Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος γιά τό χρέος τοῦ καλοῦ Ποιμένα

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ 

[:Ιω.10,14-21] 

«Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν, καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων(:Εγώ είμαι ο καλός ο στοργικός ποιμένας, που ενδιαφέρομαι για τα πρόβατα. Και επειδή έχω το ενδιαφέρον αυτό, γνωρίζω καλά τα δικά μου πρόβατα, αλλά και τα δικά μου πρόβατα με γνωρίζουν. Έχω μια τέτοια γνωριμία με τα πρόβατά μου επειδή συνδέομαι με αυτά με οικειότητα αγάπης και με δεσμούς στοργής. Όπως με γνωρίζει ο Πατέρας μου ως φυσικό Υιό Του και με αγαπά, κι εγώ γνωρίζω τον Πατέρα μου και τον αγαπώ, έτσι γνωρίζω και τα πρόβατά μου και αναγνωρίζομαι απ’ αυτά· διότι με την ενανθρώπησή μου συνδέθηκα στενά και φυσικά με αυτά· και εξαιτίας της οικειότητας αυτής προσφέρω και θυσιάζω τη ζωή μου για χάρη των προβάτων)»[Ιω.10,14-15]. 

Είναι μεγάλο πράγμα, αγαπητοί μου, μεγάλο πράγμα η προστασία της Εκκλησίας και έχει ανάγκη από πολλή ευσέβεια και τόσο μεγάλη ανδρεία, όση είπε ο Χριστός, ώστε να θυσιάζει κανείς την ψυχή του υπέρ των προβάτων, ώστε ποτέ να μην εγκαταλείπει αυτά έρημα και γυμνά, ώστε να ίσταται με γενναιότητα μπροστά στον λύκο· διότι ως προς αυτό διαφέρει ο ποιμένας από τον μισθωτό· καθόσον ο μεν μισθωτός φροντίζει πάντοτε για τη σωτηρία του και παραμελεί τα πρόβατα, ενώ ο ποιμένας φροντίζει πάντοτε για τη σωτηρία των προβάτων και παραμελεί τη δική του. 

Αφού λοιπόν είπε τα γνωρίσματα του ποιμένα ανέφερε δύο καταστροφείς· πρώτον τον κλέπτη, που σφάζει και αρπάζει τα πρόβατα, και δεύτερον εκείνον που δεν κάνει μεν τίποτε από αυτά, βλέποντας όμως να γίνονται αυτά δεν στρέφεται εναντίον του καταστροφέα, ούτε τον εμποδίζει· και δια μεν των κλεπτών υπονοεί όσους βρίσκονταν γύρω από τον Θευδά[Πράξ.5,36: «Πρὸ γὰρ τούτων τῶν ἡμερῶν ἀνέστη Θευδᾶς, λέγων εἶναί τινα ἑαυτόν, ᾧ προσεκλίθη ἀριθμὸς ἀνδρῶν ὡσεὶ τετρακοσίων· ὃς ἀνῃρέθη, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῷ διελύθησαν καὶ ἐγένοντο εἰς οὐδέν(:διότι πριν από λίγο καιρό εμφανίστηκε ο Θευδάς, ο οποίος ισχυριζόταν ότι είναι κάποιος σπουδαίος. Κοντά του προσκολλήθηκαν ως οπαδοί του ένας αριθμός περίπου τετρακοσίων ανδρών. Ο ίδιος όμως δολοφονήθηκε, και όλοι όσοι τον ακολουθούσαν διαλύθηκαν και το κίνημά του εκμηδενίστηκε)»], ενώ δια των άλλων, των αδιαφόρων, κατηγορεί τους δασκάλους των Ιουδαίων, που δεν προσέχουν, ούτε φροντίζουν τα πρόβατα που τους έχουν εμπιστευθεί· για αυτό λοιπόν το πράγμα παλαιότερα τους κατηγορούσε και ο Ιεζεκιήλ, λέγοντας: «Υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον ἐπὶ τοὺς ποιμένας τοῦ Ἰσραήλ, προφήτευσον καὶ εἰπὸν τοῖς ποιμέσι· τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ὦ ποιμένες Ἰσραήλ, μὴ βόσκουσι ποιμένες ἑαυτούς; Οὐ τὰ πρόβατα βόσκουσιν οἱ ποιμένες;(:Άνθρωπε, προφήτευσε ενάντια στους πνευματικούς ποιμένες του λαού του Ισραήλ, προφήτευσε και να πεις τα εξής σε αυτούς τους ποιμένες: “Αυτά λέγει ο Κύριος και εξουσιαστής του παντός: Εσείς, ποιμένες του Ισραήλ, άραγε τους εαυτούς τους βόσκουν και φροντίζουν συνήθως οι ποιμένες; Δεν είναι έργο των αληθινών ποιμένων να βόσκουν και να φροντίζουν τα πρόβατά τους;”)» [Ιεζ.34,2]. 

Αλλά εκείνοι έκαναν το αντίθετο, πράγμα που είναι μέγιστο είδος κακίας και αιτία όλων των άλλων κακών· για τον λόγο αυτόν λοιπόν λέγει: « ἰδοὺ τὸ γάλα κατέσθετε καὶ τὰ ἔρια περιβάλλεσθε καὶ τὸ παχὺ σφάζετε καὶ τὰ πρόβατά μου οὐ βόσκετε. τὸ ἠσθενηκὸς οὐκ ἐνισχύσατε καὶ τὸ κακῶς ἔχον οὐκ ἐσωματοποιήσατε καὶ τὸ συντετριμμένον οὐ κατεδήσατε καὶ τὸ πλανώμενον οὐκ ἐπεστρέψατε καὶ τὸ ἀπολωλὸς οὐκ ἐζητήσατε καὶ τὸ ἰσχυρὸν κατηργάσασθε μόχθῳ(: δεν φροντίσατε να ενδυναμωθεί κάποιο άρρωστο πρόβατο, και άλλο που είχε κάποια πληγή δεν ενδιαφερθήκατε να θεραπευτεί και να είναι τελείως υγιές· για εκείνο επίσης που είχε χτυπηθεί και τσακιστεί δεν κάνατε κάτι, ώστε να δέσετε και να θεραπεύσετε τα τραύματά του· αυτό που είχε ξεφύγει από την πορεία του, δεν σπεύσατε να το επαναφέρετε κοντά στα άλλα· αυτό που είχε χαθεί δεν πήγατε να το αναζητήσετε. Οποιοδήποτε μάλιστα από τα πρόβατά μου αυτά ήταν υγιές και ισχυρό το καταπιέσατε με έργα κοπιαστικά)» [Ιεζ.34,4]. Ούτε εκείνο λοιπόν το πρόβατο που πλανήθηκε επέστρεφαν, ούτε αναζητούσαν να βρουν το χαμένο πρόβατο, ούτε έδεναν τις πληγές του πληγωμένου, ούτε τον άρρωστο θεράπευαν επειδή έβοσκαν τους εαυτούς τους και όχι τα πρόβατα. 

Αυτό ακριβώς δήλωνε και ο Παύλος πάλι με άλλα λόγια, λέγοντας: «οἱ πάντες γὰρ τὰ ἑαυτῶν ζητοῦσιν, οὐ τὰ τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ(:Δεν έχω κανέναν άλλον που να μου μοιάζει, επειδή όλοι επιδιώκουν το συμφέρον τους και την ανάπαυσή τους, και όχι εκείνα που θέλει ο Ιησούς Χριστός)» [Φιλ.2,21]· και αλλού πάλι: «μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου ἕκαστος(:ας μην ζητά εγωιστικά κανείς ό,τι του αρέσει ή ό,τι τον συμφέρει, αλλά ο καθένας ας ζητά το συμφέρον και την πνευματική ωφέλεια του άλλου)» [Α΄Κορ. 10,24]. 

Αλλά και από τις δύο περιπτώσεις ποιμένων ο Χριστός διαχωρίζει τον εαυτό Του, από εκείνους μεν που έρχονται προς καταστροφή, με τα λόγια «ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν(:ο κλέφτης δεν έρχεται παρά για να κλέψει και για να σφάξει και για να παραδώσει σε πλήρη όλεθρο τα πρόβατα. Αυτό κάνουν όσοι αυθαίρετα κατέλαβαν τα πρώτα αξιώματα στη συναγωγή του Ισραήλ. Αντίθετα εγώ ήλθα για να έχουν τα πρόβατά μου ζωή, και ακόμη περισσότερο, άφθονη πνευματική τροφή και κάθε αγαθό)» [Ιω.10,10], ενώ από αυτούς που βλέπουν με αδιαφορία να αρπάζονται τα πρόβατα από τους λύκους, με το να μην τα εγκαταλείπει, αλλά και τη ζωή Του να θυσιάζει γι’ αυτά, ώστε να μην αποθάνουν τα πρόβατα. Επειδή δηλαδή ήθελαν να Τον φονεύσουν, ούτε τη διδασκαλία διέκοψε, ούτε πρόδωσε αυτούς που πίστευαν, αλλά στάθηκε και προτίμησε να πεθάνει. Για τον λόγο αυτό συνεχώς έλεγε: «Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων(:Εγώ είμαι ο ποιμένας ο καλός και στοργικός, που πονώ και ενδιαφέρομαι ειλικρινά για τα πρόβατα. Ο ποιμένας ο καλός θυσιάζει τη ζωή του προκειμένου να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από τα πρόβατά του και να υπερασπιστεί τη ζωή τους)»[Ιω.10,11]. 

ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ, 

επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος 

ΠΗΓΕΣ: 

· https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/08/in-joannem.pdf

· Ιωάννου του Χρυσοστόμου Άπαντα τα έργα, Υπόμνημα στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, ομιλία Ξ΄(επιλεγμένο απόσπασμα), πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς»(ΕΠΕ), εκδ. οίκος «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 1981, τόμος 14, σελίδες 116-119. 

· Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Άπαντα των αγίων Πατέρων, Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, τόμος 74, σελ. 126-128. 

· Π. Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη με σύντομη ερμηνεία (απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2014. 

· Η Καινή Διαθήκη, Κείμενον και ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τριακοστή τρίτη, Αθήνα 2009. 

· Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους εβδομήκοντα, Κείμενον και σύντομος απόδοσις του νοήματος υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2005. 

· Η Παλαιά Διαθήκη μετά Συντόμου Ερμηνείας, Παναγιώτης Τρεμπέλας, Αδελφότης Θεολόγων «Ο Σωτήρ», Αθήνα, 1985. 

· https://www.agia-aikaterini-larissis.com/agia-grafi-palaia-diathiki/

· https://www.agia-aikaterini-larissis.com/agia-grafi-kaini-diathiki/

· Π.Τρεμπέλα, Το Ψαλτήριον με σύντομη ερμηνεία(απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τρίτη, Αθήνα 2016. 

· http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/tools/liddell-scott/index.html

· http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Biblia/Palaia_Diathikh.htm

· http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htm