κανένα και να την προσφέρουν χωρίς να ανακοινώνουν κανένα περιορισμό. Και ειδικά να μην αναφέρουν τίποτα περί ‘αμαρτιών’ και ‘αμαρτωλών’ που όπως όλοι γνωρίζουν είναι αναπόσπαστο τμήμα της θείας κοινωνίας.…Δηλαδή όλοι όσοι τυχόν βρίσκονται στην εκκλησία, οποιουδήποτε θρησκευτικού δόγματος, θα κοινωνούν;». Και συνεχίζει ο σχολιαστής της ιστοσελίδας:

Κυριακή ΙΑ Λουκᾶ.Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας γιά τήν παραβολή τοῦ μεγάλου δείπνου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκ. 14,16-24] 

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ 

«Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα· καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα (:Κάποιος άνθρωπος έκανε μεγάλο βραδινό συμπόσιο και κάλεσε πολλούς. Και την ώρα του δείπνου έστειλε το δούλο του για να πει στους καλεσμένους: “Ελάτε και μην αναβάλλετε, διότι είναι πλέον όλα έτοιμα”)»[Λουκ.14,16-17]. 

Ας εξετάσουμε με λεπτομέρεια πριν από τα άλλα, ποια ακριβώς ήταν η αιτία, ώστε να μην καλεί σε γεύμα μάλλον, αλλά σε δείπνο πολλούς και μάλλον πριν από αυτό, ποιος άνθρωπος μπορεί να εννοηθεί από εμάς ο οποίος έστειλε τον υπηρέτη του να καλέσει για το δείπνο και ποιος είναι εκείνος που κάλεσε στο δείπνο, και ποιοι είναι γενικά εκείνοι που κλήθηκαν βέβαια, αλλά περιφρόνησαν την πρόσκληση. 

Λοιπόν ως οικοδεσπότης «άνθρωπος» μπορεί να εννοηθεί ο Θεός και Πατέρας, γιατί οι εικόνες στην παραβολή πλάθονται βέβαια να ομοιάζουν προς την πραγματικότητα, αλλά οπωσδήποτε δεν είναι αυτές η ίδια η αλήθεια. Ο ίδιος λοιπόν ο Δημιουργός και Πατέρας της δόξας παρέθεσε δείπνο μεγάλο, δηλαδή ετοίμασε οικουμενική πανήγυρη, φυσικά προς τιμήν του Χριστού, κατά τους εσχάτους καιρούς του αιώνα, όταν ήρθε σε εμάς ο Υιός, τότε και που υπέστη τον θάνατο για εμάς, και μας έδωσε να φάμε την σάρκα Του, επειδή είναι άρτος από τον ουρανό και δίνει ζωή στον κόσμο. Κατά το βράδυ όμως και κάτω από το φως των λύχνων σφαζόταν επίσης αμνός, σύμφωνα με τον νόμο του Μωυσή. «Δείπνο» λοιπόν εύλογα ονομάσθηκε η κλήση στον Χριστό. 

Έπειτα ποιος είναι ο απεσταλμένος, ο οποίος λέγει ότι είναι και δούλος; Ο ίδιος ασφαλώς ο Χριστός· γιατί, ενώ ήταν Θεός από τη φύση Του και αληθινός Υιός του Θεού και Πατέρα, ταπείνωσε τον εαυτό Του, παίρνοντας μορφή δούλου. Είναι λοιπόν Κύριος βέβαια των όλων, ως Θεός που γεννήθηκε από Θεό, την ονομασία όμως του «δούλου» θα μπορούσε κανείς να την εφαρμόσει εύλογα στα μέτρα της ανθρώπινης φύσης Του.

Γιατί οἱ ἄνθρωποι εἶναι μέσα τους "ἄδειοι"

Έχουμε ανθρώπους με πολλά χρήματα, που αυτοκτόνησαν.

Έχουμε ανθρώπους με μεγάλα αξιώματα, που κατέληξαν σε νευρολογικές κλινικές.

Έχουμε ανθρώπους από "καλά σπίτια", που είναι άχρηστοι για τον εαυτόν τους και για τον συνάνθρωπό τους.

Γιατί άραγε; Γιατί οι άνθρωποι είναι μέσα τους "άδειοι"... Θα πρέπει λοιπόν ο άνθρωπος να βρει εκείνο που του γεμίζει την ψυχή και αυτό είναι ο Χριστός. Να έρθει δηλ. σε επαφή με τον Χριστό, διότι αν δεν γίνει αυτό, ό,τι και να πετύχει στη ζωή του, θα νοιώθει κενός, θα νοιώθει ότι πάντα κάτι του λείπει, θα νοιώθει πάντα ανικανοποίητος...

Πλησιάστε τέτοιους ανθρώπους και θα δείτε, ότι δεν έχουν ειρήνη μέσα τους και παρότι τρέχουν καθημερινώς να ικανοποιηθούν, παραμένουν ανικανοποίητοι.

Όσο περισσότερο ταπεινωθείς, όσο περισσότερο κοπιάσεις, όσο περισσότερο αγαπήσεις τον Χριστό τόσο περισσότερο Χάρη θα λάβεις από τον Χριστό. Όσο δώσεις, τόσο θα πάρεις από τον Χριστό.. Ο Χριστός δεν μεροληπτεί, δεν είναι προσωπολήπτης και αν ορισμένοι δεν λαμβάνουν Χάρη από τον Χριστό είναι διότι δεν πρόσεξαν τις λεπτομέρειες αυτές.

Οἱ προφητεῖες τοῦ Γ΄ παγκοσμίου πολέμου καί τοῦ μαρμαρωμένου βασιλιά πλησιάζουν

Ανάλυση όλων των προφητειών που θα ακολουθήσουν από τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο ως το έργο του βασιλέα Ιωάννη στην αναλαμπή της Ορθοδοξίας ,ομιλητής ο Μοναχός π. Ἀβραάμ Ἁγιορείτης

https://www.youtube.com/watch?v=QXxWogvcwlY

«Κύριε, παρότι κοινωνῶ ἀναξίως, προσέρχομαι γιὰ νὰ μὴ μὲ ''φάει'' ὁ διάβολος καὶ ἂν θέλεις, μὲ σώζεις»

Δημήτριος Παναγόπουλος Ἱεροκήρυκας †

Ἡ μεγαλύτερη ἴσως πονηριὰ τοῦ διαβόλου εἶναι τὸ ὅτι ἔχει κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ μὴν ἔχουν τὴν ἀνάγκη νὰ τραφοῦν ἀπὸ τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχουν πολλοὶ Χριστιανοὶ ποὺ ἐκκλησιάζονται, ἀγαθοεργοῦν καὶ προσεύχονται, ἀλλὰ δὲν κοινωνοῦν. Αὐτοὶ δὲν πρόκειται νὰ σωθοῦν!

Διότι ἡ σωτηρία εἶναι ἀποκλειστικὰ ζήτημα συγγενείας μὲ τὸν Θεό. Αὐτὴ ἡ συγγένεια παρέχεται μὲ τὴν Θεία Κοινωνία. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ὅσοι κοινωνοῦν πρόκειται νὰ σωθοῦν, διότι ἐξαρτᾶται καὶ μὲ τί φρόνημα προσέρχεται κάποιος νὰ.... κοινωνήσει.

Λένε μερικοί ὅτι ἄν δέν νιώθουμε διάθεση γιά προσευχή, καλύτερα νά μήν προσευχηθοῦμε.

Άγ. Ιωάννης Κροστάνδης

«Λένε μερικοί ότι αν δεν νιώθουμε διάθεση για προσευχή, καλύτερα να μην προσευχηθούμε.

Είναι μια σοφιστεία της σαρκός.Η σάρκα δεν θέλει την προσευχή.

Αλλά “η βασιλεία των ουρανών βιάζεται” (Ματθ. ια’ 12).

Δεν μπορούμε να εργασθούμε για τη σωτηρία χωρίς να εκβιάσουμε τον εαυτό μας!».

πηγή
https://proskynitis.blogspot.com/2019/12/blog-post_74.html

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 15 Δεκεμβρίου

Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων της Ὀρθοδοξίας πού ἑορτάζουν σήμερα 15 Δεκεμβρίου


Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

15 Δεκεμβρίου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΕ´ (ΙΑ´ ΛΟΥΚΑ). Ἐλευθερίου ἱερομάρτυρος καί τῆς μητρός αὐτοῦ Ἀνθίας. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Τοῦ ἱερομάρτυρος. 15 Δεκ. (Β´ Τιμ. α´ 8 - 18).

Β Τιμ. 1,8           μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ, 

Β Τιμ. 1,8                  Και, λοιπόν, μη δειλιάσης ποτέ και μη εντραπής να ομολογής την καλήν μαρτυρίαν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού· μη εντραπής ακόμη και εμέ, τον δέσμιον και φυλακισμένον δια την ομολογίαν του Χριστού, αλλά κακοπάθησε μαζή μου προς χάριν του Ευαγγελίου, σύμφωνα με την δύναμιν, που δίδει ο Θεός.