“Η
σμίκρυνσις τῆς Ρωμανίας τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου εἰς τήν Ρωμανίαν τοῦ
Μεγάλου Ἰουστινιανοῦ, τοῦ Ἡρακλείου, τοῦ 1071, τοῦ 1204, τῶν
Παλαιολόγων, τῆς ἁλώσεως καί ἡ ἐμφάνισις εἰς τήν θέσιν της, τῆς Ρούμελης
οὐδέποτε ἐσήμαινεν ἀλλαγήν τῆς σημασίας τοῦ ὀνόματος Ρωμανία.
Ἡ Ρωμανία εἶναι ἡ χώρα καί τό κράτος τῶν Ρωμαίων, ἀσχέτως ἐκτάσεως καί τοῦ ἀριθμοῦ τῶν πολιτῶν.
Η Ρωμαιοσύνη εἶναι ὁ λαός καί ὁ ἑλληνικός πολιτισμός τῶν Ρωμαίων, ἐντός ἀλλά καί ἐκτός της Ρωμανίας.
Η ἐν Ρωμανίᾳ Ρωμαιοσύνη ἔχει πολιτικήν καί ἐκκλησιαστικήν ἡγεσίαν καί ἡ ἐκτός Ρωμανίας Ρωμηοσύνη ἔχει ἐκκλησιαστικήν μόνον ἡγεσίαν ρωμαίικην καί πολιτικήν μή ρωμαίικην. Δία τοῦτο ὁ ἡγέτης τῆς Ρωμαιοσύνης ἐλέγετο ὄχι βασιλεύς τῆς Ρωμανίας ἀλλά βασιλεύς τῶν Ρωμαίων.”
π. Ι. Ρωμανίδης
ἀπό τό “ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΡΩΜΑΝΙΑ ΡΟΥΜΕΛΗ”
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2010/05/blog-post_7508.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου