ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Κυριακή 26 Μαΐου 2019
Χριστός Ἀνέστη!, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη
Χριστός Ἀνέστη! Ὁμιλία σέ παιδιά προσκυνητές, 19-5-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἡ ἁμαρτία, Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη, 19-5-2019, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ἁμαρτία, Ἐπ. Νικηφόρου Θεοτόκη, 19-5-2019, Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr
Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr γιά τίς 13-5-2019 ἕως 15-5-2019.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Πατέρες καί ἀδελφοί Χριστός Ἀνέστη!
Εἴθε ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί δωρητής τῆς αἰώνιας ζωῆς νά μᾶς ἀξιώνει ὅλους μέ τήν Χάρη Του νά ζοῦμε αἰώνια μέσα στό ἀναστάσιμο ἄκτιστο φῶς Του μέ καλή μετάνοια, πίστη, ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀδιάλειπτη προσευχή .
Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος (Ιω.4,5-42).Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή συνάντηση τοῦ Κυρίου μέ τή Σαμαρείτιδα.Μέρος ὄγδοο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ(: Ιω. 4, 5-42)
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ
[Μέρος όγδοο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.4,37-42]
Ανέφερε επίσης και μία παροιμία που ήταν σε μεγάλη χρήση: «ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινός, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων(:Διότι στη δική μας περίπτωση εφαρμόζεται η αληθινή παροιμία, ότι άλλος έσπειρε κι άλλος θερίζει. Έσπειρα εγώ και θα θερίσετε εσείς, όπως και μελλοντικά θα σπέρνετε εσείς και θα θερίζουν οι διάδοχοί σας)»[Ιω.4,37].Αυτά τα έλεγαν οι άνθρωποι, όσες φορές άλλοι υφίσταντο τους κόπους και άλλοι απολάμβαναν τους καρπούς και λέγει η παροιμία αυτή εφαρμόζεται επακριβώς σε αυτούς. Διότι «κοπίασαν μεν οι προφήτες, εσείς όμως τους καρπούς, που θα παραχθούν από τους κόπους εκείνων, θα δρέψετε». Και δεν είπε: «τους μισθούς»-διότι και εκείνων ο πολύς κόπος δεν ήταν άμισθος-αλλά τους «καρπούς»· το ίδιο έκανε και ο Δανιήλ. Πραγματικά και αυτός χρησιμοποίησε παροιμία που έλεγε: «ἐξ ἀνόμων ἐξελεύσεται πλημμέλεια· καὶ ἡ χείρ μου οὐκ ἔσται ἐπὶ σέ(:Από τους κακούς προέρχεται ως καρπός η κακία. Όμως εγώ δε θα απλώσω το χέρι πάνω σου)»[Α΄Βασ.24,14].Επίσης και ο Δαβίδ στον θρήνο του θυμάται ανάλογη παροιμία.
Γι' αυτό πρόφθασε ο Κύριος και είπε: «ἵνα καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων(:για να χαίρονται μαζί και αυτός που σπέρνει και αυτός που θερίζει)». Επειδή δηλαδή επρόκειτο να τους πει ότι άλλος έσπειρε και άλλος θερίζει, για να μη σχηματίσει κανείς την εντύπωση, όπως είπα, ότι οι προφήτες έχουν στερηθεί τον μισθό τους, λέγει κάτι το νέο και το παράδοξο, το οποίο δεν συμβαίνει στα υλικά και αισθητά πράγματα, αλλά χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τα πνευματικά. Διότι στα πράγματα που υποπίπτουν στις αισθήσεις μας, εάν συμβεί άλλος να σπείρει και άλλος να θερίσει, όχι μόνο δεν χαίρονται μαζί του και όσοι έσπειραν, αλλά και αγανακτούν, επειδή κοπίασαν για άλλους και μόνο όσοι θερίζουν χαίρονται. Στα πνευματικά όμως θέματα δεν είναι το ίδιο, αλλά και όσοι δεν θερίζουν εκείνα που έσπειραν, χαίρονται εξίσου με αυτούς που θερίζουν. Συνεπώς είναι φανερό ότι και αυτοί συμμετέχουν στην αμοιβή.
«Ἐγὼ ἀπέστειλα ὑμᾶς θερίζειν ὃ οὐχ ὑμεῖς κεκοπιάκατε· ἄλλοι κεκοπιάκασι, καὶ ὑμεῖς εἰς τὸν κόπον αὐτῶν εἰσεληλύθατε(:Εγώ, ο Κύριος του αγρού, σας έστειλα για να θερίζετε καρπό για τον οποίο εσείς δεν έχετε κοπιάσει για να σπαρεί. Άλλοι, δηλαδή εγώ και οι προφήτες πριν από μένα, έχουν κοπιάσει κι έχουν σπείρει, κι εσείς έχετε μπει στους κόπους και τη σπορά τους για να θερίσετε)»[Ιω.4,38]. Με όσα λέγει τους δίνει περισσότερο θάρρος. Επειδή δηλαδή εθεωρείτο ότι είναι επίπονο έργο το να περιέλθουν την οικουμένη και να κηρύξουν το Ευαγγέλιο, τους αποδεικνύει ότι είναι και εύκολο. Διότι το πάρα πολύ επίπονο ήταν εκείνο, το οποίο και απαιτούσε πολύ κόπο, το να πραγματοποιηθεί δηλαδή η σπορά και να οδηγηθεί σε θεογνωσία η αμύητη ψυχή.
Αλλά με ποιο σκοπό τα λέγει αυτά; Για να μην πανικοβάλλονται, όταν θα τους απέστελλε στο κήρυγμα, με την ιδέα ότι αποστέλλονται σε εργασία επίπονη. Διότι περισσότερο κοπιαστικό και δύσκολο ήταν το έργο των προφητών, λέγει, και σε απόδειξη των λεγομένων έρχεται το έργο, εφόσον εσείς ήλθατε στα εύκολα. Δηλαδή όπως στον θερισμό με ευκολία συγκεντρώνεται ο καρπός και σε μία και μόνη στιγμή γεμίζει το αλώνι από τα δέματα με τα στάχυα και δεν περιμένουν τις μεταβολές του καιρού, τον χειμώνα, την άνοιξη και τη βροχή, έτσι συμβαίνει και εδώ.
Ἁγία Φωτεινή ἡ Ἰσαπόστολος καί Μεγαλομάρτυς. Ὁ Συγκλονιστικός Βίος καί τά Φρικτά Βασανιστήριά της
Ἡ συνάντηση καί ἡ συνομιλία τούς ἀναφέρεται μέ σαφήνεια καί κάθε λεπτομέρεια στο κατά Ἰωάννη Εὐαγγέλιο (4, 5 – 42).
Σύμφωνα μέ αὐτή την ευαγγελική περικοπή ο Χριστός φεύγοντας ἀπό τήν Ἰουδαία κατευθύνθηκε πρός τή Γαλιλαία καί κατά τήν πορεία Τοῦ αὐτή ἔπρεπε νά περάσει ἀπό τή Σαμάρεια. Ἔτσι εφτασε σέ μία πόλη πού ὀνομαζόταν Συχάρ, ὅπου πλησίον αὐτῆς βρισκόταν καί τό πηγάδι τοῦ Ἰακώβ, τό ὁποῖο εἶχε ἀφήσει ὡς κληρονομιά στόν γιό του, τόν Ἰωσήφ καί κοντά σ’ αὐτό τό πηγάδι κάθισε ὁ Κύριος τό μεσημέρι κουρασμένος ἀπό τήν πεζοπορία.
Ἐκείνη τή στιγμή ηρθε ἡ Σαμαρείτιδα γιά νά βγάλει μέ τή στάμνα νερό ἀπό τό πηγάδι καί ὁ ὁ Χριστός τῆς ζήτησε νερό γιά νά πιεῖ. Ἡ Σαμαρείτιδα ὅμως ξαφνιάστηκε, διότι δέν ἦταν δυνατόν ἕνας Ἰουδαῖος νά ζητᾶ ἀπό μία γυναίκα τῆς Σαμάρειας νά πιεῖ νερό, ἀφοῦ ὡς γνωστόν οι Ἰουδαῖοι δέν συναναστρέφονταν μέ τούς Σαμαρείτες καί τότε ὁ Χριστός τῆς εἶπε ὅτι ἐάν ἤξερε τί δῶρο ἑτοιμάζει ὁ Θεός γιά τούς ἀνθρώπους καί ποιός εἶναι Αὐτός πού τῆς ζητάει νά...
πιεῖ νερό, τότε θά Τοῦ ζητοῦσε νά πιεῖ, ὅταν μάλιστα Ἐκεῖνος θά τῆς ἔδινε νά πιεῖ τό «ὕδωρ τό ζῶν».
Ἐκείνη ὅμως ἀπευθυνόμενη στόν Κύριό Του εἶπε ὅτι ἀφενός μέν Ἐκεῖνος δέν ἔχει κουβά, ἀφετέρου δέ τό πηγάδι εἶναι βαθύ, ἀπό ποῦ λοιπόν θά προέλθει τό «ὕδωρ τό ζῶν», ὅταν μάλιστα ἀπό αὐτό τό πηγάδι ἤπιε νερό ὄχι μόνο ὁ Ἰακώβ, ἀλλά καί τά παιδιά καί τά ζῶα του καί ἐπίσης τόν ρώτησε ἐπίσης μήπως νομίζει ὅτι εἶναι ἀνώτερος ἀπό τόν Ἰακώβ πού τούς χάρισε τό πηγάδι του.
Τότε ὁ Κύριος της εἶπε:
πᾶς ὁ πίνων ἐκ τοῦ ὕδατος τούτου διψήσει πάλιν?ὅς δ’ ἄν πίη ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγώ δώσω αὐτῶ, γενήσεται ἐν αὐτῶ πηγή ὕδατος ἀλλομένου εἰς ζωήν αἰώνιον
δηλαδή ὅποιος πίνει ἀπό αὐτό τό νερό, θά ξαναδιψάσει, ἀλλά ὅποιος θά πιεῖ ἀπό τό νερό πού ἐγώ θά τοῦ δώσω, δέν θά διψάσει ποτέ, ἀλλά θά γίνει ἡ πηγή πού θά ἀναβλύζει νερό αἰωνίου ζωῆς.
Τότε ἡ Σαμαρείτιδα ζήτησε ἀπό τόν Κύριο νά τῆς δώσει νά πιεῖ ἀπό αὐτό τό νερό γιά νά μήν διψάει καί ἀναγκάζεται καί ἔρχεται στό πηγάδι γιά νά βγάζει νερό.
Μόλις ὁ Κύριος ἄκουσε αὐτά, τῆς εἶπε νά πάει νά φωνάξει τόν ἄνδρα της, ἀλλά ἐκείνη Τοῦ δήλωσε ὅτι δέν ἔχει ἄνδρα. Τότε ὁ Κύριος της εἶπε ὅτι πράγματι δέν ὑπάρχει σύζυγος, διότι ἔχει ἤδη συναναστραφεῖ μέ πέντε ἄνδρες καί αὐτόν τόν ὁποῖο ἔχει τώρα, δέν εἶναι νόμιμος σύζυγος, ἔκπληκτη η Σαμαρείτιδα ὁμολόγησε τότε ὅτι αὐτό εἶναι ἀλήθεια καί ὅτι Αὐτός, μέ τόν Ὁποῖο συνομιλεῖ τώρα, εἶναι ἕνας προφήτης καί ὅτι οἱ Σαμαρεῖτες λάτρεψαν τόν Θεό σ’ αὐτό τό βουνό, ἐνῶ οἱ Ἰουδαῖοι ἰσχυρίζονται ὅτι στά Ἱεροσόλυμα βρίσκεται ὁ τόπος, ὅπου πρέπει κανείς νά Τόν λατρεύει. Τότε ὁ Κύριος της εἶπε ὅτι πλησιάζει ὁ καιρός πού ὁ Θεός δέν θά λατρεύεται οὔτε σ’ αὐτό τό βουνό οὔτε στά Ἱεροσόλυμα, τονίζοντάς της ὅτι οἱ μέν Σαμαρεῖτες λατρεύουν κάτι πού δέν γνωρίζουν, οἱ δέ Ἰουδαῖοι γνωρίζουν αὐτό πού λατρεύουν, διότι ἡ σωτηρία ἔρχεται ἀπό αὐτούς.
Τolstoy.Ἀπό τόν ἀθεϊσμό στόν Χριστό
Τolstoy. ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ.
Αναφέρει Τolstoy
«Έζησα μέχρι τώρα 55 χρόνια καί αν αφαιρέση κανείς τά 14 ή 15 πού έζησα σαν παιδί, τα 35 έζησα ως μηδενιστής στήν πραγματική σημασία τής λέξεως αυτής. Δηλαδή, όχι ως σοσιαλιστής ή επαναστάτης, όπως εξηγούν τη λέξι μηδενιστής, αλλά ως άνθρωπος πού δεν πιστεύει σε τίποτε
Προ πέντε χρόνων πίστευσα στό Χριστό και εξαφνα η ζωή μου άλλαξε εντελώς. Έπαψα πλέον να θέλω εκείνο τό οποιο ήθελα πρωτύτερα καί θέλω εκείνο τό οποιο δεν ήθελα πρίν. Εκείνο πού μου φαινόταν πρίν καλό, μου φάνηκε έπειτα κακό και κείνο πού μου φαινόταν πριν κακό, μου φάνηκε έπειτα καλό. ’Έπαθα ό,τι παθαίνει ένας άνθρωπος πού βγαίνει από το σπίτι του γιά κάποια δουλειά και ξαφνικά στο δρόμο βλέπει ότι η δουλειά εκείνη είναι —περιττή και ξαναγυρίζει στο σπίτι.
Ἀρχιμ. Παῦλος Δημητρακόπουλος: «Οἰκουμενισμός: Νεώτερες ἐξελίξεις ἀπό τήν ‘Σύνοδο’ τῆς Κρήτης μέχρι σήμερα»
Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου, Θεολόγου, Συγγραφέως, Διευθυντού του Γραφείου Αιρέσεων και Παραθρησκειών της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Εν Πειραιεί τη 18η Μαΐου 2019
Εισήγηση με θέμα: «Οικουμενισμός: Νεώτερες εξελίξεις από την ‘Σύνοδο’ της Κρήτης μέχρι σήμερα», σε πολυθεματική Ημερίδα που διοργάνωσε η «Σύναξη για την Ορθοδοξία», στις 18 Μαΐου 2019 στην Αίθουσα «Μελίνα Μερκούρη» του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας Πειραιώς με γενικό θέμα: «Η Ορθοδοξία μπροστά στη σύγχρονη άρνηση».
(Πλήρες κείμενο)
Σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί σύνεδροι, κυρίες και κύριοι, Χριστός Ανέστη!
Κατ’ αρχήν θα ήθελα να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου προς τη Συντονιστική Επιτροπή της «Συνάξεως για την Ορθοδοξία», για την τιμή της αναθέσεως της παρούσης ομιλίας, στα πλαίσια της παρούσης Ημερίδος με γενικό θέμα «Η Ορθοδοξία μπροστά στη σύγχρονη άρνηση». Το θέμα μου έχει τίτλο: «Οικουμενισμός: Νεώτερες εξελίξεις από την ‘Σύνοδο’ της Κρήτης μέχρι σήμερα» και περιλαμβάνει μια σύντομη εισαγωγή, στη συνέχεια περιγράφουμε συνοπτικά, ποιες ήταν οι κυριώτερες εκκλησιαστικές συνέπειες από την ψευδοσύνοδο, ποιες ήταν οι θεολογικές εξελίξεις στον τομέα του Διαλόγου με τους Ρωμαιοκαθολικούς και πως αναπτύχθηκε η νέα οικουμενιστική θεωρία του «πρώτου άνευ ίσων», και τέλος κλείνουμε με συμπεράσματα, σκέψεις και προτάσεις. Γύρω από την«Σύνοδο» της Κρήτης, (στο εξής Σ.τ.Κ), τις μακροχρόνιες προετοιμασίες της, τον τρόπο οργανώσεώς της και τις αποφάσεις της, με βάση τα οκτώ κείμενα που αυτή παρήγαγε, έχουν γραφεί τόμοι ολόκληροι βιβλίων, έχουν δημοσιευθεί εκατοντάδες άρθρα και μελέτες από έγκριτους μελετητές και καταξιωμένους ερευνητές, πανορθοδόξου κύρους και ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία.
Ενδεικτικά μόνον μνημονεύουμε εδώ τον ογκώδη τόμο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου με τίτλο: «Η αγία και Μεγάλη Σύνοδος στην Κρήτη. Θεολογικές και εκκλησιολογικές θέσεις»[1] και την δίτομη έκδοση του Περιοδικού «Θεοδρομία» με τίτλο: «Ούτε Αγία, ούτε μεγάλη, ούτε Σύνοδος»[2]. Ο σκοπός της εισηγήσεως μας δεν είναι να πρωτοτυπήσουμε, ούτε να εντυπωσιάσουμε. Ο στόχος είναι καθαρά αγωνιστικός. Να δούμε δηλαδή, που βρισκόμαστε σήμερα από πλευράς Οικουμενισμού, πως διαμορφώθηκε το εκκλησιαστικό καθεστώς μετά την ψευδοσύνοδο και πως θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε από δω και μπρος.
Κυριακή τῆς Σαμαρείτιδος (Ιω.4,5-42).Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τή συνάντηση τοῦ Κυρίου μέ τή Σαμαρείτιδα.Μέρος ἕβδομο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ(: Ιω. 4, 5-42)
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ
[Μέρος έβδομο: υπομνηματισμός των χωρίων Ιω.4,28-36]
«Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ λέγει τοῖς ἀνθρώποις· δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός; (:Στο μεταξύ η γυναίκα, γεμάτη συγκίνηση ύστερα απ’ αυτά που άκουσε, άφησε τη στάμνα της στο πηγάδι και πήγε τρέχοντας στην πόλη κι άρχισε να λέει στους ανθρώπους: ‘’Ελάτε να δείτε έναν άνθρωπο που μου είπε όλα όσα έχω κάνει, και αυτά ακόμη τα μυστικά και προσωπικά στοιχεία της ζωής μου. Μήπως είναι αυτός ο Χριστός;’’)»[Ιω.4,28].
Χρειαζόμαστε μεγάλη θερμότητα και άγρυπνο ζήλο, διότι χωρίς αυτόν δεν είναι δυνατόν να αποκτήσουμε τα αγαθά που έχουν εξαγγελθεί για εμάς. Και για να δείξει αυτό ο Χριστός άλλοτε μεν λέγει: «καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος(:και εκείνος που δεν παίρνει την απόφαση να υποστεί σταυρικό θάνατο και δεν ακολουθεί πίσω μου με την απόφαση αυτή, δεν μιμείται δηλαδή σε όλα το παράδειγμά μου, δεν αξίζει για μένα)»[Ματθ. 10,38]· και άλλοτε: «Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη!(: Ο καιρός αυτός δεν είναι καιρός για ασύδοτη ζωή και για ύπνο, και για να περνούν οι δούλοι μου ξένοιαστα τις ημέρες τους. Ήλθα να βάλω φωτιά στη γη. Ήλθα δηλαδή να ανάψω την πυρκαγιά που μέσα στις καλοπροαίρετες καρδιές θα δημιουργήσει φλογερή αγάπη και ζήλο για τον Θεό˙ στους κακοπροαίρετους όμως και δύστροπους ανθρώπους θα διεγείρει φανατικό μίσος. Κι έτσι θα χωριστούν οι πιστοί απ’ τους απίστους. Τη φωτιά του πνευματικού αυτού πολέμου ήλθα να ρίξω απ’ τον ουρανό στη γη. Και τι άλλο περισσότερο θέλω, εάν τώρα άναψε κιόλας η φωτιά αυτή;)»[Λουκ.12,49].
Και με τις δύο αυτές παραβολικές εκφράσεις θέλει να μας παρουσιάσει τον διακαή και φλογερό μαθητή, ο οποίος είναι έτοιμος για κάθε κίνδυνο. Παρόμοια λοιπόν ήταν και η γυναίκα αυτή. Διότι τόσο πολύ διακαής ενθουσιασμός την κατέλαβε από τα λεχθέντα, ώστε και τη στάμνα να αφήσει και τον σκοπό για τον οποίο ήλθε και να τρέξει στην πόλη και να προσκαλέσει όλους τους ανθρώπους προς τον Ιησού. «Ελάτε», λέγει, «να δείτε έναν άνθρωπο, ο οποίος μου είπε όλα όσα έκανα».
Κοίταξε ζήλο και σύνεση. Ήλθε να βγάλει νερό και επειδή συνάντησε την αληθινή πηγή περιφρόνησε πλέον την αισθητή. Έτσι μας διδάσκει, έστω και με μικρό παράδειγμα, να αδιαφορούμε για τα βιοτικά και να μη φροντίζουμε καθόλου για αυτά, όταν πρόκειται να ακούσουμε την πνευματική διδασκαλία· διότι εκείνο που έκαναν οι απόστολοι, το έκανε και αυτή σε μεγαλύτερο μάλιστα βαθμό. Εκείνοι μεν, αφού κλήθηκαν από τον Χριστό, άφησαν τα δίκτυα, ενώ αυτή από μόνη της αφήνει τη στάμνα, χωρίς να της το ζητήσει κανείς, και κάνει έργο Ευαγγελιστών, επειδή η ανεκλάλητή της χαρά τής έδωσε φτερά. Και δεν προσκαλεί ένα ή δύο πρόσωπα, όπως έκαναν ο Ανδρέας και ο Φίλιππος, αλλά αφού ξεσήκωσε πόλη ολόκληρη και τόσο πολύ κόσμο,έτσι τους οδήγησε προς τον Ιησού.
Γέροντας Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης:« Ἐντάξει,… ἔχεις πάθη, ἔχεις ὅμως καί ἀρετές.
Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης
Εντάξει,… έχεις πάθη, έχεις όμως και αρετές.
Έχεις απιστία, έχεις και πίστη.
Έχεις ανηθικότητα, έχεις και ηθικά στοιχεία. Γιατί αυτά δεν τα λαμβάνεις υπόψιν σου;
Ένα μόνο να προσέχεις, να μην είσαι τεμπέλης, να μη φοβάσαι να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Μη κάθεσαι και λες, έχω αυτό το πάθος, έχω εκείνο, χριστιανός είμαι εγώ; τίποτε δεν κάνω στην ζωή μου.
Σέ ὅλα ὑπάρχει ἕνα τέλος. Ἐκτός...
Σέ ὅλα ὑπάρχει ἕνα τέλος. Ἐκτός, στό ἔλεος τοῦ Θεοῦ!Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.
26 Μαΐου. ♰ ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ. Ἡ τῆς Σαμαρείτιδος ἑορτή, ἐν ᾗ ὁ Χριστός μεσσίαν ἑαυτόν ὡμολόγει. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ. Κυρ. ε´ Πράξ. (Πρξ. ια´ 19-30).
Πραξ. 11,19 Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις.
Πραξ. 11,19 Προηγουμένως οι Χριστιανοί, που είχαν διασκορπισθή, ένεκα του διωγμού εξ αιτίας του Στεφάνου, επέρασαν έως την Φοινίκην και την Κυπρον και την Αντιόχειαν και δεν εκήρυτταν τον λόγον του Θεού, παρά μόνον στους Ιουδαίους, επειδή δεν είχαν εννοήσει ακόμη ότι το Ευαγγέλιον προωρίζετο και δια τους εθνικούς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
