Το αγιογραφικό ανάγνωσμα της Πέμπτης 22-12-2016

Ἡ καθημερινή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι ἀπαραίτητη γιά τόν Χριστιανo. Ὅπως ὁ ἄρτος γιά τό σῶμα ἔτσι καί ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τήν ψυχή ἀποτελεῖ ζωτική ἀνάγκη. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μόνο μέ ψωμί. ἀλλά καί μέ κάθε λόγο πού ἐκπορεύεται ἀπό τό στόμα τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 4, 4): «Οὐκ ἐπ' ἄρτῳ μόνο ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ' ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ». Εἴθε καθημερινά νά μελετοῦμε τό λόγο Του καί νά τρέφουμε τήν ψυχή μας μ' αὐτόν. Μαζί μέ τά Ἅγια Μυστήρια καί τόν Πνευματικό ἀγῶνα, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ συντηρεῖ ἀναμμένη τήν λαμπάδα τῆς πίστεως μέσα μας καί μᾶς καθιστᾶ ζωντανά κυτταρα τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας. Σύν Θεῷ θά ἀναρτῶνται τά ἀναγνώσματα πού ἔχει ὁρίσει ἡ Ἁγία Μας Ἐκκλησία νά ἀναγινώσκονται καθημερινά ἀπό τούς Χριστιανούς γιά τό 2016. Κάνετε κλίκ πάνω στήν εἰκόνα καί μεγενθύνετε γιά νά διαβάσετε τό κείμενο.

Απόστολος: Προς Τιμόθεον Α΄ κεφ. στ΄ 17 - 21

στ΄ 17 - 21

Ευαγγέλιον: Κατά Μάρκον κεφ. Ι΄ 17 - 28

Ι΄ 17 - 28

Ευχαριστοῦμε τήν ἀδελφότητα Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά τήν ὁλοπρόθυμη ἄδεια χρήσης καί ἀναδημοσίευσης τοῦ κειμένου μετά τῆς συντόμου ἑρμηνείας, πού ἔχει εκπονήσει ὁ μακαριστός θεολόγος Π. Τρεμπέλας.

Τί σημαίνει ἡ λέξη Φιλοκαλία. Εἰσαγωγή. 2ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τί σημαίνει ἡ λέξη Φιλοκαλία. Εἰσαγωγή. 2ο Μέρος. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 06-04-2013
(Σύναξη Ἀνδρῶν)
www.hristospanagia.gr

Ἡ συμβολή τοῦ πατέρα στήν ἀγωγή τῆς συζύγου καί τῶν παιδιῶν.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ συμβολή τοῦ πατέρα στήν ἀγωγή τῆς συζύγου καί τῶν παιδιῶν

Ὁμιλία στίς 28-05-2010

Ἔχουμε ἀναφερθεῖ κι ἄλλη φορά στόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο βλέπει ὁ ἱερός Χρυσόστομος τήν οἰκογένεια καί τήν σημασία πού δίνει στήν εἰρηνική συμβίωση ἐξαιτίας τῆς ὁποίας ἔχουμε πολύ καλά ἀποτελέσματα στά παιδιά. Εἶναι μία ἰδιαίτερη τιμή τό γεγονός ὅτι ὁ Θεός ἐμπιστεύτηκε τά παιδιά στούς γονεῖς, μέ σκοπό νά τούς δώσουν ἀγωγή καί νά τά ὁδηγήσουν σ’ Αὐτόν. Συγχρόνως, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, εἶναι καί αἰτία ἀπολαύσεως πολλῶν ἀγαθῶν. Αὐτή δηλαδή ἡ χριστιανική ἀγωγή πού θά δώσουν στά παιδιά τους, θά φέρει στή συνέχεια πολλά ἀγαθά στούς γονεῖς, πού εἶναι κατά κάποιο τρόπο μιά ἀποζημίωση ἀπό τά παιδιά τους.

Σήμερα συνάντησα ἕναν πατέρα, ὁ ὁποῖος μοῦ εἶπε: «τό παιδί μου ἔχει πολύ καλή στροφή, πηγαίνει τρίτη γυμνασίου καί κάνει ἀκολουθίες μόνος του, εἶναι πολύ φιλακόλουθος». Σκεφτεῖτε ἕνα τέτοιο παιδί νά κάνει μόνο του Ἑσπερινό, Ὄρθρο... κάποια στιγμή πού δέν μπορεῖ ὁ πατέρας ἤ ἡ μητέρα, νά τά κάνει ἕνα παιδί τρίτης γυμνασίου, πού ξέρουμε τί γίνεται σ’ αὐτή τήν ἡλικία. Ὅλο αὐτό βέβαια εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς καλῆς ἀγωγῆς πού πῆρε ἀπό τόν πατέρα, τόν ὁποῖο γνωρίζω προσωπικά καί εἶναι ἄνθρωπος φιλακόλουθος, φιλαγιορείτης, ἐξομολογεῖται συχνά καί εἶναι πολύτεκνος. Τί εὐλογία καί τί χαρά εἶναι νά ἔχεις ἕνα τέτοιο παιδί στό σπίτι! Ὅλη ἡ ἀτμόσφαιρα ἀλλάζει, ὅταν ὑπάρχει ἕνα τέτοιο πρόσωπο στό σπίτι. Αὐτή εἶναι ἡ ἀποζημίωση.

Ἀρρώστιες καί δοκιμασίες (Γέρων Ἰάκωβος Τσαλίκης)

Έχω την καρδιά και το πρωί φοβάμαι τον ίλιγγό μου… έχω και αυτό το αυχενικό και δεν πάω και στους γιατρούς, για να μη με γυμνώνουν· γι’ αυτό δεν πάω. Και προτιμώ να υποφέρω.

Το ’79 κάποτε αδιαθέτησα και εντρεπόμουν να πάω στον γιατρό, δεν είχα πάει ποτέ μου σε γιατρό, έγινα 59 χρονών. Και είπαν οι γιατροί ότι 99% ήταν καρκίνος σ’ ένα σημείο του σώματός μου. Κι εγώ πήγα τρεις φορές στην Αθήνα. Είπε ο γιατρός να με δη, αλλά εγώ ντρεπόμουνα, δεν ήθελα να με δη και γύριζα πίσω. 14.000 (δραχμές) την ημέρα (πλήρωσα). Και έλεγα (στον εαυτό μου): «Κάθομαι στο Μοναστήρι μου και ασκητεύω και, όταν έρχωμαι εδώ πέρα, να εκθέτω το σώμα μου γυμνό;».

Ἕνα μεγάλο θαῦμα στό νησί τῆς Τήνου ἀπό τήν Παναγία τό 1935. Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Η ιστορία γιά το θαύμα στο νησί της Τήνου

Σ’ όλη την Ελλάδα επικρατεί μεγάλη συγκίνηση εξαιτίας μίας θαυμαστής εμφάνισης στη φημισμένη εκκλησία της Θεοτόκου στο νησί της Τήνου. Αυτό συνέβη το 1935. Κάποια νεαρή δασκάλα Μαρία Καλημαγείρου, με καταγωγή απ’ τή Μικρά Ασία, ασθενούσε από βαριά νευρασθένεια, που ήδη έφθανε στήν τρέλα. Μετά από πολύχρονη καί μάταια θεραπεία στήν Αθηναϊκή πολυκλινική η μητέρα της την πήγε στήν Τήνο. Όταν έφθασαν εκεί, η Μαρία δεν ήθελε μέ τίποτα να πάει στήν εκκλησία. Την πήγαν στο ξενοδοχείο. Τό βράδυ την ξεγέλασαν καί την κάλεσαν δήθεν γιά βόλτα. 

Ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος γιά τούς διαχριστιανικούς διαλόγους

Ἡ Ἁγία Γραφή καί τό ποιμαντικό μας καθῆκον ἐπιβάλλουν τόν ποιμαντικό  διάλογο. Ο διάλογος αὐτός δέν πρέπει νά ἀποβλέπει στόν συγκρητισμό καί στήν ἐναρμόνιση τῆς πίστεώς μας μέ τίς ἐξωχριστιανικές τάσεις καί κοσμοθεωρίες, μέ τήν ἐκτός Χριστοῦ «συνταγή σωτηρίας». Ὁ διάλογος κινεῖται βέβαια στόν πολιτιστικό-φιλοσοφικό χῶρο τῶν ἀνθρώπων στούς ὁποίους ἀπευθυνόμαστε. Ὅμως δέν γίνεται μέ τίς δικές μας δυνατότητες καί μ᾽ ἀνθρώπινα ἐπιχειρήματα, ἀλλά μέ τή δύναμη τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ καί ἀποβλέπει στή μετάδοση τοῦ μηνύματος τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας. 

Πρίν μποῦμε σ᾽ ἕνα τέτοιον ποιμαντικό-ἀπολογητικό διάλογο εἶναι ἀνάγκη νά λάβουμε σοβαρά ὑπόψη μας πώς καλούμεθα σέ μία πραγματική «πάλη» καί πώς αὐτή ἡ πάλη ἀφορᾶ «τόν κοσμοκράτορα τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, τά πνεύματα τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις», πού χρησιμοποιοῦν συχνά τεχνάσματα ἀπάτης.

Τά βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι ἱερά καί ἅγια καί ὁδηγοῦν στήν αἰώνια ζωή (Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος)

Υπάρχουν δύο ισχυρά επιχειρήματα, που κάνουν αναντίρρητη αυτήν την πρόταση. Το ένα είναι οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης· το επιχείρημα αυτού του είδους οι φιλό­σοφοι το ονομάζουν «εκ των προτέρων». Το άλλο είναι τα θαύ­ματα· η απόδειξη που προέρχεται από αυτά, λέγεται «εκ των υστέρων». Αυτά τα δύο επιχειρήματα, ο Ωριγένης [1] ο οποίος υπήρξε μεγάλος δάσκαλος, όχι μόνο για τους Χριστιανούς, αλλά και για τους Έλληνες [2] τα χαρακτήρισε ως τους δύο άξονες, γύρω από τους οποίους στρέφεται η Χριστιανική θρη­σκεία, δηλαδή ο Νόμος της Χάριτος. Και το πρώτο χάρισμα, το προφητικό δηλαδή, το ονόμασε «επίδειξη πνεύματος», ενώ το δεύτερο, δηλαδή τα ουράνια θαύματα, το ονόμασε «επίδειξη δυνάμεως». Γύρω από αυτά τα δυο, έλεγε, στρέφεται ο Νόμος της Χάριτος, σαν γύρω από κάποιον άξονα. Επομένως, η θεοπνευστία και η ιερότητα των βιβλίων της Χριστιανικής Πίστης αποδεικνύεται από τις προφητείες και από τα θαύματα [3].

Ας αρχίσουμε λοιπόν από τα «εκ των προτέρων» επιχειρή­ματα, δηλαδή από τις προφητείες. Να εξετάσουμε εν πρώτοις τι είναι προφητεία και πώς μπορει να υπάρξει απόδειξη από αυτήν, και εν συνεχεία θα μιλήσουμε για τα θαύματα.

Η Προφητεία, λοιπόν, είναι πρόρρηση για τα μέλλοντα.

Ὁ ὅρκος (Ἅγιος Ἀναστάσιος Σιναΐτης)

Ερώτηση: Αν κανείς ορίσει με όρκο να κάνει κάτι καλό, όπως, για παράδειγμα, να μην πιεί κρασί για κάποιο διάστημα ή να νηστέψει ή να κάνει κάτι άλλο παρόμοιο, και έπειτα από ραθυμία δεν μπορέσει να εκπληρώσει αυτό που επιχείρησε, τι οφείλει να κάνει;

Απόκριση: Γενικά, το να ορίζει κανείς κάτι τέτοιο με όρκο είναι σφαλερό και πρέπει να αποφεύγεται. Δεν μας κυβερνά η ανάγκη αλλά η αυτεξούσια προαίρεση, και δεν πρέπει να υποδουλώνουμε την ελεύθερη βούλησή μας βιάζοντάς την με όρκο. Ούτε πάλι να απέχουμε από κάποιο από τα δημιουργήματα του Θεού θεωρώντας το κακό, αλλά όλα να τα χρησιμοποιούμε με διάκριση. Ωστόσο οι άγιοι πατέρες, οι οποίοι συνέταξαν για εμάς τις ιερές ευχές, έκαναν και γι’ αυτό το θέμα μία ευχή* που μέσω του ιερέα λύνει τον άνθρωπο· γιατί έχει λεχθεί στους αληθινούς ιερείς του Θεού: «Όσα θα λύσετε στη γη, θα είναι λυμένα και στον ουρανό» (Ματθ. 18:18).

«Ὁ Κύριος ἐγγύς· μηδέν μεριμνᾶτε»

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Νά πιστεύεις ἀκλόνητα πώς ὁ Κύριος εἶναι σέ κάθε στιγμή τά πάντα γιά σένα.

Τήν ὥρα πού προσεύχεσαι, εἶναι ἡ δύναμη καί ἡ ἐκπλήρωση ἐν Ἁγίω Πνεύματι κάθε λόγου σου.

Τήν ὥρα πού συζητᾶς πνευματικά θέματα εἶναι τό «ὕδωρ τό ζῶν», πού ρέει μέ τή μορφή τῶν λόγων ἀπό μέσα σου.

Τό μήνυμα τῆς ΄ἡμέρας

Ἂν μεταχειριζόμαστε κάθε φροντίδα καὶ μέσο γιά νά ἀποφύγουμε τὸ θάνατο τοῦ σώματος, πολὺ περισσότερο ὀφείλομε νά φροντίζομε ν’ ἀποφύγουμε τὸ θάνατο τῆς ψυχῆς. Γιατὶ σ’ ἐκεῖνον πού θέλει νά σωθεῖ, δέν ὑπάρχει ἄλλο ἐμπόδιο ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀμέλεια καὶ τὴν ὀκνηρία τῆς ψυχῆς.

Μέγας Αντώνιος

 

http://epanosifi.blogspot.gr/2016/12/blog-post_18.html