Η Παντοβασίλισσα στην Τρίγλια της Μικράς Ασίας, την γενέτειρα του Χρυσοστόμου Σμύρνης, μένει ορθή ακόμα! Αιώνες τώρα!
Σαν ξεπρόβαλε μπροστά μου η Παντάνασσα σάστισα... Εκεί στα ξαφνικά, ανάμεσα σε σημερινά κακοχτισμένα σπίτια, προβάλει ξάφνου η ιστορία ολοζώντανη. Η μνήμη ολόφωτη! Η εγκατάλειψη πλέρια, η ερήμωση σπαραχτική... Μα στέκει η Παντοβασίλισσα. Στήλη έμψυχος!
Σκέφτομαι και ριγώ πως αν ήταν στην Ελλάδα μπορεί να την είχαν κατεδαφίσει για να φτιάξουν μια τσιμεντένια εκκλησία στη θέση της ή ακόμα μια ...παράγκα που να την βαφτίσουν "Παντάνασσα"! Τουλάχιστον εδώ στην Τουρκία κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί. Ευτυχώς!
Έτσι, σε πείσμα των καιρών, των σεισμών, των επιδρομών και των εχθρών της, η Παντοβασίλισσα είναι εκεί, σ΄ένα σοκάκι της σημερινής Τρίγλιας, και περιμένει το βλέμμα μας, την προσοχή μας, τον στεναγμό μας.
Ησυχία ολόγυρα. Μεσημέρι... Η Παντοβασίλισσα γυμνή, χορταριασμένη, μη έχουσα είδος ουδέ κάλλος... Μα πάσα η δόξα της θυγατρός του βασιλέως έσωθεν...
Κάθε πέτρα και μαρτυρία και αρμός μνήμης αιωνίας.
Και καθώς απομακρύνομαι συνειδητοποιώ πόσο αντέχει η Παντοβασίλισσα. Στους πόνους και τους οδυρμούς του χρόνου και της φθοράς.
Όσο απομακρύνομαι τόσο θεριεύει! Η πάντων άνασσα!
Και πώς να μην θυμηθώ τον ποιητή (Π.Κ.): "Ανάσες άνασσες"! Παντοβασίλισσα!
Η πάνσεπτη και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Παντοβασίλισσας, η οποία φυλάσσεται στον ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου Ραφήνας, είναι το ιερότερο και πολυτιμότερο κειμήλιο των προσφύγων και πρώτων κατοίκων της Ραφήνας.
Η εικόνα είναι έργο των πρώτων μεταβυζαντινών χρόνων (14ος-15ος αιών) και κοσμούσε πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή την παλαίφατη Μονή Παντοβασίλισσας και μετέπειτα Ενοριακό Ναό στη Τρίγλια Βιθυνίας.
Κατά την εκκένωση της Τρίγλιας, με την προσωπική φροντίδα του εφοπλιστή Φίλιππου Καβουνίδη η εικόνα διασώθηκε και μαζί με την επίσης μοναδική εικόνα της Αγίας Επισκέψεως και άλλα κειμήλια μεταφέρθηκαν στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.
Το 1929, με την αποπεράτωση της εκκλησίας της παλιάς Παντοβασίλισσας, οι Τριγλιανοί αντιμετώπισαν το πρόβλημα των εικόνων. Με τι εικόνες θα στόλιζαν τη νέα εκκλησία; Επιτροπή πήγε στο Βυζαντινό Μουσείο με σκοπό να ζητήσει τα κειμήλια, ωστόσο το μουσείο ήταν ανένδοτο να δώσει την «Αγία Επίσκεψη», λόγω της μεγάλης ιστορικής και καλλιτεχνικής της αξίας.
Τελικά, μετά από πολύ κόπο κατόρθωσαν να τους δοθεί μόνο η εικόνα της Παντοβασίλισσας. Αλλά μαζί με αυτήν, τους δόθηκαν πολλές παλιές άλλες εικόνες μικρασιατικές και ντόπιων μοναστηριών από τις αποθήκες του Μουσείου.
Από τότε μέχρι σήμερα η εικόνα της Παντοβασίλισσας αποτελεί για τους πρόσφυγες αλλά και όλους τους κατοίκους της Ραφήνας την «εφέστεια» και προστάτιδα και θαυματουργό εικόνα τους.
Το 1992 κατά τη συντήρησή της από το Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών εμφανίστηκε στην πίσω πλευρά η εικόνα της Σταυρώσεως του Κυρίου μας απο την οποία λείπει το πρόσωπο της Παναγίας, γεγονός που επιβεβαιώνει την πληροφορία ότι η εικόνα αυτή ήταν λιτανευτική, και κατά παράδοση προσπάθησαν να την κόψουν (εξ ου και η απουσία του προσώπου της Παναγίας απο την εικόνα της Σταυρώσεως), για να την προσαρμόσουν στο τέμπλο της Παντοβασίλισσας στη Τρίγλια.
Κάθε πέτρα και μαρτυρία και αρμός μνήμης αιωνίας.
Και καθώς απομακρύνομαι συνειδητοποιώ πόσο αντέχει η Παντοβασίλισσα. Στους πόνους και τους οδυρμούς του χρόνου και της φθοράς.
Όσο απομακρύνομαι τόσο θεριεύει! Η πάντων άνασσα!
Και πώς να μην θυμηθώ τον ποιητή (Π.Κ.): "Ανάσες άνασσες"! Παντοβασίλισσα!
Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Παντοβασίλισσας και η ιστορία της
Η πάνσεπτη και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Παντοβασίλισσας, η οποία φυλάσσεται στον ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου Ραφήνας, είναι το ιερότερο και πολυτιμότερο κειμήλιο των προσφύγων και πρώτων κατοίκων της Ραφήνας.
Η εικόνα είναι έργο των πρώτων μεταβυζαντινών χρόνων (14ος-15ος αιών) και κοσμούσε πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή την παλαίφατη Μονή Παντοβασίλισσας και μετέπειτα Ενοριακό Ναό στη Τρίγλια Βιθυνίας.
Κατά την εκκένωση της Τρίγλιας, με την προσωπική φροντίδα του εφοπλιστή Φίλιππου Καβουνίδη η εικόνα διασώθηκε και μαζί με την επίσης μοναδική εικόνα της Αγίας Επισκέψεως και άλλα κειμήλια μεταφέρθηκαν στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών.
Το 1929, με την αποπεράτωση της εκκλησίας της παλιάς Παντοβασίλισσας, οι Τριγλιανοί αντιμετώπισαν το πρόβλημα των εικόνων. Με τι εικόνες θα στόλιζαν τη νέα εκκλησία; Επιτροπή πήγε στο Βυζαντινό Μουσείο με σκοπό να ζητήσει τα κειμήλια, ωστόσο το μουσείο ήταν ανένδοτο να δώσει την «Αγία Επίσκεψη», λόγω της μεγάλης ιστορικής και καλλιτεχνικής της αξίας.
Τελικά, μετά από πολύ κόπο κατόρθωσαν να τους δοθεί μόνο η εικόνα της Παντοβασίλισσας. Αλλά μαζί με αυτήν, τους δόθηκαν πολλές παλιές άλλες εικόνες μικρασιατικές και ντόπιων μοναστηριών από τις αποθήκες του Μουσείου.
Από τότε μέχρι σήμερα η εικόνα της Παντοβασίλισσας αποτελεί για τους πρόσφυγες αλλά και όλους τους κατοίκους της Ραφήνας την «εφέστεια» και προστάτιδα και θαυματουργό εικόνα τους.
Το 1992 κατά τη συντήρησή της από το Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών εμφανίστηκε στην πίσω πλευρά η εικόνα της Σταυρώσεως του Κυρίου μας απο την οποία λείπει το πρόσωπο της Παναγίας, γεγονός που επιβεβαιώνει την πληροφορία ότι η εικόνα αυτή ήταν λιτανευτική, και κατά παράδοση προσπάθησαν να την κόψουν (εξ ου και η απουσία του προσώπου της Παναγίας απο την εικόνα της Σταυρώσεως), για να την προσαρμόσουν στο τέμπλο της Παντοβασίλισσας στη Τρίγλια.
https://proskynitis.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου