Ο διάβολος είναι πονηρός. Ερεθίζει λίγο την καρδιά του ανθρώπου και τον
κάνει να αισθάνεται μια ευχαρίστηση, οπότε τον πλανάει, δίνοντάς του
την εντύπωση ότι η ευχαρίστηση αυτή είναι πνευματική, θεία. Κλέβει την
καρδιά και νομίζει ο άνθρωπος πως πάει καλά. «Δεν ένιωσα, ταραχή», λέει.
Ναι, αλλά αυτό που ένιωσες δεν είναι η πραγματική, η πνευματική χαρά. Η
πνευματική χαρά είναι κάτι το ουράνιο.
Ο διάβολος μπορεί να
παρουσιασθή και σαν άγγελος ή σαν άγιος. Ο καμουφλαρισμένος δαίμονας σε
άγγελο ή σε άγιο σκορπάει ταραχή – αυτό που έχει -, ενώ ο πραγματικός
Άγγελος ή Άγιος σκορπάει πάντα χαρά παραδεισένια και αγαλλίαση ουράνια.
Ο
ταπεινός και καθαρός άνθρωπος, ακόμη και άπειρος να είναι, διακρίνει
τον Άγγελο του Θεού από τον δαίμονα που παρουσιάζεται σαν άγγελος φωτός,
γιατί έχει πνευματική καθαρότητα και συγγενεύει με τον Άγγελο. Ενώ ο
εγωιστής και σαρκικός πλανιέται εύκολα από τον πονηρό διάβολο. Όταν ο
διάβολος παρουσιάζεται σαν άγγελος φωτός, αν ο άνθρωπος βάλη έναν
ταπεινό λογισμό, εξαφανίζεται…
Από το βιβλίο του Γέροντος Παΐσιου Λόγοι Γ’
«Πνευματικός Αγώνας»
Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»
Σουρωτή Θεσσαλονίκης
https://proskynitis.blogspot.g
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου