ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Τρίτη 2 Απριλίου 2019
92. Μέ τήν ἐξομολόγηση ὁ Θεός συγχωρεῖ ὅλα τά ἁμαρτήματα, 23-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
92. Μέ τήν ἐξομολόγηση ὁ Θεός συγχωρεῖ ὅλα τά ἁμαρτήματα , Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 23-3-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ὁ προφήτης Μωϋσῆς Δ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ προφήτης Μωϋσῆς Δ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 24-3-2019 (ὁμιλία σέ παιδιά), Ἱ.Μονή Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://www.HristosPanagia.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἡ ὁδός τοῦ χριστιανοῦ εἶναι μία προαγγελία τῆς τελικῆς κρίσεως. Οἱ θλίψεις εἶναι τό μόνιμο περιεχόμενο τῆς ζωῆς μας. Ἀρχ. Σωφρονίου Σαχάρωφ
Η ΟΔΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΟΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΙΜΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ. ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ
Ευλογητός ό Θεός πού μάς επιτρέπει και πάλι νά συναντηθούμε στο Όνομά Του...
Αύτό πού χαρακτηρίζει τη ζωή μας έδώ είναι οτι θέλουμε και προσπαθούμε νά δώσουμε αύτό πού έχουμε στούς άλλους. Αύτό πού έχουμε τό ζούμε ώς ζωή μας, και αύτό πού δεχόμαστε -ώς «άνταπόδοση», άν θέλετε, γιά τον άγώνα μας- είναι ό θάνατος. Αύτός ό νόμος, πού τον παρατηρούμε κάθε ήμέρα, διατυπώθηκε με τρόπο γενικό άπό τον μέγα άπόστολο Παύλο πού έγραψε: «ό μεν θάνατος έν ήμΐν ενεργείται, ή δε ζωή έν ύμιν». Νά γνωρίζετε καλά ότι αύτή είναι ή οδός τού Χριστού: Αύτός ήρθε γιά νά μάς δώσει τή θεία ζωή Του, καί δείτε με τί τού τό άνταπέδωσε ή άνθρωπότητα! Θά ήθελα νά σάς μιλήσω έπ’ αυτού, άλλά δεν ξέρω άν θά είμαι άκριβής ή θά σφάλω.
’Άν ένας μοναχός δεν ξεχνά τον τελικό σκοπό τής άσκήσεως, δεν θά γνωρίσει τί είναι άκηδία. Οπως σάς έξήγησα πολλές φορές, ή λέξη άκηδία σημαίνει ετυμολογικά έλλειψη φροντίδος για τη σωτηρία συζητήσεις άργές πού δέν θά έπρεπε να ύπάρχουν στή ζωή μας, διαφωνίες κλπ. Ή άκηδία δέν πρέπει να βρίσκει θέση στή ζωή μας. Αντίθετα, ό πόνος είναι τό συνεχές περιεχόμενο τής ζωής μας. Έγραψα στο βιβλίο μου για τον Γέροντα Σιλουανό ότι ή έπιθυμία τής καρδιάς του χριστιανού είναι να σωθούν όλοι οί άνθρωποι. Γνωρίζοντας όμως κάποιος μέ τί είδους πόνους συνδέεται αύτό, παύει να προσεύχεται για τούς άλλους καί καταλήγει νά μήν τούς λέει πολλά γιά τά παθήματα.
Σήμερα ήρθα άκριβώς νά σάς πώ οτι τά παθήματα αύτά είναι αναπόφευκτα. Καί είναι τόσο μεγάλα, πού καί πάλι ό άπόστολος Παύλος λέει: «Εί δέ Χριστός ούκ έγήγερται... καί εί έν τή ζωή ταύτη ήλπικότες έσμέν έν Χριστώ μόνον, έλεεινότεροι πάντων άνθρώπων έσμέν». Ό πιο «έλεεινός» στον κόσμο αύτό ύπήρξε άσφαλώς ό Ίδιος ό Χριστός. Δέν έχουμε άλλο παράδειγμα παρά τήν δική Του προσευχή στή Γεθσημανή, δηλαδή, προσευχή κατά τήν όποια ό ιδρώτας Του γινόταν σάν σταγόνες αίματος. Όταν κάποιος λέει: «Νά, έκανα τήν έπιλογή μου, είναι ό Χριστός», αύτή ή έπιλογή περιλαμβάνει-αύτό βέβαια μερικώς-νά συμμετέχει στά παθήματά Του, νά τά ζει «στο πετσί του».
Ύπάρχουν πολλές αιτίες γιά τον πόνο μας, γιά τις θλίψεις καί τά παθήματά μας. Δέν θά μπορούσα νά πώ εύκολα σέ άλλα πρόσωπα αύτά πού θέλω νά σάς πώ. Ό Θεός βλέπει τήν άγάπη μου γιά σάς, γιά τον καθένα σας.
Τό χωριό. Ρωμαίους Γ 28
ΤΟ ΧΩΡΙΟ Ρωμαίους Γ' 28
+ Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλη
Στην προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου, στο τρίτο κεφάλαιο, γίνεται λόγος για την δικαίωση· για το ότι και οι Ιουδαίοι και οι ειδωλολάτρες έχουν ανάγκη δικαιώσεως, για το ότι η πίστη στον Ιησού Χριστό εξασφαλίζει σε όλους την δικαίωση.
Οι Ιουδαίοι όταν τηρούσαν τις διάφορες διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου, όταν έκαναν την περιτομή, όταν εφάρμοζαν τις προβλεπόμενες καθάρσεις ή θυσίες, όταν τηρούσαν την αργία του Σαββάτου, όταν ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις τους απέναντι στον ναό και το ιερατείο, ένοιωθαν δικαιωμένοι. Τηρούσαν τα έργα του νόμου! Οι λογαριασμοί τους απέναντι στον Θεό ήταν τακτοποιημένοι!
Ο Απόστολος διδάσκει ότι εκείνο που σώζει είναι το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Η πίστη στον Χριστό εξασφαλίζει την σωτηρία. Φυσικά αυτή η πίστη κουβαλάει μαζί της και τα έργα της αγάπης -«πίστις δι' αγάπης ενεργούμενη» (Γαλ. ε' 6), την μακροθυμία, την πραότητα, την εγκράτεια, την «χρηστότητα» και την «αγαθωσύνη», δηλαδή καλωσύνες και ευεργεσίες (Πρβλ. Γαλ. ε' 22), κουβαλάει μαζί της τον αγώνα για ό,τι είναι αληθινό, δίκαιο, αγνό. επαινετό, ενάρετο, προσφιλές και ωραίο στον Θεό και στους ανθρώπους του Θεού (Φιλιπ. δ' 8).
Όταν στο τρίτο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής ομιλή ο Απόστολος για την πίστη στον Χριστό, την εννοεί όπως εξηγήσαμε. Και την αντιπαραθέτει στα έργα του Μωσαϊκού Νόμου.
Ο 28ος στίχος σημειώνει: «Λογιζόμεθα ουν πίστει δικαιούσθαι άνθρωπον χωρίς έργων νόμου». Δηλαδή. «Συλλογιζόμαστε ότι ο άνθρωπος δικαιώνεται από την πίστη χωρίς τα έργα του Νόμου».
Πῶς ἀμερικανός ἔγινε μοναχός στήν Ἱ.Μ.Ἁγίου Ἀντωνίου στήν Ἀριζόνα. Θαυμαστό γεγονός.
ΠΩΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΌΣ ΈΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΤΗΝ Ι. Μ. ΑΓΊΟΥ ΑΝΤΩΝΊΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΙΖΌΝΑ. ΘΑΥΜΑΣΤΌ ΓΕΓΟΝΌΣ.
Κάποιος Αμερικανός, είχε πάει στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα με την παρέα του. Σε κάποια στιγμή εμφανίζεται ο γέροντα Εφραίμ να βγαίνει από το κελί όπου εξομολογεί τον κόσμο και να ρωτάει τον νεαρό Αμερικανό:
- Έχεις παιδί μου καλό κινητό, μοντέρνο, σύγχρονο;
- Γιατί ρωτάτε γέροντα, είπε με απορία ο νεαρός.
- Να θέλω να πάρεις τηλέφωνο στο Άγιο Όρος σε μια μονή, για να μιλήσω εκεί με ένα μοναστήρι, του απάντησε ο γέροντας.
Ο γέροντας έδωσε τον αριθμό της μονής και είπε στον νεαρό:
- Παιδί μου, πάρε τηλέφωνο σε μία ώρα περίπου και μόλις βγάλεις γραμμή, να μου δώσεις το τηλέφωνο, για να μιλήσω.
Πράγματι ο νεαρός μετά από μία ώρα πήρε τηλέφωνο στην μονή του Αγίου Όρους και στα Αμερικάνικα είπε στον μοναχό που σήκωσε το τηλέφωνο, ότι ο γέροντας Εφραίμ από την Αριζόνα ήθελε να τους μιλήσει. Καθώς τα έλεγε αυτά ο νεαρός Αμερικανός κατευθυνόταν στο κελλί του γέροντα Εφραίμ, που εξομολογούσε, για να του δώσει το τηλέφωνο.
Ο μοναχός από το Άγιο Όρος παραξενεύτηκε από το τηλέφωνο και είπε στον νεαρό, ότι ο γέροντας Εφραίμ βρίσκεται στην μονή τους και μάλιστα ήθελε εκείνος, να του μιλήσει! Κόκκαλο ο νεαρός Αμερικανός!
Και ακούει από την άλλη γραμμή να του μιλάει ο γέροντας Εφραίμ και να του λέει:
Ὅταν ὁ ὑποκειμενισμός διαλαλεῖται ὡς ἐπιστήμη! (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 18η Μαρτίου 2019
ΟΤΑΝ Ο ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΛΑΛΕΙΤΑΙ ΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗ!
Ένα βασικό φιλοσοφικό αξίωμα του μεγίστου των φιλοσόφων της αρχαιότητος, του Σωκράτους, είναι ως γνωστόν το«εν οίδα, ότι ουδέν οίδα», δηλαδή το μόνο πράγμα που γνωρίζω είναι ότι τίποτα δεν γνωρίζω. Αναμφίβολα αυτή η οντολογική αυτογνωσία του τον ανέδειξε ως τον πλέον αξεπέραστο φιλόσοφο όλων των εποχών και αποτέλεσε τη βάση της επιστημονικής έρευνας των όντων. Πάνω σ’ αυτή την αρχή στηρίζεται ολόκληρο το φιλοσοφικό και επιστημονικό οικοδόμημα των κατοπινών γενεών μέχρι σήμερα. Και πάνω σ’ αυτή την βασική αρχή στηρίχθηκαν όλοι οι μεγάλοι πρωτοπόροι της ανθρώπινης σκέψης και της επιστήμης, οι οποίοι διέπρεψαν και προήγαγαν την κοινωνική ζωή των ανθρώπων με τις επιστημονικές ανακαλύψεις των.
Δυστυχώς όμως στους νεώτερους χρόνους, στη Δυτική Ευρώπη του Σχολαστικισμού και της απολυτοποίησης της ανθρώπινης σκέψης, η σωκρατική αυτή αρχή παραμερίστηκε.Ο υποκειμενισμός και οι ιδεολογικές αγκυλώσεις αφ’ ενός και αφ’ ετέρου η ραγδαία και αλματώδης πρόοδος σε όλους τους τομείς της επιστήμης και ιδίως της τεχνολογίας, έδεσαν χειροπόδαρα τον σύγχρονο άνθρωπο και τον υπέταξαν στο άρμα του υπερτροφικού εγωισμού και της αυτάρκειας, έτσι ώστε να πιστέψει, ότι δεν χρειάζεται πλέον κανέναν Θεό για να ζήσει ευτυχισμένος πάνω στη γη,αφού μπορεί μόνος του να λύσει όλα τα προβλήματά του μέσω της επιστήμης και να δώσει αυθεντικές απαντήσεις σε όλα τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα περί του Θεού, του κόσμου και του ανθρώπου, στα οποία η φιλοσοφία από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα προσπάθησε να απαντήσει. Στη θέση του Θεού τοποθέτησε τον ίδιο τον εαυτό του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι το κεντρικό δόγμα του λεγομένου «Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού» δεν είναι τίποτε άλλο από την διακήρυξη του «θανάτου του Θεού» και την ανακήρυξη της «θεότητας του ανθρώπου»! Αυτή δε ακριβώς η αξίωσή του να τοποθετήσει τον εαυτό του στη θέση του Θεού,υπήρξε ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο στην ιστορία της ανθρωπότητος, που σημάδεψε καθοριστικά τις περαιτέρω παγκόσμιες εξελίξεις μέχρι τις ημέρες μας. Μεγαλόστομες διακηρύξεις μεγάλων εκπροσώπων της αθεΐας και του υλισμού, όπως του Ερνέστου Ρενάν, (1823-1892), ότι η επιστήμη θα αντικαταστήσει με την πάροδο του χρόνου τη χριστιανική πίστη, απεδείχθησαν πομφόλυγες και ονειροπολήματα.
Ἡ προφητευμένη διαστροφή τῆς Ἁγιοπατερικῆς διδασκαλίας
Ἡ προφητευμένη διαστροφή
τῆς Ἁγιοπατερικῆς διδασκαλίας
Ἡ διαστροφή τῆς Ἁγιοπατερικῆς διδασκαλίας, συγχρόνων καί παλαιοτέρων Ὁσίων Πατέρων, στήν ἐσχατολογική ἐποχή πού ζοῦμε, ἔχει προφητευθεῖ ἀπό Ἁγίους, ὅπως ἀπό τόν ἀπό τόν Ἅγιο γέροντα καί Μάρτυρα Ἀνατόλιο τόν νεότερο, τῆς Ὄπτινα (+1922), ὁ ὁποῖος ἔγραφε: «Ὁ ἐχθρός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θά δρᾶ μέ πανουργία, γιά νά ὁδηγήσει στήν αἵρεση, ἄν ἦταν δυνατόν, καί τούς ἐκλεκτούς. Δέν θά ξεκινήσει μέ τήν ψυχρή ἀπώθηση τῶν δογμάτων τῆς Ἁγίας Τριάδος, τῆς Θεότητος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί τῆς παρθενίας τῆς Θεοτόκου, ἀλλά θά ξεκινήσει ἀνεπαίσθητα νά καταστρέφει τίς διδασκαλίες καί τίς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας καί τήν μεγάλη τους πνευματικότητα, πού ἔφτασε σέ μᾶς μέσῳ τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα»[1].
Στήν συνέχεια ὁ Ὅσιος Ἀνατόλιος ἀναφέρεται στό πῶς θά καταλάβουν τήν Ἐκκλησία καί τά Μοναστήρια οἱ ἄνθρωποι πού προετοιμάζουν τήν ἄφιξη τοῦ Ἀντιχρίστου, καθώς καί στόν διωγμό τῶν ἀληθινά πιστῶν ἀπό τούς διαστροφεῖς τῆς Πατερικῆς διδασκαλίας αἱρετικούς: «Λίγοι θά παρατηρήσουν αὐτά τά καλοπιάσματα τοῦ ἐχθροῦ, μόνον ἐκεῖνοι πού εἶναι πολύ πεπειραμένοι στήν πνευματική ζωή. Οἱ αἱρετικοί θά ἀποκτήσουν ἰσχύ πάνω στήν Ἐκκλησία, καί θά τοποθετήσουν τούς ὑπηρέτες των παντοῦ. Οἱ εὐλαβεῖς θά ἀτενίζονται καταφρονητικά. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε ὅτι ἀπό τούς καρπούς των θά τούς ἀναγνωρίσετε, καί ἔτσι, ἀπό τούς καρπούς των, καθώς καί ἀπό τίς ἐνέργειες τῶν αἱρετικῶν, προσπαθῆστε νά τούς διακρίνετε ἀπό τούς ἀληθινούς ποιμένες. Αὐτοί εἶναι πνευματικοί κλέφτες, διαρπάζοντες τήν πνευματική ποίμνη, καί θά εἰσέλθουν στό μαντρί (στήν Ἐκκλησία), σκαρφαλώνοντας μέ κάποιον ἄλλον τρόπο, χρησιμοποιώντας δύναμη καί καταπατώντας τούς ἱερούς κανόνες. Ὁ Κύριος καλεῖ αὐτούς ληστές (Ἰω. 10,1). Πράγματι, ἡ πρώτη τους ἐνέργεια θά εἶναι ἡ καταδίωξη τῶν ἀληθινῶν ποιμένων, ἡ φυλάκιση καί ἡ ἐξορία τους, διότι, χωρίς αὐτό, θά εἶναι ἀδύνατο γι’ αὐτούς νά διαρπάσουν τό ποίμνιο.
Μία ἀσθενής γιαγιά, πήγαινε στήν Παναγία στήν Τῆνο κάθε χρόνο.
Μια ασθενής γιαγιά, πήγαινε στην Παναγία στην Τήνο κάθε χρόνο. Πολλοί που την έβλεπαν στην Τήνο, μια μέρα την πλησίασαν και την ρώτησαν:
- Γιαγιά σε βλέπουμε τόσα χρόνια να είσαι ασθενής και να έρχεσαι εδώ στην Παναγία. Εδώ όλοι της ζητούν, να τους κάνει καλά. Μπορείς να μας πεις, τι της λες, της Παναγίας;
Και η γιαγιά τους είπε:
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
