29. Πότε Ο Θεός εκπληρώνει τα αιτήματα μας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

29. Πότε Ο Θεός εκπληρώνει τα αιτήματα μας (Α΄ Ἰωαν. 3, 21-23), Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς,7-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

Κυριακή Ε Νηστειῶν (:Εβρ.9,11 έως 14), Ἑρμηνεία ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ (:Εβρ.9,11 έως 14)

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου(:ο Χριστός ήλθε ως αρχιερέας των μελλοντικών αγαθών, των αγαθών δηλαδή της Καινής Διαθήκης. Και εισήλθε στα επουράνια Άγια των Αγίων μέσα από μία ανώτερη και τελειότερη σκηνή, που δεν κατασκευάστηκε από χέρια ανθρώπων. Δηλαδή δεν εισήλθε μέσα από μία επίγεια σκηνή, όπως ήταν η Σκηνή του Μαρτυρίου, αλλά δεδομένου ότι το σώμα Του ήταν η σκηνή και κατοικία του Θεού Λόγου, ασυγκρίτως ανώτερη και τελειότερη, εισήλθε μέσα από τη σκηνή αυτή του σώματός Του)».

      Εδώ ως «μείζονα καί τελειοτέραν σκηνήν» εννοεί τη σάρκα. Και σωστά την ονόμασε και «ανώτερη» και «τελειότερη», εφόσον σε αυτήν κατοικεί ο Θεός Λόγος και όλη η ενέργεια του Πνεύματος· γιατί «οὐ γὰρ ἐκ μέτρου δίδωσιν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα(:Και τα διδάσκει αυτά αλάνθαστα, διότι ο Θεός δεν Του έδωσε το Άγιο Πνεύμα όπως κάποτε στους προφήτες περιορισμένα και σε ορισμένες στιγμές της ζωής τους, αλλά Του το έδωσε ολοκληρωτικά, αδιάκοπα και απεριόριστα· και συνεπώς Αυτός κατέχει την πλήρη και απόλυτη θεϊκή αποκάλυψη και διδάσκει με ακρίβεια τη διδασκαλία του Θεού)»[Ιω.3,34]· ή το λέγει επειδή είναι τελειότερη, αφού είναι ακατάληπτη, και κατορθώνει μεγαλύτερα.

    «Τοῦτ' ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως(:Ακριβώς μάλιστα το σώμα Του αυτό, επειδή συνελήφθη εκ Πνεύματος Αγίου, δεν προερχόταν από την κτίση αυτή, αλλά από νέα πνευματική κτίση)». Να πώς εισήλθε από σκηνή που είναι ανώτερη· γιατί δε θα ήταν κατασκευασμένη από το Άγιο Πνεύμα, αν την κατασκεύασε άνθρωπος. «ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως(: Δεν προέρχεται από αυτόν τον κόσμο)»· δηλαδή δεν είναι από αυτά τα κτίσματα, αλλά από τον πνευματικό κόσμο· γιατί έχει κατασκευαστεί από το άγιο Πνεύμα. Βλέπεις πώς ονομάζει το σώμα, και «σκηνή» και «κατασκεύασμα» και «ουρανό»; «Εισήλθε στα επουράνια Άγια των Αγίων», λέγει, «διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς(:μέσα από μία ανώτερη και τελειότερη σκηνή)»· έπειτα, «διὰ τοῦ καταπετάσματος, τοῦτ᾿ ἔστι τῆς σαρκὸς αὐτοῦ(: αφού πρώτος Αυτός εισήλθε μέσα από το καταπέτασμα, δηλαδή με τη σάρκα Του και το αίμα Του)»[Εβρ.10,20] δια του καταπετάσματος, δηλαδή της σάρκας Αυτού»· και πάλι, «εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος(:πιο μέσα από το καταπέτασμα της σκηνής)»[Εβρ.6,19]· και πάλι, «εἰσερχομένην εἰς τὰ ἅγια τῶν ἁγίων(: που εισέρχεται στα Άγια των αγίων)», για να παρουσιαστεί μπροστά στον Θεό.

«Γιατί… τό ψεματάκι τό ἔχουμε ψωμοτύρι!».

 

  Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτη

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Ο εν Χριστώ Ιησού σκληρότατος αυτός κόπος, και η ματωμένη άσκησις, συντελεί τα μέγιστα, στην κάθαρση του όλου ανθρώπου.

Η τήρησις των εντολών, η καλλιέργεια των αρετών, η συμμετοχή μας όταν το επιτρέπει ο πνευματικός και η εκκλησία στα Πανάγια Μυστήρια, και ειδικότερα στη Θεία Κοινωνία, η φυλακή των αισθήσεων, η εγκράτεια στη γλώσσα μας, το ταπεινό φρόνημα, και η ειρήνη και η σιωπή στους λογισμούς συντελούν όλα μαζί στην κάθαρση από τα πάθη, με τη βοήθεια πάντοτε της Θείας Χάριτος, που έλκεται η Θεία Χάρις από την ευχούλα "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με".

Η κάθαρσις συντελεί τα μέγιστα σ’ αυτή την άθληση της προσευχής, αλλά και η προσευχή σε όλες τις βαθμίδες της βοηθά πολύ στην κάθαρση του αγωνιζομένου χριστιανού. Δεν μπορεί να νοηθεί καθαρά προσευχή, και προπάντως δε η νοερά και καρδιακή, εάν δεν συνταυτίζεται με την εσωτερική καθαρότητα που επιδιώκουμε και την οποίαν θέλει και ο Θεός. «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται», που όψονται, που Τον βλέπουν Αυτόν.

Τον Θεό πού Τον βλέπουμε; Όχι μόνον στην δημιουργία, αλλά κυρίως μέσα στην καρδιά. Και γιατί στην καρδιά; Μα εκεί είναι η Βασιλεία των Ουρανών. Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί, βεβαιώνει ο Ευαγγελικός λόγος, και συμπληρώνει: «Εάν τις αγαπά με», εάν τις αγαπά Με, Με αγαπά, τον λόγον μου τηρήσει. Θα εφαρμόσει τον λόγον μου. Θα εφαρμόσει τις εντολές μου. Και ο Πατήρ μου αγαπήσει αυτόν.

Ἡ ἑλληνική ἐπανάσταση ὑπό τό πρίσμα τοῦ ἱστορικοῦ ὑλισμοῦ (Ἱερά Μητρόπολη Πειραιῶς)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 8η Απριλίου 2019

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ

Όπως είναι γνωστό, ο Μαρξισμός έχει τους δικούς του κανόνες ιστοριογραφίας και ερμηνείας των ιστορικών γεγονότων, βασισμένους στον Ιστορικό Υλισμό, δηλαδή στις οικονομικές και ταξικές κοινωνικές συγκρούσεις, οι οποίες μόνες αυτές, καθορίζουν την πορεία των ιστορικών πραγμάτων: 

«Ο ιστορικός υλισμός είναι η υλιστική αντίληψη της Ιστορίας. Προέκταση των αρχών του διαλεκτικού υλισμού στη μελέτη της κοινωνικής ζωής και εφαρμογή αυτών των αρχών στα κοινωνικά φαινόμενα. Πρόκειται για μαρξιστική θεωρία, στο πλαίσιο της ιστορικής έρευνας, που στηρίζεται στο γεγονός ότι η δομή της κοινωνίας μεταβάλλεται διαρκώς, ενώ οι αντιφάσεις και οι αντιθέσεις προκαλούν δομικές αλλαγές. Έτσι, σε αντίθεση με την ιδεαλιστική προσέγγιση της ιστορίας, ο ιστορικός υλισμός υποστηρίζει ότι η ιστορία του ανθρώπινου πνεύματος καθορίζεται από τη μεταβολή της οικονομικής κατάστασης ενός λαού, ή μιας εποχής. Συνεπώς, προκύπτει ότι η μελέτη της εξέλιξης της κοινωνίας πρέπει να ξεκινά από τους τρόπους και τις σχέσειςπαραγωγής και όχι από τους θεσμούς και τις ‘ιδέες’. Σύμφωνα λοιπόν με τον ιστορικό υλισμό, η τεχνολογική εξέλιξη των μέσων παραγωγής των υλικών αγαθών, (εργαλεία, μηχανήματα, κλπ) αποτελεί την κύρια δύναμη που προωθεί την κοινωνική πρόοδο, αλλάζοντας τις παραγωγικές σχέσεις. Οι παραγωγικές σχέσεις προσδιορίζουν τη θέση και το ρόλο της ταξικής πάλης, η οποία εξαρτάται από τη δομή τους, ενώ η ιστορία κάθε κοινωνίας προσδιορίζεται ως η ιστορία της πάλης των τάξεων» (https://el. wikipedia.org/wiki). Φυσικά μόλις είναι ανάγκη να τονιστεί, ότι κάθε  μονόπλευρη προσέγγιση και ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων, που αγνοεί πολλές άλλες βασικές παραμέτρους και παράγοντες, που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην πορεία και εξέλιξη των ιστορικών γεγονότων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην διαστρέβλωση και στην παρερμηνεία τους.

Μια τέτοιου είδους προσέγγιση, παρερμηνεία και διαστρέβλωση διαπιστώσαμε σε πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδος «Ριζοσπάστης» (23-3-2019), με τίτλο: «198 χρόνια από την Επανάσταση του 1821». Όπως είναι γνωστό η εν λόγω εφημερίδα αποτελεί το επίσημο δημοσιογραφικό όργανο του Κ.Κ.Ε. και ως εκ τούτου τα πάσης φύσεως άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τις αρχές του Διαλεκτικού Υλισμού και του Μαρξισμού. Διαβάσαμε με προσοχή το εν λόγω άρθρο και διαπιστώσαμε αβίαστα, ότι ο συντάκτης κάνει μιά αγωνιώδη προσπάθεια να προσεγγίσει και ερμηνεύσει το μεγάλο ιστορικό κεφάλαιο της εθνικής μας Παλιγγενεσίας μέσα από μια απόλυτα διαστρεβλωμένη οπτική, κομμένη, ραμμένη και προσαρμοσμένη στα ιδεολογικά στεγανά του Ιστορικού Υλισμού, που αποτελεί ουσιαστικά μια αντιγραφή των ιδεολογημάτων της «κολοβής» ιστοριογραφίας του Γιάννη Κορδάτου και άλλων μαρξιστών ιστορικών. Παραθέτουμε παρά κάτω μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα.

Ὅλα γίνονται κατά εὐδοκία εἴτε κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ

Ὅλα αὐτά λοιπόν πού μᾶς συμβαίνουν, τά καθημερινά, τά ὁποῖα μᾶς στενοχωροῦν πολλές φορές, μᾶς δυσαρεστοῦν καί μᾶς χαλοῦν τήν διάθεση, δέν εἶναι τυχαῖα, ἀπό ἁπλή σύμπτωση. Τίποτα δέν εἶναι τυχαῖο, γιατί δέν ὑπάρχει τύχη. Ὑπάρχει μόνον ὁ Θεός καί ἡ στοργική Του Πρόνοια. Καί θά πρέπει ὁ ἄνθρωπος νά φιλοσοφεῖ σέ κάθε στιγμή καί σέ κάθε γεγονός τῆς ζωῆς του καί νά προσπαθεῖ ἐπίσης νά μαθαίνει, ἄν θέλει, γιατί ὁ Θεός παραχώρησε καί ἐπέτρεψε τό κάθε συγκεκριμένο γεγονός, αὐτήν τήν συνάντηση, αὐτήν τήν συνομιλία, αὐτήν τήν κατάκριση καί τήν παρατήρηση πού δέχθηκε, αὐτήν τήν ζήλια καί τόν φθόνο πού ἀντιμετώπισε. Γιά ποιόν λόγο; Εἶναι σίγουρα πάντοτε γιά τό καλό του. Ἀλλά, μπορεῖ, ἄν θέλει, νά ἐρευνήσει περισσότερο καί νά μάθει τί παραπάνω μπορεῖ νά κάνει αὐτός, γιά νά ἐπωφεληθεῖ ἀπό αὐτήν τήν εὐκαιρία. Γιατί κάθε στιγμή εἶναι μία εὐκαιρία τοῦ Θεοῦ στήν ζωή μας. Κάθε περίσταση, κάθε γεγονός, εἶναι μία πρόκληση καί μία πρόσκληση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στήν καρδιά μας, ὥστε νά Τόν πλησιάσουμε, νά Τόν ἀγαπήσουμε καί νά μποῦμε στήν Βασιλεία Του.

Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει ἀφεθεῖ στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, «ὅ,τι καί ἄν ἔλθει, λέει· «Ἔτσι εὐδοκεῖ ὁ Θεός», κι ἔτσι διατηρεῖται ἡ εἰρήνη στήν ψυχή καί στό σῶμα». Προσέξτε, ὑπάρχουν δύο θελήματα: τό κατά εὐδοκία καί τό κατά παραχώρηση, ὅπως λέμε θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τό κατά εὐδοκία θέλημα εἶναι αὐτό στό ὁποῖο εὐαρεστεῖται ὁ Θεός ἀπόλυτα, εἶναι τό νά τηροῦμε τίς ἐντολές. Τό κατά παραχώρηση ἤ τό δεύτερο θέλημα εἶναι αὐτό πού δέν τό εὐδοκεῖ ὁ Θεός, δέν τό θέλει θά λέγαμε «μέ ὅλη του τήν καρδιά», ἀλλά τέλος πάντων τό παραχωρεῖ, γιατί μᾶς ἔχει κάνει ἐλεύθερους. Ὅταν κάποιος ἐπιλέγει νά μήν κάνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά νά κάνει τό ἀντίθετο, ὁ Θεός τό παραχωρεῖ καί προσπαθεῖ μέσα ἀπό αὐτή τήν κακία τοῦ ἀνθρώπου νά βγάλει καλό. Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ πού ἀκόμα καί μέσα ἀπό τίς ἁμαρτίες μας βγάζει καλό.

Κήρυγμα μίσους

+ Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλη

- Θέλετε -πρότεινε- να σας διαβάσω ένα επίσημο κήρυγμα μίσους της οργανώσεως των Ιεχωβιτών;

- Διαβάστε το, να ιδούμε. Διαβάστε το.

- Είναι από επίσημο κείμενο της οργανώσεως.

- Διαβάστε το.

Άνοιξε τότε μία Σκοπιά τού 1968 -συγκεκριμένα το τεύχος 3/1 Φεβρ. 1968- και άρχισε να διαβάζη στην σελ. 83.

Η περικοπή αυτή αναφέρεται στον Αρμαγεδδώνα, στην μεγάλη μάχη δηλαδή του Ιεχωβά σύμφωνα με την ιεχωβική διδασκαλία, όπου όλοι όσοι δεν ανήκουν στην Σκοπιά θα εξοντωθούν κατά τρόπο φρικτό προς μεγάλη χαρά των Ιεχωβιτών.

- Ο Ιεχωβά Θεός δεν θα εκτέλεση σωτηρίους πρά­ξεις για τους εχθρούς του. Θα εγερθή εναντίον των στον Αρμαγεδδώνα, για να σύντριψη την τετριχωμένην κορυφήν εκείνων που είναι ένοχοι ενώπιόν του και οι οποίοι εξακολου­θητικά προσθέτουν στην ενοχή των. Καλά τα λέει έως εδώ.

Ο Δ προαισθάνθηκε ότι το κείμενο αυτό θα ήταν μεγά­λος καταπέλτης εναντίον του και άρχισε τις παρεμβάσεις:

- Μα, πως διαβάζετε έτσι γρήγορα-γρήγορα, μπλά-μπλά-μπλά, χωρίς να αναφέρετε και το χωρίο της Γ ραφής;

- Δεν τελείωσα ακόμη. Μη με διακόπτετε. Ακούσθηκαν και άλλες φωνές.

- Αφήστε τον να τελειώση.

Ὅλες οἱ ἁμαρτίες συγχωροῦνται;Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἐάν μπορεῖτε...

Εάν μπορείτε να βοηθήσετε ένα άτομο - βοηθήστε 

Αν δεν μπορείτε να βοηθήσετε - προσευχηθείτε,

Αν δεν ξέρετε πώς να προσευχηθείτε - σκεφτείτε ένα άτομο καλά!

Χειρόγραφο Ἱ Μ. Ἰβήρων: "Ἡ Παναγία ἐμφανισθεῖσα σέ πολλούς ἁγίους εἶπεν:

https://agiopneymatika.blogspot.com/2019/03/blog-post_52.html