ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ - Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου

Γ’ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ

Καλύβη Τιμίου Σταυρού 13‐1‐1971

Εν Χριστώ αδελφές, ευλογείτε. Προ ημερών έλαβα τις επιστολές σας και σκέφθηκα να σας στείλω ολίγα πνευματικά βότανα. Φυσικά, δικά μου δεν είχα, αλλά υπάρχουν στο Περιβόλι της Παναγίας αρκετά. Έχω υπόψη μου από έναν πρακτικό Μοναχό, ο οποίος έχει ωφελήσει την ψυχή μου πολύ, και πολύ γνωστό μου, τα οποία και αναφέρω, για να καταλάβετε καλύτερα τι είδους βότανα έδινε στην κάθε πάθηση. Ίσως δεν σας χρειάζονται τώρα, αλλά ας βρίσκονται, γιατί άνθρωποι είμαστε. Παίρνω λοιπόν τις ξένες και αυτές κόλλες και τυλίγω τα βότανα τα ξένα. Επειδή δε η μεγαλύτερη αρρώστια είναι η υπερηφάνεια, η οποία μας μετέφερε από τον Παράδεισο στην γη και από την γη προσπαθεί να μας πάη στην κόλαση, αρχίζω από αυτήν.

Τον ερώτησε κάποιος:

-Πώς είναι δυνατόν, Γέροντα, να μην υπερηφανεύωμαι, ενώ βλέπω να μου κατεβαίνουν σοφές σκέψεις, και να με θαυμάζουν οι συμφοιτητές μου;

Απεκρίθη:

-Αυτές που κατεβαίνουν στον εγκέφαλο μας, αδελφέ, από ψηλά, είναι του Θεού. Αυτά που κατεβάζει ο εγκέφαλος μας από τις μύτες μας, είναι δικά μας. * *

Ερωτήθη από άλλον:

-Γιατί, όταν προσεύχομαι, για να απαλλαγώ από ένα πάθος ή για έναν γνωστό μου, άλλοτε με ακούει ο Θεός και άλλοτε όχι, ενώ κοπιάζω περισσότερο προσευχή;

Απεκρίθη:

-Ο Θεός περισσότερο εξετάζει πόση ταπείνωση έχουμε και όχι πόσο κόπο καταβάλλουμε. Εάν έχουμε υπερηφάνεια, η οποία φέρνει και τις πτώσεις, και μας ακούση ο Θεός και μας τις θεραπεύση, τι ωφελεί; Γι’ αυτό ο Καλός Θεός δεν μας ακούει, μήπως οι πολλές πτώσεις μας συνεφέρουν, για να ταπεινωθούμε. Γι’ αυτό, όταν δεν μας το θεραπεύη το πάθος, πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχει η υπερηφάνεια, και θα πρέπη να Τον παρακαλούμε να μας θεραπεύση απ’ αυτήν, και όλα τ’ άλλα μόνο τους φεύγουν.

Ερωτήθη κάποτε από Μοναχό:

-Όταν ήμουν στον κόσμο, Γέροντα, ήμουν καλύτερος· τώρα που ήρθα στο Μοναστήρι, γιατί είμαι χειρότερος;

Απεκρίθη:

-Αυτό είναι αλήθεια, αδελφέ, διότι στον κόσμο έκανες σύγκριση του εαυτού σου με τους κοσμικούς· στο Μοναστήρι κάνεις σύγκριση του εαυτού σου με τους Αγίους.

Ερωτήθη άλλοτε:

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς ΙΑ Ματθαίου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΑ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Α΄ Κορ., κεφάλαιο Θ΄, εδάφια 1-12

1 Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; Οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; Οὐχὶ ᾿Ιησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; Οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; 2 Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ. 3 ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί. 4 Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν; 5 Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου καὶ Κηφᾶς; 6 ἢ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάβας οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν τοῦ μὴ ἐργάζεσθαι;

7 Τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ; Τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; ἢ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει; 8 Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ; ἢ οὐχὶ καὶ ὁ νόμος ταῦτα λέγει; 9 Ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; 10 ἢ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ὅτι ἐπ᾿ ἐλπίδι ὀφείλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν, καὶ ὁ ἀλοῶν τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ μετέχειν ἐπ᾿ ἐλπίδι. 11 Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν; 12 Εἰ ἄλλοι τῆς ἐξουσίας ὑμῶν μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς; ἀλλ᾿ οὐκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ, ἀλλὰ πάντα στέγομεν, ἵνα μὴ ἐγκοπήν τινα δῶμεν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Δεν είμαι Απόστολος με ίσα δικαιώματα με τους άλλους Αποστόλους; Δεν είμαι ελεύθερος, όπως όλοι οι Χριστιανοί; Δεν είδα τον Ιησού Χριστό τον Κύριό μας; Και δεν είστε εσείς το έργο που με τη βοήθεια του Κυρίου επιτέλεσα; 2 Εάν για άλλους δεν είμαι Απόστολος, τουλάχιστον όμως για σας είμαι Απόστολος· διότι η σφραγίδα με την οποία πιστοποιείται επίσημα το αποστολικό μου αξίωμα, με τη χάρη του Κυρίου, είστε εσείς, τους οποίους εγώ οδήγησα στον Χριστό. 3 Η απάντησή μου προς εκείνους που με εξετάζουν και αμφισβητούν αν είμαι Απόστολος, είναι αυτή που δίνεται από τη θεία αυτή σφραγίδα.4 Αφού λοιπόν είμαι κι εγώ Απόστολος σαν τους άλλους Αποστόλους, ρωτώ:

Ἡ Ἁγία Τριάς, ὁ Θεός μας

Ποιο είναι το όνομα του Θεού μας; Αγάπη, έλεος, συμπάθεια, χάρις. Όταν προσεύχεσαι βλέπε με τα μάτια της καρδιάς σου να στέκουν εμπρός σου την Αγάπη και το Έλεος, βλέπε τον Εραστή των ανθρώπων, ο Οποίος σε ακούει.

Κύριε! Το όνομά Σου είναι Αγάπη· μη με απορρίψεις για την αστάθειά μου! Το όνομά Σου είναι Δύναμη· ενίσχυσέ με, διότι συχνά είμαι ασθενής και πέφτω! Το όνομά Σου είναι Φως· φώτισέ την ψυχή μου, που σκοτίζεται από επίγεια πάθη! Το όνομά Σου είναι Ειρήνη· ειρήνευσε την ταραγμένη μου ψυχή! Το όνομά Σου είναι Έλεος· μη πάψεις να με συγχωρείς!

Ο Κύριός σου είναι αγάπη: αγάπα Αυτόν και όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι τα εν Χριστώ τέκνα Του. Ο Κύριός σου είναι πυρ: μην αφήνεις την ψυχή σου να ψυχρανθεί, αλλά θέρμαινέ την με την πίστη και την αγάπη. Ο Κύριός σου είναι φως: μη περπατάς στο σκοτάδι και μη κάνεις κάτι με σκοτισμένο νου, χωρίς βαθιά σκέψη ή χωρίς πίστη. Ο Κύριός σου είναι Θεός της ευσπλαχνίας και της χάριτος: να είσαι και συ πηγή ευσπλαχνίας και χάριτος προς τον πλησίον σου. Αν είσαι τέτοιος, θα βρεις σωτηρία με αιώνια δόξα.

Λέγε με όλη την καρδιά σου μέσα σου: «Ο Κύριος είναι για μένα το παν· εγώ δεν είμαι τίποτε· είμαι αδύνατος και ασθενής». «Ότι χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω. 15:5) λέει ο Ίδιος ο Κύριος. Και θα μπορούσε να προσθέσει: «Εγώ είμαι το παν για σας». Να είσαι πεπεισμένος για αυτό κάθε στιγμή της ζωής σου, και κατάφευγε πάντοτε στον Κύριο, με την πεποίθηση ότι θα λάβεις από Αυτόν καθετί το απαραίτητο για τη σωτηρία σου, ακόμη και για την παρούσα ζωή.

Χρήστος Μαντζιάρης : Διαταγή ἀπό Νταβός στούς ὑπευθύνους τῶν χωρῶν: Καταστρέψτε τούς λαούς

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Γιατί καταστρέφουν τώρα το θέατρο; Διότι τώρα είναι η σειρά του. Ήδη έχουν καταστρέψει πολλούς τομείς και δραστηριότητες στην χώρα και θα συνεχίζουν έως να καταστρέψουν τα πάντα. Διότι μετά την απόλυτη καταστροφή που θα προκαλέσουν, πιστεύουν ότι θα στήσουν αυτό που φαντάζονται. Η Ελλάς, λόγω των μοναδικών χαρακτηριστικών της, είναι στην πρώτη γραμμή των προς καταστροφή χωρών. Παρακάτω θα δούμε και την οδηγία – διαταγή: «καταστρέψτε όσο το δυνατόν περισσότερα επαγγέλματα μπορείτε».

Οι διαδοχικές καταστροφές στην Ελλάδα, για να φθάσουμε ως εδώ, άρχισαν επί «τρισκατάρατου του ’81» ο οποίος εξευτέλισε κάθε αρετή και άλλαξε τον τρόπο του σκέπτεσθαι των Ελλήνων, καλύπτοντας τις ενέργειές του με ιδεολογικά φούμαρα και χρήμα του αέρα. Αλλάζοντας τον τρόπο που σκεπτόταν και συμπεριφερόταν ο Έλληνας ετέθησαν οι βάσεις στο να γίνουν εύπεπτες οι καταστροφές που προετοίμαζαν για μας.

Όσον αφορά το θέατρο, οι μυστικοί ηγέτες έβαλαν πρώτα κάποιους δικούς τους «καλλιτέχνες», παρμένους από σκοτεινούς χώρους που πολλοί ούτε που διανοούνται, και αφού τους έκαναν πρώτα πλούσιους και διάσημους τους ώθησαν να ξεκινήσουν μια κατάσταση ανηθικότητος. Οι πρωτεργάτες δεν ανησυχούσαν διότι γνώριζαν ότι θα έμεναν ανέγγιχτοι. Αυτή η κατάσταση παγιώθηκε και κατάντησε φυσιολογική στον χώρο «της τέχνης». Οπότε τώρα που έφτασε η ώρα του “Great reset”, πολύ εύκολα καταστρέφουν και το θέατρο.

Θαυμαστά γεγονότα μέ τόν μακαριστό ἱερέα πατέρα Εὐστάθιο Γιαννακίδη. 1891- 1988. Ἡ πρεσβυτέρα.

https://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/08/1891-1988_5.html

Ρώτησα τόν σατανά:

Ρώτησα τον σατανά:

Γιατί μας έχεις, εμάς τους ανθρώπους, τόση μεγάλη μανία και μας πολεμείς με τόσο θυμό;

Και με απάντησε:

3 Σεπτεμβρίου. Ἀνθίμου ίερομάρτυρος (+302), Θεοκτίστου ὁσίου (+467). Χαρίτωνος μάρτυρος, Πολυδώρου νεομάρτυρος (+1794), άνακομιδὴ λειψάνου τοῦ ἁγ. Νεκταρίου Πενταπόλεως. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Ἡμέρας. Παρ. ια´ ἑβδ. ἐπιστ. (Β´ Κορ. δ΄ 13-18).

Β Κορ. 4,13        ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν,

Β Κορ. 4,13               Επειδή όμως έχομεν το αυτό Αγιον Πνεύμα, που μας χαρίζει και μας στερεώνει εις την πίστιν, σύμφωνα με εκείνο που είναι γραμμένον εις την Παλαιάν Διαθήκην “επίστευσα και δι' αυτό ελάλησα”. και ημείς πιστεύομεν κατά τρόπον ορθόν και σταθερόν στον Κυριον, δι' αυτό και με θάρρος κηρύττομεν την διδασκαλίαν της πίστεώς μας.