Ποιός εἶναι ὁ ἀληθινά δυνατός-ὁμιλία σέ παιδιά καί νέους - Ἡ δύναμη τῆς πίστεως, ἡ νηστεία καί ἡ προσευχή, 30-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
ΟΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΣΑΣ
ΟΔΗΓΙΕΣ: ΚΑΝΕΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ:
Δίπλα από το όνομα Κύριος Ιησούς Χριστός που υπάρχει ένα μικρό βελάκι , πατάμε εκεί και μας βγάζει διάφορες επιλογές από τις οποίες πατάμε το Download .
Και γίνεται η εκκίνηση να κατέβουν όλες οι ομιλίες.
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2025
Οἱ δρόμοι τῆς ἀρετῆς καί τῆς κακίας -Ὁμιλία σέ παιδιά καί νέες, ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ φιλαρέσκεια, οἱ τρόποι τῆς ταπείνωσης, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Οἱ δρόμοι τῆς ἀρετῆς καί τῆς κακίας -Ὁμιλία σέ παιδιά καί νέες, ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ φιλαρέσκεια, οἱ τρόποι τῆς ταπείνωσης, 30-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
. Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό- Πῶς ἀναπτύσσεται, πῶς ἐκφράζεται καί ποιά τά ἔργα της, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Δ΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
. Ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό- Πῶς ἀναπτύσσεται, πῶς ἐκφράζεται καί ποιά τά ἔργα της, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Δ΄, 30- 3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Μὴ χάσουμε τὸ «τζιβαερικό» μας!
Μὴ χάσουμε τὸ «τζιβαερικό» μας!Κ. Γ. ΠαπαδημητρακόπουλοςὉ στρατηγὸς Μακρυγιάννης, καλοί μου φίλοι, στὰ ἀπομνημονεύματά του μιλάει γιὰ τὸ «τζιβαερικό». Ἆραγε τί εἶναι αὐτὸ τὸ «τζιβαερικὸ» ἀκριβῶς;Εἶναι τὸ πολύτιμο, τὸ ἀγαπημένο, τὸ πιὸ ἀκριβὸ καὶ ἱερὸ καὶ τὸ πιὸ σημαντικὸ πρᾶγμα τοῦ βίου μας. Προέρχεται ἀπ’ τὴ λέξη «τζιβαέρι», ποὺ ἔλεγαν τὸν καιρὸ τῆς Τουρκοκρατίας καὶ χαρακτήριζαν τὰ χρυσαφικὰ καὶ τὰ πολύτιμα κοσμήματα καὶ γενικὰ κάθε πολύτιμο στὴ ζωή. Στὴν ἀνώτατη ἔννοιά του, εἶναι τὸ ἀντίστοιχο τῆς φράσης «τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια».Μὲ ἄλλα λόγια εἶναι αὐτὸ ποὺ ἁπλὰ ἔλεγε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: «Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζεται. Αὐτὰ τὰ δυὸ ὁ κόσμος ὅλος νὰ πέσει πάνω σας δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρει, ἐκτὸς κι ἂν τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δυὸ νὰ τὰ φυλάγετε, νὰ μὴ τὰ χάσετε».* * *Ἡ «διεθνὴς τῶν πονηρῶν», χρόνια τώρα, αὐτὸ ἀκριβῶς ἐπιχειρεῖ. Νὰ μᾶς ἀφαιρέσει μὲ κάθε τρόπο τὸ «τζιβαερικό» μας, αὐτὸ τοῦτο τὸν θησαυρό μας, τὸ ὁποῖο δὲν ἔχει μόνο τὴν ὄντως μοναδικὴ ἀξία τοῦ κειμηλίου, ἀλλ’ εἶναι τελικὰ ἡ ἴδια μας ἡ ζωή.Αὐτὸ τὸ «τζιβαερικὸ» ἦταν τὸ μυστικὸ τῆς νίκης τοῦ γένους μας στοὺς αἰῶνες, αὐτὸ κατατρόπωσε ὅλους μας τοὺς ἐχθρούς, αὐτὸ μᾶς διαφύλαξε ἄτρωτους στὴν πορεία τοῦ χρόνου, αὐτὸ μᾶς ἐνέπνευσε, αὐτὸ καὶ μᾶς δίνει ζωή. Αὐτὸ εἶναι ἡ ψυχὴ τῆς ψυχῆς μας. Ναί, αὐτὸ τὸ ἅγιο «τζιβαερικό»!
Ἐγώ σέ ἀνέχθηκα ἤ ὁ Χριστός;
† Γέροντας Σάββας ΑχιλλέωςΜοῦ ἔτυχε μιά περίπτωση ἀπό τήν Γερμανία ἕνας πού ἦρθε νά ἐξομολογηθεῖ. Τοῦ λέγω:- Ἀπό πού ἔρχεσαι;- Πῆρα τό ἀεροπλάνο ἀπό τή Γερμανία καί ἦρθα ἐδῶ στόν Ἅγιο Γεώργιο νά ἐξομολογηθῶ.Ἀρχίσαμε τήν ἐξομολόγηση, πέντε τοῦ ἔλεγα, ἑκατό πέντε μοῦ ἔλεγε! Δέκα τοῦ ἔλεγα, ἑκατό μοῦ ἔλεγε!Ἀπέναντι μοῦ εἶχα τόν Χριστό μας (τήν εἰκόνα).Μοῦ ἦρθε νά τοῦ πῶ: «Ἄντε παιδί μου, σήκω νά φύγεις!».Βλέπω ὅμως τόν Χριστό μας καί μοῦ μιλάει καί μοῦ λέγει:- Ὑπομονή!... Ὑπομονή!... Ὑπομονή!...Συνεχίζω τήν ἐξομολόγηση. Καί ἀνεβαίνει τό αἷμα στό κεφάλι μου...
Ἡ Ὀρθόδοξος πίστις καὶ αἱ ἄλλαι θρησκεῖαι
Ἡ Ὀρθόδοξος πίστις καὶ αἱ ἄλλαι θρησκεῖαιΓράφει ὁ κ. Ἀνδρέας Κεφαλληνιάδης, Δάσκαλος Γ΄ Ἀρσακείου – Τοσιτσείου Δημοτικοῦ Σχολείου Ἑκάλης1ονΜέσα στὸ κλῖμα διαμόρφωσης ἀπόλυτης ἰσοπέδωσης καὶ ἄρνησης τῶν ἀξιῶν, ἐντάσσεται καὶ ἡ ὕπουλη προσπάθεια νὰ παρουσιαστοῦν ὅλα τὰ θρησκεύματα ὅτι βρίσκονται σὲ ἴση μοῖρα. Μέσῳ τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ τοῦ ρεύματος τῆς «Νέας Ἐποχῆς», καταργεῖται ἡ μοναδικότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ προωθεῖται ἡ σχετικοποίηση τῶν πάντων. Γι’ αὐτὸ ἄλλωστε καὶ ἡ συνεχὴς προσπάθεια νὰ μεταβάλουν τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν σὲ θρησκειολογία. Ὅμως, παρὰ τὸ πλῆθος τῶν θρησκειῶν, ἀκόμα καὶ μία ἁπλὴ σύγκριση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη, μὲ ὅρους καθαρὰ ὀρθολογικούς, καταδεικνύει ἐμφανῶς τὴν ἀνωτερότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ. Καὶ ὅπως ἀκριβῶς ὑπάρχει μόνο ἕνα γνήσιο νόμισμα καὶ πολλῶν εἰδῶν κάλπικα, ἔτσι καὶ ἡ Ὀρθόδοξη πίστη δὲν εἶναι ἁπλὰ ἀνώτερη ἀπὸ τὶς ἄλλες θρησκεῖες, ἀλλὰ ἡ μόνη ἀληθινὴ θρησκεία.Ἡ Ὀρθόδοξος πίστις καὶ ἡ ἀρχαία θρησκείαἊς ξεκινήσουμε τὴ σύγκριση τοῦ Χριστιανισμοῦ μὲ τὴν ἀρχαία θρησκεία. Οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι, ἕνα βιβλίο κυρίως μπόρεσαν νὰ πλησιάσουν καὶ νὰ διαβάσουν, τὸ βιβλίο τῆς φύσεως. Ὁ φιλοσοφικός τους στοχασμός, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσει τὴν ἐσωτερικὴ μεταφυσική τους ἀγωνία, προσπάθησε νὰ κατασκευάσει μία εἰκόνα τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ὑπερευαισθησία στὴν πνευματικὴ ζωή.
Α.Κ.ΒΟ υπερευαίσθητος χριστιανός μοιάζει με έναν πολεμιστή χωρίς πανοπλία γιατί η πολλή ευαισθησία τον αποδυναμώνει και τον αφήνει εκτεθειμένο στις διαθέσεις του πονηρού!Λογισμοί εξ αριστερών εισχωρούν πιο εύκολα γιατί κάμπτονται οι αντιστάσεις και ο διάβολος βρίσκει χώρο να αλωνίζει αφού πέφτουν οι άμυνες! Ό,τι και να μας πει μας πείθει γιατί η ευαισθησία μάς κάνει μαλακούς, ευκολόπιστους και αγαθούς. Οι αγωνιστές του Χριστού πρέπει να έχουμε θάρρος, γενναίο φρόνημα, αποφασιστικότητα και πυγμή… πνεύμα και όχι συναίσθημα πάντα, και φυσικά πίστη στον Αναστημένο Χριστό!Να αισθανόμαστε, να συναισθανόμαστε, να μην αδιαφορούμε αλλά με διάκριση και με λίγη αναισθησία που κάποιες φορές θα μας γλιτώσει από τις παγίδες στις οποίες εντέχνως πάει να μας ρίξει ο διάβολος!Άλλωστε ο εχθρός στο ευάλωτο σημείο χτυπάει… θυμήσου και τον Αχιλλέα! Γι’ αυτό αν υπάρχει μια τρύπα μέσα μας από την οποία εισβάλλει ο εχθρός μας και αυτή ονομάζεται υπερευαισθησία ας πάμε στο σούπερ μάρκετ να αγοράσουμε λίγη αναισθησία όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος!
31 Μαρτίου. Δευτέρα. Ὑπατίου ἐπισκόπου Γαγγρῶν ἱερομ. (†326), Ἀκακίου ὁμολογητοῦ ἐπισκόπου Μελιτινῆς. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΛΖ΄ 33-38, ΛΗ΄ 1-6).
Ησ. 37,33 διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων· οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπὶ αὐτὴν βέλος οὐδὲ μὴ ἐπιβάλῃ ἐπ᾿ αὐτὴν θυρεόν, οὐδὲ μὴ κυκλώσῃ ἐπ᾿ αὐτὴν χάρακα,
Ησ. 37,33 Δια τούτο αυτά λέγει ο Κυριος εναντίον του βασιλέως των Ασσυρίων· Δεν πρόκειται να εισέλθη εις την πόλιν αυτήν, την Ιερουσαλήμ, ούτε και θα ρίψη βέλος εναντίον της. Δεν θα προβάλη ασπίδα εναντίον αυτής, ούτε και θα περιβάλη αυτήν με χαράκωμα,
Ησ. 37,34 ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν, ἐν αὐτῇ ἀποστραφήσεται καὶ εἰς τὴν πόλιν ταύτην οὐ μὴ εἰσέλθῃ. τάδε λέγει Κύριος·
Ησ. 37,34 αλλά, από την οδόν, από την οποίαν ήλθεν, από την ιδίαν οδόν θα επιστρέψη προς την πατρίδα του. Και εις την πόλιν αυτήν δεν θα εισελθη”. Αυτά λέγει ακόμη ο Κυριος·
Τούς Ἁγίους μας τούς μιμούμεθα ἤ τούς τιμᾶμε μονάχα στά λόγια;
Ἡ ἁγία μάρτυς Ματρῶνα ἦταν ὑπηρέτρια σέ μιά Ἑβραία, σύζυγο ἀρχιστρατήγου τῆς Θεσσαλονίκης.Ὅταν ἡ κυρία της πήγαινε στήν συναγωγή τῶν Ἑβραίων, τήν ἀκολουθοῦσε, ἀλλά ποτέ δέν ἔμπαινε μέσα. Γύριζε πίσω καί πήγαινε στήν Ἐκκλησία τῶν Χριστιανῶν.Ἡ ἄρνηση τῆς Ματρῶνας νά ἀκολουθεῖ τήν κυρία της καί νά μπαίνει μαζί της μέσα στήν συναγωγή τῶν Ἑβραίων ἔγινε αἰτία νά κλειστεῖ στίς φυλακές δύο φορές καί νά ὑποστεῖ ἀνελέητους ξυλοδαρμούς καί κακοποιήσεις. Ἐξαντλημένη ἀπό τήν κακοπάθεια παρέδωσε τήν ψυχή της στά χέρια τοῦ Θεοῦ μέσα στίς φυλακές τῆς Θεσσαλονίκης. Ἡ μνήμη της τιμᾶται στίς 27 Μαρτίου.Συνηθίζουμε νά λέμε «μνήμη ἁγίου, μίμησις ἁγίου». Στίς ἡμέρες μας τήν μιμούμεθα ἄραγε τήν ἁγία μάρτυρα Ματρῶνα;
Ἑξάψαλμος.
Οἱ παλαιοί Πατέρες εἶχον ἀκρίβειαν διό καί ψαλλομένου τοῦ ἑξαψάλμου ἐτήρουν σιγήν πολλήν...Κατά τό προμνησθέν τυπικόν τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει Ἁγιοταφικοῦ Μετοχίου τοῦ ΙΕ΄ αἰῶνος (αὐτόθι 257) «ψαλλέτω ὁ ἐκκλησιάρχης ἤ ὁ ταχθείς ὡς ἔθος ἐπί τόν ἑξάψαλμον ἀργῶς καί μεθ ὅσης ἄν εἴπῃς συντριβῆς τε καί προσοχῆς, ὁμοίως καί πάντες καθ’ ἑαυτούς, ὡς αὐτῷ τῷ Θεῷ προσλαλοῦντες καί ὑπέρ τῶν ἰδίων ἐξιλεούμενοι ἁμαρτιῶν.
Πόσο τραγικοί εἴμαστε!
Πάρα πολλοί ἄνθρωποι σήμερα δηλώνουν Χριστιανοί, ἀλλά δέν πιστεύουν στήν μετά θάνατον ζωή. Τί Χριστιανός εἶναι αὐτός; Δέν εἶναι Χριστιανός. Ὁ Χριστιανός, ἄν μή τί ἄλλο, ὁμολογεῖ αὐτά πού λέει τό Σύμβολο τῆς Πίστεως. Τό Σύμβολο τῆς Πίστεως τί λέει; «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
Κυριακή 30 Μαρτίου 2025
Εἰ δύνασαι πιστεῦσαι πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι, Δ' Κυριακή Νηστειῶν, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Εἰ δύνασαι πιστεῦσαι πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι, Δ' Κυριακή Νηστειῶν, Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος, 30-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Τό πάθος τῆς φιλαργυρίας εἰναι τό καταστρεπτικώτερο ἀπό ὅλα, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Γ΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τό πάθος τῆς φιλαργυρίας εἰναι τό καταστρεπτικώτερο ἀπό ὅλα, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Γ΄, 29- 3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα μας στόν Κύριο, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 81, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ πίστη καί ἡ ἐλπίδα μας στόν Κύριο, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 81, Φιλοκαλία Α' τόμος, 29-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Ἡ ταπείνωση τῆς Θεοτόκου, Δ' Χαιρετισμοί, Ἑρμηνεία Ἁγ. Νικοδήμου στήν Θ' Ὠδή-Κῆπος Χαρίτων, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ταπείνωση τῆς Θεοτόκου, Δ' Χαιρετισμοί, Ἑρμηνεία Ἁγ. Νικοδήμου στήν Θ' Ὠδή-Κῆπος Χαρίτων, 28-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Γιά τόν Ἐσταυρωμένο καί τήν ἠλεκτρονική σκλαβιά , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Γιά τόν Ἐσταυρωμένο καί τήν ἠλεκτρονική σκλαβιά , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου, 29-3-2025
Ὁ γερω-Εὐμένιος ἦταν ὁ ἀγαπημένος τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου.
Μια φορά μου λέει, τυχερέ, βρήκες και τον Ιάκωβο, βρήκες και τον Ευμένιο, εγώ έναν άνθρωπο βρε δεν έχω.-Του λέω, Γέροντα είσαι παραπονιάρης.Όλο παράπονα κάνεις.-Είμαι βρε, είμαι παραπονιάρης. Του άρεσε έτσι να μηδενίζεται. Καλά με κατάλαβες, καλά με κατάλαβες, αλλά ξέρεις βρε τι σημαίνει να περνά τόσος κόσμος και να μην έχω και ‘γω έναν, έναν, να εξομολογηθώ και ‘συ να ‘χεις δυό;Πώς να μην έχω παράπονο;-Και τι θέλετε του λέω, πως μπορώ να βοηθήσω;-Να μου φέρεις τον Ευμένιο να εξομολογηθώ.-Λέω και ‘γω, πως θα το πω τώρα του Ευμένιου; Θα δεχτεί ο Ευμένιος να εξομολογήσει τον Πορφύριο;Ο Ευμένιος, βαθιά απλότητα χιλιόμετρα μακριά από την δική μου την πολυπλοκότητα.-Μου λέει, πότε θέλει;-Του λέω, καμιά Κυριακή που δεν πάει πολύς κόσμος μετά τη Λειτουργία να πάμε;Μα τι ήταν η συνάντησή τους !!-Αν έχετε διαβάσει που λέει στην Παλαιά Διαθήκη, κατέβηκε ο Μωησής από το Όρος Σινά και ήταν τόση η λάμψις από την επαφή του με τις ενέργειες του Θεού που ήταν τόσο το φως, που οι Εβραίοι για να μπορούν να συνομιλούν μαζί του έβαλαν μπροστά του ένα μαντήλι γιατί από την λάμψη δεν μπορούσαν να τον δουν.Όταν βγήκε ο γερο-Ευμένιος από τον Άγιο Πορφύριο, από το κελί του μετά τη εξομολόγηση, έτσι ήταν το πρόσωπό του, τόσο φως είχε επάνω του.Σκεφτείτε ότι αυτοί οι δύο γνωρίσθηκαν από την εποχή της Πολυκλινικής, που ήταν στην Πολυκλινική εφημέριος ο Άγιος Πορφύριος.
Ἡ Θεία Λειτουργία καί ἡ Θεία Μετάληψη γιά τόν ὅσιο Γέροντα ἦταν ὅ,τι τό πιό κεντρικό καί σημαντικό στή ζωή του.
Όσιος Γεώργιος ΚαρσλίδηςἩ Θεία Λειτουργία καί ἡ Θεία Μετάληψη γιά τόν ὅσιο Γέροντα ἦταν ὅ,τι τό πιό κεντρικό καί σημαντικό στή ζωή του.Ἀπό ἐκεῖ λάμβανε δύναμη γιά τή ζωή του, ἀλλά καί γιά νά ἐνισχύει τούς ἄλλους στίς πολλές καί μεγάλες ἀνάγκες τους.Ἡ θεία Εὐχαριστία, ἡ ἁγιοπνευματική χάρη, ἡ συλλειτουργία καί συνομιλία του μέ ἁγίους τόν ἐνδυνάμωναν στό πλούσιο και ποικίλο ἔργο του, τῆς ἀνορθώσεως ψυχῶν.
«Οἱ καυχώμενοι ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ» (Οἱ Ἅγιοι Κολλυβάδες) MΕΡΟΣ I΄
«Οι καυχώμενοι εν τω σταυρώ του Χριστού» (Οι Άγιοι Κολλυβάδες)Νίκος Σακαλάκης, ΜαθηματικόςMΕΡΟΣ I΄ΔΕΙΤΕ ΤΟ Α΄ΜΕΡΟΣ & MΕΡΟΣ Β΄ & MΕΡΟΣ Γ΄ & MΕΡΟΣ Δ΄ & MΕΡΟΣ Ε΄ & MΕΡΟΣ ΣΤ΄ & MΕΡΟΣ Ζ΄ & MΕΡΟΣ Η΄ & MΕΡΟΣ Θ΄Aναμφίβολα, από τη Χίο μέχρι κάτω την Πάτμο και από τη Σκιάθο μέχρι την Ικαρία, οι Άγιοι κολλυβάδες όργωσαν το Αιγαίο Πέλαγος με βίωμα βαθειάς ορθόδοξης πνευματικότητας, φέρνοντας στο φως την Πατερική, την Ασκητική και την Λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, μέσα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας:«Στο σκότος της Τουρκοκρατίας έλαμψε το καθαρά παραδοσιακό πνευματικό «κίνημα» των Κολλυβάδων. Το τι πρόσφερε αυτό στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, αρνούμενο τη στατικότητα της εποχής και την απλοϊκή αντίληψη περί παραδόσεως, και δυναμικά αναμοχλεύοντας τη λειτουργική πατερική παράδοση, είναι σ’ όλους γνωστό. Σ’ αυτό οφείλεται η προβολή του λησμονημένου αιτήματος της συχνής προσελεύσεως στη Θ. Κοινωνία, η έξαρση του νοήματος του εβδομαδιαίου Πάσχα, η συναφής προσπάθεια απαλλαγής της αναστάσιμης Κυριακής από τα νεκρώσιμα στοιχεία…» (Ι. Φουντούλης).Στο βιβλίο «περί της Συνεχούς Μεταλήψεως» (Αγ. Μακάριος Νοταράς – Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης) καταχωρείται η ερμηνευτική (ενοποιητική με την Γραφή και την Ι. Παράδοση) αντίληψη περί της Συνεχούς Μεταλήψεως.
Κυριακή Δ Νηστειῶν. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τή θεραπεία τοῦ σεληνιαζομένου νέου
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Μάρκ.9,14-29]Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ«Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι(: Και όταν έφθασαν στο πλήθος του λαού, Τον πλησίασε κάποιος άνθρωπος που γονάτισε μπροστά Του κι έλεγε: ‘’Κύριε, λυπήσου και σπλαχνίσου το παιδί μου, διότι σεληνιάζεται και υποφέρει άσχημα, αλλά και κινδυνεύει τον έσχατο κίνδυνο· διότι πολλές φορές πέφτει στη φωτιά, και πολλές φορές στο νερό, και κινδυνεύει έτσι να καεί ή να πνιγεί. Και τον έφεραν στους μαθητές Σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν)»[Ματθ.17,14-16].Αυτόν τον άνθρωπο η Γραφή μας τον παρουσιάζει πάρα πολύ ασθενή ως προς την πίστη· και τούτο είναι φανερό από πολλά σημεία, και από το ότι είπε ο Χριστός: «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι (:Σε εκείνον που πιστεύει όλα είναι δυνατά)»[Μάρκ.9,23],και από το ότι είπε αυτός που Τον πλησίασε «Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ (:Πιστεύω, Κύριε, ότι έχεις τη δύναμη να με βοηθήσεις. Βοήθησέ με να απαλλαγώ απ’ την ολιγοπιστία μου και αναπλήρωσε εσύ την έλλειψη της πίστεώς μου)»[Μάρκ.9,24] και από το ότι έδωσε ο Χριστός εντολή στον δαίμονα να μην εισέλθει πλέον σε αυτόν, αλλά ακόμη και από το ότι είπε ο άνθρωπος εκείνος στον Χριστό: «Εἴ τι δύνασαι(:Εάν μπορείς)»[Μάρκ.9,22].Και γιατί κατηγορεί τους μαθητές, εάν η απιστία του πατέρα αυτού υπήρξε η αιτία να μην εξέλθει ο δαίμονας; Για να δείξει ότι πολλές φορές είναι δυνατόν σε αυτούς που έχουν πίστη, να θεραπεύσουν τους ασθενείς και χωρίς να έχουν πίστη οι ίδιοι ασθενείς αυτοί που προσέρχονται για αποκατάσταση της υγείας τους· διότι όπως ακριβώς πολλές φορές αρκούσε η πίστη εκείνου που προσερχόταν στο να εκπληρωθεί το αίτημά του και από πολύ κατώτερους ως προς το αξίωμα, έτσι πολλές φορές αποδείχτηκε αρκετή η δύναμη και η πίστη εκείνων που ενεργούσαν τις θαυματουργικές ιάσεις να θεραπεύσουν και χωρίς να πιστεύουν αυτοί που προσέρχονταν για να γιατρευτούν.Και τα δύο αυτά επιβεβαιώνονται από τις θείες Γραφές· διότι και όσοι ζούσαν μαζί με τον Κορνήλιο έλαβαν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος εξαιτίας της πίστεώς τους[ βλ. Πράξ. 10,1-48], και στην περίπτωση του Ελισσαίου πάλι αναστήθηκε ο νεκρός, μολονότι δεν υπήρξε κάποιος που να δείξει πίστη[Δ΄Βασιλειών 13,21 «Καὶ ἀπέθανεν Ἑλισαιέ, καὶ ἔθαψαν αὐτόν. Καὶ μονόζωνοι Μωὰβ ἦλθον ἐν τῇ γῇ ἐλθόντος τοῦ ἐνιαυτοῦ· καὶ ἐγένετο αὐτῶν θαπτόντων τὸν ἄνδρα, καὶ ἰδοὺ εἶδον τὸν μονόζωνον καὶ ἔῤῥιψαν τὸν ἄνδρα ἐν τῷ τάφῳ Ἑλισαιέ, καὶ ἐπορεύθη καὶ ἥψατο τῶν ὀστέων Ἑλισαιὲ καὶ ἔζησε καὶ ἀνέστη ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ(: Και πέθανε ο Ελισαίος και τον έθαψαν.
Ἡ εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Δ Νηστειῶν. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝΚατά Μάρκον, κεφ. Θ΄, εδάφια 14-2914 Καὶ ἐλθὼν πρὸς τοὺς μαθητὰς εἶδεν ὄχλον πολὺν περὶ αὐτούς, καὶ γραμματεῖς συζητοῦντας αὐτοῖς. 15 καὶ εὐθέως πᾶς ὁ ὄχλος ἰδόντες αὐτὸν ἐξεθαμβήθησαν, καὶ προστρέχοντες ἠσπάζοντο αὐτόν. 16 καὶ ἐπηρώτησε τοὺς γραμματεῖς· τί συζητεῖτε πρὸς ἑαυτούς; 17 καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπε· διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. 18 καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ῥήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν. 19 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς αὐτῷ λέγει· ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε πρὸς ὑμᾶς ἔσομαι; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; φέρετε αὐτὸν πρός με. καὶ ἤνεγκαν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. 20 καὶ ἰδὼν αὐτὸν εὐθέως τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων. 21 καὶ ἐπηρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· πόσος χρόνος ἐστὶν ὡς τοῦτο γέγονεν αὐτῷ; ὁ δὲ εἶπε· παιδιόθεν. 22 καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔβαλε καὶ εἰς ὕδατα, ἵνα ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς. 23 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι. 24 καὶ εὐθέως κράξας ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων ἔλεγε· πιστεύω, κύριε· βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ.25 ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος, ἐπετίμησε τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ λέγων αὐτῷ· τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγώ σοι ἐπιτάσσω, ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ καὶ μηκέτι εἰσέλθῃς εἰς αὐτόν. 26 καὶ κράξαν καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτὸν ἐξῆλθε, καὶ ἐγένετο ὡσεὶ νεκρός, ὥστε πολλοὺς λέγειν ὅτι ἀπέθανεν. 27 ὁ δὲ Ἰησοῦς κρατήσας αὐτὸν τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἀνέστη. 28 Καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων αὐτὸν κατ᾿ ἰδίαν, ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό. 29 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα14 Και όταν ήλθε κοντά στους υπόλοιπους μαθητές, είδε γύρω απ’ αυτούς πολύ λαό και γραμματείς να συζητούν μαζί τους.
Ἡ ἀποστολική περικοπή τῆς Κυριακῆς Δ Νηστειῶν. Παναγιώτης Τρεμπέλας
Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝΠρος Εβραίους, κεφάλαιο ΣΤ΄, εδάφια 13-2013 Τῷ γὰρ ᾿Αβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ' οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ' ἑαυτοῦ, 14 λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε· 15 καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας. 16 ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος· 17 ἐν ᾧ περισσότερον βουλόμενος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ, 18 ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἱ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς προκειμένης ἐλπίδος· 19 ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος, 20 ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν ᾿Ιησοῦς, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς τὸν αἰῶνα.Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παναγιώτη Τρεμπέλα13 Οι επαγγελίες του Θεού θα πραγματοποιηθούν οπωσδήποτε· διότι όταν έδωσε ο Θεός τις επαγγελίες στον Αβραάμ, ορκίστηκε ότι θα τις πραγματοποιήσει. Κι επειδή δεν είχε κανέναν ανώτερό Του ο Θεός να ορκιστεί σε αυτόν, ορκίστηκε στον εαυτό Του 14 και είπε:
Ἐκεῖ πού εἶσαι, ἤμουνα καί ἐδῶ πού εἶμαι, θά ’ρθεῖς...
❈ Θυμᾶμαι μιά φορά στό Πανεπιστήμιο, πού πηγαίναμε ἐπισκέψεις στήν κλινική, στήν Ἰατρική Σχολή, ἦταν μιά ἡλικιωμένη. Ὄχι πολύ ἡλικιωμένη, περίπου ἑξήντα χρονῶν, ἦταν στό κρεβάτι. Ἐμεῖς ἤμασταν φοιτητές.
30 Μαρτίου. † ΚΥΡΙΑΚΗ Δ́ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ. «Ἰωάννου ὁσίου, συγγραφέως τῆς Κλίμακος». Ἰωάννου ὁσίου, συγγραφέως τῆς «Κλίμακος» (†615). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Κυριακῆς δ´ νηστειῶν (Ἑβρ. ς´ 13-20).
Εβρ. 6,13 Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾿ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾿ ἑαυτοῦ,
Εβρ. 6,13 Εις δε τον Αβραάμ, όταν είχε δώσει ο Θεός τας μεγάλας υποσχέσεις, επειδή δεν είχε κανένα μεγαλύτερόν του-εφ' όσον αυτός είναι ο μόνος απειροτέλειος-δια να ορκισθή και να βεβαιώση έτσι κατά τον απόλυτον τρόπον τον Αβραάμ, ότι ασφαλώς και βεβαίως θα τας εκπληρώση, ωρκίσθη στον εαυτόν του
Εβρ. 6,14 λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε·
Εβρ. 6,14 λέγων· “αληθώς και βεβαίως θα σε ευλογήσω πλουσίως και θα αυξήσω εις πλήθος πολύ και αναρίθμητον τους απογόνους σου”.
Σάββατο 29 Μαρτίου 2025
Ὁ πνευματικός ἀγῶνας μέ τήν ἐλπίδα καί τήν πίστη στόν Θεό πληγώνει τόν ἐχθρό, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 79-80, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὁ πνευματικός ἀγῶνας μέ τήν ἐλπίδα καί τήν πίστη στόν Θεό πληγώνει τόν ἐχθρό, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 79-80, Φιλοκαλία Α' τόμος, 28-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Ὁμιλία στή Δ Κυριακή τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς. Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς
Αγίου Γρηγορίου του ΠαλαμάΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ Δ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ(Έχει θέμα το ευαγγέλιο που αναγιγνώσκεται κατ’ αυτήν,όπου γίνεται λόγος και για την επιμέλεια των εσωτερικών λογισμών)Πολλές φορές μίλησα προς την αγάπη σας σχετικά με τη νηστεία και την προσευχή, ιδιαίτερα μάλιστα αυτές τις ιερές ημέρες· εναπέθεσα ακόμη στις φιλόθεες ακοές και ψυχές σας ποια δώρα προσφέρουν σε εκείνους που τις αγαπούν και τις καλλιεργούν και πόσων αγαθών πρόξενοι γίνονται σε αυτούς που τις ασκούν, πράγμα που επιβεβαιώνεται γι' αυτές κυρίως από τη φωνή του Κυρίου που διαβάζεται σήμερα στο ευαγγέλιο.Ποια λοιπόν είναι αυτά τα οφέλη; Είναι μεγάλα, τα μεγαλύτερα όλων θα λέγαμε· διότι εκτός από τα άλλα μπορούν να παράσχουν και εξουσία κατά πονηρών πνευμάτων, ώστε να τα εκβάλλουν και να τα απελαύνουν, και τους δαιμονισμένους να τους ελευθερώνουν από την επήρειά τους. Όταν πραγματικά οι μαθηταί είπαν προς τον Κύριο περί του αλάλου και κωφού δαιμονίου, και Τον ρώτησαν: «διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;(:Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να βγάλουμε το δαιμόνιο αυτό;)»[Ματθ.17,19], είπε προς αυτούς ο Κύριος: «Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ(:Αυτό το είδος των δαιμόνων δεν βγαίνει από τον άνθρωπο που έχει καταληφθεί από αυτό, παρά μόνο με προσευχή που συνοδεύεται και με νηστεία, ώστε η προσευχή να γίνεται με διάνοια όσο δυνατόν ελαφρότερη και περισσότερο προσηλωμένη στον Θεό)»[Ματθ.17,21].
Ἡ Θεία Κοινωνία: Τό ἰσχυρότερο ἰαματικό φάρμακο
– Γέροντα, κουραστήκατε πολὺ στὴν Θεία Λειτουργία(1)· δὲν ἔπρεπε νὰ μείνετε καὶ στὴν ἀνάγνωση τῆς «Εὐχαριστίας»– Τί λές; Κοινώνησα καὶ νὰ μὴν πῶ ἕνα «εὐχαριστῶ» στὸν Θεό; Σὲ πολὺ μεγάλη ἀνάγκη μπορεῖ νὰ φύγη κανεὶς νωρίτερα. Κι ἐσὺ νὰ μὴ φεύγης ποτέ· νὰ ἀκοῦς τὴν «Εὐχαριστία» καὶ νὰ λὲς συνέχεια:«Σ’ εὐχαριστῶ, Θεέ μου· Σ’ εὐχαριστῶ. Δόξα σοι ὁ Θεός, δόξα σοι ὁ Θεός!» καὶ νὰ φτερουγίζη ἡ καρδιά σου.Μιὰ φορὰ εἶχα πάει γιὰ Θεία Λειτουργία σὲ ἕνα Κελλί.Ἤμουν κουρασμένος καὶ ταλαιπωρημένος· ἤμουν καὶ νηστικός, ἐπειδὴ θὰ κοινωνοῦσα. Ἐκεῖ δὲν εἶχαν φωτιὰ καὶ σὲ ὅλη τὴν Ἀκολουθία ἔτρεμα ἀπὸ τὸ κρύο. Μόλις ὅμως κοινώνησα, ἔνιωσα νὰ διαπερνᾶ ὅλο μου τὸ σῶμα μιὰ θέρμη.
ΒΛΑΣΦΗΜΟΣ, «ράπισον αὐτοῦ τὴν ὄψιν, σύντριψον τὸ στόμα, ἁγίασον σοῦ τὴν χεῖρα διὰ τῆς πληγῆς...»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥΜέγας θησαυρός είναι η Ευχαριστία, μέγας πλούτος, ακατάβλητον αγαθόν, ισχυρόν όπλον όπως ακριβώς η βλασφημία η οποία επιτείνει την ζημίαν και μας κάνει να χάσωμεν περισσότερα των όσων εχάσαμεν.Έχασες χρήματα; Αν μεν ευχαριστήσης τον Θεόν, ωφέλησες την ψυχήν σου και απέκτησες μεγαλύτερον πλούτον επειδή προσείλκυσες την αγάπην του Θεού· αν όμως βλασφημήσης εκτός από εκείνα που έχασες, έχεις χάσει και την ιδικήν σου σωτηρίαν και ούτε εκείνα ανακτάς και την ψυχήν σου καταστρέφεις.Επειδή τώρα σάς ωμίλησα περί βλασφημίας, θέλω να ζητήσω από όλους σας μίαν χάριν αντί της διαλέξεως και της ομιλίας ταύτης, και αυτή είναι να σωφρονήσετε, προς χάριν μου, τους ανθρώπους που βλασφημούν εις την πόλιν.Και αν ακούσης κάποιον εις τον δρόμον ή εις το μέσον της αγοράς να βλασφημή τον Θεόν, πλησίασε, επίπληξέ τον, και αν πρέπει να τον δείρης, μη διστάσης ράπισέ τον εις το πρόσωπον, σύντριψέ του το στόμα, και αγίασε το χέρι σου δια της πληγής που θα του δώσης, και αν σε καταγγείλουν μερικοί και σε σύρουν εις το δικαστήριον, να τους ακολουθήσης και αν από το δικαστικόν βήμα σου ζητήση ο δικαστής ευθύνας να ειπής με θάρρος, ότι εβλασφήμησε τον βασιλέα των αγγέλων. Διότι εάν πρέπει να τιμωρούνται αυτοί που βλασφημούν τον επίγειον βασιλέα, πολύ περισσότερον πρέπει να τιμωρούνται εκείνοι που βλασφημούν εκείνον.Το έγκλημα τούτο είναι κοινόν και το αδίκημα δημόσιον και δι’ αυτό είναι δικαίωμα καθενός που θέλει να τους τιμωρή. Ας μάθουν και οι Ιουδαίοι και οι ειδωλολάτραι ότι οι Χριστιανοί είναι σωτήρες της πόλεως και κηδεμόνες και προστάται και διδάσκαλοι αυτής, ας μάθουν αυτό και οι ακόλαστοι και διεφθαρμένοι, και ότι πρέπει να φοβούνται τους δούλους του Θεού, ώστε αν κάποτε θελήσουν να εκστομίσουν τέτοια λόγια, να βλέπη ο ένας τον άλλον παντού και να τρέμουν τας σκιάς, και να αγωνιούν μήπως ο Χριστιανός τους ακούση και ορμήση εναντίον τους και τους τιμωρήση.Δεν ήκουσες τι έκαμεν ο Ιωάννης; Είδεν άνθρωπον τύραννον να ανατρέπη τους περί γάμου νόμους, και με θάρρος εις το μέσον της άγρας είπε· «δεν σου επιτρέπεται να έχης ως σύζυγον την γυναίκα του αδελφού σου Φιλίππου». Εγώ όμως δεν σε ωδήγησα ενώπιον βασιλέως, ούτε ενώπιον δικαστού, ούτε δια παρανόμους γάμους, ούτε δι’ εξύβρισιν των συνανθρώπων σου, αλλά δια υβριστικήν συμπεριφοράν εις τον Δεσπότην έχω την αξίωσιν να σωφρονίσης τον συνάνθρωπόν σου.
Κυριακή Δ Νηστειῶν. Ἑρμηνεία τῆς ἀποστολικῆς περικοπῆς ἀπό τόν Ἱερό Χρυσόστομο
ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ[:Εβρ.6,13 έως 20]ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ«Τῷ γάρ᾿Αβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ᾿ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ᾿ ἑαυτοῦ λέγων(:Οι επαγγελίες του Θεού θα πραγματοποιηθούν οπωσδήποτε· διότι όταν έδωσε ο Θεός τις επαγγελίες στον Αβραάμ, ορκίστηκε ότι θα τις πραγματοποιήσει. Και επειδή δεν είχε κανένα ανώτερό Του ο Θεός να ορκιστεί σε Αυτόν, ορκίστηκε στον εαυτό Του και είπε:) ‘’Ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε’’(:‘’Σου υπόσχομαι αληθινά ότι θα σε ευλογήσω πολύ πλούσια και θα πληθύνω πάρα πολύ τους απογόνους σου)· καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας(:Έτσι πήρε ο Αβραάμ την υπόσχεση του Θεού. Και αφού περίμενε με υπομονή πολλά χρόνια, πέτυχε την εκπλήρωση της ευλογίας που του υποσχέθηκε ο Θεός, ως προς το σημείο που αναφερόταν στην επίγεια ζωή του. Απέκτησε δηλαδή από τη Σάρρα παιδί, από το οποίο πληθύνθηκαν οι απόγονοι του πατριάρχη κι έγιναν ένα μεγάλο έθνος).Ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος (:ο Θεός ορκίστηκε στον εαυτό Του. Οι άνθρωποι βέβαια ορκίζονται στον Θεό, ο Οποίος είναι ανώτερος από όλους. Και δίνουν όρκο οι άνθρωποι για να σταματήσουν κάθε αντίρρηση και αμφισβήτηση μεταξύ τους και για να επιβεβαιώσουν την αλήθεια των λόγων τους)»[Εβρ.6,13-16].Αφού επέκρινε σφοδρά τους Εβραίους και αφού τους φόβισε αρκετά, πρώτα τους παρηγορεί με τους επαίνους και ύστερα με το ότι θα πραγματοποιηθούν οπωσδήποτε οι ελπίδες τους, πράγμα που είναι και ισχυρότερο. Δεν τους παρηγορεί όμως από τα παρόντα, αλλά πάλι από τα περασμένα. Αυτό τους έπειθε περισσότερο. Όπως δηλαδή στην τιμωρία τούς φοβίζει περισσότερο με εκείνα, έτσι και στα βραβεία τους παρηγορεί με αυτά, δείχνοντας ποια είναι η συνήθεια του Θεού. Και είναι αυτή η συνήθεια του Θεού, να μην εκπληρώνει δηλαδή αμέσως τις υποσχέσεις Του, αλλά ύστερα από πολύ καιρό. Και το κάνει αυτό, και για να φανερώσει μια μέγιστη απόδειξη της δύναμής Του, και για να οδηγήσει και εμάς στην πίστη, ώστε όσοι ζουν σε θλίψεις και δεν λαμβάνουν τις υποσχέσεις ούτε τους μισθούς να μην αποκάμουν από τους κόπους τους. Και αφού τους άφησε όλους, παρόλο που μπορούσε να αναφέρει πολλούς, εστίασε στον Αβραάμ και εξαιτίας του αξιώματος του προσώπου αυτού και εξαιτίας του ότι σε αυτόν κυρίως είχε συμβεί αυτό. Αν και βέβαια στο τέλος της επιστολής λέγει ότι όλοι αυτοί, αφού είδαν από μακριά και ασπάσθηκαν τις υποσχέσεις, δεν τις έλαβαν, για να μη φτάσουν στην τελειότητα χωρίς εμάς.«Όταν ο Θεός» λέγει, «έδωσε υπόσχεση στον Αβραάμ, επειδή δεν είχε κανέναν ανώτερο για να ορκιστεί, ορκίστηκε στον εαυτό Του λέγοντας: ’’αλήθεια, σου υπόσχομαι ότι θα σε ευλογήσω πλούσια και θα πληθύνω πολύ τους απογόνους σου’’. Και έτσι με την υπομονή που επέδειξε ο Αβραάμ προσμένοντας την εκπλήρωση των επαγγελιών του Θεού, προσέλκυσε τη θεία χάρη και πραγματοποίησε την υπόσχεση».
Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης.
(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)Ἡ Ἁγία Ἑλένη ἔκανε τάμα νά βρεῖ τόν Τίμιο Σταυρό. Καί τόν βρῆκε στίς 6 Μαρτίου τοῦ 326. Κανονικά σήμερα αὐτή τήν ἑορτή ἑορτάζουμε, τήν ἑορτή τῆς εὑρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.Ἡ 6η Μαρτίου τυχαίνει πάντοτε τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καί τίς καθημερινές τῆς Ἁγίας καί Μ. Τεσσαρακοστῆς δέν γίνονται ἀναστάσιμες λαμπρές λειτουργίες καί πανηγύρεις. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης καί οἱ ἄλλοι Στουδῖται, οἱ ὁποῖοι τόν 9ο αἰῶνα μορφοποίησαν τό ἑορτολόγιο τοῦ Τριωδίου, ἔκριναν ὅτι θά ἦταν καλό ἡ ἑορτή τῆς εὑρέσεως νά μεταφερθεῖ στήν τρίτη Κυριακή τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς καί νά μεταβληθεῖ σέ ἑορτή τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.Λέγεται ὅτι ὁ πατριάρχης Μακάριος πῆρε τόν Σταυρό πού βρῆκε ἡ Ἀγία Ἑλένη, καί τόν ὕψωσε γιά νά τόν δεῖ ὁ κόσμος. Ἑπομἐνως καί ἡ ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ συνδέεται μέ τήν εὕρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Νὰ κάνεις τὴν κατάλληλη ἐξέταση τῶν ἁμαρτιῶν σου πρὶν νὰ ἐξομολογηθεῖς...
Εάν ξέρεις γράμματα, αδελφέ, σημείωνε τις αμαρτίες σου σε χαρτί, για να μην τις λησμονήσεις.Πρέπει όμως να γνωρίζεις και το εξής: ότι αν εσύ δεν κάνεις την κατάλληλη εξέταση των αμαρτιών σου πριν να εξομολογηθείς, όσες αμαρτίες λησμονήσεις και δεν τις εξομολογηθείς, είναι ασυγχώρητες επειδή η αλησμονησία αυτή έγινε από εσένα με την θέλησή σου, επειδή μπορούσες να τις θυμηθείς με την εξέταση και δεν το έκανες.
Περί Κολάσεως
❈ Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, βλέπετε, μᾶς φοβίζει μέ τήν αἰώνια κόλαση, ὄχι γιά νά μᾶς τρομοκρατήσει, ἀλλά γιά νά μᾶς δώσει ἀφορμή γιά ἐγρήγορση, γιά μετάνοια καί γιά πνευματική ζωή ἔτσι ὥστε νά μήν πᾶμε στήν κόλαση.Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 12 – 2017)
29 Μαρτίου. Σάββατον δ ́ τῶν νηστειῶν. Μάρκου ἐπισκόπου Ἀρεθουσίων, Κυρίλλου διακόνου καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς (†364). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Σαββάτου δ´ νηστειῶν (Ἑβρ. ς´ 9-12).
Εβρ. 6,9 Πεπείσμεθα δὲ περὶ ὑμῶν, ἀγαπητοί, τὰ κρείττονα καὶ ἐχόμενα σωτηρίας, εἰ καὶ οὕτω λαλοῦμεν.
Εβρ. 6,9 Δια σας όμως, αδελφοί, αν και σας ομιλούμεν τόσον επιτιμητικά, έχομεν ακλόνητον την πεποίθησιν, ότι προοδεύετε προς τα καλύτερα και προς εκείνα, τα οποία συνδέονται με την αιωνίαν σωτηρίαν σας.
Εβρ. 6,10 οὐ γὰρ ἄδικος ὁ Θεὸς ἐπιλαθέσθαι τοῦ ἔργου ὑμῶν καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης ἧς ἐνεδείξασθε εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, διακονήσαντες τοῖς ἁγίοις καὶ διακονοῦντες.
Εβρ. 6,10 Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση τα καλά σας έργα και τον κόπον σας, δια την άσκησιν της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εν τω ονόματι του Χριστού, υπηρετήσαντες τους Χριστιανούς και εξακολουθούντες μέχρι σήμερον να τους υπηρετήτε και βοηθήτε.
Παρασκευή 28 Μαρτίου 2025
Ἡ ἐπιθυμία γιά τήν ἀρετή- Τά κτήνη των λευιτών, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 78, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ ἐπιθυμία γιά τήν ἀρετή- Τά κτήνη των λευιτών, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 78, Φιλοκαλία Α' τόμος, 27-3-2025,
Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Τά παιδιά πού δέχονται ὑβριστική συμπεριφορά ἀπό τούς γονεῖς, βλάπτονται ψυχικά; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τά παιδιά πού δέχονται ὑβριστική συμπεριφορά ἀπό τούς γονεῖς, βλάπτονται ψυχικά; , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Ἡ παραμονή τοῦ ἁγίου Παϊσίου στὸ Ὅρος Σινᾶ
Ο Άγιος Παΐσιος άφησε οριστικά το Στόµιο στις 30 Σεπτεµβρίου 1962 και αναχώρησε για το Θεοβάδιστο Όρος Σινά, όπου … εγκαταστάθηκε στο ασκητήριο των αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης, που αποτελείται από το Εκκλησάκι και ένα πολύ μικρό συνεχόμενο Κελλάκι. Βρίσκεται σε ωραία θέση σε ύψωμα, απέναντι ακριβώς από την αγία Κορυφή, και απέχει λιγώτερο από μία ώρα από το Μοναστήρι. Διακόσια μέτρα πιο πάνω βρίσκεται η σπηλιά του αγίου Γαλακτίωνος και λίγο πιο πίσω είναι η Σκήτη που έμενε η αγία Επιστήμη με τις άλλες ασκήτριες.Άγια μέρη, ευλογημένα. Παρ᾿ όλη την αιχμηρότητά τους, εμπνέουν αυτά τα βράχια. Εκεί ψηλά λοιπόν, σαν αετός, έστησε ο Γέροντας την φωλιά του…-Μετά απ’ το Στόμιο, Γέροντα, πήγες στο ερημικό Σινά και συγκεκριμένα στο ασκητήριο της Αγίας Επιστήμης. Εκεί πώς ήταν ή ζωή; ρώτησε ένας άλλος, πού γνώριζε από παλιά τον Γέροντα.-Ο Μοναχός, όπου και να βρεθεί, το ίδιο περνάει. Η πρόνοια του Θεού δεν τον εγκαταλείπει. Εκεί στο Σινά ο Θεός ήταν πάντα μαζί μου. Όταν πήγα εκεί, δεν είχα τίποτα βρέθηκα στην έρημο, με αγνώστους ανθρώπους, χωρίς να σκεφτώ τι θα φάω και πώς θα ζήσω. Το ασκητήριο ήταν εγκαταλειμμένο και ακατοίκητο. Το νερό λιγοστό. Εγώ δεν ήξερα και κάποιο εργόχειρο, για να βγάζω το ψωμί μου. Το μόνο εργαλείο, πού είχα ήταν ένα ψαλίδι, το όποιο χώρισα στα δυο κομμάτια και αφού τ’ ακόνισα σε μια πέτρα, άρχισα να φτιάχνω ξυλόγλυπτα εικονάκια Δούλευα πολλές ώρες κι έτσι μπορούσα να ζω, άλλα και τους Βεδουίνους να βοηθάω. (Πρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης)
Πῶς ἔζησα τὸ δρᾶμα τῶν ἀπαγχονισθέντων! Τοῦ Μακαριστοῦ Παπαντώνη Ἐρωτόκριτου
Ὁ ἀπαγχονισμός τῶν τριῶν νέων μαρτύρων, ἤτοι τοῦ Στέλιου Μαυρομμάτη, Ἀνδρέα Παναγίδη καὶ Μιχαὴλ Κουτσύφτα, ἔγινε μετὰ τὸ μεσονύκτιον τῆς 20ῆς πρὸς τὴν 21ην Σεπτεμβρίου 1956, ἕνα μῆνα σχεδὸν μετά τον ἄπαγχονισμόν τοῦ Ζάκου. Χαριλάου καὶ Πατάτσου.Μετὰ τὴν ἐπιστροφήν μου ἔκ τῶν Φυλακῶν, ὕστερα ἄπό τὴν ἔκτέλεσίν των, καὶ ἄφού συνῆλθα ὀλίγον ἄπό το νυκτερινὸν ἐκεῖνο δρᾶμα, ἄλλά κατεχύμενος εἰσέτι ἄπό ἄγανάκτησίν διὰ τὸ ἔπαναληφθέν διὰ τρίτην κατὰ συνέχειαν φορὰν ἄνοσιούργημά τῶν "Ἄγγλων, ἔγραψα σχετικὸν σημείωμα, τὸ ὅποιον θὰ παραθέσω ἐνταῦθα μετὰ τὴν σκιαγράφησιν τῶν τριῶν μαρτύρων.Ὁ Μαυρομμάτης ἤτο πολύ αἰσθηματικὸς τύπος, ἀλλά δραστήριος καὶ ἐνεργητικὸς καὶ γεμᾶτος πατριωτικὸν ἔνθουσιασμόν. Ἤτο πολὺ μεγαλόψυχος καὶ ἐδείκνυε συμπάθειαν πρὸς ὅλους, καὶ πρὸς ἐκείνους ἀκόμη ποῦ ἔκαμαν ἀποκαλύψεις. Δὲν φταίει, μοῦ ἔλεγε γιὰ κάποιον συγκρατούμενόν του ποῦ τὸν συναντοῦσε στὴν αὐλὴ ὅταν τοὺς ἔβγαζαν γιὰ λίγο νὰ ξεμουδιάσουν. Τὰς ἀποκαλύψεις ποῦ ἔκαμε ὕστερα ἄπό φρικτὰ βασανιστήρια τὲς ἔκαμαν καὶ ἄλλοι, καὶ προσπαθοῦσε νὰ τὸν ἐμψυχώση καὶ νὰ τοῦ δώση θάρρος, παρ' ὅλον ποῦ αὐτὸς τοῦ ἔλεγε, φτύσε μου, Στέλιο, γιατί δὲν ἀξίζω.Μὲ συγκρατημένο παράπονο μοῦ λέγει:
Μετάβασις ἀπό τόν δεσποτικόν θρόνον καί τό σύνθρονον εἰς τόν ἄμβωνα.
Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Β. Ἐμμανουήλ, ἈναγνώστηςΘέμα: Ἡ θέση καὶ ὁ ρόλος τῶν «Ἰδιωτῶν» ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ· «Ἔτσι δικαιολογεῖται, γιατί ἱδρύθηκαν στὴν Ἑλλάδα οἱ λεγόμενες θρησκευτικὲς ὀργανώσεις…».«Δία νὰ ἐννοήσωμεν καλύτερα τὸν κίνδυνον, ποὺ διέτρεχεν ἡ Ἐκκλησία ἐκ τῶν αἱρετικῶν αὐτῶν δοξασιῶν, πρέπει νὰ ἐνθυμηθῶμεν, ὅτι οἱ αἱρεσιάρχαι καὶ οἱ ὀπαδοὶ των δὲν παρουσιάζοντο ὡς ἐχθροί τῆς πίστεως, ἀλλὰ ὡς ἐνδιαφερόμενοι νὰ ἐπικρατήση ἡ ὀρθὴ πίστις, τὴν ὁποίαν ὅμως τόσον οἰκτρῶς παρεμόρφωναν, καὶ ὅτι ἀνέπτυσσαν ἐπιχειρήματα ὑπὲρ τῶν θέσεών των, τὸ σφαλερὸν τῶν ὁποίων δὲν ἦσαν ὅλοι εἰς θέσιν νὰ ἀντιληφθοῦν, καὶ δι’ αὐτὸ πλεῖστοι παρεσύροντο εἰς αὐτάς. Ἀπὸ αὐτὰ ἐννοοῦμεν πόσον ἡ πίστις εἶχεν ἀνάγκην γενναίων ὑπερμάχων καὶ ὑπερασπιστῶν καὶ πόσον μεγάλη θὰ εἶναι ἡ συμβολὴ τοῦ Βασιλείου εἰς τὴν ἐπικράτησιν τῆς ὀρθῆς πίστεως» (Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος)[1].Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,Καθὼς βρισκόμαστε ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς (καὶ τὸ Πάσχα ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων πλησιάζει), ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ ἐφαρμόσουμε κάθε εὐαγγελικὴ Ἐντολή, τόσο πρὸς τὸν πλησίον, ὅσο καὶ πρὸς τὸν Θεό, τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν «παθόντα καὶ ταφέντα· καὶ ἀναστάντα τὴν Τρίτη ἡμέρα, κατὰ τὰς Γραφάς». Καὶ ἐπειδὴ ὁ ἀναφερόμενος λόγος τοῦ ἁγίου Γρηγορίου: «Πρέπει νὰ ἐνθυμηθῶμεν, ὅτι αἱ αἱρεσιάρχαι καὶ οἱ ὀπαδοὶ των δὲν παρουσιάζοντο ὡς ἐχθροί τῆς πίστεως, ἀλλὰ ὡς ἐνδιαφερόμενοι (δῆθεν) νὰ ἐπικρατήση ἡ ὀρθὴ πίστις, τὴν ὁποίαν ὅμως τόσον οἰκτρῶς παρεμόρφωναν·», συνέχει τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδία μας προχωροῦμε μετὰ φόβου, πίστεως καὶ ἀγάπης ἀλλὰ καὶ ἀγωνίας πρὸς τὸν Ἄμβωνα, τὸν τρίτο τοῦ Δεσπότου Θρόνο (ἐντός τοῦ κυρίως Ναοῦ), ἔχοντας γιὰ μία ἀκόμη φορά, ὡς «ξεναγό», τὸν πατέρα Αὐγουστῖνο Καντιώτη.
Ἡ ψυχὴ. +Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης.
«Τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μᾶρκ. 8,37)Σήμερα, ἀγαπητοί μου, βρισκόμαστε στὸ μέσον, στὴν καρδιὰ τῆς ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Εἶνε ἡ Τρίτη (Γ΄) Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν. Ἡ Ἐκκλησία μας ὑψώνει στοὺς ναοὺς τῶν ὀρθοδόξων τὸν τίμιο σταυρὸ καὶ ψάλλει· «Τὸν σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα, καὶ τὴν ἁγίαν σου ἀνάστασιν δοξάζομεν».Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισε νὰ διαβάζεται τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούσαμε (βλ. Μάρκ. 8,34 – 9,1). Περιέχει ἕνα λόγο, ποὺ ὅποιος τὸν ἀκούσῃ καὶ τὸν προσέξῃ, ὁ λόγος αὐτὸς συντρίβει καὶ τὴν πιὸ σκληρὴ καρδιά. Ποιός εἶνε ὁ λόγος αὐτός; «Τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (ἔ.ἀ. 8,37).Περὶ ψυχῆς ὁμιλεῖ ὁ Κύριος. Περὶ ψυχῆς θὰ ποῦμε κ᾿ ἐμεῖς λίγα λόγια.***Ψυχή!… λένε σήμερα οἱ ἄνθρωποι –καὶ μάλιστα ὡρισμένοι δῆθεν μορφωμένοι καὶ ἐπιστήμονες– καὶ κοροϊδεύουν τὸ θεμελιῶδες αὐτὸ δίδαγμα τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν ὑπάρχει, σοῦ λένε οἱ κράχτες τῆς ἀπιστίας καὶ τοῦ ὑλισμοῦ, δὲν ὑπάρχει ψυχή, παραμύθια εἶν᾿ αὐτά· ὕλη καὶ μόνο ὕλη ὑπάρχει… Καὶ κάποιος χειροῦργος καθηγητὴς τῶν Ἀθηνῶν, ὅταν στὸ χειρουργεῖο ἄγγιζε τὰ σπλάχνα, ἔψαχνε ὁ ἀνόητος νὰ βρῇ ἐκεῖ τὴν ψυχή· ζητοῦσε νὰ τὴ βρῇ μέσα στὰ ἔντερα τοῦ ἀνθρώπου!
Ρήσεις ἁγίου Γρηγορίου Θεολόγου γιά τήν συγχωρητικότητα
● «Aς συγχωρήσουμε για να συγχωρηθούμε. Aς δώσουμε άφεση, για να ζητήσουμε άφεση»● «Συγχώρησε εσύ που συγχωρήθηκες. Eλέησε εσύ που έλεήθηκες. Kάνε κτήμα σου τη φιλανθρωπία όσο είναι καιρός»● «Aς δώσουμε λίγη συγχώρηση, για να πάρουμε πολύ περισσότερο, την ομόνοια. Aς ηττηθούμε, για να νικήσουμε. Bλέπετε τους νόμους της αθλήσεως και τα αγωνίσματα των παλαιστών, οι οποίοι με το να είναι ξαπλωμένοι κάτω, πολλές φορές νικούν εκείνους που βρίσκονται από πάνω»
28 Μαρτίου. Παρασκευή. Ἱλαρίωνος ὁσίου τοῦ νέου, ἡγουμένου μονῆς Πελεκητῆς (†754)· Ἡρῳδίωνος ἐκ τῶν 70 ἀποστόλων. Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΚΘ΄ 13-23).
Ησ. 29,13 Καὶ εἶπε Κύριος· ἐγγίζει μοι ὁ λαὸς οὗτος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτῶν τιμῶσί με, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόῤῥω ἀπέχει ἀπ᾿ ἐμοῦ· μάτην δὲ σέβονταί με διδάσκοντες ἐντάλματα ἀνθρώπων καὶ διδασκαλίας.
Ησ. 29,13 Ο Κυριος είπεν· “ο λαός αυτός με πλησιάζει μόνον με τα λόγια του στόματός του, με τιμούν με τους λόγους των χειλέων των μόνον. Η ευσέβειά των περιορίζεται εις υποκριτικά λόγια, η δε καρδία των απέχει πολύ από εμέ. Ανώφελα με σέβονται, διότι εγκταλείπουν την ιδικήν μου αλήθειαν και διδάσκουν διδασκαλίας και εντολάς ανθρώπων.
Τίς γονυκλισίες (μετάνοιες) νά μήν τίς ἀφήνεις...
Τίς γονυκλισίες (μετάνοιες) νά μήν τίς ἀφήνεις· γιατί μέ τό γονάτισμα εἰκονίζεται ἡ πτώση στήν ἁμαρτία, καί φανερώνεται ότι κατά κάποιο τρόπο ἐξομολογούμαστε.Καί μέ τήν ἀνόρθωση (το σήκωμα) συμβολίζεται ἡ μετάνοια καί ὑποδηλώνεται ἡ ὑπόσχεση ζωῆς σύμφωνα μέ τήν ἀρετή.
Ὁ Διάβολος δίνει ποτέ χαρά στούς ἀνθρώπους;
- Ὁ Διάβολος δίνει ποτέ χαρά στούς ἀνθρώπους;Ποτέ δέν δίνει χαρά ὁ Διάβολος. Ὁ Διάβολος σοῦ δίνει κάτι ψεύτικα πράγματα σάν ναρκωτικά καί μετά σέ γεμίζει μέ τό ἀντίθετο τῆς χαρᾶς, μέ λύπη, μέ ἀπελπισία, μέ ἀηδία, μέ κατάθλιψη...Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 12 – 2016)
Πέμπτη 27 Μαρτίου 2025
Ποτέ ἀπελπισία-ἄς φυλάξουμε τά σκεύη τῆς σωτηρίας, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 77, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ποτέ ἀπελπισία-ἄς φυλάξουμε τά σκεύη τῆς σωτηρίας, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 77, Φιλοκαλία Α' τόμος, 26-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Ἡ σωματική ἐλεημοσύνη- Ὅτι εἶναι ἀναγκαία καί ὠφελιμοτάτη γιά τούς χριστιανούς ποῦ ζοῦν στόν κόσμο διότι δέν εἶναι ἀκτήμονες. Πῶς θά πρέπει νά γίνεται, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Β΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ σωματική ἐλεημοσύνη- Ὅτι εἶναι ἀναγκαία καί ὠφελιμοτάτη γιά τούς χριστιανούς ποῦ ζοῦν στόν κόσμο διότι δέν εἶναι ἀκτήμονες. Πῶς θά πρέπει νά γίνεται, Εὐεργετινός Τόμ. Δ΄, Ὑποθ. Β΄, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Προσευχή- Ἡ δύναμη καί ὁ τρόπος της, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 76, Φιλοκαλία Α' τόμος, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Προσευχή- Ἡ δύναμη καί ὁ τρόπος της, Ἁγ. Ἰωάννου Καρπαθίου-Κεφάλαια παραμυθητικά, Κεφ. 76, Φιλοκαλία Α' τόμος, 25-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://hristospanagia3.blogspot.com
Ἡ δέ γυνή ἵνα φοβῆται τόν ἄνδρα- Ἡ Ὑπακοή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, , Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἡ δέ γυνή ἵνα φοβῆται τόν ἄνδρα- Ἡ Ὑπακοή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, 25-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Ὅταν ὑπάρχη ταπείνωση, ὁ διάβολος δέν μπορεῖ νά ρίξη τήν ψυχή.
Στὸ Σινᾶ, τὸ ἀσκητήριο τῆς Ἁγίας Ἐπιστήμης, ὅπου ἔμενα, ἦταν ἕνα ἀμπρί, ποὺ εἶχε ἕνα ἐκκλησάκι καὶ ἕνα κελλάκι.Ἀπὸ τὴν πάνω μεριὰ ἦταν τὸ βουνό· ἀπὸ τὴν κάτω ἦταν ἕνας τοῖχος, ποὺ εἶχε ὕψος τέσσερα μὲ πέντε μέτρα. Ἐκεῖ σὲ μιὰ ἄκρη εἶχα βάλει ἕνα ξύλο καὶ ἐκεῖ πάνω πλάνιζα τὰ σανιδάκια γιὰ τὰ ξυλόγλυπτα εἰκονάκια ποὺ ἔκανα.Μιὰ μέρα λοιπὸν ἐκεῖ ποὺ πλάνιζα λέγοντας τὴν εὐχή, ἀκούω μιὰ φωνὴ νὰ μοῦ λέη: «Μπορεῖς νὰ πέσης κάτω ἀπὸ τὸν τοῖχο καὶ νὰ μὴν πάθης τίποτε».Γυρνάω καὶ βλέπω μιὰ μαύρη σκιὰ μὲ ἕνα μεγάλο κεφάλι.
.jpg)
«Νὰ τοῦ πεῖς, τοῦ γιοῦ σου, νὰ ἔρθει στὸ Περιβόλι μου νὰ μὲ βρεῖ.Είμαι ἡ Παντάνασσα»
Ο Αρχιμανδρίτης Μελίτων από την Ρόδο διηγείται:«Είχα πάθει ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα πηγαίνοντας να λειτουργήσω σ’ ένα χωριό με την ιδιότητα του Ιεροκήρυκος της Μητροπόλεως. Βρισκόμουν στην Ρόδο. Ήμουνα τεταρτοετής στο Πανεπιστήμιο. Στο ατύχημα αυτό το αυτοκινητιστικό, το οποίο ήταν μετωπική σύγκρουση με φορτηγό, τραυματίστηκε ο πατέρας μου, ο οποίος οδηγούσε. Κόπηκε η γλώσσα του· ταλαιπωρία, χειρουργεία, επεμβάσεις κ.λ.π. Τελείωσε αυτό το πράγμα, εγώ έφυγα, πήγα στην Θεσσαλονίκη».Πέρασαν κάποιοι μήνες. Ήμουνα στην Θεσσαλονίκη και μου λέει η μητέρα μου στο τηλέφωνο:-Θα πας καθόλου στο Άγιον Όρος; Και της λέω:-Δεν έχω πρόγραμμα. Μου λέει:-Πες μου υπάρχει κανένα μοναστήρι που το λένε Βατοπαίδι;Εγώ εν τω μεταξύ, δεν είχα έλθει ποτέ στο Βατοπαίδι. Ούτε η μητέρα μου είχε καμία σχέση με το Άγιο Όρος για να γνωρίζει καταστάσεις. Της λέω:-Δεν ξέρω. Τι συμβαίνει; Τι θέλεις; Μου λέει:-Να πας να ρωτήσεις. Υπάρχει μια εικόνα μάλλον εκεί, που είναι της Παναγίας της Παντάνασσας.-Γιατί; της λέω
Γιατί τὴν Ἁγία Γραφὴ τὴν προσκυνᾶτε καὶ τὴ δέχεστε, ἐνῷ τὴν Ἁγία Εἰκόνα τὴν φτύνετε καὶ τὴ βδελύσσεσθε;
Ερωτᾶται ὁ αἱρετικός, ὁ Εὐαγγελικὸς ἢ ὁ Ἰεχωβίτης: Γιατί τὴν Αγία Γραφή τὴν προσκυνᾶτε καὶ τὴ δέχεστε, ἐνῷ τὴν Αγία Εἰκόνα τὴν φτύνετε καὶ τὴ βδελύσσεσθε;Πές μου, αἱρετικέ, ποιά ἡ διαφορὰ τῶν δύο, ἀφοῦ καὶ τὰ δύο τὰ ἴδια διδάσκουν; Πῶς τὸ ἕνα προσκυνεῖται καὶ τὸ ἄλλο φτύνεται;Γιατί τὸν Εὐαγγελιστὴ ποὺ μὲ τὸν λόγο ἐξηγεῖ τὸν δέχεσαι καὶ τὸν ἁγιογράφο ποὺ μὲ τὸ ἔργο δείχνει τὸν ἀπορρίπτεις;Πές μου, αἱρετικὲ· τί προσκυνᾶς στὸ Εὐαγγέλιο, τὴν ὕλη ἢ τὴν ἐξήγηση;
Ὁ Σωτήρας μου. Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης.
«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλ. θ΄ ᾠδ.)Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή, ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Εἶνε διπλῆ ἑορτή, θρησκευτικὴ καὶ ἐθνική, καὶ πρέπει καὶ τὰ δύο νὰ τὰ τιμοῦμε καὶ νὰ τὰ ἑορτάζουμε.Τὰ τελευταῖα χρόνια –μετὰ λύπης θὰ τὸ πῶ– ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἔχει ἀτονήσει· ἀπόδειξις ἡ ἀπουσία ἐκκλησιάσματος. Σὲ χωριὰ καὶ πόλεις κλαῖνε οἱ παπᾶδες. Καὶ στὴν Ἀθήνα ἡ μητρόπολι ἀδειανὴ εἶνε· κατὰ τὶς 11 ἡ ὥρα ἔρχονται οἱ ἐπίσημοι γιὰ τὴ Δοξολογία καὶ γεμίζει ὁ ναός. Καλὸ αὐτό, δὲν κατηγορῶ, εἶνε μιὰ ἐθνικὴ ἐκδήλωσι· ἀλλὰ πρῶτα στὴν ἐκκλησία καὶ μετά στοὺς δρόμους γιὰ παρέλασι. Αὐτὰ συντελοῦν στὴν ἔξαρσι τοῦ ἐθνικοῦ φρονήματος, ἀλλ᾽ ἐγὼ θρηνῶ καὶ κλαίω γιὰ τὴν κατάπτωσι τοῦ φρονήματος τῆς πίστεως.Τὸ κεντρικὸ νόημα τῆς ἡμέρας εἶνε·«Εὐαγγελίζου, γῆ, χαρὰν μεγάλην· αἰνεῖτε, οὐρανοί, Θεοῦ τὴν δόξαν» (μεγαλ. θ΄ ᾠδ.).
Ὅταν διαβάζεται ὁ ἐξάψαλμος...
ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ Ο ΕΞΑΨΑΛΜΟΣ.....Το σταυρό μας μπορούμε να κάνουμε στην αρχή και στο τέλος του Εξάψαλμου. Σ’ όλη όμως τη διάρκεια αυτού, ακόμη και στο μέσον του, όταν λέγουμε τα «Δόξα… Και νυν… Αλληλούια…» ΔΕΝ κάνουμε το σταυρό μας, αλλά παρακολουθούμε «εν πάση σιωπή και κατανύξει» τον Αναγνώστη, ο οποίος «μετ’ ευλαβείας και φόβου Θεού», διαβάζει τον Εξάψαλμο.Διότι ο χρόνος αυτός της αναγνώσεως προεικονίζει το χρόνο της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, κατά τη διάρκεια του οποίου με φόβο και τρόμο θα αναμένουμε την τελική κρίση Του για εμάς.Και, όπως τότε, έτσι και τώρα θα πρέπει σιωπώντες, όρθιοι, ακίνητοι, χωρίς μετακινήσεις η, προπαντός, χωρίς και τους παραμικρούς θορύβους, να παρακολουθούμε την ανάγνωση αυτή.(Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στις εσπερινές ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας, οι οποίες είναι ο Όρθρος της επομένης. Διότι τότε, αφηρημένοι, μπαίνουμε στους Ναούς χωρίς να προσέχουμε, εάν εκείνη την ώρα διαβάζεται ο Εξάψαλμος.
27 Μαρτίου. Πέμπτη. Ματρώνης τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ (γ΄-δ΄ αἰ.). Φιλητοῦ καὶ Λυδίας μαρτύρων, Παύλου ἐπισκόπου Κορίνθου (†950). Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα.
Ἁγιογραφικό ἀνάγνωσμα. Τριθέκτης (Ἡσαΐας ΚΗ΄ 14-22).
Ησ. 28,14 διὰ τοῦτο ἀκούσατε λόγον Κυρίου, ἄνδρες τεθλιμμένοι καὶ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ τούτου τοῦ ἐν Ἰερουσαλήμ·
Ησ. 28,14 Δια τούτο, ακούσατε, λοιπόν, τον λόγον του Κυρίου σεις οι θλιμμένοι άνδρες και οι άρχοντες του λαού τούτου, που κατοικεί εις την Ιερουσαλήμ.
Ησ. 28,15 ὅτι εἴπατε· ἐποιήσαμεν διαθήκην μετὰ τοῦ ᾅδου καὶ μετὰ τοῦ θανάτου συνθήκας, καταιγὶς φερομένη ἐὰν παρέλθῃ οὐ μὴ ἔλθῃ ἐφ᾿ ἡμᾶς· ἐθήκαμεν ψεῦδος τὴν ἐλπίδα ἡμῶν καὶ τῷ ψεύδει σκεπασθησόμεθα.
Ησ. 28,15 Διότι σεις είπατε· “εκάμαμεν συμφωνίαν με τον άδην, υπεγράψαμεν συμβόλαιον με τον θάνατον και έτσι, εάν εκσπάση βιαία καταιγίς συμφοράς δεν θα επέλθη εναντίον μας. Εθέσαμεν την ελπίδα μας επάνω στο ψεύδος και με το ψεύδος αυτό θα σκεπασθώμεν, δια να αποφύγωμεν τον κίνδυνον”!
Γιά τήν ἐγκράτεια τῆς κοιλίας (ἀπόσπασμα)
Λένε, ἐκεῖνος ποὺ ἐπεκτείνεται ὑπέρμετρα στὴ νηστεία, ὑπέρμετρα κατόπιν τρώει.Καὶ ἀπὸ αὐτό, ἄλλοτε ἐξαιτίας τῆς ὑπερβολῆς τῆς ἀποχῆς ἀπὸ τὴν τροφὴ ἀτονεῖ τὸ σῶμα καὶ γίνεται πιὸ ἀπρόθυμο γιὰ τὶς πνευματικὲς ἐργασίες,καὶ ἄλλοτε ὅταν γεμίσει ἀπὸ τὸ βάρος τῶν τροφῶν προκαλεῖ ἀμέλεια καὶ ἐξασθένηση τῆς ψυχῆς.
Μή λέτε «δέν μπορῶ». Αὐτή ἡ κουβέντα δέν εἶναι Χριστιανική...
❈ Ἔλεγε ἕνας Ρῶσος, ὁ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος:- Μή λέτε «δέν μπορῶ». Αὐτή ἡ κουβέντα δέν εἶναι Χριστιανική. Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί λέμε: «Ὅλα τά μπορῶ. Ὄχι, ὅμως, μόνος μου, ἀλλά μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ». «*Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ*» (Φιλιπ. 4,13), βεβαιώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 3 – 6 – 2018)
Τετάρτη 26 Μαρτίου 2025
Σοι δέδοται η χαρά Θεομήτωρ η ένθεος, Κανών τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου- στ ὠδή, Ἔορτοδρομιον ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Σοι δέδοται η χαρά Θεομήτωρ η ένθεος, Κανών τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου- στ ὠδή, Ἔορτοδρομιον ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου, 25-3-2025, Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης
http://hristospanagia3.blogspot.com
Εἶναι εὐλογία νὰ γερνάει ὁ ἄνθρωπος.... Γέροντας Εὐσέβιος Βίττης
"Κύριε Ιησού Χριστέ μου , το ξέρεις πως μπήκα ήδη στα γηρατειά.Βοήθησέ με να συνειδητοποιώ όλο και βαθύτερα αυτήν την πραγματικότητα,ώστε να μη γίνωμαι τυραννικός ή βαρετός ή επαχθής ή ασυμπαθής και σιχαμερός στους γύρω μου και ιδιαίτερα στους τυχόν συνεργάτες μου.Απάλλαξέ με από το να επιμένω στις παλαιωμένες ιδέες μου με πείσμα γεροντικό. Δεν σου ζητώ να βελτίωσης την κρίση ή τη μνήμη μου.Μου έδωσες τα ανεκτίμητα αυτά δώρα σ' ένα βαθμό στη γόνιμη ηλικία μου.Σε ευχαριστώ για το πολύτιμο αυτό δώρο της αγαθωσύνης Σου.Τώρα πια καθώς υποβαθμίζεται η όλη μου βιολογική, ψυχολογική και πνευματική ύπαρξη, συνακολουθεί νομοτελώς και της κρίσης και της μνήμης μου η υποβάθμιση.Συχνά αυτή η κατάσταση με μειώνει,με λυπεί,με ταπεινώνει αφάνταστα και όχι σπάνια με εξευτελίζει στα ίδια μου τα μάτια αναγκάζοντάς με να ζητώ ολοένα συγγνώμη για τις μικρές ή τις μεγάλες γκάφες μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
