Του εν Αγίοις Πατρός ημών ΑθανασίουΥψώστε τους οφθαλμούς της διανοίας σας, και κοιτάξτε το νέο και παράδοξο θαύμα, το οποίο έγινε στις μέρες μας. Εμβλέψατε στην άπειρη αγαθότητα του Θεού, δώστε δόξα σ’ αυτόν, κατανοήστε την άφατη φιλανθρωπία και το μέγεθος της οικονομίας, και θρηνήστε με ευφροσύνη. Διότι για τον Θεό τίποτα δεν είναι παράξενο. Διότι σε αυτό το παράδοξο θαύμα, το οποίο έγινε στις ημέρες εκείνες, ξεσηκώθηκαν όλες οι καρδιές των ανθρώπων.
Υπάρχει πόλις που λέγεται Βηρυτός, στην περιφέρεια της Αντιόχειας. Σ’ αυτή την πόλη υπήρχαν πλήθη Ιουδαίων. Κοντά στην συναγωγή τους κάποιος Χριστιανός αφού έλαβε κελί διέμενε. Έφτιαξε ολόσωμη εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ζωγραφισμένη με πολλή ωραιότητα. Αφού πέρασε πολύς καιρός, ο Χριστιανός θέλησε ν’ αναχωρήσει από το κελί αυτό. Αναζήτησε, λοιπόν, άλλο κελί μεγαλύτερο, επειδή του χρειάζονταν, κι επειδή τον πλησίαζαν οι Ιουδαίοι.
Όταν βρήκε άλλο οίκημα, μετακόμισε εκεί, παίρνοντας μαζί όλα τα υπάρχοντά του. Κατ’ οικονομία Θεού, που θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας, και που δείχνει όλα τα θαυμάσιά του σε όλους όσους πιστεύουν σε αυτόν αληθινά, έχοντας λάβει ο Χριστιανός όλη την περιουσία του, όπως ειπώθηκε προηγουμένως, κατελήφθη η εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μόνη, διότι την ξέχασε στο κελί.
Κάποιος Ιουδαίος έλαβε το κελί για να μείνει, εκεί που ήταν η εικόνα του παμβασιλέως Χριστού, και αφού μετέφερε τα υπάρχοντά του στο κελί, διέμενε, χωρίς να έχει δει την εικόνα του Κυρίου, ότι βρίσκεται εκεί, ούτε αντιλήφθηκε τον τόπο εκείνο.
Μία των ημερών κάλεσε Εβραίο για να φάνε μαζί. Την ώρα που έτρωγαν, σήκωσε τα μάτια ο προσκεκλημένος, είδε την εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και λέει στον Ιουδαίο που τον κάλεσε:
«Συ που είσαι Ιουδαίος πώς κι έχεις την εικόνα τούτου;» και ξεστόμισε πολλές ύβρεις και αθέμιτες από το μιαρό του στόμα εναντίον της τιμίας εικόνας του Δεσπότου, τις οποίες δεν πρέπει ο άνθρωπος να βάζει στην διάνοιά του. Έδειξε ο προσκεκλημένος την εικόνα σ’ αυτόν που τον κάλεσε, και άρχισε ο Εβραίος να ορκίζεται στην ιουδαϊκή πίστη, ότι «Μέχρι τώρα δεν είχα δει την εικόνα αυτή».
Ο προσκεκλημένος Εβραίος σιώπησε. Σηκώθηκε και πήγε στους Ιουδαίους, τους αρχιερείς και νομοδιδασκάλους και τους λέει, ότι «ο τάδε Εβραίος έχει εικόνα του Ναζωραίου στο σπίτι του, και την είδα με τα ίδια μου τα μάτια». Αυτοί αφού άκουσαν είπαν, «Πώς μπορείς να το αποδείξεις αυτό;» Τους λέει, «Ακολουθήστε με, κι εγώ θα σας την δείξω». Έκαναν λοιπόν, συμβούλιο, ώστε να μαζευτούν το πρωί και να εισβάλλουν στο κελί, στο οποίο ήταν η εικόνα του Κυρίου.
Όταν έγινε πρωί, μαζεύτηκαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι αυτών, και παίρνοντας μαζί τους τον Ιουδαίο, πηγαίνουν στον οίκο του Εβραίου, όπου ήταν η εικόνα του Κυρίου. Φθάνοντας στην οικία μπήκαν μέσα οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι και όλος ο όχλος, και βλέπουν την εικόνα του Κυρίου.
Τότε, γεμάτοι θυμό, τον μεν Ιουδαίο που έμενε εκεί τον πέταξαν έξω κάνοντάς τον αποσυνάγωγο, την δε εικόνα του Κυρίου ημών, αφού την κατέβασαν, είπαν μεταξύ τους ότι «Όπως οι πατέρες μας τον ενέπαιξαν, έτσι κι εμείς τον εμπαίζουμε». Τότε άρχισαν να φτύνουν στο πρόσωπο της εικόνας του Κυρίου, και την ράπισαν στο πρόσωπο, ο καθένας ξεχωριστά, και όλοι τους ραπίζοντας την εικόνα του Κυρίου έλεγαν:
«Όσα έκαναν οι πατέρες μας, όλα θα τα κάνουμε στην εικόνα του». Είπαν ότι, «Ακούσαμε, ότι πολλούς εμπαιγμούς έκαναν σ’ αυτόν, κι εμείς όλα θα τα κάνουμε».
Με άπειρους εμπαιγμούς ενέπαιξαν την εικόνα του Κυρίου, τα οποία δεν τολμούμε να πούμε.
Μετά είπαν, «Ακούσαμε ότι κάρφωσαν τα χέρια του, αυτό θα κάνουμε κι εμείς». Τότε έφτιαξαν καρφιά και κάρφωσαν τα χέρια και τα πόδια του Κυρίου.
Είπαν πάλι, «Ακούσαμε ότι πότισαν αυτόν ξύδι και χολή με σφουγγάρι, το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς». Κι έκαναν το ίδιο, βάζοντας στο στόμα του Κυρίου στην εικόνα σφουγγάρι γεμάτο ξύδι.
Είπαν πάλι, «Μάθαμε ότι χτύπησαν το κεφάλι του με καλάμι, το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς». Κι αφού πήραν καλάμι τον χτυπούσαν στο κεφάλι.
Είπαν πάλι, «Γνωρίζουμε με ακρίβεια, ότι τρύπησαν την πλευρά του με λόγχη, να μην παραλείψουμε αλλά να το πράξουμε κι αυτό». Και για να το κάνουν έστειλαν να φέρουν λόγχη. Όταν μεταφέρθηκε η λόγχη, την σήκωσαν και κέντησαν την πλευρά της εικόνας του Σωτήρος. Αμέσως ανέβλυσε αίμα και ύδωρ πολύ. Και όταν έγινε αυτό το παράδοξο θαύμα, έκπληξη κατέλαβε όλους όσους έβλεπαν τις δυναστείες του Θεού και τα θαυμάσιά του.
Πόσο ανεξερεύνητα είναι τα κρίματα της δικαιοσύνης σου, και απέραντη η αγαθότητα και το πολύ έλεός σου Δέσποτα! Ποιος θα μιλήσει για τις δυναστείες σου Κύριε; Θα κάνει ν’ ακουστούν οι έπαινοί σου φιλάνθρωπε; Που δεν θέλεις τον θάνατο του αμαρτωλού, αλλά να μετανοήσει και να ζήσει; Χριστέ δόξα σοι. Ποιος είναι σαν κι εσένα Δέσποτα; Ποιος εκτός από σένα πράττει φοβερά και εξαίσια;
Ω του θαύματος!Ω της του Σωτήρος μεγαλειότητος!
Έφριξαν και τώρα οι άνω δυνάμεις γι αυτό.Ω πόση μακροθυμία!Ω πόσο έλεος!
Από την ιστοσελίδα του Ιερού Ησυχαστηρίου Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου: https://www.impantokratoros.gr/martyria_proskynhsh...
https://proskynitis.blogspot.com/2024/01/blog-post_841.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου