Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 27-11-2014

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιαν. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2014. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Θεσσαλονικείς Α΄ κεφ. δ΄ 1 - 12  

δ΄ 1 - 12



 

Ευαγγέλιον: Κατά Λουκάν κεφ. Ιη΄ 31 - 34

Ιη΄ 31 - 34 
 

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Every man is an image of God, and that all his glory is within him, in his heart. St. John of Kronstadt

St. John of Kronstadt

Remember that every man is an image of God, and that all his glory is within him, in his heart. Man looks upon the face, whilst God looks upon the heart.

Christ, the Son of God, the Most Holy God, “is not ashamed to call us sinners brethren;”[624] therefore do not at least be ashamed to call brothers and sisters poor, obscure, simple people, whether they be your relatives according to the flesh or not, do not be proud in your intercourse with them, do not despise them, for we are all actually brothers in Christ — we were all born of water and the Spirit in the baptismal font and became children of God; we are all called Christians, we are all nourished with the Body and Blood of the Son of God, the Saviour of the world, the sacraments of the Church are celebrated over all of us, we all pray the Lord’s prayer: “Our Father…” and all of us equally call God our Father.

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητή, ΙΕ' μέρος, Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ, ΙΕ΄ ΜΕΡΟΣ, ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 30-08-2012,Συνάξεις Νέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Θεσ/νίκης

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Ἁγία Αἰκατερίνη: Ἡ πάνσοφος Μεγαλομάρτυς τοῦ Χριστοῦ

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ: Η ΠΑΝΣΟΦΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού   

 

     Οι γυναίκες μάρτυρες της Εκκλησίας μας είναι εξίσου ηρωίδες με τους άνδρες μάρτυρες, οι οποίες συναποτελούν την πιο εκλεκτή χορεία των αγίων. Το πρόβλημα της ισότητας των δύο φύλων, λύθηκε για την Εκκλησία μας στους αγίους Της, όπως και η σύμπλευση γνώσης και πίστης.

      Στις κορυφαίες γυναίκες μάρτυρες της Εκκλησίας μας ανήκει και η μεγαλομάρτυς αγία Αικατερίνη. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια στα 294 από ειδωλολατρική οικογένεια και ονομαζόταν Δωροθέα. Ο πατέρας της ονομαζόταν Κώνστας ή Κέστος και ήταν αριστοκράτης, φρόντισε δε να δώσει τη μεγαλύτερη δυνατή μόρφωση στην πανέμορφη και ευγενέστατη κόρη του. Σπούδασε στις πιο ονομαστές εθνικές σχολές φιλοσοφία, ρητορική, ποίηση, μουσική, μαθηματικά, αστρονομία και ιατρική. Γνώριζε το Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Βιργίλιο και όλους τους ποιητές. Επίσης κατείχε τις θεωρίες των αρχαίων ιατρών Ασκληπιού, Γαληνού και Ιπποκράτη. Ήταν πανεπιστήμων! Κάποιοι μάλιστα την ταυτίζουν με την αλεξανδρινή φιλόσοφο Υπατία, λόγω ομοιότητας, η οποία είχε βρει τραγικό θάνατο, περί το 440, σε μια θρησκευτική διένεξη.

Ἡμερίδα: "15ος Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου καί διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας"

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ   ΗΜΕΡΙΔΑ

 

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Ι Σ

 

Η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς σας προσκαλεί

την ΠΕΜΠΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014, ώρα 4 μ.μ.

στην αίθουσα του «Πειραϊκού Συνδέσμου»  Πειραιώς  

σε Θεολογική Ημερίδα  με θέμα:

15ος ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

 

Δείτε το Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α

4.00- 5.00 μ.μ.   Έναρξη Ημερίδος, Χαιρετισμός και ομιλία του Σεβασμιωτάτου  Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ με Θέμα:

                          «Η αποτείχιση υπό το φώς της ζωής και των αγώνων του οσίου

                           Θεοδώρου του Στουδίτου».

Γνωμικά μεγάλων γερόντων τῆς ἐρήμου

Περὶ θλίψεων

«Πρέπει νὰ γνωρίζεις ὅτι μέσα στὶς θλίψεις καὶ τὰ παθήματα, στὴν ὑπομονὴ καὶ στὴ πίστη, εἶναι κρυμμένες οἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐπίσης καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἀπόκτηση τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν. Γιατί καὶ τὸ σιτάρι, ποὺ σπέρνεται στὴ γῆ, εἶναι ἀνάγκη πρῶτα νὰ δοθεῖ στὴ σήψη καὶ στὴν ἀτιμία, φαινομενικά, καὶ ἔτσι νὰ ἀπολαύσομε τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὸν πολλαπλάσιο καρπό του. Ἂν ὅμως δὲν περνοῦσε ἀπὸ τὴ σήψη ἐκείνη καὶ τὴ φαινομενικὴ ἀτιμία, δὲν θὰ ἔβγαζε καρπό. Αὐτὸ λέει καὶ ὁ Ἀπόστολος: «Πρέπει νὰ περάσουμε πολλὲς θλίψεις γιὰ νὰ μποῦμε στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». Καὶ ὁ Κύριος λέει: «Μὲ τὴν ὑπομονή σας, θὰ σώσετε τὶς ψυχές σας», καί: «στὸν κόσμο θὰ ἔχετε θλίψεις».
ΑΓΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΟΣ

Ὁ Χριστός καί ὁ Μίσα!

Το παρακάτω περιστατικό συνέβη σ΄ένα ορφανοτροφείο στη Ρωσία, όπου περιθάλπονται μικρά παιδάκια, εγκαταλελειμμένα και κακοποιημένα. Στο ορφανοτροφείο, λοιπόν, αυτό, πήγε παραμονές Χριστουγέννων ένας καθηγητής να μιλήσει στα παιδιά για τη μεγάλη αυτή γιορτή. Τα περισσότερα άπ’ αυτά άκουγαν για πρώτη φορά για το Χριστό και για τη Γέννηση του. Ένα αγοράκι έξι χρονών, ο Μίσα, άκουγε με ιδιαίτερη προσοχή τα λόγια του καθηγητή.
Στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδιά υλικά για να φτιάξουν τη σπηλιά, τη φάτνη και όλα τα σχετικά.
Παρακολουθώντας ο καθηγητής τα χειροτεχνήματα των παιδιών, πρόσεξε κάτι πού του έκαμε εντύπωση σε εκείνο του Μίσα. Μέσα στη φάτνη τοποθέτησε δύο μωρά.

Σαηεντολογία: Ἡ Σέκτα τῆς ἀπληστίας (Μέρος Γ΄)

Σαηεντολογία: Η Σέκτα της Απληστίας (Μέρος Γ΄)

Του Jon Atack

Ομιλία του στην 7^η Διορθόδοξη Συνάντηση του Δικτύου Πρωτοβουλιών Μελέτης Θρησκειών και Καταστροφικών Λατρειών, Αγία Πετρούπολη Ρωσίας, 18-21 Σεπτεμβρίου 2014

Μετάφραση – Επιμέλεια: Ελένη Ζήνωνος

 Ύπνωσις

Από την εφηβεία του, ο Χάμπαρντ διάβαζε με μεγάλο ενδιαφέρον ό,τι αφορούσε την Ύπνωση. Στη βιογραφία του, ο συγγραφέας του μυθιστορήματος «Triton» γράφει ότι «περνούσε τον ελεύθερό του χρόνο μελετώντας και κάνοντας υπνωτισμό». Είχε γίνει διάσημος υπνωτίζοντας κόσμο σε κέντρα διασκέδασης, στα τέλη της δεκαετίας του 40’. Όντως, η αρχική μέθοδος που χρησιμοποίησε στην Νταϊανέτικς ήταν βαθειά έκσταση/ ύπνωση, αλλά όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του, ο Χάμπαρντ είπε σε κάποιον συνεργάτη του ότι η βαθειά ύπνωση (deeptrance) δεν ήταν δημοφιλής κι έτσι θα χρησιμοποιούσε ελαφρά ύπνωση ή χαλάρωση με «ονειροπόληση» (reverie). Παραδέχθηκε ότι η τεχνική της «ελαφράς χαλάρωσης» (reverie) ήταν υπνωτική και την ακύρωσε το 1951. Το 1970 την επανέφερε σιωπηρά και αποτελεί μέρος του «BookOneCourse» που χρησιμοποιείται κατά την ένταξη νέων μελών στη Σαηεντολογία.[51]

Ο όρος «ύπνωση» έχει προκαλέσει μεγάλες συζητήσεις. Ο πιο ακριβής ορισμός, πιθανώς να έχει δοθεί από τον Δρ Milton Erickson, ο οποίος είπε ότι η ύπνωση είναι μια αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων κατά την οποία γίνεται πρόσβαση, ανάκτηση και επανόρθωση «αλλοιωμένων» καταστάσεων της συνείδησης. 

«Ὅ,τι καί ἄν συμβῆ, ὅ,τι καί νά γίνη, ὅ,τι, ὅ,τι, μή κρίνετε! «Μή κρίνετε ἵνα μή κριθῆτε».»

Διδαχές

τῆς ἀείμνηστης Γερόντισσας Μακρίνας

27 Δεκεμβρίου 1983

Ἡ ἀρχή τῆς μοναχικῆς πολιτείας εἶναι ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ. Καί ὅταν δέν ὑπάρχει ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή μας εἴμαστε σάν νεκροί ἄταφοι. Ἔλειψε ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ; Ἔλειψαν τά πάντα, δέν ὑπάρχει ἐκεῖνο τό οὐράνιο μεγαλεῖο, ἡ σύμπνοια, ἡ ἀγάπη, ὁ φωτισμός, ὁ ἁγιασμός πού πρέπει νά ὑπάρχουν. Τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεῦματος «ἐστίν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια...»¹. Ὅταν ὑπάρχη τό Πνεῦμα τῆς Χάριτος μέσα στήν ψυχή μας, θά προσέξουμε πῶς θά μιλήσουμε, θά προσέξουμε τήν παρρησία, τήν ὀργή, τόν θυμό, τήν κατάκρισι. Ὅλα αὐτά μᾶς χωρίζουν ἀπό τόν Θεό. Εἴδατε πού λέει στό Εὐαγγέλιο «μή κρίνετε ἵνα μή κριθῆτε»; Τό μεγαλύτερο ἁμάρτημα αὐτό εἶναι. Τό πιό φοβερό ἀπό τά ἑπτά θανάσιμα ἁμαρτήματα εἶναι ἡ κατάκρισις! «Μή κρίνετε ἵνα μή κριθῆτε». Ὅ,τι καί ἄν συμβῆ, ὅ,τι καί νά γίνη, ὅ,τι, ὅ,τι, μή κρίνετε! Θυμᾶστε στό Γεροντικό² πού ἀναφέρει γιά ἕνα μοναχό πού ἦταν ἀμελής στά καθήκοντά του;

Ἡ ἄμβλωση εἶναι φόνος.

Η άμβλωση είναι φόνος, διότι αυτός που δολοφονείται είναι άνθρωπος, άσχετα αν ακόμα δεν έχει διαμορφωθεί πλήρως. Και λέγοντας «δεν έχει διαμορφωθεί πλήρως», δεν αναφέρομαι στην ουσία του ασφαλώς, αλλά στην σχηματοποίηση.

Άνθρωπος είναι η ψυχή και το σώμα μαζί. Άπαξ και συντελεστεί η γονιμοποίηση, έχουμε άνθρωπο. Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια που διδάσκεται μέσα στην Ορθόδοξη Παράδοση, είτε εξετάσει κανείς το θέμα στα βιβλία της Αγίας Γραφής, είτε στα Πατερικά και εκκλησιαστικά κείμενα.

Για παράδειγμα, στην Αγία Γραφή αναφέρεται ξεκάθαρα ότι ο Θεός είναι που μορφώνει το έμβρυο στην κοιλιά της μητέρας: «Διότι συ εμόρφωσας τους νεφρούς μου· με περιετύλιξας εν τη κοιλία της μητρός μου. Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην· θαυμάσια είναι τα έργα σου· και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο» (Ψαλμός 139:13-14).

Ενώ παρακάτω, αναφέρεται στον ίδιο Ψαλμό θεοπνεύστως: «Το αδιαμόρφωτον του σώματός μου είδον οι οφθαλμοί σου» (εδάφιο 16).

Και στο βιβλίο του Ιώβ, αναφέρονται παρόμοια πράγματα. Λέει ο δίκαιος Ιώβ, «Αν κατεφρόνησα την κρίσιν του δούλου μου ή της δούλης μου, ότε διεφέροντο προς εμέ, τι θέλω κάμει τότε, όταν εγερθή ο Θεός; και όταν επισκεφθή, τι θέλω αποκριθή προς αυτόν;

Πορίσματα ΚΣΤ' Πανορθόδοξης Συνδιάσκεψης μέ θέμα «Ἐξωχριστιανικές, αἱρετικές καί ἀποκρυφιστικές θεωρήσεις περί τοῦ Χριστοῦ»

Η ΚΣΤ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας, που πραγματοποιήθηκε, υπό την αιγίδα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ.  Ιερωνύμου Β’, στο Πνευματικό και Διοικητικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος στη Λαμία, από 3 έως 5.11.2014, με τη φιλόξενη φροντίδα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικολάου και υπό την προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου, Μέλους της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων, με θέμα: «Εξωχριστιανικές, αιρετικές και αποκρυφιστικές θεωρήσεις περί του Χριστού», μετά από εκτενή συζήτηση επί των εισηγήσεων, ενέκρινε ομοφώνως τα ακόλουθα Πορίσματα:

1. Η Ορθόδοξη Εκκλησία βασίζεται στην ακλόνητη πίστη, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι «ο Υιός του Θεού του Ζώντος». Αυτός ο Ίδιος αποκαλύφθηκε αρχικά ως «Άσαρκος Λόγος» στους Δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης και μετέπειτα εισήλθε στον κόσμο και στην Ιστορία ως «Ένσαρκος Λόγος», και τέλειος άνθρωπος και αναμάρτητος, για τη σωτηρία μας. Σύμφωνα με τις αδιάψευστες μαρτυρίες όσων γνώρισαν τον ενανθρωπήσαντα Υιό και Λόγο του Θεού και είδαν τη δόξα Του, ο Ιησούς Χριστός είναι ο Αληθινός Θεός, ο μόνος Δεσπότης και Κύριος, ο Πρώτος και ο Έσχατος, η Αρχή και το Τέλος, το Α και το Ω. Είναι η μοναδική οδός προς τον Πατέρα, ο αίτιος της σωτηρίας και της θεώσεώς μας.  

«Νά μή μισοῦμε τόν ἁμαρτωλό, διότι ὅλοι εἴμαστε ὑπεύθυνοι»

Να μη μισήσεις τον αμαρτωλό, διότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι. 

Και αν παρακινείσαι εναντίον του από ζήλο Θεού, να κλάψεις για τον αμαρτωλό και να μην τον μισήσεις, αλλά να μισήσεις τις αμαρτίες του. 

Να προσευχηθείς για αυτόν, για να μοιάσεις με το Χριστό ο οποίος δεν αγανακτούσε εναντίον των αμαρτωλών αλλά προσηύχετο δι’ αυτούς. 

Γιατί λοιπόν να μισήσουμε και να αποστραφούμε εκείνον που εξηπατήθη και γελάστηκε από τον κοινόν μας εχθρό; 

«Γεννηθήτω τό θέλημά Σου ἐν ἐμοί»

Μή προσεύχεσαι νά γίνουν τά θελήματά σου, ἀλλά μᾶλλον καθώς ἐδιδάχθης λέγε εἰς τήν προσευχήν σου: «Γεννηθήτω τό θέλημά Σου ἐν ἐμοί». Καί κάθε πρᾶγμα ἔτσι νά ζητῇς ἀπό Αὐτόν, νά γίνῃ τό θέλημά Του, διότι ὁ Θεός θέλει τό ἀγαθόν καί συμφέρον τῆς ψυχῆς σου.

26 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Αλυπίου Κιονίτη, Στυλιανού Παφλαγόνα, Ακακίου, Νίκωνος, Σίλου Επισκόπου, Εγκαίνια Ναού Αγίου Γεωργίου, Πέτρου Επισκόπου, Χαιρέμωνος Οσίου, Γεωργίου Νεομάρτυρα, Ιννοκεντίου Θαυματουργού, Προκοπίου Πέρση.

Ὁ Ὅσιος Ἀλύπιος ὁ Κιονίτης

Ἦταν ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη τῆς Παφλαγονίας καὶ ἔζησε τὸν 6ο αἰώνα μ.Χ. Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι, ὅταν θὰ γεννιόταν ὁ Ἀλύπιος, ἡ μητέρα του εἶδε σὲ ὄνειρο νὰ κρατάει ἕνα λευκὸ ἀρνὶ ποὺ στὰ κέρατά του ἦταν τρεῖς ἀναμμένες λαμπάδες, ποὺ σήμαινε τὶς ἀρετὲς ποὺ θὰ εἶχε τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννιόταν.

Οἱ γονεῖς του ἔδωσαν στὸν Ἀλύπιο χριστιανικὴ ἀνατροφή, ποὺ στὸ πρόσωπό του ἐπέφερε καρποὺς ἐκατονταπλασίονας. Εἶχε μεγάλη περιουσία, τὴν ὁποία δαπάνησε στοὺς φτωχοὺς καὶ πάσχοντες τῆς περιοχῆς του. Διότι εὐχαρίστησή του ἦταν νὰ ἐκπληρώνει τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, ποὺ προτρέπει τοὺς χριστιανοὺς νὰ εἶναι «συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔσπλαχνοι, φιλόφρονες».
Δηλαδὴ νὰ συμπαθοῦν καὶ νὰ συμμετέχουν στὶς λύπες τῶν ἀδελφῶν τους, νὰ ἀγαποῦν σὰν ἀδελφοὺς τοὺς συνανθρώπους τους, νὰ ἔχουν πονετικὴ καὶ τρυφερὴ καρδιὰ καὶ νὰ εἶναι περιποιητικοὶ καὶ εὐγενεῖς.
Ὁ Ἀλύπιος, ἀφοῦ ἔμεινε πάμφτωχος, ἀποσύρθηκε στὴν ἔρημο, ὅπου ἔκανε ἀσκητικὴ ζωή. Πληροφορίες ἀναφέρουν ὅτι ἔμεινε πάνω σ’ ἕνα στύλο 50 (κατ’ ἄλλους 53) χρόνια γιὰ λόγους ἄσκησης καὶ κάτω ἀπὸ διάφορες καιρικὲς συνθῆκες.