65. «Στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ» (Ἐφ. 6, 14) Α΄, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, 6-7-2018

65. «Στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ» (Ἐφ. 6, 14) Α΄, Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, 6-7-2018, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Ὅταν ἡ Θεία Ἀγάπη ἀγγίζει τήν ψυχή…

 Γέροντος Σωφρονίου

Ναι, προσεύχομαι, ώστε το Πνεύμα το Άγιο να μην παύσει ποτέ να ενισχύει την πίστη σου, να βαθαίνει την αγάπη σου προς τον Χριστό, ο οποίος είναι το κύριο θεμέλιο όλης της ζωής του κόσμου αυτού.

Οι άφρονες σοφοί του αιώνα μας, που θεωρούν τον εαυτό τους «σοφό», νομίζοντας ότι γνωρίζουν τα πάντα και κατά κάποιον τρόπο θα φέρουν τη μακαριότητα στους ανθρώπους πάνω στη γη, στην πραγματικότητα «ηγάπησαν μάλλον το σκότος ή το φως».

Μη βλέποντας κάποιος τον περιορισμό του, την αυτοκαταδίκη του σε θάνατο, μοιάζει με κτήνος.

Μη αναγνωρίζοντας ότι ο άνθρωπος δεν περιορίζεται στα όρια της πρόσκαιρης ζωής επάνω στη γη, μόνο στην ορατή και αισθητή διάστασή του, μη συνειδητοποιώντας την επικείμενη έξοδο στη θαυμαστή αιωνιότητα που μας αποκαλύπτεται με τον Χριστό, βρίσκεται κατ’ ουσίαν σε βαθύ σκοτάδι άγνοιας για το τί είναι ο Άνθρωπος.

Από την άποψη αυτή η εποχή μας βρίσκεται σε τέτοια οπισθοδρομική κατάπτωση, σε χιλιετίες παγανισμού και λατρείας της σάρκας και των παθών, πράγμα στο οποίο είναι φρικτό να σταθεί η ψυχή. Βλέποντας τους ανθρώπους στο καταχθόνιο αυτό σκοτάδι, ο Γέροντας επί δεκαετίες προσευχόταν γι’ αυτούς με ασυγκράτητη ορμή αγάπης προς τον άνθρωπο.

Γιατί τά ἡγεμονικά φαγητά δέν ἦταν τόσο νόστιμα ὅσο τά μοναστηριακά!

  O όσιος Θεοδόσιος, ηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου.

Στους ευσεβείς επισκέπτες που έρχονταν για πνευματική ωφέλεια, ο όσιος Θεοδόσιος, ηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, παρέθετε μαζί με τη θεία διδασκαλία και γεύμα με ψωμί, κρασί και φαγητά του μοναστηριού.

Αυτό το έκανε αρκετές φορές και στον ηγεμόνα Ιζιασλάβο, ο οποίος κάποτε, ενώ έτρωγε, είπε στον όσιο:

– Στο σπίτι μου, πάτερ, υπάρχουν όλα τα καλά του κόσμου. Οι υπηρέτες μου είναι άριστοι γνώστες της μαγειρικής τέχνης. Και όμως, τα ηγεμονικά μου φαγητά ποτέ δεν έχουν τη νοστιμάδα που βρίσκω στα δικά σας. Για εξήγησέ μου, σε παρακαλώ, πού οφείλεται η επιτυχία σας αυτή;

 

Και ο θεοφώτιστος ηγούμενος, που ήθελε να ελκύσει τον ηγεμόνα στην αγάπη του Θεού, αποκρίθηκε:

– Άρχοντά μου, αφού ζητάς να μάθεις την αιτία, θα σου την αποκαλύψω. Εδώ στο μοναστήρι μας, πριν αρχίσουν οι αδελφοί το μαγείρεμα, τηρούν τον εξής κανονισμό:

 

Ο προϊστάμενος του μαγειρείου έρχεται και παίρνει την ευλογία μου. Έπειτα γονατίζει τρεις φορές μπροστά στην Αγία Τράπεζα και μ’ ένα κερί παίρνει φωτιά από το καντήλι του Ιερού, για ν’ ανάψει μ’ αυτή την εστία του μαγειρείου ή τον φούρνο.

Ὁ Ἐφραίμ καί ἡ φυλακή. Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

Στη νιάτα του , ο Εφραίμ αμάρτησε πολλή  αλλά  για μια αμαρτία  καταδικάστηκε. Εν τω μεταξύ, έτσι συνέβη το εξής ότι οι κλέφτες έκλεψαν από το γείτονά τους ένα πρόβατο. Ο γείτονας υποψιαζόταν τον Εφραίμ και τον μήνυσε. Και ο Εφραίμ, εντελώς αθώος αυτής της κλοπής, φυλακίστηκε. Θρηνημένος από το ψέμα , ο Εφραίμ άρχισε να κλαίει και να φωνάζει στον Θεό. Όντας σε ένα κελί με άλλους εγκληματίες, άρχισε να ενδιαφέρεται να μιλάει μαζί τους, για τους λόγους που οι άλλοι φυλακίστηκαν. Του ρώτησε με τη σειρά του, και ένας μίλησε μαζί του, και άλλος ένας. 

ΨΑΛΜΟΣ 20ος : Γιά νά μαλακώσει ὁ Θεός τίς καρδιές τῶν πλουσίων νά κάνουν ἐλεημοσύνες στούς φτωχούς

 Ερμηνεία των Ψαλμών, κατά τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη

Ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, σὰν ἱερέας ποὺ ἦταν, χρειαζόταν νὰ διαβάζει εὐχὲς γιὰ διάφορες περιπτώσεις. Οἱ εὐχὲς ὅμως τοῦ Εὐχολογίου δὲν ἀρκοῦσαν, ἐπειδὴ ὑπῆρχαν πολλὲς περιπτώσεις γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν ὑπῆρχε ἀνάλογη εὐχή. Ἔτσι ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος χρησιμοποιοῦσε ὅλους τοὺς ψαλμοὺς τοῦ Ψαλτηρίου, ὁρίζοντας ἕναν ψαλμό, γιὰ καθεμιὰ περίπτωση. (Ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος τοὺς χρησιμοποιοῦσε καὶ γιὰ εὐχή).

Ψαλμός 20ος

2 Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου εὐφρανθήσεται ὁ βασιλεὺς καὶ ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου ἀγαλλιάσεται σφόδρα. 

Κύριε, ο βασιλεύς ευφραίνεται και θα ευφραίνεται χάρις εις την δύναμιν και την ενίσχυσιν, την οποίαν συ του έδωσες. Θα πλημμυρίζη από πολλήν και μεγάλην αγαλλίασιν δια την από τους εχθρούς μας σωτηρίαν και δια την υγείαν, την οποίαν συ του εχάρισες. 

 

3 τὴν ἐπιθυμίαν τῆς καρδίας αὐτοῦ ἔδωκας αὐτῷ καὶ τὴν θέλησιν τῶν χειλέων αὐτοῦ οὐκ ἐστέρησας αὐτόν. (διάψαλμα). 

Έδωκες εις αυτόν ο,τι επεθύμησεν η καρδία του και δεν τον υστέρησες από εκείνο, δια το οποίον με τα ίδια του τα χείλη σε παρεκάλεσε. 

 

4 ὅτι προέφθασας αὐτὸν ἐν εὐλογίαις χρηστότητος, ἔθηκας ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ στέφανον ἐκ λίθου τιμίου. 

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: “Ταπείνωση καί ἀνιδιοτέλεια στή λατρεία τοῦ Θεοῦ”

 “Ο Χριστός κάθεται έξω απ΄τη θύρα της ψυχής μας και κρούει για να Του ανοίξουμε, μα δεν μπαίνει μέσα. Δεν θέλει να εκβιάσει την ελευθερία, που ο ίδιος μας έχει δώσει. Το λέει στην Αποκάλυψη: "Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω, εάν τις ακούση της φωνής μου και
ανοίξη την θύραν, εισελεύσομαι προς αυτόν και δειπνήσω μετ΄αυτού και αυτός μετ΄εμού". Ο Χριστός είναι ευγενής. Στέκει έξω απ΄τη θύρα της ψυχής μας και χτυπάει απαλά. Αν του ανοίξουμε, θα έλθει μέσα μας και θα μας δώσει τα πάντα, τον εαυτό Του, μυστικά, αθόρυβα.

Τον Χριστό δεν θα μπορέσουμε να Τον γνωρίσουμε, αν Εκείνος δεν μας γνωρίσει. Δεν μπορώ να τα εξηγήσω ακριβώς αυτά, είναι μυστήρια. Ακούστε τον Απόστολο Παύλο: "Νύν δε γνόντες Θεόν, μάλλον δε γνωσθέντες υπό Θεού". Ούτε μπορούμε να Τον αγαπήσουμε, αν ο ίδιος δεν μας αγαπήσει. Ο Χριστός δεν θα μας αγαπήσει, άμα εμείς δεν είμαστε άξιοι να μας αγαπήσει. Για να μας αγαπήσει, πρέπει να βρει μέσα μας κάτι το ιδιαίτερο. Θέλεις, ζητάεις, προσπαθείς, παρακαλείς, δεν παίρνεις όμως τίποτε. Ετοιμάζεσαι ν΄αποκτήσεις εκείνα που θέλει ο Χριστός, για να έλθει μέσα σου η θεία χάρις, αλλά δεν μπορεί να μπει, όταν δεν υπάρχει εκείνο που πρέπει να έχει ο άνθρωπος. Ποιο είναι αυτό; Είναι η ταπείνωση. Αν δεν υπάρχει ταπείνωση, δεν μπορούμε ν΄αγαπήσουμε τον Χριστό. Ταπείνωση και ανιδιοτέλεια στη λατρεία του Θεού. "Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου".

Μήπως θά γίνουμε ἄλλη χώρα;Ἤ μήπως πρέπει νά ἀλλάξουμε χώρα;

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ: 

α) Οι υποθέσεις και τα πράγματα του κράτους είναι άσχημα και αιτία δεν είναι τόσο η αβουλία των κυβερνώντων, όσο η δική μας αμαρτία, η συνέπεια των αμαρτιών μας. Αυτή έκανε τα πάντα άνω κάτω, αυτή έφερε όλα τα κακά. (Ιερός Χρυσόστομος) 

β) Όταν σε ένα κράτος πέσει πολλή αμαρτία τότε και τα πολιτικα και εθνικά της ζητήματα πάνε άσχημα. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

γ) Αν ένας λαός ή μία πολιτεία υποφέρουν, τότε πρέπει να μετανοήσουν οι πάντες και ο Θεός θα τα εξομαλύνει όλα προς το καλό. (Άγιος Σιλουανός)

δ) Όταν ο εχθρός ξεσηκώνεται και με τα όπλα επιτίθεται εναντίον της πατρίδας μας, αυτό σημαίνει ότι η οργή του Θεού ξεχείλισε, λόγω των αμαρτιών μας. (Άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ)

Ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἀποκαλύπτει τὸν τόπο ὅπου βρίσκεται ὁ τάφος τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου

  Τὸ κάτωθι ἀπόσπασμα περιέχεται στὸ νέο βιβλίο τῆς Ἑνωμένης Ρωμηοσύνης “Ὁ Ὅσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)” τῆς ἐκδοτικῆς σειρᾶς “Ὀρθόδοξο βίωμα”. Ἡ πρώτη παρουσίαση τοῦ βιβλίου πραγματοποιήθηκε τὴν Κυριακὴ 22 Ἰανουαρίου στὴν Ι.Μ. Παντοκράτορος Νταοῦ Πεντέλης. 

Everything beautiful is associated with pain, but pain leads to joy.Elder Ephraim of Arizona.

 Everything beautiful is associated with pain, but pain leads to joy. The rose produces thorns, and a rose grows out of the thorn. A rainbow usually appears after a thunderstorm.

11 Ιουλίου Συναξαριστής. Ευφημίας Μεγαλομάρτυρος, Κινδέου Πρεσβυτέρου, Λέοντος Οσίου, Μαρκιανού, Μαρτυροκλή, Νικοδήμου, Νικοδήμου από το Ελβασάν, Νεκταρίου του Νέου Οσιομ., Όλγας Ισαποστόλου, Αρσενίου Πατριάρχου.

Θαῦμα Ἁγίας Εὐφημίας τῆς Μεγαλομάρτυρος

Ἦταν χριστιανὴ παρθένος, ποὺ μὲ τὸ αἷμά της σφράγισε τὴν πίστη της στὸν Χριστὸ καὶ μὲ τὴν αὐταπάρνησή της καταντρόπιασε τοὺς ἰσχυροὺς εἰδωλολάτρες αὐτοκράτορες.
Ἡ Εὐφημία καταγόταν ἀπὸ τὴ Χαλκηδόνα καὶ οἱ γονεῖς της ὀνομάζονταν Φιλόφρων καὶ Θεοδοσιανή. Μόρφωσαν τὴν κόρη τους σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Εὐφημία ἀπὸ πολὺ νωρὶς διακρίθηκε γιὰ τὸν ἅγιο ζῆλο της, τὸ σεμνὸ ἦθος καὶ τὴ φιλανθρωπία της. Ἦταν ὡραῖα στὸ σῶμα, καὶ πολλοὶ εἰδωλολάτρες νέοι περίμεναν ἔστω ἕνα ἐνθαρρυντικὸ χαμόγελό της.
Ἀλλὰ ἡ σεμνὴ παρθένος διατηροῦσε ἀκηλίδωτη τὴν ἁγνότητά της καὶ εἶχε ἀφοσιωμένη τὴν καρδιά της στὸν Θεό, στὴν περιποίηση τῶν ἀσθενῶν καὶ τῶν ἀπροστάτευτων ὀρφανῶν.
Ὅταν ἐπὶ Διοκλητιανοὺ διατάχθηκε σκληρὸς διωγμὸς κατὰ τῶν χριστιανῶν, ἡ Εὐφημία συνελήφθη καὶ ὁμολόγησε ὅτι εἶναι χριστιανή. Τότε ὁ κριτής, ὑπολογίζοντας στὴν ἀδύνατη γυναικεία φύση της, τὴν καταδίκασε σὲ θάνατο μὲ βασανιστήρια.

11 Ἰουλίου. Εὐφημίας μεγαλομάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Τῆς ἁγίας. 16ης Σεπτ. Κυρ. ις΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ς΄ 1-10).

Β Κορ. 6,1          Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς

Β Κορ. 6,1                 Συνεργαζόμενοι δε με τον Θεόν δια να συμφιλιωθή με αυτόν ο κόσμος, σας παρακαλούμεν να προσέξετε, μήπως ματαίως και ανωφελώς δεχθήτε την χάριν του Θεού.