How to pray for the dead to benefit them? Elder Charalamby of Dionysius

One hundred Jesus prayers, “Lord Jesus Christ, Son of God, rest the soul of your servant (name),” takes no more than fifteen minutes.

And during the first forty days after death, it would be possible to read even one thousand Jesus prayers

- this is not more than an hour and a half, which is not too much for the salvation of the soul of a loved one.

Elder Charalamby of Dionysius, a disciple of the elder Joseph Hesychast, spoke about the benefits of such work.

“A prayer on a komboskini for a brother, a relative can liberate his soul from hell — prayer has that power, ”he taught his students.

Elder Charalamby himself experienced this, praying with a komboskini for his grandfather.

58. Ἡ σημασία τῆς εὐχῆς γιά τήν πνευματική ζωή_Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου_1-2-2019_Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

58. Ἡ σημασία τῆς εὐχῆς γιά τήν πνευματική ζωή_Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου_1-2-2019_Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης ζωντανή μετάδοση_ Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

57. Ἡ προσέγγιση τοῦ Θεοῦ μέ ἁπλότητα καρδιᾶς, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

57. Ἡ προσέγγιση τοῦ Θεοῦ μέ ἁπλότητα καρδιᾶς, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 31-1-2019, ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr, http://hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr Κατέβασμα ὁμιλιῶν ἀπό τό YouTube σέ mp3 http://hristospanagia3.blogspot.gr/20...

Σχετικά μέ τό νά μήν ἀπελπιζόμαστε (Ἅγιος Ἀμφιλόχιος, Ἐπίσκοπος Ἰκονίου)

  Τέτοια ἔλεγε, καί ὅταν ἔβγαινε ἀπό τήν ἐκκλησία ἔπεφτε πάλι στόν βοῦρκο. Ὅμως καί πάλι δέν ἀπελπιζόταν γιά τή σωτηρία του, ἀλλά ἀπό τήν ἁμαρτία ξαναγύριζε στήν ἐκκλησία καί ἔλεγε τά παρόμοια πρός τόν φιλάνθρωπο Κύριο καί Θεό: «Ἐσένα, Κύριε, βάζω ἐγγυητή, ὅτι ἀπό ἐδῶ καί πέρα δέν θά ξανακάνω αὐτή τήν ἁμαρτία· μόνο, ἀγαθέ, συγχώρησέ μου ὅσες ἁμαρτίες σοῦ ἔκανα ἀπό τήν ἀρχή μέχρι τώρα». Καί ἀφοῦ ἔδινε αὐτές τίς φοβερές ὑποσχέσεις, πάλι γύριζε στή βαριά ἁμαρτία του. Καί ἔβλεπε κανείς τή γλυκύτατη φιλανθρωπία καί τήν ἄπειρη ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ νά ἀνέχεται καθημερινά καί νά ὑπομένει τήν ἀδιόρθωτη καί βαριά παράβαση καί τήν ἀχαριστία τοῦ ἀδελφοῦ καί νά θέλει ἀπό πολλή εὐσπλαχνία τή μετάνοιά του καί τήν ὁριστική ἐπιστροφή του. Γιατί αὐτό δέν γινόταν γιά ἕνα, δύο ἤ τρία χρόνια, ἀλλά γιά δέκα καί περισσότερο.

Βλέπετε ἀδελφοί, τήν ἄμετρη ἀνοχή καί τήν ἄπειρη φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου; Πῶς κάθε φορὰ δείχνει μακροθυμία καί καλοσύνη, ὑπομένοντας τίς βαριές ἀνομίες καί ἁμαρτίες μας; Γιατί αὐτό πού συγκλονίζει καί προκαλεῖ θαυμασμό σχετικά μέ τήν πλούσια εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ εἶναι ὅτι ὁ ἀδελφός, ἐνῶ ὑποσχόταν καί συμφωνοῦσε νά μήν ξανακάνει τήν ἁμαρτία, ἀποδεικνυόταν ψεύτης.

Μία μέρα λοιπόν, καθώς γινόταν αὐτό, ὁ ἀδερφός, ἀφοῦ ἔκανε τήν ἁμαρτία, πῆγε τρέχοντας στήν ἐκκλησία, θρηνώντας καί στενάζοντας καί κλαίγοντας καί βιάζοντας τὴν εὐσπλαχνία τοῦ ἀγαθοῦ Θεοῦ νά τόν λυπηθεῖ καί νά τόν γλυτώσει ἀπό τόν βοῦρκο τῆς ἀσωτείας. Καθώς λοιπόν ὁ ἀδελφός παρακαλοῦσε τόν φιλάνθρωπο Θεό, ὁ ἀρχέκακος διάβολος, ἡ καταστροφή τῶν ψυχῶν μας, εἶδε ὅτι τίποτε δέν κάνει, ἀλλά ὅσο αὐτός ἔραβε μέ τήν ἁμαρτία, ὁ ἀδελφός τά ξήλωνε μέ τή μετάνοια. Μέ θράσος λοιπόν τοῦ παρουσιάστηκε φανερά καί, στρέφοντας τό πρόσωπό του πρός τή σεβάσμια εἰκόνα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, κραύγαζε καί ἔλεγε: «Τί θά γίνει μ’ ἐμᾶς τούς δύο, Ἰησοῦ Χριστέ; Ἡ ἄπειρη συμπάθειά σου μέ νικᾶ καί μέ ρίχνει κάτω, καθώς δέχεσαι αὐτόν τόν πόρνο, τόν ἄσωτο, πού κάθε μέρα σοῦ λέει ψέματα καί δέν λογαριάζει τήν ἐξουσία σου. Γιατί λοιπόν δέν τόν καῖς, ἀλλά μακροθυμεῖς καί τόν ἀνέχεσαι;

Ὅσιος Μάρκος τοῦ Σάρωφ ὁ «Σιωπηλός», συνασκητής τοῦ ὁσίου Σεραφείμ στήν ἔρημο τοῦ Σάρωφ

  Ο όσιος και δίκαιος Μάρκος του Σάρωφ (+ 4η Νοεμβρίου 1817), ήταν συμπατριώτης και φίλος του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ. 

 Γεννήθηκε το 1733 στο Κουρσκ σε μια οικογένεια εμπόρων. Συχνά ήταν σιωπηλός, και στην οικογένεια. 

Κάποτε, ένα βράδυ μεταξύ εγρήγορσης και ύπνου, «… είχε ένα πνευματικό όραμα, είδε την φοβερή κρίση του Θεού.»Η επίδραση του οράματος αυτού ήταν τόσο ισχυρή που το παιδί έμεινε ολόκληρη τη μέρα αμίλητο, και ήταν σαν σε μια ζάλη. Από τότε, μοναδικός σκοπός της ζωής του ήταν να αποφύγει τη σκληρή μοίρα των αμαρτωλών που είδε στο όραμα.

 Στην ηλικία των 24 ετών, το 1757 ο Μιχαήλ άφησε το σπίτι των γονιών του και πήγε στο Σάρωφ όπου με ταπείνωση διακονούσε παντού. Με τον καιρό «ανέλαβε τον μεγάλο ασκητικό αγώνα του διά Χριστόν Σαλού. Για την παραδοξότητα των λόγων του δέχονταν ταπεινά και σιωπηλά το όνειδος των αδελφών-μοναχών και έπειτα την απομάκρυνση, στο δάσος γύρω από το μοναστήρι. Η αρετή του προσέλκυσε την προσοχή του ηγουμένου της μονής του Σάρωφ Παχωμίου όπου το 1784 τον έκειρε μοναχό και με την ευλογία του πήγε ξανά στο δάσος για να ησυχάσει. Ο μόνος του θησαυρός ήταν μια εικόνα της Παναγίας, την οποία φορούσε στο στήθος του. Ο Ερημίτης μιλούσε σπάνια κι όταν χρειαζόταν να απαντήσει έγραφε με κάρβουνο στον τοίχο ή στο έδαφος με το μπαστούνι του. Για αυτό λέγονταν Μάρκος ο «Σιωπηλός». Μόνο σε λίγους από την αδελφότητα μιλούσε μεταξύ αυτών ήταν ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ.

 

 Προικισμένος με το χάρισμα της διορατικότητας και των ιαμάτων, ζούσε συνέχεια, όπως ο άγιος Σεραφείμ, μέσα στην καρδιά του τη λαμπρότητα της Ανάστασης η οποία πολλές φορές τον κατέκλυζε ενώ περιπλανιόταν μέρα και νύχτα μέσα στα πυκνά δάση του Σάρωφ, μη γνωρίζοντας αν ήταν «εν σώματι ή εκτός του σώματος». Ιδιαίτερα τις νύχτες του καλοκαιριού τις περνούσε στο δάσος προσευχομενος ήσυχα με την προσευχή «Ανάσταση Χριστού θεασαμενοι»… Ο Γέροντας έλεγε ότι ένοιωθε ιδιαίτερη ουράνια χαρά αυτές τις ήσυχες ώρες, που όλη η φύση είναι σιωπηλή, και ότι ποτέ η προσευχή δεν ανεβαίνει στο Θεό τόσο εύκολα όσο αυτή την ώρα της καθολικής ηρεμίας και γαλήνης.

Διδακτική ἱστορία: Μαμά θά μᾶς τόν φέρη ὁ Ἅγιος Παΐσιος;

Ένα παιδί τους χάρισε ο Θεός. Μιά αρρώστια της Θεοδώρας, της στέρησε τη χαρά να γίνει πολλές φορές μητέρα!

Τα λαχταρούσαν τα παιδιά κι αυτή κι ο άντρας της, ο Νίκος. Όμως έμειναν α­ναγ­καστικά στο ένα...

Και τον μεγάλωναν τον Μιχαλάκη «μή στάξει και μη βρέξει»! Δεν είχαν οικονομικό πρόβλημα, κι ό,τι ζητούσε ο μοναχογιός του το χάριζαν απλόχερα.

Οι δουλειές στο εμπορικό τους πήγαιναν πολύ καλά, απασχολούσαν δύο ευγενικούς υπαλλήλους. Κανένα σύννεφο δεν φαινόταν στη ζωή τους. Ώσπου...

Ώσπου μπουρίνιασε ξαφνικά ο ουρανός τους. Ο πάντα χαρούμενος Νίκος άρχισε να σκοτεινιάζει. Το φωτεινό βλέμμα του γινόταν πότε-πότε αγνώριστο.

–Τί έχεις, ψυχή μου; τον ρωτούσε τα βράδια στο δωμάτιό τους η γυναίκα του. Τι έπαθες; Τι σου συμβαίνει;

–Δέν συμβαίνει τίποτε! μη με ρωτάς! Άς κοιμηθούμε τώρα!

Αυτό το σκηνικό επαναλαμβανόταν συ­­χνά. Η γυναίκα του πολλές νύχτες έ­με­νε ξάγρυπνη δίπλα του.

Τήν αλλαγή στο φέρσιμο του πατέρα του την κατάλαβε κι ο Μιχάλης και ρώτησε σχετικά τη μητέρα του.

–Θά του περάσει, δεν είναι κάτι σοβαρό. Εσύ κοίταζε τις σπουδές σου.

Ένα βράδυ που πάλι η γυναίκα του προσπάθησε να τον καλοσυνέψει, αγρίεψε και φώναξε:

–Άσε με γιατί θα φύγω! Δεν αντέχω!

–Γιατί, Νίκο μου;

–Έτσι!

Καί ντύθηκε αμέσως και πήγε στο Αεροδρόμιο, όπου βρήκε πτήση για τη Ρόδο.

Η Θεοδώρα καθόταν σε αναμμένα κάρ­βουνα. Δεν έκανε δήλωση αναζήτησης στην Αστυνομία για να μην ντροπιαστεί η οικογένειά τους. Το πρωί πήγε και άνοιξε το κατάστημά τους, κι όταν τη ρώτησαν οι υπάλληλοι τι έπαθε ο Νίκος, τους είπε: «πήγε κάπου για δουλειές». Τα ίδια είπε και στο Μιχάλη.

Δέν κάθισε όμως με σταυρωμένα τα χέρια. Κατάλαβε ότι ο άντρας της δεν ήταν πλέον ψυχολογικά καλά. Ρώτησε, έψαξε και κατέστρωσε το σχέδιό της.

Όταν έπειτα από τρείς μέρες φυγής και σιωπής γύρισε απροειδοποίητα στο σπίτι του ο Νίκος, η γυναίκα του και το παιδί του τον υποδέχθηκαν με δάκρυα.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: Διάδοχος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος;

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.

ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΤΟΣΤΟΜΟΥ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ;

1. Ἑορτάζουν τούς Ἁγίους ὑποκριτικά

Πολλές φορές ἔχομε ἐπισημάνει ὅτι ἡ κακή τριάς τῶν πατριαρχῶν Μελετίου Μεταξάκη, Ἀθηναγόρα τοῦ Α´ καί Βαρθολομαίου, τοῦ νῦν ἀκλεῶς πατριαρχοῦντος, ἔχουν ἐκτρέψει τήν πορεία τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τόν ὀρθόδοξο δρόμο τῶν Ἁγίων Πατέρων στήν σκολιά καί διεστραμμένη ὁδό τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς συναπτόμενης μέ αὐτόν ἐκκοσμίκευσης τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου.

Παρά ταῦτα γιά νά μή φανερωθεῖ ἡ καταστροφική αὐτή πορεία, ἔργο τοῦ Διαβόλου, περίτεχνα μέ ἐντυπωσιακή διγλωσσία καί διψυχία, ἐμφανίζονται ὡς ἀκόλουθοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὡς διάδοχοί των ὄχι μόνον στούς θρόνους ἀλλά καί στούς τρόπους. Γνωρίζουν καλά ἀπό τίς θεολογικές τους σπουδές ὅτι ἡ ἀποστολική διαδοχή διακόπτεται, ὅταν δέν ὑπάρχει διαδοχή στήν ὀρθόδοξη δογματική διδασκαλία, ὅταν ἀποδέχονται αἱρετικές καί ἀντιπατερικές διδασκαλίες, γι᾽ αὐτό καί προσπαθοῦν στούς ἁπλοϊκούς πιστούς νά ἐμφανίζονται ὡς συνεχιστές καί διάδοχοι τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἰδιαίτερα ὅταν τό ἑορτολόγιο ἐπιβάλλει τήν τιμή καί τήν ἐξύμνησή τους.

2. Διωγμένος ἀπό ἀνάξιους πατριάρχες καί ἐπισκόπους

Αὐτό συνέβη καί πρό ὀλίγων ἡμερῶν στήν Κωνσταντινούπολη, στόν πάνσεπτο πατριαρχικό ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὅπου ἑορτάσθηκε, στίς 27 Ἰανουαρίου, ἡ ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου ἀπό τά Κόμανα τοῦ Πόντου στήν Κωνσταντινούπολη. Ὡς γνωστόν ὁ μεγάλος αὐτός Ἅγιος καί Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας, ὁ μέγιστος τῶν Πατέρων ὅλων τῶν ἐποχῶν, θεόθεν κληθείς στόν πατριαρχικό θρόνο τό 397, ἐνῶ ἦταν πρεσβύτερος στήν Ἀντιόχεια, καί ἐνθρονισθείς τόν Φεβρουάριο τοῦ 398, ἐξορίσθηκε δύο φορές καί καθαιρέθηκε ἀπό φαύλους καί ἀναξίους ἐπισκόπους μετά ἀπό ἐλάχιστα ἔτη πατριαρχίας. Τήν πρώτη φορά ἀπό τήν διαβόητη «Ἐπί δρῦν» σύνοδο τό 403· ἐπανῆλθε ὅμως, πρίν φθάσει στόν τόπο τῆς ἐξορίας, λόγῳ τῆς ἐξεγέρσεως τοῦ λαοῦ καί σημειωθέντος σεισμοῦ.

«Μηή κρίνετε, ἵνα μή κριθῆτε...»

ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ 

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ

"ΜΗ ΚΡΙΝΕΤΕ, ΙΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΗΤΕ..."

«Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε· εν ω γαρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, και εν ω μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν. τι δε βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς; ή πως ερείς τω αδελφώ σου, άφες εκβάλω το κάρφος από του οφθαλμού σου, και ιδού η δοκός εν τω οφθαλμώ σου; υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου.» (Μτ. 7, 1-5).

Μεγάλη και φοβερή είναι αυτή η εντολή του Χριστού. Όλοι μας, αρχίζοντας από μένα, συνεχώς κρίνουμε και κατακρίνουμε ο ένας τον άλλον και γι' αυτό θα δώσουμε λόγο στη Φοβερά Κρίση του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού. Θα μας κρίνει Αυτός διότι και εμείς κρίνουμε τους άλλους, ψάχνουμε να βρούμε στον πλησίον μας το παραμικρό σφάλμα ενώ τις δικές μας αμαρτίες δεν τις βλέπουμε και ούτε θέλουμε να τις σκεφτόμαστε.

Ο άγιος απόστολος Παύλος στην Προς Ρωμαίους επιστολή του λέει το εξής: «Διό αναπολόγητος ει, ω άνθρωπε πας ο κρίνων· εν ω γαρ κρίνεις τον έτερον, σεαυτόν κατακρίνεις· τα γαρ αυτά πράσσεις ο κρίνων, οίδαμεν δε ότι το κρίμα του Θεού εστί κατά αλήθειαν επί τους τα τοιαύτα πράσσοντας. Λογίζη δε τούτο, ω άνθρωπε ο κρίνων τους τα τοιαύτα πράσσοντας και ποιών αυτά, ότι συ εκφεύξη το κρίμα του Θεού;» (Ρωμ. 2, 1-3).

Μεγάλη αλήθεια βρίσκεται σ' αυτά τα λόγια του αποστόλου Παύλου. Δεν προσέχουμε τα δικά μας ελαττώματα και τις αμαρτίες, ενώ στους άλλους βρίσκουμε πολλά σφάλματα. Ψάχνουμε να τα βρούμε και όταν τα βρίσκουμε, πάμε και τα διαλαλούμε σε όλον τον κόσμο. Έγινε πλέον κακή συνήθεια, μόλις μαθαίνουμε κάτι για τον πλησίον μας, να πηγαίνουμε και να το διαλαλούμε παντού. Ή γλώσσα μας καίει και σπεύδουμε να πούμε στους άλλους αυτό πού είδαμε και ακούσαμε.

Ὅσιος Ἐφραίμ ὁ Σύρος: Ἔργα του - Ἅπαντα, Τόμοι 1 - 7

 Ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος ανήκει στη θαυμαστή χορεία των μεγάλων και θεοφόρων Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας· είναι σύγχρονος του Μεγάλου Βασιλείου, Επισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, και άλλων μεγάλων Πατέρων.

Πληροφορίες για το βίο και την πολιτεία του Όσιου Εφραίμ αντλούμε από τους βιογράφους και θαυμαστές του, αλλά και από τους λόγους πού έγραψε ο Όσιος. Από τα αρχαιότερα κείμενα που μας πληροφορούν για τον Όσιο είναι το «Εγκώμιο εις τον Όσιον Πατέραημών Εφραίμ» από τον Άγιο Γρηγόριο, Επίσκοπο Νύσσης της Μ. Ασίας, που εκφωνήθηκε κατά πάσα πιθανότητα μετά τη σύγκληση της Β’ Οικουμενικής Συνόδου (381), όταν πια ή Εκκλησία είχε ηρεμήσει από την αίρεση του Μακεδόνιου, και ο Επίσκοπος Γρηγόριος μπορούσε απερίσπαστος να διδάσκει και να οικοδομεί το ποίμνιό του. 

Για τη σύνθεση του Εγκωμίου ο Γρηγόριος Νύσσης άντλησε πληροφορίες από τα ίδια τα κείμενα του Οσίου, όπου υπάρχουν στοιχεία για τη ζωή του· «όσα λέμε δεν τα διδαχθήκαμε από άλλους, αλλά τα συγκεντρώσαμε από όσα ο ίδιος άφησε κατάσπαρτα μέσα στους λόγους του», ομολογεί ο Γρηγόριος.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος – Έργα, Τόμος Α΄ (Πρώτος)

• Α΄Περί αρετών και κακιών λόγος, 
• Β΄Περί φόβου Θεού, 
• Γ΄Περί αφοβίας, 
• Δ΄Περί αγάπης, 
• Ε΄Περί των μη εχόντων αγάπην, 
• ς’ Περί μακροθυμίας, 
• Ζ΄Περί του μη έχοντος μακροθυμίαν, 
• Η’ Περί υπομονής, 
• Θ΄Περί του μη έχοντος υπομονήν, 
• Ι΄Περί αοργησίας, 
• ΙΑ΄Περί οξυχολίας, 
• ΙΒ’ Περί πραότητος, 
• ΙΓ΄Περί πονηρίας, 

Ἡ γλῶσσα στήν λατρεία τῆς ἐκκλησίας μας

Ο Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί της Λατρείας της Εκκλησίας της Κύπρου Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, εκπροσωπώντας το σύνολο των Ιεραρχών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, καταφέρεται με αδιάσειστα επιχειρήματα στην καινοφανή ιδέα που κάποιοι προωθούν στην Ελλαδική Εκκλησία για την εισαγωγής της μοντέρνας ελληνικής γλώσσας στην Ορθόδοξη Λατρεία, υπερασπιζόμενος την Ιερά Παράδοση της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Συνομιλεί με το Θεολόγο Θεόδωρο Κυριάκου στην εκπομπή του Κυπριακού Τηλεοπτικού Σταθμού ΣΙΓΜΑ "Πρόσωπα και Γεγονότα"

https://www.youtube.com/watch?v=RUD_lvpxLaU

«Ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου»

  Αγίου Επιφανίου Αρχιεπισκόπου Κύπρου

 Ο αετός είναι ο βασιλιάς των ορνέων. Και λέγεται αετός, γιατί ζει πολλά έτη, ίσαμε εκατό. Σαν γεράσει, καμπουριάζει το ράμφος του, θολώνουνε τα μάτια του και δεν μπορεί πια να φάει και να δει. Τότε ανεβαίνει σε μεγάλο ύψος και χυμάει πάνω σε κανένα μυτερό βράχο για να ισιώσει το ράμφος του. Ύστερα λούζεται σε καμιά κρύα λίμνη και κάθεται και λιάζεται. Έτσι πέφτουν τα λέπια από τα μάτια του και ξανανιώνει.

Κάνε καί θά σοῦ κάνουν...

 Διότι αν διακόψεις αυτήν την καλή συνήθεια, θα στερηθείς και εσύ το ώφελός της όταν θα το έχεις ανάγκη...

5 Φεβρουαρίου. Ἀγάθης μάρτυρος. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Παραληφθέν. Κυρ. ζ΄ ἐπιστ. (Ῥωμ. ιε΄ 1-7).

Ρωμ. 15,1          Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν.

Ρωμ. 15,1                   Ημείς δε, οι προωδευμένοι και φωτισμένοι εις την πίστιν και την αρετήν, έχομεν υποχρέωσιν να ανεχώμεθα και να υπομένωμεν τας πνευματικάς ασθενείας των αδυνάτων αδελφών, να μη φερώμεθα δε με αυταρέσκειαν και να μη επιζητούμεν ο,τι ευχαριστεί τον ευατόν μας.