Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Γ Ματθαίου. Παναγιώτης Τρεμπέλας

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Β΄προς Κορινθίους, κεφ. ΣΤ΄, εδάφια 1-10

1 Συνεργοῦντες δὲ καὶ παρακαλοῦμεν μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς – 2 λέγει γάρ· καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι· ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας– 3 μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, 4 ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, 5 ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, 6 ἐν ἁγνότητι, ἐν γνώσει, ἐν μακροθυμίᾳ, ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, 7 ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διὰ τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καὶ ἀριστερῶν, 8 διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, 9 ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, 10 ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες.

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

1 Συνεργαζόμενοι λοιπόν με τον Θεό στο έργο αυτό της συμφιλιώσεως και της καταλλαγής των ανθρώπων, σας παρακαλούμε να δείξετε με τη διαγωγή σας ότι δεν δεχθήκατε μάταια και ανώφελα τη χάρη του Θεού. 2 Και μη νομίσετε ότι πάντοτε ο Θεός θα σας στέλνει τους αντιπροσώπους Του να σας παρακαλούν.

Αὐτὰ εἶναι κρίματα Θεοῦ καὶ δὲν σοῦ συμφέρει νὰ τὰ μάθεις»...

 Ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος βυθίζοντας κάποια φορὰ βαθιὰ τὴ σκέψη του στοῦ Θεοῦ τὴν κρίση ζήτησε νὰ μάθει:

«Κύριε, εἶπε, πῶς μερικοὶ ζοῦν λίγα χρόνια καὶ πεθαίνουν, ἐνῷ ἄλλοι φτάνουν στὰ βαθιὰ γεράματα; Γιατὶ κάποιοι ζοῦν μέσα στὴ φτώχεια καὶ ἄλλοι πλουτίζουν; Καὶ πῶς συμβαίνει ἄδικοι νὰ πλουτίζουν καὶ δίκαιοι ἄνθρωποι νά᾿ναι φτωχοί;»

Ἄκουσε τότε μιὰ φωνὴ νὰ τοῦ λέει:

«Ἀντώνιε, τὸν ἑαυτό σου πρόσεχε. Αὐτὰ εἶναι κρίματα Θεοῦ καὶ δὲν σοῦ συμφέρει νὰ τὰ μάθεις».

2. Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος στὸν ἀββᾶ Ποιμένα ὅτι ἡ σπουδαιότερη ἐργασία ποὺ ἔχει νὰ κάνει ὁ ἄνθρωπος εἶναι νὰ ἀναλαμβάνει τὴν εὐθύνη τῶν σφαλμάτων του ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀναμένει πειρασμὸ μέχρι τελευταίας του πνοῆς.

3. Εἶπε ἐπίσης:

«Εἶδα ὅλες τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου ἁπλωμένες πάνω στὴ γῆ καὶ στενάζοντας εἶπα: Ποιὸς ἄραγε μπορεῖ νὰ τὶς προσπεράσει αὐτές; Καὶ ἄκουσα μία φωνὴ νὰ μοῦ λέει: Ἡ ταπεινοφροσύνη».

4. Ὅποιος δὲν δοκιμάσθηκε σὲ πειρασμοὺς -εἶπε ἄλλη φορὰ- δὲν θὰ μπορέσει νὰ μπεῖ στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Εἶδε τόν Ἅγιο Ἰωάννη Μαξίμοβιτς περικυκλωμένο ἀπό λαμπερό ἄκτιστο φῶς καί δέν πατοῦσε στό ἔδαφος!

Τα πρώτα χρόνια στο Παρίσι, όταν ο Άγιος Ιωάννης (Μαξίμοβιτς του Σαν Φρανσίσκο) ήταν ακόμα εδώ μαζί μας, ήρθε από την Ελβετία ένας ηλικιωμένος άνθρωπος που τον έλεγαν Γρηγόριο (δεν θυμάμαι όμως ούτε το πατρώνυμό του, ούτε το επώνυμό του).

Ήθελε να τον χειροτονήσει ιερέα ο Άγιος Ιωάννης. Αλλά ο Άγιος Ιωάννης δεν ήθελε να τον χειροτονήσει και του είπε ότι είχε να μάθει ακόμη πολλά. Το γιατί δεν ήθελε να τον χειροτονήσει, έγινε γνωστό αργότερα.

Αυτός ο ηλικιωμένος κύριος, ο Γρηγόριος, συχνά συνήθιζε να ψέλνει στην εκκλησία και του άρεσε ιδιαίτερα να διαβάζει τον Ακάθιστο ύμνο στην Υπεραγία Θεοτόκο, την Μητέρα του Θεού. Κάποτε διάβαζε τις ώρες. Ο Άγιος Ιωάννης έκανε την προσκομιδή στην Αγία Τράπεζα και η πλαϊνή πόρτα ήταν ανοικτή. Εγώ δεν ήμουν στην Εκκλησία, μόνον ο Γρηγόριος ήταν αλλά εκείνος αργότερα μου είπε τί έγινε εκείνη τη στιγμή. Επειδή είχε τελειώσει την ανάγνωση των Ωρών, ήθελε να ρωτήσει κάτι τον Άγιο Ιωάννη και κατευθύνθηκε προς την Αγία Πρόθεση. Όταν πλησίασε την ανοικτή πλαϊνή πόρτα, πάγωσε επιτόπου !

Ὁ Σεργιανισμός εἶναι ἐδῶ: Κηφισίας Κύριλλος – διώκτης ὀρθοφρονούντων συναδέλφων καί μέ τήν στήριξη τοῦ Καίσαρα διώκτης τῶν μή ἐμβολιασμένων ἀπό τούς Ναούς.

σ.σ. Ο μακαριστός π. Αθανάσιος Μυτιληναίος σε ομιλία του είχε παρουσιάσει την ετέρα ερμηνεία της πόρνης μετά του κόκκινου θηρίου της Αποκαλύψεως, ότι ήταν η «Ζώσα Εκκλησία» στη Ρωσσία επί κομμουνιστικού καθεστώτος. Ο τρόπος λειτουργίας της ομοιάζει καταπληκτικά με τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα η διοικούσα Εκκλησία της Ελλάδος. Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ότι βγαίνουν Ιεράρχες να ανακοινώσουν ή να εκτελέσουν διάφορες αποφάσεις που βλέπουμε να υιοθετούνται και να υλοποιούνται από τον Καίσαρα λίγο αργότερα. Και γίνεται αυτό για να τύχουν ευρύτερης αποδοχής αφού φαίνεται ότι οι αποφάσεις αυτές έχουν πάρει πρώτα την έγκριση της Ιεραρχίας.

Επί Σοβιετικού καθεστώτος είχε δημιουργηθεί μία επιτροπή αθέων. Όποτε το καθεστώς ήθελε κάτι το μετέφερε μέσω της επιτροπής στους προδότες της «Ζώσας Εκκλησίας». Εκείνοι έβγαιναν δημοσίως και παρακαλούσαν δήθεν το καθεστώς να εκτελέσει αυτό που τους είχε μεταφέρει προηγουμένως η επιτροπή των αθέων και είχαν συμφωνήσει, όπως π.χ. να κλείσει τα Μοναστήρια, να μεταβάλλει τους Ναούς σε λέσχες, θέατρα κτλ. Και με αυτόν τον τρόπο ρήμαξαν την Ορθόδοξη Εκκλησία στη Ρωσσία, φυλάκισαν, εξόρισαν και οδήγησαν τους Ορθοδόξους στις κατακόμβες και στο μαρτύριο.

Και βλέπουμε σήμερα να γίνεται το ίδιο πράγμα στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας. Να βγαίνουν σαν τους λαγούς διάφοροι Ιεράρχες να κλείσουν τους Ναούς, να κάνουν απίστευτες δηλώσεις για τους εμβολιασμένους και για ό,τι άλλο δρομολογείται στην ατζέντα της αντίχριστης κυβέρνησης. Μπροστά σε αυτούς τους «ορθοτομούντες» γελωτοποιούς που συνεργάζονται σφιχταγκαλιασμένοι με τους διώκτες της Εκκλησίας και τους υποστηρικτές της ομοφυλοφιλίας και της διαστροφής των μικρών παιδιών στα σχολεία, κάθονται σούζα διάφοροι «αετονύχιδες» της «υπακοής στην Εκκλησία», έχοντας προκαλέσει ένα ανεξήγητο κονφούζιο και μία παραλυσία στο ημιθανές πλήρωμα της Εκκλησίας. Ο Θεός να βάλει το χέρι Του…

Κυριακή Γ Ματθαίου. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Β΄Κορ. 6,1-10]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Συνεργοῦντες παρακαλοῦμεν, μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς. Λέγει γάρ· Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι ἰδοὺ νῦν καιρὸς εὐπρόσδεκτος· ἰδοὺ νῦν ἡμέρα σωτηρίας (:Συνεργαζόμενοι λοιπόν με τον Θεό στο έργο αυτό της συμφιλιώσεως και της καταλλαγής των ανθρώπων, σας παρακαλούμε να δείξετε με τη διαγωγή σας ότι δεν δεχτήκατε μάταια και ανώφελα τη χάρη του Θεού. Και μη νομίσετε ότι πάντοτε ο Θεός θα σας στέλνει τους αντιπροσώπους Του να σας παρακαλούν. Όχι. Διότι λέει η Αγία Γραφή: ‘’Στον κατάλληλο καιρό, όταν ο Θεός δείχνει το έλεός Του και την αγάπη Του, σε άκουσα με προσοχή, και την ημέρα που δίνεται η σωτηρία σε βοήθησα. Να λοιπόν τώρα είναι καιρός κατάλληλος να, τώρα είναι ημέρα σωτηρίας’’)»[Β΄Κορ., 6, 1-2].

Επειδή δηλαδή είπε ότι «Ὑπὲρ Χριστοῦ οὖν πρεσβεύομεν ὡς τοῦ Θεοῦ παρακαλοῦντος δι᾿ ἡμῶν· δεόμεθα ὑπὲρ Χριστοῦ, καταλλάγητε τῷ Θεῷ(:ο Θεός παρακαλεί και εμείς οι Απόστολοι πρεσβεύουμε και σας ικετεύουμε να συμφιλιωθείτε με τον Θεό)»[Β΄Κορ.5,20], για να μην πέσουν σε αδιαφορία, τους φοβίζει πάλι και τους καθιστά προσεκτικούς, λέγοντας: «παρακαλοῦμεν, μὴ εἰς κενὸν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθαι ὑμᾶς (:σας παρακαλούμε να δείξετε με τη διαγωγή σας ότι δε δεχθήκατε μάταια και ανώφελα τη χάρη του Θεού)»[Β΄Κορ.6,1]. «Μη λοιπόν», λέγει, «επειδή παρακαλεί και έστειλε ο Θεός πρεσβευτές, γι' αυτό μείνουμε αδιάφοροι, αλλά γι' αυτό ακριβώς πρέπει να φροντίζουμε να γίνουμε αρεστοί στον Θεό και να αποκομίσουμε πνευματικό κέρδος( πράγμα που έλεγε και παραπάνω, ότι δηλαδή η αγάπη του Θεού μάς συνέχει, που σημαίνει ότι μας θλίβει, μας παρακινεί, μας κάνει να αγρυπνούμε), για να μη συμβεί, μετά την τόση φροντίδα Του, δείχνοντας αδιαφορία και μην εκδηλώνοντας καμία αρετή, να χάσουμε τα τόσα αγαθά. Μη νομίσετε λοιπόν πως, επειδή μας έστειλε να σας παρακαλέσουμε, θα γίνεται πάντοτε το ίδιο. Αυτό θα γίνεται μέχρι τη δευτέρα παρουσία Του, μέχρι τότε θα παρακαλεί, όσον καιρό θα βρισκόμαστε στην εδώ ζωή· μετά από αυτά θα ακολουθήσει η δίκη και η τιμωρία)».

Ἀνοικτή ἐπιστολή πρός τήν Ἱ. Μ. Θεσσαλονίκης μέ ἀφορμή τόν ἄδικο καί ἀντικανονικό διωγμό τοῦ Ἱερομονάχου π. Ἀντωνίου Στυλιανάκη.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟ ΔΙΩΓΜΟ

ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΑΚΗ

Φώτιος Μιχαήλ

Πολιοκρόταφε καί σεβάσμιε Μητροπολίτα Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμε,

ὁ διωγμός, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐξαπολυθεῖ ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ἐναντίον τοῦ παναξίου ἱερομονάχου πατρός Ἀντωνίου Στυλιανάκη, καθιστᾶ τούς ἐπινοήσαντες καί ἀποφασίσαντες τόν διωγμό αὐτόν, ἀναπολόγητους ἐνώπιον τοῦ δικαιοκρίτου Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, ἀλλά καί ἐνώπιον τῶν συνειδήσεων τοῦ πιστοῦ λαοῦ τῆς ἁγιοτόκου Θεσσαλονίκης.

Χιλιάδες πιστῶν, οἱ ὁποῖοι στούς δύσκολους αὐτούς καιρούς στηρίχθηκαν καί ἀναπαύθηκαν χάρις στήν φιλάνθρωπη καί ἁγιοπατερική ποιμαντική τοῦ πατρός Ἀντωνίου Στυλιανάκη, μέ ἀφορμή τίς διώξεις ἐναντίον του ἔχουν χάσει κάθε ἐμπιστοσύνη στά πρόσωπα τῶν ἀξιωματούχων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί οἱ ψυχές τους ἔχουν πλημμυρίσει ἀπό δικαία ὀργή καί θυμό (‘’τό νεῦρο τῆς ψυχῆς τους’’, κατά τόν Μέγα Βασίλειο, τεντώθηκε).

8 Ἰουλίου. Πέμπτη. Προκοπίου μεγαλομάρτυρος (+303). Θεοφίλου ὁσίου τοῦ ἐκ Ζίχνης (+1548), Ἀναστασίου ἱερομ. ἐξ ᾽Ιωαννίνων (+1734). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Μεγαλομάρτυρος. Κυρ. λβ΄ ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15).

Α Τιμ. 4,9           πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος·

Α Τιμ. 4,9                 Αυτός δε ο λόγος, που σου γράφω, είναι αξιόπιστος και άξιος να γίνη δεκτός με όλην την καρδίαν.

Κάθε ἄνθρωπος ποὺ σὲ πλησιάζει μὲ ἀγαθὴ προαίρεση καὶ ἐμπιστοσύνη...σοῦ μεταδίδει φῶς καὶ χαρά.

«Κάθε ἄνθρωπος ποὺ σὲ πλησιάζει μὲ ἀγαθὴ προαίρεση καὶ ἐμπιστοσύνη, καθὼς εἶναι εἰκόνα ζωντανή του Θεοῦ, σοῦ μεταδίδει φῶς καὶ χαρά.

Μπορεῖ νὰ σοῦ φορτώνει τὰ βάσανα καὶ τοὺς καημούς του, ἀλλὰ ἐσὺ διακρίνεις πίσω ἀπ᾿ ὅλα τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.

Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μονοθέσια...

Ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μονοθέσια, ἔχει μία μόνο θέση. Γιὰ νὰ καθίσει ὁ Χριστός, πρέπει νὰ φύγει ὁ διάβολος ἀπὸ τὴ θέση ἐκείνη. Καὶ γιὰ νὰ καθίσει ὁ διάβολος, πρέπει νὰ φύγει ὁ Χριστός. Καὶ οἱ 2 μαζὶ δὲν γίνεται. Ἐμεῖς ἔχουμε τὴ γνώμη, ὅτι μποροῦμε καὶ τὰ 2 νὰ τὰ συμβιβάζουμε. Νὰ τοὺς βάλουμε, νὰ καθίσουν δίπλα-δίπλα. Νὰ καθίσει ὁ Χριστὸς καὶ νὰ καθίσει καὶ ὁ κόσμος, ἡ μόδα, ἡ ἁμαρτία.

✞ Ἱεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος