Ω ΘΕΕ ΜΟΥ!

Σπεύδουμε ολοταχώς

στον όλεθρο και τον αφανισμό.

Να σβήσουμε θέλουν απ’ το χάρτη

κάποιοι που μας κοιτούνε με μισό το μάτι.

Τους ενοχλεί η παρουσία μας,

θέλουν να αλώσουν την Ορθοδοξία μας.

Η ύπαρξη σκεπτόμενων πολιτών

στέκει εμπόδιο στα σχέδια των παγκοσμιοποιητών.

Όταν μια κοινωνία θες να διαλύσεις

κάθε κύτταρό της θ’ αποδομήσεις.

Τι είναι αυτό που της δίνει ευεξία,

συμβάλλει στην πρόοδό της και την ευημερία;

Ξέρουμε από τη μικρή μας ηλικία

πως οι αρχές, οι αξίες και τα ιδανικά

είναι ακατάλυτα οχυρά

για της πατρίδας τα όσια και τα ιερά.

Ποια είναι τα τρυφερά βλαστάρια

που’ χουν ευλύγιστα κλωνάρια;

Αυτά θα διαμορφώσουμε

κι εύκολα απ’ τη γη θα ξεριζώσουμε.

Όμως το έγκλημα μεθοδικά πρέπει να εκτελεστεί,

το χάπι με το δηλητήριο να χρυσωθεί,

να είμαστε σίγουροι ότι όλοι θα το πάρουν

αμφιβολίες (καχυποψίες) δεν πρέπει να υπάρχουν.

Θα τους μιλήσουμε για ψυχική υγεία

πως θέλουμε να βοηθήσουμε την εφηβεία

το φύλο της να προσδιορίσει

μήπως και στον έρωτα ατυχήσει.

Και φυσικά δεν έχουν άλλα προβλήματα οι νέοι

το σεξ είναι το μόνο που πρέπει να τους καίει

δεν είμαστε άνθρωποι να κοιτάμε προς τα πάνω,

αλλά σκουλήκια που σέρνονται εκεί χάμω.

Ω, Θεέ μου, με όλα αυτά είναι σαν να σου λέμε πως 

έκανες μεγάλο λάθος

που το αίμα Σου έχυσες για της ζωής μας κάθε πάθος

εμείς ξέρουμε καλύτερα από Σένα

τι είναι λύτρωση για τον καθένα.

Κ. Ζώτα, εκπαιδευτικός