Τό Ἅγιο Βάπτισμα καί οἱ συμβολισμοί του. Μυσταγωγική Κατήχηση 2. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τό Ἅγιο Βάπτισμα καί οἱ συμβολισμοί του. Μυσταγωγική Κατήχηση 2. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 12-01-2013
(Σύναξη Ἀνδρῶν)
http://www.hristospanagia.gr

Σχέση Μικροῦ καί Μεγάλου Ἁγιασμοῦ κατά τούς Κολλυβάδες καί δή κατά τόν Ἅγιο Ἀθανάσιο τόν Πάριο

Με τη ευκαιρία της μεγάλης δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων και της κατ” αυτήν τελέσεως του Μεγάλου Αγιασμού, επιθυμούμε ν” αναφερθούμε στη σχέση αυτή του Μεγάλου, ως λέγεται, Αγιασμού, προς τον αποκαλούμενο Μικρό Αγιασμό, ο οποίος τελείται σε κάθε άλλη περίπτωση π.χ. Πρωτομηνιά, εγκαινισμούς οίκων, καταστημάτων κ. ά., με σκοπό να συμβάλλουμε στη αποφυγή των πολλών παρανοήσεων, αλλά και στην εξάλειψη των λανθασμένων απόψεων και εθιμικών διατάξεων σχετικά με τη σύγκριση των δύο Αγιασμών και την χρήση τους.

Οδηγό σ” αυτήν την προσπάθεια θα έχομε έναν από τους κυριώτερους εκπροσώπους της Φιλοκαλικής αναγέννησης του 18ου αιώνος, του κινήματος δηλ. των Κολλυβάδων, των Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο, ο οποίος είχε ασχοληθεί με το θέμα εκτενώς.

Στην «Έκθεσή» του ο Άγιος Αθανάσιος, τονίζει ότι ο Μεγάλος Αγιασμός έχει α) Δύναμη λουτρού παλιγγενεσίας και β) τελείται μία φορά το χρόνο, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ως συμβολική ανάμνηση της δωρεάς της Θείας αναγεννήσεως από τον Χριστό.

Πόσοι τρόποι Σωτηρίας ὑπάρχουν;

Ο Άγιος Αναστάσιος Σιναϊτης απαντά ως εξής στο ερώτημα «Πόσοι τρόποι Σωτηρίας Yπάρχουν;»:

«Τρεις τρόποι υπάρχουν:

Ο πρώτος του να μην αμαρτάνουμε πια.

Ο δεύτερος να μετανοήσει κανείς επάξια.

Υπάρχει και τρίτος τρόπος σωτηρίας γι’ αυτούς που αμάρτησαν. Οι δοκιμασίες και οι θλίψεις και η υπομονή, σύμφωνα με αυτό που έχει λεχθεί: «Με φίμωτρο σιδερένιο και χαλινάρι σφίξε τα σαγόνια αυτών που δεν σε πλησιάζουν» (Ψαλμός 31,9), πράγμα που έπαθε ο Ναβουχοδονόσορ (Δαν. 4,1).

«Τότε, στή δύσκολη αὐτή στιγμή, ξαναφάνηκε χαμογελαστός ὁ Ἅγιος Ἄγγελός της, ἕτοιμος νά τήν ἐνισχύσει»

~ Μιά γερόντισσα, αγία ψυχούλα, ζούσε στον Πειραιά μόνη της. Το μοναχοπαίδι της ακολούθησε το δρόμο του Μοναχισμού· αφιερώθηκε στο Θεό!

Εκείνη δέχτηκε το γεγονός δοξάζοντας το Θεό για την τιμή που έκανε στο παιδί της και στην ίδια, παρ᾿ όλο που απόμεινε μόνη της. Επιπλέον δεν είχε και καλή υγεία· είχε άσθμα, που πολύ τη βασάνιζε και πολλές φορές έφθανε κοντά στο θάνατο.

Μ᾿ αυτόν τον αγώνα πέρασαν αρκετά χρόνια. Κάποτε ο Θεός, βραβεύοντας την πίστη και την αφοσίωσή της σ᾿ Εκείνον, παραχώρησε κι ανοίξανε προς στιγμήν τα μάτια της ψυχής της κι αξιώθηκε να δεί τον Άγγελο φύλακα της ψυχής της! Η φωτεινότητα και η θεία γλυκύτητά του γέμισαν με υπερκόσμια χαρά την ευλαβέστατη γερόντισσα. Τώρα είχε δεί με τα μάτια της ότι στην πραγματικότητα ποτέ δεν ήταν μόνη. Έτσι, προσευχόταν πλέον με μεγαλύτερη πίστη και θερμότητα.

Ἀποτείχιση καί καταφρόνηση Ἐπισκόπου

Τοῦ π. Λάμπρου Φωτοπούλου.

  Η ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ

  Στίς μέρες μας γίνεται μεγάλη συζήτηση μεταξύ τῶν συνειδητοποιημένων χριστιανῶν για τις σχέσεις πού πρέπει να διατηροῦν ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας μέ τον Ἐπίσκοπό τους, ὃταν αὐτός εἶναι φανερά ἢ κρυφά αἱρετικός ἢ ἀκόμη και ἂπιστος ἢ εἰδωλολάτρης. Δεδομένης μάλιστα τῆς συντεχνιακῆς ἀλληλεγγύης πού παρατηρεῖται μεταξύ τῆς πλειοψηφίας τῶν Ἐπισκόπων θεωρεῖται σήμερα στην Ἑλλάδα ἐντελῶς ἀδύνατη ἡ τιμωρία και τῶν πλέον κραυγαλέων ἐπισκοπικῶν παραβάσεων. Αὐτό τό βεβαιώνουν πλήν ἂλλων και τά πρόσφατα ἐκκλησιαστικά γεγονότα πού σχετίζονται μέ την Μητρόπολη Ἀττικῆς καί τήν ἀδυναμία τοῦ σώματος τῶν Ἐπισκόπων (δηλαδή τῆς Ἱερᾶς Συνόδου) νά δικάσουν ἁπλᾶ, καί ὂχι ὑποχρεωτικά νά καταδικάσουν,  Ἐπίσκοπο καταδικασμένο τελεσίδικα καί ἀμετάκλητα τόσο ἀπό τά κοσμικά δκαστήρια ὃσο καί ἀπό τήν κοινή γνώμη.

Ἡ μεταθανάτια ἐμπειρία ἑνός ἀρχιληστή

Αλλά καί οι αμαρτωλοί πού ειλικρινά μετανοούν, αξιώνονται του θείου ελέους, όπως φαίνεται από την επόμενη διήγηση.

Στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαυρίκιου (582-602), ήταν στη Θράκη ένας αρχιληστής άγριος και σκληρός, πού οι αρχές δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν. Ο αυτοκράτορας, ακούγοντας γι` αυτόν, του έστειλε τόν επιστήθιο σταυρό του καί του μήνυσε να μη φοβάται. Του συγχωρούσε όλα τά κακουργήματα πού είχε διαπράξει, φτάνει να διορθωνόταν. Ο ληστής κατανύχθηκε. Πήγε στον βασιλιά κι έπεσε στα πόδια του μετανοημένος. Καί ο Μαυρίκιος, όπως είχε υποσχεθεί, τον συγχώρησε.

'Ύστερ’ από λίγες μέρες ο ληστής αρρώστησε. Επειδή η κατάστασή του όλο καί χειροτέρευε, τον έβαλαν στο νοσοκομείο του Αγίου Σαμψών. Τή νύχτα, στον ύπνο του, είδε τό φοβερό κριτήριο του Κυρίου. Ξυπνώντας, κατάλαβε ότι πλησίαζε το τέλος του καί άρχισε να προσεύχεται μέ δάκρυα:

— Φιλάνθρωπε Κύριε, Εσύ που έσωσες τον όμοιό μου ληστή, στείλε καί σ’ έμενα τό έλεός Σου. Σου προσφέρω το επιθανάτιο κλάμα μου. Όπως δέχτηκες εκείνους πού ήρθαν την «ενδεκάτη ώρα», μολονότι τίποτα το σπουδαίο δεν έπραξαν, δέξου καί τά δικά μου λιγοστά δάκρυα. Βάπτισέ με σ’ αυτά καί καθάρισέ με από τίς αμαρτίες μου.

« «Πάντα γάρ δυνατά ἐστι παρά τῷ Θεῷ» »

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Νιώσε εἰλικρινά τήν ἀνάγκη αὐτοῦ πού ζητᾶς μέ τήν προσευχή σου καί πίστεψε πώς «πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον» προέρχεται ἀπό τό Θεό, ὄχι ἀπό τούς ἀνθρώπους, οὔτε ἀπό τήν τύχη, τίς συμπτώσεις ἤ τή μοίρα. Ὁ Θεός γνωρίζει καί βλέπει ὅλες τίς ἀνάγκες σου, κάθε κίνηση τῆς καρδιᾶς σου, κάθε σκέψη σου. Εἶναι πανάγαθος, παντοδύναμος, πάνσοφος. Σέ μιά στιγμή, μέ μιά Του κίνηση ἤ σκέψη, μπορεῖ νά ἐκπληρώσει κάθε ἐπιθυμία σου, νά λάβεις ὅλα ὅσα ζητᾶς. Πολλά πράγματα μπορεῖ νά φαίνονται ἀδύνατα στούς ἀνθρώπους, μά ὄχι καί στό Θεό. «Πάντα γάρ δυνατά ἐστι παρά τῷ Θεῷ» (Μαρκ. Ι΄ : 27).

Ὑπομονή: Τό θεμέλιο τῶν ἀρετῶν

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας με τον μεστό του λόγο, περιγράφοντας τι είναι υπομονή και υπομονετικός γράφει:

«Εάν αποκτήσεις τη ράβδο της υπομονής, αμέσως θα σταματήσουν οι σκύλοι δαίμονες να φέρονται με αναίδεια.

Υπομονή είναι ο άθραυστος καρπός της ψυχής, ο οποίος δεν σαλεύεται καθόλου από κανένα φυσικό ή αφύσικο χτύπημα και θόρυβο.

Υπομονή είναι η σταθερή απόφαση για την αντιμετώπιση των καθημερινά αναμενόμενων θλίψεων.

Υπομονητικός είναι ο αγωνιστής εκείνος που δεν πέφτει και κερδίζει τη νίκη.

Υπομονή είναι η αποκοπή των προφάσεων και η διαρκής προσοχή για τον εαυτό μας.

Παραδῶστε τόν ἔλεγχο

Εσείς αναρωτιέστε: τί κατάφερα που δεν ανταπέδωσα το κακό; 

Κάνατε, στη δεδομένη κατάσταση, την πιο σοφή πράξη στον κόσμο: αναθέσατε τη μάχη σας στον Έναν, τον Ισχυρότερο από εσάς και ο Ένας αυτός ισχυρότερος θα πολεμήσει νικηφόρα για εσάς.