Τό
όνειρο πού έγινε πραγματικότητα
Μάς
διηγείται ο πρωτοπρεσβύτερος Δανιήλ απ’ το Πριέπολιε: Ο συγγενής μου Ιωσήφ
Σίλιακ μέ αποκαλούσε: «Μικρέ», κι εγώ αυτόν: «Γέρο». Αγαπιόμασταν πολύ. Μία
μέρα κάποιος μού είπε, πώς ο παπά Ιωσήφ είναι
άρρωστος. Εγώ είπα: θα πάω να τόν δω. Όμως πέρασαν δύο-τρεις μέρες καί δεν
πρόλαβα να πάω.
Όταν μία νύχτα κατά τό χάραμα, ονειρεύτηκα καί στ’ όνειρό μου
βλέπω τόν παπά Ιωσήφ ντυμένο μέ άμφια ξαπλωμένο σα νεκρό. Τόν πλησίασα καί τόν
ρώτησα: - Πώς τά πας, Γέρο; Κι αυτός μού απάντησε: - Εσύ πού ήσουν, Μικρέ; Σε
περίμενα καί δεν ήρθες.
Τινάχτηκα φοβισμένος από τό όνειρο καί σηκώθηκα. Μόλις σηκώθηκα,
ήρθε κάποιος άνθρωπος άπ’ τό χωριό του παπά Ιωσήφ. Τόν γνώρισα καί κατάλαβα,
ώστε πριν ανοίξω το στόμα του τόν
ρώτησα: Είναι ζωντανός ο παπά Ιωσήφ; Ή απάντηση: Πέθανε πριν δύο ώρες.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ . ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΡΟΕΣ
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/11/blog-post_77.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου