Μιά ὀρθόδοξη ματιά στά φαινόμενα πού περιγράφονται στό βιβλίο «Τό φαινόμενο Γκέλλερ»

ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΑ

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ

ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΓΚΕΛΛΕΡ»

Κώστας Ναυπλιώτης

    Για όλους αυτούς που εντρύφησαν στη μεταφυσική προοπτική της Νέας Εποχής, όπως αυτή εκφράστηκε με το κίνημα των Χίπυς, τη φιλοσοφία του «make love no war», το «Imagine» του John Lennon και τον ET του Spielberg, ο Γιούρι Γκέλλερ είναι η αποκορύφωση της επαλήθευσής της. Η ανασφάλεια του ανθρώπου μετά την άρνηση στον Δημιουργό του αποτυπώθηκε είτε στην επινόηση «αστείρευτων» δυνάμεων του ίδιου του Νου του, όταν αυτός τάχα χρησιμοποιηθεί ολόκληρος μέσω διαφόρων τεχνικών, είτε στην ανακάλυψη εξωγήινων, ανώτερων οντοτήτων που φροντίζουν με περισσό ενδιαφέρον τους κακομαθημένους γήινους διδάσκοντάς τους την αγάπη μέσω της αυτογνωσίας και την αυτοεξέλιξη. Όλος αυτός ο Νεοεποχίτικος αχταρμάς είναι το Κανονικό ευαγγέλιο της ανθρωποκεντρικής σωτηριολογίας της Νέας Εποχής και ακολουθείται με θρησκευτική ευλάβεια από τους οπαδούς της. Για εμάς που κάποτε περιπλανηθήκαμε στους νεοεποχίτικους λαβύρινθους ο Γιούρι Γκέλερ  ήταν το πρότυπο του Νέου ανθρώπου που κατάφερε να ξεκλειδώσει τους μηχανισμούς εκείνους που του επέτρεπαν να κάνει το επόμενο βήμα προς τη αυτο-θέωση, προς τη μη-φθορά, προς την αιωνιότητα.

Ξανα-διαβάζοντας το βιβλίο μετά από πολλά χρόνια διαπίστωσα ότι ο συγγραφέας ήταν σαφής και ξεκάθαρος και ουσιαστικά αποκαλύπτεται μπροστά στον μυημένο αναγνώστη χωρίς περιστροφές και ασάφειες. Όπου υπάρχει θολούρα αυτό δεν είναι επειδή ο συγγραφέας δεν θέλει να αποκαλύψει τις διαπιστώσεις του για τα φαινόμενα που παρουσιάζονται μπροστά στα μάτια του, αλλά επειδή ο ίδιος πραγματικά αδυνατεί να τα ερμηνεύσει! Αυτό σίγουρα προκαλεί έκπληξη στον οπαδό της Νέας Εποχής που όλα τα ερμηνεύει είτε μέσω των δικών του δυνάμεων είτε μέσω άλλων οντοτήτων ή εξωγήινων ή πνευματικών. Η τελική γεύση που μένει από το βιβλίο είναι ότι όλες αυτές οι δυνάμεις που προκάλεσαν τα φαινόμενα για τα οποία έγινε γνωστός ο συγγραφέας ήταν αποτελέσματα πνευματικών οντοτήτων. Δεν υπάρχει λοιπόν τίποτα το ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ στο «φαινόμενο Γκέλλερ».

Ως γνωστόν ο Γιούρι Γκέλλερ έγινε γνωστός τόσο για τις τηλεπαθητικές του ικανότητες όσο και λυγίζοντας κουτάλια και θέτοντας σε λειτουργία χαλασμένα ρολόγια. Σε αυτό το άρθρο δεν θα εξετάσουμε καθόλου την περίπτωση ταχυδακτυλουργικής περίπτωσης ή απάτης. Υπάρχουν διάφορα άρθρα που ασχολούνται με αυτή την πλευρά όπως μπορείτε να δείτε εδώ. Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος, γράφει στο Εγκυκλοπαιδικό του λεξικό για τον Γκέλερ: «…το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον μπορούν να ερμηνευθούν οι παραψυχολογικές ‘ικανότητές’ του. Είναι υπερφυσικές, πραγματικές, φανταστικές, απάτη ή δαιμονικές;»[1]

Ας παρακολουθήσουμε όμως κάποια σημαντικά αποσπάσματα του βιβλίου.

• Από την αρχή ο Γκέλλερ ισχυρίζεται ότι είχε αυτή την ικανότητα από τα παιδικά του χρόνια (σελ.12)

• Όταν έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές στις οποίες λύγιζε κουτάλια ή επαναλειτουργούσε παλαιά ρολόγια τα φαινόμενα αυτά παρουσιάζονταν ακόμα και σε εκατοντάδες ακροατών οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί και οι ίδιοι στα ρολόγια ή τα κουτάλια τους. Κάποια φορά μάλιστα αυτό συνέβη και κατά τη μετάδοση μαγνητοφωνημένης εκπομπής, όταν Γκέλλερ απουσίαζε από το στούντιο και την Πολιτεία. (σελ.13)

• Ο Γκέλλερ το χαρακτηρίζει αυτό ως «μετάδοση της ίδιας παράξενης ενέργειας και σ’ άλλους ανθρώπους» (σελ.15)

• Όταν συγκεντρωνόταν να μαντέψει σχέδια ή σχήματα κρυμμένα σε κουτιά ή φακέλους, ισχυρίζεται ότι η εικόνα εμφανίζονταν σε ένα είδος «μικρής οθόνης που πάντα έβλεπα στο μέτωπό μου». (σελ.18) Όταν αυτό γινόταν κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής ή τηλεοπτικής εκπομπής εκατοντάδες ακροατές μπορούσαν και αυτοί να μαντέψουν την κρυμμένη εικόνα αρκεί να είχαν συγκεντρωθεί σε αυτή. (σελ.19)

• Οι δυνάμεις του λειτουργούσαν με βάση το Καλό και την Ηθική και αυτό διότι κάποτε που ήταν στο Λας Βέγκας «προσπάθησα να χρησιμοποιήσω την ενέργεια στα μηχανάκια με τα κέρματα αλλά δεν λειτούργησε…» (σελ.35)

• Στα φαινόμενα που παρουσιάζονταν συχνά γύρω του ήταν και οι αιωρήσεις αντικειμένων «Καμιά φορά πάλι ένα σταχτοδοχείο υψώνεται από το τραπέζι και το βλέπεις ύστερα να πέφτει στο πάτωμα, στην άλλη άκρη του δωματίου…» (σελ.35), «Ξαφνικά η μηχανή σηκώθηκε και στάθηκε στον αέρα…».(σελ.330)

• Ο Γκέλλερ αναφέρει πολλές φορές στο βιβλίο για την πίστη του «Πιστεύω πάρα πολύ στη δύναμη της αγάπης και στον άνθρωπο παντού επί της γης. Ακόμη πιστεύω απόλυτα στο Θεό, έστω κι αν δεν τηρώ το τυπικό καμιάς θρησκείας» (σελ.36)

• Πολλές φορές συμβαίναν φαινόμενα χωρίς τη δική του συμμετοχή «…Και πάλι είχε συμβεί κάτι χωρίς να χρειαστεί να συγκεντρωθώ σ’ αυτό» (σελ.41)

• Στη σελ. 47 αναρωτιέται «γιατί αυτά τα πνεύματα δεν αποκαλύπτουν τον εαυτό τους;» Για να βεβαιώσει στην επόμενη σελίδα: «αυτές οι δυνάμεις κατά κάποιον τρόπο εργάζονται μέσα από μένα.» και «…όποιες κι αν είναι θα γίνουν  κάποτε αποδεχτές», στην αρχή «σαν φαινόμενα», μετά «σαν θεωρίες και ύστερα ίσως σαν φυσικοί νόμοι της επιστήμης». (σελ.48)

• Παρακάτω διατυπώνει και την άποψη ότι «…ο καθένας μας έχει μέσα του κάποιο είδος κρυμμένης δύναμης…» δυνάμεις οι οποίες ενεργοποιούνται με τον Κοσμικό Σύνδεσμο: «…που φέρνει αυτές τις δυνάμεις στην επιφάνεια. Το βασικό ωστόσο είναι να υπάρχει πίστη». (σελ.65) Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η άποψη ότι ο ίδιος είναι ένα άμεσο κανάλι «που οδηγεί σ’ αυτόν τον Κοσμικό Σύνδεσμο». (σελ.65) «Είχα τώρα πεισθεί ότι τα φαινόμενα αυτά ήταν σύμβολα «κλειδιά» από τεράστια πνεύματα … υπήρχαν ακόμα αποδείξεις ότι προέρχονταν από Ιπταμένους δίσκους …» (σελ.354)

Όταν λαμβάνει μηνύματα από αυτές τις «φωνές» των πνευμάτων ή εξωγήινων, αυτά είναι προς όφελος της ανθρωπότητας και έχουν οδηγίες για το πώς θα ενεργοποιήσουμε τις δυνάμεις αυτές ώστε η ζωή να γίνει καλύτερη και «…να ενωθούμε αντί να κομματιάζουμε ο ένας τον άλλον» (σελ.358).

• Έτσι οι φωνές λένε ότι η συνεργασία μαζί τους «…είναι απολύτως απαραίτητη», ότι για να συνεργαστούν μαζί μας  «πρέπει να δείξετε θέληση», να ασκήσουμε την «δημιουργική φαντασία» μας (σελ.356) (θυμηθείτε τον όρο αυτόν. Σε επόμενο άρθρο μας θα ασχοληθούμε με αυτόν). Άλλοτε πάλι η «φωνή» έλεγε ότι «…υπακούουν στον “ελεγκτή” ή σ’αυτόν που ο γήινος άνθρωπος αποκαλεί Θεό ή θεούς.» (σελ.357)

• Οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις και οι διαλέξεις του Γκέλερ βοηθούν άλλα άτομα «...ν’αποκτήσουν σύνδεσμο με δυνάμεις έξω απ’ τον εαυτό μας». (σελ.66)

• Οι δυνάμεις αυτές μπορούν να θεραπεύσουν ακόμη και διάφορες ασθένειες (σελ.78) γιατί η θεραπεία «…είναι μια άλλη μορφή αυτών των ενεργειών που ακόμη δεν έχουμε ανακαλύψει». (σελ.79). Ο συγγραφέας είναι πεπεισμένος ότι η αυτοθεραπεία και η υγεία «…βρίσκεται μέσα μας» (σελ.80)

• Στη σελίδα 89 μαθαίνουμε για υλοποίηση και αποϋλοποίηση αντικειμένων καθώς και αυτόματες μετακινήσεις.

• «Κοσμικά πνεύματα», οι άνθρωποι ως «τμήματα του Θεού» και αναφορά στο Τρίτο Μάτι «…νιώθω…καταμεσίς στο μέτωπό μου ένα είδος ελαφριάς πίεσης» στη σελίδα 92.

• Ο Γιούρι νιώθει την ανάγκη να «…εξιψώσουμε τη συνείδησή μας και να δούμε καθαρά αυτά τα νέα κοσμικά πράγματα» (σελ.101) εννοώντας τις ιδιότητες των δυνάμεών του οι οποίες έχουν και λογική υπόσταση αφού «…φαίνεται ότι οι ενεργειακές δυνάμεις έπαιζαν διάφορα αστεία με εμάς» (σελ.114), «…έμοιαζαν σα να παίζουν κάποιο παιχνίδι μ’εμάς», «…εξακολουθούσαν να φέρνονται με τόσο αστείο τρόπο» και ένιωθε « …ότι με χειρίζονταν δυνάμεις που δεν μπορούσα να ελέγξω» (σελ.332).

Προχωρώντας την αφηγηματική βιογραφία του ο Γιούρι Γκέλλερ φαίνεται να λέει τα πράγματα όπως πραγματικά τα νιώθει αφήνοντας τις ασάφειες και τις ωραιολογίες στο περιθώριο. Έτσι πιστεύει ότι οι δυνάμεις που επιδεικνύει υπάρχουν μέσα σε όλους μας και υπάρχει ένα «ανώτερο πνεύμα» που έχει σχέση με όλα αυτά. (σελ.123)

• Περιγράφοντας το πώς ξεκίνησαν όλα όταν ήταν τριών ή τεσσάρων χρόνων λέει:  «Ήταν περασμένο απόγευμα. Ξαφνικά άκουσα ένα πολύ δυνατό έντονο κουδούνισμα μέσα στα αυτιά μου. Όλοι οι άλλοι ήχοι σταμάτησαν. Και  ήταν παράξενο, λες κι ο χρόνος ξαφνικά ακινητοποιήθηκε. Τα φύλλα στα δέντρα έπαψαν να κινούνται με τον αγέρα. Κάτι με έκανε να κοιτάξω ψηλά στον ουρανό. Το θυμάμαι καλά αυτό. Είδα μια ασημένια μάζα φωτός. Και ακόμα θυμάμαι ότι η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν: τι απέγινε ο ήλιος; Αυτό το φως δεν ήταν ο ήλιος και το ήξερα. Το φως ήταν πολύ  κοντά μου. Ύστερα κατέβηκε ακόμα πιο χαμηλά, θυμάμαι πως ήρθε σχεδόν από πάνω μου και ήταν πολύ αστραφτερό. Ένοιωσα σαν να με χτύπησε κάποιος πίσω απ' το κεφάλι. Αισθάνθηκα ένα ισχυρό πόνο στο μέτωπο... Έχασα ολότελα τις αισθήσεις μου και δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα έτσι...».

• Για το Θεό λέει ότι Τον γνώριζε «πριν ακόμα η μητέρα μου ή όποιος άλλος μου μιλήσει για Αυτόν. Ήξερα ήταν μια ανώτερη δύναμη…» (σελ.150) και ότι αν και κάθε θρησκεία εξυμνούσε τον δικό της Θεό «αυτός ο Θεός ήταν πραγματικά ο ίδιος για όλους» (σελ.196) και περιγράφει την συγκινητική στιγμή που ο αδελφός Μασσαμίνο (Παπικός μοναχός) του χάρισε «…μια αλυσίδα μ’ ένα σταυρό και κοντά στο σταυρό, απ’ την ίδια αλυσίδα κρεμόταν ένα μεζουράχ, ένα εβραϊκό σύμβολο…».(σελ.198) Σε επόμενο κεφάλαιο συμπεραίνει ότι « ίσως ο Θεός να είναι η ενεργειακή δύναμη των ψυχών μας, τα καύσιμα που μας χρειάζονται να φτάσουμε σε ανώτερα επίπεδα…».(σελ.315)

Σε κάποια στιγμή της ζωής του βρέθηκε αντιμέτωπος με έναν επιθετικό καρχαρία τον οποίο με αυτοσυγκέντρωση κατάφερε να …εξαφανίσει (σελ.286) και βγαίνοντας στην ξηρά ξάπλωσε κοιτώντας τον ουρανό και «…ευχαριστώντας το Θεό ή ό,τι άλλο ήταν αυτό που απομάκρυνε τον καρχαρία» (σελ.287)

• Το 1971 κατά τη διάρκεια υπνωτισμού μιλάει για ανθρώπους από το διάστημα (σελ.304), να μιλάει με άλλη φωνή «…μηχανική, σαν από ηλεκτρονικό εγκέφαλο φωνή». Η φωνή αυτή είπε «…ότι αυτή ήταν η δύναμη» που του δημιουργεί τις ικανότητές του, ότι «…ήμουνα σταλμένος να βοηθήσω τον άνθρωπο», επειδή το ανθρώπινο γένος «βρίσκεται στα πρόθυρα ενός νέου Παγκοσμίου Πολέμου». (σελ.305)

• Στη σελίδα κάνει αναφορά σε εξωσωματικές εμπειρίες και «αστρικά ταξίδια» και πως εν τέλει οι δυνάμεις του έρχονταν από κάποιο διαστημόπλοιο που το κατονόμαζε «σπέκτρα» προερχόμενο από ένα πλανήτη χιλιάδες έτη φωτός μακρυά κι ότι θα «…μας βοηθούσε να εργαστούμε για την παγκόσμια Ειρήνη». Και παρακάτω: «είδαμε ένα γαλαζόλευκο, εκτυφλωτικό φως, κάτι σαν ηφαιστειακή λάμψη. Μια εσωτερική δύναμη με έκανε να το πλησιάσω... Καθώς πλησίαζα, ένοιωσα να περνώ σε μια κατάσταση έκστασης. Όλα ήταν αόριστα, θαμπά. Ένιωθα σαν να είμαι μέσα σε κάτι. Ήταν δύσκολο να εξηγήσω το γιατί αλλά η ατμόσφαιρα έδειχνε διαφορετική. Μου φαίνεται ότι είδα και κάποια σχήματα, αλλά ήταν πολύ  θαμπά για να τα ξεχωρίσω. Τότε μια σκοτεινή μορφή, που ήταν αδύνατο να δω ακόμα και το σχήμα της μου’ βαλε κάτι μέσα στα χέρια….Ήμουν τρομαγμένος…». Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι δυνάμεις «…έρχονταν από κάποιου είδους πνεύμα…» και «ψυχικές ενέργειες».(σελ.314)

Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι το «μυστήριο» περί των ειδικών ικανοτήτων του Γιούρι Γκέλλερ δεν είναι τόσο μυστήριο όσο νομίζει η κοινή γνώμη και όσο πίστευε ο γράφων παλαιότερα. Οι «ικανότητες» αυτές προέρχονται όχι από κρυμμένες δυνάμεις που έχουμε μέσα μας αλλά από τις υπερφυσικές ικανότητες των πνευμάτων του σκότους που σκοπό έχουν να απομακρύνουν τον άνθρωπο από την Αλήθεια του Θεού. Ο Γκέλλερ πιστεύει ότι «…είναι κάποιου είδους πνεύματα…» τα οποία είναι «…τόσο επίμονα ώστε είμαι υποχρεωμένος να δεχτώ αυτά που λένε…» και πως «…βρισκόμαστε στην αρχή της ανακάλυψης νέων ενεργειών, νέων πνευμάτων και νέων επαφών με δυνάμεις άλλες, ή ανώτερα πλάσματα…» (σελ.358) και γι’ αυτό θεωρεί τον εαυτό του Κήρυκα αυτών των νέων πνευμάτων «…μου φαίνεται σημαντικό να μάθει αυτές τις δυνάμεις όλος ο κόσμος, έτσι που να γίνουν αποδεκτές…» (σελ.371). Η παραδοχή του Γκέλλερ για την επίδραση πνευμάτων πάνω του ως πηγή προέλευσης των δυνάμεών του, φανερώνει ότι οι αποκαλύψεις τις «φωνής» που μιλούσαν για εξωγήινα όντα, δεν τον πείθουν ολοκληρωτικά. Ίσως επειδή ο ίδιος σε κάποια σημεία φαίνεται να συγχέει το πνεύματα με τους εξωγήινους αν και σε άλλα σημεία μιλάει μόνο για πνεύματα. Όπως και να είναι, η ασάφεια αυτή δημιουργεί σύγχυση στον αναγνώστη και τον προκαλεί να εξερευνήσει τον άγνωστο κόσμο των πνευματικών οντοτήτων. Η ώθηση αυτή από μόνη της κάνει το βιβλίο αυτό ένα επικίνδυνο διαφημιστικό για τέτοιου είδους ενασχολήσεις.

Ο συγγραφέας αν και μιλάει αρκετές φορές στο βιβλίο για την πίστη του στον Θεό, η πίστη αυτή εννοείται ως μια αόριστη παραδοχή της ύπαρξης μιας «ανώτερης δύναμης» η οποία είναι ίδια για όλες τις θρησκείες.

Τα φαινόμενα που παρουσιάζονται στο βιβλίο, οι αιωρήσεις αντικειμένων, η μαντική ικανότητα, η διόραση, η τηλεκίνηση, το λύγισμα μετάλλων, η εξαφάνιση αντικειμένων κλπ. είναι φαινόμενα όχι άγνωστα στην χριστιανική παράδοση και διδασκαλία.

Η βεβαιότητα για τις καλές προθέσεις των πνευμάτων αυτών εκ μέρους του Γιούρι Γκέλλερ και ο αγαθός τους σκοπός ότι επιθυμούν να βοηθήσουν την πορεία της Ανθρωπότητος, φανερώνει το σωτηριολογικό πρόγραμμά τους το οποίο όχι μόνο υποβαθμίζει την ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού ο Οποίος είναι η Ζωὴ και το Φως των ανθρώπων (Ιωάν. Α’ 1-4) αλλά ακυρώνει και ολόκληρο το Σωτηριολογικό Του έργο που επιτελέστηκε με τη Σταύρωση και την Ανάστασή Του.

   Ο γ.Παΐσιος ο Αγιορείτης έλεγε ότι ο χριστιανός «πρέπει να μη ζητάη ποτέ φώτα ή θεία χαρίσματα κ.λπ., αλλά μετάνοια. Η μετάνοια θα φέρη την ταπείνωση και μετά ο Καλός Θεός θα δώση ό,τι του είναι απαραίτητο». Και μάλιστα δεν πρέπει να δεχόμαστε «δώρα» ή «υπηρεσίες» από τον πονηρό. «Όταν ήμουν στο Σινά, στο ασκητήριο της Αγίας Επιστήμης, μια φορά το ταγκαλάκι πήγε να με... εξυπηρετήση! Το ασκητήριο είχε τρία-τέσσερα σκαλάκια. Την νύχτα, όταν είχε αστροφεγγιά, πήγαινα στις σπηλιές και, για να κατεβώ τα σκαλάκια, άναβα το τσακμάκι. Μια φορά πάω να ανάψω το τσακμάκι, δεν άναβε. Σε μια στιγμή βλέπω ένα φως σε έναν βράχο σαν από δυνατό προβολέα, φαπ! Ω, φώτισε τα πάντα γύρω! «Να μου λείψουν τέτοια φώτα», είπα, και γύρισα πίσω».[2]

Είπαμε παραπάνω ότι τα φαινόμενα αυτά δεν είναι άγνωστα στην Ορθόδοξη Παράδοση.

Επί παραδείγματι έχουν παρουσιαστεί στην περίπτωση των «Κ ε ρ α μ ι α ν ώ ν», στην Κρήτη, νότια από τα Χανιά. Εκεί μετά από μία μεγάλη ιεροσυλία στο Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος, (18^ος αι.) επακολούθησε αφορισμός σχεδόν για όλους τους κατοίκους της περιοχής. «Το αποτέλεσμα υπήρξε τρομερό.

Διαβάζουμε σε άρθρο του μακαριστού π.Δανιήλ Γούβαλη:

«Όλα τα χωριά της περιοχής Κεραμιάς (Παπαδιανά, Λούλος, Πανάγια, Αλετρουβάρι, Κάμπος κλπ. ) μαστίζονταν από την κακία των δαιμόνων. Γκρίνιες, καυγάδες, διαλύσεις οικογενειών, δυστυχήματα, εκφοβισμοί, θάνατοι. Τα μεσημέρια φοβόνταν οι άνθρωποι να περάσουν από ρεματιές με πλατάνια. Και δαιμονική κατοχή πολλών προσώπων. Κάποια περίοδο υπήρχαν σαρανταδύο δαιμονισμένοι. Γίνονταν απίθανα πράγματα. Μερικές φορές έπαιρναν οι δαίμονες τους δαιμονισμένους από το κρεββάτι τους τις νύχτες και τους πήγαιναν στις πιο απρόσιτες σπηλιές της Σαμαριάς. Τους ξαναγύριζαν πίσω, ενώ μπορούσε να μείνη στην σπηλιά ένα παπούτσι τους! Για να το βρίσκουν κατόπιν οι δύσπιστοι και να πιστεύουν.

Για μία δαιμονισμένη της περιοχής γράφει ο δάσκαλος Κ. Κωστουράκης: «Δεν έμεινε σπηλιά μικρή ή μεγάλη, ποτάμι ή λίμνη, απόκοτη γωνιά που να μη την πήγανε. Δεν άφηναν χαράδρα ή ξεροπήγαδο, φαράγγι ή γκρεμνό, τρύπα απύθμενη πάνω στη γη που να μη την ανεβοκατέβαζαν...».

Άλλοτε τους κρεμούσαν τις νύχτες από γκορτσιές και τους άφηναν εκεί μέχρι τις πρωινές ώρες! Άλλοτε οι δαιμονισμένοι, ενώ τους πήγαιναν στην θ. Λειτουργία, έλεγαν ωραιότατα κρητικά τραγούδια, για να εμποδίζουν τους ιερείς.  Έλεγαν και πράγματα που έμοιαζαν με χρησμούς ή αποκαλύψεις.

Όλη αυτή η ιστορία έληξε κατά ποσοστό 90% στις 3 Οκτωβρίου 1936 με την άρσι τού αφορισμού — τον «ξαφορεσμό» — που έκανε επί τόπου ο Μητροπολίτης των Χανίων Αγαθάγγελος. Κάποιος ηλικιωμένος που έτυ­χε να παρευρίσκεται στην τελετή, θυμάται — και μου το ανέφερε — ότι τα δαιμόνια εκτόξευαν απειλές εναντίον τού Δεσπότη : «Κέρατα παπά, δεν θα σ' αφήσουμε να ξαφορέσης»! [3]

Τα ίδια φαινόμενα και τις ίδιες σχεδόν ικανότητες με αυτές του Γιούρι Γκέλλερ παρουσίασαν και στο Ξηρόμερο της Αιτωλοακαρνανίας, στο χωριό Μπαμπίνη στις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Ενώ στην Κεραμιά αιτία ήταν η ιεροσυλία, εδώ η βλασφημία.

Μεταφέρουμε από το ίδιο άρθρο τα εξής:

«Να ένας θλιβερός κατάλογος από την δαιμονική μάστιγα: Έδεναν κάπου τα άλογα τους, τα ζώα τους, και παραδόξως τα έβρισκαν λυμένα. Πήγαιναν στην αποθήκη κι’ έβλεπαν ανοιγμένη την κάνουλα τού κρασιού ή τού λαδιού. Φύσαγε σφοδρός άνεμος κι' έπαιρνε στέγες σπιτιών. Ξεσπούσε φοβερή καταιγίδα και κατέστρεφε την καπνοκαλλιέργεια. Κοιμόνταν, κι' όταν ξυπνούσαν ένοιωθαν επάνω στο κεφάλι τους αλάτι. Όποιος έμπαινε στο σπίτι τού Στάθη μπορούσε να δη μία σαγιονάρα να απογειώνεται ή μία εικόνα να τού έρχεται στο κεφάλι ή να πέφτουν δίπλα του στρογγυλεμένες πέτρες σαν των ποταμών που έδειχναν ότι ξεκόλλησαν από τον τοίχο!»

Βλέπει ο ερευνητής ότι τελικά οι «ικανότητες» του Γιούρι Γκέλλερ είναι γνωστές και στους Ορθοδόξους με τη διαφορά πως δεν είναι αφορμή για καύχηση και προβολή αλλά επιρροές δαιμονικών δυνάμεων.

Πολλά παρόμοια φαινόμενα εξετάζει ο μακαριστός π.Σεραφείμ Ρόουζ στο βιβλίο «Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ»[5] και μεταφέρουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση:

«Ο βίος του αγίου Μαρτίνου της Tours (+397) από το μαθητή του Σουλπίτιο Σεβήρο, έχει ένα ενδιαφέρον παράδειγμα δαιμονικής ισχύος σε συνδυασμό με μια παράξενη «υλική» εκδήλωση που μοιάζει με τις σημερινές «στενές επαφές» με UFO: Ένας νέος ονόματι Ανατόλιος έγινε μοναχός κοντά στο μοναστήρι του αγίου Μαρτίνου, αλλά από ψεύτικη ταπείνωση έπεσε θύμα δαιμονικής πλάνης. Φανταζόταν ότι διαλεγόταν με «αγγέλους», και με σκοπό να πείσουν τους άλλους για την αγιότητά του, αυτοί οι «άγγελοι» συμφώνησαν να του δώσουν «ένα λαμπρό ένδυμα από τον ουρανό» ως σημείο της «δύναμης του Θεού» που κατοικούσε στο νεαρό. Μια βραδυά γύρω στα μεσάνυχτα ακούστηκε τρομερός υπόκωφος κρότος από πόδια που χόρευαν κι ένα βουητό σαν από πολλές φωνές στο ερημητήριο, και το κελλί του Ανατόλιου άστραψε από φως. Μετά έγινε σιωπή, και ο παραπλανημένος ξεπρόβαλε από το κελλί του με το «ουράνιο» ρούχο. «Έφεραν ένα φως και επιθεωρούσαν όλοι προσεκτικά το ένδυμα .Ήταν υπερβολικά απαλό, με ανυπέρβλητη ελκυστικότητα και με χρώμα λαμπερό κόκκινο, αλλά ήταν αδύνατον να προσδιορίσουν τη φύση του υλικού. Ταυτόχρονα, κάτω από τον πιο εξονυχιστικό έλεγχο από μάτια και δάχτυλα, έμοιαζε να είναι ένα ένδυμα και τίποτε άλλο».

Το επόμενο πρωί, ο πνευματικός πατέρας του Ανατόλιου τον πήρε από το χέρι με σκοπό να τον οδηγήσει στον άγιο Μαρτίνο, για να ανακαλύψει αν αυτό ήταν όντως κόλπο του διαβόλου. Φοβισμένος, ο παραπλανημένος αρνήθηκε να πάει, «και καθώς τον εξανάγκαζαν να πάει τη θέλησή του, το ένδυμα εξαφανίστηκε μέσα από τα χέρια εκείνων που τον τραβούσαν». Ο συγγραφέας  της αφήγησης (ο οποίος είτε είδε το συμβάν ο ίδιος είτε το άκουσε από αυτόπτη μάρτυρα) συμπεραίνει ότι «ο διάβολος ήταν ανίκανος να συνεχίσει τις παραισθήσεις του ή να αποκρύψει τη φύση τους όταν θα υποβάλλονταν στα μάτια του Μαρτίνου». «Ήταν τόσο ολοκληρωτικά στην εξουσία του να βλέπει τον διάβολο, που τον αναγνώριζε κάτω από οποιαδήποτε μορφή, είτε διατηρούσε το δικό του χαρακτήρα είτε μεταμορφωνόταν σε κάποιο από τα ποικίλα σχήματα της ‘'πνευματικής ανομίας''» - περιλαμβανομένων των μορφών των ειδωλολατρικών θεών και της εμφάνισης του ίδιου του Χριστού, με βασιλικά ενδύματα και στέμμα και περιβεβλημένου με λαμπρό κόκκινο φως». 

­Ο Γκέλλερ τελειώνοντας το βιβλίο του γράφει τα εξής: «Τώρα ξέρω ότι τα μυστήρια του σύμπαντος είναι έτοιμα να αποκαλυφθούν. Και ότι αυτές οι ενέργειες…θα είναι το κλειδί για ν’ αποκατασταθεί τόσο η αρμονία, όσο και η τάξη για όλους μας όχι μια κάποια μακρινή μέρα, αλλά στο πολύ κοντινό, στο άμεσο μέλλον».(σελ.387) Μπορούν όμως τα πνεύματα του Γκέλλερ να λυτρώσουν την Ανθρωπότητα;

Λέει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:

 «Αλλ' ούτε όλοι οι άγγελοι ηδύναντο να μας λυτρώσουν από την αμαρτίαν και από την αιώνιον καταδίκην, διότι αυτοί όντες πεπερασμένης και δυνάμεως και αγαθότητος και σοφίας, όχι μόνον δεν ήθελαν να ιατρεύσουν το άπειρον κακόν μας, αλλ' ούτε ήθελαν δυνηθή να εφεύρουν τον τρόπον της τοιαύτης ιατρείας μας, ούτε ηδύναντο εις όλην την αιωνιότητα να μας κρατήσουν εις το ευ είναι και εις την μακαριότητα. Δια τούτο είπεν ο προφήτης Ησαιας «ου πρέσβυς, ουδέ άγγελος, αλλ' αυτός έσωσεν αυτούς» (ξγ' 9) .

Αυτός, ποιος;

 «…ο Υιός του Θεού και Κύριος ημών, όστις είχε και δύναμιν άπειρον δια να φέρη τον τρόπον της ελευθερίας μας και δικαιοσύνης άπειρον δια να μη κάμη τυραννικήν την ελευθερίαν των θεληματικώς δεδουλωμένων εις τους δαίμονας, και αγαθότητα άπειρον δια να μεταδώση εις όλους ομού τους αιώνας τον πλούν της θείας του χάριτος και της δόξη και να γίνη ο αυτός πηγή αγιασμού και χάριτος εις όλην την ανθρώπινον φύσιν. Όχι μόνον καθό Θεός αλλά και καθό άνθρωπος…» [6]

   Ο Χριστός με την ενανθρώπισή Του έφερε όχι μόνο την αρμονία που τάζουν τα δαιμόνια στον Γκέλλερ αλλά και:

«Ο διάβολος καταντροπιάστηκε. Οι δαίμονες δραπέτευσαν. Ο θάνατος καταργήθηκε. Ο παράδεισος ανοίχτηκε. Η κατάρα εξαφανίστηκε. Η αμαρτία διώχτηκε. Η πλάνη απομακρύνθηκε. Η αλήθεια αποκαλύφθηκε. Το κήρυγμα της ευσέβειας ξεχύθηκε και διαδόθηκε παντού. Η βασιλεία των ουρανών μεταφυτεύθηκε στη Γη. Οι άγγελοι συνομιλούν με τους ανθρώπους. Όλα έγιναν ένα. Γιατί;

Γιατί κατέβηκε ο Θεός στη γη κι ο άνθρωπος ανέβηκε στους ουρανούς. Κατέβηκε ο Θεός στη γη και πάλι βρίσκεται στον ουρανό. Ολόκληρος είναι στον ουρανό κι ολόκληρος στη γη. Έγινε άνθρωπος κι είναι Θεός. Είναι Θεός και πήρε σάρκα. Κρατιέται σε παρθενική αγκαλιά και στα χέρια Του κρατάει την οικουμένη». [7]

Και αυτά έχουν μεγαλύτερη αξία από τηλεκινήσεις και λυγίσματα κουταλιών.

Αυτά δεν μπορούν να τα προσφέρουν τα πνεύματα του Γκέλλερ.

 

Για το άρθρο πηγή μας ήταν το βιβλίο του

URI GELLER «ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΓΚΕΛΛΕΡ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΩΡΟΡΑ» ΑΘΗΝΑ 1981

1. Από το Δελτίο «ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ» Ι.Μ. ΤΡΟΟΔΟΤΙΣΣΗΣ, Αύγουστος –Οκτώβριος 2009, Αρ. Τεύχους 22 -24, σελ. 192. http://www.orp.gr/?p=652#more-652
2.  ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΠΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ', ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" ΣΟΥΡΩΤΗ http://www.egolpion.com/aggelos_fwtos.el.aspx
3. ΠΑΡΑΔΟΞΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ  ΟΜΑΔΙΚΟΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟΙ ΣΤΑ ΚΕΡΑΜΙΑΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΠΑΜΠΙΝΗhttp://www.egolpion.com/omadikoi_daimonismoi.el.aspx
4. ΠΑΡΑΔΟΞΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΩΝ  ΟΜΑΔΙΚΟΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟΙ ΣΤΑ ΚΕΡΑΜΙΑΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΠΑΜΠΙΝΗhttp://www.egolpion.com/omadikoi_daimonismoi.el.aspx
5. http://www.egolpion.com/phenomeno_ufo.el.aspx
6. «Πνευματικά Γυμνάσματα», Μελέτη ΙΘ http://www.egolpion.com/nikodhmou_enan8ropisis.el.aspx
7. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ «ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ» http://www.egolpion.com/xrusostomos_xritougenna.el.aspx

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον      www.egolpion.com

23  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013

Read more: http://www.egolpion.com/uri_geller.el.aspx#ixzz2oWGyvINy