Μοναχική ζωή.Βίγλα- Ἡ ἁγιορείτικη «ἔρημος».

«ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ»
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(Ι.Μ. ΚΩΣΤΑΜΟΝΙΤΟΥ, ΒΙΓΛΑ, Ι.Μ. Μ. ΛΑΥΡΑΣ) 1915-2004

ΒΙΓΛΑ 

Ἡ ἁγιορείτικη «ἔρημος».

Φεύγει ἀπό τήν Ἱ.Μ. Κωσταμονίτου, μέ εὐλογία τοῦ Ἡγουμένου της καί κατευθύνεται πρός τήν Ἁγιορείτικη Ἔρημο.

Ὡς Ἔρημος στό Ἅγιο Ὄρος ὁρίζεται ἡ περιοχή μεταξύ τῆς Ἱ.Μ. Μ. Λαύρας καί τῆς Ἱ. Μ. Ἁγίου Παύλου. Περιλαμβάνει μόνο μικρά κελλιά, καλύβες καί σκῆτες χωρίς κανένα μεγάλο Κοινόβιο. Ὀνομάζεται Ἔρημος ὄχι διότι εἶναι ἐρημική ὅπως ἡ Σαχάρα, ἀλλά διότι εἶναι στερημένη (ἔρημη) ἀπό μεγάλα σύνολα ἀνθρώπων (Μοναχῶν).

Σ’ αὐτήν τήν περιοχή τοῦ Ἁγίου Ὄρους πού θεωρεῖται τό Ἱερό Βῆμα Του¹³,καλλιεργεῖται κατ’ ἐξοχήν ἡ ἡσυχαστική-ἀναχωρητική ζωή, δηλ:

α) ὑπακοή στόν Γέροντα,

β) ἀδιάλειπτη νοερά προσευχή,

γ) ἐργόχειρο, πού νά μήν δημιουργεῖ περισπασμό,

δ) λιγότερες ὧρες ἀκολουθιῶν στήν Ἐκκλησία, σέ ἀντίθεση μέ ὅ,τι συμβαίνει στά μεγάλα Κοινόβια.

Μή ἀποκρύψης τό Φῶς τοῦ προσώπου Σου

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

ΜΗ ΑΠΟΚΡΥΨΗΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΟΥ

Παράφρασις Νεοφύτου Καυσοκαλυβίτου

Ελέησέ με, μόνε Κύριε, ελέησέ με, συ που με εσκέπασες από της νεαράς μου ηλικίας, συ που από την αγαθότητά σου μού εσυμπάθησες τα πάμπολλά μου πταίσματα που γνωρίζω πως σου έπταισα. Συ που με ελευθέρωσες από τον πλάνον και μάταιον κόσμον και από συγγενείς και φίλους και ατόπους ηδονάς και με αξίωσες να κάθωμαι εδώ ωσάν εις όρος [1] και μου έδειξες την θαυμαστήν σου, Θεέ μου, δόξαν και με εχαρίτωσες γεμίζοντας με όλον από θείον σου Πνεύμα και από Πνευματικόν φωτισμόν.

Συ πάλιν Θεέ μου, δος μου του δούλου σου τελείαν και ολόκληρον την Χάριν σου, χωρίς να μετανοήσης εις τούτο. Μην την αφαίρεσης, Δέσποτα, μηδέ αποστραφής με παραβλέποντάς με, συ που εξ αρχής με έστησες έμπροσθεν εις το πρόσωπόν σου και με εσυναρίθμησες εις τους δούλους σου και, σφραγίζοντάς με με την σφραγίδα [2] της Χάριτός σου, με επωνόμασες εδικόν σου.

Μελέτημα 5ο

«Μελέτημα 5ο»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.

Ἀπό τό βιβλίο «475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ*»

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

45. Συναναστρέφου τούς ταπεινούς, πού καί ἡ θέα καί ἡ διδασκαλία τους εἶναι ὠφέλιμες. Μή χλευάσεις μυσαρόν, οὔτε ν΄ ἀηδιάσεις ὅσους ἔχουν πληγές. Τίμησε τόν πλησίον σου περισσότερο ἀπό τήν ἀξίαν του, ἐπαίνεσέ τον σ΄ ἐκεῖνα πού δέν ἔχει, καί ἔτσι θεραπεύεις τά ἐλαττώματά του!...
46. Προφυλάξου καί μήν ἐλέγχεις κανέναν, γιά κανένα πράγμα. Ἡ ἀγάπη δέ θυμώνει, μήτε ἐλέγχει κανέναν μέ πάθος!...
47. Ὅτάν δέν ἀπομακρύνεσαι ἀπό τά αἴτια, δίνεις ἀφορμές νά σέ πολεμάει ὁ ἐχθρός. Ἡ μελέτη τῆς Ἀγίας Γραφῆς διώχνει τίς πονηρές μνῆμες!...

Τό κομποσχοίνι

Σκέψεις ενός Αγιορείτου Μοναχού Ας σταθούμε για λίγο και ας κοιτάξουμε ένα μικρό κομποσκοίνι, σαν αυτό που κατασκευάζεται από μαύρο μαλλί στο Άγιον Όρος. Είναι μία ευλογία από έναν Άγιο τόπο. Όπως τόσα άλλα που έχουμε στην Εκκλησία, είναι κι αυτό μία ευλογία ετοιμασμένη και δοσμένη σε μας από κάποιον εν Χριστώ αδελφό η πατέρα, έναν ζωντανό μάρτυρα μιας ζώσης παραδόσεως. Είναι μαύρο, το χρώμα του πένθους και της λύπης, και αυτό μας θυμίζει να είμαστε νηφάλιοι και σοβαροί στη ζωή μας. Έχουμε διδαχθεί ότι η προσευχή της μετανοίας, ειδικά η προσευχή του Ιησού, μπορεί να μας φέρει αυτό που οι Πατέρες ονομάζουν «χαρμολύπη». Εμείς νιώθουμε λύπη για τις αμαρτίες και αδυναμίες και πτώσεις μας ενώπιον του Θεού, των συ­νανθρώπων μας και του εαυτού μας, όμως η λύπη αυτή γίνεται πηγή χαράς και αναπαύσεως εν Χριστώ, ο οποίος εκχύνει το έλεός Του και την συγχώρηση σε όλους όσοι επικαλούνται το όνομά Του.

Ἀπαιτῶ! - Ἕνα θαύμα κατ' ἀπαίτηση...

Το θαύμα, που θα εξιστορηθεί τώρα, δυστυχώς, όπως έδειξαν τα πράγματα, δεν έγινε κατ᾿ ευδοκίαν Θεού αλλά κατ᾿ απαίτησιν κάποιας μητέρας, που θεώρησε η δυστυχής τη δική της γνώμη και επιθυμία πιο σωστή από τη Θεία απόφαση που είχε ληφθεί για το καλό του παιδιού της. Γι᾿ αυτό και μπαίνοντας στην εκκλησία της Παναγίας μαζί με άλλους συμπροσκυνητάς, διότι είχε έρθει με πούλμαν από ένα μεγάλο χωριό του νομού Αχαΐας, φώναζε•

―Απαιτώ, Παναγία μου, το παιδί μου να γίνει καλά.

Όταν της υπεδείχθη ότι δεν πρέπει να λέη στην Παναγία «απαιτώ», εκείνη είπε·

Β1) Τί εἶναι ἡ κατάθλιψη-Ὁ καταθλιπτικός βασανίζει τόν ἑαυτό του καί τό περιβάλλον του.

 

  

 ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

 

Β1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Ὁ καταθλιπτικός βασανίζει τόν ἑαυτό του καί τό περιβάλλον του.

Οἱ καταθλιπτικοί βασανίζουν αὐτούς πού γνωρίζουν χωρίς νά τό θέλουν. Εὐχαριστιοῦνται ἀπ’ αὐτό, διότι ἐνεργοῦνται ὑπό τοῦ μισανθρώπου διαβόλου. Φανερώνεται ἀπ’ αὐτό ἡ αἰτία τῆς κατάθλιψης, πού εἶναι τά πάθη καί οἱ ἀντίστοιχοι μ’ αὐτά δαίμονες πού τά ὑποκινοῦν.

Ἔλεγε ὁ Γέροντας: «Οἱ ἄνθρωποι πού ἔχουνε αὐτά τά ἀντιδραστικά, αὐτήν τήν συνήθεια,... τούς ἀνθρώπους πού γνωρίζουνε ἐννοοῦν νά τούς παιδεύουνε μέ διάφορα καμώματα, δηλαδή «ἄχ, δέν μπορῶ τοῦτο, ἐκεῖνο, ξεύρω κι ἐγώ...», καί οἱ γύρω τούς βλέπουνε αὐτουνούς πού ὑποφέρουν καί καταθλίβονται καί αὐτοί ὑποφέρουν. Καταλάβατε; Ἀλλά αὐτοί πού πάσχουν ὅμως, ὅταν βλέπουν τούς ἄλλους νά ὑποφέρουν μαζί τους, εὐχαριστιοῦνται καί τό κάνουνε πιό πολύ. Θά πεῖς, μωρέ, γίνεται αὐτό; Ἔ, γίνεται, ὅμως χωρίς νά τό καταλαβαίνουμε· ὁ διάβολος τό ἐνεργεῖ»⁷².

Ἀγνώστου συγγραφέως: Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ (μέρος 3ο-ε)

 
Άλλη μια φορά, ήταν άνοιξις τότε, επέρασα από ένα χωριό όπου εφιλοξενήθηκα από τον παπά. Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος κ' εζούσε κατάμονος. Επέρασα τρεις ημέρες κοντά του. Με παρηκολούθησε το λιγοστό αυτό διάστημα και μου είπε: «Μείνε εδώ, και θα έχης και μιά μικρή πληρωμή. Έχω ανάγκη από έναν έμπιστον άνθρωπο. Όπως βλέπεις έχουμε αρχίσει να κτίζουμε μιά πετρόκτιστη εκκλησία κοντά εις την παλιά ξύλινη και είναι καιρός που γυρεύω να βρω έναν τίμιον άνθρωπο να επιβλέπη τους εργάτας και να μένη την ημέρα μέσα στο μικρό εκκλησάκι, όπου βρίσκεται το κουτί των προσφορών για την ανέγερσι. Είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται για σένα και για τον τρόπο της ζωής σου. Θα είσαι μόνος στο παρεκκλησάκι και θα λες τις προσευχές σου. Υπάρχει εκεί παραπλεύρως ένα μικρό μοναχικό δωμάτιο για τον νεωκόρο. Σε παρακαλώ μείνε εκεί, τουλάχιστον μέχρις ότου τελειώσει η εκκλησία που κτίζουμε.

Προσοχή!!! Πεντηκοστιανοί μοιράζουν τό δηλητήριο τους στό Ὀλυμπιακό χωριό

 

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!  ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΟΙ  

ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥΣ  ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΧΩΡΙΟ

Το τελευταίο διάστημα διαπιστώσαμε ότι πεντηκοστιανοί της ΕΑΕΠ μοιράζουν την φυλλάδα τους «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ» στα γραμματοκιβώτια των κατοίκων του Ο.Χ. Πολλοί μπορεί να παρασυρθούν και να θεωρήσουν τον «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ» Ορθόδοξο έντυπο δεδομένης της τακτικής των πεντηκοστιανών να χρησιμοποιούν ακόμα και κείμενα Πατέρων της Εκκλησίας μας. Οι αιρετικοί τηρώντας πιστά το «ο Λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται» που λέει ο λαός μας και βασιζόμενοι σε ενδεχόμενη εξαθλίωση των Ελλήνων έχουν εξορμήσει προς αλίευση νέων θυμάτων. Για αυτό κρίνουμε σκόπιμο να ενημερώσουμε τους κατοίκους του Ολυμπιακού Χωριού για το ποιόν των πεντηκοστιανών που θέλουν να ευαγγελίσουν τους «ιθαγενείς» συντοπίτες μας!

·         ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΟΠΡΟΦΗΤΕΣ: Οι ποιμένες τους αλλά και ο ιδρυτής τους έχουν προφητεύσει πολλάκις την Β’ Παρουσία του Χριστού! Αλλά και ο ιδρυτής τους μας έχει δώσει (μέχρι σήμερα) δυο διαφορετικές ηλικίες του αντιχρίστου ο οποίος σύμφωνα με αυτόν έχει γεννηθεί.

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ: «Ὅποιος συνηθίζει νὰ δίνει λόγο γιὰ τὴν ζωή του κατὰ τὴν ἐξομολόγηση ἐδῶ στὸν κόσμο δὲν θὰ τοῦ εἶναι φοβερὸ νὰ δώσει λόγο γιὰ τὴν ζωή του ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ Κριτηρίου τοῦ Χριστοῦ.» (Ἅγ. Ἰω. Κρονστάνδης)

Ἀπὸ τὸ βιβλίο
Ἁγ. Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης,

«Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ»,

μετάφρ. Χαρ. Ἀσσιώτη
ἐκδ. «Τῆνος», ἔκδ. γ´, Ἀθῆναι
σελ. 47-53

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

[Α´]

«Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν,  ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν  ἐν ἡμῖν. Ἐὰν ὁμολογῶμεν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, πιστός ἐστι καὶ δίκαιος, ἵνα ἀφῇ ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας καὶ καθαρίσῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἀδικίας».
(Α´ Ἰω. α´ 8-9)

.        Εἶπες στὸν Κύριο μὲ συντετριμμένη καρδία τὶς ἁμαρτίες σου κι ἐξαφανίστηκαν· στέναξες καὶ λυπήθηκες γι’ αὐτὲς καὶ διαλύθηκαν σὰν καπνός. «Λέγε σὺ τὰς ἀνομίας σου πρῶτος, ἵνα δικαιωθῇς» (Ἡσ. μγ´ 26). Ὅπως ἔρχονται, ἔτσι φεύγουν. Ὀνειροπολήματα καὶ χίμαιρες. Ἀναγνώρισες ὅτι δὲν εἶναι παρὰ μόνο ὀνειροπολήματα, παραλογισμὸς κι ἀνοησία καὶ σκέφτηκες πὼς στὸ μέλλον θὰ ζεῖς μὲ ἐπιμέλεια κι εὐσυνειδησία -καὶ ἰδοὺ ὁ Θεὸς σὲ καθάρισε μέσῳ τοῦ διακονοῦντος λειτουργοῦ Του καὶ μὲ τὰ ἱερὰ Μυστήρια.

Ἡ μετάνοια

.        Ἡ μετάνοια πρέπει νὰ εἶναι εἰλικρινὴς καὶ ὁλότελα ἐλεύθερη καὶ νὰ μὴ εἶναι κατὰ κανένα τρόπο ἀποτέλεσμα ἐξαναγκασμοῦ ἀπὸ τὸ στοιχεῖο τοῦ χρόνου ἤ ἀπὸ τὸν ἐξομολόγο πνευματικό. Ἀλλοιῶς δὲν θὰ πρόκειται γιὰ μετάνοια. Ἔχεῖ λεχθεῖ: «Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. δ´ 17). Ἤγγικε, πλησίασε· δηλαδὴ ἦρθε ἡ ἴδια ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν σὲ σᾶς καὶ δὲν εἶναι ἀνάγκη καμιά νὰ τὴν ἀναζητεῖτε γιὰ πολὺ καιρό· σᾶς ἀναζητεῖ ἐκείνη· ἀναζητεῖ τὴν ἐλεύθερή σας διάθεση· δηλαδή, σεῖς οἱ ἴδιοι μετανοεῖστε μὲ καρδία συντετριμμένη.

Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος: «Κύριε, ἐλέησέ μας τούς ἁμαρτωλούς»

«Κύριε, ελέησέ  μας τους αμαρτωλούς»

Οι αρχομανείς λαοί της Ευρώπης έχουν χάσει την αίσθηση της αμαρτίας και την σημασία της μετάνοιας. Για κάθε κακό στον κόσμο, αυτοί κατακρίνουν τον άλλο, τον εαυτό τους ποτέ! Αλλά και πώς θα μπορούσαν αυτοί να αμαρτήσουν, αφού οι ίδιοι κάθησαν στο θρόνο του Θεού και αναγόρευσαν τον εαυτό τους ως αλάνθαστο θεό; Πρώτον, ο θρησκευτικός τους ηγέτης, ο πάπας, ονόμασε τον εαυτό του αλάνθαστο. Ακολουθώντας το παράδειγμά του πίστεψαν το ίδιο για τον εαυτό τους και οι δυτικοί ηγεμόνες και οι βασιλιάδες. Όλοι αναγορεύτηκαν αλάνθαστοι και εκείνοι που έχουν το σταυρό και εκείνοι που έχουν το σπαθί....

Διατηρήστε το πνεύμα της μετάνοιας ενώπιον του Θεού. Όσο αυτό το πνεύμα θα ζει στα στήθια μας, θα υπάρχουμε ως λαός του Θεού. Δόξα στο Θεό, τώρα και πάντοτε και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ
ΑΦΥΠΝΙΣΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

 http://www.impantokratoros.gr/DA435B12.el.aspx

Ἡ ἀρετή τῆς νηστείας

Ἡ ἀρετή τῆς νηστείας

κατά τόν

Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο

• Ἡ νηστεία «ταπεινώνει τό σῶμα καί χαλιναγωγεῖ τά σκιρτήματα τῆς σαρκός, καθιστᾶ τήν ψυχή πιό καθαρή, τῆς δίνει φτερά, τήν ἀνεβάζει ψηλά καί τήν κάνει ἀνάλαφρη» (P.G. 53,83).
• «Ἐάν ἡ νηστεία ἦταν ἀναγκαία στόν παράδεισο, πολύ περισσότερο εἶναι ἀναγκαία ἔξω ἀπό αὐτόν. Ἐάν τό φάρμακο εἶναι χρήσιμο πρίν ἀπό τήν πληγή, πολύ περισσότερο μετά ἀπό τήν πληγή. Ἐάν τό ὅπλο μᾶς ἦταν χρήσιμο πρίν ξεσηκωθοῦν σέ πόλεμο οἱ ἐπιθυμίες μας, πολύ περισσότερο εἶναι ἀναγκαία ἡ βοήθεια τῆς νηστείας μετά τήν τόσο μεγάλη μάχη τῶν ἐπιθυμιῶν, πού προέρχονται ἀπό τούς δαίμονες. Ἐάν ὁ Ἀδάμ ἄκουγε τήν φωνή τόν Θεοῦ περί τοῦ ἀπαγορευμένου καρποῦ, δέν θά ἄκουγε τήν δεύτερη πού ἔλεγε: "Γῆ εἶ καί εἰς γῆν ἀπελεύσῃ". Ἐπειδή ὅμως παρήκουσε σ’ αὐτήν, γι’ αὐτό ἐπῆλθε ὁ θάνατος, οἱ φροντίδες, οἱ πόνοι, οἱ λύπες καί ζωή χειρότερη ἀπό κάθε θάνατο. Γι'αὐτό ἀγκάνθια καί τρίβολοι,γι’ αὐτό πόνοι καί ὠδῖνες καί βίος ἐπίμοχθος. Εἶδες, πῶς ὁ Θεός ἀγανακτεῖ, ὅταν περιφρονεῖται ἡ νηστεία; Μάθε καί πόσο χαίρεται, ὅταν αὐτή τιμᾶται» (Ρ.G.49, 307-308).