Ἡ ροδιά στόν τάφο τοῦ Ἁγίου Ἱεροθέου πού ἀπό τόν καρπό της οἱ στεῖρες τεκνοποιοῦσαν. Θαυμαστά γεγονότα στήν ἱερά Μονή Ἁγίου Ἱερόθεου Μεγάρων ὑπό Ἰσιδώρας Μοναχῆς.

Διηγείται ο καλλιτέχνης κ. Α.Σ. ότι απ’ όταν ήτο παιδί ηλικίας 10 ετών, δηλ. τό 1925 περίπου, ήρχετο κατ’ έτος είς την διαλελυμμένην τότε Μονήν καί επαραθέριζεν μετά της μάμης του κατά τούς μήνας Ιούλιον, Αύγουστον καί Σεπτέμβριον. Τότε παρέμενεν εν τη Μονή φύλακας καί κανδηλάπτης ο Βασ. Παπάζογλου (Σπετσιέρης), τον όποιον αναφέρει ο Μελ. Μπεναρδής εις τα «Ψήγματα Μεγαρικών». Μίαν φοράν κάποια γυναίκα ονόματι κ. Λαζαράτου, ήλθεν από μακριά μέ πολύν ζήλον καί μέ την ταλαιπωρίαν των μέσων εκείνης της εποχής καί εν συνεχεία πεζοπορώντας εις το Μοναστήρι τον Σεπτέμβριον μήνα διά να πάρη ρόδι. Όμως, η εποχή είχεν παρέλθη καί ελυπήθη πολύ. Τότε ο μικρός, ως εκ θείου φωτισμού, συλλυπούμενος την γυναίκα έτρεξε καί ήρχισε να ψάχνη, όπισθεν του Ιερού Βήματος κάποια ξηρά φύλλα δένδρων, όπου παραδόξως ευρήκεν ένα μόνον ρόδι καί τό έδωσε εις την γυναίκα, η οποία με δάκρυα χαράς τό έλαβε καί ανεχώρησεν, δοξάζουσα τον "Αγιον.

Ερχονται συχνάκις από πολύ μακράν (π.χ Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική, Ιωάννινα, Καλαμάτα κ.λπ.) διά να πάρουν τό ρόδι του Αγίου καί επιστρέφουν φέροντες είς την κάρα του 'Αγίου τό παιδί, τό οποίον τους χάρισε.

Από τά τόσα πολλά, θα αναφέρωμεν μόνον τό όνομα της κ. Τριανταφυλιάς Βασιλείου εξ Αθηνών. Η γυνή αύτη, έχουσα δέκα πέντε καί πλέον έτη γάμου, καί μη έχουσα τέκνον, προσήλθε μετά πίστεως εις τον Άγιον, καθόσον καί η ηλικία της παρήρχετο καί οι ελπίδες εκ των ιατρών ήσαν εντελώς μηδαμινές.

 Φθάνουσα, όμως, εις την Μονήν, ζητούσα ρόδι, οι Μοναχές μετά λύπης την εβεβαίωσαν, ότι όλα είχον εξαντληθεί (καθόσον μίαν φοράν τον χρόνον η ροδιά καρποφορεί, καί μάλιστα, ωρισμένον αριθμόν ροδιών, όχι αμέτρητα). Η γυναίκα, χωρίς να απελπισθή, πήρε ένα πολύ μικρόν κλάδο από τό δένδρο του Αγίου κόβοντάς το μέ τό χέρι της, καί τό έβρασε καί εξ αυτού μετέλαβε της Χάριτος του Αγίου καί έφερε καρπό κοιλίας. Τό επόμενον έτος ήλθε εις την Μονή μέ τό κοριτσάκι της, καί έκτοτε κάθε χρόνον, εν όσω έζησε, ήρχετο είς την Μονήν ευχαριστούσα τον Αγιον.

Επίσης ετέρα Χριστιανή, ονόματι Ελένη, μη έχουσα τέκνον, εζήτησε από τον Ἀγιον να την βοηθήσει. Καί απέκτησε δύο παιδιά εκ της χάριτός Του. Όταν δε μεγάλωσαν τον παρεκάλεσε να τά αξιώση να γίνουν ιατροί, διά να ευεργετούν τούς άλλους. Καί έλαβε καί αυτού του αιτήματος την εκπλήρωσιν, καί έκτοτε διακηρύττει εις όλους την χάριν του Αγίου Ιεροθέου καί παραπέμπει πολλές στείρες γυναίκες εις τον Αγιον.

Εις το άνω δεσποτικόν της Μονής υπάρχει ωραία εικόνα επικαλυμμένη μέ ασημένια επένδυση του Αγίου Ιεροθέου. Την έφερε προ ολίγων χρόνων, μία γυναίκα, η οποία δεν είχε παιδιά. Καί ο Άγιος της χάρισε τρεις υιούς, εκ τών οποίων οι δύο ιερώθηκαν.

Εις τον Ναόν του Αγ. Ιεροθέου εις τό Περιστέρι Αθηνών, μετέφεραν προ χρόνων, τό 1995, οι Μοναχές την Αγία Κάρα προς προσκύνησιν. Εκεί πολλά θαύματα ετέλεσεν ο Άγιος. Η θυγατέρα του ιερέως του Ναού π. Παναγιώτου, κ. Αθανασία Αγγελοπούλου, μη έχουσα τέκνα διάβασε μετά πίστεως την παράκλησιν του Αγίου προ της αγίας κάρας καί απέκτησε συντόμως υιόν καί μετά δύο χρόνων καί θυγατέρα εκ της χάριτος του Αγίου.

Εκ της Θεσσαλονίκης χριστιανή τις, ονόματι Αικατερίνα, ήλθε εις την Μονήν ένα απόγευμα νηστική διά να λάβη τό ρόδι, περί του οποίου είχεν ακούσει. Καί πριν της εξηγήσομε περί αυτού, από πόθον καί ευλάβειαν έλαβεν ένα ρόδι καί τό έφαγεν την ιδίαν στιγμήν, όπως ήταν (δίχως δηλ.νά τό βράση). 

Καί πράγματι απέκτησε υιόν, προς απορία όλων των ιατρών, καθόσον ήτο τόσον σοβαρά η ασθένεια της μήτρας, από την οποίαν έπασχεν, αφού ανθρωπίνως ήτο παντελώς αδύνατον να κυοφορήσει.

Επίσης, πολύ πλησίον της Μονής υπάρχει Μετόχιον της Μονής, Ι. Έξωκκλήσιον «Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος» κτισθέν παρά των Πατέρων της Μονής περί τον 17ον αιώνα εντός σπηλαίου, καθώς μαρτυρούν αι ολίγες τοιχογραφίες, οι οποίες απέμειναν. Εκεί, λοιπόν, υπάρχουν εις θολωτή τοιχογραφία (αχιβάδα) σπαράγματα εικόνος του Αγίου Ιεροθέου. Εκείθεν ανέβλυζε παλαιότερον καί μέχρι προ πολλών χρόνων αγίασμα τό λεγόμενο «στειρονέρι». Απ’ αυτό έπιναν οι στείρες καί γεννούσαν παιδιά.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟΝ Ι.Μ. ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΩΤΙΣΣΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΕΓΑΡΩΝ. 2008

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/09/blog-post_74.html