Ἡ ταπείνωσις

 

 Τά γνωρίσματα τοῦ καλοῦ χριστιανοῦ.Ποῖος εἶναι ὁ καλός, ὁ ἀληθινός χριστιανός;

    Οἱ Ἅγιοι ὅσο ἐτιμῶντο τόσο περισσότερο ταπεινώνονταν. «Τέτοιοι εἶναι ὅλοι οἱ ἅγιοι: Ὅταν ἀπολαμβάνουν μεγαλύτερη τιμή, τότε περισσότερο ταπεινώνονται»[16]. Οἱ Ἅγιοι ἔκρυβαν καί λησμονοῦσαν τά κατορθώματά τους ἐνῶ ἐνεθυμοῦντο καί δημοσίευαν τά λάθη τους. «Τέτοια εἶναι ἡ συνήθεια τῶν ἁγίων: Ἐάν ἔπραξαν κάτι φαῦλο τό δημοσιεύουν καί κάθε ἡμέρα θρηνοῦν καί τό καθιστοῦν φανερό σέ ὅλους.
Ἐάν δέ κάτι γενναῖο καί μεγάλο τό ἀποκρύπτουν καί τό ἀφήνουν νά ξεχαστεῖ»[17]. Καί πάλι λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Τέτοια ἦταν ἡ συνήθεια τῶν ἀποστόλων, τέτοιο τῶν προφητῶν, τέτοιο ὅλων τῶν δικαίων. Ὁ Δαυΐδ τήν ἁμαρτία του συνεχῶς τήν θυμόταν, ἐνῶ τά κατορθώματά του ποτέ, ἐκτός ἐάν κάποτε ἀναγκάσθηκε. Καί στό Σαμουήλ, τό ἴδιο θά μποροῦσε κάποιος νά δεῖ ὅτι γίνεται»[18]. Τό ἴδιο καί στόν Παῦλο.

(συνεχίζεται)

Ἀπόσπασμα ἀπό τήν μελέτη μέ τίτλο:Ποῖος εἶναι ὁ Ἅγιος κατά τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

hristospanagia3.blogspot.gr

[16] Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, Εἰς τόν Ἠσαΐαν, κεφ. Στ΄. ΕΠΕ 8, 424. PG 56, 72. «Τοιοῦτοι οἱ ἅγιοι πάντες: Ἐπειδάν μειζόνως ἀπολαύωσι τιμῆς, τότε ταπεινοῦνται μειζόνως».

[17]Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, Εἰς τό «Ὤφελόν μοι ἀνέχεσθε...», ΕΠΕ 27, 402-404. PG 51, 305-306. «Τοιοῦτον τῶν ἁγίων τό ἔθος: Εἰ μέν τι φαῦλον πράξειεν ἐκπομπεύουσιν αὐτό καί καθ’ ἑκάστην ἡμέραν θρηνοῦσιν καί κατάδηλον ποιοῦσι. Εἰ δέ τι γενναῖον καί μέγα ἀποκρύπτουσι καί λήθῃ παραπέμπουσι».

[18] Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, Εἰς τό «Ὤφελόν μοι ἀνέχεσθε...», ΕΠΕ 27, 406-418. PG 51, 307-310. «Τοιοῦτον τῶν ἀποστόλων τό ἔθος ἦν, τοιοῦτον τῶν προφητῶν καί δικαίων ἁπάντων. Ὁ γοῦν Δαυΐδ τῆς μέν ἁμαρτίας τῆς ἑαυτοῦ συνεχῶς ἐμέμνητο, τῶν δέ κατορθωμάτων οὐδαμοῦ, πλήν εἴποτε κατηναγκάσθη. Καί ἐπί τοῦ Σαμουήλ τό αὐτό τοῦτο γεγενημένον ἴδοι τις ἄν». Τό αὐτό καί ἐπί τοῦ Παύλου.