Μνήμη Δώδεκα Ἀποστόλων. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΜΝΗΜΗ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ[:Α΄ Κορ. 4.9-16]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Είδες πώς φανερώνει συγχρόνως και την σοβαρότητα και την πατρική φροντίδα του και τον φιλόσοφο νου του; Είδες πώς αφαιρεί την αλαζονεία; «Δοκῶ γάρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις (:Κάθε άλλο όμως παρά βασιλεία απολαμβάνουμε εμείς οι απόστολοι· διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους απόστολους μάς παρουσίασε δημόσια και στα μάτια όλων ως τελευταίους, ως καταδίκους που πρόκειται να θανατωθούν· διότι γίναμε θέαμα σε όλο τον κόσμο, και στους αγγέλους και στους ανθρώπους. Και από τη μια μας θαυμάζουν οι ενάρετοι άνθρωποι ενώ, από την άλλη, μας περιφρονούν και μας χλευάζουν οι άλλοι)» [Α΄Κορ.4,9], δείχνει πάλι πολλή έμφαση και βαρύτητα με το να πει «ἡμᾶς». Και δεν αρκέστηκε μόνο σε αυτό, αλλά προσθέτει και το αξίωμα, ελέγχοντας έντονα τους Κορίνθιους προς τους οποίους απευθυνόταν η επιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους(:εμάς τους αποστόλους)», δηλαδή εμάς οι οποίοι υπομένουμε μύρια κακά, που σπείρουμε το κήρυγμα της ευσεβείας, που σας οδηγούμε σε αυτήν την φιλοσοφία[:ως φιλοσοφία για τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς νοείται γενικά η χριστιανική θεολογία και η κατά Χριστό άσκηση και ζωή], σε αυτήν τη φιλοσοφημένη χριστιανική ζωή που θα σας χαρίσει τα αιώνια ουράνια αγαθά· αυτούς, τους Αποστόλους δηλαδή, τους παρουσίασε δημοσίως ως τελευταίους στη σειρά ανθρώπους, ως μελλοθάνατους, δηλαδή ως καταδίκους.

Επειδή δηλαδή παραπάνω ο Παύλος τούς είχε πει ελέγχοντάς τους για την αλαζονεία καθώς και για τη λανθασμένη συμπεριφορά τους, τη φράση: «ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν (:για να είμαστε και εμείς βασιλείς μαζί σας)» [βλ. Α΄Κορ.4,8: «Ἢδη κεκορεσμένοι ἐστέ, ἤδη ἐπλουτήσατε, χωρὶς ἡμῶν ἐβασιλεύσατε· καὶ ὄφελόν γε ἐβασιλεύσατε, ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑμῖν συμβασιλεύσωμεν(:Και εσείς οι Κορίνθιοι έχετε αυτήν την ιδέα, ότι είστε μεγάλοι και επίσημοι. Τώρα πλέον είστε χορτασμένοι από όλα! Τώρα πλέον έχετε πλουτίσει από τις πνευματικές δωρεές! Χωρίς να έχετε μαζί σας εμάς, τους διδασκάλους σας, έχετε πλέον μόνοι σας κατακτήσει τη βασιλεία των ουρανών! Και μακάρι να βασιλεύατε, για να βασιλεύσουμε και εμείς μαζί σας...)»] και μείωσε με τον λόγο αυτό την αυστηρότητα του ελέγχου, για να μην τους κάνει να χαλαρώσουν, επανέρχεται πάλι σε αυτό με περισσότερη πικρία και λέει: «διότι νομίζω ότι ο Θεός εμάς τους αποστόλους μας έδειξε τελευταίους ως μελλοθάνατους». Δηλαδή «από ό,τι βλέπω», λέγει, «και από ό,τι εσείς λέγετε, οι πλέον περιφρονημένοι και καταδικασμένοι είμαστε εμείς, οι οποίοι πάντοτε είμαστε εκτεθειμένοι στις ταλαιπωρίες, ενώ εσείς φαντάζεστε ήδη κατακτημένη τη βασιλεία και τις τιμές και τα έπαθλα».

Και επειδή ήθελε με τον λόγο του να δείξει ότι η κατάσταση είναι παράλογη και υπερβολικά απίθανη δεν είπε απλώς ότι εμείς είμαστε οι τελευταίοι, αλλά ότι «ο Θεός μας έκανε τελευταίους». ότι «εμείς είμαστε οι έσχατοι» αλλά ότι «ο Θεός μάς έκανε εσχάτους». Και δεν αρκέστηκε στο να πει «εσχάτους», αλλά πρόσθεσε και «μελλοθανάτους», για να δει και ο πλέον ανόητος το απίθανο των όσων ειπώθηκαν και ότι τα λεγόμενα προέρχονταν από άνθρωπο πολύ στενοχωρημένο, ο οποίος προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τους κάνει να ντραπούν.

Και κοίταξε τη σύνεση του Παύλου. Με τους ίδιους λόγους, που όταν το απαιτεί η περίσταση, υψώνει τον εαυτό του και τον παρουσιάζει σπουδαίο και μέγα, με τους λόγους αυτούς τώρα ελέγχει εκείνους ονομάζοντας τον εαυτό του «κατάδικο». Έτσι είναι δυνατόν να κάνει τα πάντα, όταν το καλεί η περίσταση. Εδώ βεβαίως «επιθανατίους» ονομάζει τους καταδίκους, που είναι άξιοι μυρίων θανάτων.

Ὁ ἀπόλυτος ξεπεσμὸς τῆς Ἑλλάδας: Tὸ Pride καὶ τὸ καρναβάλι ἔγιναν οἱ πιὸ λαμπρὲς «ἐθνικές» μας ἑορτές

Σὲ «ὁμηρία» τῶν Pride ἡ Θεσσαλονίκη καὶ ἡ Ἀθήνα - Ἡ κανονικοποίηση τῆς ἀνωμαλίας ἔχει περάσει πλέον σὲ φάση «κατάληψης» τῆς χώρας!

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Τὸν μῆνα Ἰούνιο, ἡ «ὑπερηφάνεια» τοῦ οὐράνιου τόξου ἐξαπολύει μιὰ πρωτοφανῆ πολιτισμικὴ ἐπίθεση στὴν πρωτεύουσα καὶ κυρίως στὴ συμπρωτεύουσα. Σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ κηρύσσονται μέχρι καὶ κλιματικὰ «lockdown» λόγῳ... καύσωνα ἢ χουντικὲς ἀπαγορεύσεις συγκεντρώσεων γιὰ τὶς Πρέσπες τῶν «ΤσιπροΖάεφ», τὸ Europride ἐπιβάλλεται μὲ τὸ στανιὸ στοὺς Θεσσαλονικεῖς γιὰ 9 ὁλόκληρες μέρες.

Ἡ «ὑπερηφάνεια» τῆς... ὀπῆς, γίνεται «ὑπερηφάνεια» περιωπῆς, μὲ τὶς πλάτες ἑνὸς σάπιου κράτους ποὺ παίρνει διαζύγιο ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ γιορτάζει τοὺς γάμους του μὲ τὸ οὐράνιο τόξο. Τὴ νέα ἐπίσημη «θρησκεία». Μιὰ ἰσχνὴ μειοψηφία ἐπιβάλλεται καταχρηστικὰ στὴν κοινὴ θέα, παραμένει πολὺ μικρὴ σὲ ἀριθμούς – ἀλλὰ πολὺ μεγάλη σὲ χρηματοδότες. Μὲ τὸ πρόσχημα τοῦ αἰτήματος... τῆς ἰσότητας, καθιερώνεται μέσῳ τῆς ἀνισότητας καὶ τῆς ὑπερπροβολῆς.

Δὲν φτάνει ποὺ ἡ ΛΟΑΤΚΙ+ προπαγάνδα ρέει ἀσταμάτητα σὲ σχολεῖα, ἐκπομπές, σειρές, ταινίες, κοινωνικὰ δίκτυα, ἄρθρα, συνεντεύξεις, πολιτικὲς δηλώσεις, δημόσια κτήρια καὶ διαφημιστικὲς καμπάνιες, πρέπει νὰ στεφανώνεται καὶ σὲ «ἁψῖδες» θριάμβου στὶς μεγαλουπόλεις, νὰ εἰσβάλλουν κατάμουτρα στὸν δημόσιο βίο, νὰ εἶναι ἡ ἐπιβεβλημένη «κανονικότητα» ποὺ θὰ δεῖς ἀπὸ τὸ μπαλκόνι σου, ἀπὸ τὸ στέκι σου, ἀπὸ τὸν δρόμο ποὺ περνᾶς, ἀπὸ τὴν πλατεῖα ποὺ συχνάζεις.

Καμία ἄλλη σοβαρὴ γιορτή, ποὺ νὰ στηρίζεται μάλιστα καὶ ἀπὸ δημοτικὲς ἀρχές, δὲν ἔχει τέτοια σκανδαλώδη διάρκεια, ποὺ φτάνει σὲ ἐπίπεδα κατάληψης μιᾶς πόλης. Οὔτε σὲ ἐθνικὲς ἑορτές – οὔτε σὲ θρησκευτικές, δὲν δίνεται τὸ ἕνα ἑκατοστὸ τῆς στήριξης, τῆς προώθησης καὶ τῶν πόρων ποὺ δίνονται πλέον γιὰ τὰ Pride. Ἡ μόνη «γιορτὴ» ποὺ ἔχει ἐξίσου μεγάλη διάρκεια εἶναι τὸ διονυσιακό... καρναβάλι, ποὺ ξεκινάει ἀπὸ τὸ ἄνοιγμα τοῦ Τριωδίου καὶ φτάνει ὡς τὴν Καθαρὰ Δευτέρα.

Ὁ Ὅσιος Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος (†8-5-1980) διὰ τὸν σχολικὸν ἐκφοβισμόν

Δραματικάς διαστάσεις έχει λάβει τα τελευταία έτη το φαινόμενον του σχολικού εκφοβισμού ευρυτέρως γνωστού με τον αγγλικόν όρον «bullying». Δεν είναι τυχαίον ότι το 2014 η χώρα μας κατετάχθη 4η εις σχολικήν βίαν εντός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Τα περιστατικά βίας πάντοτε υπήρχαν εις τα σχολεία, αλλά πολλοί παράγοντες όπως η πίεσις εκ των συνθηκών ζωής, η συνεχώς προβαλλομένη από τα μέσα βία κ.α. έχουν αναμφισβήτως συμβάλει εις την επίτασιν του φαινομένου.

Παραλλήλως η ανάδειξίς του από τα μέσα ενημερώσεως έχει φέρει αυτό εις το επίκεντρον των συγχρόνων συζητήσεων δια την ανατροφήν των παίδων και την εκπαίδευσίν τους. Δυστυχώς το Υπουργείον Παιδείας έως σήμερα απησχολήθη με το μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ τα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν ευρίσκονται εις άλλην κατεύθυνσιν και είναι πολλά περισσότερα. Αν αφωσιώνετο ο Υπουργός εις την καταπολέμησιν του εκφοβισμού και την εκτίμησιν του κόσμου θα εκέρδιζε και θα συνέβαλε καθοριστικώς εις τον ορθόν προσανατολισμόν της εκπαιδεύσεως, ο οποίος δεν είναι μόνον αι γνώσεις, αλλά κυρίως η αγωγή.

Την περίοδον Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου προ διετίας διεξή­χθη επισήμως από το Υπουργείον έρευνα εις τα σχολεία δια το εν λόγω θέμα και τον Μάρτιον ανεκοινώθησαν τα αποτελέσματα. Την Πανελλήνιον έρευναν δια την Ενδοσχολικήν Βίαν και τον Εκφοβισμόν εις την Πρωτοβάθμιον και Δευτεροβάθμιον εκπαίδευσιν διεξήγαγαν η Καθηγήτρια του Παντείου κ. Βασιλική Αρτινοπούλου, ο Αν. Καθηγητής του ΕΚΠΑ κ. Θωμάς Μπαμπάλης και ο Δρ. κ. Βασίλης Ι. Νικολόπουλος.

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ

Ως πληροφορούμεθα από την έκθεσιν εις «την έρευνα συμμετείχαν συνολικά 3.667 μαθηταί Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης… οι μαθητές κλήθηκαν να απαντήσουν αν γνωρίζουν περιπτώσεις/μορφές εκφοβισμού. Η πιο συχνή μορφή εκφοβισμού είναι ο λεκτικός εκφοβισμός (ποσοστό 56.5%) που περιλαμβάνει την εξύβριση και την κοροϊδία, η αμέσως επόμενη μορφή είναι ο σωματικός εκφοβισμός (ποσοστό 30.5%) που περιλαμβάνει χτυπήματα – σπρωξίματα, και τέλος, ο κοινωνικός εκφοβισμός, η απομόνωση και η κοροϊδία των μαθητών από όλη την τάξη (ποσοστό 27.8%). Σε μικρότερα ποσοστά, οι μαθητές αναφέρουν ότι διακατέχονται από φόβο που τους δημιουργούν οι υπόλοιποι μαθητές (ποσοστό 15.4%) και, επίσης, ότι κάποιοι μαθητές τους αποσπούν με τη βία προσωπικά αντικείμενα (ποσοστό 11.3%)».

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ

29 Ἰουνίου. «Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς». † Πέτρου (†64) καὶ Παύλου (†67) τῶν πανευφήμων καὶ πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ανάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Τοῦ ἀποστόλου Παύλου, Ἰουνίου 29 (Β´ Κορ. ια´ 21 - ιβ´ 9).

Β Κορ. 11,21      κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ.

Β Κορ. 11,21             Προς εντροπήν και ταπείνωσίν μου το λέγω, σαν να υπήρξαμεν ημείς ασθενείς και αδύνατοι μεταξύ σας, και δεν μπορούσαμε τάχα να κάμωμεν όσα οι ψευδαπόστολοι σας έκαμαν. Σας λέγω όμως τούτο· εις οτιδήποτε τολμά να καυχηθή κανείς τολμώ και εγώ-με αφροσύνην το λέγω αυτό.

Κυριακή τῶν Ἁγίων Πάντων:«Οἱ Ἅγιοι Πάντες» π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ[:Εβρ. 11, 33-12,2]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

με θέμα:

«ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 9-6-1996]

[Β338] [ Β΄έκδοσις ]

Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, την περασμένη Κυριακή, εόρτασε την Αγίαν Πεντηκοστήν. Δηλαδή την κάθοδον του Αγίου Πνεύματος και την παραμονή Του εις την Εκκλησίαν. Την σημερινή Κυριακή, η Εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη πάντων των αγίων. Αυτό σημαίνει την φανέρωση της Πεντηκοστής μέσα εις τον κόσμον δια των αγίων. Οι άγιοι είναι η απόδειξις της Πεντηκοστής· διότι με τον τρόπον αυτόν, δεχθέντες το Πνεύμα το Άγιον, γίνονται άγιοι. Οι άγιοι, λοιπόν, είναι ο καρπός του Αγίου Πνεύματος μέσα εις την Ιστορίαν. Η παρουσία του αγίου ανθρώπου είναι το πιο καινούριο πράγμα που γνωρίζει ο παλαιωμένος μας κόσμος. Όταν ο Πλάτων κάνει χρήση του όρου «ἅγιος», θα ενθυμείσθε, εκεί που αναφέρεται εις τα «ὅσια καί προσφιλῆ» και πάει για να συγκρίνει εκεί την αξία της πατρίδος- απ’ το σχολείο το ξέρομε αυτό- δεν έχει ο όρος «ἅγιος» στον Πλάτωνα, δεν έχει καμία σχέση με ό,τι εννοεί η Αγία Γραφή.

Ο άγιος είναι ο καινός άνθρωπος -το «και-» με αι-, ο καινούριος άνθρωπος, είναι η καινή κτίσις. Που γίνεται καινούρια από τη δημιουργική πνοή του Αγίου Πνεύματος. Ο άγιος έχει μέσα στην ύπαρξή του το στοιχείον της αφθαρσίας και της αθανασίας. Επειδή η ύπαρξις, ολόκληρη η ύπαρξίς του, ψυχή και σώμα, διεποτίσθη από το Άγιον Πνεύμα. Υπογραμμίζω, ψυχή και σώμα. Όχι μόνον ψυχή.

Ο Απόστολος Παύλος γράφει στους Κολοσσαείς: «Ἡ ζωὴ ὑμῶν κέκρυπται σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ». Εδώ υπάρχει μία μεγάλη αλήθεια, η οποία δεν μπορεί να γίνει κατανοητή· παρά μόνον εκείνος που ζει μέσα στη ζωή του Αγίου Πνεύματος, να την κατανοήσει αυτήν. Ότι η ζωή μας, λέγει, είναι κρυμμένη μέσα εις τον Χριστό ἐν τῷ Θεῷ. Πώς είναι κρυμμένη; Πώς είναι κρυμμένη. Δεν φαίνεται. Αυτό θα πει «κρυμμένη». Η ζωή μας είναι ήδη αθανατισμένη και αφθαρτισμένη. Και είναι τοποθετημένη μέσα εις τον Ιησούν Χριστόν, γι’ αυτό δεν φαίνεται. Ο Χριστός δεν φαίνεται. Δεν Τον βλέπομε με τα μάτια μας στον παρόντα κόσμο. Όμως η ζωή των πιστών είναι εκεί. Πού; Μέσα εις την Θεανθρωπίνη φύση του Χριστού. Ώστε «όταν θα έρθει ο Χριστός», που λέγει ο Παύλος, «ἡ ζωή ἡμῶν», «που είναι η ζωή μας, τότε και η δική μας η ζωή θα φανερωθεί». Ότι δηλαδή θα αφθαρτισθούμε και θα αθανατισθούμε, κατάλληλοι πλέον δια την Βασιλείαν του Θεού.

Γλωσσάριο Ἐκκλησιαστικῶν Ὅρων

π. Γεώργιος Κουγιουμτζόγλου, Λατρευτικὸ Ἐγχειρίδιο. Στοιχεῖα ἀγωγῆς γιὰ τὴν τάξη καὶ τὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας, ἐκδόσεις Συναξάρι, Θεσσαλονίκη 1998

Ἄβατον: Ἱερὸς τόπος, στὸν ὁποῖο δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ εἰσέλθει. Ἄβατον μοναστήρι εἶναι ἡ Μονὴ στὴν ὁποία ἀπαγορεύεται ἡ εἴσοδος γυναικῶν καὶ ἀντιθέτως, γιὰ γυναικεῖες Μονές, στὶς ὁποῖες ἀπαγορεύεται ἡ εἴσοδος ἀνδρῶν. Ἄβατον Ἁγίου Ὄρους. Ἄβατον σὲ ἄνδρες καὶ γυναῖκες εἶναι καὶ τὸ Ἅγιo Βῆμα τῶν Ἱερῶν Ναῶν στὸ ὁποῖο πρέπει νὰ εἰσέρχονται ΜΟΝΟ ὅσοι ἔχουν εἰδικὴ ἄδεια γιὰ νὰ ὑπηρετήσουν τὸ Λειτουργὸ Ἱερέα.

Ἀββᾶς: Τίτλος, ποὺ ἀρχικὰ χρησιμοποιήθηκε στὴν Αἴγυπτο καὶ στὴ Συρία, γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἐκτελοῦσαν χρέη πνευματικοῦ ὁδηγοῦ, ὅταν ὁ ἀναχωρητισμὸς ἄρχισε νὰ μεταμορφώνεται σὲ κοινόβια. Ἀναγνωριζόταν ἡ ἁγιότητα καὶ ἡ πείρα τους, εἴτε μὲ ἐκλογή, εἴτε μὲ φυσικὴ ἀναγνώριση τῆς ἀρετῆς τους, λόγω τῆς μακροχρόνιας καὶ εὐλογημένης...

ἀσκήσεώς τους. Ἀργότερα ὁ ὅρος ἀντικαταστάθηκε στὴν πρώτη περίπτωση (ἐκλογή) ἀπὸ τὴ λέξη «ἡγούμενος». Ἀνάλογος τῆς λέξεως Ἀββᾶς ὑπῆρξε ἀργότερα στὴ Ῥωσία ὁ ὅρος Στάρετς.

Αἶνοι: Καλοῦνται οἱ ψαλμοὶ ρμη´ (148), ρμθ´ (149) καὶ ρν´ (150), ὄχι μόνο ἐπειδὴ προτάσσεται στοὺς περισσότερους στίχους αὐτῶν ἡ λέξη «αἰνεῖτε», ἀλλὰ καὶ διότι οἱ τρεῖς αὐτοὶ ψαλμοὶ εἶναι κατὰ τὸ περιεχόμενο ἕνας αἶνος καὶ ἕνας εὐχαριστήριος ὕμνος στὸν Θεό. Στὶς Ἱερὲς Μονὲς ψάλλονται, μόνοι ἢ μετὰ τροπαρίων, πανηγυρικά, στὸ τέλος τοῦ Ὄρθρου. Τὰ τροπάρια αὐτὰ σὰν ἐφύμνιο τῶν στίχων τῶν αἴνων καλοῦνται στιχηρὰ τῶν αἴνων ἤ, κατὰ συνεκδοχή, «αἶνοι». Στοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς τῶν πόλεων, συνήθως, αὐτοὶ οἱ «αἶνοι» μόνο ψάλλονται. Ὅταν τελεῖται Ὄρθρος καθημερινῆς καὶ δὲν ὑπάρχουν τροπάρια αἴνων, ἀναγινώσκονται ἢ ψάλλονται οἱ αἶνοι (οἱ τρεῖς ψαλμοί).

Ἀκηδία: Μὲ τὴ στενὴ ἔννοια εἶναι ἡ ἀμέλεια, ἡ ἀφροντισιά, ἡ ἀδιαφορία, ἡ παραίτηση ἀπὸ κάθε πνευματικὴ ἐργασία (ψαλμωδία, προσευχή, μελέτη, ἐκτέλεση κανόνα κ.λπ.) Μὲ τὴν εὐρύτερη ἔννοια εἶναι ἡ γενικὴ ψυχοσωματικὴ κατάσταση ποὺ χαρακτηρίζεται ἀπὸ ἀρνητικὴ τοποθέτηση τοῦ ἀνθρώπου στὴ ζωή: ἀϋπνία, ἀνορεξία, ἀπελπισία, μελαγχολία, «συγκεχυμένες» σκέψεις καὶ τάση αὐτοκαταστροφῆς.

Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς μνήμης τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου.Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

[Β΄ Κορ. κεφ.ΙΑ΄, εδάφια 21-33 και κεφ. ΙΒ΄, εδάφια 1-9]

ΚΕΦ. ΙΑ΄ 21 Κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ᾿ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ. 22 ῾Εβραῖοί εἰσι; Κἀγώ· ᾿Ισραηλῖταί εἰσι; Κἀγώ· σπέρμα ᾿Αβραάμ εἰσι; Κἀγώ· 23 διάκονοι Χριστοῦ εἰσι; παραφρονῶν λαλῶ, ὑπὲρ ἐγώ· ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις· 24 ὑπὸ ᾿Ιουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, 25 τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθημερὸν ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· 26 ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· 27 ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· 28 χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. 29 Τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; Τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι; 30 Εἰ καυχᾶσθαι δεῖ, τὰ τῆς ἀσθενείας μου καυχήσομαι. 31 Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι. 32 Ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης ᾿Αρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων, 33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.

ΚΕΦ. ΙΒ΄ 1Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι· ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου. 2 Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα, εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ. 3 Καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· 4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι. 5 Ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι, ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου. 6 Ἐὰν γὰρ θελήσω καυχήσασθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων· ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ· φείδομαι δὲ μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ. 7 Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι. 8 Ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν Κύριον παρεκάλεσα ἵνα ἀποστῇ ἀπ᾿ ἐμοῦ· 9 καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. Ἣδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΠΑΝ. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

ΚΕΦ. ΙΑ΄ 21 Με ντροπή μου το λέω, σαν να υπήρξαμε εμείς ασθενείς και να μην μπορούσαμε να σας κάνουμε ό,τι σας έκαναν εκείνοι. Μάθετε όμως ότι για οτιδήποτε κι αν τολμά να καυχηθεί κανείς – κάνω τρέλα που το λέω – τολμώ κι εγώ να καυχηθώ.

Ὅταν σοῦ ἔρχεται ταραχὴ καὶ ἀρνητικοὶ λογισμοὶ νὰ ἀνοίγεις τὸ Ψαλτήρι καὶ νὰ διαβάζεις μεγαλοφωνως.

"Όταν σου έρχεται ταραχή και αρνητικοί λογισμοί να ανοίγεις το Ψαλτήρι και να διαβάζεις μεγαλοφωνως. Παίζει ρόλο. Μεγαλοφωνως. Θα φύγουν όλα"

π. Σαράντης Σαράντος

https://proskynitis.blogspot.com/2024/06/blog-post_81.html